• "After the war, we all tried to find our new, save selves.
    It wasn't that easy, I tell you"

    Na de Hongerspelen is de jaartelling opnieuw begonnen, aangezien het niet langer meer wordt aangeduid met het nummer van de Spelen. Inmiddels is het 't jaar 150, precies anderhalve eeuw na de val van het Capitool. De Districten zijn opgeheven, en veranderd in provincie's. In de provincie's kan je de specialeiten die ze ooit hadden nog merken, maar er is geen sprake meer van de armoede en angst die vroeger heerste.
    Het land dat ooit Panem werd genoemd, is gelukkig en vredig.

    Maar wat wanneer een man de geschiedenis oprakelt, oude verhalen leest en een toekomst ziet in het verleden? Wat wanneer deze man een aantal volgelingen bij elkaar raapt wat genoeg is om vierentwintig deelnemers uit de twaalf provincie's te ontvoeren? Deze "tributen" worden in een enorm huis gezet, precies in het middel van een eiland dat ooit "Paaseiland" werd genoemd.

    Niemand weet welke wezens zich schuilhouden in de verre bossen en diepe wateren. Ze worden wakker in het huis zonder eten, met enkel een grote hoeveelheid water en zonder enige hoop.




    1. Jewelry
    Asréan Valinur è Narméria (Imperialism)
    Serena Dalia Sensorene (HurtedHeart)

    2. Bellator
    Stefano Greco (Fayan)
    Ariana Sarona (Discovery)

    3. Fulmen
    -
    Franseschka Burla Jeana (Pariah)

    4. Salis
    Alexander Joël Lockheart (Pulcher)
    Danalia Zwean Fishery (Buddy)

    5. Mutatio
    Dylan Osté (HurtedHeart)
    Reina Olympe Suela (Sueno)

    6. Mauris
    Jason Ebony Veilbride (IloveKellinQ)
    Noreth Maewen Pierce (Fae)

    7. Lignum
    Askèfius Ogellum Díranía (Pariah)
    Felhala Nineveh Mýriad-Cethrayn (Imperialism)

    8. Pulvis
    Pius Faiyne Sallow Edevane (Cumberbatch)
    Arya Rana Debris (Cockney)

    9. Fames
    Aidan Jae Rhiannon Hamney Thompson (GoogleIt)
    -

    10. Grex
    Judas Drakon Eryx (Sueno)
    Avery Goldman (Fayan)

    11. Faenum
    Adelaido Sélon Arville (Maysilee)
    Shenley Callisto Mirabella (Sueno)

    12. Carbo
    -
    Aminthe Lian Livingstone (BADTranslate)


    [ bericht aangepast op 1 dec 2011 - 22:00 ]


    -

    Stefano Greco
    Ik tilde mijn hoofd opnieuw op en keek haar aan.
    "Ja, precies!" zei ik. Zo voelde het inderdaad. Alsof iemand mijn hersens bewerkt had met een hamer en dat was geen prettig gevoel.
    "Wanneer en waar werd jij wakker dan?"

    Avery Goldman
    De frisse lucht zorgde er meteen voor dat mijn hoofdpijn iets afnam en ik me al snel weer beter voelde, niet zo opgesloten in dat rare, enorme huis.
    Hier en daar lagen voorwerpen op de grond en ik dacht de vage geur van de zee te ruiken.
    "Zitten we op een eiland?" vroeg ik me hardop af.


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    ~Aminthe~

    Bijzonder op mijn hoede loop ik het mysterieuze woud in. Het lijkt... Nee, ik wórd bekeken. Ik zie hoe een zwart apparaatje in de bomen mijn bewegingen registreerd. Weg er mee. Ik klim in de boom, voor zover ik kan, en ruk het van de tak, en gooi het op de grond. Nadat ik uit de boom gestunteld ben, loop ik voorzichtig verder. Even verderop staat een bessenstruik. Even opzoeken.
    'Bananen, bramen, ah, hier heb ik het.' lees ik hardop.

    De Zwarte Vlierbes.

    De Zwarte Vlierbes kan je makkelijk kweken in je siertuin. Het is een vrucht die rijk is aan vitamines en mineralen, en goed tegen de verkoudheid. Je kan Zwarte Vlierbessen verwerken in jam, siroop en andere levensmiddelen.


    Hebbes! Ik pak een plastic zak, die ik in mijn pijlenkoker had gepropt, en gooi hem vol met bessen. Zo snel mogelijk hol ik naar de villa terug.
    'Aan tafel!' schreeuw ik door het huis.


    Un rêve peut mourir mais on n'enterre jamais l'avenir.

    Ariana
    "kwartiertje geleden? Ikweet niet meer zo goed maar het was echt eng om wakker te worden tussen mensen met zwaarden en megageweeren " ik lachte zwakjes


    On wednesdays we wear black

    Noreth
    Met een bezorgde rimpel in mijn voorhoofd en de messen van mijn riem begon ik te lopen, op zoek naar anderen die misschien mee wilden werken aan een of ander plan. Want ze mochten mij vermoorden, een moordenaar maakten ze niet van me. Nooit.


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    ~Aminthe~

    Het blijft akelig stil, dus ik loop vast door naar de keuken.
    'Moet ik hier dan alles zelf doen?' mopper ik. Ik zet de tas met Vlierbessen op het aanrecht, en pak vierentwintig borden en bekers. Ik doe alle Vlierbessen in drie grote schalen, en pak de ton water. Ik schep de bekers één voor één vol, en loop naar de hal. Ik zet bij ieder plaatsje een bord, en een beker. Dan pak ik de drie schalen, en zet ze ook neer.
    'Eeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeten!' roep ik nog een keer. Als er weer niemand reageert, pak ik een luidspreker, die ik op de grond zie liggen, en roep nog een keer: 'Er is eeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeten!' Dan loop ik naar buiten, en herhaal mijn boodschap. Als ze niks willen eten, moeten ze het zelf maar weten.


    Un rêve peut mourir mais on n'enterre jamais l'avenir.

    OKee, wat heb ik gemist?


    It is better to reign in hell than to serve in heaven.

    Noreth
    Rustig begin ik naar beneden te lopen als de stem van het meisje door het huis schalt. Ik denk niet dat het een list is, maar voor de zekerheid leg ik mijn hand op een van de messen als ik de kamer binnenloop.


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Pariah schreef:
    OKee, wat heb ik gemist?


    Aminthe heeft eten gevonden, en roept iedereen nu bij elkaar(:


    Un rêve peut mourir mais on n'enterre jamais l'avenir.

    @pariah niet veel .meer mensen zijn wakker geworden en met elkaar gaan praten . :3


    On wednesdays we wear black

    ~Aminthe~

    'Honger?' vraag ik, als het meisje binnen komt lopen.
    'Je wilt weten of het veilig is, niet? Nou, ik zal het je laten zien.'
    Zonder aarzelen stop ik een bes in mijn mond.
    'Eerst smaken ze bitter, maar later zijn ze best lekker. Noreth, heette je toch?'


    Un rêve peut mourir mais on n'enterre jamais l'avenir.

    Franseschka Burla Jeana

    Iemand schreeuwt door het huis heen dat er eten is. Toch wel een beetje nieuwsgierig kom ik voorzichtig weg van mijn 'schuilplaats'. Ik loop naar de richting van het geluid, langzaam, op mijn hoede.
    Eenmaal in de kamer kuch ik een keertje, wat de aandacht trekt.
    'Zijn die dingen eetbaar? Zo ja, bewijs het,' eis ik.


    It is better to reign in hell than to serve in heaven.

    Noreth
    Ik knikte, glimlachte en liet mijn hand van het mes glijden. 'Noreth Maewen Pierce, inderdaad. Ik moet wel toegeven dat ik jouw naam vergeten ben,' bekende ik terwijl ik een van de bessen pakte.


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    ~Aminthe~

    'Als ik het aan iedereen moet gaan bewijzen, is er straks niets meer voor jullie over. Maar goed, die dingen zijn best lekker.'
    Ik stop nog een bes in mijn mond
    'Zo goed? Kom eten, je hebt vast honger.'


    Un rêve peut mourir mais on n'enterre jamais l'avenir.

    @iedereen waar ik mee in gesprek was : ik ben over een uur terug xD


    On wednesdays we wear black

    ~Aminthe~

    'Ik ben Aminthe.'
    Ik pak een lepel, en leg op ieder bord twee opscheplepels vol.
    'Dit zijn Zwarte Vlierbessen. Helemaal uitgezocht.'
    Ik laat het boek zien, en leg het op tafel.
    'Goed tegen de verkoudheid. Bevat veel vitamines en mineralen.' zeg ik grinnikend.


    Un rêve peut mourir mais on n'enterre jamais l'avenir.