• "After the war, we all tried to find our new, save selves.
    It wasn't that easy, I tell you"

    Na de Hongerspelen is de jaartelling opnieuw begonnen, aangezien het niet langer meer wordt aangeduid met het nummer van de Spelen. Inmiddels is het 't jaar 150, precies anderhalve eeuw na de val van het Capitool. De Districten zijn opgeheven, en veranderd in provincie's. In de provincie's kan je de specialeiten die ze ooit hadden nog merken, maar er is geen sprake meer van de armoede en angst die vroeger heerste.
    Het land dat ooit Panem werd genoemd, is gelukkig en vredig.

    Maar wat wanneer een man de geschiedenis oprakelt, oude verhalen leest en een toekomst ziet in het verleden? Wat wanneer deze man een aantal volgelingen bij elkaar raapt wat genoeg is om vierentwintig deelnemers uit de twaalf provincie's te ontvoeren? Deze "tributen" worden in een enorm huis gezet, precies in het middel van een eiland dat ooit "Paaseiland" werd genoemd.

    Niemand weet welke wezens zich schuilhouden in de verre bossen en diepe wateren. Ze worden wakker in het huis zonder eten, met enkel een grote hoeveelheid water en zonder enige hoop.




    1. Jewelry
    Asréan Valinur è Narméria (Imperialism)
    Serena Dalia Sensorene (HurtedHeart)

    2. Bellator
    Stefano Greco (Fayan)
    Ariana Sarona (Discovery)

    3. Fulmen
    -
    Franseschka Burla Jeana (Pariah)

    4. Salis
    Alexander Joël Lockheart (Pulcher)
    Danalia Zwean Fishery (Buddy)

    5. Mutatio
    Dylan Osté (HurtedHeart)
    Reina Olympe Suela (Sueno)

    6. Mauris
    Jason Ebony Veilbride (IloveKellinQ)
    Noreth Maewen Pierce (Fae)

    7. Lignum
    Askèfius Ogellum Díranía (Pariah)
    Felhala Nineveh Mýriad-Cethrayn (Imperialism)

    8. Pulvis
    Pius Faiyne Sallow Edevane (Cumberbatch)
    Arya Rana Debris (Cockney)

    9. Fames
    Aidan Jae Rhiannon Hamney Thompson (GoogleIt)
    -

    10. Grex
    Judas Drakon Eryx (Sueno)
    Avery Goldman (Fayan)

    11. Faenum
    Adelaido Sélon Arville (Maysilee)
    Shenley Callisto Mirabella (Sueno)

    12. Carbo
    -
    Aminthe Lian Livingstone (BADTranslate)


    [ bericht aangepast op 1 dec 2011 - 22:00 ]


    -

    Stefano Greco
    Traag kwam ik op handen en voeten overeind en merkte dat mijn hele lichaam net zo zwaar aanvoelde als mijn hoofd. Alsof ik 300 kilo woog of zo.
    Ik schuifelde naar de deur omdat ik wist dat het geen zin zou hebben om te blijven liggen. Daar schoot ik niets mee op.
    De deur leidde naar een gang, die net zo leeg, stil, verlaten en oud was als de kamer waarin ik wakker was geworden.
    Aan het eind van de gang bevond zich het trappenhuis.
    De trappen naar beneden waren breed, maar die twee boven me juist heel smal.
    Ik besloot naar beneden te gaan.

    Avery Goldman
    Goed, Avery, je bent zojuist wakker geworden in een vreemd huis, met heel erg knallende hoofdpijn, wat doe je dan, behalve in paniek raken?
    Precies. Jezelf oriënteren.
    Waar was ik? En wáárom was ik hier?
    Ik stond moeizaam overeind, zette kleine stapjes richting de deur en kwam uiteindelijk in wat de hal van het huis moest zijn, op de begane grond.


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Ookal zit Reina niet, ik veronderstel dat je haar bedoelde :'D

    Shenley Callisto Mirabella
    Na een halfuur was ze weer terug gegaan naar het huis, maar precies waarom wist ze niet.
    De voordeur liep uit op een aantal trappen naar beneden, waarna je pas echt op het gras stond. Eenzaam zat ze op de bovenste traptrede, haar karamelbruine haren hingen half langs en half over haar gezicht, maar de eigenzinnige wind zorgde ervoor dat ze de moeite niet eens meer nam om het weg te halen.
    Nee, ze moest nadenken. Inmiddels was het duidelijk dat dit geen grap was, of een droom. Zelfs geen nachtmerrie.

    Reina Olympe Suela
    Opeens klonk een stem, waardoor ze opkeek uit haar gedachten.
    Haar donkergroene ogen stonden niet al te vriendelijk, maar daar kon ze weinig aan doen. Ze was gewoon niet vriendelijk, of sociaal. Tenminste, dat dacht ze. Zo was het nieuwe karakter dat zich in de jaren gevormd had. Het was voor haar slechts een vaag raadsel hoe ze werkelijk was.
    'Hoi,' antwoordde ze, en streek haar zwarte lokken uit haar gezicht.


    -

    Danalia
    Het meisje keek me niet al te vriendelijk aan.
    'Ik ben Danalia Fishery, van Salis,' stelde ik me eigen zo vriendelijk mogelijk voor.


    -moet gaan. Mijn telefoon spaced hem namelijk ;$


    "Ignite, my love. Ignite."

    ~Aminthe~

    'Ik ga nog even na de wapenkamer.' mompel ik tegen niemand in het bijzonder. Ik loop naar de deur, en sluit hem achter me. Gif, om mijn pijlen in te dopen. Waar staat het? Ik kijk zoekend rond, en zie ergens achteraan een klein flesje staan. Ik hol ernaartoe, en stop het in mijn koker. Dan valt mijn oog op een kring zwarte stenen, met in het midden een witte steen. 23 zwarte, 1 witte. Dan herinner ik weer een vage definitie van de Hongerspelen: 24 tributen, 23 verliezers, 1 winnaar. Ik pak de witte steen.
    'De zesenzeventigste Hongerspelen, ookwel de eerste Eilandspelen genoemd, zijn begonnen...' fluister ik, terwijl ik de witte steen in mijn broekzak laat glijden. Misschien kan die nog van pas komen.


    Un rêve peut mourir mais on n'enterre jamais l'avenir.

    Ariana
    Ik wist echt niet wat het was maar het leek net of ik een hele erge kater had na een dagje uit.
    Ik kreunde vermoeid en greep naar mijn hoofd toen de steken te heftig werden, ik keek de kamer rond en slaakte
    Een gilletje omdat ik allemaal mensen met wapens zag onbekende vreemde mensen

    [ bericht aangepast op 30 nov 2011 - 7:36 ]


    On wednesdays we wear black

    Arya
    Ik ontwaak na een nacht eindeloos dromen. Nog voor ik mijn ogen open voel ik hevige pijnen doorheen mijn hele lichaam sluipen. Om me heen weerklinken voetstappen als echo's. Bang voor wat ik te zien krijg open ik mijn ogen.
    Waar ben ik?. Ik kijk om me heen, vruchteloos op zoek naar een bekend punt. Ik voel me verdwaald en verloren in deze hal. Wanneer ik opkijk zie ik in het deurgat een meisje staan met haren bijna zo rood als die van mezelf.
    'Hallo?' breng ik onzeker uit.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Weet je hie freaking verwarrend het is dat er een Reina is? XD ik heb de hele tijd het gevoel dat je het over mij hebt. Ook omdat niemand zo heet verder ;P


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    Ariana
    Ik liep naar het groepje mensen toe "wat is dit hier?" vroeg ik met een iets wat bange stem.


    On wednesdays we wear black

    Wie wil Stefano of Avery ontmoeten? :3


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Ik ben beschikbaar ;D


    On wednesdays we wear black

    Yay! Wie moet ik op wie afsturen? Stefano of Avery? En welk personage is van jou? *O*


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Mij maakt nietuit wie je stuurt :3 mijn personage heet ariana ;D


    On wednesdays we wear black

    ~Aminthe~

    Ik loop de kamer weer uit, met de steen in mijn broekzak. Ik besluit het huis te verkennen, en loop door de hal. Ik kijk rond. Een stuk of 9 banken, een enorme tafel, een tv, en daar ligt wat ik zoek. Pen en papier. Ik pak de pen en begin te schrijven.

    Lieve mensen, die ik niet ken.

    Ik zal even een samenvatting maken, van wat er tot nu toe is gebeurd. Handig voor mij, ik weet niet of jullie er het nut van inzien. Schrijven helpt, zei mijn moeder altijd. Ik wil alles graag snappen, ordenen, en begrijpen. Maar goed, hier de samenvatting:

    - We zijn met z'n vierentwintigen in een soort villa op Paaseiland beland. We hebben allemaal geen idee hoe we hier moeten overleven, en wie de anderen zijn. We zijn elkaars concurrenten.
    - Paaseiland is een eiland in één of andere oceaan, ik ben de naam kwijt. Paaseiland staat bekend om zijn grote beelden in de vorm van mensachtige hoofden. Niemand van ons weet op Paaseiland de weg.
    - We zijn beland in de eerste editie van de Eilandspelen. Dit is waarschijnlijk een nieuwe versie van de Hongerspelen. 24 tributen, bestaande uit 23 verliezers en 1 winnaar.

    Liefs, Aminthe.


    'Wat doe je?'
    Ik kijk achterom, en zie een meisje staan.
    'De gebeurtenissen samenvatten.' mompel ik, en geef haar het briefje.


    Un rêve peut mourir mais on n'enterre jamais l'avenir.

    Ik typ wel wat voor allebei, haak maar in, ik weet ook niet waar ze is :'D

    Stefano Greco
    Met elke stap leek de hoofdpijn zich meer uit te breiden, tot uiteindelijk mijn hele kop op knallen stond.
    Halverwege de laatste trap kon ik echt niet meer en zakte neer op de vieze trede, met mijn hoofd in mijn handen.

    Avery Goldman

    WAIT, Cockney, praat jij tegen Avery?


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Ariana
    Ik kreeg natuurlijk geen antwoord terug, ik had ook niks anders verwacht .ik zuchtte geïrriteerd terwijl ik het huis ging verkennen . Ik deed de deur heel voorzichtig open want tja wie weet wat daar achter zat . Ik zag een jongen ingedoken van de pijn op de trap zitten. Ik snelde naar de trap toe heel onvoorzichtig maar ach ja . hij zag er erg gewond uit "gaat het wel?"

    [ bericht aangepast op 30 nov 2011 - 15:48 ]


    On wednesdays we wear black