[RPG] Snowflakes • 11 - Speeltopics

Dulcis
Rizardo (Rizardo)
Silvano (Sueno)
Nairawen (Imperialism)

Interius
Leyla (Sueno)
June (Panter)
Scirius (MustacheMe)
Madeline (HurtedHeart)
Raveny (Fae)

Sanguis
Vedran (Fayan)
Alissa (Discovery)
Dream (Rizardo)
Mischa (Sueno)

Sirene
Michael (Rizardo)
Cameron (HurtedHeart)
Adeleide (FlawlessLove)
Veralynn (Fayan)
Arianna (Fae)

Cornu
Charis (Fayan)
Miorynn (Imperialism)
Felicia (HurtedHeart)
Angélo (MustacheMe)
Zorah (Fae)
Cherelle (Sueno)

Mens
Arlene (Cresta)
Jake (HurtedHeart)
Liam (TheDirection)
Iris (RainbowDay)

Koppeltjes:
Vedran x Leyla
Silvano x Raveny

-

Elias
De rit naar de andere kant van het stadje, waar een verlaten pand stond waar zelfs Vedran niet vanaf wist, duurde niet heel lang. Dankzij de sneeuwstorm kon ik Leyla ongezien meenemen en hoewel ze wel tegenstribbelde, ik was nog altijd sterker dan haar. Ze mocht tegenstribbelen wat ze wilde, ik vond het alleen maar geweldig. Hoe meer hoe beter.
Toen we bij het verlaten pand aankwamen, gooide ik haar half naar binnen, de kamer in en en sloot de deur op meerdere manieren af.
"Zo. Nu ben je eindelijk van mij."

Elias was toch echt zo'n viezerik die heel erg agressief is, ook tijdens de seks en zo?

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

Dan ga ik voor Vivian typen

Vivian
Zodra dat meisje - kind, kreng - uit beeld was, richtte ze zich weer tot Vedran. Hij leek echt boos, en ergens vond ze het toch lichtelijk beangstigend.
'Is dat serieus je vriendin?' Haar stem klonk beledigd, gekwetst. Ze voelde zich ingeruild, voor iets jongers, iets blonds.

-

Yes, he is..

Leyla Manta
'Ik zou het niet proberen,' siste ze.
Meteen krabbelde ze overeind, haar goudbruine ogen vlamden toen ze zijn gezicht kon zien. Natuurlijk had ze al geweten wie het was, maar de aanblik van zijn zelfingenomen smoel maakte het voor haar nog veel erger.

-

Vedran
Ik trok mijn wenkbrauwen omhoog, stiekem toch wel genietend van het feit dat ze gekwetst klonk.
"Ja, dat is mijn vriendin," antwoordde ik meteen.
Daarna liep ik op haar af, zonder mijn armen van elkaar te halen en keek haar doordringend aan met één van de blikken die ik mensen gaf om ze zoveel mogelijk angst aan te jagen.
"En jij laat mij en haar met rust."

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

Moest het even navragen

Elias
Ik lachte, liet mijn ogen over haar lichaam glijden terwijl ik op haar af liep en haar daarmee naar achteren dreef, de hoek in. Als een prooi. Mijn prooi, klaar om verslonden te worden.
"Wat wil je eraan doen, schat?"

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

Vivian
Een zoet lachje klonk, ze liet haar armen zakken en kwam nog dichterbij.
'Sinds wanneer kan jij aandacht van een vrouw afstaan, Vedran?'
Haar vinger streek omlaag, van zijn sleutelbeen naar zijn borst, naar zijn onderbuik. Onbeschaamd glipte ze even onder zijn broekrand, bracht haar lippen verdacht dichtbij die van hem.

-

Leyla Manta
Niks, ze kon niks doen.
'Bijna alles,' zei de ondanks, haar stem scherp en kil.
"Bijna", ja. Ze ging zich niet de dood in laten drijven door deze gek, dat weigerde ze. Zo wanhopig zou hij haar niet maken, nooit.
Hoe bang ze op dat moment ook was.

-

Vedran
Ze had gelijk, ik stond nooit vrouwelijk gezelschap af. Dat was niets voor mij, maar nu ik Leyla had, had ik simpelweg geen behoefte aan iemand anders. En al helemaal niet aan Vivian.
Ik stapte achteruit, weg van haar strelende vingers. Desondanks was ik toch een man en reageerde mijn lichaam er toch op, dat kon ik niet beheersen.
"Jij en ik hebben niets meer bij elkaar te zoeken. Ik ga nu naar Leyla toe en ik wil je niet meer in mijn of haar buurt zien," mijn stem klonk steenhard, heel anders dan ik vanzelf gewend was.

Elias
Ik grijnsde, stond nu dicht tegen haar aan terwijl ze tegen de muur gedrukt stond en hield mijn handen aan weerszijden van haar schouders.
"Ik kan niet wachten," zei ik zacht. Pas vanaf het moment dat ze écht ging tegenstribbelen, werd het pas leuk.
Zonder aarzelen liet ik mijn hand onder haar shirt verdwijnen, omvatte haar borst en kneedde die ruw, niet denkend aan hoe zij zich erbij zou voelen. Vrouwelijke gevoelens waren niet belangrijk.

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

Vivian
Een langzame grijns verscheen op haar gezicht, ze greep Vedran's pols vast en trok hem naar zich toe.
'Nou nou, je doet bijna alsof je onze nacht bent vergeten,' fluisterde ze, haar lippen strelend over zijn hals.
Ze trok zijn lichaam dichter tegen de hare, voelde een onwillekeurige, zelfingenomen gevoel opwellen toen ze wel degelijk een reactie van zijn lichaam voelde.

Leyla Manta
Al haar spieren spanden zich samen van walging toen zijn hand moeiteloos onder haar kleding gleed.
Zonder er echt over na te denken had ze uitgehaald, haar vuist midden in zijn gezicht. Die kans greep ze om hem weg te duwen, ookal was het maar een paar centimeter.
Daarna glipte ze van hem vandaan, liet haar blik door de ruimte glijden, op zoek naar een andere uitgang.

-

Vedran
Die was ik niet vergeten. Echt niet. Het leek me vrijwel onmogelijk om die ooit nog te kunnen vergeten, maar ik wilde er niet nu aan herinnerd worden. Ik moest naar Leyla toe.
Ik trok mijn pols weer los uit haar greep, stapte opnieuw achteruit.
"Vivian, hou op."

Elias
De klap kwam redelijk hard aan en ik wierp haar dan wel een woeste blik toe, gepaard met een scheldwoord, maar van binnen vond ik het alleen maar geweldig en nam mijn opwinding toe.
Het was bijna schattig om te zien hoe ze een uitweg probeerde te vinden, en bijna te makkelijk om haar weer terug te slepen.
Ik greep haar om haar middel, tilde haar om en smeet haar neer op een oud matras in de hoek van de kamer.
Ik zette haar benen klem tussen de mijne, greep haar polsen vast en pinde die boven haar hoofd, zodat ze geen kant meer op kon. Heerlijk vond ik dit.

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

Vivian
'Je verspilt alleen maar tijd door zo tegen te stribbelen.'
Simpelweg liep ze weer naar hem toe, duwde zijn rug tegen een muur en drukte haar lippen in zijn hals.
Aan Vedran was ze compleet onderdanig, tenminste, wanneer ze hem zo ver kreeg.
'Die tijd kunnen we veel beter besteden,' lispelde ze, en liet haar hand volledig in zijn broek verdwijnen.

Leyla Manta
Haar ademhaling was snel, onregelmatig. Maar van angst, deze keer.
Waar was Vedran eigenlijk? Aan het bekvechten met die Vivian? Of.. Nee, dat kon niet.
Haar hoofd draaide ze zoveel mogelijk weg van de zijne, ze weigerde hem aan te kijken, weigerde haar lippen open en bloot voor de zijne te laten zweven.

-

Het schrijft vet raar; één wordt half aangerand en de ander is aan het aanranden. Weeeird 8D

Vedran
Shít. Ze zou nu voelen dat ik wel degelijk hard van haar was geworden, maar het was puur en alleen van haar aanrakingen, puur en alleen lichamelijk. Maar het waren ook die aanrakingen dat ik alleen naar achteren kon leunen en niet weg kon lopen. Ze hielden me bij haar.
"Ik heb een vriendin, Vivian..."

Elias
Ik greep haar beide handen vast met één hand van mij en liet de andere op verkenning gaan terwijl ik mijn mond liet afdalen naar haar hals. Ik was niet iemand van de zachte kusjes, maar van de harde en van het bijten.
Mijn hand trok het shirt wat ze aanhad van haar lijf, met een hard, scheurend geluid. De repen stof belandden op de grond.

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

Whaha, nu je het zegt :'D

Vivian
Een lachje ontsnapte aan haar, ze kuste zijn lippen, vurig, verlangend.
'Sinds wanneer heb jíj een vriendin?'
Haar vingers streelden over zijn erectie, ze drukte zich dichter tegen hem aan.
Het zou niet lang meer duren, of hij zou het niet kunnen laten. Dan zou die stomme snol hier terug komen, om te ontdekken dat Vedran weg was. Met haar.

Leyla Manta
Haar lichaam kon niet tegenstribbelen, ze kon alleen al haar spieren aanspannen alsof dat nuttig was.
Toen ze de koude lucht op haar lichaam voelde, zijn lippen ruw in zijn hals, zijn tanden die over haar huid schraapten, draaide ze haar hoofd met een ruk om.
'Blijf godverdomme met je poten van me af, klootzak!' Haar stem leek harder aan te komen komen dan een vuistslag, zo scherp en koud als het klonk.
Maar de angst was er ook in te horen.

[ bericht aangepast op 30 nov 2011 - 22:46 ]

-

Vedran
Ik slikte moeizaam en wilde haar hand uit mijn broek halen, maar onbewust duwde ik hem juist dichter tegen me aan, gewoon omdat het zo goed voelde, omdat ze precies de plekjes kende.
Ik had het absoluut niet warm meer, ook al stonden we hier in de sneeuwstorm, vastgenageld aan de bevroren grond. Ik wist nog steeds niet of ik moest wegrennen of niet, naar Leyla toe.

Elias
Verbaasd keek ik op bij het horen van haar woedende, maar toch ook angstige stem. Ik herpakte mezelf al gauw en drukte toen mijn onderlijf tegen dat van haar aan, waar ze mijn opwinding overduidelijk zou kunnen voelen.
Ik liet mijn gezicht afdalen tot op een paar centimeter van het hare en trok even met mijn tanden aan haar onderlip.
"Nee." zei ik toen met een stem die geen tegenspraak duldde.

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

Vivian
'Zullen we dan maar?' vroeg ze met een zoete stem, en krulden haar vingers om zijn erectie.
Ze liet haar lippen over de zijne glijden, afdwalen naar zijn hals. Gewillig kuste ze die, trok zijn voorhuid een stukje naar achteren en beet verlangend op zijn oorlelletje.

Leyla Manta
Haar adem stokte toen ze hem tegen tussen haar benen voelde drukken, maar hij kon niet bij haar naar binnen dringen. Nog niet, tenminste.
Ze werd woedend van zijn stem.
'Ga van me af,' sneerde ze toch weer, probeerde haar benen los te trekken uit zijn greep, klauwde met haar nagels in de richting van zijn handen.

-