• Op een onbekend eiland Alcamene heerst al voor zolang men kan herinneren een strenge winter. Meters sneeuw, dikke pakken ijs en een eeuwig durende, strenge wind. Het eiland wordt bewoond door verschillende wezens, die sinds de wintertijd niet meer blind op iemand kunnen vertrouwen.
    De koningin Epona Euryanassa is degene die de winter over het eiland heeft uitgeroepen, en het contact met zustereiland Melania heeft verbroken waardoor de inwoners van Alcamene geen kant meer opkunnen. Stuk voor stuk zullen ze moeten buigen voor de koningin, die een aardig aantal wezens achter zich heeft staan.


    In deze RPG worden de bewoners van het eiland Alcamene gespeeld, vanaf 12 en t/m 30 jaar. In de story die beneden in dit topic te vinden is, kun je de verschillende soorten vinden die kunnen worden gespeeld - waaronder ook 'gewoon' een mens.
    De koningin wordt niet gespeeld, maar het is wel mogelijk om iemand te spelen die voor haar werkt. Die komt bijvoorbeeld spioneren, informatie zoeken, etc.
    Op zustereiland Melaina wordt een verzet bij elkaar geraapt om de koningin van de troon te stoten, maar dat deel komt verder in de RPG aan bod.
    Alle personage's zullen met naam en speler in het topic komen te staan, en uitgebreid in de daarvoor bestemde story.


    - Rollentopic
    - Rollenstory
    - Speltopics





    Dulcis
    Rizardo (Rizardo)
    Silvano (Sueno)
    Nairawen (Imperialism)

    Interius
    Leyla (Sueno)
    June (Panter)
    Scirius (MustacheMe)
    Madeline (HurtedHeart)
    Raveny (Fae)

    Sanguis
    Vedran (Fayan)
    Alissa (Discovery)
    Dream (Rizardo)
    Mischa (Sueno)

    Sirene
    Michael (Rizardo)
    Cameron (HurtedHeart)
    Adeleide (FlawlessLove)
    Veralynn (Fayan)
    Arianna (Fae)

    Cornu
    Charis (Fayan)
    Miorynn (Imperialism)
    Felicia (HurtedHeart)
    Angélo (MustacheMe)
    Zorah (Fae)
    Cherelle (Sueno)

    Mens
    Arlene (Cresta)
    Jake (HurtedHeart)
    Liam (TheDirection)
    Iris (RainbowDay)

    Koppeltjes:
    Vedran x Leyla
    Silvano x Raveny


    "In the depth of the winter, I finally learned that within me there lay on invicible summer"


    -

    *bored post-copying modus*

    Leyla Manta
    Bedenkelijk keek ze hem recht aan, tilde haar hand toen op en legde die op de bovenkant van zijn borst. Onbewust schoof ze iets dichter naar hem toe, waardoor hun lichamen vrijwel geheel tegen elkaar aan kwamen te liggen. Een genietende siddering ging over haar rug toen ze zijn warmte en kracht voelde. Eigenlijk kon ze nog steeds niet geloven dat iemand haar zo kon laten voelen. Niet alleen haar lichaam leek onnatuurlijk gevoelig voor hem, alles. Haar gedachten, haar emoties..
    'Leuke gevoelens?' vroeg ze twijfelend, met een lichte glimlach rond haar lippen. Langzaam liet ze die daarna over de zijne strijken, terwijl één van haar benen zich rond die van hem krulde. Haar ogen gleden dicht, voor ze het wist was die vederlichte aanraking over gegaan in een intieme kus.
    Haar armen gingen om zijn hals, trokken zijn lippen dichter tegen die van haar aan. God, wat voelde ze zich goed bij hem. En vreemd, en warm. Zou hij het eigenlijk weten, dat haar gevoelens net zo in de war raakten door hem?
    Misschien wel. Soms was ze als een open boek voor hem, en soms niet. Dat wist ze, zag ze aan hoe hij naar haar keek.
    Ze liet haar lichaam zo langs de zijne glijden dat zijn handen zich noodgedwongen om haar heupen sloten, genietend liet ze haar vingers door zijn donkere haar glijden.

    [ bericht aangepast op 28 nov 2011 - 22:48 ]


    -

    Laura, ik zie je w.. en ze is weg uit mijn "online vrienden"lijstje (no_chears)


    -

    Ik ga een verveelde Elias-post maken..

    Elias
    Eén van zijn armen leunde tegen het raam, waar zijn bleekblauwe ogen doorheen staarden. Langzaam blies hij de rook uit, die meteen langs het glas alle kanten op kronkelde en een paar tellen zijn zicht van het huis ontnam. Het puntje van zijn tong gleed langs zijn bovenlip, terwijl hij zichzelf weg duwde van het glas en nog een diepe haal van de sigaret nam.
    Hij had Vedrans huis - die niet ver van de zijne vandaan was - nog nooit zo interessant gevonden. Alleen maar omdat hij diezelfde namiddag een bos goudbruine lokken door de deur had zien verdwijnen. Het meisje dat hem had afgewezen, de enige die niet had toegegeven aan zijn Sanguis-lusten. Het enige exemplaar dat hem letterlijk had geslagen, gebeten en geschopt om zichzelf te verweren.
    Dus wat was er zo bijzonder aan haar? Voor haar leeftijd had ze een volwassen gezicht, haar lichaam was heerlijk gevormd, ze was fel, boot weerstand als iets haar niet aanstond. Maar wat was er nog meer?
    Hij blies de rook weer uit, kneep zijn ogen onwillekeurig wat dicht. Hij liet zijn blik weer naar het huis glijden, waar in één van de kamers nog een zwak licht scheen. De slaapkamer, natuurlijk.
    Een ontevreden grom ontsnapte aan hem toen hij zich voorstelde hoe Vedran samen met haar in bed lag, voor de zoveelste keer. En hij? Helemaal niks. Gefrustreerd liet hij de sigaret op de grond vallen, stampte hem uit met zijn schoen en haalde een hand door zijn blonde haar.
    Het enige wat hij van haar had gevoeld waren haar zachte lippen, haar volle, warme borsten. En dat was genoeg voor hem geweest om haar te willen, om haar na te jagen tot het moment dat ze zich óf toegaf óf dat hij haar gewoon nam zonder toestemming.
    Maar als Vedran zich zo vreemd bleef gedragen, zou die kans er klein zijn. God, ze moest wel heel bijzonder zijn als een man die erom bekend stond van "vrouwelijk gezeldschap" te houden haar verdedigde, naar haar keek alsof hij werkelijk iets voor haar voelde. En als dat zo was, als Vedran tot "inkeer" was gekomen, was hij hem sowieso voor altijd kwijt. Niet dat hij bevriend wilde zijn met zo iemand, met iemand die zich toch had laten vallen voor een vrouw.. Maar ergens was het toch jammer.
    Was dat nou zo belangrijker? Nee, hij zou Leyla Manta beminnen. Minderjarig of niet, eigendom van Vedran of niet, en het interesseerde hem al helemaal niet of ze het wilde of niet.
    Een sinistere grijns verscheen rond zijn lippen, zijn vingertoppen gingen nog even over het glas terwijl hij zijn blik weer op het raam vestigde.
    Ja, wacht maar af, Vedran. Als hij haar ook maar één minuut alleen liet, dan was ze voor hem. Genietend bij het vooruitzicht liet hij zijn tong langs zijn lippen gaan, een zelfingenomen, laag gegrom welde op in zijn keel.
    En ze moest er ook niet op rekenen dat hij voorzichtig met haar zou zijn. Waarschijnlijk was ze nog erg onervaren, misschien was Vedran zelfs haar eerste keer geweest. Daar ging hij echter geen rekening mee houden. Hij had al besloten dat als hij dit meisje eenmaal in handen kreeg, het de beste seks zou worden die hij in lange tijd had gehad. En daar hoorde voor hem nou eenmaal wat ruwere bewegingen bij, vaak tot ongenoegen van de vrouw in kwestie.
    Ach, het ging toch niet om de vrouwen. Alleen om hem, om zijn genot. En god, wat zou hij genieten van haar. Hij zou meer dan zijn best doen om haar te laten gillen, of het nou van pijn of lust was. Haar verzet zou hij met open armen ontvangen, beantwoorden met een ruwe stoot of een harde klap op haar billen terug, zijn tanden in het tere, zachte weefsel van haar borsten.

    [ bericht aangepast op 29 nov 2011 - 7:36 ]


    -

    Elias is echt obsessed :'D


    -

    ( oke kweet echt niet meer waar ik ben gebleven dus ik begin gw opnieuw :3)

    Alissa
    Ik stopte de oortjes van mijn ipod in mijn oren en liep naar de ingang van de begrafenis terwijl birdy in mijn oren klonk .ik had een witte roos in mijn hand ,Een traan verliet mijn oog voordat ik neerknielde bij de steen ,Ik streelde met mijn vingers over zijn naam 'waarom moest je doodgaan?' vermelde ik meer tranen verlieten mijn ogen terwijl ik trillend de roos neerlegde.


    On wednesdays we wear black

    Jip, je verveeld je echt te pletter zonder ons hea?


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Boredd.


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Olla. :'D


    -

    *kijkt in lijst*

    Ik zie niet dat Pocket een rol heeft? *blind*


    -

    Laura was online, en is nu weg (no_chears)
    Rose staat online, maar reageert niet (no_chears)


    -

    Ik leef weer ^^
    Jij was er toch niet, dus toen vond ik dat ik best wat anders mocht gaan doen.


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Mrrrrr.


    there is a certain beauty in setting the world on fire and watching from the center of the flames.

    Hoi *zwaait*


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Ik ben vrij dead in dit topic - After The War is epic ^^


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Hello *O*


    -