[RPG] Hogwarts;; Fictional Students 4 - Speeltopics

RULES
- Er is geen vaste verhaallijn, maar het moet wel allemaal met het originele verhaal kloppen.
- Het speelt af in de tijd dat Harry ook op Hogwarts zit.
- Je mag max. 3 personages.
- Alleen zelf verzonnen personages.
Vragen mogen altijd gesteld worden.


ROLLEN
Gryffindor
- Kyndall Seinga (Maysilee)
- Zoey Sijnders (Buddy)
- Valery Diamond (dandelion)
- Alison Dallas (Clove)
- Amelia Campell (twilight132)
- Matthew Donalds (Gnome)
- Sam Waters (Harrison)
- Daman Adams (BeyondOurOwn

Slytherin
- Alexandria Yasea (Pariah)
- Raven Wall (Scissorhands)
- Jeanne Racium (Pariah)
- Anthony Fernandez (Maitresse)
- Arlené Seinga (Maysilee)
-


Ravenclaw
- Reachell Stone (RainbowDay)
- Katherine Bright (LiveToday)
- Dana Robinla (Buddy)
- Ryan Newman (Gnome)
- Alec Sadler (LiveToday)
-

Hufflepuff
- Delilah Morgan (Harrison)
- Rae Rowles (Anhysbys)
- Gwendolyn Black (LoveLost)
- Miley Donalds (Maysilee)
-

[ bericht aangepast op 29 nov 2011 - 20:39 ]

---

There's power in the words you whisper.

Daman Adams
Ik keek naar wat ik had aangericht, de stoel lag in stukken onder het raam en de tafel lag in twee stukken voor mijn voeten. Ik had me eens echt laten gaan. Ik had de emoties toegelaten en zie nu. Ik sloot ze weer op. Het masker werd weer opgezet en ik stapte naar buiten. Het kon mij niet schelen dat de mensen naar mijn harde gezicht staarden. Het kon me niet schelen dat ze het zouden doorhebben, want waar ze naar keken was een militair. De stramme passen, het emotieloos gezicht,.. het was allemaal van een soldaat. Er was geen Daman meer in me te bespeuren. Maar ik was er nog. Ergens. Waar niemand me zag. Te triest en te vermoeid om mijn leven van de soldaat over te nemen. Ik deed mijn ronde verder en liep toen terug naar de ziekenzaal.

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Amelia Campbell
Ik opende mijn ogen. Ze voelden korrelig van de opgedroogde tranen. Plots besefte ik waar ik op lag. snel trok ik me terug.

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Katherine Bright
Ik zag dat Daman terug keerde naar de ziekenzaal. Hij was niet meer de Daman die me de eenhoorns liet zien in het bos, het was de Daman die zou vertrekken naar een oorlogsgebied ofzo. Ik weet dat ergens diep van binnen de gebroken, verdrietige Daman zit die troost en steun nodig heeft en die zou ik hem bieden. ik liep langzaam naar hem toe.

Alec Sadler
Er kwam een koude windvlaag langs van iets of iemand die snel bewoog en ik werd langzaamaan wakker.

---

We Can Be The Kings And Queens Of Anything If We Believe

Daman Adams
Katherine kwam langzaam op me af gelopen, maar ik liep naar het bed. Ik ging weer liggen en even, toen ik mijn gezicht vertrok van de pijn, kon je de gewone Daman zien.
"Ik heb mijn ronde nog even afgemaakt."

Amelia Campbell
Hij werd wakker. Ik staarde hem aan, bang voor zijn reactie. Hij zou waarschijnlijk geschrokken weglopen als hij mij zag. Zeg nou zelf wie wil er nu een zielig emotioneel stort?

[ bericht aangepast op 27 nov 2011 - 13:28 ]

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Katherine Bright
Ik liep naar het bed toe en ging op de rand zitten. 'Daman, alsjeblieft, stop met dat masker steeds maar weer op te zetten.' smeekte ik opnieuw. 'Ik weet dat je het moeilijk hebt maar alsjeblieft, doe het voor mij.' ging ik verder.

Alec Sadler
'Gaat het weer een beetje?' vroeg ik toen ik Amelia zag zitten.

---

We Can Be The Kings And Queens Of Anything If We Believe

Daman Adams
Ik schudde mijn hoofd, niet omdat ik het niet wou, maar omdat het bijna niet ging. Ik beet op mijn tanden en liet met toen vermoeid in de kussens zakken. Ik keek haar recht aan. Niet meer als militair, maar als Daman.

Amelia Campbell
"Ja." zei ik. Ik verwachtte nog steeds dat hij zich snel uit de voeten zou maken.

[ bericht aangepast op 27 nov 2011 - 13:39 ]

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Katherine Bright
'Ga maar slapen, oké. Ik ben hier als je wakker wordt.' zei ik. Ik kon zelf ook wel wat slaap gebruiken.

Alec Sadler
'Denk nu maar niet dat ik je hier alleen zal achterlaten.' zei ik toen ik haar gezicht zag.

---

We Can Be The Kings And Queens Of Anything If We Believe

Daman Adams
Ik trok haar bij mij op het bed en nam haar in mijn armen.
"Ik weet niet of ik wel wil slapen." zei ik serieus.

Amelia Campbell
Een lach trok over mijn gezicht. Ik omhelsde hem. Waar had ik dit aan verdient?

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Katherine Bright
'Slaap nu maar gewoon.' zei ik terwijl ik een geeuw onderdrukte. Ik gaf hem nog een kusje op zijn neus en nestelde me dicht tegen hem aan. Zo viel ik dan uiteindelijkin slaap.

Alec Sadler
Ze knuffelde me en ik knuffelde haar stevig terug.

---

We Can Be The Kings And Queens Of Anything If We Believe

Daman Adams
Ik hield ze in mijn armen terwijl ze sliep. Ik kon nu gewoon niet slapen, het zat weer te vers in mijn geheugen.
Ik zette het harde masker weer op. Ze kon het niet zien, dus kon ze er ook niets van zeggen, dacht ik.

Amelia Campbell
Ik voelde zijn armen stevig rond de me. Ik wou me niet terugtrekken, maar toch verplichtte ik mezelf achteruit te gaan.

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Zoey
'Als je nu gaat liggen. Dan maken we zo je
linker arm vast.' Ik keek toen Kyndall's arm vast
gemaakt werd. Zijn teken was duidelijk
zichtbaar. Ik slikte en ging aan zijn rechter kant
zitten.
'Het komt goed,' fluisterde ik in zijn oor. Ik gaf
hem een kus.
'Zoey, we gaan nu werken als Schouwers. Als je
iets doet wat niet kan dan zouden we moeten in
grijpen,' vertelde mijn vader me. Ik knikte
begrijpend.
'Nou, daar gaan we, je mag schreeuwen, dat die
iedereen,' zei mijn moeder die al met haar
toverstok klaar stond. En toen begon ze…

Mitch
'En net zo mooi als jou?' Vroeg ik vleiend. Ik had
in me eigen bedacht dat dit mijn volgende
vriendin zou worden.

---

"Ignite, my love. Ignite."

Kyndall Seinga
Een helse pijn gaat door mijn lichaam.
Ik was martelingen gewent maar dit is tien keer erger.
Wanneer ik aan Zoey denk verzacht de pijn al.

Arlené Seinga
Ik glimlach verlegen en voel hoe ik rood wordt.
Shit waar is die Arlené gebleven die de jongens hun harten brak en in verleiding bracht.

---

You keep breathing, that doesn’t mean you’re alive - TABLO (Tommorrow)

Zoey
Ik vond het vreselijk om Kyndall pijn te zien hebben. Ik pakte zijn rechter hand en gaf er een kus op.
'Ik ben bij je Kyndall.' De tranen rolden over mijn wangen. 'Kan ik iets doen waardoor hij minder pijn heeft?' vroeg ik. Mijn vader knikte.
'Maar dat laat ik niet toe.' Hij keek me aan en ik schudde mijn hoofd.
'Vertel,' dwingde ik. Daarna keek ik naar Kyndall. 'Voor hem doe ik alles.'

Mitch
'Je bent schattig wanneer je bloos,' zei ik zacht en ik glimlachte naar haar. Ik deed een plukje haar van haar achter haar oor.

---

"Ignite, my love. Ignite."

Dana
'Misschien is het een idee om terug te gaan naar je vrienden,' stelde ik aan Sam voor. 'Ik red me wel.'

---

"Ignite, my love. Ignite."

Sam Waters
"Ik laat je liever niet alleen, maar als jij dat graag wil, dan ga ik wel terug." zei ik. Ik maakte alvast aanstalte om haar te verlaten, maar wachtte op haar reactie.

---

There's power in the words you whisper.