• Op een onbekend eiland Alcamene heerst al voor zolang men kan herinneren een strenge winter. Meters sneeuw, dikke pakken ijs en een eeuwig durende, strenge wind. Het eiland wordt bewoond door verschillende wezens, die sinds de wintertijd niet meer blind op iemand kunnen vertrouwen.
    De koningin Epona Euryanassa is degene die de winter over het eiland heeft uitgeroepen, en het contact met zustereiland Melania heeft verbroken waardoor de inwoners van Alcamene geen kant meer opkunnen. Stuk voor stuk zullen ze moeten buigen voor de koningin, die een aardig aantal wezens achter zich heeft staan.


    In deze RPG worden de bewoners van het eiland Alcamene gespeeld, vanaf 12 en t/m 30 jaar. In de story die beneden in dit topic te vinden is, kun je de verschillende soorten vinden die kunnen worden gespeeld - waaronder ook 'gewoon' een mens.
    De koningin wordt niet gespeeld, maar het is wel mogelijk om iemand te spelen die voor haar werkt. Die komt bijvoorbeeld spioneren, informatie zoeken, etc.
    Op zustereiland Melaina wordt een verzet bij elkaar geraapt om de koningin van de troon te stoten, maar dat deel komt verder in de RPG aan bod.
    Alle personage's zullen met naam en speler in het topic komen te staan, en uitgebreid in de daarvoor bestemde story.


    - Rollentopic
    - Rollenstory
    - Speltopics





    Dulcis
    Rizardo (Rizardo)
    Silvano (Psychos)
    Nairawen (Aesthetic)
    Elayna (Psychos)

    Interius
    Leyla (Psychos)
    June (Panter)
    Scirius (MustacheMe)
    Madeline (HurtedHeart)
    Raveny (Fae)

    Sanguis
    Vedran (Fayan)
    Alissa (Discovery)
    Dream (Rizardo)
    Mischa (Psychos)

    Sirene
    Michael (Rizardo)
    Cameron (HurtedHeart)
    Adeleide (FlawlessLove)
    Veralynn (Fayan)
    Reina (Psychos)

    Cornu
    Charis (Fayan)
    Miorynn (Aesthetic)
    Felicia (HurtedHeart)
    Angélo (MustacheMe)
    Zorah (Fae)

    Mens
    Arlene (Cresta)
    Jake (HurtedHeart)
    Liam (TheDirection)
    Iris (RainbowDay)

    Koppeltjes:
    Vedran x Leyla


    "In the depth of the winter, I finally learned that within me there lay on invicible summer"

    [ bericht aangepast op 14 nov 2011 - 20:54 ]


    -

    Raveny
    Grinnikend wierp ik een blik op de kom van Silvano, die al helemaal leeg was. Ikzelf had niet bepaald haast, dus ik at rustig verder. 'Jij had honger zeker?' grijnsde ik. 'Of kan ik gewoon zo geweldig goed koken?'


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Silvano Vino
    Bedenkelijk keek hij naar de kom, zijn wenkbrauwen krulden in een lichte frons.
    'Ik denk het laatste.'


    -

    Miorynn
    Ze landde, klapte haar vleugels in en keek twijfelend naar de gestalte op het heuveltje. Ze wist wel bijna zeker wie dat was. Hoe kon het dat ze nu op precies dezelfde plek neerstreek als hij?

    Meuh, ik moet Frans leren. kuttaal. Dus ik reageer weer Val-ish sloom, maar in elk geval is het niet zonder reden. :'D


    there is a certain beauty in setting the world on fire and watching from the center of the flames.

    Oke :'D

    Mischa Guerra
    Ergens hoorde hij geritsel, en toen hij omkeek zag hij nog net hoe het meisje haar vleugels invouwde.
    Geamuseerd trok hij één van zijn wenkbrauwen omhoog. Dit moest wel toeval zijn, aangezien ze niet erg in de stemming leek om hem tegen te komen.


    -

    Miorynn
    Toen ze merkte dat hij haar zag, schoot ze vrijwel direct achter de dikke stam van een boom. De schors was bevroren, en rillend vouwde ze haar vleugels om zich heen, ook om ze niet dom achter de boom vandaan te laten steken als was de boom gevleugeld.
    "Ei auta..." mompelde ze tegen zichzelf, haar frustratie uitend. Nu zou het alleen maar voor hem lijken alsof ze hem achtervolgd had, en dat was juist níet haar bedoeling.


    there is a certain beauty in setting the world on fire and watching from the center of the flames.

    Raveny
    Ik schoot in de lach en zette mijn kom weg, die inmiddels ook leeg was. 'Dank je.' Ik wist niets meer om over te praten en dus viel er een stilte. 'Je bent best aardig,' flapte ik eruit en meteen werd ik knalrood. Dat deed ik nou altijd als er stilte's vielen - dan ging ik gênante dingen zeggen.


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Silvano Vino
    Hij glimlachtte flauwtjes, en keek naar haar op.
    'Jij ook.' Hij liet zijn grijsblauwe ogen over haar gezicht glijden, die een vage, rode waas had gekregen.

    Mischa Guerra
    In plaats van er aandacht aan te besteden, richtte hij zijn blik weer naar voren, naar de bomen.
    Met een zucht liet hij zich op zijn rug vallen, door de kou heen bijtend. Ze zou vanzelf wel tevoorschijn komen.


    -

    Raveny
    Oké, dat was nog een redelijke reactie. Veel beter dan ik verwachtte, eigenlijk. Een glimlachje verscheen om mijn lippen toen ik zijn blik op me voelde rusten, en ik keek op om zijn blik te vangen. Is er iets? vroegen mijn ogen.


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Silvano Vino
    Hij grinnikte even, en bekeek het huis.
    Opeens bleef zijn blik hangen bij een klok, die aan de muur hing. Langzaam stond hij op, en liep erheen.


    -

    Miorynn
    Voorzichtig sloten haar handen zich om een tak. Ze zocht met haar voeten naar een inkeping in de gladde, half bevroren stam. Het was moeilijk, maar uiteindelijk vond ze er toch één. Met behulp van haar vleugels zette ze zich af en begon in de boom te klimmen. Ze had bedacht dat ze hier bést zwijgend naast elkaar konden zitten. Als hij zonodig weer tegen haar ging spreken, kwam hij maar naar haar toe.


    there is a certain beauty in setting the world on fire and watching from the center of the flames.

    Mischa Guerra
    Een paar seconden keek hij naar de ijsblauwe lucht, tot hij zijn ogen sloot.
    De kans dat hij niet meer van het eiland af zou komen was groot, maar dat had hij van tevoren geweten. Dankzij zijn grootouders, maar hij was te koppig geweest om ernaar te luisteren.
    Hij bleef een tijdje zo liggen, tot hij plotseling in slaap viel.


    -

    Miorynn
    Ze fronste lichtelijk toen de figuur op het heuveltje er steeds lomer en vermoeider uit begon te zien. Was hij nu serieus in slaap gevallen? Een bezorgde trek verscheen op haar gezicht. Het lag misschien niet in haar aard graag bij anderen in de buurt te zijn, maar ze kon moeilijk iemand aan de ijskoude grond laten vastvriezen.
    Met een hoop geritsel van vleugels en vallende bladeren vloog ze uit de boom en landde op de grond, een kort stukje door glijdend omdat de grond zo glad was. Ze bukte en porde hem een maal tussen zijn ribben, voor ze haastig weer opsteeg.


    there is a certain beauty in setting the world on fire and watching from the center of the flames.

    Raveny
    Ik volgde zijn blik en glimlachte bij de herinnering. Ik en Myra hadden het zelf gemaakt. Het hout was van een omgevallen boom en met onze messen hadden we de figuren erin gekerfd. Bladeren, sneeuwkristallen en wezens. De wijzerplaat hadden we wel gekocht bij een winkel, maar toch waren we altijd apentrots op Onze klok geweest. Maar dat zou hem vast niets uitmaken. 'Vind je hem mooi?' vroeg ik daarom alleen maar.


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Mischa Guerra
    Hij mompelde geïrriteerd iets, en sloeg met zijn hand in de richting vanwaar hij werd geprikt.
    Daarna draaide hij zich om - nog steeds in slaap - toen hij opeens weg gleed. Geschrokken werd hij wakker, om vervolgens het ijs op te glijden van een riviertje dat aan de voet van de heuvel had gelegen.
    Toen het begon te kraken, krabbelde hij snel overeind en sprong op de kant.

    Silvano Vino
    Hij draaide zich half om, keek vanuit zijn ooghoeken naar het voorwerp.
    'Ja.. Hij doet me aan iemand denken,' zei hij met een vreugdeloos glimlachje, en liep langzaam terug naar de stoel. In plaats van erop te gaan zitten, legde hij echter zijn handen op de fauteuil en keek weer naar de klok.


    -

    Raveny
    'Oh?' vroeg ik, nu toch wel nieuwsgierig. 'En zou ik mogen weten aan wie?'


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.