[RPG] Wings, the fallen and humanity. - Speeltopics

Angels and Demons.

1959. De lucht barstte open en een luid gedonder startte. De hemel leek te splijten en een fel licht kwam daarbij vrij. Mensen trokken zich angstig terug in hun huizen. Het duurde vijf minuten, niet meer en niet minder. Exact vijf minuten en op de plekken waar de donder was ingeslagen stonden mensen, maar niet zomaar mensen. Perfecte mensen met een gladde egale huid, vleugels staken uit hun rug. Ze trokken zich terug in de bergen om zich voor een lange tijd niet te laten zien en in tijden van nood, zich opnieuw te laten zien. Engelen van het licht of keren ze zich tegen god en gaan ze werken voor de duivel, Satan?

Uitleg
Je speelt een engel, mens of een engel die zich keert tegen god en opdrachten uitvoert voor de Duivel Satan, Lucifer hoe je hem ook wil noemen. Er zijn verschillende rangen voor engelen. Demonen niet Engelen hebben heldere opvallende ogen, geen moedervlekje op hun gezicht en geen oneffenheden. Ze zien er erg aantrekkelijk uit en hebben dan ook een enorm aantrekkingskracht voor mensen en ook voor anderen is deze voelbaar, maar niet zo erg als bij de mens.

Regels van de engelen.
- Voortplanten met mensen is verboden, ( kan wél gedaan worden ).
- Relaties eigenlijk ook.
- Elke engel is gelijk, demonen en gevallenengelen dus niet.
- Een relatie met een demon of een gevallenengel is absoluut niet toegestaan en zou als het gebeurd in het geheim moeten plaats vinden (:

Soorten
Wraakengelen (straffen engelen die 'wet' overtreden)
Beschermengelen (beschermen dus mensen)
Gevallen engelen hebben afgescheurde vleugels v-vormig litteken op de rug waar vleugels zaten. ( hoort bij demonen.
Doodengelen (kunnen zien wie er dood gaat en hoe, brengen hun naar hemel)
Demon (hebben zwarte! vleugels of donker! grijze vleugels)

Invullen
Naam: - M/V - Soort - Leeftijd.

Waarom geen karakter? Zo kan je altijd van positie veranderen of niet, je medespelers moeten er áchter komen hoe jou personage in elkaar steekt en zullen daar dan ook meer moeite voor willen doen (:

Personages.
Mensen.
Primwen Primwen Milldore(v/18)
Endure Sky Leah Morgan (V/19)
Schneider Nike Robin Micheals (M/17)



Wraakengelen.
Vluuv Penelope Nightmask (V/20)

Beschermengelen.
Primwen Carthal Tariël Caïrael (M/20)
Endure Eleanor Reigns (V/18)
Schneider Dana Chereals Moons (v/17)



Dood engelen.
Lykos Acwel Than Eyerows (M/18)
Fauvism Valeria Caithne Naereil (V/19)


Gevallenengelen.
Lykos Atelic Nemesio Mailhairer (M/17)

Demonen.
Xannon Ruby Sera Rein, Demon. (V/18)
Vluuv Nikolai (Nick) Rainmender (M/23)

Beschermengel x mens.
Eleanor x Nike.
Carthal x Leah.
Dana x Primwen.

[ bericht aangepast op 18 okt 2011 - 13:20 ]

god, ik volg het verhaal niet meer. stom internet ook en stomme verkoudheid.....

Valeria Caithne Naereil - Doodengel
Het was haar tijd nog niet, hoorde Valeria haar snikken. Ze had zoveel; een vriendje, een bijbaantje, een avondcursus tot een beroep waar Valeria nog nooit van had gehoord. Maar ze kon er niets aan doen; het enige wat zij kon doen was het meisje naar de hemel geleiden.
Een verlossende zucht kwam over haar lippen toen de geest oploste en de brandende hoofdpijn eindelijk verdween. Pas toen merkte ze hoe de muziek nog steeds doordreunde; hoe mensen haar aan de kant probeerden te duwen. "Oprotten, slet!" hoorde ze, en iemand's rechtse kwam op haar af met zoveel kracht en snelheid dat ze hem nog maar amper kon vermijden. Ze sprong opzij en felgroen neonlicht bescheen haar. Ondanks de tragedie die gaande was voelde ze hoe een jongen toenadering tot haar zocht. Valeria wierp hem dezelfde woedende blik toe als eerder, bij de passant in het park, en maakte juist aanstalten om het gebouw te verlaten toen haar blik die van de demon ving.
Zijn blik was vertrokken. Alsof hij het hier net zo vreselijk vond als zij... Niet wetend dat die blik alles met haar te maken had, en niet met de atmosfeer in de disco, verscheen er iets van een medelijdende uitdrukking in haar ogen, voor ze verderging met haar pogingen hier weg te komen, verward door de muziek, felle lampen en haar gevoel van medeleven voor een demon, een lager wezen!

there is a certain beauty in setting the world on fire and watching from the center of the flames.

Lykos schreef:
god, ik volg het verhaal niet meer. stom internet ook en stomme verkoudheid.....

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Endure schreef:
(...)

In de discotheek ontstond een gevecht waarbij iemand omkwam (;

Dat dus >;']

Penelope - Wraakengel
De toeren die de jongen uitvoert op de plank zijn enorm intrigerend, en met een glimlach blijf ik staan kijken. Na een paar minuten waag ik het er op om achter de boom vandaan te komen, en ik zet een paar stappen in de richting van de jongen. Zijn ogen kruisen de mijne, en ik glimlach verlegen. Het is de eerste mens die ik zie sinds lange tijd. "Hallo." zeg ik zacht. "Wat ben je aan het doen?" vraag ik, oprecht geïnteresseerd in zijn plank met wieltjes. Het lijkt me geweldig dat ook te kunnen.

Nikolai - Demon
Bevreemd kijk ik de Engel aan. Er is geen vleugje minachting of spot in haar blik te lezen, omdat ik net verlekkerd naar een dood lichaam heb staan kijken. Slechts iets van medelijden.. En dat is misschien nog wel erger. Ik knars met mijn tanden en werp haar een dodelijke blik toe. Ik heb haar medeleven niet nodig. Engelen denken misschien dat ze sterk zijn, ik minacht ze. Ze durven hun eigen keuzes niet te maken, bang dat hun heerser boos zal worden en ze hun vleugels af zal nemen. Fronsend baan ik me een weg door de mensen, tot ik bij het dode lichaam van het meisje aankom. Haar ziel is weg, meegenomen door de Engel. Jammer. Ze was nog zo jong, en had vast een prachtige, smetteloze ziel. Ach, volgende keer beter. Ik draai me om en probeer de mensenmassa door te komen om de disco uit te gaan.

Sky Leah Morgan ~ Mens.
Tot haar grote verbazing besloot Carthal het voor haar op te nemen, hij weerde de vuistslag van de jongen af en deelde hem wat rake klappen uit. Verbaasd keek Leah toe, hij kende haar niet, toch riskeerde hij wat klappen om haar te beschermen. Stiekem verwachtte ze dat wel van jongens, ze waren immers groter, breder, sterker.. De andere kant in haar zeurde dat ze zelfstandig moest zijn en het zelf moest kunnen oplossen. Uiteindelijk, na een trap in zijn gevoelige deel, zakte de jongen in elkaar en leek hij niet meer overeind te komen om haar te grazen te nemen. Carthal grinnikte de jongen gedag en trok Leah vervolgens mee naar buiten. De kou zorgde voor een soort klap in haar gezicht, net had ze nog het idee dat ze in een auto zat en omdat ze zo opgefokt was, had ze het heet gehad en nu.. Het was best fris buiten. Op een afstande bleven ze staan en Leah tuurde naar de discotheek, waar inmiddels een ambulance gearriveerd was. Een schuldgevoel bekroop haar, zij was het vlammetje geweest dat gezorgd had voor een grote brand.. Gauw schoof ze dat gevoel opzij, dan had die eikel niet weer naar haar toe moeten komen. Ze had hem al zo vaak duidelijk gemaakt dat ze niks van hem moest weten en al helemaal niks van zijn losse handjes. Leah sloeg haar armen over elkaar en wreef zachtjes over haar eigen armen in een poging het wat warmer te krijgen. Zacht beet ze op haar onderlip en gluurde vanuit haar ooghoeken naar Carthal. Mooi niet dat ze hem ging bedanken, ze had het zelf ook wel kunnen oplossen en het was vanzelf sprekend dat hij haar beschermd had. Dat gevoel had ze, maar het ebde langzaam weg. "Wel, ik geloof dat ik je moet bedanken," kreeg ze met moeite over haar lippen. Ze had het zachtjes gezegd, maar zo in de stilte waar ze nu waren klonk het als een atoombom die af ging.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Nike - mens
Verbaasd keek ik naar het meisje.
'Ehm, ik skateboard.' Het verbaasde me dat ze niet wist wat skateboarden was. Ik glimlachte vriendelijk naar haar.

-Ja het is een kort stukje ;$

[ bericht aangepast op 18 okt 2011 - 21:27 ]

"Ignite, my love. Ignite."

Simone, wil je verder met Eleanor?

"Ignite, my love. Ignite."

Ze kan weinig doen momentele en le inspiratie loos ;p

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Oké.

"Ignite, my love. Ignite."

Acwel - dood engel
Na de ziel afgegeven te hebben, kom ik weer op aarde. Mijn vleugels zijn ingeklapt en ik loop door de stad. In de verte hoor ik ambulances, de gaan snel. Ik zie dat ze in de richting van een disco gaan. Ik denk even na en besluit te gaan kijken wat er is gebeurt. Buiten de disco is een grote menigte verzameld. Het ambulancepersoneel vraagt om ruimte. Ze laden een meisje in. Ik kan merken dat ze al dood is. Na een tijdje is het me gelukt dat ik door de menigte gekomen ben. Er zijn meer gewonde maar niet zo erg. Ze worden behandeld door personeel van een andere ambulance.

Carthal
Ook Leah keek naar de discotheek, de sirenes van de ambulance die zojuist gearriveerd was loeide hard. Het was een verschrikkelijk geluid, hard en irritant. Hij snoof even geërgerd toen de sirene later dan hij gehoopt had uit ging. Volgende keer zullen ze het meteen moeten doen, anders zal hij het wel even doen. Hij merkte hoeveel agressie er nog in zijn lichaam zat en jammer genoeg vond hij het leuk om iemand neer te zien gaan. Iemand te kleineren. Was het iets voor een engel? Een goede engel? Nee toch? Waarom was hij er dan toch een? Hij keek even op zij naar Leah die zich zelf warm probeerde te maken. Zacht zuchtte hij en trok zijn eigen vest uit waaronder hij eens voor de verandering een shirt aan had gedaan met lange mouwen het zou niet zo veel argwaan wekken, ondanks de hitte die er binnen was geweest had hij die niet uit gedaan. Hij legte het vest over haar schouders. Nadat hij zijn blik even over haar heen had laten glijden keek hij weer terug naar de discotheek. Bewakers stonden voor de ingang, politie mannen sleurden mensen aan hun kraag mee naar buiten. Sommigen werden zelfs geboeid mee naar buiten genomen. Waarschijnlijk waren hij en Leah een van de gelukkigen dat ze niet opgepakt werden. Het dode lichaam van een meisje werd op een brancard naar buiten gedragen door de ambulancepersoontjes. Zacht zuchtte hij, jakkes.. "Wel, ik geloof dat ik je moet bedanken," klonk er een zacht stemmetje naast hem wat hem heel erg verbaasde, dat bedankje had hij nou eenmaal niet verwacht. Niet van haar iniedergeval. Zo was ze niet, of misschien had hij haar gewoon verkeerd ingeschat. "Het is.. "hij staakte, "Het is oké. " was het enige wat hij kon verzinnen, de eerste zin begon helemaal fout. Hij had willen zeggen dat het zijn taak was om haar te beschermen, maar dan zou zij hem voor gek verklaren. Leah mocht het ook helemaal niet weten wat hij was. Misschien was ze uiteindelijk toch niet helemaal te vertrouwen, wie weet? Ondanks de toon waar op ze het gezegd had klonk het hier harder en waarschijnlijk hoopte ze dat het er veel zachter uitgekomen was. Hij zou het anders toch wel gehoord hebben. Opnieuw zuchtte hij zacht en keek terug naar de discotheek die nu langzaam leeg stroomde, de ambulance scheurde weg met zijn luidloeiende sirenes en de politie stormde er achter aan. "Gezellig. " mompelde hij zijn stem druipend van het sarcasme.

Sky Leah Morgan ~ Mens.
Die gozer bleef haar verbazen, hij deed zijn vest uit en hing die over haar schouders. Op deze manier leek alles wel een beetje op een slecht romantisch drama.. Ze wilde niet de rol spelen van het zielige meisje. Na een korte twijfeling pakte ze het vest van haar schouders en hield hem naar Carthal uitgestoken, als teken dat hij hem terug mocht. Hij zei dat het wel oké was en dat leek haar wel prima. Er viel weer een korte stilte die Carthal enkele seconden later verbrak door een sarcastische 'gezellig'. "Inderdaad, niet echt wat ik gehoopt had.." antwoordde en zuchtte zachtjes. Ze voelde zich vreemd, de ene kant zeurde nog steeds dat het haar schuld was terwijl haar andere kant terugvocht en schreeuwde dat ze er niks aan kon doen. Hoe dan ook, ze hoopte dat er geen ernstig gewonden waren, morgen zou er in ieder geval wel iets in de krant staan. Zwijgend bedacht ze zich wat ze nu moest doen, erg veel zin had ze niet om met Carthal een andere gezellige plek op te zoeken. "Ik denk dat ik maar naar huis ga, het is toch al laat," zei ze toen maar. Er stond ook nog afwas, gezellig, dat zou ze morgenochtend wel doen. Ze moest ook nodig weer eens stofzuigen en stoffen, het stof lag er overal dik op. "Ik zie je vast nog wel eens, nietwaar?" voegde ze er aan toe. Hij was wel interessant en ze wilde meer van hem weten, erachter komen wie hij was en dergelijke.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

sorry ik heb de oppas op de stoutste kat ooit >;'[

Carthal
Hij keek haar aan toen ze het vest terug uit stak. kort knikte hij en pakte het vest weer aan om hem dan ook weer aan te doen. "Inderdaad, niet echt wat ik gehoopt had.." antwoordde en zuchtte zachtjes. Hij grinnikte zachtjes toen hij haar hoorde zuchtten, het was iniedergeval niet uitgelopen op een ruzie tussen hem en Leah. Volgens hem kon dat ook nog wel eens gaan gebeuren, alleen had hij er vandaag geen zin meer in. "Achja. " mompelde hij, om gewoon iets te zeggen en niet opnieuw stil te vallen. Hij keek nu naar het verlaten discotheekje. Van buiten leek hij erg klein terwijl die van binnen erg groot was. Daarbij had hij weer iets nieuws geleerd. Je kan het uiterlijk niet met het innerlijk vergelijken. Misschien had hij Leah wel helemaal verkeerd ingeschat en was ze niet zoals ze zich voor deed? Hij zal het gauw genoeg merken. "Ik denk dat ik maar naar huis ga, het is toch al laat," zei ze toen maar. Hij haalde zijn vingers even door haar haar en knikte, "Ik zie je vast nog wel eens, nietwaar?" voegde ze er nog aan toe. Carthal keek haar aan, "Moet ik .. eh met je mee lopen of overleef je het zelf wel? " hij glimlachtte even plagend. Hij zou het snel genoeg merken wanneer ze in de problemen zat. Eenmaal ontmoet had je een 'band. ' Een drang dat je naar die gene toe moest als ze in de problemen zat. De interesse in haar was opgewekt iets wat hij raar vond. Hoelang was het geleden dat hij zich écht in iemand interesseerde? Waarom had God haar uitgekozen en hem naar de aarde toegestuurd? Waarom..?