[RPG] Lonely Souls - Forum spelletjes

Lily knikte en ze ging met Dylan mee de keuken uit. Ze keek naar hem en van alle mensen wilde ze hem nog wel het liefst vertellen wat er gebeurt was. Maar hoe kon ze het hem duidelijk maken zonder dat ze betrapt werd? In haar achterhoofd dacht ze aan geheimschrift. Maar hoe kon hij er dan achter komen hoe hij het moest lezen?

De jongen liep de keuken in en zag een meisje staan. Hij glimlachte want hij veronderstelde dat het haar huis was waar hij de nacht had doorgebracht. Hij was wel vaker op een vreemde plek wakker geworden. "Goedemorgen" zei hij.

"Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

@Elements

Ik geef je een tipje als je het toch wilt vertellen aan iemand.
Wees voorzichtig (:

Catheryn

Toen ik een nieuwe, onbekende stem hoorde keek ik op. "Goedenmorgen" bracht ik wat stroef uit, hij leek niet bang of verward. "Ik ben Catheryn.." ik zette een glimlach op deed een aantal stappen naar hem toe, "wie ben jij?"

Trust me. I'm the doctor

"John" glimlachte de jongen naar haar. "Dus, is dit jou huis?" vroeg hij terwijl hij zichzelf uitnodigde om te gaan zitten.

"Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

Catheryn
Met een ruk keek ik naar de John die was gaan zitten "Je weet het nog niet?" ik slikte en ging zelf ook zitten. "Weet je waarom je hier bent? Waar je bent?"

Trust me. I'm the doctor

"Ik gok dat ik vannacht een drankje teveel heb opgedronken, met jou mee naar huis ben gegaan. Waar ik ben, geen idee" zei John kalm.

"Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

Catheryn

Ik kon het niet helpen en grinnikte even, alsof ik iemand mee naar huis zou nemen. Maar meteen kwam de ernst van de situatie terug, hij had geen idee wat er aan de hand was. Ik ook niet, maar ik wist dat ik hier vast zat. "Nou, het zit zo" ik stopte even en glimlachde, in de hoop hem alvast iets gerust te stellen "Niemand weet waarom we hier precies zijn of waar we zijn"zo goed als mogelijk probeerde ik zijn lichaams taal te ontcijferen "We hebben een brief gevonden waarop staat dat we een nieuwe aanwijzing zullen krijgen. Tenminste dat is wat ik heb begrepen" ik beet op mijn lip en keek John weer aan "Het spijt me dat je hier ook 'zit' "

Trust me. I'm the doctor

Erica Jones/Amy Morris

Met pen schreef ik in sierlijke letters op een papier.

Snel, de tijd is aan het tikken.
Maar ga niet als een sneltrein, anders zul je stikken.
Catheryn, verschijn om 9 uur in kamer tien,
daarna zul je het vanzelf wel zien.

Ik rolde het briefje op, en rende de gangen door. Ik legde hem ongemerkt ergens neer waar ze het wel zouden gaan vinden. Ik grijnsde breed. Dit ging nog leuk worden.

John streek door zijn haar en vloekte. "Shit man." zei hij. Dit was echt niet goed. Hij kon niet lang op één plek zijn, dan werd hij echt gek. "Welke zieke ziel bedenkt zoiets?"

"Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

Catheryn
Medelevend keek ik John aan, "Ik heb geen idee".
"Er zijn hier ook anderen zullen we hun anders opzoeken? Zodat je gelijk weet met wie je hier zit?" met een glimlach stond ik op "En ik kan wel wat frisse lucht gebruiken"

Trust me. I'm the doctor

Dylan
'Dit is denk ik een deur,' zei ik en ik deed de deur open.
De frisse lucht deed me verwelkomen maar er was iets op merkelijks. We zaten in een kooi. Overal waar we keken was er een hek. Links, rechts zelfs boven ons. Ik liep met open mond de tuin verder in.
'Wat is dit?' vroeg ik. Ik bleef een meter van het hek vandaan staan en keek er naar. De stalen waren dik, je kon ze onmogelijk breken. Dit stalen waren zo dicht bij elkaar gezet dat zelfs de dunste persoon hier er niet door heen kon. Ik rekte mijn hand uit om het hek aan te raken maar het zoemende geluid hield me tegen. Ik keek om me heen en pakte een takje die een meter links van mij lag. Ik gooide hem tegen het hek aan. De vonken vlogen er van af.
'Het hek staat onder stroom,' zei ik verbaasd.

"Ignite, my love. Ignite."

Dawn
Ik hoorde stemmen uit de gang komen. Ik liep er rustig heen.
'Hoi Catheryn,' zei ik rustig. 'Hoi ehm...'

"Ignite, my love. Ignite."

Catheryn

Mijn blik gleed naar de kant waar ik de stem vandaan had horen komen "Hoi Dawn" antwoorde ik met een glimlach. "Dit is John, hij is net.. uhm wakker" stamelde ik. Het leek me dat hij net wakker was. ik keerde me weer tot John "John, dit is Dawn" ik glimlachde naar hem en draaide me weer om naar Dawn "heb je nog een tuin gevonden?"

Trust me. I'm the doctor

Dawn
'Hoi John,' zei ik. En toen keek ik naar Catheryn en schudde mijn hoofd. 'Niks.'

"Ignite, my love. Ignite."

Catheryn

Ik knikte "Dat dacht ik al, misschien zijn lily en Dylan wat tegengekomen. Die zijn ook op zoek gegaan naar wat frisse lucht"

Trust me. I'm the doctor