[RPG] Pirates - Exchange 4 - Speeltopics

Endure schreef:
Whahaha :'D Jup. Wat wou je doen, dronken Tristan er op af laten gaan? Als je dat doet dan kom ik volgens mij niet meer bij van 't lachen Komt hij ineens oz binnen;

Hé, wat doen jullie hier? Zomaar een feestje houden zonder mij he? *Valt bijna om* Jezus mina, wat een rot schip, het kantelt alle kanten op. blablabla.

Mwaha

Home is now behind you. The world is ahead!

@Tinnel Haha, kay dan [:

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Hahah, wel grappig.
Dronken

Oeh, die martelkamer is nasty >
Vraag me wel af hoe ze zich hier uit gaan redden :'D

Josephine
"Ik zou niet weten wat u nog meer voor ons kunt doen, maar bedankt voor he aanbod." Ik glimlach naar Arthur en ga naast Maxime zitten. "Gaat het weer een beetje, Max?" Ik weet dat ze het niet leuk vindt als ik haar zo noem, maar ik ben het gewend. Zo lang als ik haar ken noem ik haar al Max, en ze heeft het nooit leuk gevonden.
Verbaasd kijk ik op als er nog iemand binnenkomt. Een vrouw, maar duidelijk weer een van de ruigere types. "Oh, hallo." Ze lijkt geschrokken en niet op haar gemak, dus glimlach ik maar. "Is er iets?"

Olivier
Voor ons betalen? Ach, als ik toch ga drinken maakt het me niet uit als iemand anders betaalt. Ik glimlach nog naar hem en loop dan met de donkere man mee naar een tafel achterin. "Nee, nog nooit gezien. Maar goed, ik zeg geen nee tegen een gratis biertje." De barman komt al snel aanlopen met twee kroezen bier en we proosten. "Aangenaam. Mijn naam is Olivier, kapitein van een schip." Ik neem een paar slokken van het koude bier en veeg mijn mond af. "Dus, ben je nog op zoek naar een nieuw vervoermiddel nu je gestrand bent?" Natambu lijkt me betrouwbaar, en nieuwe bemanning kan ik altijd gebruiken.

Sarah Kate Smith

Ik keek naar het meisje die me als eerste had opgemerkt. ' Ehm.. Nee, er is niets,' mompelde ik. Ik keek de kamer rond. Het was oud en stoffig, en het deed me denken aan mijn verleden. Het huis waar ik woonde was net zo stoffig als hier. ' Ik geloof dat ik je nog niet kende? ' zei ze. Ik stond daar maar een beetje ongemakkelijk in de deuropening. ' Nee, dat denk ik ook niet.. ' Shit, wat nou als ze niet te vertrouwen was, en de hele bemanning ging inlichten dat ik hier zojuist stiekem aanboord was gekomen? ' Hoe heet je dan? ' informeerde ze. ' Sar.. Alice. ' Oeps, bijna versproken..

[ bericht aangepast op 5 juni 2011 - 17:14 ]

Natambu
De Engelsman is een kapitein? Dat verrast me, maar het kan wel, bedenk ik. Hij heeft wel iets autoritair over zich. Ik kan alleen geen soort schip bedenken dat bij hem zou passen, hoewel...
Hij ziet er wat onverzorgd uit en is duidelijk niet te beroerd om iets met gewone matrozen te drinken, dus van een koopman of slavenhaler zal hij niet zijn. Misschien zit ik wel dichter bij piraten dan ik dacht.
Ik neem nog een slok heerlijk koud bier en antwoord dan: 'Dat zou me verdomd goed uitkomen, ja. Waar gaat de reis heen?'

[ bericht aangepast op 5 juni 2011 - 17:43 ]

Home is now behind you. The world is ahead!

Josephine
"Saralice?" Ik frons en kijk haar onderzoekend aan. "Dat is een aparte naam. Waar kom je vandaan?" Er komen de laatste tijd steeds meer vrouwen op dit schip. Sommige zeelui zijn er duidelijk niet al te blij mee, maar ik vind het wel fijn. Ik voel me bij vrouwen in ieder geval een stuk veiliger dan bij de meeste piraten.

Olivier
"Naar het Oosten. Ik heb gehoord dat ze daar geweldig rijke mensen hebben." Ik stop abrupt met praten als ik me realiseer dat ik hem misschien niet kan vertrouwen. Als ik hem vertel dat we van plan zijn flink wat paleizen te plunderen en hij lult alles door aan de politie, dan heb ik een groot probleem. Ik neem snel nog een slok bier en pak mijn verhaal weer op: "En natuurlijk kun je daar geweldig mee handelen. Bovendien heb ik gehoord dat ze in het Oosten prachtige stoffen en heerlijke specerijen hebben."

Sarah Kate Smith

' Ik weet niet zo goed of ik je kan vertrouwen om je te vertellen waar ik vandaan kom, ' zei ik tegen haar. ' ik weet jou naam ook nog niet eens. ' Ik voelde mij iets meer op mijn gemak gestelt, waardoor ik langzaam de ruimte binnen liep. Ze grinnikte. ' Josephine is de naam. '
' Oké, dan weten we dat ook weer. ' Ik keek naar de andere mensen om me heen. ' Zo te zien ben je niet alleen, Josephine? Wie zijn dit allemaal? ' Misschien kwam het een beetje brutaal en arrogant over, maar dat moest dan maar..

[ bericht aangepast op 5 juni 2011 - 20:56 ]

Vluuv schreef:
Oeh, die martelkamer is nasty >
Vraag me wel af hoe ze zich hier uit gaan redden :'D

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Anders sturen we Tristan er als nog achter aan ^^
Samen met de kapitein en Natambu des noods :']

Josephine
"Gewoon, wat leden van de bemanning. Dit is Felix, en dat is Arthur. En dit is mijn vriendin Maxime. Maar, als ik zo brutaal mag zijn, wat kom je hier eigenlijk doen?" Ik besef me nu pas dat ik haar al de hele tijd me "je" aanspreek en schaam me voor mijn slechte manieren. Dat komt er nu eenmaal van als je zo lang op een piratenschip zit, tussen de ongemanierde zeelui. Ach ja, ze zijn niet allemaal ongemanierd. Maar het is zeker niet hetzelfde als Engeland.

Olivier
"Naar het Oosten. Ik heb gehoord dat ze daar geweldig rijke mensen hebben." Ik stop abrupt met praten als ik me realiseer dat ik hem misschien niet kan vertrouwen. Als ik hem vertel dat we van plan zijn flink wat paleizen te plunderen en hij lult alles door aan de politie, dan heb ik een groot probleem. Ik neem snel nog een slok bier en pak mijn verhaal weer op: "En natuurlijk kun je daar geweldig mee handelen. Bovendien heb ik gehoord dat ze in het Oosten prachtige stoffen en heerlijke specerijen hebben."

Sarah Kate Smith

Ik bekeek ze allemaal nog een keer toen Josephine ze had voorgesteld. ' Oké, fijn. Dan kan ik ze bij naam noemen. ' grinnikte ik een beetje. Het was een poosje stil. ' Ik wil niet onbeleefd klinken, maar wat kom je hier eigenlijk doen? ' vroeg Josephine ineens aan mij. Ik zuchtte zachtjes. ' Tja, als het wilt weten, ik ben al 5 jaar dakloos. ' Ze keek me verbaasd aan. Dat was waarschijnlijk iets dat zij zich niet voor kon stellen. ' Wat erg, ' bracht ze uit. Ik staarde een beetje verlegen naar de grond. ' Ach, ik ben het gewend.. '

[ bericht aangepast op 5 juni 2011 - 21:12 ]

Natambu
Ik grinnik. Als hij op eigen houtje naar het oosten gaat 'omdat daar rijke mensen zitten', is hij zeker wat ik dacht dat hij is. Een piraat. Man, wat ben ik toch slim. Ik neem een slok bier voordat ik antwoord. Waar zou die gulle kerel eigenlijk zijn gebleven? Misschien wil hij er nog wel een tweede betalen.
'Aha,' ik laat mijn stem dalen, 'en handelen is dan zeker de tegenpartij onder je mes houden en hen vriendelijk al hun bezit uit handen nemen?'

[ bericht aangepast op 6 juni 2011 - 19:08 ]

Home is now behind you. The world is ahead!

Wil je nog meer martelingen Sam? Anders schrijf ik ze wel naar hun vrijheid toe x]

Abby (Abigail Rosaline Valence)
Ace zei dan wel dat het ging, maar hij zag er niet al te best uit en zijn stem klonk zwak, wat zijn toestand verraadde. De man die binnenkwam liep naar Ace, die brutaal vroeg of hij het kon zien. Zijn beloning was een flinke klap in zijn gezicht, even kneep ik mijn ogen dicht en toen ik ze weer opende zag ik dat de man een vleeshaak tevoorschijn haalde. Mijn ogen werden groot, laatte hij dat alsjeblieft enkel gebruiken om ons bang te maken. Plots ramde de man de vleeshaak in zijn wond. Ik voelde me misselijk worden en wendde mijn hoofd af, mijn ogen waren vochtig en gauw knipperde ik mijn tranen weg. "Laat hem met rust," flusiterde ik toen ik Ace weer hoorde schreeuwen. Ik keek weer in de richting en zag dat de man me aankeek. "Wat zei je?" vroeg hij uitdagend, alsof hij me niet gehoord had. "Ik zei dat je hem met rust moet laten, verdomme! Vuile lafaard! Dan kun je wel he? Als je gevangene vastgebonden zitten. Laf varken! Maak ons los en vecht als een echte man," bitchte ik tegem hem. Ik zag hoe hij de vleeshaak uit Ace's wond haalde en huiverde, hij liep op me af en hield de vleeshaak gevaarlijk dicht in de buurt van mijn keel. "Wat een grote mond voor zo'n klein meisje," zei hij treiterend. "Wil je soms de plaats in nemen van je liefje? Of nee, het zal leuker zijn als ik hem martel en jij moet toekijken," zijn stem was deze keer laag en dreigend. "Hij is mijn liefje niet," zei ik. Als hij dacht dat ik wat met Ace had, dan zou hij waarschijnlijk Ace martelen om mij indirect te martelen, dat ging dus mooi niet gebeuren. Helaas schudde de man lichtjes zijn hoofd. "Daar ga ik niet in trappen schat," hij stond op en wilde weer weglopen, maar voordat hij daar echter de kans voor kreeg schoof ik mijn benen voor zijn voeten. Zwijgend keek ik toe hoe hij met vele gevloek en getier op de harde, houten vloer belandde. "Stom wicht, hier ga je spijt van krijgen," siste hij, zijn gezicht wit weggetrokken van woede, toen hij opstond.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Ik heb in mijn bed een idee gekregen. Ik wilde Tristan zoiezo in het water laten vallen; dus hij valt, hoort Ace roepen in het schip naast hem, zoekt de kapitein en die doet dan met Natambu en Kjell een interventie
(wijs het gerust af als het niet is wat jullie in gedachten hadden he )

Home is now behind you. The world is ahead!

Ooowh, dat maakt 't alleen maar leuker :'D En Sam, wat vind jij?
Anyway; Dan doet Tristan ook weer mee en moeten Sam en ik maar even verder
met marteldingen verzinnen (is Sam wel goed in) xd
Of Sam; Moet ik even verder schrijven? bedacht me namelijk dat Ace
vrij weinig kan omdat ie bijna out gaat

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.