[RPG] Geen weg meer terug [9] - Speeltopics

Omdat het kan.

Nummer 1: Blub.
Nummer 2: Blub.
Nummer 3: Blub.
Nummer 4: Blub.
Nummer 5: Blub.
Nummer 6; Blub.
Nummer 7; Blub.
Nummer 8; Blub.

Joinen maar geen idee wat RPG's zijn?
Kijk hier!

Inspringen altijd mogelijk. Vraag maar een samenvatting aan mij en ik zal je helpen met in het verhaal komen (;

Het verhaal
Het gaat over een stel kinderen die om de een of andere reden in een verlaten villa in het bos komen. Denk aan weddenschap, weggelopen, verdwaald etc. De villa is enorm, heeft alles wat je maar wensen kan, ookal is het stoffig en wat oud. Maar wat ze niet weten is dat de villa die zo verlaten lijkt al bewoond is, niet door mensen of dieren. Door vampiers. Twee sorten nog wel, de slechte kennen geen medeleven en drinken van alles en iedereen en houden zich vaak niet in, de 'goede' doen het zo lang mogelijk met dierenbloed, maar moeten af en toe ook dat van een mens. Ze nemen dan zo min mogelijk en doen de mensen verder niks. Die twee soorten vampiers haten elkaar, obviously.
Dan nu het grootste probleem, als een mens eenmaal binnen de poorten die rond de villa staan stapt, kan die niet meer terug. Enkel vampiers kunnen naar binnen en naar buiten. Overleven ze het?

Rollen
Normale tiener: Dewi - Candy - Timothy - Jamie
Goede vampier: Elif - Gawyn
Slechte vampier: Faith - Savoy - Odile

Weetjes over vampiers
- Ze kunnen in het daglicht, maar niet de hele dag. Eerst gaat het jeuken als ze te lang zien en dan pijn doen, als ze dan nog te lang blijven is er logisch wat er gebeurt.
- Als een vampier van een mens drinkt wordt dat mens geen vampier, dat gebeurt pas als een vampier gif 'inspuit'
- Een vampier die een mens ook tot nachtwezen maakt creëert als het ware een band en is eigenlijk verplicht die persoon te begeleiden in het begin.
- Vampier worden is een zeer pijnlijk proces.
- Als vampiers elkaar écht mogen drinken ze elkaars bloed zodat ze een sorot band krijgen ^^
- Vampiers zijn sneller en sterker dan mensen en al hun zintuigen zijn ook sterk ontwikkeld.
- Vampiers kunnen sluipen zonder geluid te maken en kunnen haast opgaan in de schaduwen.
- Vampiers hebben geen eten/drinken nodig, ookal kunnen ze het wel eten.
- Vampiers hebben bijna geen slaap nodig.
- En als laatst; Elke vampier heeft een soort kleine gave, geen vuursturen of iets dergelijks maar denk aan gedachten lezen. Hier een

lijstje met ideeën.
Gedachten lezen door op persoon te concentreren of door aanraking
Iemands hele verleden zien door simpele aanraking
Persoon pijnigen als je wilt door enkel te kijken
Dingen verplaatsen zonder aan te raken
Hypnose
Iemand in slaap kunnen laten vallen
Zelf kunenn beslissen hoe je eruit ziet
Ogen verkleuren naar je emotie
Gedachten kunnen 'verzenden'
Als iemand slaapt en je raakt die persoon aan kan je droom meekijken
Dromen manipuleren
Genezen
Emoties aanvoelen
Weten of iemand de waarheid spreekt
Visioenen
En ga zo maar door.

HAVE FUN :'D
Lijst met mensen die niet willen dat hun personage door anderen wordt gebruikt.
(Als je niet wilt dat jouw personages af en toe door anderen worden gebruikt voor kleine dingetjes zoals simpele vragen dan moet je het melden en zet ik je hier neer!)
- nog niemand

[ topic verplaatst door een moderator ]

[ bericht aangepast op 7 april 2011 - 14:07 ]

No growth of the heart is ever a waste

Apart o-o even terugzoeken naar laatste reacties.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Foei vluuv, nog helemaal niet gereageerd ;o ;p

Dewi
"Ik weet niet.." Opeens trok ze me overeind en zei dat ik me beter moest kleden, het klonk als een belediging, maar zo bedoelde ze het waarschijnlijk niet. Ik liet me meetrekken en al gauw stond ik met een blauw vest in mijn handen.
"Heb je misschien ook een lange broek? En iets voor onder het vest?" Vroeg ik haar. Ik baalde ervan dat ik zo afhankelijk van haar was, maar het was nou eenmaal niet anders. Als 't niet gaat zoals 't moet, moet 't maar gaan zoals 't gaat.. Dat was me vroeger geleerd, toen vond ik het onzin, maar nu begreep ik eht enigszins wel.
-dude, als jij kort schrijft kan ik ook niet langer :'d Faaail :x-

Faith
Ik was een tijdje weggeweest, had me in de villa koest gehouden en mezelf gevoed met mensen in de stad. Helaas voor Savoy was het me niet ontgaan dat hij Jamie vermoord had, en de good guys ook niet. Toen ik rook dat Savoy terug was liep ik de trap af en keek hem aan.
"Ze hebben het lijk gevonden." Zei ik met grijnsje. "Ze verdenken waarschijnlijk jou of mij." Voegde ik er toen geamuseerd aan toe, hij ging hier nog problemen mee krijgen.
"Trouwens? Het is onbeschoft dat je niks voor mij overgelatne hebt." Voegde ik er toen serieus aan toe en prikte met mijn vinger tegen zijn borstkas.
"Tssk, egoïst." Mompelde ik, maar ging al gauw weer over op ander onderwerp.
"Er zijn trouwens twee nieuwe mensen in het huis heb ik geroken. Jij vast ook al. Wat denk je van ze?" Vroeg ik hem, misschien had hij ze al gezien of zelfs gesproken en wist hij er het een en ander van af.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Odile - Goede vampier.

Met een opgetrokken wenkbrauw kijk ik hem na, waarna ik languit op mijn bed ga liggen en de ogen sluit. Daar krijgt hij spijt van. Nu alleen nog een plan. Ben ik creatief in plannen verzinnen? Zolang ze te maken hebben met een ander laten lijden, dan wel. Ik kijk met een schuin oog opzij, waar een perfecte pijpenkrul in mijn gezichtsveld valt. Ik heb geen zin om op te staan en de stijltang er doorheen te halen, dus blijf ik rustig liggen en overpeins mijn mogelijkheden. Wat zou de eeuwige rookverslaafde ervan vinden als zijn sigarettenvoorraad opeens foetsie is? Dat gaat nooit werken, zeg ik tegen mezelf. Op het moment dat ik zijn kamer binnen kom merkt hij mijn geur op. Tenzij.. ik knipper een paar keer met mijn ogen. Tenzij het raam open staat. Ik spring op, kleed me gehaast aan en laat me via het raam naar buiten. Als ik beneden ben op de ijzige grond loop ik om het huis heen, tot ik wat geluiden uit een raam hoor komen. Het geluid van water. De badkamer. Dat betekent dat zijn kamer ernaast moet zijn. Ik druk me snel tegen de muur aan en loop zo richting de plaats waarboven zich zijn raam bevindt. Kom op, Odile. Gebruik wat van je kracht. Ik zet me hard af en spring zo hoog mogelijk, tot ik me aan het raamkozijn heb vastgegrepen. Het raam is al open! Wat een mazzel. Ik glip de kamer binnen en kijk de ruimte door. Waar te beginnen? Mijn blik valt meteen op de grote kast, die ik dan ook gehaast maar geluidloos open trek. Bingo! Een royale verzameling sloffen. Jezus christus, hoe moet ik dat ooit allemaal mee krijgen? Ik krab even gefrustreerd aan het hoofd, waarna ik een winkeltas van Lew pak en de sloffen erin kieper, zij het voorzichtig. Daarna laat ik mezelf weer via het raam naar buiten, waarna ik voorzichtig weer naar mijn kamer glip. Ik laat mezelf via mijn eigen raam binnen, haal het schilderij van de wand en open het luik. Ik gooi de plastic zak met de sloffen in de verborgen ruimte en sluit die weer af. Voor alle zekerheid ruik ik nog even de kamer door. Mooi. Geen sigarettengeur te bekennen. Waar was die fles Bailey's ook alweer?

No growth of the heart is ever a waste

Sorryknorry :x

Yue
"Heb je misschien ook een lange broek? En iets voor onder het vest?" Ik knik en begin weer in mijn kast te rommelen. Onder alle jurkjes en rokjes vind ik een gescheurde spijkerbroek en een lichtblauw shirtje. "Vangen." zeg ik en ik gooi de kleren naar Dewi die ze behendig opvangt. "We moeten het weer eens over ons kerst idee hebben. Het zal al wel kerst zijn geweest, dus we moeten snel zijn. Waarom maken we vanavond geen kerst-diner?" zeg ik terwijl ik neerplof op een van de bulten met kleren.
-Same here :x

Savoy
Ik loop de villa in en zie meteen Faith. Zucht, geweldig. "Ze hebben het lijk gevonden. Ze verdenken waarschijnlijk jou of mij." Ik haal mijn schouders op. "Nou en?" Faith loopt op me af en prikt met haar vinger tegen mijn borst aan. "Trouwens? Het is onbeschoft dat je niks voor mij overgelaten hebt." Ik zucht geërgerd en duw haar hand weg. Ik heb nu echt geen zin in Faith. Ik begin weg te lopen maar ze blijft maar praten. "Er zijn trouwens twee nieuwe mensen in het huis heb ik geroken. Jij vast ook al. Wat denk je van ze?" Ik draai me om naar haar en haal ongeïnterresseerd mijn schouders op. "Ze hebben bloed dat ik kan drinken. Dat is wat mij betreft het enige dat ik hoef te weten. Nu ik er aan denk.." Er komt een grijnsje op mijn gezicht als ik terugdenk aan wat Odile over ze zei. Volgens mij hebben zij en Lew het niet zo op die gasten, en dat gaat het extra makkelijk maken om ze op te eten.

Toen hij de laatste stukjes schuim van zijn gezicht had gewassen, draaide hij de kraan van zijn douche open en schoot opnieuw uit zijn broek en boxer. Met de warme stralen die uit de douchekop sijpelden, spoelde hij Odiles bloed van zijn borstkas en dreven ook restjes schuim die hij over het hoofd had gezien, weg in het putje. Snel waste hij zijn haren, waarna hij ze uitspoelde en weer vanonder de douche vandaan wipte. Hij depte zijn lichaam oppervlakkig af met de handdoek en bond het stukje stof daarna om zijn middel, waarna hij zijn broeken van de grond viste en naar zijn kamer liep. Daar gooide hij de handdoek op zijn bed, trok een nieuw onderbroek en broek aan en griste het hemd dat Odile voor hem had uitgezocht uit de kast. Toen hij het had dichtgeknoopt, griste hij naar zijn andere broek om zijn pakje sigaretten en aansteker te verplaatsen. Toen herinnerde hij zich dat hij het pakje aan Odile cadeau had gedaan en wilde naar de kast lopen om het te vervangen. Tot zijn grote ontzetting waren zijn geliefde sloffen echter nergens te bekennen. Lichtelijk in paniek begon hij zijn kamer af te zoeken, zich afvragend wat hij misschien met die dingen gedaan kon hebben… Maar hij kon zich niets voor de geest halen, hij was immers de hele dag bij Odile- wacht eens. Odile… Snel draafde hij naar haar kamer, glipte naar binnen en greep haar meteen vast, waarna hij haar tegen de muur pinde, zoals hij gedaan had toen ze nog zijn vijand was. Een grijns kroop over zijn gezicht toen hij zijn lichaam tegen haar aandrukte. ‘Wat heb je met m’n peuken gedaan, schatje?’ vroeg hij met een mierzoete stem terwijl hij haar polsen stevig, maar voorzichtig, tegen het behang aandrukte.

Frankly my dear, I don't give a damn.

Odile - Goede vampier.

Ik trek een wenkbrauw op en de valse grijns op mijn gezicht wordt steeds groter.
'Hij kan niet zonder me,' zeg ik met speelse ogen. 'Ik zou niet weten waar je geliefde sigaretten zijn,' vervolg ik met een nietsverhullende grijns. 'Ik heb nog een pakje in m'n broekzak, dat mag je voor mijn part wel hebben. Of je gaat naar de stad om een nieuw pakje te halen. Hoewel dat misschien geen verstandige keuze is, gezien de omstandigheden. En hoezeer ik je kinky kant waardeer, je mag me nu wel loslaten. Tenzij je van plan bent me te gaan martelen zodat ik je het antwoord geef. Maar ik betwijfel het, aangezien je het ergste al voor elkaar hebt gekregen.' Met een vinger wijs ik naar de pijpenkrul die voor mijn gezicht hangt.
'Arme ziel, nu zul je de rest van je onsterfelijke leven zonder sigaretten door moeten brengen. Ach..' Ik zeg het op een quasi-bezorgde toon en maak een pruillipje. Maar mijn ogen die met de seconde valser worden verraden mijn oprecht plezier in dit spel. Mijn haar tegen jouw sigaretten, een prima deal lijkt me. Het is ons beiden even waardevol.

[ bericht aangepast op 24 april 2011 - 13:29 ]

No growth of the heart is ever a waste

Hij wist zeker dat zij ze had. Alleen al die nieuwgevonden onschuldigheid in haar ogen verried dat er iets niet pluis was. ‘Ach, de zeemzoete smaak van wraak, niet waar,’ glimlachte hij met een zweempje wanhoop. ‘Erg goeie straf, moet ik toegeven,’ Hij beet zacht op de binnenkant van zijn wang. Dreigen ging niet helpen, hij had geen idee wat hij haar inderdaad meer aan kon doen dan haar haren te krullen, en bovendien wist ze toch dat hij haar niet opzettelijk pijn zou doen. Dan moest hij het maar over een andere boeg gooien. Hij moest haar zwakheden bespelen. En ze hield van commanderen…‘Ik kan erg lief zijn… Ik doel àlles voor je. Geef me gewoon mijn sigaretten terug. Jij bent de baas, je mag me bevelen zoveel je wil vandaag. En voor een lage prijs,’ lokte hij , waarna hij haar zacht zoende en op haar onderlip zoog. ‘Je wéét dat je de baas over me wil spelen,’ vervolgde hij dan. ‘Ik zie het in je ogen,’

Frankly my dear, I don't give a damn.

Haha, Savoy mag Faith niet. Geweldig

Dewi
Geduldig wachtte ik en toen ze de kleren gooide ving ik ze netjes op. Ik wist dat ik niet kieskeurig kon zijn dus trok ik de kleren maar gewoon aan en gooide mijn eigen op de hoop.
"Ik denk niet dat er iemand in de stemming is om Kerst te vieren.. Denk je ook niet?" Zei ik haar, na al het gedoe was niemand in een kalme kerst stemming en de sfeer hier hielp ook niet bepaald.
"Het is niet erg, ik vier al jaren geen Kerst of andere feestdagen meer. Mijn verjaardag is ook weer voorbij gegaan als een gewone dag." Ik haalde mijn schouders op. "Dus je hoeft geen moeite te doen hoor." Ik glimlachte flauwtjes en trok de mouwen van het vest over mijn handen. Heerlijk warm had ik het nu.

Faith
Ik merkte wel dat hij niet gediend was van mijn gezelschap en hij wilde hun bloed, ik moest hem voor zijn.
"Prima, ben al weg." Mompelde ik. "Schat." Voegde ik er nog plagerig aan toe met onschuldig grijnsje en liep weg. Eenmaal in mijn kamer trok ik mijn kledingkast open. Ik zou die nieuwe eens begroeten, ik moest onschuldig overkomen.. Ik vond een schattig zomerjurkje en lieve bijpassende schoentjes, ik trok het aan en stak mijn haar mooi op. Al die moeite voor een beetje bloed, tssk.. Maar ik zag het als een uitdaging, een spel.. Ik zou in mijn rol proberen te blijven, het onschuldige meisje. Eens kijken hoe lang ik het uithield, misschien kreeg ik hem zelfs uiteindelijk zo ver dat hij het uit zichzelf aan bood.. Dat ik zijn bloed mocht drinken. Dat was een mooie uitdaging. Gauw deed ik nog wat make-up op en nog wat sieraden om als de finishing touch. Toen ik klaar was bekeek ik tevreden het resultaat in de spiegel, ik glimlachte zoetjes. DIt zou vast wel werken. Ik liep mijn kamer uit en al gauw pikte ik de geur van een van de twee op. Daar stond ie dan, een van de twee. (Chase 8D)
"Hé, een nieuweling zeker?" Vroeg ik hem met een schattig glimlachje.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Chase - vampierjager.

De grijns is niet van mijn gezicht af te vegen, ook niet als Odile en Lewis me gewoon voorbij lopen. Ik weet wat ze gaan doen, zal ik ze volgen? Misschien lukt het me het te filmen of zo, oeh. Dat zou leuk zijn. Of alleen al het geluid op te nemen. Ik kan trouwens ook nog.. "Hé, een nieuweling zeker?" Oh verdomme. Ik draai me om, het meisje staat te ver weg om te weten of het nu een vampier is of een mens. Ik vermoed een vampier, want ze is bleek. Maar er zijn ook bleke mensen. Ik moet in ieder geval voorzichtig zijn. 'Ja,' lach ik met een neppe lach. 'Jou ken ik nog niet,' vervolg ik terwijl ik op haar af loop. Kut, welke naam had ik nu ook alweer gebruikt? 'James, ja, ik ben James. En jij bent?' vraag ik terwijl ik mijn hand uitsteek. Prima truc, als ze koud is, is het een vampier. Ik hoop een mens, veel meer vampieren kan ik er niet bij hebben. Godsamme, dit wordt nog moeilijk.

everything, in time

Haha, ging even Chase opzoeken, dit kan itneressant worden;
Karakter: Egoïstisch en een geweldige manipulator, hij ziet vrouwen alleen als een lustobject en vertrouwt niemand op Ash na. Buiten Ash heeft hij verder ook geen vrienden. Hij heeft een schijthekel aan vampiers, en wil niet liever dan ze allemaal uitroeien.
Spreukdingesietsachtigidunnoeither: Gebruikt vaak een gedaantewisselings spreuk. Hij blijft wel een mens, maar verandert zijn uiterlijk om zo de perfecte jongen te vormen voor een vrouwelijke vampier. (Valt zij op blond, krijgt hij blond haar). Bij mannelijke vampiers zoekt hij meestal uit wat voor types zij zijn en verandert dan in eenzelfde soort, zodat ze hem eerder vertrouwen. Genius (:

Dewi
Geduldig wachtte ik en toen ze de kleren gooide ving ik ze netjes op. Ik wist dat ik niet kieskeurig kon zijn dus trok ik de kleren maar gewoon aan en gooide mijn eigen op de hoop.
"Ik denk niet dat er iemand in de stemming is om Kerst te vieren.. Denk je ook niet?" Zei ik haar, na al het gedoe was niemand in een kalme kerst stemming en de sfeer hier hielp ook niet bepaald.
"Het is niet erg, ik vier al jaren geen Kerst of andere feestdagen meer. Mijn verjaardag is ook weer voorbij gegaan als een gewone dag." Ik haalde mijn schouders op. "Dus je hoeft geen moeite te doen hoor." Ik glimlachte flauwtjes en trok de mouwen van het vest over mijn handen. Heerlijk warm had ik het nu.

Faith
Ik stond met mijn rug tegen een vervarming aan, mijn handen achter mijn rug zodat ik ze tegen de verwarming aan kon houden. Maar goed ook, want de jongeman die blijkbaar James heette kwam op em af en stak zijn hand naar me uit.
"Ik heet Faith." Zei ik en schudde zijn hand. "Mag ik vragen hoe je hier terecht komt en wat je hier komt doen zo midden in het bos? Zo vaak krijgen we geen bezoek, de meeste wagen zich niet zo diep in het bos." Vertelde ik hem. Kort bekeek ik hem (neem even dat plaatje dat je van hem gepost had), hij had een beetje krullend haar en groen blauwe ogen, toen ik beter keek kon ik wat gouden spikkeltjes in zijn ogen ontdekken. Hij zag er zeker niet verkeerd uit, mnaar mijn type? Dat wist ik niet. Ik wist niet wat mijn type zou zijn, waarschijnlijk lag het bij mij meer aan het karakter. Ik vond jongens met een wat pittiger karakter leuker dan van die doetjes, ik had iemand tegen die me kon temmen en tegne durfde te spreken. Iemand die me mijn respect zou afdwingen.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Chase - Vampierjager.

Dat is geen echte warmte, denk ik als ze mijn hand schud. Maar oké, ik zal meespelen bij haar. Dat kan ook nog leuk worden. Hoewel het wel moeilijk zal worden me in te houden, maar ik heb aan mezelf beloofd dat Odile mijn eerste slachtoffer zou worden. 'Ik was verdwaald.' Leugen, ik woon in het bos. 'En nu ben ik er om Dewi hier weg te laten. Vanwege de bloedzuigers, weet je wel.' Ik heb geen zin met haar te praten, voor mijn ogen verschijnen alleen maar beelden waarin ik haar martel en uiteindelijk voorgoed vermoord. Ah, dit moet niet veel langer meer duren. Ash en ik moeten een plan bedenken.

everything, in time

Yue
Ik haal mijn schouders op. "Ach, het zorgt ten minste voor wat afleiding. Iedereen is hier constant nerveus en bang. Het hangt me wat de keel uit." Ik kijk even naar mijn vingers en pruts met mijn nagels. "We zitten hier allemaal maar een beetje te wachten op de volgende aanval. We kunnen beter iets leuks gaan doen. Koken, een film kijken.. Gewoon, iets anders dan hier maar de hele tijd zitten."

Savoy
Enigzins opgelucht zie ik hoe Faith wegloopt, en ook ik loop naar mijn kamer. De zoete smaak van Jamie's bloed proef ik nog steeds in mijn mond, en glimlachend loop ik naar de kast. Ik pak een handdoek en loop naar de aangrenzende badkamer. Ik trek mijn kleren uit en stap onder de douche.

Dude, dit wordt interessant met die twee ^^

Faith
Verdwaald? Ergens klonk het logisch, maar zo diep in het bos.. En waarom wou hij dat mensenkind weghalen? Even twijfelde ik over hoe ik moest reageren, bang vanwege bloedzuigers? Nee.. Ik kon doen alsof ik niet bang was omdat.. Waarom? Omdat ik beschermd werd? Dat was wel een mooie smoes, eerst eens uit proberen te vissen wat zijn plannen waren.
"Hmm.. Hoe ben je van plan haar weg te halen?" Vroeg ik geïnteresseerd, ondertussen draaide ik een losgesprongen lok haar rond mijn vinger.
"En hoe wil je het opnemen tegen die 'bloedzuigers'?" Voegde ik er toen nog aan toe. "Want die zijn behoorlijk sterk, niet waar?" Ik liet mijn haar met rust en frunnikte nu aan mijn jurkje, sinds kort had ik last van die tik, maar misschien kwam het onschuldig over dus ging ik er gewoon mee door.

Dewi
Geduldig wachtte ik en toen ze de kleren gooide ving ik ze netjes op. Ik wist dat ik niet kieskeurig kon zijn dus trok ik de kleren maar gewoon aan en gooide mijn eigen op de hoop.
"Ik denk niet dat er iemand in de stemming is om Kerst te vieren.. Denk je ook niet?" Zei ik haar, na al het gedoe was niemand in een kalme kerst stemming en de sfeer hier hielp ook niet bepaald.
"Het is niet erg, ik vier al jaren geen Kerst of andere feestdagen meer. Mijn verjaardag is ook weer voorbij gegaan als een gewone dag." Ik haalde mijn schouders op. "Dus je hoeft geen moeite te doen hoor." Ik glimlachte flauwtjes en trok de mouwen van het vest over mijn handen. Heerlijk warm had ik het nu.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Chase - vampierjager.

'Gewoon, via de poort,' zeg ik en kijk haar met een gezicht aan wat wil zeggen hoe-denk-je-anders.
'En ach, bij de meeste bloedzuigers is dat gewoon bluf. Zo sterk zijn ze niet. Best makkelijk te verslaan, denk ik zo.' Dat denk ik niet, dat weet ik wel zeker. Ik moet wel oppassen dat ik niet te veel loslaat, ze mag niet weten wat ik van plan ben. Die Dewi interesseert me geen ene fuck, ik wil de vampiers gewoon dood hebben. Zo onzichtbaar mogelijk bal ik mijn handen tot vuisten en bijt op mijn lip. Zal ik haar nu gewoon vermoorden en Odile dan als tweede? Nee. De sadistische grijns komt weer terug op mijn gezicht. Odile eerst en die Lewis mag toekijken.

everything, in time

Faith
"Via de poort? Achja, succes dan maar." Ik zweeg en lusiterde naar zijn geklets, niet zo sterk? Die gozer had een behoorlijk grote mond.
"Hoe weet je dat? Ervaring mee?" Viste ik een beetje, ik zag hoe hij op zijn onderlip beet en zijn vuisten balde. Het leek erop dat hij zich in moest houden of zich aan iets stoorde. Ik zweeg er alleen over en liet mijn jurkje emt rust.
"Heb je trouwens al een kamer? Ik neem namelijk aan dat je best wilt overnachten.. En als je iets nodig hebt moet je het zeggen, dan zal ik je wijzen waar het is." Opnieuw zette ik een zoet glimlachje op, ik moest maar doen overkomen alsof ik hem wou helpen. Iets wat lastig was, die gozer leek een te groot ego hebben en dat irriteerde me.. Maar zijn grote mond over de vampiers maakte me ook wel weer nieuwsgierig naar hem.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.