[RPG] Geen weg meer terug [9] - Speeltopics

Omdat het kan.

Nummer 1: Blub.
Nummer 2: Blub.
Nummer 3: Blub.
Nummer 4: Blub.
Nummer 5: Blub.
Nummer 6; Blub.
Nummer 7; Blub.
Nummer 8; Blub.

Joinen maar geen idee wat RPG's zijn?
Kijk hier!

Inspringen altijd mogelijk. Vraag maar een samenvatting aan mij en ik zal je helpen met in het verhaal komen (;

Het verhaal
Het gaat over een stel kinderen die om de een of andere reden in een verlaten villa in het bos komen. Denk aan weddenschap, weggelopen, verdwaald etc. De villa is enorm, heeft alles wat je maar wensen kan, ookal is het stoffig en wat oud. Maar wat ze niet weten is dat de villa die zo verlaten lijkt al bewoond is, niet door mensen of dieren. Door vampiers. Twee sorten nog wel, de slechte kennen geen medeleven en drinken van alles en iedereen en houden zich vaak niet in, de 'goede' doen het zo lang mogelijk met dierenbloed, maar moeten af en toe ook dat van een mens. Ze nemen dan zo min mogelijk en doen de mensen verder niks. Die twee soorten vampiers haten elkaar, obviously.
Dan nu het grootste probleem, als een mens eenmaal binnen de poorten die rond de villa staan stapt, kan die niet meer terug. Enkel vampiers kunnen naar binnen en naar buiten. Overleven ze het?

Rollen
Normale tiener: Dewi - Candy - Timothy - Jamie
Goede vampier: Elif - Gawyn
Slechte vampier: Faith - Savoy - Odile

Weetjes over vampiers
- Ze kunnen in het daglicht, maar niet de hele dag. Eerst gaat het jeuken als ze te lang zien en dan pijn doen, als ze dan nog te lang blijven is er logisch wat er gebeurt.
- Als een vampier van een mens drinkt wordt dat mens geen vampier, dat gebeurt pas als een vampier gif 'inspuit'
- Een vampier die een mens ook tot nachtwezen maakt creëert als het ware een band en is eigenlijk verplicht die persoon te begeleiden in het begin.
- Vampier worden is een zeer pijnlijk proces.
- Als vampiers elkaar écht mogen drinken ze elkaars bloed zodat ze een sorot band krijgen ^^
- Vampiers zijn sneller en sterker dan mensen en al hun zintuigen zijn ook sterk ontwikkeld.
- Vampiers kunnen sluipen zonder geluid te maken en kunnen haast opgaan in de schaduwen.
- Vampiers hebben geen eten/drinken nodig, ookal kunnen ze het wel eten.
- Vampiers hebben bijna geen slaap nodig.
- En als laatst; Elke vampier heeft een soort kleine gave, geen vuursturen of iets dergelijks maar denk aan gedachten lezen. Hier een

lijstje met ideeën.
Gedachten lezen door op persoon te concentreren of door aanraking
Iemands hele verleden zien door simpele aanraking
Persoon pijnigen als je wilt door enkel te kijken
Dingen verplaatsen zonder aan te raken
Hypnose
Iemand in slaap kunnen laten vallen
Zelf kunenn beslissen hoe je eruit ziet
Ogen verkleuren naar je emotie
Gedachten kunnen 'verzenden'
Als iemand slaapt en je raakt die persoon aan kan je droom meekijken
Dromen manipuleren
Genezen
Emoties aanvoelen
Weten of iemand de waarheid spreekt
Visioenen
En ga zo maar door.

HAVE FUN :'D
Lijst met mensen die niet willen dat hun personage door anderen wordt gebruikt.
(Als je niet wilt dat jouw personages af en toe door anderen worden gebruikt voor kleine dingetjes zoals simpele vragen dan moet je het melden en zet ik je hier neer!)
- nog niemand

[ topic verplaatst door een moderator ]

[ bericht aangepast op 7 april 2011 - 14:07 ]

No growth of the heart is ever a waste

Ik pas die van mij wel even aan, drop hem even opnieuw ;'d

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Laat maar, ik kijk wéér scheel. Mijn god.

Faith
Voor ik het wist werd er geklopt en ik kreeg geen eens kans om te antwoorden of Damiën kwam binnen lopen.
"Geez, heeft je moeder je nooit manieren geleerd? Ik had geen eens antwoord gegeven." Mompelde ik, aangezien ik nog maar net klaar was met omkleden. Voor hetzelfde geld kwam hij gezellig binnen wandelen als ik net in mijn lingerie stond, of nog erger, net onder de douche uit kwam en daardoor enkel een handdoek om had. Ik zuchtte zachtjes, mannen ook altijd.
"Achja," ik trok mijn shirtje recht en keek hem aan, "waarom ben je hier? Zijn er problemen ofzo?" Vroeg ik hem.

Dewi
"Het is oké, ik moet er maar aan wennen, ik kan er niet voor weg blijven lopen. Helaas." Zei ik tegen haar en knikte toen, al gauw was ze verdwenen en Yue nam ook al de benen. Hier zat ik dan met Lew, zachtjes beet ik op mijn onderlip. De vraag bleef in mijn achterhoofd spelen, wat ging ik doen als ik weg kon? Het bleef een groot raadsel, net zoals velen andere dingen waar ik het antwoord maar niet op kreeg. En nu waren die twee vreemde snuiters ook nog eens gekomen, het maakte alles er niet makkelijker op. Eigenlijk had ik even behoefte om alleen te zijn, helaas was dat bijna nooit mogelijk hier, straks toch maar even proberen.
'Vrolijk kerstfeest,' Zei Lew met een van 't sarcasme druipende stem. Ik glimlachte flauwtjes naar hem.
"Alles loopt hier altijd in het water hmm?" Ik schudde lichtjes mijn hoofd. "Ach, niks aan te doen. En ik ben het wel aardig gewend dat feestdagen zo aan me voorbij gaan, vroeger was dat wel anders." Ik richtte mijn blik weer op lew.
"Vierde jij eigenlijk die feestdagen vroeger?" Vroeg ik hem, ik had geen idee hoe het er vroeger aan teo ging met feesten. Grote kampvuren, of misschien wel helemaal niks. Geschiedenis was niet mijn beste kant.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Yue
Ik bijt op mijn lip. James lijkt zo.. kil. Ziet hij dan niet dat vampiers ook gevoelens hebben, ook al klopt hun hart niet meer. Ik ga tegen over hem zitten in een stoel en kijk hem aan. "Zijn je ouders vermoordt door vampiers? Of iemand die je dierbaar is? Je moet weten dat niet alle vampiers gewetenloze moordenaars zijn." zeg ik zacht, en ik kijk hem vertwijfeld aan. Ik wil graag aardig tegen hem zijn, maar het is moelijk als hij zo kil blijft doen.

Savoy
Enigzins opgelucht zie ik hoe Faith wegloopt, en ook ik loop naar mijn kamer. De zoete smaak van Jamie's bloed proef ik nog steeds in mijn mond, en glimlachend loop ik naar de kast. Ik pak een handdoek en loop naar de aangrenzende badkamer. Ik trek mijn kleren uit en stap onder de douche.

Odile - Goede vampier.

Als ik de poort weer binnen wandel voel ik mijn humeur ogenblikkelijk slecht worden. Ik slaak een korte zucht, spring tegen de muren van het huis op en kom op het dak terecht.
'Oh nee, nee!' Ik verlies het evenwicht omdat ik door de sneeuwval geen grip meer heb op de dakpannen en glij prompt van het dak af. Nog net weet ik me om te draaien met de lenigheid van een kat en kom op handen en voeten op de grond terecht. Pfoe, dat ging nog net goed. Ik strijk mijn haar weer goed en besluit maar via de deur naar binnen te lopen. Ik wandel rustig de trap op, waar ik bij mijn kamer uit kom. Ik heb al veel te lang geen frisse duik genomen in dat zwembad. De gedachte kwam kort in me op om Lewis te vragen, maar dan besef ik dat hij een hekel heeft aan water. Ik grinnik, kleed me alvast om en wandel in bikini met een handdoek om mijn arm door de gangen, waar ik de deur tegenkom die naar het zwembad leidt. Ik daal het trappenstelsel af en als ik bij het doodstille zwembad aankom leg ik de handdoek om een stoel en duik het water in. Ik laat me op mijn rug draaien en drijf rustig op het water. Hmm.. heerlijke rust. Even geen bloedgeuren, stemmen en vooral: even geen James.

No growth of the heart is ever a waste

Chase - vampierjager.

'Alsof ik het daar met een vampier ga over hebben, blijf lekker uit mijn privé leven.'
Mijn ouders zijn niet door hen vermoord. Mijn vriendin was echter wel een vampier, maar dat wist ik niet. Helaas was het maar een vakantieliefde en moest ik weer terug naar huis, zij was het daar niet mee eens. "Join me in death," had ze gefluisterd en geprobeerd me te bijten. Maar ha, dat is haar dus mooi niet gelukt. Het voelde gewoon heerlijk toen ik haar lichaam kon opensnijden en haar darmen kon uitrekken als een worst, nu was zij geen machtig wezen meer, maar ík.
'Ze zijn trouwens wel allemaal gewetenloze moordenaars. Misschien drinken ze later geen mensen, als ze net vampier zijn vermoorden ze al één onschuldig iemand. Bam, daar heb je je moordenaar.'

everything, in time

Yue
Ik slik en kijk hem geschrokken aan. De dingen die hij zegt komen hard aan en doen me meteen weer aan Candy denken. "Dat betekent niet.. Dat ze er niet mee zitten." Ik merk dat mijn stem trilt en slik snel mijn tranen weg. De beelden van Candy's dode lichaam flitsen door mijn hoofd en ik knijp mijn ogen dicht om ze niet te hoeven zien. "Toen ik hier net was dronk Odile nog mensenbloed. Ze vermoorde een van de meisjes hier, en door de geur werd ik gek. Ik heb ook van haar bloed gedronken." Het laatste komt er zacht uit, niet harder dan gefluister. "Maar ik heb er nog elke dag spijt van. Als ik nu terug zou kunnen zou ik Odile stoppen, en mezelf tegenhouden." Ik wrijf langs mijn wangen, omdat er toch een traan over heen loopt. Ik haal diep adem en kijk hem aan. "We doen allemaal dingen waar we spijt van hebben. Het een erger dan het ander, maar als nog."

Savoy
Enigzins opgelucht zie ik hoe Faith wegloopt, en ook ik loop naar mijn kamer. De zoete smaak van Jamie's bloed proef ik nog steeds in mijn mond, en glimlachend loop ik naar de kast. Ik pak een handdoek en loop naar de aangrenzende badkamer. Ik trek mijn kleren uit en stap onder de douche.

Chase - Vampierjager.

O nee hè, nu gaat ze nog huilen ook. Ik moet bekennen dat dat een zwak van me is; huilende meisjes. Zelfs als het vampieren zijn.
'Ik zeg ook niet dat ik niet geloof dat je er spijt van hebt, maar je kunt het niet terugdraaien en zal een moordenaar blijven, hoe hard dat ook is.' Dat is het aardigste wat ik ooit tegen iemand heb gezegd. Eigenlijk zou ik er nog achteraan willen schreeuwen dat ik haar keel zal doorsnijden omdat ze van het meisje gedronken heeft en dat Odile er nu al helemaal aan zou gaan, maar ik hou het netjes.

everything, in time

Yue
Ik knik en veeg de laatste tranen weg. "Je hebt gelijk. Dat wil ik ook niet ontkennen.. Maar ik heb wel een geweten. Je kunt me wel kwalijk nemen dat ik van haar bloed gedronken heb, dat neem ik mezelf ook kwalijk. Maar je kunt me niet kwalijk nemen dat ik vampier ben. Daar heb ik niet zelf voor gekozen, en daar kan ik niets aan doen." Ik slik en kijk naar mijn handen. Ik pruts wat aan mijn nagels en schaam me dat ik me zo liet gaan. Nu lijk ik net een soort onstabiel emotioneel wrak.

Savoy
Enigzins opgelucht zie ik hoe Faith wegloopt, en ook ik loop naar mijn kamer. De zoete smaak van Jamie's bloed proef ik nog steeds in mijn mond, en glimlachend loop ik naar de kast. Ik pak een handdoek en loop naar de aangrenzende badkamer. Ik trek mijn kleren uit en stap onder de douche.

Odile - Goede vampier.

Na tig baantjes te hebben gezwommen en al mijn woede op deze manier heb geuit hijs ik me hijgend op de kant. Ik knijp mijn haar uit en ga onder de douche staan. God, dat luchtte op. Vervolgens droog ik me af en wandel met een zeiknatte bikini naar boven. Weer in mijn kamer trek ik een zwarte top en een donkergrijze broek uit de kast en droog me af, alvorens de kleding aan te trekken. Ik zorg ervoor dat mijn haar op orde is, een zeer secuur proces als je Odile heet. Helaas Lew, geen krullen voor jou deze keer. Ik rommel wat in mijn kastjes, waar mijn blik op een parelketting valt. Waar heb ik die vandaan gejat? Ik doe hem om, bekijk mezelf goedkeurend in de spiegel en wandel weer terug naar de eetzaal.
'Jullie zijn nog hier,' zeg ik wat verrast. 'Waar is Yue heen?' Ik begin alvast wat borden op te stapelen. Vampiers mogen misschien geen honger hebben, als ze eten lijken ze net een bodemloze put. Voedsel lijkt ons haast niet te vullen. In elk geval een stuk minder dan toen we mensen waren. Ik neem plaats aan tafel als ik de borden heb opgestapeld.

No growth of the heart is ever a waste

Odile - Goede vampier.

'Oh, succes, dat kan ze wel gebruiken,' zeg ik rustig als ik aan tafel plaats neem. Ergens vraag ik me af of hij wel vriendelijker is tegenover haar. In dat geval ben ik alleen het probleem. Dan biedt Lew wat wijn aan. 'Ja, graag. Bedankt. Ik heb de Bailey's geruïneerd, dan maar mezelf volgooien met wijn.' Ik grijns even als hij het glas voor me in schenkt.
'Ik was even een duik nemen. Heb de moeite bespaard om je te vragen of je mee wou gaan. Oh, en ik had behoefte aan wat bloed. Sorry, ik had wat voor je mee moeten nemen.' Ik bedenk het me, natuurlijk veel te laat. Ik neem een slok van mijn wijn en sta vervolgens op om de borden alvast naar de keuken te brengen. Zo meteen heb ik een hele hoop afwas waar ik enorm tegenop zie. Iets waar we nog niet aan hebben gedacht: een afwasmachine. Dan schiet het besef weer naar voren dat ik een persoonlijke bediende heb.
'Zeg Lewis,' zeg ik op een poeslieve toon. 'Heb je even? Ik kan wel wat hulp gebruiken bij het afwassen.' Ooh wat is het leven toch heerlijk soms.

No growth of the heart is ever a waste

Chase - vampierjager.

'Maar als je het zo erg vind om een vampier te zijn, maak je er toch gewoon een eind aan?' vraag ik schouderophalend. Ik zie het probleem niet, vrij simpel. Als ze wil kan ik daar makkelijk een handje helpen.
Gelukkig is ze gestopt met huilen, hoewel haar gezicht nog treurig staat. Van Odile zou ik dit makkelijk kunnen hebben, maar van vrijwel elk ander meisje niet, dat doet me denken aan mijn zusje. Maar Yue hoeft niet te denken dat ik aardig tegen haar ga doen. Ze is en blijft een rottige vampier, punt.

everything, in time

Bijna nummer 10!


Faith
Voor ik het wist werd er geklopt en ik kreeg geen eens kans om te antwoorden of Damiën kwam binnen lopen.
"Geez, heeft je moeder je nooit manieren geleerd? Ik had geen eens antwoord gegeven." Mompelde ik, aangezien ik nog maar net klaar was met omkleden. Voor hetzelfde geld kwam hij gezellig binnen wandelen als ik net in mijn lingerie stond, of nog erger, net onder de douche uit kwam en daardoor enkel een handdoek om had. Ik zuchtte zachtjes, mannen ook altijd.
"Achja," ik trok mijn shirtje recht en keek hem aan, "waarom ben je hier? Zijn er problemen ofzo?" Vroeg ik hem.

Dewi
Het leek er even op dat Lew zich bijna versprak toen het over zijn vader ging, maar ik ging er niet op in en luisterde verder naar zijn verhaal.
"Klinkt alsof je een ehcte familie had." Concludeerde ik nadat hij zijn verhaal had afgemaakt, al gauw vroeg hij naar mijn kerstdagen.
"We hadden niet zo'n grote familie.. Meestal kwamen mijn grootouders en nog een oom en tante, we deden niets bijzonders maar het samenzijn vond ik gewoon prettig. De versieringen buiten, de sneeuw." Ik glimlachte kort toen ik eraan terugdacht. "Elke kerst hoopte ik op een witte kerst, ik was dol op sneeuwpoppen bouwen en het was dan fijn om te horen dat mijn ouders hem leuk vonden, ookal was hij half ingestort, dan kreeg ik gewoon zo'n trots gevoel. Eigenlijk deden we dus niks bijzonders, maar de sfeer was altijd gewoon super." Odile kwam plots binnen, verbaasd over het feit dat we er nog waren. Opneiwu hield ik mijn mond en luisterde mee. Al gauw had ze Lew's hulp nodig ibj het afwassen, dan kon ik beter gaan, anders zat ik hier ook zo alleen.
"Als jullie gaan afwassen ga ik naar boven, ik ben bekaf." Het was zo, maar ik wilde ook eventjes alleen zijn. Gevaarlijk of niet, ik was er aan toe.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Odile - Goede vampier.

Ik kan het niet laten triomfantelijk te grijnzen als mijn trouwe slaaf naar binnen komt wandelen.
'Ongelofelijk. Iemand die naar me luistert zonder dat ik een mes op z'n keel hoef te drukken. Het is werkelijk verbazingwekkend.' Ik draai me naar hem om en druk kort de lippen op de zijne. 'Goed. Ik was wel af, aan jou de eer om af te drogen.' Ik wend me tot de gootsteen, die ik volgiet met warm water en een royale hoeveelheid afwasmiddel (niet te geloven dat we dat nog hebben). Ik kieper de afwas erin en werp een tevreden blik op de schuimmassa.
'Oh. Wacht even,' zeg ik en draai me weer naar hem om. 'Ik ben het symbool van het slavenjuk vergeten.' Een seconde kijkt hij me niet-begrijpend aan, tot ik naar de haakjes grijp en er het gebloemde schort vandaan haal. Ik zie Lewis er met een walgend gezicht naar kijken.
'Het is dit of de stijltang, aan jou de keus, schatje.' De sadistische grijns op mijn gezicht wordt steeds groter. Ik zou bijna medelijden met hem krijgen. Bijna. Het mooiste is nog altijd dat hij zich zelf hier in heeft gepraat. Ik leg mijn armen om hem heen en plant een kusje op zijn kaaklijn. Dan draai ik me om en leg een dot schuim in mijn handen. Zal ik? Waarom ook niet, hij lijdt toch al onder mijn gezag. Ik draai me vliegensvlug om en blaas het schuim in zijn gezicht. Zijn ongelofelijk droge gezichtsuitdrukking zorgt ervoor dat ik letterlijk in lachen uitbarst.
'Hahaha, Lewis.. Moet je jezelf eens zien!' Ik grijp naar mijn buik van het lachen en steun op zijn arm om niet om te vallen. Tijden geleden dat ik voor het laatst zo gelachen heb. 'Ooh, onbetaalbaar!' proest ik verder, nog steeds niet bijgekomen. Natuurlijk kan ik op m'n tien vingers natellen dat hij wraak eist, maar het was het waard. Het was het dubbel en dwars waard.

No growth of the heart is ever a waste

Yue
Geschrokken kijk ik hem aan. Zelfmoord plegen? Ik moet er niet aan denken. Daar ben ik veel te schijterig voor, en bovendien zou ik niet weten hoe. Zeker niet nu ik een vampier ben. "Dat.. zou ik nooit durven. En ik vind zelfmoord plegen toch altijd wat ondankbaars hebben. Het leven is je gegeven, en een gegeven paard moet je niet in de bek kijken." Ik ben even stil en bijt peinzend op mijn lip. "Al leef ik technisch gezien niet meer. Dat maakt het alleen nog maar moeilijker. Mensen kunnen een overdosis slaappillen innemen bijvoorbeeld, en dan val je in slaap en word je niet meer wakker. Dat is rustig. Of als je jezelf via je mond door je hoofd schiet, dan ben je vrijwel meteen dood. Als vampier is de enige manier voor zover ik weet levend verbranden." Ik ril bij de gedachte aan Gawyns verbrande onderlichaam. Zijn benen waren helemaal verkoold en zwartgeblakerd. Zoiets zou ik nooit van mijn leven willen meemaken.

Savoy
Enigzins opgelucht zie ik hoe Faith wegloopt, en ook ik loop naar mijn kamer. De zoete smaak van Jamie's bloed proef ik nog steeds in mijn mond, en glimlachend loop ik naar de kast. Ik pak een handdoek en loop naar de aangrenzende badkamer. Ik trek mijn kleren uit en stap onder de douche.

Odile - Goede vampier.

'M'n buik.. doet zeer.. van het.. lachen,' proest ik uit en merk dat ik de schouder allang kwijt ben. 'Ik had dit moeten filmen!' weet ik uit te brengen. Ik krijg haast de hik van het lachen. Ineens wordt er een glas water over me heen gegooid waardoor ik ogenblikkelijk stop met lachen en even verdwaasd voor me uit kijk. Mijn haar is zeiknat en plakt over mijn gezicht. Tot mijn grote ellende kom ik er achter dat het niet alleen water is, maar ook schuim. Ik zit helemaal onder. Ik krabbel overeind en veeg het haar uit mijn gezicht. Als ik naar de zojuist weggeveegde lok kijk, vormt deze zich automatisch in een perfecte pijpenkrul.
"Kijk nou, mijn oude vriendjes zijn terug," hoor ik Lewis met een enorme grijns zeggen, al wijzend naar mijn krullen. Ik kijk hem aan met een vernietigende blik en trek een even onheilspellende grijns.
'Jij, liefje, gaat eraan.' Zonder waarschuwing spet ik het water en schuim wat bedoeld was voor de afwas zijn kant op, waardoor hij zeiknat wordt. Zijn gezicht is nu bedolven onder het schuim en opnieuw begint de lach naar boven te borrelen. Maar aan zijn grijns te zien is dit nog niet voorbij. Ik zie zijn blik naar het afwaswater flitsen en het is ogenblikkelijk duidelijk wat hij wil: wraak. Ik zwaai even met mijn vinger en grijns breed.
'Af. Als je het maar laat.' Ik ga verdedigend voor het afwaswater staan, zodat hij er niet bij kan. Ik zie er niet uit: mijn haar is nat en het krult en ook mijn kleding zit onder het water. Nu staat hij voor me met zijn brede torso en ik trek een bedenkelijk gezicht als ik even kort naar mijn kleine taille kijk.

[ bericht aangepast op 27 april 2011 - 20:37 ]

No growth of the heart is ever a waste