[RPG] Geen weg meer terug [9] - Speeltopics

Omdat het kan.

Nummer 1: Blub.
Nummer 2: Blub.
Nummer 3: Blub.
Nummer 4: Blub.
Nummer 5: Blub.
Nummer 6; Blub.
Nummer 7; Blub.
Nummer 8; Blub.

Joinen maar geen idee wat RPG's zijn?
Kijk hier!

Inspringen altijd mogelijk. Vraag maar een samenvatting aan mij en ik zal je helpen met in het verhaal komen (;

Het verhaal
Het gaat over een stel kinderen die om de een of andere reden in een verlaten villa in het bos komen. Denk aan weddenschap, weggelopen, verdwaald etc. De villa is enorm, heeft alles wat je maar wensen kan, ookal is het stoffig en wat oud. Maar wat ze niet weten is dat de villa die zo verlaten lijkt al bewoond is, niet door mensen of dieren. Door vampiers. Twee sorten nog wel, de slechte kennen geen medeleven en drinken van alles en iedereen en houden zich vaak niet in, de 'goede' doen het zo lang mogelijk met dierenbloed, maar moeten af en toe ook dat van een mens. Ze nemen dan zo min mogelijk en doen de mensen verder niks. Die twee soorten vampiers haten elkaar, obviously.
Dan nu het grootste probleem, als een mens eenmaal binnen de poorten die rond de villa staan stapt, kan die niet meer terug. Enkel vampiers kunnen naar binnen en naar buiten. Overleven ze het?

Rollen
Normale tiener: Dewi - Candy - Timothy - Jamie
Goede vampier: Elif - Gawyn
Slechte vampier: Faith - Savoy - Odile

Weetjes over vampiers
- Ze kunnen in het daglicht, maar niet de hele dag. Eerst gaat het jeuken als ze te lang zien en dan pijn doen, als ze dan nog te lang blijven is er logisch wat er gebeurt.
- Als een vampier van een mens drinkt wordt dat mens geen vampier, dat gebeurt pas als een vampier gif 'inspuit'
- Een vampier die een mens ook tot nachtwezen maakt creëert als het ware een band en is eigenlijk verplicht die persoon te begeleiden in het begin.
- Vampier worden is een zeer pijnlijk proces.
- Als vampiers elkaar écht mogen drinken ze elkaars bloed zodat ze een sorot band krijgen ^^
- Vampiers zijn sneller en sterker dan mensen en al hun zintuigen zijn ook sterk ontwikkeld.
- Vampiers kunnen sluipen zonder geluid te maken en kunnen haast opgaan in de schaduwen.
- Vampiers hebben geen eten/drinken nodig, ookal kunnen ze het wel eten.
- Vampiers hebben bijna geen slaap nodig.
- En als laatst; Elke vampier heeft een soort kleine gave, geen vuursturen of iets dergelijks maar denk aan gedachten lezen. Hier een

lijstje met ideeën.
Gedachten lezen door op persoon te concentreren of door aanraking
Iemands hele verleden zien door simpele aanraking
Persoon pijnigen als je wilt door enkel te kijken
Dingen verplaatsen zonder aan te raken
Hypnose
Iemand in slaap kunnen laten vallen
Zelf kunenn beslissen hoe je eruit ziet
Ogen verkleuren naar je emotie
Gedachten kunnen 'verzenden'
Als iemand slaapt en je raakt die persoon aan kan je droom meekijken
Dromen manipuleren
Genezen
Emoties aanvoelen
Weten of iemand de waarheid spreekt
Visioenen
En ga zo maar door.

HAVE FUN :'D
Lijst met mensen die niet willen dat hun personage door anderen wordt gebruikt.
(Als je niet wilt dat jouw personages af en toe door anderen worden gebruikt voor kleine dingetjes zoals simpele vragen dan moet je het melden en zet ik je hier neer!)
- nog niemand

[ topic verplaatst door een moderator ]

[ bericht aangepast op 7 april 2011 - 14:07 ]

No growth of the heart is ever a waste

Oké ik was weg enzo.
En ik heb volgens mij heel veel gemist
Wilt iemand zo lief zijn om een korte samenvatting te geven

Trust me. I'm the doctor

James zat Odile en Lewis te pesten - die overigens bezig waren geweest lol - en Yue en Dewi zijn samen (lopen naar beneden). en Lew en Odile zijn voedsel aan het maken.

No growth of the heart is ever a waste

Odile - Goede vampier.

Goedkeurend knikkend bij de paar flinke meppen die hij gaf haal ik de plank van de inmiddels platte biefstuk af en pak het stukje vlees beet, waar ik wat zout en peper over heen doe.
'Dit is er om te zorgen dat de biefstuk in de pan weer kan zwellen, waardoor je het malse roze deel proeft - mocht je je afvragen waarom je zojuist met een moker op een stuk vlees sloeg,' zeg ik grijnzend en doe wat roomboter in de pan, dat ik een tijdje gloeiend heet laat worden. 'Zou je de tafel willen dekken?' vraag ik terwijl ik haastig het de pit van de aardappelen en bonen lager zet.
'Oh en trouwens.. nu ik het me bedenk. Had Dewi het een tijdje terug niet over kerst? Misschien is het een idee om die tafel wat te gaan versieren met kaarsjes of iets dergelijks. We hebben misschien geen kerstversieringen in huis, maar dit moet een prima alternatief zijn for the meanwhile. Ik durf het niet aan om nu naar het dorp te lopen om spullen te gaan halen aangezien ik die jongens en Faith en Savoy niet vertrouw bij Dewi en bovendien bang ben een geweer tegen m'n kop gedrukt te krijgen. Dat zou slordig staan,' zeg ik droogjes. Vervolgens gooi ik de biefstuk in de inmiddels loeihete pan en draai die een aantal keer rond met een vork, waardoor er een schuimig jus ontstaat. Perfect. Niks beters dan goed gelukt biefstukjus.

No growth of the heart is ever a waste

Zijn werk bleek niet totaal nutteloos, want Odile knikte appreciërend en legde hem vervolgens uit waarom hij dit precies had moeten doen. ‘Goed om weten,’ zei hij dan maar met een grijns, waarna hij het hamertje neerlegde en tegen de tafel leunde. 'Zou je de tafel willen dekken?' vroeg ze hem dan waarna ze met de knopjes aan het fornuis begon te spelen. Hij knikte, besefte dat ze met haar rug naar hem toe stond en zei dan: ‘Sure thing,boss,’ Zijn lippen krulden zich geamuseerd om en hij moest lichtjes grinniken. Hij had Odile al meer gehoorzaamt dan eender wie. Zelfs zijn moeder had soms haar handen vol aan haar oudste zoon. Odile vroeg naar Dewi’s kerstidee. ‘Ik zal zien wat ik kan vinden. Er zal hier wel iets zijn zeker?’ Speels dook hij nog even achter haar rug, waarna hij zijn armen rond haar middel sloot en haar oor kuste. ‘Zal ik in de keuken dekken of in de woonkamer?’ vroeg hij daarna terwijl hij zacht over de huid van haar buik streelde. Hij wist dat hij haar waarschijnlijk stoorde bij haar kookgedoe, maar hij kon gewoon niet van haar afblijven.

Frankly my dear, I don't give a damn.

Ash

Met een opgelucht gezicht kom ik van de toilet af, als ik nodig moet. Dan moet ik ook echt, en dan ben ik wel eventjes bezig. Als ik om me heen kijk, en daarbij even heen en weer loop zie ik Chase met Faith staan. Ik tover een glimlach op me gezicht en loop naar ze toe 'En wat hebben we hier te bespreken'

Trust me. I'm the doctor

Odile - Goede vampier.

Ik trek een vermakelijke grijns als Lewis me aanduidt als 'baas'. Goh, waar heb ik toch zo'n gehoorzame jongeman vandaan gehaald? Ik heb het getroffen deze keer. Ik draai de biefstuk om en bak ook de andere kant gaar. Ondertussen prik ik in de aardappels, die ook bijna gaar zijn.
"Ik zal zien wat ik kan vinden. Er zal hier wel iets zijn zeker?" 'Je kunt je kansen het beste wagen bij de kast in de woonkamer. Dek daar de tafel maar. Dat eet iets gezelliger dan in de keuken.' Ik voel zijn handen onder mijn trui glippen en over mijn buik strelen. Ik krijg kippenvel wanneer hij mijn oor kust. Ik voel hoe zijn wijsvinger rondjes om mijn navel draait. Oh nee. Hier kan ik niet tegen. Mijn lijf begint vreemde spastische bewegingen te maken. 'D-dat kietelt,' zeg ik en probeer mijn lijf al kronkelend in de meest vreemde posities bij hem uit de buurt te halen, iets wat niet lukt aangezien er een biefstuk in de pan ligt die mijn aandacht nodig heeft en ik mijn handen vol heb aan kookgerei. Bovendien heeft hij de armen om me heen geslagen en zo zit ik letterlijk in zijn greep gevangen. Lewis ziet er de lol wel van in en gaat er moeiteloos mee door. 'Lewis, daar kan ik niet tegen,' zeg ik half lachend, half uit ellende en weet uiteindelijk de biefstuk uit de pan te krijgen. Ik leg mijn keukengerei weg en haal zijn hand bij mijn navel vandaan.
'Goed. Ik beken. Mijn navel is altijd mijn.. eh.. zwakke plek geweest. Ik kan er echt niet tegen wanneer iemand me daar aanraakt,' zeg ik met een voorzichtig glimlachje. Was het wel zo'n slim idee om dat aan hem op te biechten? Aan de grijns te zien waarschijnlijk niet. Ogenblikkelijk verval ik weer in mijn rol als goede baas. 'Ga de tafel dekken jij,' zeg ik dan streng terwijl ik hem een tik op zijn kont geef en wijs hem de deur. Wie ben ik om mijn positie niet goed uit te buiten?

No growth of the heart is ever a waste

Dewi
"Ik weet dat het voor afleiding zorgt, maar soms heb je ook geen zin in afleiding en ik denk niet dat de rest hun hoofden er naar staat." Vertelde ik haar en haalde mijn schouders op. Vervoglens stak ik mijn handen in mijn handen en merkte dat ik nu toch wel aardig honger begon te krijgen, vooral nu ze over het eten begon liep het water me bijna in de mond. Ik at hier nóg minder dan eerst, maar het was oké, van wat minder eten ging je niet dood.
"Laten we naar beneden gaan." Zei ik met glimlachje tegen haar.

Faith
Opeens kwam er nog een emns aanlopen, zijn bloed rook ook al zo lekker..
"Niks bijzonders hoor. Ik kende hem, en jou, nog niet dus ik was even nieuwsgierig." Ik glimlachte kort. Hopelijk was hij niet ook zo'nv entje dat moeilijk ging doen, het was interessant en een uitdaging om dingen los weten te krijgen bij James.. Maar toch, ik wilde wel wat meer weten.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Haar wilde bewegingen troffen hem in verrassing, maar hij voelde zich alsof hij een goudmijn gevonden had. Sadistisch putte hij de nieuwgevonden plagerij uit tot ze ook in staat was om zijn handen te blokkeren. 'Goed. Ik beken. Mijn navel is altijd mijn.. eh.. zwakke plek geweest. Ik kan er echt niet tegen wanneer iemand me daar aanraakt,' biechtte ze op, waardoor zijn gezicht haar onheilspellend aanstaarde. ‘Erg interessant… Die ga ik zeker onthouden,’ verzekerde hij haar triomfantelijk, terwijl de wilde ideeën al ronddraaiden in zijn gedachten. Odile keek hem onzeker aan,raapte zichzelf weer samen en verviel in haar rol als generaal. Met een strenge ondertoon stuurde ze hem terug naar de woonkamer, waar hij de job had gekregen om de tafel zo feestelijk mogelijk te dekken. Gebukt onder haar bevel draafde Lew dan maar naar de woonkamer, waar hij meteen in de kasten rommelde, op zoek naar een tafellaken. Uiteindelijk toverde hij uit de achterkant van een lage ladekast, een koninklijk, karmozijnrood laken tevoorschijn dat hij met een wijds gebaar over de prachtige, lange, mahoniehouten tafel drapeerde. Met massief zilveren tafelkleedhouders in de vorm van eikels pinde hij het laken vast, zodat het niet steeds verschoof. Dan begon hij systematisch de tafel te dekken, voor iedereen behalve Faith en Savoy. Eigenlijk had hij niet veel zin om met James aan tafel te zitten, maar kom, ze konden hem moeilijk laten verhongeren. Toen hij het mooie servies had geflankeerd met zilver bestek, de glazen had gezet en iedereen een zacht, spierwit servet had bezorgd, haalde hij de zilveren kandelaars van eerder weer tevoorschijn. Hij vulde ze op met witte kaarsen en stak die aan, net als de theelichtjes die hij over de omringende kasten had verspreid. Samen met het haardvuur dat nog steeds gezellig knetterde, leek het geheel wel een plaatje uit een magazine. Ergens was Lew erg verbaasd om zijn verborgen talent om tafels te dekken. Op andere vlakken was hij bijlange niet zo secuur. Tevreden keek hij naar het resultaat terwijl hij opnieuw een sigaretje opstak. Een beloning kon toch geen kwaad ?

[ bericht aangepast op 25 april 2011 - 21:05 ]

Frankly my dear, I don't give a damn.

Chase - vampierjager.

Hé, niets tegen roken. 'Ach, je moet niet zo zeiken. De stank valt reuze mee en het is enorm bevredigend.' Anders hou ik het al helemaal niet meer uit met hen. Dan komt Ash ook binnen. 'Faith hier heeft blijkbaar wat tegen roken. Maar dat maakt niet uit, alsof wij het met haar eens moeten zijn. Toch Damnien?'
Gelukkig niet, dat zou er ook nog eens bij moeten komen. Bah, wat een fake persoon is die Faith.
'Volgens mij ruik ik eten.' Mooi, ik heb wel honger.

everything, in time

Dewi
"Ik weet dat het voor afleiding zorgt, maar soms heb je ook geen zin in afleiding en ik denk niet dat de rest hun hoofden er naar staat." Vertelde ik haar en haalde mijn schouders op. Vervoglens stak ik mijn handen in mijn handen en merkte dat ik nu toch wel aardig honger begon te krijgen, vooral nu ze over het eten begon liep het water me bijna in de mond. Ik at hier nóg minder dan eerst, maar het was oké, van wat minder eten ging je niet dood.
"Laten we naar beneden gaan." Zei ik met glimlachje tegen haar.

Faith
Voglens mij had die James een zware hekel aan me, iets wat ik alleen maar leuk vond en dat was dan ook de reden van de grijns op mijn gezicht.
"Alleen zwakkelingen roken." Zo zag ik dat, alleen mensen die niet konden stopen rookte of zopen zich lam, zwakkeling.. Het was een soort toevlucht in mijn ogen, zooi die ik niet nodig had.
"Volgens mij ruik ik eten." Zei hij, iets wat ik allang geroken had, maar ik had expres mijn mond gehouden.
"Ga jij maar gezellig dineren met de 'bloedzuigers', ik ga in ieder geval niet mee." Ik moest er niet aan denken met die goedheilige te gaan dineren. Ik kon wel voor mijn eigen voedsel zorgen, als ik wou ten minste.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Chase - Vampierjager.

O, ze heeft me niet zwakkeling genoemd. Dat gaat te ver. Ik stap op haar af en houd mijn gezicht vlak voor dat kan haar, zo, dat onze neuzen elkaar bijna raken. Met een grijns blaas ik de rook van mijn nieuwe sigaret uit in haar gezicht. 'Wacht jij maar, we zullen wel zien wie er straks de zwakkeling is.' Ze zou eens moeten weten wat ik met haar van plan ben. Na nog één keer mijn wenkbrauwen omhoog te hebben gewipt draai ik me om en trek Ash met me mee. 'Ik ga eten, een fijne avond nog, Faith,' roep ik droog, terwijl ik met mijn rug naar haar toe van haar wegloop en mijn hand in de lucht steek bij wijze van groet.

everything, in time

Lol, rook in gezicht blazen betekend toch dat je met diegene naar bed wilt? :'D

Dewi
"Ik weet dat het voor afleiding zorgt, maar soms heb je ook geen zin in afleiding en ik denk niet dat de rest hun hoofden er naar staat." Vertelde ik haar en haalde mijn schouders op. Vervoglens stak ik mijn handen in mijn handen en merkte dat ik nu toch wel aardig honger begon te krijgen, vooral nu ze over het eten begon liep het water me bijna in de mond. Ik at hier nóg minder dan eerst, maar het was oké, van wat minder eten ging je niet dood.
"Laten we naar beneden gaan." Zei ik met glimlachje tegen haar.

Faith
Hij bracht zijn gezicht dichterbij en ik keek hem arrogant aan, niks meer acteren, die flikker kon de pot op. Hij blies de rook in mijn gezicht, het stonk, maar volgens mij wist ie niet wat het betekende. Ik grinnikte zacht en keek 'm met grijns na.
"Tuurlijk schat, ben benieuwd en veel plezier bij de bloedzuigers." Ik legde de nadruk op schat, heerlijk om die gozer te irriteren. Nu ze toch weg waren, eerst eens mijn jurkje uit. Ik liep terug naar mijn kamer en trok een rokje met hempje aan, prima. Zou ik wat eten meepikken? Nah, totaal geen behoefte aan. Bloed.. Hún bloed. Ik zou nog zien wie de zwakkeling was, die gast die schatte zichzelf hoog in en het leek erop dat hijw ist waar hij mee bezig was, hier moest ik het fijne van weten.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Odile - Goede vampier.

Oh damn, die grijns voorspelt niks goeds. Ik zal mijn best moeten doen om zíjn zwakke plek te moeten vinden. Ach, wat maakt het uit. Vandaag staat hij onder mijn gezag. Ik giet de aardappelen en de bonen af en snij zorgvuldig de biefstuk in fijne stukken, zoals mijn moeder het altijd op zondag deed, leg het op een plankje en loop ermee richting de woonzaal. Verbaasd aanschouw ik Lew's gedekte tafel.
'I'm impressed,' zeg ik met een glimlach en verdeel de stukjes biefstuk over de borden. 'Erg sfeervol.' Ik beloon hem met een goedbedoeld schouderklopje en loop gauw weer naar de keuken, waar ik de aardappel- en bonenpan ophaal. Vervolgens haal ik de koekenpan met de jus op en wat te drinken.
'Ik ga ze wel halen.' Ik loop de gang in, waar ik tot mijn grote ellende James tegenkom. 'Je kunt eten,' zeg ik kil zonder hem een blik waardig te gunnen en loop door. 'Je kunt eten,' herhaal ik tegen zijn maat die bij Faith staat en loop vervolgens door naar de onderkant van de trap, waar ik naar boven roep: 'Dewi, Yue, jullie kunnen eten.' Vervolgens baan ik weer mijn weg richting de woonkamer, waar de kaarsen en de zorgvuldig opgemaakte tafel voor een prachtige sfeer zorgen. Ik neem plaats en wacht op de rest.

No growth of the heart is ever a waste

Ach, hij wil met iedereen naar bed.(wbw)

Chase - vampierjager.

Damn, Odile. 'Je kunt eten,' zegt ze kil en ze kijkt me niet aan. Met een grijns kijk ik haar wel na. Wacht maar, schatje.
Ik loop op mijn gemak door naar de woonkamer waar de tafel...apart is opgemaakt. 'Heeft Odile gekookt?' vraag ik aan Lew. 'Want zo ja, dan hoef ik dit eten niet. Ik heb mijn eten graag vers, niet bevuild door handen die vlak van te voren vieze spelletjes hebben gespeeld,' vervolg ik, doelend op hetgeen wat Lew en Odile overduidelijk aan het doen waren.

[ bericht aangepast op 25 april 2011 - 21:34 ]

everything, in time

*woonkamer, niet keuken :'D Chase = awesome.

[ bericht aangepast op 25 april 2011 - 21:33 ]

No growth of the heart is ever a waste