[RPG] Geen weg meer terug [9] - Speeltopics

Omdat het kan.

Nummer 1: Blub.
Nummer 2: Blub.
Nummer 3: Blub.
Nummer 4: Blub.
Nummer 5: Blub.
Nummer 6; Blub.
Nummer 7; Blub.
Nummer 8; Blub.

Joinen maar geen idee wat RPG's zijn?
Kijk hier!

Inspringen altijd mogelijk. Vraag maar een samenvatting aan mij en ik zal je helpen met in het verhaal komen (;

Het verhaal
Het gaat over een stel kinderen die om de een of andere reden in een verlaten villa in het bos komen. Denk aan weddenschap, weggelopen, verdwaald etc. De villa is enorm, heeft alles wat je maar wensen kan, ookal is het stoffig en wat oud. Maar wat ze niet weten is dat de villa die zo verlaten lijkt al bewoond is, niet door mensen of dieren. Door vampiers. Twee sorten nog wel, de slechte kennen geen medeleven en drinken van alles en iedereen en houden zich vaak niet in, de 'goede' doen het zo lang mogelijk met dierenbloed, maar moeten af en toe ook dat van een mens. Ze nemen dan zo min mogelijk en doen de mensen verder niks. Die twee soorten vampiers haten elkaar, obviously.
Dan nu het grootste probleem, als een mens eenmaal binnen de poorten die rond de villa staan stapt, kan die niet meer terug. Enkel vampiers kunnen naar binnen en naar buiten. Overleven ze het?

Rollen
Normale tiener: Dewi - Candy - Timothy - Jamie
Goede vampier: Elif - Gawyn
Slechte vampier: Faith - Savoy - Odile

Weetjes over vampiers
- Ze kunnen in het daglicht, maar niet de hele dag. Eerst gaat het jeuken als ze te lang zien en dan pijn doen, als ze dan nog te lang blijven is er logisch wat er gebeurt.
- Als een vampier van een mens drinkt wordt dat mens geen vampier, dat gebeurt pas als een vampier gif 'inspuit'
- Een vampier die een mens ook tot nachtwezen maakt creëert als het ware een band en is eigenlijk verplicht die persoon te begeleiden in het begin.
- Vampier worden is een zeer pijnlijk proces.
- Als vampiers elkaar écht mogen drinken ze elkaars bloed zodat ze een sorot band krijgen ^^
- Vampiers zijn sneller en sterker dan mensen en al hun zintuigen zijn ook sterk ontwikkeld.
- Vampiers kunnen sluipen zonder geluid te maken en kunnen haast opgaan in de schaduwen.
- Vampiers hebben geen eten/drinken nodig, ookal kunnen ze het wel eten.
- Vampiers hebben bijna geen slaap nodig.
- En als laatst; Elke vampier heeft een soort kleine gave, geen vuursturen of iets dergelijks maar denk aan gedachten lezen. Hier een

lijstje met ideeën.
Gedachten lezen door op persoon te concentreren of door aanraking
Iemands hele verleden zien door simpele aanraking
Persoon pijnigen als je wilt door enkel te kijken
Dingen verplaatsen zonder aan te raken
Hypnose
Iemand in slaap kunnen laten vallen
Zelf kunenn beslissen hoe je eruit ziet
Ogen verkleuren naar je emotie
Gedachten kunnen 'verzenden'
Als iemand slaapt en je raakt die persoon aan kan je droom meekijken
Dromen manipuleren
Genezen
Emoties aanvoelen
Weten of iemand de waarheid spreekt
Visioenen
En ga zo maar door.

HAVE FUN :'D
Lijst met mensen die niet willen dat hun personage door anderen wordt gebruikt.
(Als je niet wilt dat jouw personages af en toe door anderen worden gebruikt voor kleine dingetjes zoals simpele vragen dan moet je het melden en zet ik je hier neer!)
- nog niemand

[ topic verplaatst door een moderator ]

[ bericht aangepast op 7 april 2011 - 14:07 ]

No growth of the heart is ever a waste

Damn. Hoe weet ze dat? Was hij zo makkelijk te lezen? Ze wist dingen over hem die hij zelf nog niet eens op een rijtje had. Hij slikte. 'Ik probeer om me erover te zetten. Echt. Ik miste je zo hard toen je weg was, dat ik dacht dat ik er al over was. Maar... Geef me een beetje tijd. Het lukt me wel. Maar probeer je alsjeblieft niet te bewijzen, daar word je roekeloos van en dan zijn ongelukken snel gebeurd... Ik zou het uiterst jammer vinden moest je dood gaan,' Een glimlacht dook even op. Hij streelde een lok haar opnieuw uit haar gezicht en staarde diep in haar grijze ogen. Uiteindelijk boog hij zijn hoofd aarzelend naar voren en streelde haar neus met de zijne. Dan sloot hij zijn ogen en duwde zijn lippen voorzichtig tegen de hare, even onzeker en twijfelend als een eerste kus.

Frankly my dear, I don't give a damn.

Odile - Goede vampier.

Ik trek een mondhoek omhoog als hij aangeeft dat ik vooral geen roekeloos gedrag moet gaan vertonen.
'Ik zou het ook jammer vinden als jij dood zou gaan,' fluister ik dan en trek hem nu wat minder aarzelend tegen me aan. Voorzichtig buigt hij het hoofd naar het mijne en kust me op mijn mond. Ik voel een vloedgolf aan hormonen door mijn lijf jagen en ik leg mijn hand in zijn nek. Ik maak met moeite mijn lippen los van de zijne en druk ze in zijn hals. Dan hef ik het hoofd weer, waar mijn ogen de zijne ontmoeten. 'Ik moet bekennen dat ik niet al te vriendelijk ben geweest tegen die twee stervelingen,' zeg ik dan. 'Dat zal ook niet echt bijdragen aan een goede sfeer hier. Maar iets zegt me dat ze wat van plan zijn. Ik voel het gewoon. Ik weet dat ik niet echt goed van vertrouwen ben,' beken ik. 'Die James zei dat hij me met gemak kon doden,' zeg ik, nog steeds wat verbaasd. Ik trek een mondhoek omhoog.
'Dan kent hij Odile Lavossa nog niet.'

No growth of the heart is ever a waste

'Die is ook niet erg slim, als hij dat zegt,' mompelde hij verbaasd. Het was ongelofelijk dwaas om een vampier uit te lokken. Behalve als je hem écht kon doden. 'Vreemd, hij leek me niet van gisteren... Kijk voor hem uit, Odile, we kennen deze gasten niet. Wie weet wàt ze precies zijn. Je zei dat ze door die grens kunnen? Ik weet dat je sterk bent, maar onderschat ze alsjeblieft niet,' Hij liet zijn duim over haar nekwervels strelen en keek haar bezorgd aan. 'We moeten die gasten in het oog houden. Dat zijn geen normale mensen...' mijmerde hij terwijl hij haar een kort, zacht kusje op haar neus gaf. Het voelde goed om haar terug in zijn armen te hebben, wat dat stemmetje in zijn hoofd ook zei. Hij vroeg zich af of hij van haar hield. Hij wist niet hoe echte liefde hoorde te voelen. Verliefdheid? Ja. Maar liefde was een heel ander verhaal...

Frankly my dear, I don't give a damn.

Odile - Goede vampier.

Ik kijk serieus voor me uit.
'Ik moet je eerlijk zeggen, ik voel er weinig voor om zo iemand te beschermen. Als het aan mij ligt mag Sav-' Ik hou m'n kop nu en grom nog eens kwaad. 'Ik weet het, ik moet me niet zo op laten fokken. Maar je hebt gelijk.. ze weten te veel van vampiers. En dat is op z'n zachtst gezegd verdacht. Ik moet op mijn hoede zijn.' Ik slaak een zucht en pak de hand vast waarmee hij over mijn nek streelt. Ik leg de hand op mijn ontblote schouder. Wat heb je die trui toch goed gejat, zeg ik in gedachten lovend tegen mezelf. Ik recht mijn rug en leg mijn lippen weer op de zijne.
'Ironisch. Ik ben hier gaan wonen om eens rust in mijn leven te krijgen, maar nu heeft het front zich letterlijk naar binnen de muren verplaatst.' Mijn hand glijdt automatisch naar de lok haar om hem weer achter mijn oor te leggen, maar bedenk me dan dat Lew me voor is geweest. Ik glimlach en haal mijn hand door zijn haar. 'Weet je zeker dat je er geen stijltang doorheen wil? Het is het proberen waard,' zeg ik met een paar speelse ogen.

No growth of the heart is ever a waste

Yue
Geschokt kijk ik haar aan. Jamie is dood? Ik slik en denk meteen weer aan Gawyn. Ik voel hoe ik weer miselijk word en druk het nare beeld snel uit mijn gedachten. "Wat is er met Elif gebeurt? Die was toch bij hem?"

Savoy
Ik kom de kamer van Elif binnen en zie haar naast Jamie op het bed zitten. Hij slaapt, en zij bladert rustig in een boek. Ze merkt met niet op, en zachtjes loop ik dichterbij. Pas als ik nog maar een meter van haar af sta kijkt ze verschrikt op. "Savoy.." zegt ze verbaasd, en ik grijns. "Inderdaad, goed gezien. Hoe gaat het?" zeg ik terwijl ik naast haar op het bed ga zitten. Ze kijkt me achterdochtig aan, en slaat het boek dicht. "Wel goed." zegt ze zacht, en ik zie haar ogen even naar de deur schieten, waarschijnlijk in de hoop dat er iemand aan komt. "Wat doe je hier eigenlijk?" vraagt ze me, en ze schuift een stukje van me af. "Ik kwam eigenlijk voor Jamie..." Ze staat ineens op, en kijkt me strak aan. "Ga weg, je krijgt hem niet." Ik sta langzaam op, en haar blik blijft me volgen. Ik glimlach, en sta op. Ik leg mijn hand in haar nek en voel hoe ze verstijft. "Wat doe je? Blijf van me af, gore idioot!" Ik negeer haar protest en duw hard aan de zijkant van haar nek, waar de sinus caroticus zit, een zenuwknoop die bij druk van buitenaf flauwvallen tot gevolg kan hebben. En inderdaad, meteen valt Elif slap op de grond. Aangezien ze een vampier is zal het niet lang duren voor ze weer bijkomt, maar lang genoeg voor mij om Jamie leeg te kunnen drinken. Meteen komt er weer een grijns op mijn gezicht en ik voel hoe mijn hoektanden beginnen te groeien. Jamie draait zich om in zijn slaap en maakt een zacht geluid. Ik pak een mes uit mijn zak en snijd in een vloeiende beweging zijn keel door. Meteen spert hij zijn ogen wijd open, maar voor hij wat kan doen is hij al dood. Normaal houd ik er wel van mijn slachtoffers nog wat te pesten en te martelen, maar dan loop ik het risico dat een van die goodguys me lastig komt vallen. De heerlijke geur van zijn bloed dringt meteen mijn neus binnen en hongerig stort ik me op zijn nek. Pas als er geen druppel bloed meer in zijn aderen zit klim ik van hem af. Ik kijk even naar zijn dode lichaam. Waarschijnlijk ben ik te hard op zijn benen gaan zitten, want ze liggen in een onnatuurlijke hoek gebogen. Ik haal mijn schouders op en til Elif over mijn schouder. Ze kreunt even als ik haar optil, maar is gelukkig nog wel K.O. Ik spring het raam uit en klim over het hek. Snel ren ik het bos in. Zal ik haar ergens in de zon leggen zodat ze levend verbrand? Wie weet. Ik zie wel.

'Je zal je rust wel vinden als dit allemaal over is. Dan kan je gaan en staan waar je maar wil. Of hier blijven natuurlijk, als je dat wil,' Zijn hand speelde een zacht spel met de zachte huid van haar schouders, toen hij weer naar haar lippen reisde. Dan stelde ze opnieuw voor om zijn haren te stijlen, waardoor hij zijn hoofd lachend in zijn nek gooide. 'Dat ding komt niet in de buurt van mijn haar. Straks staat 't nog in de fik of zo,' grijnsde hij breed demonstratief door zijn haren strijkend, waarna zijn haar gevangen nam door zijn hand aan weerszijden op het aanrecht te plaatsen. zijn wenkbrauw schoot speels in de lucht en hij grijnsde, waarna hij haar lippen opnieuw zoende en zacht op haar onderlip zoog om toegang te vragen. Nu hij haar terug had, leek het alsof hij haar maanden niet had gezien. De gedachte dat ze misschien niet meer terug zou gekomen zijn, was slopend geweest. Maar ze was niet weg, ze was nog steeds dezelfde en ze was hier, in zijn armen.

Frankly my dear, I don't give a damn.

Odile - Goede vampier.

Ik begin zacht te giechelen als hij mijn aanbod voor de zoveelste keer afwijst. 'Jammer, ik had er net zo'n zin in,' fluister ik in zijn oor. 'Maak je maar geen zorgen, ik ben wel voorzichtig met je.' Mijn blik glijdt naar beneden, waar hij zijn handen aan weerszijden van mij op het aanrecht zet. Ik glimlach ondeugend en staar extra verleidelijk in zijn ogen. Hij neemt de uitnodiging dankbaar aan en begint me te zoenen. Gewillig open ik de mond en laat onze tongen met elkaar spelen. Ik sla de armen om hem heen en trek hem naar me toe als de zoen vuriger wordt. Brutaal laat ik mijn handen op zijn kont rusten, verbreek de zoen en lik uitdagend in zijn nek.
'Want more?' vraag ik fluisterend in zijn oor terwijl de uiteindes van mijn lokken op zijn hals kriebelen. Ik zie aan zijn ogen dat hij de keuze allang heeft gemaakt. Met een voldane grijns maak ik me los uit zijn omhelzing en gris de doek van het aanrecht. 'Even wat opruimen.' En ik schiet langs hem heen en loop met een glimlach van oor tot oor naar de leeszaal toe om mijn bloed op te ruimen. Laat ik die arme mannenziel maar even martelen.

No growth of the heart is ever a waste

Hij grijnsde toen hij haar handen op zijn kont voelde en liet zelf zijn vingers plagend enkele centimeters onder haar trui glijden. Ze verbrak de zoen echter en keek hem opnieuw uitdagend aan, terwijl ze haar hoofd naar de zijkant van hetzijne bracht. Er verscheen kippevel op zijn huid, toen hij haar adem en lippen tegen zijn oor voelde. Ze had nog steeds dat effect op hem. En ze was nog steeds even plagerig, dat bewees ze door hem te laten wachten. 'Ga je nu schoonmaken?' bracht hij niet zonder frustratie uit terwijl hij achter haar aan draafde en haar met grote ogen aanstaarde. Ze leek echter onvermurwbaar en ging gewoon verder. 'Ik vind het niet aardig dat je me eerst opwindt en me daarna in de kou laat staan,' deelde hij mee, terwijl hij haar opnieuw naar zich toe probeerde te trekken, toen ze de stille leeszaal hadden bereikt. 'Helemaal. Niet. Aardig,' fluisterde hij zacht, waarbij hij elk woord van een zoentje in haar nek voorzag en haar dichter wilde trekken.

Frankly my dear, I don't give a damn.

Odile - Goede vampier.

Met een zelfvoldane grijns begin ik het mengsel van bloed, glas en Baileys op te vegen. Ik heb er wel moeite mee me in te houden aangezien Lew's woorden en vederzachte kusjes in mijn hals me letterlijk rillingen geven. Positieve rillingen, dat wel. Lew doet een poging de armen om me heen te slaan, maar ik ga letterlijk fluitend verder met het opruimen van de zooi. Als ik de grond eindelijk heb schoon gemaakt draai ik me naar hem om, trek hem tegen me aan en laat ons op de stoel in de leeszaal vallen, zodanig dat ik op zijn schoot terecht kom. Zonder te letten op wie er eventueel de leeszaal binnen zouden kunnen komen zuig ik zachtjes aan zijn hals en bijt er zo nu en dan voorzichtig in.
'Ik zal het goed met je maken,' fluister ik dan in zijn oor. Ik grinnik geluidloos als ik zijn handen onder de stof van de trui voel gaan en de huid van mijn rug voel aftasten. Ik druk mijn lippen op de zijne en begin hem al snel vurig te zoenen, terwijl mijn handen ook brutaal onder zijn shirt glijden. Ik voel hoe de kippenvel letterlijk op zijn buik staat en aangezien vampiers het niet snel koud hebben neem ik aan dat het door mij komt. Ik glimlach triomfantelijk als ik me weer losmaak. 'Moet je niet terug naar je beschermeling? Ik wil niet nog meer op mijn geweten hebben.' Ik glimlach even, maar ik ben wel als de dood dat iemand nu achter ons om Dewi te grazen wil nemen. Hoewel ik wel heel erg zou balen als we terug zouden moeten aangezien ik het hier.. behoorlijk naar zijn zin heb.

No growth of the heart is ever a waste

Hij grijnsde breed toen ze eindelijk ophield met opruimen en hem in een comfortabele stoel duwde. Lew opende zijn mond in een geluidloze kreun toen ze zijn hals onder handen nam en gleed handen opnieuw over haar rug, waar hij haar ruggewervels een voor één aftaste en ondertussen genoot van haar woorden en haar passionnele zoen. Haar handen gleden dan opnieuw onder zijn shirt, over het lijntje haar onder zijn navel en de ribbels van zijn spieren, waardoor er kippenvel op zijn huid verscheen. Dan vroeg ze of hij niet terug moest naar zijn beschermeling. Hij zweeg kort en spitste zijn oren. 'Yue is bij haar,' antwoorde hij zacht. 'En ik heb gezegd dat ze moet gillen als er iets is,' Hij glimlachte even en boog zich dan opnieuw naar haar toe, zodat hij haar hals en daarna haar mond kon zoenen. Verlangend trokken zijn handen aan de zoom van haar trui. Hij beet opnieuw voorzichtig in haar keel, alvorens haar trui traag over haar hoofd te trekken.

Frankly my dear, I don't give a damn.

Dudes, vanaaf ben ik gone en daarna week weg o-o''

Dewi
Ik haalde mijn schouders op.
"Geen idee.. Er zal wel goede reden zijn waarom ze verdwenen is." Een onheilspellend gevoel bekroop me, wat als ze.. Nee, vast niet. Ik zuchtte zachtjes en wreef in mijn ogen.
"Wat een ramp.." Mompelde ik zachtjes en keek Yue aan. De ene ramp na de andere gebeurde, het leek wel of er geen eind aan leek te komen. God was het niet goed met ons gezind zo te merken. Wie wist wie de volgende was.. Waar waren die twee nieuwe jongens trouwens gebleven?
"En Yue. Odile vertrouwd die 2 nieuwelingen niet, dus als zij dat al heeft zou het wel ernstig zijn." Vertelde ik haar toen nog.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Chase - Vampierjager.

Ik kan die Odile wel wurgen. En geloof me, dat ga ik nog wel doen. Maar neit nu, Dewi moet ik eerst weg zien te krijgen. En ik denk dat ik dat beter aan Ash over kan laten, aangezien hij toch langzaam in een watje verandert. Mij vertrouwd ze volgens mij al helemaal niet, hoewel ik met haar niets slechts van plan ben. Het is alleen heel moeilijk om je pokerface te houden in een huis vol met wezens die je haat.
'Ash, ik denk dat jij moet proberen Dewi hier weg te krijgen. Mij mag ze niet,' grijns ik. But then again, wie mag mij wel? Ik steek opnieuw een sigaret op en loop zonder wat te zeggen van Ash vandaan, kijkend of er ergens nog wat leuks te beleven is. Als ik langs de leeszaal loop, hoor ik twee stemmen praten. Op mijn tenen loop ik erop af en kijk voorzichtig om het hoekje. Odile weer, denk ik en moet mijn best doen om niet te grommen. Die andere vampier is er ook bij, hoe heette hij nou? Iets met een L. Lars, nee, Lawrence? Nee, Law.. Lew, ja! Lewis!
Die twee hebben het zo te zien heel gezellig. Geduldig wacht ik op het goede moment en zodra Lewis Odile's shirt over haar hoofd heeft getrokken, wandel ik de leeszaal binnen. Ik neem een trek van mijn sigaret en praat terwijl ik de rook weer uitblaas. 'Ach jeetje, stoor ik?'

[ bericht aangepast op 17 april 2011 - 12:06 ]

everything, in time

@ Simone: Have fun!
@ Marleen: Ja dude, ik dacht dat je 't te druk had met de verjaardag, dus dacht ik: laat ik maar wat posten , ik verveel me toch. Ze waren overigens in de leeszaal, maar oke :]

Odile - Goede vampier.

Ik grinnik als Lewis mijn trui over het hoofd heeft getrokken.
'We hebben een probleem als iemand hier binnen komt wandelen,' grijns ik. Ik trek hem naar me toe en druk mijn lippen weer op de zijne als mijn handen weer onder zijn shirt glijden. Ik laat vervolgens mijn hoofd onder zijn shirt verdwijnen en geef hem een uitdagende lik van zijn navel tot zijn borstkas. Ik voel zijn lijf letterlijk trillen van opwinding. Vervolgens plant ik mijn lippen op zijn borst en bijt speels in een tepel. De handen die hij om me heen heeft geslagen tasten steeds ruwer mijn bovenlijf af, een teken dat hij het wel naar zijn zin heeft. Ik haal mijn hoofd weer onder zijn shirt vandaan, strijk mijn haar weer in orde en druk vurig mijn lippen op de zijne.
"Ach jeetje, stoor ik?" Van schrik laat ik Lewis los en kijk hem met grote ogen aan. Zijn evenals verraste uitdrukking verraadt niet veel goeds. Ik kijk vlug langs hem heen, waar mijn geschokte ogen die van James kruisen, die me triomfantelijk aankijken. Van schrik en schaamte trek ik Lew tegen me aan, om te voorkomen dat hij me in BH ziet. Maar aan de nietsverhullende grijns van James te zien ben ik te laat. Ik voel hoe een blos van schaamte op mijn wangen verschijnt. 'Ik eh..' Het komt er kleintjes uit en ik heb geen idee wat ik nu moet zeggen. Ik hou nog steeds Lewis krampachtig tegen me aan gedrukt.

[ bericht aangepast op 17 april 2011 - 12:10 ]

No growth of the heart is ever a waste

Nou zeg, de hele tijd stille hints geven, ga ik Odile pesten,
negeer je me compleet. Jij durft wel, Samantha!

everything, in time

Whahaha, wtf, genius x'd

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.