[RPG] Geen weg meer terug. 8 - Speeltopics

Nummer 1: Blub.
Nummer 2: Blub.
Nummer 3: Blub.
Nummer 4: Blub.
Nummer 5: Blub.
Nummer 6; Blub.
Nummer 7; Blub.

Joinen maar geen idee wat RPG's zijn?
Kijk hier!
Inspringen altijd mogelijk. Vraag maar een samenvatting aan mij en ik zal je helpen met in het verhaal komen (;
Het verhaal
Het gaat over een stel kinderen die om de een of andere reden in een verlaten villa in het bos komen. Denk aan weddenschap, weggelopen, verdwaald etc. De villa is enorm, heeft alles wat je maar wensen kan, ookal is het stoffig en wat oud. Maar wat ze niet weten is dat de villa die zo verlaten lijkt al bewoond is, niet door mensen of dieren. Door vampiers. Twee sorten nog wel, de slechte kennen geen medeleven en drinken van alles en iedereen en houden zich vaak niet in, de 'goede' doen het zo lang mogelijk met dierenbloed, maar moeten af en toe ook dat van een mens. Ze nemen dan zo min mogelijk en doen de mensen verder niks. Die twee soorten vampiers haten elkaar, obviously.
Dan nu het grootste probleem, als een mens eenmaal binnen de poorten die rond de villa staan stapt, kan die niet meer terug. Enkel vampiers kunnen naar binnen en naar buiten. Overleven ze het?

Rollen
Normale tiener: Dewi - Candy - Timothy - Jamie
Goede vampier: Elif - Gawyn
Slechte vampier: Faith - Savoy - Odile

Weetjes over vampiers
- Ze kunnen in het daglicht, maar niet de hele dag. Eerst gaat het jeuken als ze te lang zien en dan pijn doen, als ze dan nog te lang blijven is er logisch wat er gebeurt.
- Als een vampier van een mens drinkt wordt dat mens geen vampier, dat gebeurt pas als een vampier gif 'inspuit'
- Een vampier die een mens ook tot nachtwezen maakt creëert als het ware een band en is eigenlijk verplicht die persoon te begeleiden in het begin.
- Vampier worden is een zeer pijnlijk proces.
- Als vampiers elkaar écht mogen drinken ze elkaars bloed zodat ze een sorot band krijgen ^^
- Vampiers zijn sneller en sterker dan mensen en al hun zintuigen zijn ook sterk ontwikkeld.
- Vampiers kunnen sluipen zonder geluid te maken en kunnen haast opgaan in de schaduwen.
- Vampiers hebben geen eten/drinken nodig, ookal kunnen ze het wel eten.
- Vampiers hebben bijna geen slaap nodig.
- En als laatst; Elke vampier heeft een soort kleine gave, geen vuursturen of iets dergelijks maar denk aan gedachten lezen. Hier een

lijstje met ideeën.
Gedachten lezen door op persoon te concentreren of door aanraking
Iemands hele verleden zien door simpele aanraking
Persoon pijnigen als je wilt door enkel te kijken
Dingen verplaatsen zonder aan te raken
Hypnose
Iemand in slaap kunnen laten vallen
Zelf kunenn beslissen hoe je eruit ziet
Ogen verkleuren naar je emotie
Gedachten kunnen 'verzenden'
Als iemand slaapt en je raakt die persoon aan kan je droom meekijken
Dromen manipuleren
Genezen
Emoties aanvoelen
Weten of iemand de waarheid spreekt
Visioenen
En ga zo maar door.

HAVE FUN :'D
Lijst met mensen die niet willen dat hun personage door anderen wordt gebruikt.
(Als je niet wilt dat jouw personages af en toe door anderen worden gebruikt voor kleine dingetjes zoals simpele vragen dan moet je het melden en zet ik je hier neer!)
- nog niemand[/i]

[ topic verplaatst door een moderator ]

[ bericht aangepast op 26 maart 2011 - 16:47 ]

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

RainForest schreef:
Sorry, ik weet nu al niet meer wat er is gebeurd maar mijn Pc was kapot en die is net gemaakt + aangesloten. So, tell me. wat is er gebeurd wat betrekking heeft tot Ash?

Niks boeiends, Gawyn's lijk is gevonden


Dewi - Mens.
(Ze waren btw in keuken, maar dat doet er niet toe)
Plotseling kwam Odile binnenvallen, meteen viel ze met de deur in huis en zei dat Gawyn dood was. Ik slikte en knikte.
''We weten het.'' zei ik zachtjes en keek haar aan, ze leek niet goed te weten hoe ze zich moest gedragen wat ik goed begreep. Opnieuw beet ik op mijn onderlip, eerst Candy en nu Gawyn.. Wie volgde er? Ik verbande die gedachtes gauw, ik wilde niet denken aan wie de volgende was. Ik zweeg en keek naar buiten, naar de sneeuw. Hoelang zou hij al dood zijn? Misschien lag hij er al onwijs lang en we hadden niks doorgehad. Ik werd uit mijn gedachten gehaald door een piepertje, wat betekende dat het eten klaar was, iets waar ik mmomenteel totaal geen zin meer in had. Ik sprong van het aanrecht en drukte het apparaat uit, ik was misselijk en wist zeker dat ik geen hap door mijn keel zou krijgen.

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Oh oeps, faal.

---

No growth of the heart is ever a waste

Ash - Vampierjager.

Snel liep ik naar chase toe 'ze hebben Gawyn gevonden' meldde ik hem snel 'ik heb ze gehoord' ik zette mezelf op een stoel en keek Chase doordringend aan 'waarom hebben we het lichaam ookal weer daar gedropt en niet ergens verstopt dan hadden ze hem nu niet gevonden' terwijl ik dat zeg bedacht ik me dat er nu een strijd zou kunnen uitbreken, ze zouden onderling kunnen gaan vechten... slecht ;s

---

Trust me. I'm the doctor

Van het moment dat Odile nog maar binnen kwam, wist hij al hoelaat het was. Dat werd amper vijf seconden daarna maar bevestigd door Odile, die niet goed leek te weten hoe ze hen het nieuws moest brengen. 'We weten het al,' hoorde hij Dewi met een gebroken stem zeggen. 'Is Yue hier? Ik zou je graag helpen begraven,' informeerde Lew, die het gevoel had dat hij iets moest doen voor zijn dode medevampier. Hoewel Gawyns dood de nodige vragen deed opkomen, was hij minder tragisch dan Candy's dood, aangezien die amper 17 was toen ze stierf en Gawyn minstens 200 jaar lang op deze aardbol had rond gelopen. Desondanks had zijn dood Lew wel geraakt. Vooral het niet weten wie en waarom, tergde hem en hoewel hij zelf amper toe wilde geven; het maakte hem bang.

---

Frankly my dear, I don't give a damn.

Odile - Goede vampier.

Als een zombie knik ik, hoewel zijn woorden maar half tot me doordringen. In mijn hoofd maak ik er voor de meest hand liggende zinnen van.
'Ze is weer op het terrein. Ik ben zo terug.' Ik loop de keuken uit, door de gang richting de opbergkast, waar ik twee scheppen vandaan haal. Ik slaak nogmaals een zucht en loop weer terug naar de keuken. 'Ik zeg alvast.. hij is in een behoorlijk erge staat van ontbinding.' En ik geef hem de schep aan. Ik kijk even in zijn donkergrijze ogen, om zeker te weten of hij dit echt wil. Mijn gedachten zakken echter al snel af naar de mogelijke dader. Het was zeker geen gewone afrekening met een vampier. Meestal werden ze in de fik gestoken en daarom vraag ik me ook af wat bij hem de doodsoorzaak zou zijn geweest, ondanks dat de uitpuilende ingewanden zo voor de hand liggen als doodsoorzaak. Odile, niet aan denken. Je moet hem eerst begraven.
'Kom je?' vraag ik dan maar.

---

No growth of the heart is ever a waste

Chase - vampierjager.

'Relax,' zucht ik terwijl ik nog een trek neem van mijn sigaret en de rook in een perfect rondje uitblaas. 'Nu zijn ze gewaarschuwd en worden ze bang. Ik kan hun angstzweet bijna ruiken, en laat me je wat vertellen, ik vind het heerlijk. Die vampieren denken allemaal dat ze bovenaan de voedselketen staan, maar wij lusten ze rauw, waar of niet, Ash?'
Ik hoef het woord "vampieren" maar één keer te zeggen, of ik voel de woede al door mijn lijf stromen. De laatste, Gawyn, was leuk om te martelen. Als ze denken dat ze zich groot kunnen houden, is het des te leuker als hun schild eindelijk breekt en ze je smeken om genade. Smeken, dat zullen ze.

[ bericht aangepast op 27 maart 2011 - 23:14 ]

---

everything, in time

Puur duivels
Gelukkig voor Dewi komen ze niet achter haar aan xd
Althans, dat hoop ik voor der :')

Dewi - Mens.
Ze gingen hem begraven en ik kon er niet bij zijn omdat het buiten de hekken was, ookal had ik het anders ook niet al te graag bijgeweest.. Het zou te veel herinneringen oproepen en ik had zo'n idee dat ik hem nu niet wilde zien, aangezien hij volens Odile al in erge staat van ontbinding was. Ik wilde zeggen dat ik hier bleef, maar dat was logisch, waar kon ik anders heen? Ik voelde eve aan 't mes onder mijn jurk, ik zou mezelf wel redden mochten ze me lastig komen vallen. Althans, als Faith en Savoy de daders waren hadden ze vast wel een klein beetje respect voor de doden en zouden ze me niet vermoorden, maar iets zei me dat hun het niet waren.

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Yue
Terwijl Odile naar binnen klimt denk ik na over haar woorden. Een vampierbende? Maar waarom zouden die hem vermoorden? Hij leek me niet echt een vechtersbaas. Ik zucht en wrijf in mijn ogen. Als het echt een bende is, kunnen we hen dan wel verslaan? Misschien moeten we Faith, Savoy, Daniël en Grace om hulp vragen. Als we met hen samenwerken zijn we veel sterker.

Savoy
Als de wond op mijn schouder geheeld is sta ik op van mijn bed. Mijn shirt ligt in een hoekje, gescheurd en onder het bloed. Ik heb dorst. En ik heb nieuwe kleren nodig. Ik pak een mes uit mijn kast en spring uit het raam naar buiten. Er loopt vast nog wel een makkelijk prooi rond in het dorpje.

Een erge staat van ontbinding... Lew had al heel wat gezien aan de frontlinie. Mannen die rondliepen met de inhouden van hun buik in hun handen, mannen die op zoek gingen naar de andere helft van hun arm, mannen wiens gezicht zo gehavend was dat hun oog op de plaats van hun neus zat. Hij was voorbereid op het ergste, al was het nooit een pretje om een maat in zo'n situatie terug te zien. 'Kom je?' Hij keek op naar Odile, die nogal bezorgd voor zich uit keek.'Ja,' antwoordde hij kort terwijl hij één van de scheppen overnam, die over zijn schouder zwaaide en achter haar aan draafde. Het bleef stil tussen de twee toen ze over het grasveld en de oprit naar het hek liepen. 'Je maakt je zorgen,' stelde hij vast toen ze een eindje verder in de bossen waren gelopen en de laatste restjes zon ontweken.

---

Frankly my dear, I don't give a damn.

Dewi - Mens.
Ik keek de twee na, was ik jaloers dat zij samen waren? Nee, na die zoen had ik geweten dat het niet wederzijds was en had ik mijn gevoelens naar de achtergrond gewerkt. Ik had het aan zien komen en was blij voor ze. Ik streek een lok achter mijn oor en keek naar het eten, misschien dat ik toch wat moest eten, ookal had ik geen trek. Ik voegde daad bij het woord en al gauw had ik alles op en zette ik de vuile borden op het aanrecht. Als ik het goed has was ik alleen in dit huis, op Svoy, Faith en Daniël na dan. Het gaf me een beangstigend gevoel, ik had geen zin in weer een aanval, maar misschien waren ze buiten, jagen of iets dergelijks.. Dat was wat ik hoopte en ik liep besluiteloos naar de woonkamer waar ik me liet neerzakken op de bank. Ik wilde afleiding, even niet elke seconde denken aan gawyn die dood was.. maar ik had geen idee hoe ik dat ging doen nu ik alleen was.

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Odile - Goede vampier.

We lopen het bos in en ik voel me met de seconde nerveuzer worden. Ten eerste is het aangezicht van Gawyn geen pretje en ten tweede moet wie of wat hem vermoord heeft, ook nog ergens in dat bos rondwandelen.
"Je maakt je zorgen," hoor ik Lewis zeggen. Ik knik als we verder lopen. 'Ja. Ik weet niet wie dit gedaan heeft, maar diegene weet hoe je een vampier moet doden.' Natuurlijk valt in mijn geval de verdenking meteen op Fjodor's clan, maar ik weet dat het praktisch gezien erg onwaarschijnlijk is. Als ze al iemand aan hadden willen vallen, dan was ik die persoon wel geweest. 'Ammoniak,' zeg ik als de geur weer aansterkt. Het is penetrant en walgelijk. Als we langs de struiken komen ga ik aan de kant voor Lew. Nu zit er een heuse vogel aan Gawyn's lichaam te vreten. Ik jaag hem aan de kant met de schep en slaak een zucht. Ik moet het toegeven. Het doet me best zeer om hem zo te zien. Degenen die dit hebben gedaan, namen niet eens de moeite om hem te begraven of uberhaupt in te wikkelen. Dus moeten wij dat maar doen.

---

No growth of the heart is ever a waste

Een misselijkmakende geur drong zijn neusgaten binnen. Een geur die Odile identificeerde als ammoniak. 'Godverdomme,' fluisterde Lew stil, toen ze van voor het lichaam - of wat er van over schoot- stapte en hij zijn dode vriend zag liggen, met een grote vogel die zich tegoed deed aan zijn stoffelijke resten. Het was een vreselijk zicht, waardoor de loden blok die in zijn maag lag, nog zwaarder leek te worden. Odile jaagde het beest snel weg, en Lew stapte traag dichterbij. Gawyn eens zo sprekende ogen, staren hem leeg aan, zijn mond open in een schreeuw die wegwaaide met de wind. 'Wat hebben ze in godsnaam met je gedaan...' mompelde Lew, die alleen naar die nietszeggende ogen kon kijken. Voor hem waren die ogen het ergst. Met een zucht legde hij zijn vingers op Gawyn's oogleden, zodat die toezakten, in de hoop het beeld is minder creepy te maken. 'Dit is een waarschuwing,' zei Lew zacht, terwijl hij terug opstond en naast Odile ging staan, verwoed proberend om de penetrante geur uit zijn neusgaten te bannen. 'Er is daar iets en ze zijn ons aan het uitdagen. De Jappen deden dat ook. Ze lieten je weten dat ze er waren en wat ze met je konden doen. Maar hell, je wist niet hoeveel, wanneer of hoe. Zenuwslopend...' Lew zuchtte. 'Waar gaan we hem begraven?'

---

Frankly my dear, I don't give a damn.

Odile - Goede vampier.

Ik kijk even opzij naar Lewis, ook om nu even niet Gawyn's lichaam te zien. Ik moet even op adem komen en mijn hersens weer aan het werk zetten. Een waarschuwing dus. Dat is inderdaad een logische verklaring.
'Ik vraag me af wie de volgende is,' fluister ik haast onhoorbaar. Wie kan hier in godsnaam verantwoordelijk voor zijn? Clan-afrekeningen werden doorgaans getekend door een vampier te laten verbranden in de zon. Ik haal de schep van mijn schouder. 'Hier kan het wel.' Deze bosgrond is makkelijk om in te graven en bovendien zie ik het totaal niet zitten om met een ontbindend lijk nog honderden meters of zelfs kilometers ver te gaan lopen. De stank is werkelijk ondragelijk en het eerste wat ik ga doen als ik terug ben is een uur onder de douche staan. Ik begin de eerste scheppen aarde te verplaatsen en terwijl ik het gat graaf merk ik dat mijn achterdochtige zelf me continue dwingt om achterom te kijken. Ik geef het niet graag toe, maar ik kan Lewis wel om de hals springen van blijdschap dat hij nu bij me is, want op de één of andere manier ben ik echt panisch aan het worden. Hij is inmiddels ook gaan graven en al snel hebben we een netjes, diep gat gemaakt. Ik kom overeind en werp een blik op Gawyn.
'Zou je me willen helpen met hem?' God, wat zie ik hier tegenop. Ik kijk Lewis met een blik van zowel walging als medelijden aan.

---

No growth of the heart is ever a waste

'Ik doe het wel,' zei hij toegevend, terwijl hij uit het gat sprong en naar het lijk wandelde. Hij moest zich een beetje over zijn misselijkheid en walging heen zetten en zichzelf samen rapen voor hij het over zijn hart kon krijgen om de jongen onder zijn schouder en aan de stompjes van zijn benen vast te pakken. Doordat het lijk zo stonk en het tragisch was dat hij zijn dode vriend in zijn armen had, leken de luttele meters naar het graf wel uren te duren. Met uiterste voorzichtigheid om Gawyn's ingewanden, die nogal losjes in de snede in zijn buik lagen te bewegen, niet te morsen liet hij het lichaam in het graf zakken. Hij voelde zich bezoedeld, alsof hij had deel genomen aan de marteling van de jongen. Want een marteling was het zeker geweest. Dat verraadde zijn vreselijke toestand wel. Ofwel een persoon die niet wist hoe een vampier te doden en maar wat experimenteerde. Maar dat leek hem sterk, aangezien het leek alsof Gawyn systematisch werd gefolterd. Zwijgend begon hij het graf weer toe te gooien. Het liefst van alles wilde hij gewoon Odile tegen zich aandrukken en alles even laten bezinken, maar hij voelde zich zo vuil en aangetast dat hij dat niet durfde.

---

Frankly my dear, I don't give a damn.

Yue
Terwijl Odile naar binnen klimt denk ik na over haar woorden. Een vampierbende? Maar waarom zouden die hem vermoorden? Hij leek me niet echt een vechtersbaas. Ik zucht en wrijf in mijn ogen. Als het echt een bende is, kunnen we hen dan wel verslaan? Misschien moeten we Faith, Savoy, Daniël en Grace om hulp vragen. Als we met hen samenwerken zijn we veel sterker.

Savoy
Ik ben op weg naar buiten als ik ineens Dewi's geur opvang. Zonder Lew of Odile in de buurt. Ik trek mijn wenkbrauw op en loop richting haar geur. Ze staat in haar eentje in de keuken, en ik vraag me af waarom ze niet beschermt wordt. "Hebben ze je weer alleen gelaten?" vraag ik grijnzend. Ze draait zich om en ik zie dat ze verbaast opkijkt omdat ik geen shirt aanheb. "Ja, sorry, al mijn kleren zijn gesneuveld. Ik was net op weg om nieuwe te halen."