[RPG] -Exchange- (Pirates) 2. - Speeltopics

Abby/Jack ~ Undercover pirate.
Toen de Kapitein me raar aan had gekeken toen ik was gaan neuriën was ik ook maar meteen weer gestopt. De rest van de weg zweeg ik en toen we een kledingwinkel inliepen keek ik eens rond. "Hier zou je wel wat moeten kunnen vinden." zei hij me. Hopelijk had hij gelijk, want ik mocht wel eens wat mannenkleding in gaan slaan.. Het moest alleen niet te strak zijn en het liefst lange mouwen. Ik begon rond te neuzen tussen de kledij en al gauw had ik een goed overhemd gevonden, ik keek rond maar er was nergens een ruimte om het even te passen. Zacht beet ik op de binnenkant van mijn wang en hing het maar weer gauw terug voor de Kapitein het zag.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Ace - Piraat.

Ik begin te grinniken.
'Heb je die vlag bovenaan de mast nog niet gezien?' vraag ik dan met pretoogjes. 'Dat is al voldoende reden om ons aan de strop te hangen, helaas. Wij worden gezien als beesten, maar die marine is niet veel beter,' zeg ik dan bitter. Twee obers komen met een rijstschotel en ik ben daadwerkelijk onder de indruk. Ik moet me inhouden om niet als een gek te gaan bunkeren. Toch prik ik voorzichtig in een garnaal, die ik met uiterste voorzichtigheid opeet. Goh, dat smaakt naar meer. Ik heb nog nooit zulk lekker eten gehad.

No growth of the heart is ever a waste

kan iemand even een samenvatting geven waar we nu zijn want zijn we nu van de boot af of niet ??

A kiss is the beginning of cannibalism - Georges Bataille

Vna de boot af, althans, de meeste.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

thanks !

Clara - dame
Als ik zie dat de boot is gestopt loop ik voorzichtig over de plank die je naar het vaste land leid. Als ik aan de overkant ben kijk ik rustig om me heen. Ik kijk om me heen of ik iemand zie, hier alleen lopen leek me geen goed idee, stel dat ik de boot niet meer terug kon vinden. Ik kreeg het benauwd toen ik niemand meer zag. Zenuwachtig begon ik naar de winkelstraat te lopen. Hmmm, een kledingzaak. Ik keek naar mijn kleding, ik zag er niet uit. Toen ik net een mooie jurk had gevonden zag ik Maxime. Gelukkig. 'Max' riep ik terwijl ik blij naar haar toeliep.

[ bericht aangepast op 26 maart 2011 - 16:40 ]

A kiss is the beginning of cannibalism - Georges Bataille

Jack is met de Kapitein in kledingzaak.
Josephine & Ace zijn uit eten geloof ik
en wat Maxime&Felix uitoveren weet ik niet.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

SoulEater schreef:
Jack is met de Kapitein in kledingzaak.
Josephine & Ace zijn uit eten geloof ik
en wat Maxime&Felix uitoveren weet ik niet.

everything, in time

Ohja, dat was het 8D maxime ging een jurk passen

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

ik heb het aangepast

A kiss is the beginning of cannibalism - Georges Bataille

Maxime - Dame.

Ik heb nog maar net mijn oude jurk weer aan, of ik hoor iemand mijn naam roepen. Verdomme, daar gaat mijn tijd alleen met Felix.
'Het is Maxime!' roep ik als automatisch terug. Ik heb er werkelijk een hekel aan als ze me zo noemen, Max is een jongensnaam. Dan zie ik pas dat het Clara is. 'Hé! Weet je wel dat het gevaarlijk is hier alleen rond te lopen? De mannen hier zijn niet te vertrouwen volgens Felix.'

everything, in time

Clara - dame

Blij val ik Maxime om de hals. 'Ik weet dat het gevaarlijk is, maar ik kon niemand meer vinden, maar gelukkig heb ik jullie gevonden, kijk is wat ik gevonden heb' zei ik met een glimlach terwijl ik de jurk die ik gevonden had omhoog hield. 'Kan ik eindelijk deze kleren uitdoen, er is alleen één probleem, ik heb geen geld.' Wauw, dat is raar om te zeggen, ik heb geen geld terwijl ik mijn hele leven rijk ben geweest!

A kiss is the beginning of cannibalism - Georges Bataille

Maxime - Dame.

Clara vliegt me blij om de hals en ik moet even lachen omdat het zo plotseling kwam. 'Da's een geweldige jurk, Clara! Waar heb je die vandaan? Alle kleren die ik zie zijn nogal.. hoerig, sorry voor mijn woordgebruik,' zeg ik terwijl ik me bij het laatste even naar Felix wend. 'En ik heb nog wat geld, dat mag je zolang wel lenen.' Ik kijk even of de andere klanten en die rare, opzichtige vrouw kijken, maar ze schijn allemaal ergens anders mee bezig te zijn. De vrouw zie ik niet eens meer. Als ik zeker weet dat er verder niemand kijkt, ga ik met mijn hand via de bovenkant in mijn jurk en vis vervolgens een beetje moeilijk wat goudstukken uit mijn korset. 'Hier,' grijns ik.

everything, in time

Clara - dame

Ik pakte dankbaar de muntstukken en gaf Maxime een zoen op haar wang. Ze had gelijk over de hoerigheid van de kleren, maar deze jurk was van mooi maagdelijk wit en had een sensuele uitstraling. Met een glimlach op mijn mond liep ik naar de winkelier en betaalde ik de jurk. Daarna liep ik naar een pashokje, deed de jurk aan en liep met een glimlach het pashokje uit. 'En staat hij?'

A kiss is the beginning of cannibalism - Georges Bataille

Josephine
"Wij worden gezien als beesten, maar die marine is niet veel beter." zegt hij, terwijl de obers het eten op tafel zetten. Hij heeft duidelijk niet door hoe vernietigend ik hem aankijk. Het is een simpele maaltijd, maar omdat ik al lang niet heb gegeten ziet het eruit als een heerlijk buffet. Hij neemt een hapje van een garnaal, en ik eet wat rijst, terwijl ik mijn woorden zorgvuldig afweeg. Maar ik kan geen subtiele, maar toch duidelijke opmerking bedenken. Ik slik de rijst door en kijk hem aan. "Mijn broer en vader zitten bij de marine."

Olivier
Ik kijk wat tussen de spullen, en vind dan een goed overhemd. Ik trek mijn eigen overhemd over mijn hoofd en pas het andere aan. Het zit goed, en tevreden kijk ik in de spiegel. Dan valt het me op dat Jack nog niets heeft aangepast. "Kun je niets vinden?" vraag ik met een opgetrokken wenkbrauw.

Ace - Piraat.

Ik knik langzaam en werk nog een hap naar binnen.
'Ik zag 'm al aankomen,' zeg ik met een flauwe grijns. 'Het klinkt misschien grof en bevooroordeeld wat ik zeg, maar dit is het verhaal. Lang geleden - ik denk inmiddels vijf jaar terug - kwamen we 's avonds aan op Tortuga. Het was een bijzonder rustige avond en al snel begreep ik waarom: omdat de marine zou gaan patrouilleren. Uiteraard hielden we ons koest en zelfs de grootste vechtersbazen hielden op met vechten. Ik herinnerde me hoe de grote koninklijke schepen aanmeerden en hoe de soldaten ons in zich opnamen. We dachten een simpele controle te krijgen, maar al snel brak de hel uit. Overal werd ineens geschoten. Ik weet niet meer hoe en door wie, maar een gebeurtenis die in mijn hoofd bleef steken was dat een jonge vrouw de soldaten om hulp riep vanwege haar kind. Maar de mannen hielpen haar niet. Ze schoten het kind neer en vervolgens haar, terwijl ze 'Piratenhoer!' schreeuwden. Toen ze na die stormachtige nacht vertrokken ben ik het kind en de vrouw gaan begraven. Ik was samen met de man en vader van de twee en sinds die dag heb ik een diepe hekel aan de marine. Worden zij opgehangen voor wat ze hebben gedaan? Nee! Worden zij gemarteld tot ze de kracht niet meer hebben om antwoord te geven op de vragen van die beesten? Nee. Ze krijgen er nog geld voor toe! Ik durf niet te zeggen dat alle mannen zo zijn, maar het feit dat wij worden gezien als uitschot en niet eens menselijk behandeld worden is toch wel een oorlogsverklaring. Ik kan me voorstellen dat ze er een hekel aan hebben dat wij zo nu en dan een Koninklijk schip enteren, maar voer dan tenminste die repressailles op ons uit. En niet op onze vrouwen en kinderen.' Ik zucht. Dat blijft een consequentie van een onzeker bestaan. 'Ik hoop zo erg ooit een eervol marine soldaat te ontmoeten die naar mij wil luisteren en ik naar hem. Want achter de schermen zijn het net zulke plunderaars als wij.' Ik grinnik even en neem een slok van mijn water.

No growth of the heart is ever a waste