[RPG] -Exchange- (Pirates) 2. - Speeltopics

Felix - Piraat

Van uit mijn ooghoeken gluur ik naar Maxime. Het laatste wat ik wil is haar beledigen, maar ze mag natuurlijk ook niet dood, anders heb ik er niks meer aan. 'Het is dat of eh...' Ik draai mijn hoofd weg en kuch zacht, alsof ik te verlegen ben om de woorden uit te spreken. 'Of je doet alsof je mijn vriendin bent.' Ik laat haar geen tijd om te antwoorden en ga direct verder met mijn relaas. 'Het is trouwens ook best dat je je mond niet opent. Letterlijk. Als ze zien wat voor mooie, verzorgde tanden je hebt, gaan ze vragen stellen,' Ik glimlach zacht. ' Ben je er zeker van dat je naar buiten wil ? Het is een heel gedoe voor iets wat eigenlijk niets waard is,' zeg ik, terwijl ik aan het decadente nachtleven van Tortuga denk.

Frankly my dear, I don't give a damn.

Maxime - Dame.

Wanneer hij zijn hoofd wegdraait kan ik het niet laten even te grinniken, zo schattig vind ik het. 'Dan speel ik toch liever het laatste, als jij dat niet er vindt natuurlijk,' om eerlijk te zijn, speel ik die rol met alle plezier. 'En ja, ik weet zeker dat ik naar buiten wil. Het schommelen van de zee is nu wel genoeg,' glimlach ik terwijl hij me helpt om van de loopplank af te komen, nog steeds met de manieren van een heer. Natuurlijk ben ik ergens wel zenuwachtig vanwege zijn verhalen, maar er gaat niets boven vaste grond. Misschien kan ik hier ook nog ergens schone kleren kopen, want ik heb het gevoel dat ik enorm stink in deze jurk, iets wat ook niet echt aantrekkelijk is.

everything, in time

Felix - Piraat.

'Hier gaan we dan,' zeg ik als we terug op het dek staan en ik gaar over de loopplank help. 'Is er nog iets speciaals dat je wil hebben? Ik stel voor dat we naar de winkels gaan? Hoerenhuizen en kroegen zijn nou niet meteen aantrekkelijk voor een meisje met jouw stijl,' zeg ik doodserieus terwijl ik mijn hand aarzeld rond haar middel leg. 'Excuses daarvoor trouwens,' zeg ik opnieuw met een geveinsde schuchterheid. 'De rol,' Ik schenk haar een schuldbewust grijnsje en trek haar een beetje dichter tegen me aan... A man can dream right?

[ bericht aangepast op 24 maart 2011 - 20:53 ]

Frankly my dear, I don't give a damn.

Maxime - Dame.

'De winkels zijn prima,' zeg ik met een losse knipoog. Op een hoerenhuis zit ik inderdaad niet te wachten.
Dan voel ik zijn arm rond mijn middel en merk dat ik iets naar hem toegetrokken word. Hij legt uit dat het voor de rol is, wat ergens heel logisch klinkt, maar wat ik aan de andere kant ook jammer vind; doet hij het dan echt alleen voor de rol? Zou hij dat anders nooit gedaan hebben? Een gevoel van onzekerheid bekruipt me, maar ik negeer het door op mijn lip te bijten. 'De rol, natuurlijk,' beaam ik, nu eindelijk eens een keer in staat om niet te blozen.

everything, in time

Felix - Piraat

Ik merk haar bedenkelijke gezicht op en hoop dat ik niet te ver ben gegaan. Normaal gezien denk ik niet dat ik ergens een fout heb begaan, maar met vrouwen weet je 't nooit zeker. 'Dan gaan we naar de winkels,' grijns ik, mijn hand ietje strakker rond haar taille spannend. De beginnende rondingen van haar heupen kan ik bijna door de stof voelen en ik moet toegeven dat dat me niet onberoerd laat. Ze lijkt het niet erg te vinden dat ik haar op deze manier vast neem. Hoewel de kans bestaat dat ze het natuurlijk alleen accepteert voor haar eigen veiligheid, misschien moet ik toch overwegen om mijn avances wat brutaler te maken... Anders kom in nergens, bedenk ik terwijl ik haar met de grootste zorg naar de sobere winkelstraten leidt. 'Waar zou je eerst heen willen?'

Frankly my dear, I don't give a damn.

Maxime - Dame.

Zijn hand spant zich nog iets strakker om mijn taille, en ik moet mijn best doen mijn aandacht bij zijn woorden te houden en niet naar zijn hand te staren. "Waar zou je heen willen?" 'Pfoeh, ik ken het hier helemaal niet,' beken ik als ik de winkeletalages bekijk. Helaas zie ik daar alleen maar veel te blote kleren, waarin ik weiger rond te lopen. We lopen nog een paar winkels verder en uiteindelijk sta ik stil voor een winkel, waar de kleren ook niet geweldig zijn, maar wel al iets meer bedekt dan in de andere zaken. 'Hier maar kijken dan?' vraag ik. En zonder op antwoord te wachten trek ik hem al lachend achter me aan naar binnen. We kunnen er maar beter het beste van maken.

everything, in time

Felix - Piraat

'Whatever you like, miss,' doe ik zacht, maar ik wordt al door haar mee de winkel ingesleurd. Ik moet toegeven dat ik weinig van vrouwenmode ken. Natuurlijk kan ik zeggen of een jurk mooi is of niet, maar vraag me niet wat er in de mode is, these days, want daar heb ik geen flauw idee van. Ik lach zacht om haar enthousiasme en bekijk ondertussen de winkel. Hoge stapels van stof in verschillende, felle kleuren liggen kriskras achter de toonbank verspreidt. 'Bonjour mes chéris,' hoor ik plots een jubelende stem. Hij behoort toe aan een ouwe taart die zoveel verschillende kleuren make-up en kleding aanhad dat ik haar eerst niet had gezien door dat ze tegen een stapel stoffen stond. Het is me een raadsel hoe zij kan bewegen... De make-up lijkt wel op haar hoofd geplamuurd en de kleren zitten zo strak rond haar lichaam gespannen dat het me verbaasd dat er nog bloed door haar aderen kan stromen. 'Hallo,' zeg ik uiteindelijk maar ongemakkelijk, als ik over mijn verbazing heen gestapt ben. 'We zijn op zoek naar een stijlvolle jurk voor mijn prachtige dame hier,' breng ik dan, opnieuw in mijn rol, uit terwijl ik Maxime's hand kus en haar naar de toonbank trek.

Frankly my dear, I don't give a damn.

Josephine
Ik ben blij verrast als hij met me mee danst. Hij kent de passen, niet te geloven! Even gaan we door, en dromerig kijk ik in zijn ogen. Dan wordt ik uit mijn gedachten gehaald door gefluit. Ik vraag me af of de feesten in Tortuga hetzelfde zijn als bij ons. Even kijk ik mee naar de overhemden en andere kleren in de winkel. "Nee.." Ik trek even een grimas. "Ik vond de meeste mannen niet goed genoeg. Ik ben een keer verliefd geweest. Maar dat was op een verkeerd soort man, als je begrijpt wat ik bedoel."

Olivier
Ik knik begrijpend. "Ik snap dat je zo je maagdelijkheid niet wilt verliezen ja." Ik zeg maar niet dat het bij mij wel zo is gegaan. Uitgedaagd door vrienden en stomdronken ben ik mijn maagdelijkheid verloren aan een hoer. Iets waar ik nog altijd spijt van heb.

[ bericht aangepast op 24 maart 2011 - 21:26 ]

Maxime - Dame.

Wat een vrouw, verschrikkelijk, denk ik als ik haar zie, met veel te strakke kleren en veel te veel make - up.
Ik weet dat Felix zijn woorden acteert, maar toch kan niet ik niet ontkennen dat het me niets doet, vooral het kusje op mijn hand bezorgt me weer een prettige rilling.
De vrouw knikt als teken dat ze Felix heeft begrepen, maar volgens mij begrijpt ze toch niet helemaal waar we naar op zoek zijn, want de jurken die ze met zich meeneemt komen niet eens in de buurt van wat wij in het rijkere gedeelte van Engeland dragen. Als ze nog meer jurken gaat halen buig ik me iets naar Felix toe en fluister in zijn oor: 'Zal ik er gewoon eens eentje aanpassen? Voor de lol, we hebben toch geen haast,' fluister ik met een grijns.

everything, in time

Felix - Piraatje

'Dat vind ik een erg goed idee,' antwoord ik met een ondeugende grijns, als ik zie dat de jurken toch dieper zijn uitgesneden dat de jurk die ze nu aanhad. Ze waren nog lang niet zo hoerig als de kleding in het begin van de straat, maar ik moet zeggen dat ik bijna stond te springen om haar in zo'n ding te zien. Met een snelle beweging gris ik een kobaltblauwe jurk van de gigantische stapel en leg hem met een bemoedigend lachje en een speelse twinkeling in haar handen. De vrouw is in haar achterkamertje verdwenen en op het eerste zicht bespeur ik geen gordijn waarachter ze zich kan omkleding. Ik ben erg nieuwsgierig naar haar volgende move en kan het niet laten om haar hand te pakken en er zacht over te strelen. Er was dan misschien wel niemand in de buurt, maar wie zegt dat ik me niet even mag amuseren?

Frankly my dear, I don't give a damn.

Maxime - Dame.

'Oké, dan doe ik dat! Maar... Waar moet ik me omkleden?' de vrouw is verdwenen en ik zie nergens paskamers. Holy, hoe ga ik dit oplossen. Tenslotte heeft Felix me al een jurk in handen geduwd, met een geweldige blik, waardoor ik me niet kan terugtrekken. Als hij even over mijn hand streelt lach ik speels naar hem, loop van hem vandaan en verstop memzoveel mogelijk achter een berg kleren. Het bedekt dan wel niet alles, maar het is nog altijd beter dan niets. 'Niet gluren, monsieur,' lach ik terwijl ik eindelijk mijn kleffe jurk uit kan trekken.

everything, in time

Ace - De Nuchtere Piraat.

Goh, dit is nog eens wat anders dan dansen met een dronken zeeman, denk ik met een grijns zo groot van plezier dat ik net een klein kind lijk. Mijn alcoholloze dag gaat me goed af, denk ik tevreden. Natuurlijk is er die diepe verleiding een voorraadje rum in te slaan nu we op Tortuga zijn, maar als ik er zo min mogelijk aan denk gaat het me wel lukken mijn kop bij mijn missie te houden. Het is werkelijk ongelofelijk hoe slank haar taille is. Ik probeer subtiel naar haar te gluren, maar als ik merk dat zij mij ook aankijkt voel ik me licht ongemakkelijk worden. Als automatisch kijk ik weg terwijl het zweet me uitbreekt. Nuchterheid gaat ook gepaard met tal van onzekerheden die een dronken man niet voelt. Ze is werkelijk prachtig. Dan laat ze me los en verklaart dat ze geen echtgenoot heeft gevonden. Ik doe mijn best mijn mond niet al te ver laten zakken. Zij? Geen man? Moet je kijken hoe ze eruit ziet! Ik zou me zo trots voelen als een aap met zeven pikken als ik haar aan mijn arm had! Of in mijn bed. Beter gezegd: in háár bed. De gedachte alleen al.. Ace, niet kwijlen! Hou je kop erbij.
Ik knik beamend. 'Ik kan me voorstellen dat een vrouw die er zo uitziet als jij.. het best moeilijk kan hebben met een geschikte man vinden. De meesten lopen hun pikkie achterna. En geloof me, dat kleine monster heeft een man meer in z'n macht dan hij soms zou willen. Ik kan het weten.' Ik zeg het een grijns, maar ik heb best met haar te doen. De mannen die zij aantreft zijn zeker alleen maar decadente zakken. Ik walg bij het idee. Ik zie ze alleen graag wanneer ik mijn zwaard op ze heb gericht en die blaaskaken in hun broek schijten van angst.
Ik druk een goudstuk op tafel, vouw het overhemd op en berg het op in mijn tas.
'Jij bent de gast op Tortuga. Waar wil je heen?' Ik zie haar twijfelen. 'Kom op, niemand die je tegenhoudt, geen papa die je in de gaten houdt en kijkt of je je wel aan de regels houdt. Hier, op dit eiland, ben je vrij.'

No growth of the heart is ever a waste

Lol, eerst had ik de slappe lach om "De nuchtere piraat" en toen om "een aap met zeven pikken" :']

Josephine
Ik glimlach. Hij is zo open, en zijn opmerkingen zijn zo onbeschaamd. Aan de ene kant is het onbeschoft, maar toch voel ik me op mijn gemak bij hem. Hij is niet zo nep als alle mensen thuis. Hij is echt. Als hij heeft betaalt voor het overhemd draait hij zich om naar mij. "Jij bent de gast op Tortuga. Waar wil je heen?" Ik denk even na. Wat zou een leuke plek zijn in een stad vol dronkenlui en hoeren? "Kom op, niemand die je tegenhoudt, geen papa die je in de gaten houdt en kijkt of je je wel aan de regels houdt. Hier, op dit eiland, ben je vrij." Ik kijk hem aan, en zie zijn glimlachende gezicht. En ja, nu hij het zegt.. Ik voel me vrij. "Misschien kunnen we ergens gaan eten." opper ik. "Ik heb al lang niet meer gegeten en er zit hier vast wel ergens een restaurant." Natuurlijk verwacht ik niet de grote, deftige dinerzalen van thuis, maar er moet toch ten minste één fatsoenlijk restaurant zitten hier.

Olivier
Ik knik begrijpend. "Ik snap dat je zo je maagdelijkheid niet wilt verliezen ja." Ik zeg maar niet dat het bij mij wel zo is gegaan. Uitgedaagd door vrienden en stomdronken ben ik mijn maagdelijkheid verloren aan een hoer. Iets waar ik nog altijd spijt van heb.

[ bericht aangepast op 25 maart 2011 - 18:54 ]

:'D

Ace - Piraat.

Een restaurant. Das een goeie. Het stikt hier van de eetcafé's, maar daar kan ik haar niet heen brengen. Ik moet haar naar wat beters zien te loodsen. Een tent waar je geen maden door de sla aantreft en waar ze gedegen wijn hebben. En bovenal: een tent die ik kan betalen. Ik weet het!
'Volg mij maar. Ik weet de kortste weg naar een goede plek waar je wel wat gedegen voedsel kan krijgen.' Ik loop een steegje in, een kleine straat in een achterbuurtje door, nog een paar steegjes en uiteindelijk kom ik weer op de pier uit. Het is hier een stuk rustiger en tevens het wat sjiekere deel op het eiland. Nog niet zo lang geleden kwam ik erachter dat hier uberhaupt een sjiek deel bestond. Hier kwamen meestal rijkeluiskinderen die eens op avontuur wilden en dan maar naar het beruchte Tortuga gingen. Of piraten die rijk waren geworden door muiterij. Mij kun je het beste onder de laatste categorie plaatsen, hoewel dit zorgvuldig opgespaarde geld aanvankelijk bedoeld was om een hoer mee te betalen. Het restaurant ziet er mooier uit dan in mijn wildste dromen. Hier hebben ze obers en ze dragen nog een uniform ook! En een dienblad. Precies zoals in de verhalen. Het terras - bestaande uit een rieten dak met houten palen waar prachtig bloeiende klimplanten omheen draaien - geeft een gezellige en zelfs een wat romantische sfeer. Ik bekijk mijn inmiddels weer vies geworden overhemd. Zo kan ik niet in zo'n tent komen opdagen. Ze zouden me er rechtstreeks weer uit knikkeren.
'Dit is de beste plek die ik ken. Of nou ja, ken.. Ik heb het van horen zeggen. Als je me nu even excuseert..' zeg ik dan en trek met een simpele beweging het overhemd over mijn hoofd, waarna ik even soepel het nieuwe witte overhemd aantrek. Het andere berg ik op in mijn tas. 'Zullen we gaan?' vraag ik terwijl ik haar glimlachend aankijk. Al snel word ik afgeleid door het zonlicht in haar haast witte lokken. Ace.. Ace! Met moeite trek ik mijn blik los. Ik hoop dat dat niet al te veel opviel..

[ bericht aangepast op 25 maart 2011 - 21:14 ]

No growth of the heart is ever a waste

Josephine
Het restaurant waar hij me naar toe brengt ziet er netjes uit. Simpel, maar schattig. De bloemen en klimplanten zorgen voor een gezellige sfeer. Ineens trekt Ace zijn overhemd uit, en ik staat naar zijn lichaam. Niet dat ik nooit een mannenlijf heb gezien, maar dit kwam zo onverwacht. Ik kijk snel de andere kant op als hij zich verder omkleed. "Zullen we gaan?" hoor ik hem zeggen, en ik kijk om. "Tuurlijk." Ik leg mijn arm weer in de zijne en glimlach naar hem. Ik kijk even naar zijn gezicht, en de haren die er sierlijk omheen vallen. Ik voel me vrij.

Olivier
Ik knik begrijpend. "Ik snap dat je zo je maagdelijkheid niet wilt verliezen ja." Ik zeg maar niet dat het bij mij wel zo is gegaan. Uitgedaagd door vrienden en stomdronken ben ik mijn maagdelijkheid verloren aan een hoer. Iets waar ik nog altijd spijt van heb. "Kom, hierheen." Ik loop samen met Jack een etenswaren winkel in. Ik knik naar de man achter de balie en begin dozen vol te laden met eten.

[ bericht aangepast op 25 maart 2011 - 21:45 ]