[RPG] Geen weg meer terug. - Speeltopics

Joinen maar geen idee wat RPG's zijn?
Kijk hier!

Inspringen altijd mogelijk. Vraag maar een samenvatting aan mij en ik zal je helpen met in het verhaal komen (;
Het verhaal
Het gaat over een stel kinderen die om de een of andere reden in een verlaten villa in het bos komen. Denk aan weddenschap, weggelopen, verdwaald etc. De villa is enorm, heeft alles wat je maar wensen kan, ookal is het stoffig en wat oud. Maar wat ze niet weten is dat de villa die zo verlaten lijkt al bewoond is, niet door mensen of dieren. Door vampiers. Twee sorten nog wel, de slechte kennen geen medeleven en drinken van alles en iedereen en houden zich vaak niet in, de 'goede' doen het zo lang mogelijk met dierenbloed, maar moeten af en toe ook dat van een mens. Ze nemen dan zo min mogelijk en doen de mensen verder niks. Die twee soorten vampiers haten elkaar, obviously.
Dan nu het grootste probleem, als een mens eenmaal binnen de poorten die rond de villa staan stapt, kan die niet meer terug. Enkel vampiers kunnen naar binnen en naar buiten. Overleven ze het?

Rollen
Normale tiener: Dewi - Candy - Timothy
Goede vampier: Elif - Gawyn
Slechte vampier: Faith - Savoy - Odile

Weetjes over vampiers
- Ze kunnen in het daglicht, maar niet de hele dag. Eerst gaat het jeuken als ze te lang zien en dan pijn doen, als ze dan nog te lang blijven is er logisch wat er gebeurt.
- Als een vampier van een mens drinkt wordt dat mens geen vampier, dat gebeurt pas als een vampier gif 'inspuit'
- Een vampier die een mens ook tot nachtwezen maakt creëert als het ware een band en is eigenlijk verplicht die persoon te begeleiden in het begin.
- Vampier worden is een zeer pijnlijk proces.
- Als vampiers elkaar écht mogen drinken ze elkaars bloed zodat ze een sorot band krijgen ^^
- Vampiers zijn sneller en sterker dan mensen en al hun zintuigen zijn ook sterk ontwikkeld.
- Vampiers kunnen sluipen zonder geluid te maken en kunnen haast opgaan in de schaduwen.
- Vampiers hebben geen eten/drinken nodig, ookal kunnen ze het wel eten.
- Vampiers hebben bijna geen slaap nodig.
- En als laatst; Elke vampier heeft een soort kleine gave, geen vuursturen of iets dergelijks maar denk aan gedachten lezen. Hier een lijstje met ideeën.
Gedachten lezen door op persoon te concentreren of door aanraking
Iemands hele verleden zien door simpele aanraking
Persoon pijnigen als je wilt door enkel te kijken
Dingen verplaatsen zonder aan te raken
Hypnose
Iemand in slaap kunnen laten vallen
Zelf kunenn beslissen hoe je eruit ziet
Ogen verkleuren naar je emotie
Gedachten kunnen 'verzenden'
Als iemand slaapt en je raakt die persoon aan kan je droom meekijken
Dromen manipuleren
Genezen
Emoties aanvoelen
Weten of iemand de waarheid spreekt
Visioenen
En ga zo maar door.

HAVE FUN :'D


Lijst met mensen die niet willen dat hun personage door anderen wordt gebruikt.
(Als je niet wilt dat jouw personages af en toe door anderen worden gebruikt voor kleine dingetjes zoals simpele vragen dan moet je het melden en zet ik je hier neer!)
- nog niemand

[ topic verplaatst door een moderator ]

[ bericht aangepast op 25 dec 2010 - 21:33 ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Savoy Bad vampire.
Hij volgde het meisje dat nog in de kamer was met zijn ogen. "Niet zo snel, lieverdje." zei hij zacht toen hij merkte dat ze er vandoor wilde gaan. In een paar stappen was hij bij haar. "Nu de anderen afgeleid zijn, hebben wij wat tijd voor onszelf, niet?"

Candy Hulpeloos mensje
"Blijf bij me." smeekte ze met grote puppyogen. "Alsjeblieft.. Ik wil niet alleen zijn. Ze klemde de mouw van het meisje tussen haar vuistjes. "Toe?"

I sit here and smile, dear // I smile because I think of you and blush <'3

Elif - Goede Vampier.
Ik zuchtte zachtjes, damnit, als ik wegging volgde ze me vast weer. ,,Okayokay..'' mompelde ik, hopelijk zouden ze het boven redden nu ze in de minderhied waren, maar ik vertrouwde ze wel. ,,Geen zorgen, ik blijf wel.''

Faith - Slechte Vampier.


Dewi - Mens.
Ik keek verbaasd naar de jongen die eerder Savoy werd genoemd. ,,Wie zegt dat ik mijn tijd met jou wil doorbrengen?'' vroeg ik en keek 'm strak aan, ik vertrouwde hem dus echt niet. Wat was hij van plan? Vermoorden, of eerst nog martelen?

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Wil iemand mij eventjes bijpraten? ^-^

When I'm good, I'm really good. When I'm bad, I'm even better :]

lol, ik had al in je gastenboek gedropt =DD

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Oh, I see Hm, iemand een idee waar ik Gawyn kan droppen?

When I'm good, I'm really good. When I'm bad, I'm even better :]

aargh.. Wat doet iedereen;

Odile is Lew aan 't meppen geloof ik ;x
Faith doet momenteel even niks.
Savoy valt Dewi lastig.
Elif is beneden by Candy.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Gawyn
Hij stapte uit het hoekje waar hij zich zojuist naartoe had verbannen en keek Savoy met een schuin hoofd aan.
“Je vergist je, mijn grote vriend, ik ben niet zo heel erg afgeleid,” zei hij met een kleine grijns. “Je zou je nog eens verbazen met alles wat ik allemaal in de gaten heb. “ Toen draaide hij zich naar Dewi. “Weet je? Het wordt eens tijd dat je hier vertrekt; ik heb zo het gevoel dat mijn huisgenoten het niet zo best met je voor hebben.” Hij stak zijn arm door de hare en liep met een stalen gezicht langs Savoy en alle anderen, richting de voordeur.

When I'm good, I'm really good. When I'm bad, I'm even better :]

Elif - Goede Vampier.
Ik zuchtte zachtjes, damnit, als ik wegging volgde ze me vast weer. ,,Okayokay..'' mompelde ik, hopelijk zouden ze het boven redden nu ze in de minderhied waren, maar ik vertrouwde ze wel. ,,Geen zorgen, ik blijf wel.''

Dewi - Mens.
,,Goh, zou het?'' merkte ik op toen Gawyn zei dat de rest niet bepaald het beste met me voor hadden. Voor ik het wist had hij zijn arm door de mijne gestoken, ik haalde mijn arm weg. ,,Zeg, we gaan niet trouwen.'' mompelde ik met klein grijnsje, vervoglens liep ik wel mee. Alles beter dan bij die Savoy blijven.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Savoy Bad vampire.
Hij wandelde er heel rustig achteraan, maar vanbinnen kookte hij van woede. Hoe dúrfde die Gawyn? (Ugh, inspiloooooos. Sorry.)

Candy Hulpeloos mensje
"Dank je." mompelde ze kleintjes. Ze ging in het gras zitten en glimlachte omhoog naar haar. "Oh, heb ik me trouwens al voorgesteld?" vroeg ze met grote oogjes. "Volgens mij niet he? Sorry!"

I sit here and smile, dear // I smile because I think of you and blush <'3

Odile Slechte vampier.

Ik voel mijn adem stokken en volgens mij waren alle processen in mijn lijf voor een milliseconde stilgelegd. Ik kijk heel kort in Lews gezicht, met een blik die waarschijnlijk niks anders heeft geuit dan verwarring, onzekerheid. En ik zie hem niet meer, ik ruik het bloed van het meisje niet meer. Ik zie alleen mezelf in doodsangst. Als mens. Pijn. Heel veel pijn. Zowel geestelijk als lichamelijk. En ik zie hoe hij me aankijkt, want hij weet dat hij de macht over mij heeft. Sindsdien heb ik gezworen dat niemand me ooit meer zal doen smeken, me zal laten huilen. Hij noemde me een zwakkeling, maar hij had ervan genoten. Ik niet.
Ik probeer mezelf te hervatten, maar ik voel alle kracht en agressie uit me wegebben. Ik voel me leeg.

[ bericht aangepast op 26 dec 2010 - 19:28 ]

No growth of the heart is ever a waste

Lew staarde met grote ogen naar Odile die helemaal stil sloeg. Haar ogen straalden zo'n trieste emotie uit dat hij bijna medelijden kreeg. Beter nog; hij kreeg ook effectief medelijden. Direct had hij spijt van wat hij gezegd had, om zijn gave zo tegen haar te gebruiken. Hoewel hij makkelijk van de situatie gebruik zo kunnen maken, was hij niet in staat een vin te verroeren. 'Ik...Sorry... dat had ik niet mogen gebruiken...' Hij had er opmerkelijk weinig moeite mee om zich te verontschuldigen, iets wat zijn koppigheid en zijn volhardendheid hem normaal verbood.Zijn donkergrijze ogen scanden haar voorzichtig maar het leek niet alsof ze op de woorden reageerde. Ze zat gewoon en dat maakte hem onzeker. Hij was nooit een held geweest in het behandelen van delicate situaties. Doodstil bleef hij liggen, bang dat als hij zich ook maar een millimeter zou veroeren, hij haar toorn over zich heen zou roepen. Nu leken haar zintuigen wel uitgeschakeld, maar voor zover hij wist, kon ze hen direct weer inschakelen, wreder en woester dan ooit en dat wilde hij zich niet op de nek halen. Ze had hem al erg genoeg toegetakeld en hij wist niet hoeveel meer hij nog aan zou kunnen met zijn lage energiepeil.

Frankly my dear, I don't give a damn.

Faith - Slechte Vampier.
Ik keke verbaasd naar Odile en Lew, wat was dit? of beter gezegd, wat was er mis met Odile? Zo had ik haar nog nooit gezien. Van de vampier die al iemand zou kunnen vermoorden omdat haar PC stuk was was niks meer van over. ,,Odile?'' vroeg ik en keek naar haar.

Elif - Goede Vampier.
Ik plofte in de schaduw van het huis neer en keek naar haar, ik schudde me hoofd toen ze vroeg of ze zich al voorgesteld had. ,,Nog niet nee, maar geeft niks. Ik ben Elif.'' ik glimlachte naar haar.

Dewi - Mens.
Het viel me op hoe rustig Savoy bleef, ik bleef staan en keek 'm aan. ,,Je krijgt mijn bloed niet, dus stop met achterna lopen.'' zei ik scherp, hij wilde mijn bloed toch? Als ik dat meisje had moeten geloven, gatver, alleen de gedachte al! Nee, dat zou niet gebeuren/

[ bericht aangepast op 26 dec 2010 - 20:02 ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Odile Slechte vampier.

Vaag hoor ik een stem en die stem brengt me terug in de realiteit. Ik draai me om en zie Faith. Dan dringt tot me door dat de geur van het mensenkind weg is. Ze is verdwenen. En vreemd genoeg.. interesseert het me weinig meer. Net zo weinig als Lew een flinke opdonder geven. Zo snel ik kan laat ik hem los, spring ik overeind en maak me uit de voeten. Ik hol de kamer uit nog een trap op. Ik kijk de gang in en zie een raampje. Het raampje dat naar het dak leidt, de plaats die ik altijd opzoek als ik tijd en ruimte nodig heb om te denken. Ik klim het raampje uit en loop zo lenig als een kat het dak op, tot ik helemaal boven ben. Ik heb uitzicht over de villa en het bos. Frisse lucht, dat is wat ik nodig heb. Tijd voor mezelf.
Ik weet dat de rest me ziet als een moordlustig monster en daar heb ik vrede mee. Sterker nog, het is een perfect masker om mijn geslagen ziel mee te verhullen. Ik weet hoe hard de wereld is: alles wat men over je weet wordt tegen je gebruikt, zoals dat bij mij werd gedaan. Ik neem plaats op de dakpannen en kijk naar de sterrenhemel. Maar waarom heeft Lew me dan niet te grazen genomen toen hij de kans had? Hij had me makkelijk een tijdje naar de zevende hemel kunnen slaan en het meisje kunnen verstoppen.
´Je bent een zwakkeling Odile. Ik ben teleurgesteld in je, ik had eigenlijk beter verwacht. Nu, laten we het onszelf aangenaam maken. Jij en ik.´
Hoewel ik het mezelf verboden heb komt het toch. De eerste traan. Godverdomme.

[ bericht aangepast op 26 dec 2010 - 21:19 ]

No growth of the heart is ever a waste

Faith - Slechte Vampier.
Ik keek Odile na en zuchtte, geen zin om haar achterna te gaan, dat ging toch niet werken. Ik kende haar, ze wilde alleen zijn nu. Mijn blik ging naar Lew, wat was zijn gave. ,,Hoe wist je dat?'' vroeg ik kalm aan hem, nu wilde ik het weten ook. Kon hij gedachten lezen? Tssg, ik hoopte het niet. Mijn gedachten waren privé, anders zei ik ze wel hardop.

Elif - Goede Vampier.
Ik plofte in de schaduw van het huis neer en keek naar haar, ik schudde me hoofd toen ze vroeg of ze zich al voorgesteld had. ,,Nog niet nee, maar geeft niks. Ik ben Elif.'' ik glimlachte naar haar.

Dewi - Mens.
Het viel me op hoe rustig Savoy bleef, maar waarom volgde hij ons? Ik bleef staan en keek 'm aan. ,,Je krijgt mijn bloed niet, dus stop met achterna lopen.'' zei ik scherp, hij wilde mijn bloed toch? Als ik dat meisje had moeten geloven, gatver, alleen de gedachte al! Nee, dat zou niet gebeuren.

[ bericht aangepast op 26 dec 2010 - 21:29 ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Zich amper bewust van wat er zich net had afgespeeld, hees hij zich overeind. Het was doodstil, aangezien alleen Faith en hij zich nog in de kamer bevonden en ze beiden overdonderd leken. 'Zo eh... dat was vreemd,' prevelde Lew uiteindelijk terwijl hij door zijn bruine manen krabbelde en zijn wenkbrauwen fronste. 'Ik weet het niet. Soms kan ik karakters zien. Ik heb het niet onder controle en meestal is de informatie schaars, maar ik kan je verzekeren. Ze is spot-on. Het gebeurt niet vaak. Alleen als ik een persoon aanraak en zelfs dan gebeurt het zelden. Ik geloof dat er een soort toeval mee gemoeid is, maar om eerlijk te zijn, weet ik zelfs dat niet zeker...'Hij kreeg het beeld van Odile die leeg voor zich uitstaarde maar niet uit zijn hoofd en er overviel hem een onaangenaam gevoel van schuld wat hem lichtelijk misselijk maakte. Voor één keer wist hij niet wat te doen: de mensen verstoppen, Odile achterna gaan met het risico dat ze zijn hoofd eraf beet of Savoy gaan zoeken en hem verrot slaan. Het liefst van alles zo hij gewoon zijn hoofd willen leegmaken en op jacht gaan om de sensatie van de achtervolging te voelen en de energie door zijn aderen voelen stromen als hij het bloed van zijn prooi dronk. Dat was het meest onverantwoordelijke dat hij kon doen en hij wist niet eens of er leven was in het bos. Die indruk had hij toch niet gehad toen hij er die morgen door heen sloop. Lew zuchtte en haalde zijn sigaretten maar weer boven. Zijn trouwe vrienden zouden hem wat rust kunnen schenken.

[ bericht aangepast op 26 dec 2010 - 21:37 ]

Frankly my dear, I don't give a damn.