[RPG] Geen weg meer terug. - Speeltopics

Joinen maar geen idee wat RPG's zijn?
Kijk hier!

Inspringen altijd mogelijk. Vraag maar een samenvatting aan mij en ik zal je helpen met in het verhaal komen (;
Het verhaal
Het gaat over een stel kinderen die om de een of andere reden in een verlaten villa in het bos komen. Denk aan weddenschap, weggelopen, verdwaald etc. De villa is enorm, heeft alles wat je maar wensen kan, ookal is het stoffig en wat oud. Maar wat ze niet weten is dat de villa die zo verlaten lijkt al bewoond is, niet door mensen of dieren. Door vampiers. Twee sorten nog wel, de slechte kennen geen medeleven en drinken van alles en iedereen en houden zich vaak niet in, de 'goede' doen het zo lang mogelijk met dierenbloed, maar moeten af en toe ook dat van een mens. Ze nemen dan zo min mogelijk en doen de mensen verder niks. Die twee soorten vampiers haten elkaar, obviously.
Dan nu het grootste probleem, als een mens eenmaal binnen de poorten die rond de villa staan stapt, kan die niet meer terug. Enkel vampiers kunnen naar binnen en naar buiten. Overleven ze het?

Rollen
Normale tiener: Dewi - Candy - Timothy
Goede vampier: Elif - Gawyn
Slechte vampier: Faith - Savoy - Odile

Weetjes over vampiers
- Ze kunnen in het daglicht, maar niet de hele dag. Eerst gaat het jeuken als ze te lang zien en dan pijn doen, als ze dan nog te lang blijven is er logisch wat er gebeurt.
- Als een vampier van een mens drinkt wordt dat mens geen vampier, dat gebeurt pas als een vampier gif 'inspuit'
- Een vampier die een mens ook tot nachtwezen maakt creëert als het ware een band en is eigenlijk verplicht die persoon te begeleiden in het begin.
- Vampier worden is een zeer pijnlijk proces.
- Als vampiers elkaar écht mogen drinken ze elkaars bloed zodat ze een sorot band krijgen ^^
- Vampiers zijn sneller en sterker dan mensen en al hun zintuigen zijn ook sterk ontwikkeld.
- Vampiers kunnen sluipen zonder geluid te maken en kunnen haast opgaan in de schaduwen.
- Vampiers hebben geen eten/drinken nodig, ookal kunnen ze het wel eten.
- Vampiers hebben bijna geen slaap nodig.
- En als laatst; Elke vampier heeft een soort kleine gave, geen vuursturen of iets dergelijks maar denk aan gedachten lezen. Hier een lijstje met ideeën.
Gedachten lezen door op persoon te concentreren of door aanraking
Iemands hele verleden zien door simpele aanraking
Persoon pijnigen als je wilt door enkel te kijken
Dingen verplaatsen zonder aan te raken
Hypnose
Iemand in slaap kunnen laten vallen
Zelf kunenn beslissen hoe je eruit ziet
Ogen verkleuren naar je emotie
Gedachten kunnen 'verzenden'
Als iemand slaapt en je raakt die persoon aan kan je droom meekijken
Dromen manipuleren
Genezen
Emoties aanvoelen
Weten of iemand de waarheid spreekt
Visioenen
En ga zo maar door.

HAVE FUN :'D


Lijst met mensen die niet willen dat hun personage door anderen wordt gebruikt.
(Als je niet wilt dat jouw personages af en toe door anderen worden gebruikt voor kleine dingetjes zoals simpele vragen dan moet je het melden en zet ik je hier neer!)
- nog niemand

[ topic verplaatst door een moderator ]

[ bericht aangepast op 25 dec 2010 - 21:33 ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Candy Hulpeloos mensgevalletje
"J-juist." stamelde ze. Ze krabbelde overeind en sprintte langs hem en Odile de kamer uit, haar tasje in de kamer vergetend. Ze leunde even verderop hijgend tegen de muur, proberend te beseffen wat er zojuist allemaal was gebeurd.

I sit here and smile, dear // I smile because I think of you and blush <'3

Odile - Slechte vampier.

'Hier ga je spijt van krijgen!' sis ik en probeer hem te trappen. Uit alle macht probeer ik mijn armen los te rukken maar het gaat niet. Waar haalt hij die kracht vandaan? Niemand is sterker dan ik! Nu zie ik dat ook hij er moeite mee heeft. Juffie?! Hij heeft lef. Dat haat ik. Na een uitputtende worsteling zie ik een kans en die benut ik. Ik wring mijn been langs het zijne, draai me vliegensvlug langs hem heen en smijt hem tegen de muur. Ik vlieg langs hem heen de deur uit en kijk de gang door. Niemand te bekennen.
'Nee!' schreeuw ik kwaad. Eén glippertje was een hel, maar twee is al helemaal niet te verdragen. Ik kan wel janken van ellende. Waarom? Waarom!
Langzaam draai ik me om en kijk hatelijk richting de deur waarachter Lew zich bevindt. Ik ruk de deur weer open en kijk hem met felle ogen aan.
'Jij.. m'n kamer uit! Nu!'

[ bericht aangepast op 23 dec 2010 - 19:20 ]

No growth of the heart is ever a waste

Odile - Slechte vampier.

Ik ben inmiddels terug in mijn kamer en ik zie dat Lew geen notie neemt van mijn woorden. Ze lijken hem nauwelijks te interesseren. In plaats van weg te gaan blijft hij rustig staan en kijkt de kamer door. Maar zijn woorden, daarentegen, vallen als bommen op me neer. Ik besluit hem niet weer weg te sturen en doe iets wat ik nog nooit eerder heb gedaan. Ik negeer het feit dat hij daar in mijn kamer staat en begin aan mijn computer te prutsen. Ik ben benieuwd wat er nog van over is en wat er nog hersteld kan worden. Ik hurk neer en pak de schroevendraaier erbij, terwijl ik voel hoe Lew's ogen op mijn rug branden. Mijn armen trillen en mijn hart bonst in mijn keel. Ik ben te moe voor een tweede confrontatie.

No growth of the heart is ever a waste

Odile - Slechte vampier.

Mijn mond begint te trillen als ik de resten van mijn overleden processor bekijk. De enorme koeler heeft niet kunnen voorkomen dat hij tot op de bodem is doorgebrand. Jezus wat heeft dat ding me veel gekost.
Ineens voel ik een windvlaag langs mijn nek en de welbekende geur van sigaretten. Verdomme, gaat die gast nou nooit weg? Wat moet hij van me?
'Wat is er mis mee?' hoor ik hem vragen. Ik heb zin om hem er hardhandig uit te gooien, maar het is de energie niet waard. De gedachte dat er twee mensen aan mijn klauwen zijn ontsnapt is hard om te aanvaarden. En dodelijk vermoeiend ook. 'Ik ben gehackt,' zeg ik nors. 'En dit is wat de hacker met mijn lieveling heeft gedaan.' Mijn bekende agressie begint terug te keren.
'Als ik hem te pakken krijg.. dan is hij dood!' Ik zucht en pruts verder terwijl ik Lew vanachter mijn gordijn van haren onderzoekend bekijk. Wat er voor slechts ook van hem te zeggen valt, hij heeft een lijf waar je U tegen zegt. Verdomme Odile, hou je aandacht erbij! Hij is je vijand. Wie niet je vriend is, is je vijand.
Ik geef mijn gedachten een figuurlijke mep en pruts verder. Kijken wat er van de SATA-verbinding over is.

No growth of the heart is ever a waste

Odile - Slechte vampier.

Even kijk ik hem aan. Mijn normaal boze uitdrukking wordt even zachter.
'Nee. Ik rook niet. Zelfs als ondode vampier niet. Ik dood alleen.' Ik pruts verder. Het brengt me tot rust. Het voordeel van een computer is dat die me tenminste niet in de weg loopt. Ik druk ergens op en hij gehoorzaamt me. Totdat één of andere idioot hem zo nu en dan laat doorbranden.
Ik zie de frons op Lew's gezicht en zijn gesloten ogen. Hij vraagt zich vast af wat voor een gek ik ben. Ik grijns. Wie vraagt zich dat níet af?
'Zeg. Je mag altijd vertrekken hoor. Voor het geval je het nog niet door had: dit is mijn kamer. Van mij dus. Technisch gezien is alles wat op dit grondgebied komt van mij. Maar aangezien ik jou niet hoef te hebben..' Ik knik naar achter. 'Daar is de deur. Ik word zenuwachtig van je.'

[ bericht aangepast op 23 dec 2010 - 21:15 ]

No growth of the heart is ever a waste

Odile - Slechte vampier.

Ik laat mijn doorgebrande draden zakken, grijns en draai me naar hem om.
'Wil je daarop een eerlijk antwoord? Ik ben een vampier, net zoals jij. En wat ik wil is bloed. Heerlijk.. warm.. zoet.. mensenbloed. Het is niet mijn schuld dat die vleesbonken het huis in komen lopen.' Ik begin te lachen en denk terug aan de bange ogen van het meisje.. Candy geloof ik. 'Nee m'n beste. Als je me echt wil tegenhouden moet je continue bij me blijven. 24/7. Non-stop. En geloof me, dat wil je niet.' Het laatste zeg ik op zo'n venijnige toon dat zelfs ik haast bang van mezelf word.

No growth of the heart is ever a waste

Odile - Slechte vampier.

Ik begin hard te lachen, kom overeind en graai in de kast, op zoek naar mijn bikini.
'Dat spel gaat niet door. Je kunt me niet altijd blijven schaduwen. Zolang zij hier is en ik hier ben zal ik mijn best doen om haar te pakken te krijgen. Maar voorlopig ga ik ontspannen. Op mijn manier. Waar jij dus níet bij bent,' voeg ik fel toe. Lew kijkt me vreemd aan bij het zien van mijn bikini. Ja, deze vampier heeft ook hobby's en nu het hele huis ondersteboven staat vanwege die twee mensen moet ik me opladen. Klaar zijn voor de volgende jacht. En dat enorme zwembad in de kelder is al veel te lang niet meer gebruikt.

No growth of the heart is ever a waste

Odile - Slechte vampier.

Ik draai me om en doe mijn best mijn lach in te houden bij het zien van zijn aanblik. Dat lukt me niet. Ik neem nu zijn gezichtsuitdrukking wat grondiger in me op. Zie ik nu.. angst? Angst en walging? Ik kan het niet laten hier gebruik van te maken. Ik ben benieuwd hoe de grote redder dit gaat opnemen.
'Of wou je soms mee?' vraag ik uitdagend en geamuseerd. Ik weet zeker dat hij 'nee' gaat zeggen. Want nu weet ik wat ik in zijn ogen zie: hij haat water. Ik grijns en loop langs hem heen mijn kamer uit. 'Nergens aankomen en niks kapot maken,' zeg ik nog en loop tevreden de gang in. Eindelijk. Van hem ben ik af. Genoeg tijd voor mezelf om een nieuw plan uit te broeden om die mensen te pakken te krijgen.

No growth of the heart is ever a waste

Odile - Slechte vampier.

Van alle briljante ideeën die ik heb bedacht is dit nog wel de beste. Ik heb gelijk gehad! Lew is als de dood voor water. Anders was hij me allang gevolgd. Ik grijns terwijl ik voor de zoveelste keer pijlsnel een baantje trek. Dit kan ik altijd tegen hem gebruiken. Nu weet ik je zwakte, denk ik bloeddorstig.
Na tig baantjes te hebben getrokken heis ik mezelf uit het water en neem plaats op één van de ligstoelen. En precies op dat moment schiet me een akelig goed idee te binnen.
'Wat stom! Dat ik daar nooit eerder aan heb gedacht.' De adrenaline pompt door mijn lijf en ik schiet overeind. Ik heb hulp van de anderen nodig. Ik weet dat ik alleen machteloos sta, maar dit is het moment om mijn solitaire optreden even te laten varen en hulp in te schakelen. Als ik nog een slok heerlijk menselijk bloed wil proeven weet ik dat ik offers moet brengen.
Ik grijns, kom overeind en kleed me weer om. Odile, wat ben je toch briljant soms.
Als ik weer boven ben en voor mijn deur sta valt mijn mond open van verbazing. Is hij er nog steeds? Ik gooi de deur open en zie tot mijn ontzetting Lew op mijn bed liggen. Míjn bed! Waar haalt hij het lef vandaan.
'Eruit! Eruit jij! Ben je helemaal gek geworden!' Waar is mijn mes?

No growth of the heart is ever a waste

Anthony Mensje
Met zijn handen in z'n broekzakken liep hij door het dichte bos. Het was nu al weer drie nachten geleden dat hij in een fatsoenlijk bed had geslapen, dus hij hoopte dat hij snel één of ander boshutje zou tegenkomen. Op een gegeven moment zag hij in de verte iets groots. Hij kneep zijn ogen samen. Het zou toch niet...? Iets sneller liep hij erop af. Hij kwam bij een groot, smeedijzeren hekwerk terecht. Zonder na te denken dat hij daarmee iemands privacy mee kon schenden, liep hij naar binnen, recht door naar de houten deur, waar hij tegen aan klopte, in de hoop dat iemand open zou doen. En zo niet, dan zou hij gewoon via een raam naar binnen klimmen. Niemand die het zou zien.

Gawyn goede vampier
"Eeuwenlange training, Konijntje," zei hij triomfantelijk. Hij wist dat hij nu de eeuwige woede van Savoy over zich heen had geroepen, en ook dat als hij hem eenmaal los zou laten hij verdoemd zou zijn tot de meest pijnlijke dood die Savoy kon bedenken. Maar, ach, als hij zo nu en dan wat bloed zou krijgen van een aardige vrijwilliger, kon hij hier nog een paar maanden blijven zitten, tot Savoy was uitgedorst, waarna Gawyn hem het huis kon trappen. Hij kreeg een vrolijke smile op zijn gezicht bij die gedachte, en zijn geluk kon al helemaal niet meer op toen hij Savoy hoorde schreeuwen toen hij hem nog een extra trap in zijn rug verkocht.

When I'm good, I'm really good. When I'm bad, I'm even better :]

Odile - Slechte vampier.

Nee dombo, dat weet ik zelf ook wel, zucht ik in mezelf. Ik ben alleen niet van plan je op te zadelen met de details uit mijn menselijke verleden, voeg ik in gedachten toe.
'Zoals ik al zei is alles wat in deze kamer staat van mij. Heb jij je oren vol zitten? Dus wégwezen jij! Je hebt me nu wel lang genoeg lastig gevallen.' Ik wacht met de armen in de zij tot hij opstaat en zich uit de voeten maakt. Nu pas dringt zijn vraag tot me door. 'Ja, het zwemmen was heerlijk,' glimlach ik zo lief mogelijk, denkend aan mijn plan.

No growth of the heart is ever a waste

wooow, evne teruglezen

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Dewi - Mens.
Ik keke naar Gawyn die de andere jongen op de grond hield, wat moest ik nu doen? Wegrennen ofzo? Nee, slecht plan, misschien liep die griet hier nog ergens rond, die kwam ik ook niet graag tegen. Ik liep naar het bed en ging erop zitten, ik trok mijn knieën op en sloeg mijn armen om mijn benen heen. ,,Wat ga je met 'm doen?'' vroeg ik aan gawyn, aangezien ik nu toch wel nieuwsgierig werd.

Faith - Slechte Vampier.
Ik keek haar grinnikend na, wierp nog een blik op de computer en liep toen relaxed terug naar mijn kamer. Dadelijk zou ik wel wat gegil horen en dan had je de poppen aan de dansen hoor. Eenmaal op mijn slaapkamer plofte ik neer op de sofa en staarde naar het plafond.

Elif - Goede Vampier.
Voor ik eht wist was lew weg, dus besloot ik maar mijn tekendespullen te pakken. Ik voegde daad bij het woord en liep toen naar de woonkamer te gaan. ja, die hadden we wonder boven wonder ook nog, ookal werd hij haast nooit gebruikt. Ik ging op mijn buik op de bank liggen, mijn benen in de lucht en ik begon wat te tekenen. Ondertussen neuriede ik zachtjes omdat ik niet zo hield van de stilte om me heen.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Odile - Slechte vampier.

Ik merk hoe Lew letterlijk voor mijn deur gaat zitten. De sigarettengeur is werkelijk ondragelijk. Hij is helemaal gek geworden. Is hij nu echt van plan me 24/7 in de gaten te houden? Ik kijk naar mijn raam en grijns. Ik dacht het dus effe niet. Zo geruisloos mogelijk sluip ik naar het raam toe, open het en spring behendig naar buiten. Het is inmiddels weer donker geworden en dat betekent dat het weer tijd is om te gaan jagen. In het donker voel ik me op mijn best.
Via een omweg kom ik bij een andere ingang van de enorme villa terecht. Het duurt niet lang om me te oriënteren. Rustig loop ik de gang door tot ik Faith's kamer bereik. Ik klop aan.
'Psst. Ik heb een plan. Maar we moeten wel.. samenwerken. Met Savoy. Anders krijgen we die mensen nooit te pakken nu die nieuweling er is.' Nu maar hopen dat ze open doet.

No growth of the heart is ever a waste

Savoy Bad vampire.
"Ja, wat ga je met me doen?" vroeg hij nogal moeilijk - zijn luchtpijp werd half afgekapt. Hij voelde weer een stoot in zijn rug en kreunde, maar zweeg verder. Hij ging die gozer geen plezier meer doen om te smeken. De klootzak zou hem vast zo wel loslaten. Zo niet, dan had hij een probleem.

Candy Hulpeloos mensje
Ze trippelde uiteindelijk maar verder, ze had wel door dat haar tasje nog in de kamer lag, maar durfde absoluut niet terug. Uiteindelijk kwam ze in een soort van.. woonkamer? Ja, dat zal het wel zijn, er stond een grote bank en stuff, en een tv. Een meisje lag op de bank, tekenend, Candy bleef aarzelend in de deuropening staan. Wat als ze net als Odile was?

I sit here and smile, dear // I smile because I think of you and blush <'3