[RPG] Geen weg meer terug. - Speeltopics

Joinen maar geen idee wat RPG's zijn?
Kijk hier!

Inspringen altijd mogelijk. Vraag maar een samenvatting aan mij en ik zal je helpen met in het verhaal komen (;
Het verhaal
Het gaat over een stel kinderen die om de een of andere reden in een verlaten villa in het bos komen. Denk aan weddenschap, weggelopen, verdwaald etc. De villa is enorm, heeft alles wat je maar wensen kan, ookal is het stoffig en wat oud. Maar wat ze niet weten is dat de villa die zo verlaten lijkt al bewoond is, niet door mensen of dieren. Door vampiers. Twee sorten nog wel, de slechte kennen geen medeleven en drinken van alles en iedereen en houden zich vaak niet in, de 'goede' doen het zo lang mogelijk met dierenbloed, maar moeten af en toe ook dat van een mens. Ze nemen dan zo min mogelijk en doen de mensen verder niks. Die twee soorten vampiers haten elkaar, obviously.
Dan nu het grootste probleem, als een mens eenmaal binnen de poorten die rond de villa staan stapt, kan die niet meer terug. Enkel vampiers kunnen naar binnen en naar buiten. Overleven ze het?

Rollen
Normale tiener: Dewi - Candy - Timothy
Goede vampier: Elif - Gawyn
Slechte vampier: Faith - Savoy - Odile

Weetjes over vampiers
- Ze kunnen in het daglicht, maar niet de hele dag. Eerst gaat het jeuken als ze te lang zien en dan pijn doen, als ze dan nog te lang blijven is er logisch wat er gebeurt.
- Als een vampier van een mens drinkt wordt dat mens geen vampier, dat gebeurt pas als een vampier gif 'inspuit'
- Een vampier die een mens ook tot nachtwezen maakt creëert als het ware een band en is eigenlijk verplicht die persoon te begeleiden in het begin.
- Vampier worden is een zeer pijnlijk proces.
- Als vampiers elkaar écht mogen drinken ze elkaars bloed zodat ze een sorot band krijgen ^^
- Vampiers zijn sneller en sterker dan mensen en al hun zintuigen zijn ook sterk ontwikkeld.
- Vampiers kunnen sluipen zonder geluid te maken en kunnen haast opgaan in de schaduwen.
- Vampiers hebben geen eten/drinken nodig, ookal kunnen ze het wel eten.
- Vampiers hebben bijna geen slaap nodig.
- En als laatst; Elke vampier heeft een soort kleine gave, geen vuursturen of iets dergelijks maar denk aan gedachten lezen. Hier een lijstje met ideeën.
Gedachten lezen door op persoon te concentreren of door aanraking
Iemands hele verleden zien door simpele aanraking
Persoon pijnigen als je wilt door enkel te kijken
Dingen verplaatsen zonder aan te raken
Hypnose
Iemand in slaap kunnen laten vallen
Zelf kunenn beslissen hoe je eruit ziet
Ogen verkleuren naar je emotie
Gedachten kunnen 'verzenden'
Als iemand slaapt en je raakt die persoon aan kan je droom meekijken
Dromen manipuleren
Genezen
Emoties aanvoelen
Weten of iemand de waarheid spreekt
Visioenen
En ga zo maar door.

HAVE FUN :'D


Lijst met mensen die niet willen dat hun personage door anderen wordt gebruikt.
(Als je niet wilt dat jouw personages af en toe door anderen worden gebruikt voor kleine dingetjes zoals simpele vragen dan moet je het melden en zet ik je hier neer!)
- nog niemand

[ topic verplaatst door een moderator ]

[ bericht aangepast op 25 dec 2010 - 21:33 ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Lew beet hard op zijn tanden zodat zijn kaakspieren zich opspanden. Hij wist dat ze gelijk had. Zowel over het heerlijke bloed als over haar constant te moeten schaduwen. Ze had ook gelijk gehad toen ze zei dat hij dat niet wilde. 'Misschien heb je wel gelijk. Maar momenteel heb je het op mijn... protégée gemunt en ik laat haar niet afmaken door een... Enfin, door jou.' Hij wilde zich niet laten bang maken door haar, maar hij moest toegeven dat haar valse toon zijn nekharen overeind zette. Snel nam hij enkele trekjes van zijn sigaret en wreef hij nonchalant door zijn toch al warrige haar. 'Dus als je van me af wilt, zal je jezelf toch maar barstensvol moeten stoppen met kattenbloed, zodat je zo misselijk wordt van de gedachte aan bloed dat je geen bedreiging meer vormt,' opperde hij, half serieus, half lachend.

Frankly my dear, I don't give a damn.

Odile - Slechte vampier.

Ik begin hard te lachen, kom overeind en graai in de kast, op zoek naar mijn bikini.
'Dat spel gaat niet door. Je kunt me niet altijd blijven schaduwen. Zolang zij hier is en ik hier ben zal ik mijn best doen om haar te pakken te krijgen. Maar voorlopig ga ik ontspannen. Op mijn manier. Waar jij dus níet bij bent,' voeg ik fel toe. Lew kijkt me vreemd aan bij het zien van mijn bikini. Ja, deze vampier heeft ook hobby's en nu het hele huis ondersteboven staat vanwege die twee mensen moet ik me opladen. Klaar zijn voor de volgende jacht. En dat enorme zwembad in de kelder is al veel te lang niet meer gebruikt.

No growth of the heart is ever a waste

'Ga je zwemmen?' vroeg hij vol afschuw. Dit kon ze niet menen. Het was moeilijk haar in het oog te houden als ze ging zwemmen. Lew had van nature uit een gloeiende hekel aan water en nattigheid en kon bijgevolg niet zwemmen. Hij voelde zich niet op zijn gemak in een grote plas water, hij haatte hoe het hem het ongemakkelijk maakte om te bewegen en rond hem heen kolkte. Hij kon het net over zijn hart krijgen een douche te nemen. 'Je maakt een grapje, toch?' vroeg hij sceptisch met een blik op de bikini. Er verscheen een geagiteerd trekje rond zijn mond en hij had moeite om zijn afgrijzen te verbergen.

Frankly my dear, I don't give a damn.

Odile - Slechte vampier.

Ik draai me om en doe mijn best mijn lach in te houden bij het zien van zijn aanblik. Dat lukt me niet. Ik neem nu zijn gezichtsuitdrukking wat grondiger in me op. Zie ik nu.. angst? Angst en walging? Ik kan het niet laten hier gebruik van te maken. Ik ben benieuwd hoe de grote redder dit gaat opnemen.
'Of wou je soms mee?' vraag ik uitdagend en geamuseerd. Ik weet zeker dat hij 'nee' gaat zeggen. Want nu weet ik wat ik in zijn ogen zie: hij haat water. Ik grijns en loop langs hem heen mijn kamer uit. 'Nergens aankomen en niks kapot maken,' zeg ik nog en loop tevreden de gang in. Eindelijk. Van hem ben ik af. Genoeg tijd voor mezelf om een nieuw plan uit te broeden om die mensen te pakken te krijgen.

No growth of the heart is ever a waste

Lew ijsbeerde vloekend heen en weer door de kamer. Zijn sigaret was uit en als hij nog toe wilde komen met een pakje per dag moest hij spaarzaam blijven, dus kon hij de stress niet meer bannen met zijn geliefde rook. Uiteindelijk stond hij voor de keuze. Ofwel ging hij mee en probeerde hij aan de rand zo droog mogelijk te blijven ofwel bleef hij hier en vertrouwde hij op zijn gehoor. Zijn heilige angst voor water won het van zijn voornemen om Odile 7/24 te stalken en hij dumpte zijn lichaam uiteindelijk op het bed en sloot zijn ogen.

Frankly my dear, I don't give a damn.

Odile - Slechte vampier.

Van alle briljante ideeën die ik heb bedacht is dit nog wel de beste. Ik heb gelijk gehad! Lew is als de dood voor water. Anders was hij me allang gevolgd. Ik grijns terwijl ik voor de zoveelste keer pijlsnel een baantje trek. Dit kan ik altijd tegen hem gebruiken. Nu weet ik je zwakte, denk ik bloeddorstig.
Na tig baantjes te hebben getrokken heis ik mezelf uit het water en neem plaats op één van de ligstoelen. En precies op dat moment schiet me een akelig goed idee te binnen.
'Wat stom! Dat ik daar nooit eerder aan heb gedacht.' De adrenaline pompt door mijn lijf en ik schiet overeind. Ik heb hulp van de anderen nodig. Ik weet dat ik alleen machteloos sta, maar dit is het moment om mijn solitaire optreden even te laten varen en hulp in te schakelen. Als ik nog een slok heerlijk menselijk bloed wil proeven weet ik dat ik offers moet brengen.
Ik grijns, kom overeind en kleed me weer om. Odile, wat ben je toch briljant soms.
Als ik weer boven ben en voor mijn deur sta valt mijn mond open van verbazing. Is hij er nog steeds? Ik gooi de deur open en zie tot mijn ontzetting Lew op mijn bed liggen. Míjn bed! Waar haalt hij het lef vandaan.
'Eruit! Eruit jij! Ben je helemaal gek geworden!' Waar is mijn mes?

No growth of the heart is ever a waste

Lui opende hij één oog en keek hij even naar de furieuze Odile. Daarna sloot hij dat weer. 'Weet je, van zo'n temperament moet je toch wel echt moe worden ? Of ben ik dat nou?' Hij trok één mondhoek omhoog. 'Je moet hier trouwens toch niet in slapen, dus ik zie het probleem niet,' ging hij verder. 'Was het leuk in het zwembad?'

- Sorry voor korte post, ik moest me haasten ;x

Frankly my dear, I don't give a damn.

Anthony Mensje
Met zijn handen in z'n broekzakken liep hij door het dichte bos. Het was nu al weer drie nachten geleden dat hij in een fatsoenlijk bed had geslapen, dus hij hoopte dat hij snel één of ander boshutje zou tegenkomen. Op een gegeven moment zag hij in de verte iets groots. Hij kneep zijn ogen samen. Het zou toch niet...? Iets sneller liep hij erop af. Hij kwam bij een groot, smeedijzeren hekwerk terecht. Zonder na te denken dat hij daarmee iemands privacy mee kon schenden, liep hij naar binnen, recht door naar de houten deur, waar hij tegen aan klopte, in de hoop dat iemand open zou doen. En zo niet, dan zou hij gewoon via een raam naar binnen klimmen. Niemand die het zou zien.

Gawyn goede vampier
"Eeuwenlange training, Konijntje," zei hij triomfantelijk. Hij wist dat hij nu de eeuwige woede van Savoy over zich heen had geroepen, en ook dat als hij hem eenmaal los zou laten hij verdoemd zou zijn tot de meest pijnlijke dood die Savoy kon bedenken. Maar, ach, als hij zo nu en dan wat bloed zou krijgen van een aardige vrijwilliger, kon hij hier nog een paar maanden blijven zitten, tot Savoy was uitgedorst, waarna Gawyn hem het huis kon trappen. Hij kreeg een vrolijke smile op zijn gezicht bij die gedachte, en zijn geluk kon al helemaal niet meer op toen hij Savoy hoorde schreeuwen toen hij hem nog een extra trap in zijn rug verkocht.

When I'm good, I'm really good. When I'm bad, I'm even better :]

Odile - Slechte vampier.

Nee dombo, dat weet ik zelf ook wel, zucht ik in mezelf. Ik ben alleen niet van plan je op te zadelen met de details uit mijn menselijke verleden, voeg ik in gedachten toe.
'Zoals ik al zei is alles wat in deze kamer staat van mij. Heb jij je oren vol zitten? Dus wégwezen jij! Je hebt me nu wel lang genoeg lastig gevallen.' Ik wacht met de armen in de zij tot hij opstaat en zich uit de voeten maakt. Nu pas dringt zijn vraag tot me door. 'Ja, het zwemmen was heerlijk,' glimlach ik zo lief mogelijk, denkend aan mijn plan.

No growth of the heart is ever a waste

Lew trok een bang gezicht. 'Lach niet zo. Da's eng,' zei hij droogjes niet goed wetend wat hij van dat lachje moest denken. Waarschijnlijk niet veel goeds, maar hij was te lui om er zijn hoofd over te breken ' Maar goed, dan ga ik wel voor je deur kamperen,' gaf Lew uiteindelijk toe, en hij haalde zijn schouders op. Hij rechtte zijn rug en spande zijn spieren op alsof hij net uit een diepe, tevreden slaap kwam. Met een wipje landde hij naast het bed en liep haar zonder haar nog een blik waardig te keuren voorbij. Het plezier van haar te irriteren was eraf en er overviel hem een soort zware vermoeidheid, al wist hij dat dat technisch niet helemaal mogelijk was. Lew herkende het gevoel. Het wilde zeggen dat hij zich binnenkort opnieuw zou moeten voeden. Dat wilde zeggen dat hij het op het eerste gezicht levenloze bos zou moeten doorzoeken naar een groep schamele konijnen of... Of hij moest één van de mensen overtuigen om hem een deel van hun bloed te laten drinken. Toen hij de deur achter zich sloot en tegen de muur ernaast ineenzakte, vloekte hij. Hoe kon hij een mens beschermen tegen een bloeddorstige vampier, als hij zelf uit was op zijn bloed ?

[ bericht aangepast op 24 dec 2010 - 17:40 ]

Frankly my dear, I don't give a damn.

wooow, evne teruglezen

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Dewi - Mens.
Ik keke naar Gawyn die de andere jongen op de grond hield, wat moest ik nu doen? Wegrennen ofzo? Nee, slecht plan, misschien liep die griet hier nog ergens rond, die kwam ik ook niet graag tegen. Ik liep naar het bed en ging erop zitten, ik trok mijn knieën op en sloeg mijn armen om mijn benen heen. ,,Wat ga je met 'm doen?'' vroeg ik aan gawyn, aangezien ik nu toch wel nieuwsgierig werd.

Faith - Slechte Vampier.
Ik keek haar grinnikend na, wierp nog een blik op de computer en liep toen relaxed terug naar mijn kamer. Dadelijk zou ik wel wat gegil horen en dan had je de poppen aan de dansen hoor. Eenmaal op mijn slaapkamer plofte ik neer op de sofa en staarde naar het plafond.

Elif - Goede Vampier.
Voor ik eht wist was lew weg, dus besloot ik maar mijn tekendespullen te pakken. Ik voegde daad bij het woord en liep toen naar de woonkamer te gaan. ja, die hadden we wonder boven wonder ook nog, ookal werd hij haast nooit gebruikt. Ik ging op mijn buik op de bank liggen, mijn benen in de lucht en ik begon wat te tekenen. Ondertussen neuriede ik zachtjes omdat ik niet zo hield van de stilte om me heen.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Odile - Slechte vampier.

Ik merk hoe Lew letterlijk voor mijn deur gaat zitten. De sigarettengeur is werkelijk ondragelijk. Hij is helemaal gek geworden. Is hij nu echt van plan me 24/7 in de gaten te houden? Ik kijk naar mijn raam en grijns. Ik dacht het dus effe niet. Zo geruisloos mogelijk sluip ik naar het raam toe, open het en spring behendig naar buiten. Het is inmiddels weer donker geworden en dat betekent dat het weer tijd is om te gaan jagen. In het donker voel ik me op mijn best.
Via een omweg kom ik bij een andere ingang van de enorme villa terecht. Het duurt niet lang om me te oriënteren. Rustig loop ik de gang door tot ik Faith's kamer bereik. Ik klop aan.
'Psst. Ik heb een plan. Maar we moeten wel.. samenwerken. Met Savoy. Anders krijgen we die mensen nooit te pakken nu die nieuweling er is.' Nu maar hopen dat ze open doet.

No growth of the heart is ever a waste

Savoy Bad vampire.
"Ja, wat ga je met me doen?" vroeg hij nogal moeilijk - zijn luchtpijp werd half afgekapt. Hij voelde weer een stoot in zijn rug en kreunde, maar zweeg verder. Hij ging die gozer geen plezier meer doen om te smeken. De klootzak zou hem vast zo wel loslaten. Zo niet, dan had hij een probleem.

Candy Hulpeloos mensje
Ze trippelde uiteindelijk maar verder, ze had wel door dat haar tasje nog in de kamer lag, maar durfde absoluut niet terug. Uiteindelijk kwam ze in een soort van.. woonkamer? Ja, dat zal het wel zijn, er stond een grote bank en stuff, en een tv. Een meisje lag op de bank, tekenend, Candy bleef aarzelend in de deuropening staan. Wat als ze net als Odile was?

I sit here and smile, dear // I smile because I think of you and blush <'3

Dewi - Mens.
Ik keke naar Gawyn die de andere jongen op de grond hield, wat moest ik nu doen? Wegrennen ofzo? Nee, slecht plan, misschien liep die griet hier nog ergens rond, die kwam ik ook niet graag tegen. Ik liep naar het bed en ging erop zitten, ik trok mijn knieën op en sloeg mijn armen om mijn benen heen. ,,Wat ga je met 'm doen?'' vroeg ik aan gawyn, aangezien ik nu toch wel nieuwsgierig werd.

Faith - Slechte Vampier.
Ik keek verbaasd op toen ik geklop hoorde, gevolg met geluister. Nu wekte ze toch echt mijn nieuwsgierigheid hoor, ik stond op, liep naar de deur en opende die. ,,Vertel.'' zei ik met een grijns en stapte opzij zodat ze naar binnen kon. ,,En over welke nieuweling heb je het?'' ik had wel iets geroken maar had me er verder niet zo heel veel mee bemoeid. EN hoezo zou het niet lukken nu hij er was? Was het soms weer zo'n scheinheilige?

Elif - Goede Vampier.
Ik rook wat, mensenbloed, dichtbij. Toen ik opkeek stond er een meisje in de deuropening, dus ik had het toch goed. ,,He.'' zei ik en glimlachte zo lief mogelijk, had ze de rest al ontmoet? Zo ja, wat wist ze? Ik hoopte niks, dat was makkelijker.. Anders wilde ze me vast niet meer vertrouwen. Ik ging rechtop zitten en bekeek het meisje vluchtig.

[ bericht aangepast op 24 dec 2010 - 19:24 ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.