Lucht Je Hart - 712 - Off-Topic

[ bericht aangepast op 16 dec 2024 - 20:22 ]

---

|| I told you not to play with the misfit toys ||

Ringwraith schreef:
(...)

Ik woon niet heel ver van je dacht ik, dus trek me gerust aan de mouw als je hulp nodig hebt<3

Debbaut schreef:
(...)

Ik weet niet waar je woont, hoef je zeker ook niet hier openbaar te sturen, maar als het niet te lastig met het OV vanuit Mechelen te doen is, wil ik gerust ook komen helpen.

Ik ben in het afgelopen anderhalf jaar zelf twee keer verhuisd, dus pakt dat ik wat ervaring heb.

Super lief aanbod van jullie beide (en woah Jarne, helemaal vanuit Mechelen hierheen is echt too much hoor 😅)

Ik heb dus ook al drie uur per week ondersteuning die ik hiervoor zou kunnen inzetten (maar dan moet ik m'n begeleiders niet ghosten als ze een afspraak willen maken) en voor de daadwerkelijke verhuizing hebben ook al mensen hulp aangeboden, maar ik hou iedereen af.

Wil niet lastig zijn, vind het ook vervelend als mensen aan m'n spullen zitten en ik niet weet waar wat heen is, plus het stinkt hier als een bunzing en ik schaam me voor alle troep.

Dus ik moet dit toch echt zelf doen.
Ik heb vanavond 2 uur gedaan over het opvouwen van 6 handdoeken, en ik heb wat vaat gedaan die er al sinds half oktober stond (maar de hoeveelheid viel mee want ik eet ook al wekenlang nauwelijks iets, meestal wat cornflakes en that's it).

Wel ontzettend ontzettend ontzettend lief jullie reacties
Ik ga gewoon niet zo lekker en het lukt me niet zo goed om daarmee te dealen. Maar ik ben toch echt degene die daarmee moet dealen.

---

so if you care to find me, look to the western sky, as someone told me lately: everyone deserves a chance to fly

Ehm. Lezen over een crash terwijl de rest van mijn gezin binnen een week die kant op vertrekt helpt mijn mood niet..

En ugh. Ik heb nog steeds gedoe met deze vriend.. laat mij minder goed zijn in Baldurs Gate, en retaliate niet steeds als ik ook maar iets fout doe..

---

If only humans could have vertical asymptotes ~ Quinn

Derks schreef:
(...)

Super lief aanbod van jullie beide (en woah Jarne, helemaal vanuit Mechelen hierheen is echt too much hoor 😅)

Ik heb dus ook al drie uur per week ondersteuning die ik hiervoor zou kunnen inzetten (maar dan moet ik m'n begeleiders niet ghosten als ze een afspraak willen maken) en voor de daadwerkelijke verhuizing hebben ook al mensen hulp aangeboden, maar ik hou iedereen af.

Wil niet lastig zijn, vind het ook vervelend als mensen aan m'n spullen zitten en ik niet weet waar wat heen is, plus het stinkt hier als een bunzing en ik schaam me voor alle troep.

Dus ik moet dit toch echt zelf doen.
Ik heb vanavond 2 uur gedaan over het opvouwen van 6 handdoeken, en ik heb wat vaat gedaan die er al sinds half oktober stond (maar de hoeveelheid viel mee want ik eet ook al wekenlang nauwelijks iets, meestal wat cornflakes en that's it).

Wel ontzettend ontzettend ontzettend lief jullie reacties
Ik ga gewoon niet zo lekker en het lukt me niet zo goed om daarmee te dealen. Maar ik ben toch echt degene die daarmee moet dealen.

Je moest eens weten hoe mijn eerste eigen woning eruit zag toen ik nog met mijn ex was… ik heb mij geschaamd. Hij deed niets en ik kon niet meer, was kapot…
Toen is mijn moeder komen helpen en weet je hoe fijn dit was. Mensen die aanbieden om te helpen maakt de troep, geur en wat dan ook helemaal niets uit. Ze zijn er om te helpen en niet te oordelen.
Ik snap je probleem helemaal en snap het gevoel van schaamte compleet, maar dit hoeft niet. You’ll get through it! ❤️

---

Ich liebe dich 27.12.23

Derks schreef:
(...)

Super lief aanbod van jullie beide (en woah Jarne, helemaal vanuit Mechelen hierheen is echt too much hoor 😅)

Ik heb dus ook al drie uur per week ondersteuning die ik hiervoor zou kunnen inzetten (maar dan moet ik m'n begeleiders niet ghosten als ze een afspraak willen maken) en voor de daadwerkelijke verhuizing hebben ook al mensen hulp aangeboden, maar ik hou iedereen af.

Wil niet lastig zijn, vind het ook vervelend als mensen aan m'n spullen zitten en ik niet weet waar wat heen is, plus het stinkt hier als een bunzing en ik schaam me voor alle troep.

Dus ik moet dit toch echt zelf doen.
Ik heb vanavond 2 uur gedaan over het opvouwen van 6 handdoeken, en ik heb wat vaat gedaan die er al sinds half oktober stond (maar de hoeveelheid viel mee want ik eet ook al wekenlang nauwelijks iets, meestal wat cornflakes en that's it).

Wel ontzettend ontzettend ontzettend lief jullie reacties
Ik ga gewoon niet zo lekker en het lukt me niet zo goed om daarmee te dealen. Maar ik ben toch echt degene die daarmee moet dealen.

Ach meid wat naar dat je je zo schaamt en dat je het gevoel hebt lastig te zijn. Ik weet uit ervaring dat mijn woorden niet veel zin hebben, maar ik vind het zo verdrietig dat je zo over jezelf denkt en dit zo ervaart 😢 Mensen bieden het niet aan je aan omdat ze je lastig vinden, maar omdat ze je het waard vinden. En mensen vinden het ook gewoon fijn om hulp te leveren - dat geeft ze zelf weer een goed gevoel, dus in die zin doe je anderen ook een dienst. Ik zit zelf thuis met een stevige burnout en ik dacht dat mijn vrienden helemaal klaar waren om zich aan me aan te passen, maar nu blijkt dat ze zich juist vooral ellendig voelen omdat ze niet weten hoe ze me kunnen helpen. Ze zijn juist constant op zoek naar manieren om er voor me te zijn, terwijl ik dacht dat ik moeilijk was en ze tot last was. Om diezelfde reden ben ik dit bericht aan het typen. Het is het enige wat ik voor je kán doen.

Ik wil je iig heel veel sterkte wensen - met de verhuizing maar met name met je gezondheid, want die is het allerbelangrijkste. En ik hoop echt dat je de ruimte vindt om toch wat hulp te accepteren. Op wat voor manier dan ook. 😘

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Ik wil gewoon weer leven. Gezelligheid kunnen opzoeken als ik daar behoefte aan heb. Niet over alles moeten nadenken of ik het aan kan en hoe ik kan zorgen dat ik niet volledig overprikkeld raak en er dan alsnog tegenop kijken. Zien hoe mijn vriend aan mijn ziekte onderdoor gaat en dan weer dealen met het schuldgevoel. Vertrouwen houden dat het beter wordt, ook al raakt mijn strijdlust op. Maar ja, ik heb geen keus, dit is nu mijn leven...

Oh en als iemand weet hoe je je hoofd even op pauze kunt zetten, hoor ik het graag. Hij blijft maar razen en schreeuwen en ik word er zo moe van en slaap er slecht van, terwijl ik nu rust nodig heb...

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Derks schreef:
(...)

Super lief aanbod van jullie beide (en woah Jarne, helemaal vanuit Mechelen hierheen is echt too much hoor 😅)

Ik heb dus ook al drie uur per week ondersteuning die ik hiervoor zou kunnen inzetten (maar dan moet ik m'n begeleiders niet ghosten als ze een afspraak willen maken) en voor de daadwerkelijke verhuizing hebben ook al mensen hulp aangeboden, maar ik hou iedereen af.

Wil niet lastig zijn, vind het ook vervelend als mensen aan m'n spullen zitten en ik niet weet waar wat heen is, plus het stinkt hier als een bunzing en ik schaam me voor alle troep.

Dus ik moet dit toch echt zelf doen.
Ik heb vanavond 2 uur gedaan over het opvouwen van 6 handdoeken, en ik heb wat vaat gedaan die er al sinds half oktober stond (maar de hoeveelheid viel mee want ik eet ook al wekenlang nauwelijks iets, meestal wat cornflakes en that's it).

Wel ontzettend ontzettend ontzettend lief jullie reacties
Ik ga gewoon niet zo lekker en het lukt me niet zo goed om daarmee te dealen. Maar ik ben toch echt degene die daarmee moet dealen.

Ik wens je alleszins veel succes, aan de berichten kan ik zien dat het echt kut gaat en vind het echt heel naar voor jou. Wat wel belangrijk is, is dat je zelf wel heel bewust bent van je situatie. Dat lijkt misschien iets kleins, maar is toch al heel belangrijk. Er zijn evengoed mensen die hier blind in zitten.

Ik denk dat er al heel veel dingen gezegd zijn door andere users, dus ik ga zelf niet in herhaling vallen, maar weet dat je hier op Q altijd een veilige plek zult hebben om je zorgen en emoties te delen.

P.s. Mechelen lijkt ver, maar op zich sta ik met de trein binnen anderhalf uur in Rotterdam, rekening houdend dat ik meer dan een jaar lang tussen de drie en vier uur onderweg was om mijn ouders te zien, ben ik wel wat gewend.

---

We will not be quiet, Stonewall was a riot!

Caverna schreef:
Ik wil gewoon weer leven. Gezelligheid kunnen opzoeken als ik daar behoefte aan heb. Niet over alles moeten nadenken of ik het aan kan en hoe ik kan zorgen dat ik niet volledig overprikkeld raak en er dan alsnog tegenop kijken. Zien hoe mijn vriend aan mijn ziekte onderdoor gaat en dan weer dealen met het schuldgevoel. Vertrouwen houden dat het beter wordt, ook al raakt mijn strijdlust op. Maar ja, ik heb geen keus, dit is nu mijn leven...

Oh en als iemand weet hoe je je hoofd even op pauze kunt zetten, hoor ik het graag. Hij blijft maar razen en schreeuwen en ik word er zo moe van en slaap er slecht van, terwijl ik nu rust nodig heb...

Dit klinkt als de domste tip ever, maar muziek met lyrics aan op een koptelefoon en iets typen. Dan heb je maar tijd voor één gedachte per keer omdat je te druk bezig bent woorden te formuleren om verder nog over iets anders te denken. Lezen zelf is te makkelijk van af te leiden, typen gebruik je meer hetzelfde deel van je brein mee als met overdenken, dus vul je dat op. Muziek kan ook overheersen met gedachten, dus als je veel last hebt van overdenken kan dit het ook wat dempen (heel basic, I know, maar het werkt).
Als je niet kan slapen, houd jezelf dan wakker hiermee in bed tot je uiteindelijk geen energie meer hebt wakker te blijven en je lichaam vanzelf neervalt. Ik heb de laatste tijd ook steeds meer last van overdenken weer (ik was tijdelijk vergeten hoe ik hier mee moest omgaan omdat het wat beter ging) en dit is één van de weinige dingen die helpen. Dat en hardop praten tegen een voice recorder, wat je helpt controle te hebben over welk onderwerp je nadenkt.

---

"I have love in me the likes of which you can scarcely imagine and rage the likes of which you would not believe."

inktzwart schreef:
(...)

Dit klinkt als de domste tip ever, maar muziek met lyrics aan op een koptelefoon en iets typen. Dan heb je maar tijd voor één gedachte per keer omdat je te druk bezig bent woorden te formuleren om verder nog over iets anders te denken. Lezen zelf is te makkelijk van af te leiden, typen gebruik je meer hetzelfde deel van je brein mee als met overdenken, dus vul je dat op. Muziek kan ook overheersen met gedachten, dus als je veel last hebt van overdenken kan dit het ook wat dempen (heel basic, I know, maar het werkt).
Als je niet kan slapen, houd jezelf dan wakker hiermee in bed tot je uiteindelijk geen energie meer hebt wakker te blijven en je lichaam vanzelf neervalt. Ik heb de laatste tijd ook steeds meer last van overdenken weer (ik was tijdelijk vergeten hoe ik hier mee moest omgaan omdat het wat beter ging) en dit is één van de weinige dingen die helpen. Dat en hardop praten tegen een voice recorder, wat je helpt controle te hebben over welk onderwerp je nadenkt.

Klinkt helemaal niet als een domme tip, maar juist als een hele fijne (: Ik heb in het verleden ook altijd prikkels gebruikt om mijn gedachten tegen te gaan en ik leer nu met therapie dat je je gedachten er "moet laten zijn" en tegelijk gewoon verdergaan met wat je doet, dus ik kan me echt goed voorstellen dat dit werkt.

Het probleem is alleen dat ik thuiszit met een burnout en mijn grootste probleem is dat ik prikkels op dit moment heel slecht verdraag ): Ik kan denk ik drie liedjes luisteren en dan moet ik alweer prikkelvrij liggen met mijn ogen dicht, en als ik twee dingen tegelijk doen dan gaat het nog sneller. Dat is ook waarom mijn gedachten zo vrij spel krijgen 😢

Maar je tip ga ik zeker voor de toekomst onthouden, dankjewel!

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Caverna schreef:
(...)

Klinkt helemaal niet als een domme tip, maar juist als een hele fijne (: Ik heb in het verleden ook altijd prikkels gebruikt om mijn gedachten tegen te gaan en ik leer nu met therapie dat je je gedachten er "moet laten zijn" en tegelijk gewoon verdergaan met wat je doet, dus ik kan me echt goed voorstellen dat dit werkt.

Het probleem is alleen dat ik thuiszit met een burnout en mijn grootste probleem is dat ik prikkels op dit moment heel slecht verdraag ): Ik kan denk ik drie liedjes luisteren en dan moet ik alweer prikkelvrij liggen met mijn ogen dicht, en als ik twee dingen tegelijk doen dan gaat het nog sneller. Dat is ook waarom mijn gedachten zo vrij spel krijgen 😢

Maar je tip ga ik zeker voor de toekomst onthouden, dankjewel!

Ken ik, heb ik ook op veel dagen (zit ook thuis met burnout), valt inderdaad zo weinig aan te doen. Hopelijk helpt het op dagen waar je prikkels wel aan kan. Vaak kan ik eigenlijk alleen maar scrollen als ik geluk heb geen migraine te hebben, dus ik weet hoe kut dit is, sterkte <3

---

"I have love in me the likes of which you can scarcely imagine and rage the likes of which you would not believe."

Derks schreef:
(...)

Super lief aanbod van jullie beide (en woah Jarne, helemaal vanuit Mechelen hierheen is echt too much hoor 😅)

Ik heb dus ook al drie uur per week ondersteuning die ik hiervoor zou kunnen inzetten (maar dan moet ik m'n begeleiders niet ghosten als ze een afspraak willen maken) en voor de daadwerkelijke verhuizing hebben ook al mensen hulp aangeboden, maar ik hou iedereen af.

Wil niet lastig zijn, vind het ook vervelend als mensen aan m'n spullen zitten en ik niet weet waar wat heen is, plus het stinkt hier als een bunzing en ik schaam me voor alle troep.

Dus ik moet dit toch echt zelf doen.
Ik heb vanavond 2 uur gedaan over het opvouwen van 6 handdoeken, en ik heb wat vaat gedaan die er al sinds half oktober stond (maar de hoeveelheid viel mee want ik eet ook al wekenlang nauwelijks iets, meestal wat cornflakes en that's it).

Wel ontzettend ontzettend ontzettend lief jullie reacties
Ik ga gewoon niet zo lekker en het lukt me niet zo goed om daarmee te dealen. Maar ik ben toch echt degene die daarmee moet dealen.

Ik hoop echt dat het je lukt om je hulp van je begeleiders te accepteren, in elk geval voor dit opruimen/inpakken <3
Kan me voorstellen dat je daarvoor eerst door een storm heen moet, maar dit klinkt ook echt allesbehalve fijn. Hoe dan ook heel veel sterkte met alles!

---

Every villain is a hero in his own mind.

Een vriend vroeg net of ik vanavond al plannen had.
Hij had een kaartje over voor de oudejaarsconference van mijn favoriete cabaretier.

Normaal gesproken zou ik er alles aan doen om daar bij te kunnen zijn.
Het kan me nu niet eens meer boeien.
Ik ben moe.
Ik ben op.
Ik kan niet meer.

En ik voel me schuldig dat ik het kaartje heb afgewezen.


---
Sidenote:

Ik lees al jullie lieve berichten, PB's en GB's, maar het komt niet binnen. Het lukt me niet om inhoudelijk te reageren ook al verdienen jullie dat wel. Sorry. Jullie zijn lief

---

so if you care to find me, look to the western sky, as someone told me lately: everyone deserves a chance to fly

Derks schreef:
Een vriend vroeg net of ik vanavond al plannen had.
Hij had een kaartje over voor de oudejaarsconference van mijn favoriete cabaretier.

Normaal gesproken zou ik er alles aan doen om daar bij te kunnen zijn.
Het kan me nu niet eens meer boeien.
Ik ben moe.
Ik ben op.
Ik kan niet meer.

En ik voel me schuldig dat ik het kaartje heb afgewezen.


---
Sidenote:

Ik lees al jullie lieve berichten, PB's en GB's, maar het komt niet binnen. Het lukt me niet om inhoudelijk te reageren ook al verdienen jullie dat wel. Sorry. Jullie zijn lief

Je hoeft je niet verplicht te voeren om inhoudelijk te reageren en al helemaal niet sorry te zeggen. 😘

En als je op bent, en moe, dan is het oke om te rusten, echt waar, en om niet naar die dingen te gaan. Zeker zoiets als een cabaretier is dan intens. Ik hoop wel echt dat je de mensen in je omgeving weer weet binnen te laten, al is het maar een beetje. Maar zo'n uitje lijkt me nu gewoon te veel.

[ bericht aangepast op 29 dec 2024 - 17:33 ]

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Ik ben zo eigenwijs echt…
Heb mn oor weer helemaal verpest gwn 😔😭 zoveel pijn

---

let the fears you have fall away

Eindejaarsrealisaties (goed scrabblewoord?) zijn een bitch.

Iemand die ervaring heeft met van baan switchen en een andere richting op gaan dan waar ze voor gestudeerd hebben? Of iemand hier die iets richting vertrouwenspersoon achtig iets doet of iemand kent maybe? Ik ben zo klaar met m'n huidige baan, ik trek het niet meer.

---

It finally happened - I'm slightly mad! ~ Queen

Catmint schreef:
Eindejaarsrealisaties (goed scrabblewoord?) zijn een bitch.

Iemand die ervaring heeft met van baan switchen en een andere richting op gaan dan waar ze voor gestudeerd hebben? Of iemand hier die iets richting vertrouwenspersoon achtig iets doet of iemand kent maybe? Ik ben zo klaar met m'n huidige baan, ik trek het niet meer.

Ik raad je aan om een werkcentrum in jouw omgeving te zoeken, deze zijn van UWV en daar kun je advies vragen over o.a. dit soort dingen! Zelf heb ik People and business management gestudeerd met een HR afstudeer profiel. Uiteindelijk ben ik de finance als KYC analist begonnen via een uitzendbureau op een plek waar ze mensen het vak leren, sinds het niet echt iets is wat je op school leert in een studie. Dat was het uiteindelijk ook niet en toen ben ik zelf bij het UWV terecht gekomen waar ik als junior Adviseur werk een tijdje heb gewerkt in combinatie met een opleidingstraject. Er zijn ontzettend veel opties voor opleidingstrajecten/junior functies. Afhankelijk van de sector moet je alleen wel bereid zijn om in het begin financieel in te leveren.

---

Take it slow babe, I'm having too much fun with this xoxo.