[RPG • 0] Hogwarts • The Final Year | Speeltopic - Speeltopics

Het verhaal speelt zich af gedurende Harry Potter and the Half Blood Prince, dus het zesde jaar van Harry Potter. Onze personages zitten een jaar hoger: in hun laatste jaar. De wereld wordt duisterder nu Voldemorts macht zich steeds verder uitbreidt, ook op Hogwarts verandert de sfeer en zullen de leerlingen moeten beslissen aan welke kant ze staan. Los van alles wat er buiten de kasteelmuren gebeurt, hebben ze ook hun eigen machtsstrijd binnen de school, worden ze met hun eigen problemen geconfronteerd en is Voldemort wellicht niet eens het grootste gevaar dat hen te wachten staat…

Gryffindor • Cole • Catan • Rafael • Beater/Prefect • Slughorn • • • • Margo • Chaser• Klaar • Jordyn • Beater• Peitho • Kyra • Chaser/Prefect • Morrigann • •

Ravenclaw • Nomad • Catan • Roman • Keeper/Headboy • Croweater • Noah • Trijn • • • Blythe • Chaser• Catan • Isabella • Slughorn • Jemina • Morrigann • •

Slytherin • Casper • Croweater • Mosh • Seeker • Croweater • Marcus • Beater • Schumacher • • • Prudence • Trijn • Lene • Keeper • Klaar • Daphne • Croweater • Zoya • Head girl • Peitho •

Hufflepuff • Lee • Chaser • Croweater • Theo • Chaser/Prefect • Schumacher • • • • Mavis • Beater • Catan • Rosalie • Slughorn • Tilly • Catan • Maddie • Trijn • Novalie • Prefect •Peitho

[ bericht aangepast op 4 mei 2021 - 10:59 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Uh ja! Smerige wezens," zei ze ietwat beledigd. "Ik snap ook echt niet dat je met Raf kon zoenen. Maar dat ik ze niet wil, betekent niet dat jij er niets mee kan doen." Ze gaf Blythe ergens een duwtje terug. Misschien hoopte ze wel dat haar beste vriendin achter de jongen aan zou gaan. Novalie was nameiljk erg gekwetst geweest toen ze Blythe met Rafaël had zien zoenen. En ergens wilde Isa niet dat het voor niets was geweest dat Novalie haar hart had gebroken. Isa snapte absoluut niet waarom, maar het leek wel alsof de halve school een crush had op die jongen.
      "Dus ga met hem praten. Dan kom je er wel achter wat het is," moedigde ze haar vriendin aan.

---

It's never gonna happen, Guys.

Blythe Carmichael
>> In de coupé met Isabella <<

'Ja, dat ga ik wel doen. Maar hij is nu waarschijnlijk met de andere klassenoudsten - strebertje.' Ze grijnsde. 'Ik ben blij dat ik dat niet ben, telkens maar mensen aanspreken... Ik denk niet dat je daar vrienden mee maakt.'

[ bericht aangepast op 4 mei 2021 - 12:37 ]

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

"Spreuken als Accio, zodat ik mijn spullen kan vinden als ik ze nodig heb. Uhm, Homenum revelio om te zien of er mensen in een ruimte zijn. Maar vooral geoefend op de buitenzintuigelijke bezwering. Ik kan er niet door zien, maar het helpt me wel om niet tegen dingen op te lopen. Het is dan een gevoel dat ik ergens niet verder kan. Erg handig, behalve in drukke omgevingen zoals het perron, vandaar dat ik hem net niet gebruikt had. Als het te druk in een omgeving is, krijg ik teveel prikkels." Rosalie glimlachte even kort. Vooral die laatste spreuk was echt een uitkomst voor haar en zou hopelijk met Ravi erbij ervoor zorgen dat ze zichzelf een beetje kon redden in het kasteel. Ravi zou de weg wijzen en de spreuk zou haar helpen niet overal tegenaan te lopen.
      "Het is vrij lastig een spreuk te doen zonder je zicht, maar als mensen me laten voelen hoe ik de beweging moet maken, is het niet zo moeilijk meer." Een kleine blik van pijn gleed even over haar gezicht. Dit jaar zou voor haar sowieso anders worden. Er waren een aantal vakken die ze niet meer kon doen, zoals bijvoorbeeld verdediging tegen de zwarte kunsten. Ze kon haar tegenstander niet eens zien, dus hoe zou ze daarmee om moeten gaan? Vandaar dat ze dat vak maar had laten zitten en gekozen had voor Toverdranken en kruidenkunde.

---

It's never gonna happen, Guys.

---

17 years 𓆙 Slytherin Head Girl 𓆙 Prefect Coupé 𓆙 with Rafaël & Novalie

Ik kantelde mijn hoofd lichtjes bij zijn voorstel alsof ik hem zo de kans gaf zich nog te bedenken en haalde daarna mijn schouders op. “Wat jij wilt,” verzuchtte ik terwijl ik de bezwering uitsprak over mijn koffer zodat ik deze niet zelf mee hoefde te slepen over de grond.       Zodra mijn koffer goed en wel opgeborgen was, liep ik naar de coupé die voor de klassenoudsten bestemd was. Daar trof ik niemand minder dan Rafaël en Novalie aan. Ik besloot op dat moment dat ik Rafaël al meer gesproken had dan ik zou willen en deze kerel wist echt het levensenergie uit me te zuigen.       Ik wist niet of de jonge toertelduifjes me opgemerkt hadden, dus ik klapte luid in mijn handen. “Bonbonnetje, wat snoezig. En ik maar denken dat de enige koosnaampjes uit jouw arsenaal bestonden uit kleurrijke vloekwoorden,” zei ik nonchalant alvorens ik doorging met de stand van zaken. “We moeten ervoor zorgen dat we de Schouwers niet voor de voeten lopen als ze hun rondes doen. Voor een kleine opschudding zullen wij als bemiddelaars worden ingezet. Gaat dit lukken?” Dat laatste zei ik met een veelbetekenende blik op Rafaël.

[ bericht aangepast op 4 mei 2021 - 12:46 ]

---

I have seen my own sun darkened

Tilly James
>> Met Rosalie in de coupé <<

'Ik hoop echt dat ze snel een genezende spreuk vinden,' verzuchtte Tilly. 'Of in ieder geval een spreuk ontdekken die je het leven nog wat makkelijker maakt. Je zou toch zeggen dat het moet kunnen.'

[ bericht aangepast op 4 mei 2021 - 12:48 ]

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

"Mij ook niet gezien. Niemand neemt wat van mij aan als ik daar iets over zeg." Plus het leek haar doodeng om dat te doen. Stel je voor dat je wat tegen de Slytherins moest zeggen dat ze iets niet mochten doen, mensen als Mosh. Ze vond het maar dapper van haar zus dat ze prefect was en bewonderde haar daarom. Isa pakte een chocokikker van het tafeltje en trok de verpakking open. "Wil jij hem?" vroeg ze aan Blythe toen ze het kaartje wat erbij hoorde omdraaide en zag dat ze hem al had. Ze stak het kaartje uit naar haar vriendin.

---

It's never gonna happen, Guys.

"Tja, Zoya. Misschien als je een keer aardig tegen iemand doet, dat je er ook eentje verdiend," zei Rafaël scherp terug. Onbewust ging hij iets tussen Novalie en Zoya instaan en keek het meisje met de roodbruine haren aan. "Maar nu je ernaar vraagt, wil ik je ook met liefde voor de rest van het jaar honingbijtje noemen hoor. Geen probleem." Hij grijnsde even flauwtjes naar Zoya, die gewoon verder ging alsof er niets gezegd was.
      "Natuurlijk," zuchtte hij lichtelijk geïrriteerd. "Ik loop wel samen met Novalie door de gangen."

[ bericht aangepast op 4 mei 2021 - 16:54 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

---

"for the healers and feelers of the world: — " " — be kind to yourself first."

Ik legde een hand op mijn hart om deze tot bedaren te brengen zodra Rafaël half voor me stapte om me aan Zoya's zicht te onttrekken. Vanachter zijn rug knikte ik bedeesd om aan te geven dat ik wist wat er van me verwacht werd, maar kreeg toen pas door dat ze me natuurlijk niet kon zien. Paniekerig kwam ik iets meer tevoorschijn vanachter Raf, al moest ik op mijn tenen staan om over zijn schouder te kijken.       "Sorry, hehe. Ik knikte omdat ik dacht dat je me kon zien, maar dat deed je niet dus..." Eén scherpe blik van Zoya was genoeg om me tot stilte te manen. "... Ja, helder," mompelde ik zacht alvorens ik weer terug achter Rafaël schuifelde.       Vanachter mijn beschutte plek kon ik Zoya nog net verveeld en misschien lichtelijk geamuseerd horen zeggen dat ze pastte om voor de rest van het jaar als 'honingbij' door het leven te gaan. Rakelings liep ze voor Rafaël langs om de coupé binnen te gaan en daar dezelfde instructies door te geven.

---

I have seen my own sun darkened

Lee baalde ervan dat zijn vriendin nu binnen was gekomen, hij had er graag nog even over doorgepraat met Cole. Al vond hij het stiekem ook wel leuk dat ze een geheim hadden. Hij dacht toch niet dat Mavis Coles afkomst erg interessant zou vinden, maar het leek hem supergaaf om samen op zoek te gaan naar zijn familie.
      Heel even dacht hij aan zijn eigen familie, maar hij schudde de gedachte van zich af.
      Ze wilden je familie niet meer zijn. Maar je hebt nu een nieuwe familie. Mavis en Roman, en hun ouders. En Cole en Maddie en Novalie.
      Het hielp iets, maar hij dacht evengoed aan Val. Vijftien werd ze dit jaar. De laatste keer dat hij haar had gezien, was ze nog een klein meisje. Misschien dat hij haar na dit jaar kon opzoeken.
      Als ze nog weet wie je bent.
      Hij probeerde de neerslachtigheid van zich af te schudden en hij ritste zijn gitaartas open om zijn aller dierbaarste bezit aan zijn vriend te showen. ‘Kijk! Deze heb ik in de vakantie gekocht! Vind je hem niet supervet?’

[ bericht aangepast op 4 mei 2021 - 13:23 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

"And it's gone," zei hij tegen zichzelf. Waar hij vanochtend nog blij was geweest dat Zoya zijn moeder aftroefde, werd hij op dit moment er weer aan herinnerd waarom hij zo'n hekel had aan Zoya. Rafaël trok Novalie mee naar de gang, waar ze vlak buiten de coupedeur bleven staan. Rafaël trok zijn rugtas van zijn schouders af, dook in zijn tas en haalde er een klein kooitje uit. Hij had Harvey pas in willen zetten op Hogwarts, maar Zoya vroeg nu gewoon erom. Ze vroeg om chaos, ook al zou ze zelf niet afschrikken van de witte muis. Met enige zorg trok Rafaël de witte muis met rode ogen uit zijn tas en zette de muis vlak voor de deuropening neer. "Ik heb je nodig, maatje. Laat er een paar gillen alsjeblieft."
      Uit zijn zak haalde Rafaël zijn toverstok vandaan. "Duplicate," zei hij, terwijl hij zijn toverstok op de muis richtte. Opeens was er niet een, maar twee witte muizen die op de grond zat. Rafaël herhaalde de spreuk een aantal keer en stuurde na een aantal spreuken bijna twintig witte muizen de prefects coupe in. Hij wist ook wel dat Zoya wist dat hij hierachter zou zitten. Maar dat was het mooie van de trein, punten aftrekken was nog niet echt mogelijk. En ze had geen bewijs.
      "Veel plezier, vriendjes," zei hij met een glimlach, waarna hij de deur verder opende en de muizen naar binnen joeg. Hijzelf kwam gehaast overeind, liet Harvey zijn mouw inlopen, gooide zijn tas op zijn rug, pakte de hand van Novalie stevig vast en trok haar snel de gang uit. Voor Zoya straks hier woest zou staan. Eenmaal een coupe verder begon hij rustiger te lopen en keek naar Novalie. "Zo, hoe was je vakantie?" vroeg hij vriendelijk aan haar.

[ bericht aangepast op 4 mei 2021 - 13:34 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

KYRA ALIYEVA gryffindor • chaser • prefect • finally in the train • mosh, jordynn and theo and roman "Niet toegeven, Jordyn. Mosh kan wel even lijden, is goed voor zijn ego." Kyra nam geen genoegen met begroeting van haar beste vriendin en trok haar in een stevige knuffel, gevolgd door een kus op haar neus. Haar volgende slachtoffer was Theo, die ze in een soort gelijke omhelzing trok. Hem hield ze net enkele seconden langer vast dan nodig was. Ondertussen was het hele perron leeg, behalve het viertal.       "Laten we maar gaan voordat we straks ook nog een vliegende auto moeten regelen." Hoewel eerlijk, dat klonk een stuk avontuurlijker dan nog een keer die lange treinreis mee te maken. Kyra pakte Theo's hand vast en sleurde hem mee richting Roman. "Vergeet niet om een sok aan de coupe deur te hangen als je nog stiekeme dingen gaat doen!" riep ze nog over haar schouder tegen Mosh, voordat ze zich omdraaide naar Roman en hem zo onschuldig mogelijk aankeek. "Reporting for duty, sir."       Vanuit de prefect coupe klonk hard gegil en de deur vloog open. Een mengeling van prefects en muizen stroomde naar buiten. "Ik neem aan dat dit niet de bedoeling is? Of zijn we dan toch eindelijk begonnen aan ontgroeningen?"

[ bericht aangepast op 4 mei 2021 - 13:55 ]

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Cole Esworthy
>> In een coupé met Mavis en Lee <<

'Wow,' zei Cole, die toch wel onder de indruk was. Hij kon zelf absoluut niet gitaar spelen, maar vond het wel een heel vet instrument. 'Wat cool! Hoe gaat het met de lessen? Heb je in de zomer nog door geoefend?'
'Nou, zeker wel,' zei Mavis met een overdreven zucht.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Mosh grijnsde en sloeg daarna een arm om Jordyns middel. 'En, heb jij nog sokken bij de hand? Treinseks is eigenlijk wel nieuw voor mij.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

---

Theo zijn aandacht werd weggetrokken door Cata die aan zijn mouw trok. Ze vertelde dat ze haar vrienden zag en met hun een coupé ging zoeken. Hij knikte en zei dat hij haar later zou zien. Een stomp in zijn zij deed hem kijken naar Jordyn. “Moet jij niet nu heldhaftige klassenoudste-dingen gaan doen?” Theo rolde met zijn ogen en lachte even. ''Mijn heldhaftige klassenoudste-dingen kunnen nog wachten.'' antwoorde hij met een grijns. Voordat hij het wist werd hij meegesleept door Jordyn naar een andere richting, naar Kyra en Mosh. Hij keek toe hoe Jordyn de Slytherin begroette, voordat hij omhelsd werd door Kyra. Theo voelde al hoe zijn hoofd rood werd, terwijl hij haar terug omhelsde. Het voor Theo een geluk dat ze zijn hand vast pakte en meesleurde naar de Prefect coupe, anders had hij daar weer staan stotteren. Een lawaai klonk er vanuit de coupé en niet lang er na werd de deur open gegooid en kwamen er Prefects en muizen uit. Theo keek verbaast naar de studenten die aan het gillen waren. Zo eng waren muizen nou ook niet. Hij pakte er een van op en aaide het beestje even, voordat hij het in het zakje van zijn blouse liet zitten. Nieuw huisdier it is. ''Horen ontgroeningen niet iets te doen hebben met drank of het Forbidden Forrest?'' merkte hij op tegen Kyra. Vervolgens keek hij naar Roman. ''Ik kan ervanuit gaan dat dit niet jou idee was?''

[ bericht aangepast op 4 mei 2021 - 14:25 ]

---

What if he's written 'mine' on my upper thigh, only in my mind?

‘Dat wordt vanavond muizenstamppot voor de kindjes die zich misdragen hebben,’ zei Roman met een scheve grijns. Hij had net een paar weken met zijn zusje en Lee doorgebracht die Fred en George’ nieuwe imperium naar huis hadden gehaald, dus een beetje chaos was hij wel gewend. ‘Ik zag op het perron al iemand met een beha zwaaien, misschien moeten we die laten voorproeven.’

---

Every villain is a hero in his own mind.