[RPG • 0] Experium || 35 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 19 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 20 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 20 • Slopen • Gates • Slughorn

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •[Onbekend] • [Onbekend]

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen • Rai •Electriciteit •Goliath • Ant-Man •Klaus • Necromancer •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies •8034 • Gevarensonar •Nemesis • Vloeistoffen sturen •Maevis • [Onbekend] •Sarah • [Onbekend]

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

---

It's never gonna happen, Guys.

Adam was net terug in de zaal. Hij was een beetje aan de zijkant gestaan, op zoek naar iemand met wie hij kon praten. Hij wilde net een berichtje naar Merrin sturen om te horen of alles goed was toen hij Nenya naar binnen zag komen, in haar eentje. Hij ging naar haar toe.
      ‘Hé,’ zei hij. ‘Weet jij waar iedereen naartoe is? Heb ik iets gemist?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Stiekem was Jester maar wat blij met de onderbreking van Yrla, want dat betekende dat hij een gegrond excuus had om Nemesis weer even in de steek te laten en in de tussentijd er hopelijk achter te komen waar Fox was. Nu was Fire ook verdwenen en was de kans best oké dat die gewoon, zoals hij gezegd had, een oogje op zijn afdelingsgenoot hield nu. Maar toch voelde hij zich er niet helemaal comfortabel onder.
      De toon van Yrla's stem ook niet echt, en de doordringende blik al helemaal niet.
      Er was iets aan de hand. En het was problematisch.
      'Ja, tuurlijk,' antwoorde hij en hij glimlachte even kort naar Nemesis bij wijze van afscheid en liep met zijn vriend mee richting de gang. 'Oké,' zei Jester zacht, toen Yrla bleef staan. 'Ik luister. Welk kader van rampenscenario moet ik binnen denken, wat is er gebeurd, en wat kan ik doen om te helpen?'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Yrla moest stiekem een beetje grinniken om Jester zijn vraag. Maar hij probeerde serieus te blijven en het niet te laten merken. “Ik heb een bezoekje gehad van Voldemort, vlak voor de Lions campus. Hij is op zoek naar zijn rechterhand." Dat moest genoeg zijn voor Jester, om het te begrijpen. "Hij heeft mij gevraagd om hem te zoeken." Yrla hield expres Nish naam uit dit, na ze daar uitgebreid over gesproken hadden. Nu moest hij alleen nog een manier vinden om over Onyx bedreiging te vertellen.

[ bericht aangepast op 6 dec 2020 - 15:39 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Eerder nog was het Onyx’ plan geweest om wat Halloweenkaarsen te jatten voor een beetje extra sfeer. Het was dan wel geen uitgesproken date, maar na hun gezoen had het daar makkelijk voor kunnen doorgaan. Zeker na Onyx’ voorstel om een stel te worden.
      Nu had hij de kaarsen maar achterwege gelaten. Gek genoeg voelde hij zich toch een beetje opgelaten toen Nish binnenkwam. Hij herinnerde zich maar al te goed hoe ruk hij zich zaterdag had gevoeld, nadat Fox en Jester met elkaar hadden gezoend.
      Amper twee dagen geleden.
      Daar stond tegenover dat het tussen Nish en hem ook niet zo lang had geduurd.
      Hij had blijkbaar wat met twee dagen… tussen Jes en hem duurde het de eerste keer ook al zo lang. Of kort, eigenlijk.
      Nish plofte naast hem op het bed neer en liet zijn blik over hem heen glijden. De afstand tussen hen voelde opeens een beetje gek. Wat betekende dit voor zijn vriendschap met Nish? Hij gaf veel om de jongen, die de laatste weken zo’n enorme steun voor hem was geweest.
      ‘Jester heeft het je verteld hè?’
      Aarzelend keek Onyx zijn vriend aan. ‘Ja.’
      Nish trok een mondhoek op. ‘Gefeliciteerd man. Ik had verwacht dat jullie wel wat verloren tijd zouden inhalen.’ Hij gaf hem een knipoog.
      ‘Ik wil jou niet aan de kant schuiven. Je bent belangrijk voor me. Ik weet hoe Kris je destijds aan de kant heeft geschoven.’ Hij keek hem indringend aan. ‘Ik ga dat niet doen.’
      Nish ontweek zijn blik. ‘Als je zo gaat doen kom ik nooit over je heen.’
      Aan zijn toon hoorde Onyx dat hij het grappig had willen zeggen, maar de waarheid in die woorden zat de luchtigheid in de weg.
      Onyx voelde zich er rot onder. Hij wilde zijn vriend helemaal niet kwetsen.
      Zijn hand gleed over die van Nish.
      ‘Ik haat dit,’ mompelde hij.
      ‘Het is oké, Onyx. Echt.’ Nish keek op en glimlachte. Zijn ogen vertelden Onyx echter een ander verhaal.
      ‘Ik vond wat wij hadden ook prima.’
      Nish grinnikte zacht. ‘Je wilt een V-relatie?’
      ‘Een wat?’ vroeg Onyx verward.
      ‘Een relatie met twee personen tegelijk.’
      Onyx trok zijn schouders op. Met Nish en Jes allebei samen zijn? Dan hoefde hij niemand te kwetsen en was Nish niet alleen. ‘Dat klinkt nog niet eens zo verkeerd.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Nish moest zijn best doen om niet in de lach te schieten, want hij zag dat Onyx echt in de knoop zat met zijn gevoelens.
      ‘Voor sommige mensen werkt dat misschien, maar niet voor ons.’
      Hij wist dat Onyx onmogelijk veel van Jester hield. De twijfel die hij nu voelde, was niet omdat hij op twee jongens verliefd was en niet kon kiezen. Het was nog steeds een stukje verlatingsangst – en daarnaast had Nish het gevoel dat hij zijn eigen gevoelens nadat het over ging tussen Jester en hem op hem projecteerde. Hij wilde hem niet de pijn aandoen die hij zelf gevoeld had.
      Nish legde een hand tegen Onyx’ wang zodat Onyx hem aankeek.
      ‘Ik red me wel, Onyx. Om mij hoef je je echt geen zorgen te maken. Ooit vind ik ook wel iemand, als ik hier vandaan ben.’ Want hij wist zelf ook wel dat hij de komende jaren geen relatie meer hoefde te verwachten. Hij verwachtte niet dat er opeens nog meer jongens uit de kast kwamen, al had hij het van Jester en Onyx ook niet geweten. ‘En tot die tijd haal ik echt wel genoeg uit mijn vriendschappen, ik word niet ineens super eenzaam.’
      Onyx scheurde zijn blik los en zuchtte.
      ‘Wat zou jij ervan vinden als Jester je morgen vertelde dat hij een relatie met je wil, maar dat hij er ook een met Fox wil? Dat zou je toch ook pijn doen? Zo voelt het ook voor Jester als je ook met mij blijft. Dat wil hij echt niet. En ik… ook niet. Want ik weet dat het medelijden is die je voelt en de angst om me pijn te doen en kwijt te raken. Dat is totaal iets anders dan de reden waarom je bij Jester wil zijn.’ Hij gaf een kneepje in Onyx’ hand. ‘De reden waarom je bij Jes wil zijn is gezond. Dat je mij ernaast wil houden… niet echt.’ Hij trok zijn hand terug en legde die in zijn schoot. ‘Er hoeft niets te veranderen Onyx. We gaan gewoon terug naar hoe het voor zaterdagavond was en als je zin hebt om te zoenen dan ga je naar Jes. En als ik hier ooit nog een nacht kom crashen neem ik gewoon dat bed.’ Hij knikte naar de overkant.
      ‘Maar vind je dat dat niet fucking moeilijk? Ik kon nauwelijks vrienden met Jes blijven omdat het zo’n pijn deed.’ Onyx sloeg zijn blik weer neer.
      ‘Je vergeet dat ik al zes weken bevriend met je ben geweest terwijl ik wist dat je op een ander verliefd was. Dat ging toch ook goed. En goh, die relatie van ons van twee uur – om eerlijk te zijn nam ik dat toch al met een korreltje zout omdat ik wist dat je nog niet over Jester heen was. En weet je – ik hou van je en ik ben echt wel verliefd op je, maar mijn gevoelens zijn echt niet zo sterk als die van jou voor Jester zijn.’ Hij gaf hem een plagerige por in zijn zij. ‘Dat gebeurt je alleen bij je soulmate, en die heb ik nog niet gevonden. Dus nee – ik ga niet aan een halve relatie met jou vastzitten en daardoor mijn eigen soulmate mislopen.’ Hij stak zijn tong uit en kroop daarna wat naar achteren op het bed. ‘Kom op – we gaan film kijken. De rest van je zoetsappige gedoe bewaar je maar lekker voor je vriendje.’
      ‘Dat is hij nog niet,’ mompelde Onyx, die naast hem schoof.
      ‘Nee? Je gaat een groots aanzoek plannen?’
      Er trok een rossige gloed langs zijn wangen. ‘Weet ik veel,’ mompelde hij.
      Nish grinnikte zacht. ‘Ik denk dat je die Disneydroom van je maar uit de kast moet trekken. Of bewaar je die voor je huwelijksaanzoek?’
      Hij schoot lachend opzij toen Onyx met zijn elleboog uithaalde.
      ‘Straks word ik helemaal zo’n zoetsappige kneus.’
      ‘Dat ben je al, schat. Dat ben je allang.’ Hij gaf hem een duw met zijn schouder. ‘En volgens mij vindt Jes dat maar al te leuk.’
      Nish’ mondhoeken krulden verder omhoog toen Onyx wat onverstaanbaars bromde en de tv aanzette. Grumpy Onyx op een roze wolkje, hij schudde grijnzend zijn hoofd. Op het moment voelde hij zich alleen maar blij voor zijn vriend. De jaloezie zat ergens ver weg en Nish hoopte dat het zich niet meer zou laten zien.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Merrin was blij dat Fox zo enthousiast op zijn voorstel inging. Hij had wel zin om te dansen, om even zijn aanvaring met Zebediah en Maxwell te vergeten. Terwijl ze naar de zaal terugliepen, begon het in zijn maag te kriebelen. "Wat zeggen we als we teruggaan? Ons verhaal moet wel hetzelfde zijn als we terug de zaal inkomen. Waren we gewoon een rondje gaan wandelen? Of misschien moest ik gewoon even mijn ei aan je kwijt. Dat kan natuurlijk ook. Dan hoef je niemand te vertellen dat je Zebediah heb gezien," zei hij met een glimlach. Hij keek even naar Fox naast hem. "Ja, ik heb wel wat van je geleerd afgelopen weken," zei hij met een grijns, doelend op het feit dat hij een back-upstory wilde bedenken.

[ bericht aangepast op 7 dec 2020 - 17:07 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Fox grijnsde scheef. ‘Zeg ik heb je nooit geleerd om tegen je vriendje te liegen. Straks krijg ik weer te horen dat ik zit te stoken.’ De grijns zakte iets weg en hij schopte een steentje weg. ‘Maar zo lekker loopt het op het moment niet met Adam, dus zeg maar niets over Zebediah. Zeg maar gewoon dat ik iemand nodig had om mee te praten. Dan lieg je niet.’ En hij dacht niet dat Adam dan door zou vragen. ‘En mocht er iemand anders naar vragen – zeg dan maar gewoon hetzelfde.’ Hij haalde zijn schouders op, hij kon zich niet voorstellen dat iemand hem het afgelopen uur gemist had, behalve zijn date dan. Maar die had hij al op de hoogte gebracht. Een naar gevoel nestelde zich in zijn maag. Nu pas realiseerde hij zich dat het meisje eerder contact met Zebediah moest hebben gehad, toen hij haar vroeg – of dwong – om een postduif naar hem te sturen. Waarom had ze dat tegen niemand gezegd? Wist ze dan niet wie hij was? Of had hij haar gedwongen niets te zeggen? Straks moest hij eerst maar eens met haar praten. Misschien kon zij hem helpen met leugens van waarheid onderscheiden. De gedachte dat Zebediah misschien inderdaad wel weer alles gelogen had, zorgde ervoor dat zijn schouders naar beneden zakten. Ergens wilde hij gewoon heel erg graag dat Zebediah echt spijt had.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Merrin glimlachte naar Fox. "Het zou fijn zijn inderdaad als ik niet tegen Adam hoef te liegen." Hij legde even een hand op Fox zijn schouder. "Ik zal zeggen dat je wilde praten, maar verder zal ik niets zeggen. Het is aan jouzelf om te bepalen met wie je dit deelt," zei hij zachtjes. En daar wilde hij het bij laten. "En nu gaan we feesten," zei hij met een grijns. "Even gewoon geen gezeik aan ons hoofd."

---

It's never gonna happen, Guys.

Zebediah was op zoek naar Romeo.
      Hij was hier, op het terrein en hij had met Yrla gepraat. Was het alleen praten geweest? Of had hij er nu een onheilspellende opdracht bij gekregen omdat hij niet snel genoeg bezig was met de Naamlozen maar was hij dat vergeten? Wist Zebediah al dat Yrla ook geholpen had om Romeo te laten verdwijnen? Wist hij al dat verder ieder spoor uiteindelijk naar Jester zou leiden? Of had hij Yrla alleen opgedragen te gaan zoeken en had hij verder nog geen idee? Was hij bij Fayr langs gegaan? Was Yrla de enige die hij had laten zoeken, of waren er meer?
      'Jij moet Don-Juan voor hem vinden?' herhaalde Jester, een tikje uit het veld geslagen en meer om tijd te winnen dan om te bevestigen dat het klopte. 'En dan, de psychopaat-turned-batshit-crazy door een schending van fucking mensenrechten gaat vrolijk weer met hem mee op schoolreisje? Of erger nog, hij komt weer terug?' Hij schudde zijn hoofd. 'Dat kan niet, dude. Die gast vermóórdt Fayr. En Fersephone als wraak, met jou en mij erbij. Misschien de rest van het house nog als toegift.' Hij keek Yrla bezorgd aan. 'Wat zei hij precies? Ben jij de enige die zoekt, of zijn het er nog meer?'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

"Voor zo ver ik weet, ben ik de enige. Hij stelt me niet op de hoogte van enig ander," zei Yrla. Hij wist dat hij glashard loog, maar hij had Nish beloofd hem hieruit te houden. "Maar ik denk niet dat ik de enige ben." Zo, dichter tot de waarheid kon hij niet komen. Hij werd een beetje nerveus van Jester zijn gepraat, want Yrla had nu ook wel in de gaten dat Romeo niet zomaar iemand was die ze los zouden laten. Er zat inderdaad een groot risico aan vast, misschien nog wel groter dan Zebediah die druk bleef zetten. "Hij weet dat mijn dierbaren -zoals hij het noemde- mister Cupido hebben laten verdwijnen. Vandaar dat ik aan jou dacht, jij hebt vaak wel een idee waar het over gaat. Hij moest hem hebben voor morgenavond." Yrla knarste even zijn hersens. Hij had ook een bedreiging geuit, maar die was niet echt tegenover hem geweest, meer richting Nish. Maar hij kon wel doen alsof het voor hem bedoeld was. "Oh en hij dreigde dat hij Onyx van school zou laten sturen door psychopatisch gedrag, als ik niet voldoe aan zijn verzoek. Ik wil absoluut niet weten wat dat ook inhoudt om eerlijk te zijn." Yrla zag al enkele nare scenario's voor zijn neus langs schieten.

---

It's never gonna happen, Guys.

De eerste Scream-film hadden ze achter de rug. Nish had het moeilijker gevonden om zijn aandacht erbij te houden dan verwacht. Hij had de films al vaker gezien, dat hielp ook niet mee. Zijn gedachten schoten heen en weer tussen het gesprek met Zebediah – en vooral het dreigement – de oplossing waar hij met Yrla aan werkte en het feit dat ze in Maxwells kantoor hadden ingebroken en dat Jester en Onyx daardoor in de problemen zaten. En met een beetje pech, las Maxwell ook zijn geheugen uit en was ook hij het haasje.
      Daar mocht hij wel een opmerking over maken toch?
      Zou Onyx hem vertrouwen? Als hij dat deed, was het ook makkelijker om hem te vertrouwen.
      ‘Staat je hoofd nog naar een serieus gesprek?’ vroeg Nish voordat de tweede film zou beginnen.
      Onyx draaide zijn gezicht opzij. ‘Hm?’
      ‘Nou… ik heb wel gedaan wat je wilde en ben met Jester meegegaan zonder vragen te stellen. Maar dat betekent niet dat ik ze niet heb. Jullie zijn met dat waarheidsserum van plan om ondervraagd te worden? Het is gewoon… ik zit ook best wel in de shit als Maxwell doorheeft dat jullie liegen en een kijkje in jullie geheugen neemt.’
      Onyx keek hem peinzend aan. ‘Jes en ik gaan morgen aan een oplossing werken. Kijken of Jes een manier kan vinden om het serum te omzeilen – en ik hoop hetzelfde te kunnen als ik Maxwell zonder het te merken een droomwereld intrek.’
      ‘Dat klinkt wel erg optimistisch, als je morgen al bij hem geroepen wordt.’
      Onyx zuchtte. ‘Ja. Sorry dat ik je erbij betrokken heb. Maar hoe minder je weet, hoe beter.’
      Het was niet bevredigend genoeg voor Nish.
      Hij leunde met zijn hoofd tegen de muur. ‘Ik weet al een hoop meer dan je denkt, Onyx. Over Zebediah. Ik vermoed dat Jester en jij dat ook wel uitgevogeld hebben en anders is het tijd dat jullie dat te weten komen.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Het voelde alsof iemand een bak met ijskoud water over hem heen kieperde en de rampscenario's die het stemmetje zo in alle rustige stress had kunnen doorlopen werden er in één klap mee weggevaagd en door een enkele vervangen. Als Yrla Romeo niet uitleverde, zou Zebediah ervoor zorgen dat Onyx van school werd gestuurd.
      Ik dácht het effe niet.
      Dat was een bedreiging. Een realistische, oordelend naar het dossier van Onyx en de contacten die Zebediah had, van zijn gave niet te spreken. Maar het was ook geen eerlijk oversteken als ze aan zijn opdracht voldaan. Zebediah leverde niks aan macht in, behalve dat hij zijn onbetrouwbare woord zou geven dat er niks gebeurde. Misschien, gewoon om vervelend te zijn, deed hij het daarna alsnog.
      Daarnaast, áls Yrla inderdaad Romeo zou uitleveren, werd het meteen duidelijk dat Jester daarachter had gezeten. En waar Jester zich mee bemoeide, bemoeide Onyx zich mee, dus de redenen voor de achterbakse lul om Onyx van school te laten sturen, klonken er dan alleen nog maar logischer door. Romeo opgeven betekende verlies op vrijwel ieder, freaking front. Want als Jester het Yrla niet vertelde, hoe kwam hij anders achter de locatie van Zebediah's rechterhand? Stalken schoot niet op als iemand een leeg grasveld moest oversteken en zijn vriend was dan wel snel, maar hij vertraagde de tijd niet. Ongezien uitvogelen waar Romeo zat was moeilijk, zeker als Zebediah al gehint had dat Jester er waarschijnlijk achter zat (toegegeven, goede gok).
      Hoe hield hij Romeo gevangen, Yrla's dubbelrol in het duister en Onyx veilig en wel hier op Experium?
      Als Yrla niets gevonden had voor de deadline, zou Zebediah zijn dreigement rustig uitvoeren. Er was niets wat hem tegenhield, want hij had niets te verliezen.
      Althans.
      Niets?
      Zíj hadden Romeo. En als Zebediah zo graag zijn vriendje terug wilde hebben dat hij begon te dreigen, dan kon Jester dat ook.
      'Ik weet waar Romeo is,' zei hij uiteindelijk en hij keek even over zijn schouder of Onyx er toevallig nog was. Maar die was allang richting Nish en Jester probeerde de steen in zijn maag te negeren bij het idee dat hij er dus in zijn eentje voorstond en zocht Yrla's blik weer. 'Maar wie zegt dat Grindelwald niet gewoon alsnog Onyx van school laat sturen als we gedaan hebben wat hij zegt? Ik denk niet dat bij bluft--maar als hij kan dreigen dan kan ik dat verdomme ook.'
      Misschien dat Jesterhem kon bellen. Niemand wist van die telefoon, behalve Onyx. Hij kon het gewoon doen. Een divine move in the game Go, misschien, áls het werkte. Dan had hij in ieder geval Yrla veilig uit de equation. Behalve dat hij wel op een manier van deze bedreiging te weten was gekomen en dat hij geen andere spionnen kende die hij de schuld kon geven van lekken. En de deadline was veel te kortdag voor toeval.
      Jester was halverwege een volgend gemompeld scheldwoord toen er een nieuw idee in hem opkwam. Misschien speelden ze Romeo wel in slaap. Zonder Onyx werd de jongen nooit meer wakker, dus dan was zijn leven in ieder geval ook voor Zebediah weer van belang geworden. Dan kon hij Onyx niet van school laten sturen, of als hij dat wel deed ging hij in ieder geval niet dood.
      Dat was in ieder geval íets.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Eigenlijk was het raar dat ze zulke goede vrienden waren geworden en dat Zebediah nooit ter sprake was gekomen. Wel als voormalige vriend van Nish, maar niet… als actuele bedreiging. Had Onyx hem nooit helemaal vertrouwd? Had hij hem willen beschermen? Hij wist het niet zo goed.
      Hij draaide zich naar zijn vriend toe en wist even niet wat hij als eerste moest zeggen of vragen.
      ‘Je wist dat Zebediah en Maxwell samenwerkten?’
      ‘Ik wist dat hij met een leraar samenwerkte. Maxwell leek me eigenlijk heel loyaal aan de school, ik heb hem nooit echt verdacht. Hij leek me te slim voor een samenwerking met Zebediah. Maar nu ik in dat gesprek hebt gehoord dat Maxwell wel meer waardevolle informatie voor zijn collega’s achterhoudt – en daarbij genomen dat hij Zebediahs mentor was én degene is die toegang heeft tot herinneringen en schoolverhoren… Ik kan de draadjes nu wel aan elkaar knopen.’
      Onyx keek zijn vriend peinzend aan. ‘Hoelang weet je het al?’
      ‘Dat hij de school omver wil werpen?’ Nish haalde zijn schouders op. ‘We waren vrienden, weet je nog. We hebben er samen over gefantaseerd. Gekeken wat ervoor nodig was. Het laatste jaar niet meer – toen hij met Fox kreeg groeiden we rap uit elkaar en na wat hij de jongen aandeed moest ik niks meer van Zebediah hebben. Hij heeft me wel benaderd, een paar maanden terug. Ik zei dat ik geen interesse had. Daar nam ie natuurlijk geen genoegen mee, hij komt nog wel een keer terug. Maar tot nu toe heeft hij blijkbaar anderen die het werk opknappen.’
      ‘En dat werk is? Eerstejaars wegpesten? Het is me nog steeds een raadsel waarom hij dat doet.’
      Nish trok een mondhoek op. ‘Ik had toch wel verwacht dat twee superbreinen als jullie dat konden uitvogelen.’
      Onyx keek de jongen uitdrukkingloos aan. ‘Wat dan?’
      ‘Zijn gave werkt niet op nieuwelingen. Van de laatste twee à drie jaar. Vond ie heel frustrerend.’
      Onyx’ ogen verwijdden zich. ‘Holy shit. Dat verklaart een hoop.’
      Als hij nog enig wantrouwen had, dan was dat nu verdwenen.
      ‘Dus hij wil ze echt uitmoorden?’
      ‘Sommigen. De gedachtelezer van de Rhino’s, bijvoorbeeld. Ik denk dat hij degenen met een nuttige gave eerst op een andere manier onder druk probeert te zetten en als ze dan niet doen wat hij wil, dan kunnen ze net zo goed verdwijnen.’ Nish was even stil. ‘Ik heb het lang voor me gehouden. Het klinkt stom, maar ik vertrouw m’n vrienden niet. Nemesis, Damon, Melissa… ze zijn niet zo anti-Zebediah. Ik heb nagedacht over wat ik in mijn eentje kon doen, maar niet veel. Degenen die een risico zijn ergens in het bos onderbrengen, dat is nog het beste waar ik op kon komen. Darian erbij betrekken – die heeft een hekel aan Zebediah maar die zal mij weer niet vertrouwen. Zoals de meesten.’
      Onyx bestudeerde zijn gezicht. Er lag een onrustige blik in zijn ogen, alsof hij bang was dat Onyx hem zou veroordelen omdat hij dit verzwegen had. Maar zelf had hij ook de nodige dingen voor zich gehouden. Hij begreep Nish’ voorzichtigheid wel.
      ‘Dat is misschien nog best te realiseren,’ bedacht Onyx. Niet dat hij veel mensen kon bedenken die zich vrijwillig zouden laten opsluiten, maar het was een betere optie dan wachten tot een gestoorde Rhino weer een keel doorsneed.
      Hij leunde met zijn hoofd tegen Nish’ schouder, op een gekke manier opgelucht dat ze hier ook over konden praten. Het had hen belangrijke nieuwe informatie opgeleverd.
      ‘Het is niet verkeerd als jij ook meedenkt als we wat proberen te verzinnen. Jij kent hem beter dan wij.’ Dat was eigenlijk wel een mooi voordeel. ‘Het zal je wel duur komen te staan als je je bij team Jenyx aansluit, denk je niet?’
      ‘Team Jenyx?’ grinnikte Nish.
      Onyx grijnsde scheef. ‘Ja man.’
      ‘Team Jenysh met een y?’
      ‘Nah.’
      Nish schoot in de lach en leunde even met zijn hoofd tegen dat van hem. ‘Ik denk dat ik op den duur wel screwed ben ja. Waar ik liever nu niet aan denk. Tijd voor film twee?’
      ‘Jep.’
      De rest moest hij nog maar even laten bezinken. Uiteindelijk zou hij alles toch aan Jester vertellen, dus ze konden er beter een keer met zijn drieën over spreken.

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Ik had al zo'n vermoeden. Waarom denk je dat ik direct naar jou kwam in plaats van iemand anders?" Hij dacht even een moment na over wat Jester zei. Maar Jester had ook gelijk, Romeo vrijlaten haalde de dreiging niet weg en maakte de dreiging misschien zelfs nog veel groter. "Dat klinkt alsof er een idee in je hoofd aan het vormen is. Zeg maar niets, dat is beter denk ik."
      Hij keek even om zich heen. "Ik heb ook een beter idee bedacht om de naamlozen te laten verdwijnen. Ik ben nog bezig met de details. Maar ik weet niet of het slim is om dat hier te bespreken. Maar het gaat goed komen," zei hij grijnzend.

---

It's never gonna happen, Guys.

Jester knikte langzaam.
      Als hij Zebediah belde, kon hij het spel verder buiten Yrla om spelen en kwam die niet in gevaar.
      Als ze Romeo in slaap speelden, kon Onyx niet meer dood (maar verhoogde de kans op een kidnapping wel aanzienlijk).
      Als ze op hun beurt dreigden Romeo om te leggen, was het de vraag wie de wapenwedloop het langste vol kon houden (en dat was Jester niet).
      Als ze gewoon weigerden, werd Onyx van school gestuurd. Geen optie.
      Als ze gewoon akkoord gingen, kwam Romeo terug de wereld in en bleef Onyx in gevaar. Geen optie.
      De enige conclusie was dat ze mee moesten doen in Zebediah's schaakspel en ook op glad ijs moesten gaan spelen. Want anders kwamen ze alleen maar nog dieper in de problemen terecht. Misschien dat ze iemand konden ruilen, voor Romeo. Zebediah had een manier nodig om op het terrein te komen en ook weer zomaar te verdwijnen. Maar hij kon niet in rook opgaan en er waren wel een paar anderen die dat trucje beheersten. Misschien dat ze Zebediah's loper konden ruilen voor Romeo. Dan wonnen ze tenminste iets aan terrein. Behalve dat er dan nóg een Zebediah-fanmens was dat ze gevangen moesten houden, en dat Zebediah hem of haar maar al te graag weer terug zou stelen.
      Hij had Onyx nodig.
      'Het begin ervan, in ieder geval,' antwoordde hij zijn vriend uiteindelijk, en hij keek op. 'Zo makkelijk krijgt hij zijn psychopaat niet terug.' Een kleine, maar verbeten glimlach kwam op zijn gezicht. De uitdaging stond er, nu was het hun beurt om terug te slaan. En écht iets te doen tegen Clive. Als dan toch al alle sporen van Romeo's verdwijning naar hem leidden, dan moest hij ook maar eens even bewijzen dat hij die plek op nummer één echt waard was, toch? Hij stond er nu toch al. 'Kan ik je daarbij nog helpen? We kunnen er morgen over praten, als er een oplossing is voor batshit-crazy?'
      Er was nog iets dat achterin zijn hoofd zeurde, trouwens.
      Misschien was Yrla niet de enige.
      Misschien zochten er meer mensen.
      Misschien niet naar informatie, maar naar Romeo zelf.
      Zebediah had voor de campus van de Lions gestaan.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.