[RPG • 0] Experium || 35 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 19 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 20 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 20 • Slopen • Gates • Slughorn

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •[Onbekend] • [Onbekend]

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen • Rai •Electriciteit •Goliath • Ant-Man •Klaus • Necromancer •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies •8034 • Gevarensonar •Nemesis • Vloeistoffen sturen •Maevis • [Onbekend] •Sarah • [Onbekend]

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

---

It's never gonna happen, Guys.

Merrin

Hij had een beetje stilzwijgend het gesprek tussen Jester en Fox gevolgd. Blijkbaar voelde Fox zich er niet prettig bij het Jester te vertellen, iets waar hij zich in kon verplaatsen. Misschien kon hij helpen? Hij wist alleen niet zo goed hoe. Merrin keek even naar Jester. “Ik moet je wel waarschuwen hoor, ik heb echt twee linkervoeten,” zei hij zachtjes.

---

It's never gonna happen, Guys.

      'Gelukkig heb jij de kans om die om te toveren in een rechter, als dat handig is,' mompelde Jester terug.
      Daar was weer een glimp van de vrolijke Fox die hij herkende, die net ook al honderd rondjes om zijn date had staan swingen. Maar waarom had hij net niet ook zo geklonken? Het voelde kut om de woorden van zijn vriend in twijfel te trekken. Maar tegelijkertijd wist Jester ook heus wel dondersgoed dat je iemands woorden helemaal niet meer kon vertrouwen als het om Zebediah of hemzelf ging.
      Misschien had hij Fox verboden erover te praten met zijn gave.
      Misschien had hij Fox onder druk gezet.
      Zeggen dat hij wist waar Kris was. Het kostte geen hoogstand detectivewerk om uit te vogelen dat Fox wist dat zijn vriendje nog leefde, zo vrolijk als hij was geweest. En Zebediah kénde hem, na een jaar een relatie met hem gehad te hebben. Knappe kop die dan nog die intense vreugde wist te verbergen, zeker op de momenten vlak ervoor als je nog niet eens wist dat Zebediah er was.
      Hij geloofde Fox niet. Diep van binnen bleven de aanwijzingen zeuren, de kleine onregelmatigheden die niet klopte.
      'Je klinkt nu opeens een stuk vrolijker dan net,' merkte hij zachtjes op. Zijn blik gleed heen en weer van Fox naar Merrin en hij aarzelde. Hij wilde heus niet inbreken in een persoonlijk gesprek en Kris was ook gewoon nog steeds weg en zonder enige aanknopingspunten om hem terug te krijgen, dus natuurlijk hoefde Fox niet de hele tijd vrolijk te zijn. Maar Fox kon liegen als hij dat wilde of als Zebediah dat wilde.
      Jesters gave niet.
      'Ik wil je best geloven, man,' zei Jester uiteindelijk, verontschuldigend maar tegelijkertijd ook een stuk standvastiger dan daarvoor. Even beeldde hij zich in dat Onyx naast hem stond als stille support. Kom op, je was een paranoïde leider en beste vriend, of je was het niet. Als Jester zich zorgen maakte dat Ratty liep te kloten, dan moest hij het niet laten gaan omdat hij anders het risico liep Fox' gevoelens daarover te kwetsen. Die wist ook best waar Zebediah toe in staat was en dat Jester dit niet deed omdat hij hém niet vertrouwde. 'Maar als Zebediah je heeft overrompelt en je gezegd heeft om te liegen als iemand naar hem vroeg, dan kan je nu niet veel anders. Mag ik mijn gave gebruiken om te checken dat dat niet zo is? Alleen voor de zekerheid.'

[ bericht aangepast op 14 dec 2020 - 8:48 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Het idee dat Jester zijn gave wilde gebruiken om te kijken of Fox eerlijk was, deed iets in zijn borst knappen. Dat was toch niet hoe je als vrienden met elkaar omging? Dat deden andere mensen toch ook niet?
      ‘Zebediah heeft me niet gevraagd om te liegen,’ reageerde hij gepikeerd. ‘En hij heeft zijn gave ook niet gebruikt. Als hij mensen kwaad wilde doen, had hij me allang naar binnen gestuurd om wie dan ook te verscheuren. Vraag je dit alleen aan mij? Of ga je iedere leerling af? Je kan het net zo goed aan Merrin vragen – die kan ter plekke in Zebediah veranderen en jou opdragen om jezelf weet ik veel wat aan te doen. Dat het vorig jaar is gebeurd, zegt heus niet dat ik het weer laat gebeuren!’ Zijn stem sloeg over en hij had plotseling helemaal geen zin meer om nog te gaan dansen. ‘Maar best – als je me niet vertrouwt dan blijf ik wel buiten.’ Hij draaide zich om, beende weg en sloeg de eerste hoek om die hij tegenkwam. Zijn onderlip trilde zonder dat hij wist waar de plotse emoties vandaan kwamen.
      Het was gewoon alsof men het nooit kon laten rusten. Alsof hij altijd de jongen bleef die dom genoeg was om zijn hele afdeling aan te vallen. Alsof niemand hem ooit nog zou kunnen vertrouwen – want hij zou vast wel zo dom zijn dat hij het weer liet gebeuren.
      Maar dat was niet waar. Hij had bewust oogcontact met Zebediah vermeden. Hij wist heus wel waar hij mee bezig was. Als er iemand op zijn hoede was, dan was hij het wel!

[ bericht aangepast op 16 dec 2020 - 19:37 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Tja, er was weinig geheim houden aan als Fox zichzelf nu al versprak. Hij keek heel even met een geërgerde blik naar Jester en liep toen achter zijn vriend aan. De jongen stond nogal verslagen vlak buiten de deur. Merrin legde even aarzelend een hand op Fox zijn schouder. "Fox, Jester bedoelt het vast niet zo. Hij heeft..." Merrin aarzelde even. "Hij heeft dingen gewoon onhandig verwoord." Hij wist totaal niet of dat zo was, Merrin zou het ook niet prettig vinden als Jester bij hem zou controleren met zijn gave. Het voelde alsof men je niet meer kon vertrouwen op je woord. "Gaat het een beetje?" vroeg hij zachtjes.

---

It's never gonna happen, Guys.

De vorige keer dat hij plotseling was weggegaan, kwam dat toen ook door haar? Was zij als een soort roze voor hem? Nenya beet ongemakkelijk op haar lip en voelde zich ergens schuldig, ondanks dat ze het zelf niet geweten had dat zij het erger had gemaakt. Misschien kon zij ook maar beter weer teruggaan naar de campus. Eenmaal weer binnen in de zaal zag ze haast niemand met wie ze gewoon een gesprek kon aanknopen en eerlijk gezegd stond haar humeur er ook niet meer naar, zelfs niet toen Adam uit de menigte opdook.
      'Hé,' zei ze, in een poging nog een beetje neutraal te klinken. Op zijn vraag wist ze het antwoord niet eens. 'Euh, nee, ik weet het ook niet. Ik was eigenlijk vooral met Emil aan het praten. De anderen zaten op een gegeven moment daar in het hoekje, maar waar ze nu zijn weet ik niet. Sorry.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Adam keek zijn vriendin een beetje onderzoekend aan. Ze leek een beetje afgeleid, haar gedachten waren duidelijk ergens anders. ‘Maakt niet uit. Hoe gaat het met Emil?’ vroeg hij nieuwsgierig. Hij had het vermoeden dat ze hem wel leuk vond. Of misschien vond hij het gewoon leuk als zij ook een vriendje had. In elk geval vond hij ze wel een leuk stel. Emil was rustig en aardig en hij had wat betrouwbaars over zich.

---

Every villain is a hero in his own mind.

      'Hij zou terug gaan naar zijn campus. Hij had- hoofdpijn, zei hij.' Ze trok even met haar schouders. Dat het door haar erger was geworden wilde ze liever niet zeggen, want dan zou het nare gevoel in haar maag vast en zeker erger worden. 'Waar is Merrin?' probeerde ze van onderwerp te wisselen, 'of was jij hem ook kwijt?'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

      'W-wat?' stamelde hij, even compleet uit het veld geslagen. Voor hij überhaupt de kans kreeg om zijn vriend achterna te gaan deed Merrin dat al, die hem nog een boze blik toestuurde en achter Fox aan het donker in verdween. Jester begreep niet eens waarom die nu boos was. Of Fox. Dachten ze nu echt dat hij zijn vriend niet op zijn woord vertrouwde? Natuurlijk wel! Hij wist best hoe erg het Fox dwarszat wat er was gebeurd en dat hij geen tweede keer de fout zou maken om Zebediah te vertrouwen. Daar ging het toch ook helemaal niet om? Ratty had maar één kort, onbewaakt moment nodig om zomaar voor je neus op te duiken en *poef*, daar ging je vrije wil. Dat was gewoon stomme pech, niks anders.
      Jester zou Onyx ook echt niet op zijn mooie blauwe ogen geloven. Ratty zou hem gewoon opdragen om het geheim te houden en voor je het wist was Onyx voorgoed verdwenen, alleen maar omdat Jester niet goed genoeg had opgelet. Dat had niks te maken met wat er vorig jaar gebeurd was, maar met de voorspelling van nú! Hij was gewoon bezorgd en argwanend als de pest als het om Ratty ging. Meer niet. Fox hoefde helemaal niet buiten te blijven. Jester wilde alleen maar dat er hem niks zou gebeuren. Dat was alles.
      Even wist hij niet zo goed wat hij moest doen. Achter Fox aan gaan leek hem geen goed idee. Die rende dan misschien alleen maar nog verder weg en als er dan wel iets gebeurd was, dan zaten ze alleen nog maar verder in de penar-
      Zebediah heeft me niet gevraagd om te liegen.
      Jester keek in de richting waar Fox verdwenen was en de zin speelde op een vreemde manier door zijn hoofd.
      En hij heeft zijn gave ook niet gebruikt.
      Omdat hij Fox niet gesproken had? Wist zijn vriend daarom zo zeker dat Zebediah zijn gave niet had gebruikt?
      Als hij mensen kwaad wilde doen, had hij me allang naar binnen gestuurd om wie dan ook te verscheuren.
      Die zin was in beginsel sowieso al fout; dat Ratty een geduldig mens kon spelen dat had Jester onderhand ook wel door. Maar er was nog iets anders in die zin dat hem niet lekker zat en hij bleef staan waar hij stond, het antwoord nét buiten zijn bereik. De manier waarop Fox het gezegd had... dat klopte niet als hij hem niet gezien had, toch? Dan zei je gewoon dat je hem niet gezien had, punt. Niet dat hij zijn gave niet had gebruikt, of je niet gevraagd had te liegen. Dat betekende dat hij het over heel andere dingen had gehad, maar dat je hem wél had gesproken.
      Zebediah heeft me niet gevraagd om te liegen.
      Maar dus wel iets anders.
      Het stemmetje in zijn hoofd keek aarzelend van de paarse bol wol naar het bord en weer terug.
      Fox... had gelogen?
      Hij had Zebediah wel degelijk gezien. En Merrin ook, en ze hadden allebei dat van hem verborgen willen houden. Jester vloekte en draaide zich al half om met het idee om er toch achteraan te gaan, maar hij had het ijskoud en de twee jongens waren nergens meer te bekennen. Hij kon niet nog eens eindeloos gaan zoeken en Fox was sneller dan hij als hij dat wilde. Dan moedigde hij het gevaar misschien alleen maar aan. Met stijve vingers van de kou viste Jester zijn iNet uit zijn zak en vluchtte terug naar de warmte van de zaal terwijl hij het nummer van Fire draaide. Hij had de gang al gehaald toen er eindelijk werd opgenomen. 'Ja, met Jester,' zei hij zelf meteen. 'Waar de fuck zit jij?'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Hij had zijn rondje naar de campus verlengt, iets waar hij nu ontzettend spijt van had gekregen. Hij keek met tranen langs de rand van zijn ogen naar het koppeltje wat langs de rand van het meer stond. Ergens kon hij het opbrengen blij te zijn voor zijn vriendin, maar aan de andere kant kneep zijn hart samen en voelde hij de jaloezie als een malle door zijn lichaam golven.
      Binnen twee seconden stond hij voor de veranda van de Panthers campus. Een misselijk gevoel was in hem omhoog gekomen. Hij wilde blij zijn voor Fersephone en had dit ook al ergens verwacht toen hij wegliep van het feest en ze achterliet. En toch deed het pijn. Hij snapte niet hoe Nish hier zo luchtig mee om kon gaan, zoals hij over Onyx sprak. Nish vond het belangrijk vrienden te blijven met Onyx, net zoals hij dat belangrijk vond om dat met Fersephone te doen. Maar om een of andere reden leek Nish hier beter mee om te kunnen gaan dan hij. Misschien moest hij het maar eens aan de bruinharige jongen vragen, in de hoop dat hij geen stomme dingen deed in zijn vriendschap met Fersephone.
      Hij stommelde naar boven en liep terug naar zijn kamer. Nish had gelukkig alles weer tevoorschijn gehaald. Nu alleen nog Maaya. Misschien kon hij zonnetjes op haar gezicht tekenen of zoiets, om de tijd even de doden en het nare gevoel uit zijn maag te verjagen. Of een snorretje, hij wilde haar gezicht wel zien de volgende dag als dat op haar gezicht zat. Yrla schudde zijn hoofd. Het zou nooit genoeg zijn, het zou het allemaal niet makkelijker maken. Hij wist niet eens wat hij dit nare gevoel voor moest aanmerken. Kon hij echt zeggen dat hij liefdesverdriet had? Een rilling liep over zijn rug heen bij dat woord. Alleen de gedachte eraan smaakte al naar op zijn tong.
      Maar er was echter het feit dat hij zich nog wel altijd naar voelde onder Fersephone haar afwijzing. Hij wist eigenlijk niet zo goed wat hij daarmee aanmoest. Misschien dat Vienna een antwoord had. Maar die zat net zo erg met haar hoofd in de wolken als Fersephone. Hoeveel hij daaraan zou hebben wist hij ook niet.
      Dan zat er nog maar een ding op. Internet. Yrla opende een incognito venster in zijn iNet en liep al typend naar de kamer van Onyx. Hij had net de woorden ‘hoe om te gaan met een afwijzing' ingetypt, toen hij aanklopte bij Onyx. Hij wachtte geen antwoord af, maar kondigde zich aan door de deur. "Hee! Ik kom mijn pakketje ophalen," zei hij met een grijns. Hij liet zijn ogen over de verschillende sites gaan, afgeleid door zijn iNet. Het waren verschrikkelijke sites, vooral meisjes dingen, maar misschien hadden ze wel iets handigs, waar hij niet aan gedacht had.
      Met dat de deur openging, schrok hij zo erg dat hij vliegensvlug zijn iNet wegstopte. Er lag een lichte blos van schaamte op zijn gezicht, wetende dat als Onyx zou weten dat hij dit op zou zoeken dat hij compleet voor schut stond. Zo ver dat hij zich de komende weken niet meer zou durven te vertonen.

[ bericht aangepast op 17 dec 2020 - 18:42 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Fox wist daar geen antwoord op. Of misschien ook wel, want de tranen rolden niet over zijn wangen omdat hij zich zo geweldig voelde. De hele ontmoeting met Zebediah was één verwarrende storm geweest en nu had hij het gevoel dat hij zich moest verantwoorden tegenover zijn vrienden, die daar nooit achter zouden staan en hem erom zouden veroordelen. Merrin had Zebediah niet gekend, dat was vast de enige reden waarom hij hem niet uitfoeterde. ‘Ik weet het niet,’ mompelde hij. ‘Mijn gedachten zijn gewoon één dikke verwarde brij. Er gaan zo veel mensen boos worden als ze weten dat ik met Zebediah heb gesproken en contact wil onderhouden omdat hij misschien mijn enige weg naar Kris is. Ze vinden me vast een egoïstische lul.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘Oh, wat vervelend,’ antwoordde Adam. Het was duidelijk aan Nenya te zien dat ze graag nog wat langer met hem had doorgebracht. ‘Ik weet niet waar Merrin is. Iemand had me per ongeluk geëlektrocuteerd, dus daarna heb ik eerst een uur op bed gelegen. Merrin wilde nog wel teruggaan, al weet ik niet waar hij nu is.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Fire en Fersephone waren samen in het gras gaan zitten. Soms waren ze in gesprek, soms genoten ze gewoon van de stilte. Hij vond het fijn dat zij zich daar niet ongemakkelijk onder voelde en de tijd niet vol probeerde te praten. Er zweefden wat vlammetjes om hen heen om voor warmte te zorgen, al leunde Fersephone vanzelf tegen hem aan als ze het koud begon te krijgen.
      Hij schrok op toen zijn iNet afging en tastte vlug naar het apparaat. Het was Jester en meteen was hij klaarwakker. Die belde hem niet zo maar.
      Toen die met een snauw begon, fronste hij beledigd. ‘Ik ben bij het meer, hoezo? Is er wat gebeurd?’
      Direct kwam er een schuldgevoel opzetten. Bij feestjes bleef hij altijd toezicht houden. Juist nu er leraren waren, had hij gedacht dat hij wel even weg kon. Even aan zichzelf kon denken. Blijkbaar was er toch iets misgegaan en die gedachte nestelde zich als een egel in zijn maag. Hadden de Rhino’s weer wat uitgehaald? Was Romeo ontsnapt en kwam die nu met een groots entree binnen? Zijn blik flitste naar Fersephone. Wat als er iets met haar zusje was gebeurd?

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘Naar wie ben jij vunzige berichtjes aan het sturen als je je iNet zó snel wegmoffelt?’ vroeg Onyx met een grijns. Hij was blij dat Yrla zich weer bij elkaar geraapt had, wat de reden ook was geweest dat hij twee uur geleden ook naar binnen was gestormd. Blijkbaar had het in elk geval niets met Nish en hem te maken.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Merrin viel even stil. Hij wist niet zo goed hoe te antwoorden, bang dat hij iets verkeerd tegen Fox zei. "Ik denk gewoon dat Jester voorzichtig wil zijn en waarschijnlijk is hij gewoon bezorgd om je," zei hij zachtjes. "Jullie zijn toch vrienden?" Merrin schuifelde even met zijn voet. "Alleen wat Jester net zei was gewoon niet zo handig van hem. Dat over zijn gave... Dat was gewoon idioot." Waarom hij het een soort van voor Jester opnam wist hij ook niet zo goed. Maar hij had heus wel aan de roodharige jongen gezien dat hij zich zorgen maakte om Fox. Het was duidelijk van zijn gezicht af te lezen, maar hij was gewoon idioot in woorden. Dat had hij wel vaker...
      "Ik weet dat ik die Zebediah niet zo goed ken, maar ik vond hem niet zo aardig toen ik net met hem sprak. En dat was de eerste indruk." Hij wreef even over de rug van de jongen. "Het is nu eenmaal zo dat hij niet zo'n leuke reputatie heeft. En we willen gewoon dat jij veilig bent." Het was vreemd om over Jester en hemzelf te spreken als een 'we', maar het was wel waar toch?

[ bericht aangepast op 17 dec 2020 - 19:25 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

"Naar je moeder, nou goed?" antwoordde hij droog terug. Hij liep even de kamer in en begroette Nish even kort. Daarna keek hij naar het slapende meisje op het bed. "Kunnen we haar niet gewoon altijd zo laten?" vroeg hij met een glimlach. "Ze is wel lekker rustig zo."

---

It's never gonna happen, Guys.