[RPG • 0] Experium || 27 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 19 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 20 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 20 • Slopen • Gates • Slughorn

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •[Onbekend] • [Onbekend]

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen • Rai •Electriciteit •Goliath • Ant-Man •[Onbekend] • [onbekend] •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies •8034 • Gevarensonar •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend]

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

[ bericht aangepast op 27 aug 2020 - 13:37 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

"Officieel is het ook meer een cake," zei ze grinnikend. Ze kon merken dat ze het stiekem toch spannend gevonden had of hij het wel lekker vond. Ze had een klein risico genomen door niet iets voor de hand liggends te nemen. "Ai. Dan kan ik maar beter winnen, anders wordt het hard werken voor me." Al moest ze eerlijk bekennen dat ze het misschien niet eens zo heel erg zou vinden. Het leek haar best een grappig idee om een keer te doen, al had ze nu geen flauw benul waar ze aan moest denken. Dat was dan deel van de voorpret dan maar. Ze nam zelf een hap van haar taart en bedacht tot haar opluchting dat het allemaal wel oké ging. Ze was nerveus geweest voor de herontmoeting met Darian, vooral omdat hij vorige keer zo plots verdwenen was.
      Zo zaten ze een tijdje te kletsen met elkaar, tot het moment dat Vienna even op haar iNet keek voor de tijd en schrok. "Oh shit. Ik moet gaan, ik heb morgen bio proefwerk. En ik wil graag nog wat slaap hebben." Ze zette de mand voor Darian zijn neus neer en glimlachte naar hem. "Hier, neem mee. Er is nog wat over. Maar ik zou graag wel de mand terug willen hebben straks." Ze keek even aarzelend naar haar zweefboard, maar besloot dat het nu niet handig was om terug te vliegen. Waarschijnlijk kwam ze er dan niet meer vanaf, en ze wilde echt fit zijn voor die toets. Dus liet ze het ding gewoon naast haar zweven, terwijl ze opstond. Even keek ze aarzelend van de weg terug naar Darian en haalde toen toch maar haar iNet tevoorschijn. "Zou je.. Zou je je nummer erin willen zetten? Dan hoef ik volgende keer inderdaad niet een heel eng Rhino house in om je te vinden." Ze glimlachte nerveus. Hij had het vorige keer zelf aangeboden, maar om een of andere reden was het een gekke vraag om te stellen.

---

It's never gonna happen, Guys.

Darian probeerde niet te laten merken hoe ontzettend blij hij was dat ze om zijn nummer vroeg, zelfs al hoefde het niet te betekenen dat ze het ooit zou gebruiken. Maar het was gewoon een hele stap vooruit, toch? Hij zag er naar uit om vaker samen tijd door te brengen, zeker omdat de sfeer in zijn campus nog erger was dan voorheen. Zowel hun naamloze als Romeo was op dezelfde dag verdwenen en geen daarvan was teruggekomen, zelfs al was de doorgedraaide Panther wel teruggekeerd. Dat had hun toch een soort van rust gegeven dat de verdwijningen ophielden, maar daar hadden ze het toch lelijk mis gehad. Hopelijk kregen ze wel snel nieuwe leerlingen, anders zouden ze een enorme achterstand hebben bij de volgende opdrachten. Hij gaf het iNet terug aan Vienna en wist toch weer een glimlach om zijn lippen te krijgen. 'Veel plezier met je zweefboard.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Het was prettig dat Adam naast hem liep, het hielp ontzettend om te zenuwen van eerder te bedwingen. Het was al een heel verschil met vorige keer dat hij het bos ingetrokken was, de angst was er vanaf het begin al uitgehaald. En doordat het overdag was, kon hij veel meer zien van het bos, de bomen om hem heen. Hij begon zich af te vragen wat hij er nu zo eng aan gevonden had. Merrin keek een beetje weemoedig om zich heen en verbaasde zich dat hij dingen begon te herkennen. Vroeger in vakanties trok hij vaak met zijn vader de bossen in. De man leerde hem alles over paddenstoelen, verschillende bomen en vogels als die langskwamen. Ze waren als een soort avonturiers door de bossen getrokken, op zoek naar wild. De herinnering bracht zowel warmte in zijn borst omhoog, als tranen in zijn ogen. Hij keek even naar Adam die naast hem liep.
"Wist je dat er een boom bestaat die wel tachtig meter hoog kan worden en wel vijfentwintig meter breed? Hij is bestand tegen heel veel ziektes en mensen gebruiken zijn hout niet, omdat dat veel te zacht is. Hij kan wel duizenden jaren oud worden! Uiteindelijk pleegt hij zelfmoord, omdat de boom te zwaar wordt voor zijn eigen stam," ratelde hij het feitje van zijn vader perfect na. Het was enorm indrukwekkend geweest om zo'n grote mammoetboom te zien, maar hij wist zeker dat hij hier in dit bos er geen tegenkwam.
      Hij lachte bij de herinnering, voor het eerst nu hij zichzelf zo toestond terug te denken aan zijn vader. Er liep een traan over zijn wang en voor Adam geschrokken kon vragen wat er aan de hand was, legde hij het al uit. Het was een onderwerp waar hij niet graag over sprak, maar het kon nooit verkeerd zich te openen tegenover zijn vriendje. "Ik ging vroeger met mijn vader altijd het bos in, in vakanties. Hij heeft me dat allemaal geleerd," zei hij met een kleine glimlach.

[ bericht aangepast op 17 aug 2020 - 10:00 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Wat heerlijk dat je al die mooie herinneringen nog hebt,’ zei Adam en hij gaf een kneepje in zijn hand. Het wakkerde het verlangen aan om ook op zoek te gaan naar zijn verleden. Naar zijn vader en moeder, naar zijn zusje en tweelingbroer. Misschien moest hij daar de komende week harder zijn best voor gaan doen. Als hij meer herinneringen kreeg, kreeg hij misschien zo scherp een omgeving in gedachten dat hij ernaartoe kon reizen en met zijn familie kon praten! Hij keek even opzij naar Merrin. Zou hij het fijn vinden om zijn vader nog een keer een knuffel te kunnen geven? Om nog een laatste keer met hem te praten? Als Adam zijn gave straks helemaal onder de knie had, kon hij dat voor Merrin doen. Of was dat te pijnlijk? ‘Het is wel duidelijk van wie je dan je slimheid hebt,’ zei hij met een knipoog.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Damon is in de eetzaal.
Vienna keek op van het berichtje dat Yrla haar gestuurd had. Toen ze hem vroeg of hij Damon in de gaten wilde houden voor haar, had hij haar eerst met opgetrokken wenkbrauw aangekeken. Ze had zich gelukkig niet uit hoeven leggen, want toen ze zei dat het belangrijk was, had hij er al mee ingestemd. Yrla zou Damon in de gaten houden en hen op tijd waarschuwen als hij terug kwam naar de campus. Daar vertrouwde ze Yrla voor de volle honderd procent in, want als er iemand goed was in schaduwen was hij dat wel, met zijn gave.
      "Oké, doe voorzichtig." Vienna en Fox hadden afgesproken dat Fox door de voordeur naar binnen zou gaan. Hij zou zich veranderen in een spin en naar de kamer van Romeo en Damon lopen. Daar zou hij het raam opendoen, zodat Vienna via het raam naar binnen kon. Nerveus ging ze onder het beoogde raam staan. Het was niet moeilijk geweest om uit te vogelen welke kamer van Romeo was. Fox had daar tot een jaar geleden nog rondgelopen en natuurlijk was hij ook wel eens in de kamer van Romeo geweest. Hij was ook degene geweest die wist dat Damon de kamergenoot was van Romeo, en voor het eerst zou die kennis hen misschien een keertje helpen in plaats van dat Romeo en Zebediah hen in de weg zaten.
      Romeo zijn kamer zat op dezelfde plek als die van Arrin, - als je het met de Panthers vergeleek, en die recht tegenover de geheime gang bevond. De Rhinos gebruikten die geheime gang al veel langer dan de Panthers, dat wist Vienna nog uit haar tijd met Thor. Ze hadden een van de kamers wel eens gebruikt om een beetje privacy te hebben. Het zou nog kunnen dat daar ook iets lag, maar Vienna achtte de kans klein.
      Ze hoorde meer dat het raam boven haar open gegooid werd, dan dat ze het zag. Door de zenuwen was ze zich verloren in gedachten. Haastig ging ze op het wiebelige plankje staan en liet ze zichzelf omhoog zweven. Ietwat onhandig kroop ze door het raam naar binnen en stapte ze op het tapijt. "Bedankt," grijnsde ze naar de jongen met de krulletjes. Sinds ze zondag alles uitgesproken hadden, was er weer wat meer lucht tussen hen gekomen. Ze waren gewoon oké met elkaar en gingen elkaar gelukkig niet uit de weg. Wat ook een stuk lastiger zou zijn geworden, omdat Fox nu in het Panthers house sliep. "Jij links, ik rechts?" stelde ze voor. Ze wisten niet welke kast van Damon was en welke van Romeo. Maar daar zouden ze vast snel genoeg achter komen.

---

It's never gonna happen, Guys.

Merrin glimlachte naar Adam naast hem. Misschien wel. Hij merkte dat hij gloeide van trots. Zou hij echt op zijn vader lijken? Dat zou hij wel heel graag willen, heel graag. En ergens had Adam gelijk. Hij had al die mooie herinneringen nog, alle herinneringen aan zijn vader. Hij had ze teruggekregen en kon zich indenken hoe gelukkig hij zich had gevoeld in die tijd. Hij zou ze voor geen goud meer willen opgeven.
      Toen er verderop een vogel schreeuwde, werden zijn gedachten ruw onderbroken en dook hij toch even geschrokken ineen. Maar al gauw kreeg hij door dat dat nergens voor nodig was. Er was niets aan de hand en hij voelde het kneepje van Adam in zijn hand, die hem vertelde dat hij niet alleen was. Hoe langer ze liepen, hoe meer zijn zenuwen toch begonnen te groeien. Wat als ze nu betrapt werden? Zouden ze dan gestraft worden? Een paar dagen zonder eten? Hij schudde die gedachte van zich af. Nee! Fox zei dat het bos nooit iemand kwam en dat hij hoogstens moest kauwgom krabben als ze betrapt werden. Kauwgom krabben... Ja, alleen kauwgom krabben.
      Zijn ademhaling ging toch iets sneller, maar precies op het moment dat hij aan Adam wilde vragen of ze even konden pauzeren, kwam achter de bomen het kratermeer vandaan. Het lag in een rotsachtig gedeelte en het zag er bijna naar uit alsof er inderdaad een meteoriet ingeslagen had, zo midden in het bos. Ze liepen naar de rand van het meer en Merrin vergat zijn angst totaal. Verwonderd keek hij naar het water van het meer. "Het is paars!"

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Ja, gaaf hè? ’s Nachts is het helemaal mooi, als de maan erop schijnt.’ Hand in hand liepen ze een stuk om het meer heen, totdat ze bij een hoge rots aankwamen. Het zou een flinke sprong zijn, maar volgens Fox helemaal veilig. ‘Wat zeg je ervan?’ vroeg hij. ‘Zullen we samen van die rots in het water springen?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Dat zou wel heel stoer zijn natuurlijk. Maar hij wist niet of hij het durfde. "Maar ik heb helemaal geen zwembroek bij me," probeerde hij nog. Hij lachte ietwat nerveus.

---

It's never gonna happen, Guys.

Adam grijnsde en trok hem in de richting van de rots. 'Er is hier toch niemand, we hebben geen zwembroek nodig.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Fox knikte en deed de kastdeur open, niet helemaal wetend waar hij nou naar op zoek was. Aan zijn kleren besteedde hij niet veel aandacht, daarna ging hij de laatjes af. Hij trok z’n neus op toen hij daar een aantal dingen vond waarvan het maar beter was dat Vienna ze niet had gevonden en schoof daarna ook de la met sokken dicht. Dit was overduidelijk Romeo’s kast. Misschien vond hij wat in zijn bureau. Ook daar bekeek hij de vakjes en laatjes en bladerde hij door de papieren. Alles was ontzettend georganiseerd en het was vooral schoolwerk. In het onderste laatje vond hij opeens wat geks – een boekje met een slotje. Hield Damon een dágboek bij? Hij kon het zich niet voorstellen. Had hij dat van iemand anders afhandig gemaakt? ‘Kijk dit dan,’ zei hij en hij draaide zich naar Vienna toe.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Hij was al bang dat Adam dat zou zeggen. Ietwat aarzelend trok hij zijn shirt over zijn hoofd heen en legde die op een stapeltje heen netjes op zijn broek, sokken en schoenen ernaast. Heel even twijfelde hij over zijn onderbroek of hij die ook moest uittrekken. Normaal zou hij er geen problemen mee hebben, naakt zijn was gek genoeg een van de weinige dingen waar hij geen moeite mee had. Maar hij had met Adam een afspraak gemaakt. Hij treuzelde dan ook iets met omkleden om te zien wat ze jongen met het zwarte haar deed. Hij zou gewoon Adam zijn voorbeeld volgen.

---

It's never gonna happen, Guys.

Het was vooral donkere kleding wat ze tegen kwam en een paar kristallen bollen. Dit was overduidelijk de kast van Damon en niet van Romeo. Al bleef ze toch zoeken of ze gekke dingen tegen kwam. Ze was net aan zijn nachtkastje begonnen, toen Fox iets omhoog hield. Ze stond op van de grond en nam nieuwsgierig het zwart leren boekje van hem over. Een onheilspellend gevoel overviel haar. Geschrokken voelde Vienna aan haar nek, maar vond daar inderdaad geen ketting waar ze altijd de sleutel aan bewaarde. "Is er ook een sleutel?" vroeg ze bleek aan de jongen. Nee, nee. Dit kon niet. Haar dagboek lag gewoon in haar nachtkastje, dit boekje leek er gewoon ontzettend veel op. Het had gewoon toevallig ook de rug halverwege de kaft gebutst. Het was vast niet zo. Fox stak haar al gauw een sleutel aan een kettinkje toe. En hoewel ze wist dat ze niet mee kon ontkennen, wilde haar hoofd het gewoon niet geloven.
      Ze stak de sleutel in het slotje en draaide hem om. Zodra ze de bladzijde opende, herkende ze haar eigen handschrift. "Deze is van mij," zei ze ongelovig. Ze keek op naar Fox, haar gezicht wit weggetrokken. "Dit is mijn dagboek." Ze sloeg het boekje dicht, draaide het gauw met de sleutel weer dicht en klemde het boekje tegen haar zijde aan. Toen ze opnieuw naar Fox opkeek, was haar gezicht vol vragen. "Wat moet Romeo met mijn dagboek?"

[ bericht aangepast op 17 aug 2020 - 13:35 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Ik weet het niet.’ Er kwam een beklemmend gevoel in zijn borst. Was Vienna ook de reden dat hij met haar beste vriendin had gedatet? Maar waarom dan? Had Romeo Vienna en hem uit elkaar willen drijven door haar met iets te chanteren? Hij wist dat Romeo een hekel aan hem had, maar hij kon zich ook niet voorstellen dat hij zó ver zou gaan om hem te sarren. ‘Hij zocht waarschijnlijk naar iets om je mee te chanteren. Maar waarom… Dat weet ik echt niet. Omdat hij gewoon een heel naar persoon is. Misschien was hij bang dat je een negatieve invloed op Fayr zou hebben en zocht hij naar iets om je onder druk te zetten.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Adam trok wel al zijn kleren uit, hij had geen zin om straks in een natte boxer te lopen. Ze douchten ook weleens tegelijkertijd, hij vond het niet erg om nu ook zo het water in te springen. Het steen was op sommige plekken scherp onder zijn voeten, toch klauterde hij naar de hoogste punt en wachtte daar enthousiast tot Merrin bij hem was. Hij merkte wel dat Merrin het eng vond, maar juist daarom was hij onwijs trots dat hij toch ook deze stap wilde wagen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Jij was hetgeen waar hij achteraan zat. De woorden van Jester galmden door haar hoofd heen. Het gaf haar een beklemmend gevoel dat hij haar blijkbaar zo bestudeerd had. Had hij alles gelezen? Had hij haar ook in de gaten gehouden? Was Fayr dus echt alleen een middel geweest. Maar waarom? Waarom kwam Romeo achter haar aan? Wat wilde hij van haar? Helaas kon ze het nu niet aan Romeo vragen. "Ik.. wil er niet over nadenken," zei ze zachtjes. Ze knielde neer naast een van de nachtkastjes en rommelde erin. In haar hoofd bleef ze afvragen wat Romeo van haar moest. Ze kon het niet helemaal uit haar hoofd krijgen. Wat wilde hij van haar? Ze was zo aan het nadenken, dat ze bijna het blad miste waar ze de naam van haar vriendin zag langsflitsen.
      Nieuwsgierig pakte ze het blad op en las Om je lippen bij af te likken bovenaan het blad. Fayr stond op 1. Ze grinnikte in eerste instantie. Ze vond Romeo nu niet echt het type die mensen zou gaan scoren op een hot-lijst. Toen ze echter verder las, zag ze Fox op vijf staan. Deze lijst was dus absoluut niet van Romeo, maar van Damon. Damon vond ze nou ook niet het type ervoor, tot ze opeens besefte wat hij bedoelde met lekkere hapjes. "Oh gadver," zei ze, terwijl ze walgend naar het papier keek. Damon had de lekkerste hapjes uitgekozen, die hij met zijn gave kon bewerken. En Fayr stond op 1! "Moet je dit zien. Dit is echt gestoord." Ze gaf het papier aan Fox, die al gauw met zijn bruine ogen over de namen heen ging.

[ bericht aangepast op 21 aug 2020 - 15:31 ]

---

It's never gonna happen, Guys.