[RPG • 0] Experium || 27 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 19 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 20 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 20 • Slopen • Gates • Slughorn

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •[Onbekend] • [Onbekend]

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen • Rai •Electriciteit •Goliath • Ant-Man •[Onbekend] • [onbekend] •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies •8034 • Gevarensonar •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend]

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

[ bericht aangepast op 27 aug 2020 - 13:37 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Fersephone keek toe hoe het meisje de trap afdaalde. "Je wordt bedankt. We kunnen haar maar beter laten gaan denk ik. Ik praat straks wel met haar." Ze keek even op naar de jongen met het blonde haar. "Kun je me eerst de schuilkelder laten zien, bedenken we daarna wel een manier om Zebediah voor de gek te houden. " Ze zuchtte even en keek naar de plek waar Vienna verdwenen was. Fire had een punt, Zebediah zou gaan zoeken. En als hij Romeo zou vinden, zou hun wraak waarschijnlijk zoet zijn. Er konden hier beter maar zo min mogelijk mensen van weten. "Ik weet dat we Romeo niet voor eeuwig opgesloten kunnen houden, en Zebediah zal op gegeven moment ook wel iets vermoeden. Maar ik kan moeilijk niets doen. Ik kan hem niet rond laten lopen, wetende dat zowel Fayr als Vienna in gevaar zijn. En misschien ikzelf ook wel."
      En opeens ging er een idee op in haar hoofd. "Dus misschien moeten we terugkeren naar ons oude plan. In plaats van te wachten totdat Zebediah ons komt halen."

---

It's never gonna happen, Guys.

Fox had aanvankelijk geen aandacht besteed aan wat Fersephone dan ook had willen vertellen, maar toen hij Vienna opeens op de gang hoorde schreeuwen, trok er toch onverwacht bezorgd gevoel door hem heen. Zat zij in de problemen? Er zat een knoop in zijn maag toen hij de naam van zijn ex opving. Hij opende deur en keek de gang door. Net op dat moment draaide ze zich om en stormde weg.
      ‘Goed bezig joh,’ kon hij niet nalaten tegen Fire te zeggen. Hij zuchtte toen hij de verwilderde blik in zijn ogen zag. Misschien was hij ook wel te hard geweest. Fire was dan wel hun leider, maar hij had ook zijn angsten. ‘Ik ga wel achter haar aan,’ zei hij en hij wierp Fire een soort verontschuldigend glimlachje toe voordat hij in een vogel transformeerde en achter Vienna aan vloog. Hij bleef op een afstandje, al kreeg hij al vrij snel door dat ze naar het meer ging. Een paar meter bij haar vandaan landde hij in het gras en transformeerde naar zijn eigen gedaante.
      Hij mocht dan wel teleurgesteld in haar zijn en zich gekwetst voelen, maar er waren belangrijkere gevoelens dan dat. Hij merkte dat hij nog steeds een vriend voor haar wilde zijn, zelfs als zij vond dat hij haar te weinig aandacht gaf.

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘Tot er weer iemand op school komt die kan teleporteren, zie ik niet in hoe we hier binnen een paar maanden – laat staan weken – met z’n allen wegkomen.’ Het praten over ontsnappen begon hem op de zenuwen te werken. Het voelde verkeerde. Alsof ze iedereen in de steek lieten. ‘Ik zal je de schuilkelder laten zien, maar liever als het donker is. Neem maar van mij aan dat het een goede plek is. Laten we het met Jester en Onyx doorspreken. Met vier meningen is het makkelijker om een waterdicht plan te verzinnen.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Ergernis schoot door haar heen, toen Fire meteen een soort van hun oude plan in het water gooide. Hij deed niet eens de moeite om erover na te denken. Wat moest ze dan?! Afwachten tot Romeo en Zebediah hun ding hadden gedaan. Wachten tot Romeo zich vergrepen had aan haar zus? Never nooit niet van haar leven! "Er zijn meer wegen die leiden naar Rome," zei ze donker. Romeo opsluiten was nooit genoeg, Zebediah was nog altijd daar ergens. Ze moesten iets doen! Ze zuchtte, in een poging haar woede te bedaren. "Ik heb niet tot het donker is, Romeo verwacht Fayr om acht uur." Ze zei het zo kalm mogelijk en wist wonderbaarlijk haar woede uit haar stem te weren. Ze was blij dat Fire in ieder geval haar de schuilkelder wilde laten zien, maar de rest. "Is het niet hoe meer mensen we hiervan op de hoogte brengen, hoe meer mensen we in gevaar brengen?" zei Fersephone scherp.

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Dan doe jij je voor als Fayr en sla je hem neer of ik zorg dat ik in de buurt ben en zorg dat hij bewusteloos raakt door de rook.’ Ze konden moeilijk een geknevelde jongen op klaarlichte dag naar een schuilkelder brengen. ‘En niets is gevaarlijker dan een half plan hebben. Onyx en Jester hebben allebei een andere manier van denken, zij denken wellicht aan dingen waar wij nog niet opgekomen zijn. Misschien kan Jester hem zelfs brainwashen in de tijd dat Romeo gevangenzit.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Ze was naar het meer gerend, wat meestal de plek was waar ze zich niet goed voelde. Vlak voor het water was ze gestopt en met grote ogen keek ze over het water heen. Woede en paniek vochten om voorrang. Zebediah was terug, Zebediah was terug. Het moment dat ze hem de laatste keer gezien had, flitste door haar hoofd. "Nee, nee, niet doen," fluisterde ze zacht voor zich uit. Ze schudde de herinnering uit haar hoofd. Dit was niet het moment om over Thor te denken, ze begon hem eindelijk weer een beetje los te laten. Vienna balde haar hand tot een vuist. Ze wilde heel graag boos zijn, schreeuwen, slaan, als het iets zou helpen. Maar ze wist dat ze daar niets aan had, ze had niets om haar woede op af te reageren en uiteindelijk overwon de angst.
      Romeo was voor Fayr gekomen, hij had haar bedreigd. Hij had iets van haar gewild, ze had gezegd dat zij zijn plannen door de war had gegooid. Plannen voor wat? Waar waren Romeo en Zebediah mee bezig en waarom hadden ze Fayr daarvoor nodig? Romeo was al verschrikkelijk geweest, maar Zebediah was tot nog veel ergere dingen in staat.
      Ze hoorde opeens geritsel in het gras achter haar en met een ruk keek ze om. Bang dat Zebediah of Romeo opeens achter haar stond. Daar kreeg ze bijna spijt van, toen ze Fox zag staan. Haar schuldgevoel overviel haar, nestelde zich in haar maag. Met een ruk draaide ze haar gezicht weer weg, weg van hem. Nee, nee. Hij kon niet op dit moment hier zijn. Ze had de hele ochtend geoefend wat ze tegen hem wilde zeggen, maar nu ze zo in paniek was over wat Fersephone had gezegd, kon ze geen woord meer bedenken. En Adam was er niet, Adam was er niet om haar te helpen. Om haar te waarschuwen als ze te ver ging. Ze negeerde de jongen, niet wetende wat ze moest zeggen. Voorzichtig ging ze in het gras zitten, trok haar knieën op. Ze legde haar hoofd erboven op. Nog altijd was ze koortachtig op zoek naar woorden om te spreken, maar ze wist niet zo goed wat ze moest zeggen. "Ik wil echt heel graag met je praten, al sinds je gisteren wegging," begon ze toch maar. Misschien kon ze beter vragen of het straks kon. Ze keek terug naar Fox om. "Het spijt me, Fox. Het spijt me verschrikkelijk wat er gisteren gebeurd is." Zodra ze het zei braken de dijken door en begonnen stille tranen over haar wangen te lopen. "Ik heb je pijn gedaan en dat spijt me. Het was niet mijn bedoeling, maar ik heb me heel erg mee laten slepen door emoties en door de herinneringen van Damon die nog steeds in mijn hoofd spookten." Ze draaide zich weer terug en huiverde. Dit was niet makkelijk om te zeggen, maar ze was nu toch al begonnen. Dan kon ze het maar beter zo laten..

[ bericht aangepast op 14 aug 2020 - 18:18 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Ze zuchtte. Eigenlijk wilde ze dat er zo min mogelijk mensen van wisten, maar Fire had ergens een punt. "Best," zei ze, terwijl ze er nog niet echt mee eens was. Al hield Fire zijn plan haar waarschijnlijk uit meer problemen, want als Jester erachter kwam dat ze hem gepasseerd had, werd hij ook niet zo vrolijk. Ze keek even op naar Fire en wist uiteindelijk toch een glimlach haar gezicht te krijgen. Hij hielp haar ten slotte toch, hij had dit idee ook meteen als belachelijk af kunnen doen, net zoals hij net al in paniek raakte bij haar andere plan. "Dank je, Fire."

---

It's never gonna happen, Guys.

Adam had alvast een stapel kleren gepakt. Hij wilde niet al zijn spullen verhuizen – hij was immers wel van plan om weer gewoon terug te gaan naar zijn eigen kamer als Onyx daar aan toe was, maar het mocht daar wel een beetje als zijn kamer aanvoelen. Vooral omdat hij niet wilde dat Onyx het gevoel had dat hij een babysitter had, maar gewoon een vriend.
      De doorgang in de muur was niet afgesloten en Adam liep voorzichtig door de gang. Eigenlijk had hij vandaag iets te veel gedaan en zeurde zijn enkel, maar het was gelukkig een stuk beter dan gisteravond, toen hij er niet eens meer op kon staan.
      Zijn hart zonk in zijn schoenen toen hij de kamer betrad en Onyx zag huilen. Iets wat waarschijnlijk wel vaker zou gebeuren, maar het brak toch steeds iets in hem. Onyx schrok van zijn binnenkomst en probeerde vlug zijn tranen weg te vegen. Adam schonk hem alleen een klein glimlachje en legde zijn spullen op het andere bed neer, voordat hij naast Onyx ging zitten en over zijn rug wreef. Even verstijfde Onyx, uiteindelijk liet hij het toch toe.
      Onyx haalde een paar keer diep adem en draaide toen zijn hoofd weg. ‘Ik haat die kuttranen.’
      ‘Het hoort er nu eenmaal bij,’ antwoordde Adam zachtjes. ‘Bij een gebroken hart.’
      Onyx boog zijn hoofd. ‘Jester gaat er al zo goed mee om. Soms voelt het alsof hij het al verwerkt heeft. Alsof hij er helemaal geen verdriet om heeft.’
      Adam was even stil terwijl hij die woorden overdacht. Hij wist dat Jester er niet overheen was, maar hij kampte met hele andere gevoelens. Hij was bang, hij was wantrouwend, was diep gekwetst. Onyx ervoer spijt, gemis. Het was niet hetzelfde. Jester deed zijn uiterste best om het zo makkelijk mogelijk voor Onyx te maken, om toch een manier te vinden waarop ze nu samen door konden. Terwijl Onyx diep vanbinnen terug wilde wat ze misschien wel nooit meer kregen.
      ‘Ik denk dat Jester zich nog heel erg richt op hoe hij jou kan helpen,’ zei hij toen eerlijk. ‘Misschien houdt hij niet meer van je zoals hij eerst deed, maar hij wil er alsnog voor je zijn.’
      Onyx was een lange tijd stil. ‘Hij gaat een kamer met Fox delen,’ zei hij toen zacht, bijna onhoorbaar. ‘Ik had me echt voorgenomen om mijn best voor hem te doen, maar ik weet dat ik nooit kan tippen aan Fox. Al mijn verbeterpunten heeft hij al. En ik weet dat Fox graag een relatie wil en Jes misschien ook wel. Tegen de tijd dat ik een beetje kan laten zien dat ik aan mezelf werk, hebben zij vast al wat met elkaar.’
      Adam wreef over zijn schouder. ‘Dat zal heus zo’n vaart niet lopen. Jester en jij waren heel close, het duurt vast nog wel een paar maanden voordat hij toe is aan een andere relatie. Tegen die tijd heb jij hem allang herinnert aan je leuke kanten.’ Hij gaf de jongen een knipoog. ‘En Fox heeft gisteren ontdekt dat er een grote kans is dat Kris nog leeft. Dus misschien dat die helemaal niet meer op zoek is naar iemand om die leegte op te vullen. Boven alles wil hij immers Kris terug.’
      Onyx keek verward op. ‘Kris?’
      ‘Dat was zijn vriend, drie jaar lang. Tot die van school werd gestuurd.’
      ‘Krís was Fox’ vriend?’ bracht Onyx ongelovig uit. ‘Tering. Wie had dat ooit kunnen bedenken.’
      ‘Je kent hem?’ vroeg Adam verrast.
      Onyx’ schouders spanden zich aan. ‘We waren ooit met elkaar bevriend. Dacht ik. Maar op een dag moest ie opeens niets meer van me hebben.’ Hij lachte een beetje bitter. ‘The story of my life.’
      Dus Onyx was niet één keer, maar twéé keer door een vriend aan de kant gezet? ‘Des te fijner is het dat Jester er nog steeds voor je wil zijn toch?’ vroeg hij met een klein glimlachje.
      ‘Ja,’ mompelde Onyx. Hij sloeg zijn ogen neer. ‘Maar het is ook heel verwarrend. Het lijkt wel alsof hoe dichterbij hij is, hoe meer ik hem mis. Hoe verder weg hij voelt.’
      Dat begreep Adam wel. Onyx hunkerde naar een intimiteit – zelfs al was het op mentaal niveau – die Jester hem niet meer kon geven.
      ‘Heb je hem verteld over Tony?’
      ‘Ja.’ Hij was even stil. ‘Hij was trots dat ik niets had gedaan.’
      ‘Kijk aan,’ zei Adam met een glimlach. ‘Als je nou iedere dag iets doet waar hij trots op is, gaat ook hij in de nieuwe Onyx geloven.’
      Onyx tuurde een lange tijd naar de grond. ‘Als Merrin dit gedaan had… Zou je hem dan ooit nog terug willen?’
      Het idee dat Merrin íémand – laat staan hem – willens en wetens zo veel pijn zou doen, was gewoon weg onvoorstelbaar. Hij wist echter wel wat Onyx écht wilde weten. Of hij dacht dat Jester hem nog terug zou willen. Ooit.
      ‘Ik kan alleen maar zeggen dat je niet moet opgeven. Ook niet als Fox wel interesse in hem heeft. Fox is ook niet perfect en dat weet je. Je kan niet meer doen dan je best, Onyx. Misschien is dat genoeg om weer goede vrienden met hem te kunnen zijn. Misschien kan Jester zelfs wel weer op je verliefd worden. En misschien ook niet en zul je uiteindelijk zelf op iemand anders verliefd worden. Maar maak je niet te druk om Fox. Ik denk dat hij nog veel te veel met zijn hoofd bij iemand anders zit om echt een relatie met iemand anders aan te kunnen gaan en ik denk ook oprecht dat Jester niet zomaar pats boem gevoelens voor iemand anders heeft.’ Hij gaf hem een kneepje in zijn schouder. ‘En geef jezelf ook de tijd om over je… gebroken hart heen te komen. Dat duurt echt wel een paar weken. Bij jullie allebei. Je zult je nog wel vaker rot gaan voelen, maar daar ben ik voor.’ Hij grijnsde naar hem. ‘Dan gaan we gewoon een film kijken of een spelletje doen. En chocolade-ijs eten.’ Hij gaf hem een knipoog. ‘Want dat is wat normale mensen doen als ze liefdesverdriet hebben.’
      Onyx glimlachte flauwtjes. ‘Die Mer boft maar met jou.’
      Adam voelde dat zijn wangen warm werden. Hij gaf Onyx een plagerig schouderduwtje. ‘Voorlopig moet ie toch een beetje afkicken, want ik kom jou hier gezelschap houden.’
      Iets wat hij alleen tussen neus en lippen door had verteld. Aan Onyx’ gezicht te zien, had hij dat niet doorgehad.
      ‘Dat hoeft echt niet, Adam.’
      ‘Jawel. Daar zijn vrienden voor. En het wordt hoog tijd dat jij eens inziet wat een échte vriend is. Eentje waar je dan niet verliefd op wordt, dan, om het deze keer simpel te houden.’ Adam kwam overeind. ‘Dus ik neem aan dat jij dit bed neemt?’ Hij gaf de jongen een knipoog. ‘En als goede vriend mag je me af en toe best een fijne droom sturen. Dan kom ik hopelijk eindelijk eens van die nachtmerries af. Win-win!’
      Onyx trok een mondhoek op. ‘Deal.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Gek genoeg voelde hij zich meteen weer een stukje beter, al had de begripvolle glimlach van Fox ook geholpen. Hij had geluk dat zijn vrienden vergevingsgezind waren. 'Zal ik ze een berichtje sturen om te vragen of ze zo hierheen kunnen komen?'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Fox schrok van haar tranen. Vlug kroop hij naar haar toe en hield haar vast. ‘Het geeft niet,’ zei hij. ‘Ik kan wel tegen een stootje.’
      Het voelde allemaal al wat minder erg, nu hij het had bijgelegd met Merrin en hij het vooruitzicht had op veel tijd met Jester doorbrengen. ‘Je bent gewoon heel belangrijk voor me, Vie. En ik schrok best wel erg dat ik je het gevoel gaf dat dat niet zo was. Er zijn niet veel mensen aan wie ik in een week zoveel heb verteld of met wie ik zoveel tijd heb doorgebracht.’ Hij zocht haar blik. ‘Maar misschien waren onze verwachtingen toch te verschillend.’

[ bericht aangepast op 14 aug 2020 - 23:05 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Ze was verschrikkelijk opgelucht dat hij niet alsnog boos was. Dat maakte het praten zoveel makkelijker. Ook al was ze niet helemaal eens met zijn woorden. "Het geeft wel," zei ze. Ze trok zich iets los uit zijn omhelzing, zodat ze hem aan kon kijken. Voor een moment twijfelde ze, maar sprak toen toch haar gedachte uit. "Ik sprak met Adam gisteren, over wat er gebeurd was. Hij zei dat ik je het gevoel had gegeven dat ik maar alsof deed. Alsof ik mijn tijd met jou helemaal niet leuk heb gevonden." Ze keek even naar Fox. "Hij wilde ons gewoon helpen," zei ze haastig, omdat ze bang was dat Adam straks boos werd op Fox.
      Vienna keek naar haar vingers en voelde een blos op haar wangen komen. "Dat is niet waar, Fox. Echt niet. Ik heb echt genoten van afgelopen week. Ik weet wel dat ik niet zomaar iemand voor je ben. En jij bent ook belangrijk voor mij. Zo ben je nog altijd een van de weinigen die van het geheim weet van Merrin en mij. Omdat ik weet dat ik je daarmee kan vertrouwen." Nerveus plukte ze aan haar nagels. Zeg het nou maar gewoon, zeg het. Dan ben je er vanaf. "Maar ik denk dat je gelijk hebt, dat onze verwachtingen te verschillend waren. Zoiets bedacht ik me vanmorgen ook al."
      Ze keek op in de bruine ogen van Fox. Ze wilde hem aankijken als ze dit zei. "Ik ben verliefd op je, Fox. Ik denk al vanaf het moment dat je bij mij in de kamer stond om me van Tony te redden." Alsof het gevoel nog eens bevestigd moest worden, leek het net alsof de vlinders in haar maag een laatste poging deden om tot leven te komen. Haar maag maakte een misselijkmakende salto. "Ik weet dat we gezegd hadden dat we het rustig aan zouden doen en ik heb geprobeerd ze een beetje te onderdrukken. Zeker in het begin, toen we met een andere date naar het bal gingen en je me ineens aanmoedigde om voor Merrin te gaan. Maar ik kon ze niet tegenhouden, zeker niet na onze eerste date in het bos."
      Vienna wendde haar blik weer af en keek over het water heen. "Ik denk dat daar het gevoel vandaan kwam dat ik tekort schoot, dat ik niet leuk genoeg was. Omdat jij gewoon vrienden wil zijn, en ik stiekem toch al meer wilde." Ze glimlachte even naar hem.

---

It's never gonna happen, Guys.

Fox voelde zich ontzettend opgelucht toen ze zei dat ze het toch wel leuk had gevonden om samen tijd door te brengen. Dat ze zelfs verliefd was geworden. Hij was dan ook een beetje stil door haar woorden. Hij had de laatste dagen al wel vermoed dat ze hem leuker vond dan hij haar, maar dat ze verliefd op hem was? Dat was een hele stap verder.
      ‘Het spijt me dat ik niet hetzelfde voel,’ zei hij zacht. ‘Ik vind je echt wel leuk – leuker dan ik een meisje ooit heb gevonden, eerlijk gezegd. En ik geloof wel dat er een kans bestaat dat zulke gevoelens ook bij mij zouden zijn gaan groeien – maar helemaal zeker weet ik het niet. Bij Fire, Kris en Adam waren die gevoelens er bijna bij de eerste blik. Maar bij Zebediah had dat ook meer tijd nodig. Ik wilde gewoon kijken wat ervan terechtkwam als we gingen daten, ik dacht dat we beiden tot de conclusie zouden komen dat we meer wilden of juist niet – maar gek genoeg heb ik er niet aan gedacht dat één misschien wel meer wil en de ander niet.’ Hij boog zijn hoofd en wreef met zijn duim over de kristal op de binnenkant van zijn onderarm. ‘En daar komt nog bij dat ik sinds gisteren weet dat Zebediah nog leeft. En – en Kris dus misschien ook. En eh, hoe leuk ik iemand ook vind… Ik weet gewoon dat ik niet voor iemand kan voelen wat ik voor Kris voelde en dat als ik de kans krijg om hem terug te krijgen, ik daar alles voor zou opgeven.’ Hij haalde diep adem. De hoop die hij voelde en de angst dat alles valse hoop was, maakte iedere ademhaling bijna pijnlijk. Hij pakte haar hand. ‘En ik vind dat jij zo iemand verdient, Vie. Iemand die alles voor je zou opgeven, net zoals ik alles voor Kris zou opgeven.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Dat Zebediah nog leefde, bezorgde haar de kriebels. Maar ze kreeg een glimlach op haar gezicht bij het horen van zijn volgende woorden. Ze wist al wel dat nooit iets hetzelfde zou zijn voor Fox als Kris was geweest. Ze kneep even in zijn hand en keek hem met een glimlach aan. "Dat is echt super lief van je." Het sneed dat hij niet hetzelfde voor haar voelde, maar eigenlijk had ze het al een beetje geweten. De klap was er minder hard door. En gek genoeg leek ze er al een beetje vrede door te hebben, misschien kwam het door de woorden van Fayr. Soms was het gewoon 'not meant to be'.
      "En ik hoop echt voor je dat hij er nog is, echt waar." Ze keek even peilend naar Fox. "Denk je... Denk je dat Zebediah weet waar Kris is?"

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Ik weet het niet,’ zuchtte hij. ‘Romeo pakte laatst mijn muts af en zei dat hij die aan Zebediah zou geven omdat die daar blij van zou worden. Of misschien toch aan iemand van wie hij een paar kristallen zou krijgen. Ik deed het af als onzin, maar nu blijkt dat hij ook over Zebediah de waarheid heeft gesproken…’ Hij slikte de brok in zijn keel weg. ‘Ik wil het gewoon zo graag,’ zei hij zacht. ‘Maar als het niet zo is, voelt het straks alsof ik hem weer verlies.’ Hij keek haar aan. ‘Ik moet denk ik maar gewoon vier jaar wachten tot ik van school mag, dan kan ik hem zoeken. Of – of misschien dat Zebediah me uit de school kan krijgen.’ Hij voelde de schaamte langs zijn wangen trekken. Mensen zijn dóód door Zebediah, Fox. Hij heeft nooit wat om je gegeven. Hij gaat je heus niet hélpen om Kris te zoeken. Aan wie hij toch al een hekel had. ‘Nee,’ mompelde hij. ‘Dat is een dom idee.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Wel, een beetje" zei Vienna met een kleine grijns. "Dat lijkt me niet zo heel slim plan nee. Wie weet wat Zebediah allemaal van plan is als hij je weer ziet. Jullie laatste ontmoeting.. Wel..." Die uitspraak hoefde ze niet af te maken. Ze durfde hem zelfs niet eens af te maken. "Maar ik snap dat je daarover nadenkt. Zebediah is op het moment ons enige aanknopingspunt. En als je echt alles voor Kris over hebt. Maar misschien kunnen we wel iets minder gevaarlijk beginnen dan Zebediah." Er was opeens een idee in haar hoofd opgekomen, een idee dat met de seconde begon te groeien. "Als Romeo over hem gesproken heeft, wie weet had hij dan wel gelijk. Je weet maar nooit met Romeo." Ze keek even om zich heen of ze afgeluisterd werden en ze dempte haar stem tot fluistertoon. "De anderen zijn van plan Romeo vanavond te overvallen. Hij heeft Fayr bedreigd... Ze moest doen wat hij zei anders zou hij het halve Panther house uitmoorden. Maar dat betekent dat Romeo morgen niet in zijn kamer is. Wat zeg je ervan dat we in zijn spullen gaan neuzen? Misschien heeft hij informatie over Kris. Of andere informatie wat nu precies het plan is, want ik wil dolgraag weten wat die idioot met mijn beste vriendin van plan was. Het is een kleine kans, maar dan hoef je misschien niet vier jaar te wachten op de waarheid."

---

It's never gonna happen, Guys.