[RPG • 0] Experium || 27 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 19 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 20 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 20 • Slopen • Gates • Slughorn

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •[Onbekend] • [Onbekend]

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen • Rai •Electriciteit •Goliath • Ant-Man •[Onbekend] • [onbekend] •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies •8034 • Gevarensonar •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend]

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

[ bericht aangepast op 27 aug 2020 - 13:37 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

      'Je zet alvast een goed voorbeeld neer voor je Panther.' Damon grijnsde en schudde de kaarten nog eens. Hij had al een idee waar hij Nish' gave bij kon gebruiken de komende maand en dat kwam hem helemaal niet slecht uit. Zeer zeker niet. 'Nou, tweede kans om me in te maken,' zei hij en hij begon bij Onyx met delen.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Het voelde inderdaad wel een beetje als een gek verzoek, maar als Merrin het fijn vond, zou hij er geen twee keer over nadenken.
      ‘Natuurlijk, liefie.’ Hij gaf Merrin een kus op zijn wang, die warm aanvoelde. ‘Ik heb alleen nog nooit hardop gelezen,’ zei hij toch een beetje opgelaten. ‘Dus ik ben vast niet zo goed als je vader of Vi-Marisse.’
      Hij opende het boek en liet zijn blik over de eerste regels dwalen. Het zag eruit als een kinderboek en hij beeldde zich de jonge Michiel voor die hij had gezien in Merrins herinnering. Op een rustige toon begon hij te lezen, terwijl hij toch een beetje een vertelstem probeerde aan te nemen. Na twee alinea’s wierp hij een onzekere blik op zijn vriendje, toch niet helemaal zeker of hij het deed zoals hij gehoopt had.

---

Every villain is a hero in his own mind.

      'Hij zag zo bleek als een doek toen we een nazaat van Aragog tegenkwamen, het was echt priceless. Hoe die gozer in staat is om iedereen ervan te overtuigen dat niets hem van zijn stuk kan brengen terwijl hij geen lettergreep kan liegen, is me een raadsel.' Jester grinnikte en liep met Fox mee, gewoon een random richting uit. Zelf had hij al geen flauw idee meer waar ze waren, maar hij vertrouwde erop dat Fox straks heus de weg naar huis wel weer kon vinden. Bovendien wist hij ook niet waar hij geweest was toen hij de boomhut had gevonden, dus fout zaten ze ook niet.
      Ergens had hij al geweten dat Kris de laatste zou zijn. Zebediah zag hij het ook niet doen en verder had Fox niet echt heel veel close vrienden. Hij keek opzij en trok hem toen impulsief even in een halve knuffel. 'Dapper van je.' Jester liet de jongen weer los en begroef zijn ijs-vingers weer diep in de zakken van zijn jack. Even wilde hij zeggen dat hij het een goed idee vond om de herinnering aan Kris op die manier weer een beetje te laten leven, maar dat klonk alsof de jongen dood was. 'Hoe was het met hem?' vroeg hij uiteindelijk. 'Ik kende hem wel van naam en reputatie, maar verder niet echt.' Een glimlach kroop om zijn lippen en hij keek opzij. 'Als je daarover wil praten, natuurlijk.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

‘Ik vond het een lange tijd moeilijk om over hem te praten. Vooral omdat… Lang niet iedereen hem mocht. En veel van de mensen met wie hij omging mochten mij niet, dus we waren altijd heel hecht.’ Hij glimlachte weemoedig. ‘Wij twee tegen de wereld, leek het soms. Een paar weken geleden kon ik eigenlijk pas weer voor het eerst over hem praten, dat was wel een opluchting.’ Hij stak zijn handen ook in zijn zakken. ‘Maar hoe het was om dingen met hem te doen? Zonder hem was ik denk ik maar een bange schijterd geweest. Hij zocht altijd de grenzen met me op, had een rotsvast vertrouwen in me. Hij hield van nieuwe dingen proberen, van dingen doen die anderen niet durfden of wilden, en hij hield ervan om vooral degenen dwars te zitten waar anderen bang voor waren. Zebediah. Romeo. Thor. Maaya. Dat soort mensen. Hij was voor niemand bang.’ Hij haalde even diep adem en keek naar het kristal op de binnenkant van zijn arm.

---

Every villain is a hero in his own mind.

      Jester kon het niet helpen om te glimlachen. 'Het idee om het bos te verkennen kwam zeker ook bij hem vandaan?' vroeg hij en schudde zachtjes lachend zijn hoofd. 'En kijk eens wie er nu de expert is.' Het was duidelijk hoeveel vertrouwen in zichzelf Fox had gekregen door zijn vriend. Zeker in contrast tot wat Fox twee seconden geleden nog over Fire had gezegd, deed het zelfs bij Jester pijn dat Kris zomaar uit Fox' leven verdwenen was. En later kwam Zebediah ervoor in de plaats en maakte er één grote shitzooi van.
      'De weinige keren dat ik hem echt gesproken heb, was tijdens het nablijven. Hij was zo ongeveer een vaste factor in dat lokaal, jemig. Ik snap wat je bedoelt, de meeste mensen waren inderdaad niet zo op hem gesteld. Kon hem vrij weinig schelen, volgens mij.' Fox was afgeleid door iets op zijn arm en Jester ving een glimp op van een kristal, getatoeëerd op zijn binnen arm. 'Heb je die met hem gezet, of toen hij weg was?'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Zaterdag 15 oktober

Onyx was niet iemand die vroeger op hun feestjes kwam, al verbaasde het hem toch toen hij zei dat hij slecht tegen drank kon. Het was niet overdreven – al na de eerste spelronde had hij de slappe lach en hij begon steeds harder te praten. Nish vond het wel leuk, vooral omdat zijn ex nou eindelijk eens naar de achtergrond verdween. En wat het ook een stuk leuker maakte, was dat Onyx af en toe tegen hem aanleunde – of tegen Damon.
      ‘Het lijkt me beter als je niet meer dubbel gaat atten,’ grinnikte Nish. ‘Anders zit je hier al te kotsen voor we klaar zijn.’
      Onyx grijnsde naar hem. ‘Dat gebeurt heus niet zo snel. Ik heb nog nooit gekotst van de drank. Niet dat ik me kan herinneren, in ieder geval.’
      ‘Dat zegt dus niks.’
      Onyx’ viste met zijn tanden een kaart uit zijn waaier vandaan, aangezien hij doorhad dat zijn coördinatie er niet beter op werd en Nish pakte de kaart aan om hem neer te leggen. Hij was geneigd om Onyx’ haar weg te vegen toen dat door de beweging voor zijn ogen hing, maar wist zich in te houden. Onyx leek hem niet het type dat daarvan gediend was – hij zag het wel gebeuren dat hij dan een elleboogstoot in zijn gezicht kreeg.
      Ze speelden het rondje verder – en de fles ging ook leeg. Tot Nish’ verbazing had hij opeens gewonnen zonder dat hij er heel erg mee bezig was geweest. Darian boog zich over de puntentelling en concludeerde dat Melissa de verliezer was. Dat was altijd handig als je iemand een avondje het zwijgen op wilde leggen.
      Vera keek op de wekker en zei dat ze terug naar de campus wilde gaan. Nish vond het wel best – hij had in elk geval een keer gewonnen en hij vond het niet vervelend om zijn gave aan zijn vriend uit te lenen. Darian besloot ook weg te gaan, waardoor ze uiteindelijk nog met zijn vieren bleven zitten.
      ‘Nou – een rustige avond voor je,’ zei hij tegen Onyx.
      Die grijnsde en keek naar Damon. ‘Ik kan je gave nog steeds wel gebruiken. Wat moet je daarvoor terug? Ik betwijfel of ze lekker smaakt.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘Toen hij weg was.’ Hij wreef er met zijn duim overheen. ‘Zodat er toch nog een stukje van hem bij me bleef.’ Hij sloeg zijn ogen neer. ‘Op een dag was alles gewoon weg, al zijn spullen. Ik heb niets van hem, alleen de kaart die we samen van het bos hebben getekend. Het was allemaal zo onwerkelijk.’ Er kwam een zeurend gevoel in zijn maag op. ‘Nog steeds, soms. Soms word ik wakker in de overtuiging dat het allemaal een nachtmerrie was – totdat de realisatie in slaat dat hij er echt niet meer is. Dan voel ik me weer net zo verloren als toen.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

      Damon wisselde een korte blik uit met Nish en vroeg zich af of zijn vriend nog een achterliggend motief had om de Panther uit te nodigen, vanavond. Daarna haalde hij zijn schouders op en keek Onyx met een luie glimlach aan. 'Fayr,' zei hij en hij liet zijn blik over het bleke gezicht van zijn buurman glijden. 'Als jij regelt dat ik zonder... repercussies eens een keertje met Fayr kan gaan lunchen, ben ik best bereid om eens iemand voor jou naar de klote te helpen.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

      'Wat naar...' Jester bleef staan en raakte meelevend Fox' bovenarm aan. 'Het spijt me voor je, man. Dat dat zo is gegaan. Ik kan me niet voorstellen hoe moeilijk dat moet zijn geweest.' Na zijn woorden bleef het even stil. Na alles wat Fox voor hem gedaan had om hem weer uit de put-der-diepe-depressie te krijgen na Onyx, vond Jester wel dat hij op zijn minst een poging moest doen om ook Fox een keer tot steun te zijn. 'Je hebt de herinneringen nog. Al die mooie momenten. Die pakt niemand van je af.' Hij glimlachte en stak zijn hand weer in zijn zak. 'Ik vind je tatoo gaaf. En ik denk hij ook.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Lunchen met Fayr? Dat klonk heus niet zo rampzalig. Of wacht – hij wilde vast met z’n gáve lunchen. Hij wilde al bijna schouderophalend toestemmen – zo veel had zij toch niet meegemaakt – totdat hij zich Romeo’s doodsbedreiging herinnerde. Waarschijnlijk zou dat hem niet echt in dank worden afgenomen.
      ‘Hmm. Ik denk dat Jes dan boos wordt.’ Hij trok een pruillip. ‘En ik heb beloofd dat ik hem nooit meer boos zou maken. Volgens mij.’ Hij zuchtte. ‘Toch jammer. Dan moet ik je de volgende keer maar inmaken.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

      'Je luistert toch niet altijd naar wat die rooie zegt,' zei Damon, die op zijn klompen aanvoelde dat hij zich nu op glad ijs begaf. Zonder er echt bij na te denken speelde hij met het stapeltje kaarten in zijn handen. 'Je hebt zelf gezien wat voor een effect mijn gave hebben kan. Weet je zeker dat je het niet eens wil overwegen?'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

‘Ja – dat is zeker zo.’ Hij glimlachte terug. ‘En je herinneringen houden is hier ook niet bepaald een gegeven recht.’ Hij blik weer op de tattoo. ‘Hij zou hem mooi hebben gevonden ja. Hij hield van tattoos, had hele ontwerpen die hij ooit wilde laten zetten als we hier vandaan kwamen.’ Hij kreeg een brok in zijn keel bij die laatste woorden en haalde diep adem. ‘We waren zo verschillend,’ zei hij. ‘Tegenpolen haast. Maar toch… hoorden we bij elkaar.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Onyx liet zich wat naar achteren zakken en staarde omhoog. Jammer genoeg was er een plafond en geen sterren. ‘Oh, ik luisterde ook niet altijd.’ Hij lachte een beetje cynisch. ‘Maar daar heb ik van geleerd.’ Hij dacht erover na. ‘En je gave kan best effectief zijn. Maar het is niet heel indrukwekkend, ofzo.’ Hij haalde zijn schouders op. 'Geen nieuwe ruzie met Jes waard, in elk geval.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

      Er trok iets in zijn borst, maar hij deed zijn best het te negeren. 'Ik ken het,' zei Jester en de kou die door hem heen gleed had niets te maken met de temperatuur. In plaats van de ruzies van die ene week, vlogen er voor een keer andere herinneringen voor zijn ogen voorbij. Elkaar kietelen in het gras. Hem naar het bal vragen midden op de tafel in de kantine, met Talor Swift op de achtergrond. Oefenen met hun gaven. Een kaartenhuis op Onyx' buik.
      En hij glimlachte.

[ bericht aangepast op 30 aug 2020 - 23:46 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

      Damon klikte met zijn tong en haalde zijn schouders op. 'Als jij het zegt, dude.' Hij grijnsde naar Nish. 'Gelukkig is er iemand me nog een gunst schuldig.' De kaarten schoven met een ratelend geluid weer in elkaar.


Dit topic is gesloten omdat het maximum van 300 berichten is bereikt

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.