[RPG • 0] Experium || 24 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 18 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 19 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 19 • Slopen • Gates • Slughorn

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

[ bericht aangepast op 17 juli 2020 - 20:50 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Dat nieuws was nieuw voor hem. En ergens vond hij het vervelend dat Emil het eerder wist dan hij. Maar waarschijnlijk was er nog geen tijd geweest om het te vertellen, zeker niet na wat er met Fayr gebeurd was. Hij zou het vast nog wel horen. Hij had het al een beetje aan zien komen na gisteravond. De angst die Vienna met hem deelde en daarna kreeg ze de herinnering van Thor ook nog eens over zich heen. Waarschijnlijk had ze zich te erg mee laten slepen. "Hij moet zich niet zo aanstellen. Hoe lang kennen ze elkaar nu? Een week? Volgens mij hebben ze maar twee dates gehad. Waarschijnlijk is gewoon zijn ego gekrenkt." Yrla voelde lichtelijke woede onder zijn huid verzamelen, wat hem verraste. "Daarnaast rouwde hij nog teveel om zijn dooie vriendje. En had hij geen gevoelens voor haar. Dus..." Kut... Dat had hij niet mogen zeggen, dat had hij niet mogen weten. Dat waren woorden die hij afgeluisterd had. Misschien kon hij doen alsof hij die woorden van Vienna had gehoord, als Emil ernaar vroeg. Hij was in ieder geval lekker aan het afgeven op Fox...
      Opeens besefte hij hoe dat moest klinken. Misschien was Fox wel een vriend van Emil. "Sorry, zo bedoelde ik het niet. ik laat me een beetje meeslepen. Ik ben nogal beschermend over Vienna en die was gisteravond al zo overstuur door iets wat hij gedaan had. Ze passen gewoon niet bij elkaar, dus ik ben opgelucht dat het voorbij is." Hij keek even naar de zwartharige jongen naast hem en grijnsde. Hij had ook gezoend met Vienna gisteravond. "Is Vie niet wat voor jou dan?" Hij stootte Emil aan met zijn elleboog.

[ bericht aangepast op 13 juli 2020 - 9:03 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Emil vond het niet prettig hoe Yrla over Fox sprak. Fox was niet iemand die zich druk maakte om een gekrenkt ego en hij had altijd het gevoel dat zijn interesse in anderen oprecht was. Hij kon zo een handje Lions opsommen bij wie dat niet zo was. ‘Als hij geen gevoelens voor haar had, had hij zich er niet zo rot over gevoeld,’ zei hij alleen.
      Zelf was hij vorig jaar zijn beste vriendin kwijtgeraakt. Hij had nog steeds moeite met nieuwe vriendschappen en hij kon heel goed begrijpen dat het voor Fox moeilijk was om over een overleden vriendje heen te komen – zeker na de klootzak die hem daarna bespeeld had. Hij vond dat Yrla dan ook totaal respectloos en ongevoelig deed en het voelde ook alsof hij ontzettend met twee maten mat. Vienna kon blijkbaar prima overstuur zijn zonder dat dat aanstellerij werd genoemd, terwijl dat voor Fox niet gold. Dat was oneerlijk.
      Emil haalde zijn schouders op over die laatste vraag. Hij wilde haar best beter leren kennen, maar om nou te zeggen dat ze wat voor hem was? Dat wist hij niet. ‘Waarom denk jij dat wij wel bij elkaar passen dan?’ vroeg hij zich af.

[ bericht aangepast op 13 juli 2020 - 9:17 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Hij had het idee dat het nog niet helemaal goed zat. De reactie van Emil was veel te mild, te koud. En opeens dacht hij aan het verhaal van Fox van de avond ervoor, dat hij het halve lions house had uitgemoord. Hij was een complete klootzak, Emill had waarschijnlijk ook mensen verloren en hij maakte daar een spottende opmerking over. Fox was niet echt zijn ding, dus hij had geen medelijden met de jongen dat Vienna besloten had dat ze niet verder met hem wilde. Maar hij was wel een botte boer besefte hij. Hij legde een hand op Emil zijn schouder en dwong hem zachtjes om te stoppen met lopen. "Emil," zei hij dan ook met een zucht. "Het spijt me. Ik had dat niet mogen zeggen. Dat was mijn eerste reactie die ik eruit flapte, zonder erbij na te denken. En wat Vienna betreft ben ik dan vaak wat... scherper." Wauw, goed bezig, Yrla. Heb je de kans op een nieuwe vriendschap en dan weet je het bijna meteen te verpesten door een kut opmerking. "Het is niet dat ik dat ook werkelijk denk. Waarschijnlijk is er iets gebeurd tussen die twee, wat Fox net zo hard gekwetst heeft als Vienna. Ik kan me voorstellen dat Vienna niet al te mild met hem was. Maar ik weet niet wat er precies gebeurd is, ik heb Vienna nog niet gesproken vandaag." Hij ging maar niet teveel vertellen over Vienna, dat was niet aan hem. Alhoewel...
      "Ik weet alleen dat Fox een aantal dingen bij Vienna omhoog haalde, die haar teveel aan haar ex deden denken. En waarschijnlijk is Fox helemaal niet zo, ik ken hem er niet goed genoeg voor. Maar na gisteravond ben ik gewoon weer bang haar te verliezen denk ik. Ik wil dat nooit meer meemaken." Hij glimlachte kleintjes naar Emil. "Ik weet gelukkig niet hoe dat voelt, iemand verliezen. Het moet verschrikkelijk zijn, dus denk alsjeblieft niet dat ik er te licht over denk. Vienna is er gelukkig nog. Ik zou niet weten wat ik zou doen als ze er niet meer was geweest."
      Wauw, wat was hij verrassend open. Maar misschien had dit hem stiekem de hele dag al wel dwars gezeten. De woorden kwamen eruit als gal. En ze moesten ergens hun plek vinden. Bij Vienna kon het niet, bij Jester al helemaal niet vandaag. En Onyx was nergens te bekennen. Het voelde als een enorme opluchting om deze woorden eindelijk hard op uit te spreken.

[ bericht aangepast op 13 juli 2020 - 10:53 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

      "Ik verbruik al mijn slimheid gedurende de dag, dan blijft er daarna niet veel meer over," zei Jester eerst semi-serieus en daarna lachend. Hij viste ook de deken onder zich vandaan en schoof voorzichtig zijn benen eronder in een poging Azumi niet te verstoren. Het voelde meteen al een stukje beter, hoewel hij erop moest letten dat hij zijn voeten zorgvuldig weghield van de plekken waar het draakje gelegen had, want daar evenaarde de gevoelstemperatuur de noordpool.
      Fijn hoor, zo'n bijwerking.
      Heel even schoot de gedachte door zijn hoofd dat ze nu wel heel knus samen naar die film zaten te kijken. Als Jester vorige week zo met Onyx had gezeten (die waarschijnlijk niets doorhad) zouden die vlinders in zijn maag eindeloos hebben rondgesjeesd. Maar feit was gewoon dat hij het koud had en onder de deken waren de ijselijke temperaturen nou eenmaal beter te hebben. En Fox en hij klikten gewoon zo makkelijk, dat hij het bij die jongen eigenlijk niet eens zo erg vond (en hij redeneerde maar dat Fox het ook wel overleefde, want die had het immers voorgesteld).
      Ondertussen zong Moana de reprise van haar eerdere liedje en hielp haar moeder haar om te vertrekken op haar queeste om het hart van Te Fiti terug te brengen naar waar het hoorde. "Da's ook mooi kut voor die vader, verliest hij zijn moeder en daarna is zijn dochter pleite om een steentje naar een mythisch figuur terug te brengen," merkte hij hoofdschuddend op.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

‘Juist als je bang bent om iemand te verliezen, zou je niet zo moeten praten over mensen die wél hebben meegemaakt waar jij zo bang voor bent.’ Emil keek Yrla even aan. Hij waardeerde zijn openheid en schonk hem een glimlach. Het was niet als kritiek bedoeld, maar woorden konden heel veel pijn doen en Yrla leek hem iemand die daar niet zo bewust van was. Dat was ook wel uit het verhaal van Adam gebleken – Yrla had zich niet gerealiseerd hoeveel schade zijn woorden hadden aangericht en juist omdat Yrla daar spijt over had betuigd, kon het vast geen kwaad als hij even een beetje bijsturing kreeg als hij in oude gewoonten terugviel. ‘Maar ik begrijp wel dat je je zorgen om Vienna maakt. Al zijn ze allebei door hun ex vernederd en ze kennen elkaars pijn, dus je zou juist denken dat ze dat een gevoel van veiligheid geeft.’
      Al begreep hij ook wel dat het flink wat van een partner vroeg om met het wantrouwen van de ander om te gaan, zeker als je ook al met je eigen onzekerheden vocht.
      ‘Hopelijk is het inderdaad beter voor ze. Ik gun het de Rhino’s echt niet als zij de oorzaak zouden zijn van een breuk.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Wel ja. Ze gingen ook nog ónder de dekens liggen. Dezi met de halve school seks horen hebben was één ding. Maar haar beste vriend met een jongen die binnenkort dood was als zij hem niet als de sodemieter kon waarschuwen voor Dezi? Daar had ze niet echt zin in. En ze wist niet hoeveel er van Fox’ hart zou overblijven als hij óók Jester kwijtraakte.
      Eerst had Safira gedacht dat de jongens gewoon film zouden gaan kijken, maar er hing toch een soort spanning tussen hen waardoor ze zich toch was gaan afvragen of dit geen date was. Al dacht ze eigenlijk dat er wat opbloeide tussen Jester en Onyx, hoe onwaarschijnlijk haar dat ook was voorgekomen.
      Maar goed – geen wonder dat dat alweer tot een einde was gekomen.
      In ieder geval had ze zich wat meer naar de voorkant van het bed geworsteld om zich niet helemaal een indringer te voelen in wat er dan ook tussen die twee speelde en ze richtte zich maar vooral op de film. Tenslotte keek Dezi nooit films. Fox daarentegen was weinig veranderd, Zes jaar geleden had hij een heuse lijst met Disney-films gemaakt die ze állemaal moest kijken om te voorkomen dat ze er eentje zou missen. Deze had er nog niet opgestaan en het deed haar weer beseffen hoe lang ze al vast zat in dit stomme lijf.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Wauw. Emil zette hem flink op zijn plek. Maar om een of andere reden kon hij het wel hebben van Emil. "Je hebt gelijk," zuchtte hij. Even keek hij wantrouwend naar Emil. "Ik heb zo'n vaag vermoeden dat ik dat ik dat vaker ga zeggen." Hij glimlachte terug op Emil zijn glimlach. Even dacht hij na over de woorden Van Emil.
      "Ik denk dat ze allebei juist beter iemand kunnen hebben die wat steviger in hun schoenen staan. Dan kunnen ze daaraan optrekken. En niet elkaar in nog meer ellende dompelen, zeg maar." Tja, zo dacht hij er echt over. Zelfs voor Fox was dit beter. "En technisch gezien hebben de Rhinos het verpest." Alleen ging het hier om Zebediah en Thor....

---

It's never gonna happen, Guys.

Jester was waarschijnlijk de enige die zelfs nog met interesse naar de end credits keek terwijl ze allebei half meezongen, half mee neurieden. Hij merkte dat hij kippenvel kreeg toen hij zich bedacht dat Kris dit bijna zelf zou kunnen hebben gezongen. Nooit tevreden met het leven hier, altijd nieuwsgierig naar wat er buiten de muren van Experium was. Had hij die nieuwsgierigheid nu kunnen bevredigen? Was hij gelukkig nu? Dacht hij – dacht hij eigenlijk nog weleens aan hem? Of maakte Fox gewoon deel uit van een leven dat hij wilde vergeten? Fox was nu degene die het koud kreeg en onbewust schoof hij dichter tegen Jester aan. De film was afgelopen, maar Fox merkte dat hij eigenlijk wel veel behoefte had aan iemand om naast te zitten, om te knuffelen. Hij draaide zich iets opzij om Jester aan te kunnen kijken. Voelde hij zich diep vanbinnen ook alleen? Zo’n gat dat niemand dan Onyx écht kon opvullen? Had hij überhaupt bij zijn gevoelens stilgestaan? Hij wist niet of het slim was om het nu ter sprake te brengen, maar doen alsof Jester niet ontzettend gekwetst was door iemand van wie hij veel had gehouden, kon hij niet.
      ‘Heb je eigenlijk nog wat van hem gehoord?’ vroeg hij voorzichtig.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Emil wist niet helemaal of hij het daarmee eens was. Beiden hadden een dominante partner gehad, hadden steeds weer over zich heen laten lopen. Het was vooral zo’n type dat ze niet weer moesten hebben. Hij had niet het gevoel dat Fox niet sterk in zijn schoenen stond – maar als iemand beweerde dat er weinig leuks aan je was, tja. Dan hield het natuurlijk op. Zeker als iemand al eens eerder had geveinsd dat je leuk was terwijl dat blijkbaar helemaal niet zo was. Hij zei er verder niets over. Tenslotte waren het hun zaken niet.
      ‘Hoe zit het met jou? Heb jij iemand op het oog?’ vroeg hij nieuwsgierig. Hij nam aan dat Yrla toch ook niet zomaar naar de bibliotheek ging om random meisjes te versieren. ‘Wie weet zit er best een goede wingman in mij verscholen.’

[ bericht aangepast op 13 juli 2020 - 14:43 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Wat moest hij zeggen? Hij had het nog aan niemand toegegeven, hij had het pas amper aan zichzelf toegegeven. "Jawel, maar dat is denk ik een twintig jaren plan. Dus ik vermaak me nu gewoon een beetje met hier en daar wat random flirten." Hij grijnsde. Bijna had hij eruit geflapt dat hij ook op een manier aan zijn trekken moest komen, maar hij wist niet zeker of Emil dat kon waarderen. Hij wist nog te weinig van de jongen en hij had het net al bijna verpest. Gelukkig was Emil zo te zien niet snel uit het veld te slaan. Hij opende de deur van hun house voor Emil, zodat hij erdoor kon.
      "Dat zouden we dan uit moeten testen," zei hij met een grijns.

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Een twintig-jaren plan?’ lachte Emil terwijl hij de deur doorging. Tot gisteren was hij nooit eerder in de campus van de Panthers geweest, nu was het al twee dagen na elkaar. ‘Toch geen docent hè?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Hij trok een gezicht. "Oh gads, nee. Wat hier aan vrouwelijke docenten rondloopt... Brrr... Nachtmerriemateriaal." Hij liep door naar de kamer van de dames. En normaal zou hij gewoon naar binnen walsen, maar nu hij Emil bij zich had klopte hij toch eventjes op de deur. Fayr was nooit zo happy met het feit dat hij gewoon naar binnen walste. Hij had haar ook mening keer in ondergoed gezien, maar hij snapte nooit waarom ze er zo'n groot punt van maakte. Vienna was in het begin ook zo, maar die klaagde er allang niet meer over. "Vie, Fayr? Zijn jullie hier?" Zonder antwoord af te wachten, walste hij alsnog naar binnen. Om op een heel opmerkelijk tafereel te stuiten. Hij vond alle vier de dames in de kamer, waar Vienna net een dikke klodder wat verdacht veel op modder leek op Fersephone haar gezicht smeerde. Het zag er in ieder geval niet uit. Vienna kwam haastig overeind, toen ze hem zag.
      "Het is vandaag verboden terrein voor jongens," zei ze stellig. "Wij hebben een meidenavond." Yrla keek even rond en leunde toen iets zijlings, zodat hij Fersephone aan kon kijken. "En jij doet hieraan mee?" vroeg hij met opgetrokken wenkbrauw. Het blonde meisje haalde haar schouders op. "Ik werd gedwongen..." zei ze droogjes, waarop Vienna beledigd omdraaide. "Niet waar!" Fersephone schoot in de lach van haar reactie en na twee seconden lachte Vienna zelf ook mee. Het was waarschijnlijk de reactie waar Phone op uit was geweest, en dat besefte Vienna zich ook.
      "Wel een meidenavond vraagt om gecrasht te worden door jongens, toch? Wat vind jij, Emil?" Yrla draaide zich half om naar Emil achter hem. De jongen was nog in de schaduw van de gang blijven staan, netjes wachtend op wat Yrla moest doen. Maar dit was toch even anders. Hij hoopte zo dat Emil erin mee zou gaan. Dan was hij echt wel een toffe peer. Met Jester had hij het gewoon meteen gedaan. Yrla wist dat hij ervoor in was, altijd. Maar Emil was nog nieuw en was speciaal voor hem meegekomen naar het Panthers house. Hij kon het beter vragen, voor hij wat deed.

---

It's never gonna happen, Guys.

Ze voelde haar hart in haar schoenen droppen, toen ze Emil in de gang zag staan. De hele reden van meidenavond was geweest om even niet aan jongens te hoeven denken. En nu stond precies een van die redenen in de gang. Zeg nee, alsjeblieft. Zeg nee. Ze kon Yrla wel vermoorden op het moment. Normaal was hij altijd welkom. Maar nu gewoon even niet. Ze probeerde wanhopig een reden te zoeken om beide jongens uit de kamer te weren, maar ze had de reden al genoemd. Ze keek even achterom naar de meiden. Van Phone hoefde ze niet veel te verwachten, maar Fayr haar blik ving ze direct. Zou Fayr weten wat er in haar hoofd omging? Over Emil hadden ze nog niet echt gesproken....

[ bericht aangepast op 13 juli 2020 - 16:14 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Emil keek over Yrla’s schouder naar binnen en zag dat er twee extra matrassen tussen de twee bedden waren geschoven. Hij schonk de meiden een glimlach, al draaide Vienna haar hoofd weg om Fayr aan te kijken. Dit meidenavondje was waarschijnlijk bedoeld om Fayr wat op te vrolijken, dus hij snapte wel dat Vienna wilde peilen of zij het oké vond. ‘Jullie mogen bij Yrla make-up doen,’ grijnsde hij. ‘Kom op dames, een once in your life experience.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Jij komt er anders ook niet zo makkelijk vanaf," waarschuwde hij Emil. Hij grijnsde, want Emil ging mee in zijn plan. Met een flits zat hij tussen Nenya en Fersephone in, waarmee hij sowieso Nenya liet schrikken. Fersephone schrok allang niet meer van hem. "Je ziet er belachelijk uit zo," vertelde hij haar met een grijns. Fersephone had een klodder groene modder op haar neus zitten en een dikke streep op haar wang. Yrla vond het verrassend dat Fersephone hier zat met meidenavond, maar misschien juist daarom nog tien keer interessanter. Het meisje haalde haar schouders op. "Jij ziet er altijd belachelijk uit."
      Au... That hurt. Yrla deed net alsof hij geraakt wel door een pijl in zijn borst. "Au, mijn ego is geraakt," zei hij melodramatisch.

---

It's never gonna happen, Guys.