[RPG • 0] Experium || 24 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 18 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 19 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 19 • Slopen • Gates • Slughorn

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

[ bericht aangepast op 17 juli 2020 - 20:50 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

‘En dan te bedenken dat Fox hier al veel vaker is geweest,’ zei hij met een grijns. ‘Ergens voelt het een beetje oneerlijk.’ De klei was inmiddels op en hij liet zijn hand zakken terwijl hij even om zich heen keek. ‘En wat nu?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

      "Maar stel dat?" Zijn stem klonk schor. Want wat als Fox ernaast zat en het wél toneelspel was? Wanhoop vervlocht zich door zijn woorden en Jester deed zijn ogen dicht alsof dat ertegen zou helpen. "Ik wil er niet nog eens intrappen. Nooit meer. Ik was niet gewoon overstuur, ik ben 's nachts in mijn eentje het bos ingerend en het kon me vrij weinig schelen of ik mezelf daarmee in gevaar bracht." Hij slikte. "Want wat ik deed wás gevaarlijk." Onbewust dook hij een beetje in elkaar en wreef over zijn blote armen, alsof hij de ijzige wind weer langs zijn huid kon voelen schuren. "Ik... kan niet tegen hitte of kou. M'n bijwerking. Zo'n nacht als gisteren is al genoeg om zover onderkoeld te raken dat ik eraan doodga. Tegen de tijd dat het tot me doordrong dat ik in de problemen zat, was het al veel te laat. Het scheelde weinig of je had me nooit gevonden vanochtend." Jester klemde zijn kiezen op elkaar. "Onyx weet dat. Toen we gisteren voor Damon buiten zaten heeft hij nog met zijn dronken kop een trui voor me gehaald omdat ik zat te rillen. Een uur later heeft hij me weg zíen rennen. Zelfs al- 'klikte' er iets achteraf, heeft hij enkel de ochtend erop dat stomme bericht gestuurd, waar niet eens een sórry in staat."
      Jester deed zijn ogen weer open. "En daarbij deed ik vanochtend zo mijn best om al die pijn maar niet te hoeven voelen, dat ik op Zebediah ging lijken. Dat was ook geen goede ontwikkeling. En zelfs als je wel gelijk hebt... wie zegt dat het niet nog eens gebeurt?"

[ bericht aangepast op 15 juli 2020 - 13:45 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Zijn binnenste verkrampte bij de gedachte dat Jester dood had kunnen zijn. Hoe was het mogelijk dat niemand hem was gaan zoeken? Als hij dit geweten had, had hij zoveel mogelijk leerlingen opgetrommeld om te gaan zoeken! En Onyx leek oprecht berouw te hebben. Was hij ervan uitgegaan dat de anderen hem wel zouden vinden? Hoe had Jester het toch overleefd? Het was echt wel koud geweest vannacht. Vragen brandden op zijn lippen, maar hij besloot bij het huidige onderwerp te blijven; Jesters hartzeer.
      ‘Ik kan niet beweren dat ik iets van Onyx snap, dus ik weet niet waarom hij je pas ’s ochtends een bericht stuurde.’ Hij voelde de drang om dichter naar Jester toe te schuiven omdat hij het weer koud leek te krijgen, maar draaide zich uiteindelijk alleen iets meer naar de jongen toe. ‘Maar het was woede, het was pijn wat Onyx ertoe aanzette om je zo te behandelen.’ Hij sloeg zijn ogen neer. ‘Het was niet omdat hij het vermakelijk vond of omdat je makkelijk om de tuin te leiden bent. Ik wil ook niet zeggen dat je hem weer een kans zou moeten geven. Je kan Onyx ook gewoon gelijk geven in dat hij je nooit kan geven wat je nodig hebt en proberen… dat bij iemand anders te vinden. En hopen dat hij ook iemand anders vindt. Maar weten dat hij beseft dat hij ernaast zat, is dat niet beter dan leven met de gedachte dat hij geen greintje spijt heeft?’ Hij slikte moeizaam. ‘Als ik naar mijn vorige relatie kijk… Dan doet het ontzéttend pijn dat Zebediah zo met me speelde, dat hij me gebruikt heeft. Maar dat hij er géén spijt van heeft, dat we maandenlang samen waren en het nooit iets betekende? Dat het voor hem één grote grap was? Dat doet misschien nog wel het meeste pijn. Een verontschuldiging zou de pijn van wat er gebeurd is niet wegnemen. Maar wel de pijn die veroorzaakt werd door het feit dat hij láchte om mijn pijn.’

[ bericht aangepast op 15 juli 2020 - 20:05 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Fayr pakte het maskertje aan en scheurde het voorzichtig open. Haar vriendin leek een beetje afgeleid, nu de jongens binnen waren gekomen. Emil en Yrla zaten dan wel bij de andere twee meiden, maar de nervositeit die van Vienna afkwam was voor Fayr toch niet te missen. Daar kende ze haar vriendin te goed voor.
      "Oké, ogen dicht," waarschuwde Fayr haar vriendin, voordat ze met lichte vingers het lavendelmaskertje over Vienna's huid verspreidde. In het bijzijn van de jongens kon ze natuurlijk niets zeggen, dus in plaats daarvan besteedde ze maar extra aandacht aan het maskertje. Ze begreep heus wel dat het voor haar vriendin nu even wat lastiger was. Tegen Yrla zei je niet zomaar nee, die walste gewoon naar binnen. Bovendien hadden die twee best wel een goede band en stiekem vond Fayr dat Vienna eigenlijk het daten maar eens met Yrla moest proberen. Emil was met Yrla meegekomen natuurlijk, dus die konden ze nu ook niet wegsturen. Hij was heel aardig hoor, maar Vienna had hem gisteren wel zomaar gezoend, terwijl ze ook met Fox- de zaken lagen gewoon verwarrend. Dit meidenavondje had haar vriendin eigenlijk net zoveel nodig als Fayr zelf.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Ze sloot genietend haar ogen, waardoor het tafereel in de kamer verdween. Het lukte haar om de zenuwen een beetje naar achteren te dringen. Ze was met Fayr, en Fayr was er altijd. Wat voor stoms ze eigenlijk ook gedaan had, zelfs nu na Thor. Vienna merkte dat ze behoefte had om er samen met Fayr erover te praten, nu ze de waarheid wist, kon ze nu natuurlijk alles kwijt aan Fayr. Het voelde als een ontzettende opluchting en tegelijkertijd was het verlangen ontstaan om met haar te praten, om gewoon haar veiligheid te voelen die ze haar altijd bood. Vienna voelde hoe tranen langs de rand van haar ogen ophoopten, en ze knipperde ze snel weg. Niet nu gaan huilen, niet met de rest erbij en voor haar maskertje was het vast ook niet goed. Dit kwam op een later moment wel.
      "Goed, Yr. Aangezien je mee wilde doen, mag jij als eerste. Truth or dare?" Doordat ze haar ogen gesloten had, zag ze de rest niet. Maar ze wist gewoon dat Yrla een grijns op zijn gezicht had staan. "Dare," zei hij uitdagend.

---

It's never gonna happen, Guys.

Jester gaf geen antwoord meer. Hij wist wel dat Fox gelijk had, maar momenteel voelde eigenlijk geen van de twee scenario's nog echt beter. In ieder geval hoefde hij er niet al te veel over na te denken, want Onyx was niet hier en als hij binnenkort daarover van gedachten veranderde, had Azumi vast wel een sterke mening over dat ze vond dat hij terug kon komen. Dan hoefde Jester hem pas in de les weer te zien en dan kon hij gewoon ergens anders gaan zitten.
      Hij trok zijn knieën een stukje op en bleef verder stil zitten. Het ene als-scenario volgde het andere op en hij werd er knettergek van.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Het was akelig, iemand proberen te helpen die vervolgens niets meer zei. Zeker als diegene normaal absoluut van praten hield. Niet hij het Jester kwalijk nam – absoluut niet. Maar vervelend was het wel.
      ‘Woorden helpen niet altijd,’ gaf hij toe. ‘Ik vertel mijzelf altijd dat mijn knuffels balsem voor de ziel zijn, hoewel ik stiekem bang ben dat dat schromelijk overdreven is. Maar als je behoefte hebt aan een knuffel omdat knuffels soms meer zeggen dan duizend woorden dan wil ik je absoluut een knuffel geven.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

      "Dare?" Agami had het laatste restje van het maskertje ook op Emils gezicht gesmeerd en nadat ze haar handen had afgeveegd aan het doekje, was ze met haar rug tegen het bed gaan zitten. Natuurlijk deed Yrla een dare. Dat was zo voorspelbaar dat iedereen het had kunnen raden. De brede grijns op zijn gezicht zei al genoeg. Kon hij weer even stoer lopen doen, zeker. Dares om iets vernederends te doen zou hij toch wel kunnen omdraaien, ze hadden het hier over de jongen die in zijn ondergoed de eetzaal was binnen gelopen.
      Nee, het moest iets zijn wat gewoon irritant was. Niet waarbij hij cool kon doen, niet iets wat regelrechte wraak was, maar gewoon net zo vervelend als een steentje in zijn schoen. Ze grinnikte even. "Oh, ik weet wel een dare voor je." Ze wachtte tot de jongen ook naar haar keek en vouwde ontspannen haar handen losjes om haar knieën. "Bind je handen aan je enkels vast, en houd dat zo tot het hele spelletje is afgelopen." Nenya grijnsde naar hem.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

      "Liever niet." Wat hij dan wel wilde wist hij ook niet. Het debat in zijn hoofd, dat moest ermee kappen, maar dat gebeurde heus niet met een knuffel. Hij wierp een halve blik opzij en probeerde een glimlach. "Maar thanks." Te oordelen naar de doffe pijn in zijn borst, had Smaug de handdoek in de ring gegooid en met ontslag gegaan. Uiteindelijk zou hij zich daar beter door voelen, waarschijnlijk. Later. Ooit, hopelijk.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Fox was niet berekend op de teleurstelling die hij voelde en hij slikte dan ook even ongemakkelijk terwijl hij zijn ogen neersloeg. Het voelde als de zoveelste afwijzing die hij deze week kreeg en hij besefte dat hij vooral zelf naar een knuffel hunkerde. Hij probeerde het niet te laten merken, al kostte het hem moeite om een overtuigende glimlach te vormen.
      ‘Zullen we dan nog maar een film kijken? Wat zeg je van The Emperor's New Groove?’ Daar zat een hoop humor in – hopelijk zou dat de sfeer weer iets verlichten. Hij dacht dat het goed was dat Jester in elk geval íéts over zijn gevoelens gedeeld had, maar hij was hier ook gekomen om Jester juist af te leiden.

[ bericht aangepast op 15 juli 2020 - 22:31 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Yrla

Uh oké... "Sure," zei hij met dezelfde grijns, al keek hij er nog niet echt naar uit om een uur of nog langer vastgebonden te zitten. Hij wilde Vienna vragen of ze iets had, maar het meisje was al opgestaan. Ze was haar kast ingedoken om iets te vinden.
      "Ik heb een dun riempje of de sjerp van mijn badjas. Wat denken jullie?" Ze hield beiden in de lucht.

[ bericht aangepast op 15 juli 2020 - 22:35 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Het voorstel van Fox om nog een film te gaan kijken luchtte hem meer op dan hij dacht dat het zou doen en hij knikte. Hij kende de film al (natuurlijk) maar het voelde ergens wel geruststellend om al precies te weten wat er zou gebeuren. Een stukje controle dat hij momenteel verder niet leek te hebben over zijn eigen leven. Zelfs al was het maar het kijken van een film. "Bring it on," zei hij, met een waterig glimlachje. De reference was niet heel denderend en waarschijnlijk ook alleen te volgen als je de gave bezat om andermans gedachten te lezen, maar hij probeerde het in ieder geval wel.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Fox reikte naar voren voor de afstandsbediening en zocht de film op, waarna hij zich weer achterover liet zakken, ditmaal met ietsje meer ruimte tussen Jester en hemzelf in. Het voelde alsof zijn optimisme inmiddels was opgeraakt en hij dacht dat hij de film net zo hard kon gebruiken als de jongen naast hem. Hopelijk borrelde er straks weer wat omhoog – beiden stil zijn terwijl Fox net nog heel veel commentaar op Moana had gehad, zou de sfeer waarschijnlijk niet opfleuren.
      ‘Deze keer mag jij het commentaar doen,’ zei hij toch met een halve grijns tegen Jester. Daarbij zou hij zijn gedachten in elk geval bij Onyx vandaan houden.

[ bericht aangepast op 15 juli 2020 - 22:52 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

      "Jouw commentaar is sowieso beter," protesteerde Jester hoofdschuddend, terwijl het Disneylogo weer begon te spelen en het razen in zijn hoofd alweer iets naar de achtergrond vervaagde. "Beschouw jezelf voortaan uitgenodigd voor iedere Disneyavond." Hij keek opzij en ving de blik op Fox' gezicht. Of hij dat nu wilde of niet, voor het eerst schoot de gedachte door zijn hoofd heen dat hij begreep hoe Zebediah Fox zo naar zijn pijpen had kunnen laten dansen. Zónder zijn gave. De manier waarop die jongen soms kon reageren op de sfeer die rond iemand heen hing... Jester zag wel voor zich hoe Zebediah daarop ingespeeld had om zijn zin door te kunnen drijven.
      Hij stootte de jongen even zachtjes aan. "Sorry voor mijn vibes." Dat één van hen zo stil was was misschien nog wel te verdragen, maar allebei dan was de wereld wel aan het vergaan. "Spoonful of Disney will make the sadness go down," zei hij, in een poging zichzelf en Fox een beetje op te beuren. "Deze film is ook zonder commentaar het einde, we houden het anders wel bij een paar kreten als het echt de spuigaten uitloopt." Hij glimlachte.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Fox

Fox trok een mondhoek op. 'Ik wist dat je niet de vrolijkste zou zijn. Maar ondanks dat deze week toch wel een plekje in mijn zwarte dagboek verdient wilde ik toch een poging doen om je op te vrolijken. Of mezelf,' gaf hij toe. 'Beter samen sikkeneurig zijn dan alleen, toch.' Hij gaf de jongen een schouderduwtje.

---

Every villain is a hero in his own mind.