[RPG • 0] Experium || 24 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 18 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 19 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 19 • Slopen • Gates • Slughorn

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

[ bericht aangepast op 17 juli 2020 - 20:50 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Oef. Nenya had precies haar elleboog goed geplaatst in zijn zijde, waardoor er een scherpe steek door zijn zij trok. "Au," zei hij om haar te plezieren. "Bericht begrepen, mevrouw." Hij salueerde grijnzend naar het meisje naast hem. Hij zat wel best hier eigenlijk, lekker tussen de twee meiden in. En geen van twee leek echt te wijken. Zelfs Fersephone niet, terwijl hij expres extra dicht op haar was gaan zitten. Hij voelde hoe hun heupen elkaar aan raakten, wat de warmte door hem heen liet glijden. Ha, take that, Fire. Ik ben je onderhand tien stappen voor. Hij voelde de eerste vlinders al rustig loskomen en richtte zich snel op Emil, voor hij domme dingen ging doen.
"Lafaard," zei hij droogjes tegen Emil voor hij erover na kon denken. Hij keek daarna weer in richting van de meiden naast hem. "Oke, wat is het plan, dames?" vroeg Yrla met een grote grijns. Vienna smeet een masker naar zijn gezicht waar hij geschrokken van opkeek. "Voor jou," zei ze liefjes. Hij zag aan haar gezicht dat ze niet helemaal blij was met zijn onderbreking, maar ze wist het vakkundig voor de rest te verbergen. Misschien alleen Fayr kon ook van haar gezicht aflezen dat ze strak van de spanning stond. En stiekem was hij een beetje opgelucht. Hij had het inderdaad goed gezien, en hij was er, nu voor haar. Vienna mocht het op het moment niet fijn vinden dat hij er was, maar dat kwam nog wel. Hij zou alles eraan doen om haar weer een beetje op te vrolijken na gisteravond. En straks na de meidenavond zou hij wel even met haar praten. Daar was vast tijd voor.

[ bericht aangepast op 14 juli 2020 - 18:11 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Iedereen zou het geloofd hebben.’ Hij dacht terug aan alle nare gevoelens die Damon naar boven had gehaald, waardoor Onyx het vermeende verraad opnieuw had beleefd. ‘Ik denk dat hij het zelf ook geloofde. Tot Damon alles weer oprakelde.’ Hij was even stil, zocht naar de juiste woorden. ‘Gister brak hij zelf ook,’ zei hij toen aarzelend. ‘Waar iedereen bij was. Dat zeg ik niet omdat je hem zielig zou moeten vinden, want hoe zeer iemand ook getraumatiseerd is, zoiets zeg je gewoon niet tegen iemand. Maar het liet wel zien dat hij helemaal met zichzelf in de knoop zit en dat het meer was dan wraak. Hij was niet triomfantelijk omdat hij je overstuur had gekregen, omdat je in een spelletje was getrapt. Hij was gewoon…’ Fox wist er geen goede woorden aan te geven. ‘Ik weet niet hoe ik het moet beschrijven. Een jongen die zichzelf opgegeven heeft.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Ze stond stijf van de spanning, maar probeerde het niet te laten merken aan de anderen. Ze glimlachte even vriendelijk naar Emil, voor ze bij Fayr op bed ging zitten. Vienna rommelde even tussen haar maskertjes en merkte dat haar handen daarbij aan het trillen waren. Doe normaal, Vie! zei ze verwijtend tegen zichzelf. Emil was gewoon met Yrla meegekomen, en normaal als Yrla een meidenavond zou komen crashen zou je het ook niet erg vinden. Dus doe niet zo hypocriet.
      Maar ze kon het niet helpen. Het feit dat Emil met Yrla meegekomen was, haalde alles van die dag weer omhoog. Het gesprek met Fox, de vervelend zeurende stem van Thor achterin haar hoofd. Het feit dat ze die middag nog had zitten twijfelen of ze iets met zijn aanbod van zijn nummer had moeten doen. En de zoen van gisteravond, die toch niet zo vervelend was geweest. Die stiekem ook wel ergens heel leuk was geweest. Nee, niet aan denken!
      Haastig koos Vienna een maskertje uit dat naar rozen rook en scheurde de verpakking open. Ze moest voor Fayr haar best doen, ze moest een goede vriendin zijn op het moment. Ze moest voor Fayr zorgen. Fayr haar break-up was veel erger geweest dan wat zij vanmorgen voor woordenwisseling had gehad met Fox. En dus mocht ze even niet aan haarzelf denken. "Ogen dicht," zei ze met een kleine glimlach tegen haar beste vriendin. Zodra het meisje haar ogen sloot, smeerde Vienna de roze klodder op haar gezicht. Ze kon dit, voor Fayr.

[ bericht aangepast op 14 juli 2020 - 18:34 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Dat Yrla zo dicht op haar was komen zitten, was misschien lichtelijk ongemakkelijk. En dat was zachtjes uitgedrukt. Ergens heen kon ze echter niet, en Yrla leek ook niet veel nog te kunnen opschuiven in de richting van Nenya. Ach, ze begon er onderhand aan te wennen dat Yrla wel vaker in haar persoonlijke ruimte opdook. De blonde jongen stak het zakje wat Vienna hem toegegooid had onder haar neus. "Aan jullie de eer," zei hij met een grijns.
      Even keek Fersephone langs Yrla heen in de richting van Nenya en grijnsde ook naar haar. Ze rukte het pakketje open en smeerde het spul op haar hand. Daarna gaf ze het spul door aan Nenya, zodat zij ook kon helpen. Met een dikke klodder sloeg ze het op zijn wang, maar ondanks dat bleef Yrla heel rustig zitten. Grijnzend smeerde ze het uit over zijn wang, waarbij ze af en toe de lichte stoppels van zijn never-nooit-niet baard voelde. Het voelde vreemd kriebelend onder haar vingers. En voor een seconde vroeg ze zich af of Fire zijn kin ook zo zou voelen. Die gedachte alleen al liet haar blozen en snel richtte ze zich weer op het insmeren van Yrla zijn gezicht. Met een grijns keek ze naar Nenya, die haar voorbeeld volgde. Stiekem had ze veel te veel lol hierin.

[ bericht aangepast op 14 juli 2020 - 18:36 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Emil zette een paar stappen de kamer in. Toen Yrla door twee meiden onder handen werd genomen, voelde hij zich toch wel een beetje opgelaten. Even wenste hij dat hij als Fox was, die zich vast zonder schroom op een van de bedden had laten vallen en binnen no-time met de meiden mee kletste en er maling aan had dat hij voor gek liep met make-up op zijn gezicht. Maar Emil voelde zich niet zo zelfverzekerd en hij voelde zich hier ook niet helemaal gewenst, al probeerde hij dat te verbloemen. Met een halve grijns op zijn gezicht schoot hij hier en daar wat foto’s voordat hij op het randje van een bed neerzakte voor een heuse close-up reportage van Yrla.
      ‘Dus zo zien de zaterdagavonden er bij de Panthers uit,’ zei hij gekscherend tegen Fersephone en Agami. ‘Doen de andere jongens normaal gesproken ook mee?’
      Hij probeerde zich Onyx met lippenstift en kleurige oogschaduw voor te stellen en grinnikte zachtjes.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Nenya

“Nope,” zei Nenya vrolijk en misschien een tikje onheilspellend. Een kleimaskertje op Yrla’s gezicht smeren was vast ook leuk, maar die had er zelf ook veel teveel lol in om nog een beetje als wraak te kunnen laten voelen. En Emil kwam er nu wel heel gemakkelijk vanaf. Zelf had ze al wat van het maskertje op haar hand en nu gebaarde ze hem dichterbij. “Die weten namelijk wel beter. Hup, zitten.” Ze grijnsde naar hem.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

‘Vooruit dan, omdat jij het bent,’ zei hij met een scheve grijns. Nu hij voor het blok werd gezet, wilde hij ook weer niet als een lafaard overkomen. Hij schoof wat dichter naar haar toe.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Had hij nu een blos op haar wangen gezien? Nee, hij had het vast verbeeld. Hij had Fersephone nog nooit zien blozen. En zeker niet in zijn buurt. Misschien hoopte hij er gewoon te erg op, dat ze dit stiekem heel leuk zou vinden. Hij luisterde naar de woorden van Nenya naast hem en ging in protest. "Ho wacht eens even, Jes zou normaal wel meedoen," zei hij, maar hij merkte al meteen dat praten ongemakkelijk werd. Het masker op zijn gezicht begon te trekken. "Als hij ten minste niet doet alsof de hele wereld om hem heen dood voor hem is, en niet te serieus is met zijn leiderschap." Misschien moest hij daar morgen ook nog maar een check op doen. Vandaag leek hij niet echt aanspreekbaar en al helemaal niet met Dezi erbij. Jester had niet eens gereageerd op zijn tweede bericht, wat Yrla had opgevat als een antwoord dat hij gewoon even uit de buurt moest blijven. Morgen zou hij wel een nieuwe poging doen.
      "Vie, gooi er nog eens twee. Nenya is mijn held hier." Het meisje keek even verstoord op en gooide hem uiteindelijk een rood en een groen pakje toe. Hij stak hem Emil toe. "Hier pretty boy. Nenya moet zelf ook nog. Kunnen jullie lekker elkaar insmeren." Hij wiebelde even met zijn wenkbrauwen, al mislukte dat gigantisch door het trekkende masker. Zelf nam hij het zakje van Fersephone in zijn handen en maakte haar moddermasker af. Hij smeerde de modder op haar gezicht en liet daarbij duidelijke strepen achter met zijn vingers. Af en toe ving hij haar ogen, en zo ver hij kon probeerde hij te glimlachen naar haar. Dit was misschien wel de eerste (al was het hopelijk niet de enige keer) dat hij met toestemming aan haar mocht zitten. Hij zat zo dicht op haar dat hij nog net niet haar adem kon voelen en toen hij langs haar lippen streek met zijn vingers kreeg hij een rilling over zijn rug. Wat zou hij die nog graag een keer proeven... Als hij nu... Yrla! Focus!
      Hij trok zichzelf uit zijn droom en ging heel snel met zijn rug weer tegen het kastje aan zitten. Hij sloot zijn ogen. "Uh, Vie. Hoe lang moet dit?"

[ bericht aangepast op 14 juli 2020 - 20:24 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Emil voelde een blos naar zijn wangen trekken en durfde Nenya om de een of andere reden niet direct aan te kijken. Hij pakte wat Vienna dan ook naar hem toe had gegooid van Yrla aan – de klei waarmee de anderen elkaars gezicht al hadden ingesmeerd. Goh, ging hij dit echt doen? Hij wist niet wat hem nerveuzer maakte, dat hij iemand anders gezicht aan moest raken of dat iemand dat bij hem deed. Nog steeds een beetje gegeneerd trok hij het kleizakje open, nam wat in zijn hand en smeerde het over Nenya’s wang. Opeens kon hij niet wachten tot er ook klei op zijn gezicht zat, dan zou niemand zien dat zijn wangen warm waren geworden – of zou ze dat voelen? Zijn ogen schoten naar die van haar. ‘Heb jij dit wel vaker gedaan?’ vroeg hij vlug, zodat hij zichzelf van zijn ongemak kon afleiden.

[ bericht aangepast op 14 juli 2020 - 20:29 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Nenya

“Uh-huh,” zei ze bloedserieus en met een hartslag van honderdveertig. “Ik ben expert, dat merk je toch?” zei ze zo serieus mogelijk terwijl ze een zonnetje op zijn wang tekende en daarna moest lachen. Nu de jongens binnen waren gekomen hing er ergens een spanning in de lucht en ze wist niet zo goed wat ze ermee aanmoest. Ze had bijna al spijt van haar woorden, behalve dat dat zonnetje wel prachtig stond, zo op Emils wang.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Ze had hen twee nieuwe maskertjes toegegooid en maakte dat van Fayr snel af. Ze zag aan het gezicht van haar vriendin dat het nog altijd niet lekker ging en ze hoopte maar dat deze avond even zou afleiden van de pijn. Vienna legde haar hand op die van Fayr en verstrengelde haar vingers met die van haar vriendin. "Wil jij mij doen?" vroeg ze voorzichtig aan haar beste vriendin. Normaal zou Fayr het meteen gedaan hebben, natuurlijk. Ze deden dit vaak zat bij elkaar, maar nu leek ze nog een beetje van de wereld. Fayr was nogal stilletjes, maar daar had ze natuurlijk alle recht toe. Vienna stak haar een lavendel masker toe, die ze zelf altijd het lekkerst vond.
      Voor Fayr echter kon beginnen, trok de opmerking van Yrla haar aandacht. Ze keek opzij naar Emil en Nenya, die vlak naast elkaar zaten. Emil leek zich nog niet helemaal te kunnen vinden in het idee, maar hij deed wel waar Yrla hem toe aan zette. Ze zag een lichte blos op zijn wangen liggen en betrapte zichzelf erop dat ze het stiekem wel schattig vond. Een kleine glimlach lag op haar gezicht. Hij was zo erg nog niet. En zolang hij met Nenya bezig was, hoefde ze ook niet te denken aan de kus van gisteravond. De kus die ergens wel prettig was geweest, maar misschien ook niet zo handig. Ze wist nu niet zeker of ze er Fox mee gekwetst had. Ze dacht van niet... Hij gaf niets om haar, althans niet op die manier. Fox!. Zou hij boos zijn als hij merkte dat Emil op haar kamer was geweest, de dag dat ze hem aan de kant zette? Zou hij boos zijn, omdat ze de jongen die ze gekust had meteen dezelfde dag weer zag? Ze schudde onbewust haar hoofd. Hij was hier gewoon gezellig voor het avondje. En ze had alle recht om mensen op haar kamer uit te nodigen. Daarnaast had hij er niets over haar te zeggen. Ze was vrijgezel, en geen verantwoording aan hem schuldig. Aan niemand niet, behalve zichzelf.
      Vienna gluurde even de kant van Nenya en Emil op en merkte dat ze stiekem gewild dat zij daar gezeten had. Dat Emil het bij haar zou doen... Dan.. Nee, wacht... Dat wilde ze helemaal niet. Ze wist niet zo goed wat ze wilde. Emil was nog altijd een hele verwarrende factor, en misschien kon ze maar beter uit zijn buurt blijven. Ze was zijn aandacht toch niet waard. Vienna. Ze hoorde Yrla tegenspreken in haar hoofd en precies op dat moment ving ze zijn helderblauwe ogen, alsof hij wist waar ze op dit moment aan dacht. Ze kon de zorgen in zijn ogen lezen en begreep ineens waarom hij hier was, hij was hier voor haar. Dat warmde haar iets op van binnen. Vienna glimlachte even naar Yrla, bijna bang dat hij haar gedachten geraden had. Yrla zou waarschijnlijk zeggen dat er wel een dag kwam dat er iemand was die haar weer leuk zou vinden, voor wie ze gewoon het einde was. Natuurlijk was ze het waard om ook een relatie te hebben, iemand te hebben van wie je hield. Maar die dag was nog niet vandaag besefte ze...
      Nee, dit was goed. Als Nenya het gezellig zou hebben met Emil, als die twee elkaar leuk zouden vinden. Dan hoefde zij er niet verder over na te denken toch? Niet over de zoen, niet over hoe ze met elkaar om moeten gaan.Dan was gisteren gewoon gebeurd en hoefde ze er verder niet raar over te doen. Dan was het gewoon vrienden, wat haar heel leuk leek om te zijn met Emil. Vienna ving even Nenya haar blik en stak even met een kleine glimlach een duim naar haar op en gaf haar een knipoog.
      Dan kon ze Fox gewoon uitleggen dat Emil hier voor Nenya was geweest.

[ bericht aangepast op 14 juli 2020 - 21:43 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Toen ze iets op zijn wang tekende en begon te lachen, ontspande Emil ook iets meer. Hij tekende een vlinder op haar voorhoofd. ‘Misschien heb ik toch een artistieke zijde,’ grinnikte hij.

---

Every villain is a hero in his own mind.

     

      "Het spelletje winnen gaat wel vaker ten koste van hemzelf," reageerde Jester mat. De herinnering aan vorig jaar flitste voor zijn ogen langs. "Na zijn oorlog met Maaya was hij voor drie dagen compleet van de aardbodem verdwenen. Strompelde daarna als een half lijk onze kamer weer in en zou echt een lijk geworden zijn als ik dat niet voorkomen had. Dat zag er ook heus niet triomfantelijk uit en hij haat Maaya nog steeds met verve. Als hij zover ging om haar kapot te maken, is het nu voor mij alleen maar wachten tot de volgende klap. Te beginnen met dat bericht. Don't fix something that ain't broken. Het werkte gisteren. Als hij een beetje zijn best doet en tegen een paar mensen zegt dat het hem spijt, dan uiteindelijk vast nog eens." Jester keek naar zijn handen. "Zo stom ben ik wel," mompelde hij erachteraan.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

      "Waar gezichtsmaskertjes al niet goed voor zijn." Zijn lach kwam als een verrassing en het zorgde ervoor dat de boel net wat minder nerveus aanvoelde dan normaal. De spanning dan. In de lucht. Want vanbinnen had ze het bloedheet en ging haar hartslag ook maar niet naar beneden, wat ze ook probeerde. Zijn vingers op haar gezicht, de momentjes dat ze net even elkaars blik vingen, pff, hoorde dit zo te voelen? Fersephone leek nergens last van te hebben toen ze aan Yrla's masker begon...
      Nenya probeerde daar maar niet verder over na te denken (misschien zou ze het Adam ooit wel kunnen vragen) en tekende een pinguin op Emils andere wang. "Nou, welkom bij de Panthers," zei ze grappend. "Heb je zomaar als eerste het inwijdingsritueel gehad."

[ bericht aangepast op 15 juli 2020 - 0:32 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

‘Maar Maaya heeft hem een reden gegeven om haar te haten,’ zei Fox zachtjes, nadat hij een voor zijn doen lange tijd stil was geweest om te bedenken wat hij wilde zeggen. Tenslotte kende hij Onyx niet zo goed als Jester. ‘En jij niet. Tijdens zijn uitbarsting zag hij dat niet, maar toen ik een tijdje daarna met hem praatte… Ik vroeg aan hem hoe vaak hij dingen schreeuwde die hij niet meende en waarom hij zo witheet werd als jij eens een fout maakte. Ik vroeg hoe hij zo zeker wist dat je met hem speelde… en toen zei hij dat er heus niemand was die oprecht vrienden met hem wilde zijn.’ Hij keek Jester even van opzij aan. ‘Ik zei dat hij een idioot was als hij dacht dat je niet echt van hem gehouden had en dat iedereen onredelijke dingen roept tijdens een emotionele uitbarsting. Waar hij zelf het perfecte voorbeeld van is. En volgens mij… klikte er toen iets in elkaar. Alsof hij toen besefte dat jij óók niet altijd je emoties onder controle hebt, dat jij ook fouten maakt. Dus eerlijk? Ik denk niet dat het een berekend spelletje was – niet wat hij zei nádat je was weg gebeend. Volgens mij was jouw overstuur maken het eindgoal van zijn plan. Dat gesprek daarentegen was moeizaam met een paar pogingen om me weg te jagen, maar als ik ergens ervaring mee heb, is het met manipulatieve gesprekken en hij probeerde me niet in een bepaalde richting te duwen, of het minder erg te maken dan het was, en hij zei ook niet dat hij er spijt van had – zo ver was hij toen nog niet eens, denk ik.’ Peinzend beet hij op de binnenkant van zijn wang terwijl hij voor zichzelf duidelijk probeerde te krijgen wat hij nou precies wilde dat Jester uit al deze woorden concludeerde. ‘Dus ja – ik geloof dat dit een oprecht bericht was toen hij eenmaal weer nuchter was en eens goed de dingen op een rijtje had gezet. Hij ziet nu in dat hij degene was die fout zit en dat wilde hij je zeggen. Hij verschuilt zich niet achter trauma’s in een poging je over te halen hem toch nog een kans te geven. Ik denk dat hij gewoon heeft geaccepteerd dat hij een last voor je is en dat dat hij dat niet meer wil zijn. Waarschijnlijk blijft hij nu uit respect voor jou in die toren en hoef je hem alleen tijdens de lessen te zien.’

---

Every villain is a hero in his own mind.