[RPG • 0] Experium || 24 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 18 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 19 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 19 • Slopen • Gates • Slughorn

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

[ bericht aangepast op 17 juli 2020 - 20:50 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Deze keer had Jester zijn verwachtingen een heel stuk omlaag geschroefd voordat hij de deur open had gedaan, maar eenmaal binnen werd hij niet teleurgesteld. Althans; het was nog steeds een teringbende, maar deze keer was er weer iets nieuws waar zijn oog direct naartoe getrokken werd. Azumi zelf sloeg ondertussen een enthousiaste kreet en vloog enthousiast op Fox af.
      "Damn, Azumi." Jester floot waarderend en waadde door de zooi dichterbij. Het draakje had zijn woorden nogal ter harte genomen, leek het. Er stond een freaking kasteel op Onyx' bed. Een dikke laag ijs had zich over de gehele lengte van het bed heen verspreid en Azumi had er een ijskasteel van gemaakt dat zo in Frozen thuis kon horen, compleet met torens met kristaldetails.
      Het ijs leek niet eens te smelten en straalde in plaats daarvan een doordringende kou uit, wat meteen kippenvel op zijn armen deed verschijnen. Als Onyx weer terug zou komen en toch weer op zijn oude kamer wilde slapen, zou hij het gevecht met Azumi aan moeten gaan voor het bed. Jester grinnikte en schudde zijn hoofd. Lekker dan. Had hij maar niet moeten zeggen dat de kamer voor Jester was.
      Azumi had zich ondertussen op Fox' schouder gevleid en leek ontzettend blij hem te zien. "Jullie zien eruit als goede vrienden," merkte hij verbaast op. "Cool kasteel, Azumi. Elsa zou trots op je zijn." Hij knipoogde naar het draakje en blikte vervolgens weer naar de zooi op de grond. "Je bent vast ook goed in het vinden van sokken als je zo'n kasteel in elkaar kan zetten."
      Ohja. Jes. Je bent niet alleen.
      Jester keek op naar Fox. "No judgement, ik klets altijd tegen mijn kamergenoten aan," zei hij schouderophalend.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

‘In een grijs verleden heeft ze me weleens opgezocht,’ zei Fox tegen Jester. ‘Maar ik ben ook een beetje overdonderd door het enthousiasme. Misschien bloeit ze wel op zonder Dezi,’ zei hij bedenkelijk. ‘En dan zoekt ze uiteraard hartverwarmend gezelschap als het mijne.’ Hij zakte bij het bed neer en streek over het koude ijs. ‘Het is wel echt onwijs mooi,’ zei hij tegen het draakje. ‘Maar we gaan Moana kijken, dus je had beter een tropisch eiland kunnen maken.’
      Hij grijnsde even naar Jester – hij vond het net zo vanzelfsprekend om tegen dieren te praten. Of voorwerpen. Hij haalde zijn iNet uit zijn tas, zette een Disney-mix aan en keek naar de spullen op de vloer. ‘Let me guess… Al het zwarte is van Vladdy en de rest van jou? Laat mij de kledingkast van Dracula maar vullen.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Joepie.." zei ze sarcastisch, maar ze ging niet tegen de film keuze in. Deze avond was er om Fayr en voor haar idee ook Vienna op te vrolijken. Waarom zou ze dan moeilijk doen dat ze een bloederige horrorfilm wilde kijken of zoiets. Misschien was dat sowieso niet zo'n goed idee na wat Romeo bij Fayr had gedaan. Hij zou ervan langs krijgen. Hij had haar zusje bedreigd, terwijl ze hem beloofd had zijn benen te breken als hij haar ook maar iets aan zou doen. Die belofte moest ze maar even na gaan komen. Ze nestelden zich allemaal tegen de nachtkastjes of het hoofdeinde van het bed aan, terwijl Fayr de film aanzette. Vienna had de hapjes onder hen verdeeld en Fersephone zat nu tussen Nenya en haar zuster in, te kijken naar een of ander belachelijke vrouwenfilm.
      Dit werd nog wat....

---

It's never gonna happen, Guys.

      "Een beetje credit mag ook wel, sómmige zwarte dingen zijn van mij," zei Jester met een grijns. "Het verschil is heel makkelijk je maken. Je houdt het omhoog en als het zo groot is als een tent, dan is het van hem." Hij vond het wel fijn dat Fox alles van Onyx wilde opruimen, dan hoefde hij er zelf veel minder bij stil te staan, en dat scheelde.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

‘Op zoek naar tenten dus. Alsof we gaan kamperen.’
      Ze begonnen met opruimen. Fox zong uit volle borst met ‘Be Our Guest’ mee (met zijn mooiste accent), terwijl hij met zwierige gebaren en halve danspassen de kleren van de grond raapte, niet supernetjes opvouwde en de grond steeds ietsje beter zichtbaar maakte. Goh, opruimen was nog best vermakelijk. Azumi scheerde om hem heen en had het op zich genomen om de sokken op te stapelen en hij zag dat Jester meer en meer ontspande, waardoor het even leek alsof zijn hart gisteren niet door een bulldozer overreden was.
      Hij hield een grijze joggingbroek omhoog, hield hem twijfelend voor zich terwijl hij probeerde te beoordelen of hij van Jester of Onyx was.

[ bericht aangepast op 12 juli 2020 - 16:51 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Dat Fox opeens in de kamer stond, maakte haar razend enthousiast. Wat was het eigenlijk heerlijk om bij Dezi vandaan te zijn, om zelf dingen te kunnen doen. Het was alsof er een zwaar doek van haar was afgetrokken dat haar jarenlang in haar handelingen belemmerd had. Het was jaren geleden dat ze voor het laatst bij Fox en Kris was geweest. Dezi had het niet gewild, dat ze met een Lion en een Buffalo optrok, zelfs al sliep ze zelf zo vaak met jongens van andere afdelingen. Op de een of andere manier had ze haar wil aan Safira opgedrongen en op een dag was het verlangen om tijd met hen door te brengen simpelweg verdwenen. Al die tijd had ze wel geweten dat haar beste vriend hier ergens was, maar iets had haar ervan overtuigd dat ze het alleen maar pijnlijk was om Fox te zien, omdat hij haar niet meer herkende. Nu voelde het anders. Hij mocht dan niet meer weten wie ze was, maar evengoed was het fijn om bij hem in de buurt te zijn, hem te zien lachen en gek doen, zelfs al liet dat een steek van gemis door zich heen trekken. Maar op haar eigen manier kon ze toch met hem meedoen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Zo met zijn tweeën ging het eigenlijk best. Zelfs Azumi droeg haar steentje bij en vloog met sokken heen en weer, wat in combinatie met de disneymuziek de hele happening eigenlijk wel een gezellige bedoening maakte. Het was fijn om mee te kunnen liften op Fox' vrolijke opmerking en gezang en Jester betrapte zichzelf erop dat hij ook al mee zat te neuriën met de nummers die voorbij kwamen.
      Hij keek opzij toen Fox iets grijs omhoog hield. Het was de grijze joggingsbroek die zo ongeveer eens in de maand wisselde van eigenaar, die zo ontzettend fijn was dat je er gewoon automatisch een goed humeur van kreeg. Het was al even geleden sinds Jester het kledingstuk gezien had- in de zomer was het eigenlijk te warm om te dragen.
      "Van Onyx," zei Jester, terwijl hij met een uitgestreken gezicht toch de broek uit Fox' handen pakte. "En ik jat 'm altijd. Dus eigenlijk ook van mij."
      Want het was heel normaal om de kleren van de ex te blijven dragen?
      Het duurde toch nog wel even voor Onyx doorhad dat het ding weg was. En dit heen-en-weer adopteren deden ze al sinds vorig jaar en toen waren ze niet eens vrienden. Dus dan kon Jester er nu net zo goed mee doorgaan. De joggingsbroek werd er niet minder comfortabel op als hij en Onyx nu geen vrienden meer waren. Onyx kocht maar een nieuwe ofzo.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

"Het zal vast gezellig zijn," zei hij met een kleine glimlach. Al zou hij er zelf voor geen goud willen liggen. Alhoewel, een kamer delen met Emil was vast wel wat. Hij stond op, raapte zijn spullen bij elkaar en ruimde eerst samen met Dezi hun spullen op voor ze richting de tafels met de Lions liepen.
      "Wil je dat ik in eerste instantie meeloop in de richting van de Lions?" Hij was nu het vertrouwde gezicht een beetje, al kende Dezi hem voor haar doen natuurlijk niet zo lang.

---

It's never gonna happen, Guys.

Fox beeldde zich in dat Jester dan vier keer de pijpen moest omslaan om er niet overheen te struikelen en grinnikte zacht toen hij in zijn verbeelding keihard op zijn plaat ging. Hij dacht aan Kris’ muts die hij altijd gejat had, en daarna dacht hij terug aan gisteren, toen Romeo zijn muts had gejat. Zogenaamd om hem aan Zebediah te geven. Nou, hij was echt niet zo stom om dat te geloven. Binnenkort moest hij hem maar weer terug stelen.
      Zo’n kwartiertje later waren ze klaar, alles zat weer in de kast of lag op de bureaus. Fox liet zich op Jesters bed zakken en streek over Azumi’s kop toen ze naast hem neerkwam.
      ‘Nou, we zijn een topteam met z’n drieën. Net het magische Griffyndir-trio, hm?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

'Graag! Jester heeft me wel een rondleiding gegeven maar er is niet zo veel bijgebleven.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Mean girls was nu net een film wat ze even nodig had. Het gebruikelijke tienerdrama, in plaats van met gaves, en iemand anders problemen dan de zijne. Ze had wel even moeite met het stukje dat de hoofdpersoon voor de jongen viel, die om een of andere reden wel charmant was. Waarom was dat altijd met films? Dat de jongens daar cute en schattig waren en om een of andere reden altijd volledig voor het hoofdpersonage leken te gaan, terwijl haar eigen liefdesleven zo'n puinhoop was. Laat het los, Vienna, zei ze bijna woest tegen zichzelf. Het is gewoon not meant to be, precies zoals Fayr zei.
      En Fayr had het misschien nog wel veel erger dan haar getroffen. Romeo had haar gewoon bedreigd, echt pijn gedaan. Zoiets had Fox nooit bij haar gedaan. Hij had haar nooit echt pijn gedaan, niet fysiek althans. En haar nooit bedreigd. Hij had alleen zijn interesses volledig ergens anders liggen en dat voelde verschrikkelijk oneerlijk, omdat ze het idee had gehad dat het misschien wel gekund had. Omdat zij al wel gevoelens voor hem gekregen had, waar hij gewoon doodleuk met een ander stond te zoenen. Maar haar ook aan een lijntje hield. Vienna twijfelde nu er echter aan of Fox wel echt iets met haar gewild had. Het deed er in ieder geval niet meer toe. Ze ging morgen gewoon haar excuses aanbieden voor haar harde woorden en dan was het klaar, dan kon ze het loslaten.
      Terwijl ze de film verder keken, werd de romantiek op het beeld steeds duidelijker. Opeens flitste de zoen met Emil door haar hoofd heen. Waar ze de laatste dagen heel erg aan zichzelf twijfelde door Fox zijn houding, was dat een vreemd moment geweest. Ze had zich heel vrij gevoeld, geen gekkigheden. Ze was niet onzeker geweest, had gewoon gedaan wat mensen vroegen. En het was leuk geweest. Zou het met Emil anders zijn? Je kunt nooit een man plezieren. Ah, fack jou, Thor, dacht ze woest. Als ze het niet kon, kon ze het des noods leren toch? Ze toverde haar iNet van onder haar kussen vandaan en opende het gesprek naar Emil.

Hi Emil. Wat laat, maar bij deze mijn nummer.
-x Vienna

Ze keek naar het bericht op het scherm. Moest ze dit echt sturen? Wilde ze dit? Met Fox was het niet gelukt, maar.. Ze wist het niet zo goed, ergens was er wel een klik geweest met Emil toch. Ik heb al medelijden met je volgende vriendje, al er al iemand is die je wilt. Zijn woorden spookten nog altijd door haar hoofd, sinds gisteravond leken ze weer zo sterk aanwezig, dikgedrukt en luid. En dus drukte ze met een zucht het bericht weer weg. Waarom zou Emil niet ook zijn zoals Fox en Thor? Ze kon maar gewoon even beter zonder. Er zijn voor Fayr, dat was nu belangrijk.

---

It's never gonna happen, Guys.

      "Reken maar." Jester diepte ondertussen de afstandsbediening op uit zijn nachtkastje en plofte vervolgens ook op zijn bed neer. "Thanks voor je hulp. Ook jij, Azumi. Topwerk, met die sokken." Hij schopte zijn schoenen uit en kroop iets verder zijn bed op, zodat hij met zijn rug tegen de muur aan kon zitten. Maar hij zette de televisie nog niet aan. De voornaamste reden dat hij Fox had willen spreken was immers niet vanwege zijn aanbod voor die disneyfilms (die Jester nu zeker enorm waardeerde en blij was dat ze dat hierna konden gaan doen).
      "Fox..." begon hij aarzelend. "Er is eigenlijk nog iets wat je moet weten." Goden, hoe bracht je zoiets inderdaad echt goed subtiel? De afstandsbediening speelde door zijn handen. "Over Zebediah."

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

"Sure," knikte hij haar toe. Bij de tafel aangekomen keek hij naar de leider van de Lions. "Fire," groette hij de jongen mat. Hij knikte de oudere jongen even toe en keek toen om naar het meisje achter hem. "Dezi, dit is Fire, leider van de Lions," stelde hij haar opnieuw voor aan Fire. Daarna richtte hij zich tot de jongen. "Dees wilde graag zien waar ze slaapt vannacht."

---

It's never gonna happen, Guys.

Fox hoofd bewoog met een schokje omhoog. Zebediah? Waarom begon hij daarover? Het was alsof Azumi’s ijskasteel zich naar zijn maag verplaatste. Het draakje bewoog ook, het legde een poot over zijn knie alsof ze hem wilde geruststellen. ‘Wat moet ik daarover weten?’ vroeg hij zachtjes. Wilde hij nog eens benadrukken dat ze hemelsbreed van elkaar verschilden? Aan Jesters ogen zag hij dat hij serieus was. Nerveus schuifelde hij met zijn voeten over de grond.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Fire kwam overeind en gaf Yrla een knikje. Ze had geen spullen bij zich, zag hij. Hoewel het vreemd was, stak hij toch zijn hand naar Dezi uit om haar te begroeten. ‘Ik ben Fire.’
      ‘Dezi.’
      Het was geen trotse glimlach die ze hem schonk, ze meed zijn blik. Haar schouders hingen naar beneden, ze oogde zelfs een beetje gebroken. Wist ze wat ze gedaan had?
      De meiden waren al teruggegaan naar de campus om een kamer vrij te maken. Hij wilde ze niet opjagen, daarom besloot hij eerst een wandeling met haar te maken. Dan konden ze rustig over wat dingen praten, misschien zou ze zich dan ook wat meer bij hem op haar gemak voelen.
      ‘Je kamer wordt vrijgemaakt. We kunnen wel een stukje over het terrein lopen?’
      'Ja, dat is goed.'
      Yrla ving haar blik en leek in stilte te vragen of ze het echt oké vond, maar ze gaf een knikje.
      'Bedankt voor je hulp vanavond. Misschien zie ik je morgen weer?' vroeg ze Yrla.

[ bericht aangepast op 12 juli 2020 - 18:36 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.