[RPG • 0] Experium — The Prequel - Speeltopics

LIONS ⚜️ Fire • Vuur Fox • Dieren veranderen Astreal •Astral projection Tony • Onzichtbaar in het donker Emil • Duplicatie ~ Onna • Ondoordringbare huid Vera • Vliegen Serena• Stembeheersing Heidi • Groene vingers 8226 • Praten met dieren

Buffalo's ⚜️ Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec Dalit • Immuniteit voor gaven Goliath • Ant-man Rai • Electriciteit 8034 • Gevarensonar ~ Sarah• Onbekend [Onbekend] • [Onbekend] [Onbekend] • [Onbekend] [Onbekend] • [Onbekend] [Onbekend] • [Onbekend]

Rhino's ⚜️ Romeo • Emoties manipuleren Damon • Dementor Peter • Spiderman Azrael • Krachten afnemen en aanvullen. Darian • Objecten materialiseren ~ Maaya • Hallucinates. Melissa • [Onbekend] Alice • Spiegelloper Medusa • Verstenen onder haar blik Naamloze • Gedachtenlezen

Elephants ⚜️ [Onbekend] • [Onbekend] Vision • Met zintuigen spelen Nish • Aanwezigheid verbergen [Onbekend] • [Onbekend] [Onbekend] • [Onbekend] ~ Kijo • Veranderen in een Oni. Stella • Licht ombuigen. Vera • Leugendetector. Helene • Genezing. [Onbekend] • [Onbekend]

---

Oud-studenten Conway • Lion • [Onbekend] Raz • Lion • [Onbekend] Ylva • Lion • [Onbekend] Tuuli • Lion • Wind Kris • Buffalo • Edelstenen manipulatie Safira • Buffalo • Drakengedaante Zebediah • Rhino • Manipulatie Thor • Rhino • Sterk Moacir • Rhino • [Onbekend] Adrasteia • Rhino • Via bloed gave overnemen Ryan • Panther • [Onbekend]

Eerdere topics Speeltopic 1: Klik ^^ Speeltopic 2: Klik ^^ Speeltopic 3: Klik ^^ Speeltopic 4: Klik ^^ Speeltopic 5: Klik ^^ Speeltopic 6: Klik ^^ Speeltopic 7: Klik ^^ Speeltopic 8: Klik ^^ Speeltopic 9: Klik ^^ Speeltopic 10: Klik ^^ Speeltopic 11:Klik ^^ Speeltopic 12:Klik ^^ Speeltopic 13: Klik ^^ Speeltopic 14: Klik ^^ Speeltopic 15: Klik ^^ Speeltopic 16: Klik ^^ Speeltopic 17: Klik ^^ Speeltopic 18: Klik ^^ Speeltopic 19: Klik ^^ Speeltopic 20: Klik ^^ Speeltopic 21: Klik ^^ Speeltopic 22: Klik ^^ Speeltopic 23: Klik ^^ ~ Rollentopic Experium High || Rollentopic ^^ ~ Tijdlijn ✧ (2009) - Aankomst 1 (Zebediah) ✧ (November 2011) - Aankomst 861 (Fire) ✧ (Februari 2012) - Aankomst Romeo ✧ (2012) - Aankomst 1694 (Onyx) ✧ (2012) - Aankomst 1695 (Maaya) ✧ (Juni 2013) - Aankomst 2194 (Fox) ✧ (Mei 2015) - Aankomst 4184 (Jester) ✧ (Juli 2015) - Aankomst 4585 (Dezi) ✧ (Juli 2015) - Aankomst 4965 (Vienna) ✧ (September 2015) - Aankomst 5666 en 5667 (Fersephone en Fayr) ✧ (September 2016) - Aankomst 6445 (Yrla) ✧ (Augustus 2019) - Aankomst 7223 (Merrin) ✧ (Juli 2020) - Aankomst 8102 (Nenya) ✧ (Augustus 2020) - Aankomst 8175 (Adam)

[ bericht aangepast op 12 juli 2020 - 14:50 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Op de grond slapen was toch niet echt zijn ding. Echt een lekkere houding vond Clive niet en hij nam zich voor om de volgende keer op zoek te gaan naar een matje waarop ze konden slapen. Hij was nog wakker toen er een enorme donderklap klonk en Noah met een schok overeind kwam en achteruit deinsde totdat zijn rug de houten wand raakte.
      ‘Het is maar onweer,’ zei Clive en hij legde even sussend een hand op Noahs enkel. ‘Niks aan de hand.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Hij wilde niet huilen— echt niet, hij was een grote jongen, hij was niet bang!— maar er trok een volgende keiharde knal door de lucht hij kromp geschrokken nog iets verder in elkaar. Tranen brandden achter zijn ogen en Noah's onderlip begon te trillen. Hij wis- hij wist dat het alleen maar onweer was. Maar bij onweer hoorde ook bliksem en dan konden dingen in brand vliegen en dat was echt heel— KNAL!
      Nu kon hij de tranen al helemaal niet meer tegenhouden en hij begon zachtjes te huilen. Hij wilde naar huis, naar zijn ouders toe, naar zijn veilige, warme en zachte bed. Zelfs Clive's geruststelling hielp helemaal niet, zijn hart bonkte nog steeds als een drilhamer in zijn borst.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Dit ging niet zo heel erg fantastisch. Clive schoof dichter naar Noah toe toen hij begon te snikken en trok hem praktisch op schoot. Iets wat hij nooit eerder had gedaan, maar hij stelde zich zo voor dat broers dat voor elkaar deden. ‘Zolang ik bij je ben, gebeurt er echt niets. Daar zorg ik wel voor. Ik zal er altijd voor je zijn, Uk.’ Hij woelde even door zijn krullen. ‘Dat doen broers voor elkaar, toch?’ Hij glimlachte naar de jongen, die de tranen van zijn wangen veegde. ‘Wij twee tegen de hele wereld, weet je nog?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

      "Ik ben geen uk," snufte Noah. Hij begroef zijn gezicht in Clive's borst toen de volgende klap door de hemel scheurde, maar het voelde alweer een stukje minder eng zo dicht bij zijn vriend. "Clifford." Bliksemschichten flikkerden door de lucht alsof Zeus zelf heel boos was op de aarde voor het stelen van zijn blauwe knikker, maar Clive was helemaal niet bang en dat hielp hem om ook ietsje dapperder te zijn. "Wij tegen de wereld," mompelde hij zachtjes nog een keer, als een soort geruststelling om zich aan vast te kunnen houden.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

'Precies.' Hij tilde Noahs gezicht iets op zodat hij hem kon aankijken en gaf sprak zijn gave een beetje aan. 'Jij bent nergens bang voor, Noah.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Ik ben nergens bang voor.
      Noah knikte en hij voelde zich meteen al een stukje beter. De boomhut bleef heus wel staan en dat de bliksem precies hun boom uit zou kiezen om in brand te steken, was ook wel een beetje vergezocht. Bij de volgende klap die de aarde deed trillen, schrok hij alleen nog maar een beetje. Noah veegde de tranen van zijn wangen af en haalde een paar keer diep adem. Nu pas had hij echt door dat hij bij Clive op schoot zat en hij gaf de jongen nog even een knuffel voordat hij er weer vanaf klom, als bedankje.
      "Wil je misschien nog een verhaal vertellen?" vroeg hij hoopvol, terwijl hij weer onder zijn eigen deken kroop. Ze waren nu toch allebei weer wakker.
      Clive begon meteen.

[ bericht aangepast op 5 aug 2020 - 14:59 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Kris was niet echt een type dat zich snel zorgen maakte om anderen. Hij leek het geiniger te vinden om mensen op de stang te jagen, waardoor Onyx zijn woorden toch wel serieus nam. Want Kris had gelijk. Maaya huilde niet zomaar.
      Hij liep naar de meidenvleugel toe, waar hij tot acht uur mocht komen, en duwde de slaapkamerdeur open. Maaya zat op bed, haar armen om haar opgetrokken knieën geslagen, en ze staarde stug vooruit. Ze had niet eens door dat hij binnen was gekomen.
      ‘Wat de fuck is er aan de hand?’
      Haar vingers verkrampten om het dekbed om haar heen.
      Onyx ging aarzelend naast haar zitten. Zo had hij haar nog nooit gezien. Zijn pink bewoog iets opzij, maar een arm om haar heen slaan of haar hand pakken – dat waren niet echt dingen die hij normaal deed.
      Maaya haalde diep adem en rechtte toen haar schouders. ‘Er is niks aan de hand.’
      ‘Onzin.’
      ‘Ik mag er toch best even doorheen zitten?’ snauwde ze. ‘Ik ben gewoon moe.’
      ‘Kris zei dat je huilde.’
      ‘Kris.’ Ze spuwde zijn naam uit en draaide met een ruk haar hoofd opzij. ‘Kris is een gore leugenaar. Die wil me gewoon de grond in trappen!’
      Onyx schuifelde ongemakkelijk met zijn voeten. Hij voelde de drang om Kris te verdedigen, maar hij wist niet goed wat hij moest zeggen. Kris had immers gezegd dat ze had gehuild. De waarheid had hij al gezegd.
      ‘Nou ja, het zal wel,’ mompelde hij. Toch voelde hij echt wel aan dat ze iets voor hem achterhield en dat vond hij ronduit klote. Ze hielden nooit wat voor elkaar achter. Dacht hij, althans. Hij stond op. ‘Ik ga wel een balletje trappen ofzo.’
      ‘Met Kris?’ sneerde ze.
      Het begon nu toch wel een beetje irritant te worden. ‘Wel als jij niet meegaat.’
      ‘Goed dan,’ bromde ze en ze kwam overeind en beende hem voorbij naar de deur.
      Onyx klemde zijn kiezen op elkaar. Hij had liever gehad dat ze achter was gebleven.

[ bericht aangepast op 6 aug 2020 - 22:48 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Ze was laat! Veel te laat! Fayr had niet meer op haar willen wachten, omdat ze zo sloom was geweest. En zelfs Fersephone was al verdwenen toen ze in de slaapkamer van haar vriendin keek. Normaal liepen ze 's morgens samen op, maar vandaag was anders. Vienna stond net voor de ingang van de school toen ze het voelde. Haar voeten schoten de lucht in en haar tas denderde met geweld van haar rug naar beneden. Het meisje slaakte een gil, maar voor ze te hoog vloog, voelde ze hoe iemand haar bij haar hand greep. Toen ze opkeek naar de eigenaar van de hand, voelde ze een blos over haar wangen schieten. Ze had niet geweten dat hij achter haar had gelopen. "Thor," begroette ze hem zachtjes. De jongen was nog net zo knap als altijd, nog altijd van die dreamy ogen. Vienna slikte even de brok in haar keel weg, terwijl ze in die donkere ogen keek. "Vienna," groette hij haar terug.
      Vienna haar hart maakte een sprongetje. Hij had haar naam onthouden! Ze hadden elkaar maar 1 keer gesproken, twee maanden terug. En hij had gewoon haar naam onthouden! Het was alleen wel een beetje ongemakkelijk dat ze op zijn kop als een soort ballon voor zijn neus hing. "Kun je me naar beneden halen?" vroeg ze met een blos op haar wangen. Thor trok haar aan haar hand naar beneden en draaide haar halverwege de lucht, zodat ze hem recht aan kon kijken. Haar voeten hingen nog in de lucht, maar het was al tien keer beter dan op zijn kop. Elke aanraking die hij maakte met haar lichaam liet duizenden tintelingen door haar heen schieten. Vlinders braken weer verwilderd uit. "Dankje,"mompelde ze zachtjes. Heel even zocht ze naar een onderwerp om over te praten, maar haar hoofd bleef angstvallig leeg.
      "Hee Thor. Ik..." Het meisje met de blonde haren zweeg, zodra ze Vienna zag. Ze trok de jongen aan zijn arm. "Kom, ditch de ballon. Ik heb nog een verrassing voor je." Het meisje keek met zo'n veelbetekenende blik naar Thor, dat zelfs Vienna kon raden wat ze van plan was. Ze keek woest naar het meisje, om een of andere reden gepikeerd door haar opmerking. "Dan zou ik maar gauw gaan, als ik jou was," beet ze het meisje toe. "Met dat opgeblazen hoofd van je lijk je nog het meest van ons op een ballon. Denk ook niet dat er veel inhoud in zit."
      Het blonde meisje wilde reageren. Vienna zag de woede op haar gezicht, maar Thor zijn lach brak door hun discussie heen. "Je hoort het, wieberen Britt." Hij keek met een grijns naar het meisje wat beledigt af droop. Hij keek met diezelfde grijns naar Vienna, die daardoor een blos op haar wangen kreeg. "Ik mag jou," zei hij direct tegen haar. "Ik kreeg haar maar moeilijk weg, maar dankzij jou is ze eindelijk pleitte. Dank je." De blos op haar wangen werd alleen maar groter, terwijl ze iets overstaanbaars mompelde. Het viel even stil tussen hen. "Heb je al ontbeten, Vienna?" Verschrikt keek het meisje op. Een nieuwe blos op haar wangen. "Nee," zei ze zachtjes. Thor keek haar met een vriendelijke glimlach aan, bracht haar hand naar zijn tas, zodat ze zich vast kon houden. En plukte Vienna haar tas van de grond. "Zullen we maar eens een lekker ontbijtje uitzoeken?" Vienna schrok van zijn aanbod. Ongeloof overspoelde haar. Wilde hij met haar ontbijten? "Maar ik moet nu eigenlijk naar aardrijkskunde." Waarom ze dat zei wist ze niet zo goed. Ze wilde hem eigenlijk niet afwijzen. Maar ze wilde ook niet haar les missen, ze wilde niet in de problemen komen.
"Ah, kom op, Vienna. Je wilt toch niet zeggen dat je een van die meisjes bent die braaf alles doet wat haar gevraagd wordt toch?" Ze keek een beetje nerveus naar de jongen met de lange krullen. Eigenlijk wilde ze gewoon naar haar les. Maar die ogen... "Nee hoor," hoorde ze zichzelf zeggen. "Mooi zo!" Er kwamen pretlichtjes in Thor zijn ogen te staan. Hij trok haar mee achter zich aan door de gangen.

[ bericht aangepast op 9 aug 2020 - 14:44 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Zelfs al waren de twee al ruim twee jaar samen, Nish kon er maar niet aan wennen. Noch kon hij begrijpen wat zijn beste vriend in vredesnaam in die droplul zag. Eén keer in de maand organiseerden ze stiekem een feestje waarbij alleen achttienplussers werden uitgenodigd – en ook lang niet iedereen. Gewoon, de coole mensen. Waar Zwieber niet bij hoorde, die ook nu weer ideeën spuide over themafeestjes als piraten, Disney, Harry Potter en de Ninja Turtles. Kris grinnikte erom, terwijl hij door zijn krullen streek en soms dingen in zijn oor fluisterde waar de jongen rode oortjes van kreeg. Een steek van jaloezie trok door Nish heen. Dat ging verdomme ook maar niet weg. Het was echt niet zo dat hij als een grietje op Kris’ schoot wilde zitten en Kris zou stomp voor zijn bek krijgen als hij kwam aanzetten met al die dwaze ideeën in de slaapkamer waar hij al veel meer over hoorde dan hem lief was, maar toch kon hij die ene keer dat zíj met elkaar geëxperimenteerd hebben maar niet uit zijn hoofd krijgen. En als die fucking Fox zich er niet mee bemoeid had, was het vast niet bij één keer gebleven.
      Gelukkig wuifde Melissa alle idiote ideeën van Zwieber weg. Nish wierp een blik op het lijstje namen, het waren er zo’n twee tot drie per House. De samenstelling van de feestjes wisselde weleens, maar er was een vast groepje wiens gaven altijd handig waren bij de organisatie. Darian kon de locatie bouwen, Melissa zorgde dat het niet opviel, Kris regelde de drank, Ghost stal de muziekinstallatie, Ryan regelde een uitweg wanneer ze betrapt werden en Melody zorgde ervoor dat niemand hen buiten haar geluidskoepel kon horen. Zelf had Nish geen speciale taak, maar aangezien Kris zijn beste vriend was, hoorde hij er automatisch bij. Een feestje zonder drank, daar was immers niets aan.
      Zou hij deze keer iemand meenemen? Het begon hem wel een beetje te vervelen, steeds voor een groot deel dezelfde mensen. De enige nieuwe gezichten waren vaak aan het daten met een van de anderen. Zelf had hij ook wel weer eens zin in een pleziertje en hij vond het altijd wel geinig om anderen een beetje op de stang te jagen met zijn geaardheid. Hij dacht aan de nieuwe knul van de Panthers. Die had binnen no-time zijn naam gehaald, was niet onaantrekkelijk en hij was vast in de zevende hemel als een ouderejaars hem uitnodigde voor een exclusief feestje. Zijn mondhoeken krulden omhoog. Ja, dat kon de boel wel wat leuker maken. Eens zien wat hij ervoor over had om “erbij te horen”.

[ bericht aangepast op 10 aug 2020 - 12:15 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Nish leunde tegen de deurpost van de hoofdingang aan. Sommigen persten zich stilletjes langs hem heen, er waren zelfs een paar ukkies die op een afstandje wachtte. Hij keek over het terrein uit terwijl verderop in de school de eetzaal volstroomde. Het duurde niet lang voordat de nieuwste Panther aan kwam zetten. Hij was samen met zijn roodharige vriend – een irritant energiek ventje dat hem veel te veel aan Zwieber deed denken. De nieuwe oogde tien keer zelfverzekerder dan de andere eerstejaars, wat een grijns aan Nish’ lippen ontlokte. Toen de twee jongens hem wilden passeren, zette hij een stapje opzij en keek de blonde jongen recht aan. ‘Een momentje, Gonzales.’ Hij gebaarde met zijn hoofd opzij.

[ bericht aangepast op 9 aug 2020 - 20:32 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

De lange jongen was zomaar voor hen gaan staan en Jester keek hem met opgetrokken wenkbrauwen aan. Hij kende de jongen niet, al ging er vaag ergens een belletje rinkelen dat ie bij de Buffalo's thuishoorde. Maar welke gave 'ie had, geen idee. Wat een ouderejaars van Yrla moest was een nog groter raadsel. De jongen had ondertussen zijn naam al, dus een pesterij kon het niet wezen. Maar wat wel? In ieder geval was het duidelijk dat hij Jester niet zo interessant vond, wat dan jammer voor hem was, daar kwam hij nog wel achter.
      'Damn, Yr, met nickname and all. Iemand is beroemd aan het worden,' zei hij grijnzend, terwijl hij de jongen eens goed bestudeerde. Had hij Ryan niet een paar keer met deze dude zien optrekken?

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Hij keek een beetje verbaasd naar de jongen in de deuropening, die net een kleine kop boven hem uit stak. De bruinharige jongen had een zelfverzekerde grijns langs zijn lippen liggen en keek hem recht aan. Hij keek een beetje verward naar Jester. Was dit normaal dat ouderejaars je aanspraken? Hij mocht dan binnen een maand zijn naam gehaald hebben - Ryan was daar om een of andere manier wel tevreden mee - maar alsnog moesten de ouderejaars uit hun house weinig van hem hebben, op Jester na dan maar die was maar een jaar ouder. Jester maakte echter een opmerking waaruit totaal geen wantrouwen sprak. Ergens had hij heel bot willen vragen wat de bruinharige jongen van hem moest, maar het was makkelijker om op de woorden van zijn vriend in te gaan.
      "Ik ben wat dat betreft ook de beste. Liet jullie allemaal in het stof bijten met mijn snelheidsrecord van een naam." Hij grijnsde naar Jester, voor hij zich weer naar de jongen voor hem keek. Het was ergens wel cool dat de ouderejaars hem aansprak en zelfs al wist wat zijn gave was. Al was het natuurlijk ook niet echt dat hij die geheim hield. "Wat wil je?" vroeg hij vriendelijk.

---

It's never gonna happen, Guys.

Nish zette een paar stappen opzij. De jongen wierp een blik over zijn schouder naar zin vriend, maar liep toen een stukje bij hem weg. Eén hand liet hij in zijn zak glijden. ‘Vanavond is er een exclusief feestje. Voor de ouderejaars – maar zo nu en dan zien we een interessante knul als jij en willen we die ook een kans op een onvergetelijk en heel erg verboden feestje geven. Dus – wat zeg je d’r van?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Een feestje?" vroeg hij stomverbaasd. Wilden ze hem hebben, maar waarom? En hoe en? Hij wilde van alles vragen en enthousiast ratelen. Maar al gauw kreeg hij in de gaten dat de jongen daar waarschijnlijk niet op zat te wachten. Ze wilden hem op een exclusief, verboden feestje. Yrla greep zichzelf bij elkaar, onderdrukte zijn enthousiasme en probeerde zo stoer mogelijk te klinken. "Ja, klinkt gaaf."
      Yrla blikte even achterom, waar Jester nog altijd stond. "Mag ik mijn vriend meenemen?"

[ bericht aangepast op 9 aug 2020 - 21:55 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Nish lachte schamper. ‘Natuurlijk niet. Pas tegen de tijd dat je achttien bent, mag je zelf iemand voorstellen.’

---

Every villain is a hero in his own mind.