[RPG • 0] Experium — The Prequel - Speeltopics

LIONS ⚜️ Fire • Vuur Fox • Dieren veranderen Astreal •Astral projection Tony • Onzichtbaar in het donker Emil • Duplicatie ~ Onna • Ondoordringbare huid Vera • Vliegen Serena• Stembeheersing Heidi • Groene vingers 8226 • Praten met dieren

Buffalo's ⚜️ Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec Dalit • Immuniteit voor gaven Goliath • Ant-man Rai • Electriciteit 8034 • Gevarensonar ~ Sarah• Onbekend [Onbekend] • [Onbekend] [Onbekend] • [Onbekend] [Onbekend] • [Onbekend] [Onbekend] • [Onbekend]

Rhino's ⚜️ Romeo • Emoties manipuleren Damon • Dementor Peter • Spiderman Azrael • Krachten afnemen en aanvullen. Darian • Objecten materialiseren ~ Maaya • Hallucinates. Melissa • [Onbekend] Alice • Spiegelloper Medusa • Verstenen onder haar blik Naamloze • Gedachtenlezen

Elephants ⚜️ [Onbekend] • [Onbekend] Vision • Met zintuigen spelen Nish • Aanwezigheid verbergen [Onbekend] • [Onbekend] [Onbekend] • [Onbekend] ~ Kijo • Veranderen in een Oni. Stella • Licht ombuigen. Vera • Leugendetector. Helene • Genezing. [Onbekend] • [Onbekend]

---

Oud-studenten Conway • Lion • [Onbekend] Raz • Lion • [Onbekend] Ylva • Lion • [Onbekend] Tuuli • Lion • Wind Kris • Buffalo • Edelstenen manipulatie Safira • Buffalo • Drakengedaante Zebediah • Rhino • Manipulatie Thor • Rhino • Sterk Moacir • Rhino • [Onbekend] Adrasteia • Rhino • Via bloed gave overnemen Ryan • Panther • [Onbekend]

Eerdere topics Speeltopic 1: Klik ^^ Speeltopic 2: Klik ^^ Speeltopic 3: Klik ^^ Speeltopic 4: Klik ^^ Speeltopic 5: Klik ^^ Speeltopic 6: Klik ^^ Speeltopic 7: Klik ^^ Speeltopic 8: Klik ^^ Speeltopic 9: Klik ^^ Speeltopic 10: Klik ^^ Speeltopic 11:Klik ^^ Speeltopic 12:Klik ^^ Speeltopic 13: Klik ^^ Speeltopic 14: Klik ^^ Speeltopic 15: Klik ^^ Speeltopic 16: Klik ^^ Speeltopic 17: Klik ^^ Speeltopic 18: Klik ^^ Speeltopic 19: Klik ^^ Speeltopic 20: Klik ^^ Speeltopic 21: Klik ^^ Speeltopic 22: Klik ^^ Speeltopic 23: Klik ^^ ~ Rollentopic Experium High || Rollentopic ^^ ~ Tijdlijn ✧ (2009) - Aankomst 1 (Zebediah) ✧ (November 2011) - Aankomst 861 (Fire) ✧ (Februari 2012) - Aankomst Romeo ✧ (2012) - Aankomst 1694 (Onyx) ✧ (2012) - Aankomst 1695 (Maaya) ✧ (Juni 2013) - Aankomst 2194 (Fox) ✧ (Mei 2015) - Aankomst 4184 (Jester) ✧ (Juli 2015) - Aankomst 4585 (Dezi) ✧ (Juli 2015) - Aankomst 4965 (Vienna) ✧ (September 2015) - Aankomst 5666 en 5667 (Fersephone en Fayr) ✧ (September 2016) - Aankomst 6445 (Yrla) ✧ (Augustus 2019) - Aankomst 7223 (Merrin) ✧ (Juli 2020) - Aankomst 8102 (Nenya) ✧ (Augustus 2020) - Aankomst 8175 (Adam)

[ bericht aangepast op 12 juli 2020 - 14:50 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Jester was juist halverwege een zin over de uitzonderlijk ambitieuze (én succesvolle) VOC, toen iemand de deurklink van zijn kamer omlaag drukte en binnenkwam. En hé, normaal was dat heus zo bijzonder niet. Iedereen hier deelde een kamer met iemand anders (op een paar geluksvogels na) en Jester ook. Bovendien kwam Yrla ook vaak genoeg naar binnen huppelen, hoewel die wel het gezonde verstand bezat om te kloppen. Niet dat het Jester zou irriteren als zijn vriend zomaar binnenwalste (andersom deed Jester het wel), maar vooral omdat Yrla echt niet zou willen dat hij in plaats van Jester, Onyx halfnaakt zou aantreffen. Gegarandeerd dat dat het einde van je gezond verstand zou betekenen.
      De kamer delen met de persoon waar de meesten het liefst met een gróte boog omheen liepen, had wel ergens zijn voordelen. Daarnaast was Jester ofwel zelf dat gezonde verstand al verloren, of zijn normale argwaan vond dat als hij op zijn kamer was dat het een vrij uurtje had ofzo, want Jester was nooit zo bang geweest van zijn gestoorde kamergenoot. Heel veel zeiden ze nooit tegen elkaar, maar misschien was er een soort wederzijds begrip ofzo dat het leven er gewoon te ingewikkeld van werd als Onyx zou proberen Jester weg te pesten of andersom. Teveel gedoe; dan draaide je je liever maar even naar de muur om als je je wilde omkleden en net zoveel zelfvertrouwen had als de eerste de beste naamloze die als nieuwe tuinplant fungeerde.
      Alleen was Onyx al drie dagen compleet pleite en was Jester zich gaan afvragen of de jongen niet gewoon van school gestuurd was. Het wandelende lijk dat nu over de drempel naar binnen wandelde ontkrachtte die theorie echter.
      "Holy fuck, Onyx? Wat is er met jóu gebeurd?" vroeg Jester, die de stoel met een klap weer op vier poten liet neerkomen en zijn benen van het bureau af zwaaide (Onyx werd altijd chagrijnig als hij dat deed en dan duurde het weer een week voordat die weer wat ontdooid was). Onyx zag er uitgemergeld uit en als hij nu iets zou zeggen in de trant van 'Braaaaainss!' zou dat Jester niet op zijn minst verbazen.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Onyx had al zijn energie nodig om bij zijn bed te geraken zodat hij daarop neer kon zakken. Zijn hoofd bonkte zo erg dat hij vreesde dat zijn brein probeerde te ontsnappen en hij had het stervensbenauwd. Een boze blik of sneer kon hij dan ook niet opbrengen. Doen alsof Jester niet bestond was makkelijker, al vervloekte hij de jongen inwendig toch.
      ‘Heb jij geen plantjes te poten?’ reageerde hij uiteindelijk met een grom.
      Een milde vorm van sodemieter op. Dat begreep die lapzwans heus wel.

---

Every villain is a hero in his own mind.

      Kijk, dáár waren de onbeleefde woorden waar hij op gehoopt had! "Zie je wel!" riep hij uitgelaten. "Ik zei het toch!" Noah schoot in zijn enthousiasme meteen weer overeind en trok nog net niet vol trots het koekje alsnog uit Clive's hand. De uitdrukking op het gezicht van zijn vriend was goud waard en hij deed nog een laatste vreugdesprong en ging toen vlug weer naast Clive zitten, want hij was te moe om nu nog door te gaan.
      "Het is wel een geheim," vertrouwde hij zijn stomverbaasde vriend ernstig toe. "Niemand weet het nog. Jij bent de eerste aan wie ik het verteld heb. Toen je zomaar weg was, toen miste ik je zo. Papa en Mama zeiden dat je naar Experium toe was en dat ik daar niet heen mocht als ik klaar was met groep acht. Want ik heb niet magi- een gave. En toen vond ik dat zó stom, dat ik ben gaan oefenen. Als ik hetzelfde kon als jij, dan mag ik vast ook naar Experium. Dan ben je niet meer alleen daar." Hij zwol een beetje van trots. "En het is dus gelukt."

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

      "If only" zei Jester, die Onyx met opgetrokken wenkbrauwen aankeek. "Ben aan het leren voor geschiedenis. De toets is morgen." Zijn blik gleed over het gezicht van zijn kamergenoot. Op de achtergrond hoorde hij de stem van Ryan (klootzak) en Jester gaf de deur subtiel een zetje met zijn voet zodat die in het slot viel. "Moet jij me niet aanvallen om mijn hersenen op te eten ofzo? Je ziet eruit alsof je drie dagen geleden bent gestorven." Hoofdschuddend vulde hij een glas water bij de kraan en duwde die nu onder Onyx' neus. "Een poging tot survivallen die niet zo goed is uitgepakt?"

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Iemand die geen gave had, was gaan oefenen en had nu wel een gave? Werkte dat zo makkelijk of had Noah er altijd al aanleg voor gehad? Of hadden ze toch met hem geëxperimenteerd? Hoe dan ook gunde hij Noah een andere toekomst dan tien jaar lang op een school te zitten waar ze nog meer onderzoeken met je gingen doen en waar er zo’n schrikbewind was dat niemand zich er gelukkig voelde.
      ‘Het is niet zo leuk als het lijkt, Noah,’ zei hij en hij keek de jongen indringend aan. ‘Als ik het voor het kiezen had, zou ik weggaan. Laat aan niemand merken dat je een gave hebt, misschien dat je dan na groep 8 weg kan. Na een normale middelbare school.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘Zoiets,’ mompelde Onyx zonder de jongen aan te kijken. Zijn vingers trilden toen hij het glas aanpakte en hij het ineen teug leegdronk. Het viel niet echt lekker zo op z’n lege maag en het maakte hem alleen maar misselijker. Hij wreef over zijn gezicht, zijn huid gloeide koortsachtig.
      ‘Ga maar verder met je toets leren,’ mompelde hij.
      Zou toch zonde zijn als hij zijn tijd aan hem verspilde.

---

Every villain is a hero in his own mind.

      "Dankjewel voor dat glas water, Jester," zei Jester tegen zichzelf in een verdraaide stem en negeerde het nutteloze commentaar over het leren van die kuttoets. "Don't mention it," reageerde hij weer als zichzelf op zichzelf. Hij pakte het lege glas weer aan en zette het ergens in de kamer neer (in ieder geval, het kachelde niet op de grond toen hij het ding losliet, dus het stond vast ergens bovenop nou). Twijfelachtig keek hij zijn kamergenoot aan en hij trok een wenkbrauw op. Onyx was nu niet het type mens waar je automatisch voor ging zorgen als die dronken over je drempel stommelde.
      Punt was alleen, Jester had heus wel wat dronken mensen gezien in zijn leven, en als die er allemaal zo uitzagen als Onyx nu, zou Jester zelf de drank voorgoed afzweren. Vanochtend was de jongen ook niet bij het ontbijt geweest trouwens. De dagen ervoor kon hij het zich ook niet herinneren. Zijn kamergenoot was van de ene op de andere dag verdwenen (en Jester had gisteren de holte onder het bed eens bekeken, maar het was leeg geweest. Geen gitaar te bekennen). Hoelang zou het geleden zijn dat die iets gegeten had? Of geslapen, überhaupt?
      Jester rolde met zijn ogen en liep naar Onyx' klerenkast. In zijn huidige staat leverde hem dat toch geen klap op. Hij viste ergens een zwart (hoe kon het ook anders) shirt en een grijze joggingbroek tevoorschijn (die na nadere inspectie van Jester zelf bleek te zijn (lees: supercomfortabel en ooit geadopteerd door Jester en blijkbaar weer terugveroverd door Onyx) en die hij met pijn in zijn hart toch maar op het stapeltje legde) en dropte die naast de lijkbleke jongen. "Je meurt," deelde hij de jongen mee. "Aantrekken, ben zo terug."
      Hij draaide zich om naar de deur en glipte makkelijk door een smalle kier heen en liet hem weer achter zich dichtknallen, voordat hij quasi vrolijk de kamer van 7223 binnenwandelde. "Yoo, idioot-eerste-graad. Ik heb een leuke taak voor je, als beloning omdat je me zo goed aan het helpen bent met geschiedenis." Jester knipoogde. "Daar word je toch vrolijk van?"

[ bericht aangepast op 9 juli 2020 - 14:49 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

      "Niet zo leuk als het lijkt?" Noah zwaaide met zijn tweede koekje voor Clive's ogen langs. "Halloohoo!" Grijnzend nam hij er een hap van en trok zijn benen in een kleermakerszit onder zicht. "Normale middelbare scholen lijken me retesaai," zei hij stellig, maar vanuit zijn ooghoeken hield hij zijn vriend in de gaten of die ook zo zou reageren als zijn moeder dat deed als hij dat woord gebruikte. Noah wist zeker van niet, maar toch hield hij het gezicht van Clive in de gaten, om te zien of hij ermee weg zou komen. Dat maakte het ook zo leuk.
      "Dus waarom zou ik daar naartoe willen? Daar ben jij niet, daar gaat Paul wel naartoe en daar heeft ook niemand mag- een gave. Gaves zijn veel leuker. Vandaag had mama het over iemand die in dieren kon veranderen, wist je dat dat kon? Ik niet, maar het is wel supercool! Die kan dus gewoon vliegen hè, als hij dat wil!" Noah zuchtte even en verbeet een gaap. "Dus. Ik kom ook gewoon naar Experium. En als ik hetzelfde kan als jij, kunnen we die onderzoeken vast delen. Dan heb jij veel vaker vrij, dat is vast fijn. Hoe zijn die onderzoeken eigenlijk? Ik mag er dus nog stééds niet bij zijn van je vader, ondanks dat ik nu al elf ben. Zo dom ben ik niet, ik begrijp er vast wel iets van." Hij keek zijn vriend nieuwsgierig aan.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

‘De onderzoeken zijn pijnlijk,’ bromde Clive. ‘Hé ik meen het, uk. Experium is verschrikkelijk. Als ze ontdekken dat ik hier ben, ranselen ze me af.’ Hij wilde niet alle nare details met de kleine jongen delen, maar hij wilde al helemaal niet dat hij hier over vier jaar ook rondliep. ‘Alles wordt voor je bepaalt; hoe je je dag indeelt, wat je eet, waar je naartoe gaat. Overal is bewaking en zodra je een van de honderden regels overtreedt komen ze met een zweep aanzetten. Moderne slavernij, zou ik het noemen.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

      "Wat?" vroeg Noah ontdaan. "Maar- Maar m'n ouders werken er toch ook? Die zijn niet zo gemeen." Het ging er maar moeilijk in bij hem dat Experium werkelijk zo naar kon zijn. Zijn vader was er iedere dag! En Noah vond Dubois dan wel niet aardig, maar zo stom was Clive's vader nu ook weer niet, toch? "Doen die onderzoeken echt pijn? Dat wist ik niet..." dan had hij veel vaker gezeurd of Clive niet gewoon kon komen buiten spelen. Noah had zich die onderzoeken altijd als saai voorgesteld, maar als pijnlijk? Had Clive dat allemaal in zijn eentje doorstaan?

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Zodra hij de stem hoorde, was hij als een soort bevel direct recht op gaan zitten. De kriebels hadden zich over zijn rug verspreid. Jester Wat kwam hij doen? Hij had zijn geschiedenis aantekeningen al. Dat had de garantie moeten zijn om de hele dag van Jester verlost te zijn. Wat deed hij alweer hier terug?! Waren ze niet goed genoeg? Kwam hij hem betaald zetten voor het feit dat hij foute informatie in zijn aantekeningen had gezet, om Jester een keer terug te pakken. Het waren subtiele veranderingen geweest, vooral wat verkeerd genoteerde jaartallen. Dat had hij toch niet al zo snel ontdekt?
      "H- heel vrolijk," antwoordde hij stotterend. Hij had geleerd dat hij beter met Jester mee kon praten. Hij was hier pas een paar maanden, maar dat was overduidelijk. Al begreep hij de helft van de tijd niet eens wat Jester zei.

[ bericht aangepast op 9 juli 2020 - 16:39 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

      "Uh-huh, wist ik het niet." Jester grijnsde en leunde tegen de deurpost aan. "Luister, groentje. Ik zou het enorm waarderen als jij eventjes naar de schoolkantine op en neer kan huppelen en even wat fruit mee kan nemen. En crackers ofzo. Ben zo druk bezig met studeren, kan wel even een break gebruiken. Dus, vort met de geit, want we worden er allemaal niet jonger op, hmm?"
      Even overwoog hij het daarbij te laten (7223 had echt wel genoeg hersenen in zijn kop om te doen wat Jester hem opdroeg) maar gezien de vernederende aard van het klusje zou de jongen nog wel eens kunnen proberen wat te kloten. Sommige naamlozen hadden op bepaalde momentjes net even wat backbone en daar had Jester dus geen zin in. "Je weet dat je precies wil doen wat ik je net gezegd hebt. Jij bent een groentje en dit hoort erbij. Bovendien ben je bang dat als je het opfuckt ik je weer een nachtje buiten laat slapen, dus je wil ervoor zorgen dat je een heerlijk bordje fruit en crackers voor me regelt. En snel een beetje, hup!"

[ bericht aangepast op 9 juli 2020 - 22:22 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

‘Denk je dat ik lieg?’ vroeg Clive en hij keek de jongen strak aan. ‘Waarschijnlijk zijn je ouders wel zo lief om je gave voor zich te houden als ze het al ontdekken. Anders zijn ze echt een stel rukkers.’
      Net als zijn eigen pa, dus daar zou hij niet zo vreemd van opkijken. Maar zolang Noah nog in zijn sprookjeswereld kon blijven leven, moest ie dat maar doen.
      ‘Wees gewoon voorzichtig, kleine,’ zei hij met een zucht toen de jongen zijn ogen neersloeg. ‘Een gave hebben is hartstikke handig, maar niet als anderen ervan afweten.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

      Clive's woorden waren hard. Noah hield er niet van als zijn vriend zo deed, de donkere toon van zijn stem deed hem dan veel te veel aan Dubois denken. Noah kon veel maken bij Clive zonder dat die er echt boos om werd, maar als hij zo deed dan moest hij voorzichtig zijn. "Maar ik wil juist kunnen oefenen," zei hij stilletjes. "Zodat ik er beter in kan worden, net als jij. Dan hoef jij naar minder onderzoeken toe."

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Om een of andere reden had hij het vage idee in zijn hoofd gekregen dat het een goed idee was om inderdaad te doen wat Jester van hem vroeg. Hij wilde fruit en wat crackers halen voor Jester. 7223 wilde absoluut geen ruzie met Jester. Het was hem wel eens vaker gebeurd en dat was niet zo leuk geweest. Hij trok gehaast zijn schoenen aan en liep zonder gedag te zeggen langs Jester heen in de richting van de kantine.
      Halverwege de weg stelde hij zichzelf de vraag waarom hij dit eigenlijk aan het doen was? Waarom liep hij als een soort loopjongetje voor Jester heen en weer? Hij was geen boodschappenjongen. Jester kon prima voor zichzelf zorgen. Had de jongen zijn gave op hem gebruikt? Hoe had Jester dat gedaan?
      7223 liep maar gewoon in de richting van de keukens. Hij zou maar doen wat Jester van hem vroeg... Want hij wilde absoluut niet buiten slapen. En wat Jester vertelde was gewoon een goed idee. De jongen had zijn versnaperingen nodig voor tijdens geschiedenis. En nu hij toch onderweg was, kon hij ook wel iets voor zichzelf meenemen.

[ bericht aangepast op 9 juli 2020 - 22:23 ]

---

It's never gonna happen, Guys.