[RPG • 0] Experium || 21 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •(studieobject) 7223 (Michiel)• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 18 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 19 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •(studieobject) 8102 (agami) •15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 19 • Slopen • Gates • Slughorn

---

Kamerindeling

Panthers Jongens (boven) • Onyx en Jester • 7223 en 8175 • Yrla Meisjes (beneden): • Vienna en Fayr • Dezi en 8102 • FersePhone

Lions Jongens: • Fire en Astreal • Fox en Tony • Emil Meisjes: • Onna en Heidi • Serena en Vera • 8226

Elephants Jongens: • Ed(noces) Meisjes: • Stella • Vera • onbekend

Rhino's Jongens: • Romeo • Max • Peter • Azrael Meisjes: • Maaya • Melissa

Buffalo's Jongens: • Goliath Meisjes: • Kijo • Sarah

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

Lijst wacht buiten:
Emil - Adam
Vera - Onyx --- Speech van Merrin
Onna - Nenya
Vrijwilligers vanwege de Disneyquiz.
Serena - Vienna
Fox - Fersephone
Heidi - Fayr.
Astreal - Merrin
Naamloze - Jester
Fire - Yrla (Aanval Damon)

Volgorde zitten :
Nenya - Emil - Vienna - Fayr - Serena - Vera - Merrin - Adam - Astreal

[ bericht aangepast op 7 juni 2020 - 12:22 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Verschillende feiten verdienden het om op een rijtje gezet te worden, om het analyseren van de situatie te vergemakkelijken.
      1) Een wenkbrauw naar jezelf optrekken en de borst van de persoon voor je als imaginaire spiegel gebruiken, was een aparte zet.
      2) Hij moest inderdaad zijn mond houden.
      3) Onyx had hem laten opkijken in die prachtige ogen van hem, die zelfs met alle schmink er nog even prachtig uitzagen als altijd.
      4) Hij wilde Onyx heel graag zoenen en zou zijn hoofd er eens bij moeten houden en aandacht besteden aan wat er gezegd werd.
      4) Hier en daar was het beeld van Scar al wat vervaagd en zaten er vegen door, vermoedelijk Jesters schuld.
      5) Onyx zei dat hij-

Twee zachte lippen raakte de zijne alle gedachten werden het zwijgen opgelegd, zijn hoofd uitgeblazen met een windstoot van honderd kilometer per uur. En Jester twijfelde niet eens een seconde om zijn vriend vol overgave terug te zoenen. Zijn huid leek in brand te staan— maar op een goede manier. Een manier die hem van top tot teen verwarmde en laatste restjes kou en kilte uit zijn botten verjoeg.
      Een manier die zijn hart zoveel slagen over deed slaan dat het toch echt niet gezond kon zijn en vervolgens een ritme aan het ándere eind van het spectrum oppikte en blijkbaar inspiratie op had gedaan door te bestuderen hoeveel slagen een muizenhart maakte per minuut. Heel veel, voor degenen die een spoileralert aankonden.
      Jester trok zijn vriend aan zijn shirt nog dichterbij en legde zijn andere hand tegen Onyx' nek aan en het voelde góed.

[ bericht aangepast op 5 juni 2020 - 23:45 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

"Ik geloof er niets van," zei hij zachtjes. Fox had met hun gevoelens gespeeld, met die van hem en Adam. Waarom zou hij het niet met die van Vienna doen? Fox leek geen enkel respect te hebben voor de liefde, alles als een spel te zien. Maar hij wist ook dat hij misschien harder oordeelde dan de bedoeling was. Juist omdat het Fox was en juist omdat het zijn zus was. Dit was net als die situatie met Yrla toen. "Maar misschien oordeel ik te hard. Het is net als die situatie met Yrla toen, toen hij een kus op Vien haar wang gaf. Ik dacht toen dat het jaloezie was, ik begrijp nu dat ik haar gewoon wilde beschermen. Ik vertrouwde Yrla niet. Net als ik Fox nu voor geen ene meter vertrouw. Waarom denk je dat ik je mee vroeg naar buiten? Ik heb geen zin in gedoe vanavond," zei hij met een glimlach.
      Hij keek Adam even met een vragende wenkbrauw aan. Die tweede opmerking zat hem een beetje dwars. Hij sprak niet over zichzelf toch op het moment? "Twee mensen tegelijk? Dat geloof ik niet. Je hebt toch een voorkeur voor een van de twee dan. Ik kan me niet voorstellen dat ik ook nog iemand anders zou leuk vinden naast wat ik voel voor jou." Hij glimlachte naar Adam

[ bericht aangepast op 6 juni 2020 - 9:26 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Ze wist niet zeker of zij er ook wel op die manier over dacht. Want waar Fox aan het wachten leek te zijn op zijn gevoelens, had Vienna ze al ontdekt. Ze was verliefd geworden op deze jongen, veel te snel naar haar zin. Ze had net als Fox rustig aan willen doen, maar ze wist niet of het wel lukte. En daarnaast, ze wist niet of ze erin geloofde dat hij ook verliefd kon worden op haar. Het voelde nu een beetje alsof hij zichzelf ervan probeerde te overtuigen dat hij het kon zijn. Er hing een totaal ongemakkelijke sfeer ineens tussen hen en Vienna was blij dat een excuus had om weg te mogen. "Ik moet naar buiten voor mijn wacht," zei ze zachtjes.
      Toen ze zich omdraaide, spotte ze opeens Jester en Onyx die met elkaar in een intieme zoen waren verwikkeld. Ze wilde wel blij voor ze zijn, maar het liet iets in haar binnenste bevriezen. Zij wilde ook gewoon zoiets hebben. Was dat teveel gevraagd? Waar zij zat met de subtiele afwijzing van Fox, dat was in principe toch wat het was, leek iedereen juist elkaar te vinden, Jester en Onyx, Merrin en Adam en Fayr met Romeo. Hoewel die laatste twee natuurlijk ook niet zuiver was. Ze haalde even beverig naar adem voor ze haar blik losscheurde en naar buiten liep. Ze wisselde even een glimlach uit met Phone en Yrla, die allebei heel enthousiast aan het praten waren geweest, maar zwegen zodra ze op de veranda kwam. "We mogen wisselen voor de wacht." Yrla sprong direct op en gevolgd door Phone verdwenen ze weer naar binnen door de hal. Vienna ging eenzaam op het bankje zitten, trok haar knieën op tot aan haar kin. Ze voelde hoe een eenzame traan over haar wangen gleed. Misschien wilde ze dit te hard, misschien wilde ze te graag wat de anderen ook hadden. Misschien moest ze het hier gewoon loslaten, en er vanuit gaan dat Fox niets in haar zag. Dat zou de pijn voor later besparen. Al deed die gedachte nu om een of andere reden wel pijn.
      Ze schrok van het meisje dat naast haar kwam zitten, terwijl de tranen elkaar geluidloos bleven volgen. "Hee, gaat het wel met je?" Vienna keek naar het donkere meisje dat naast haar zat, met leek wel een bezorgde glimlach op haar gezicht. Ze veegde met een glimlach de tranen van haar gezicht. "Oh ja, sorry. Dit is niet de beste manier om elkaar te ontmoeten he," zei ze met een blos op haar wangen. "Ik ben Vienna." Ze stak haar hand uit naar het meisje naast haar, dat zich voorstelde als Serena.

---

It's never gonna happen, Guys.

Met Kris kon de situatie altijd op twee manieren uitlopen; of hij ging tevreden weg, en was dagenlang in zijn nopjes. Of hij ging met een chagrijnig hoofd weg en op die manier moesten zijn huisgenoten het een paar dagen ontgelden. Het hield het spannend om elke keer de confrontatie met Kris aan te gaan, maar hij wist wel zeker dat hij dit keer een troef in handen had. Zebediah opende de deur voor hem en stilzwijgend liep Romeo de kamer binnen. Hij begroette Kris niet eens. Het was niet alsof ze vrienden waren, en hij zou ook niet doen alsof. Natuurlijk wist Romeo dat Kris Zebediah vaak gezelschap hield, maar Romeo had daar totaal geen boodschap aan. Hij liep rustig in de richting van de jongen, maar bleef op gepaste afstand staan. "Ik heb wat voor je meegenomen." Romeo gooide de muts naar Kris toe, die hem behendig opving. "Je weet vast van wie die is of niet soms?" zei hij met een grijns.

---

It's never gonna happen, Guys.

Adam wist niet zo goed of hij nu eerlijk moest zijn, zelfs al wilde Merrin dat hij altijd alles tegen hem kon zeggen. Hij pakte zijn hand en streek over zijn knokkels terwijl hij nadacht over zijn woorden. ‘Ik denk ook wel dat hij een voorkeur heeft. Ik weet dat hij die heeft – voor mij. Maar als je verliefd op iemand bent, dan kunnen er nog wel andere personen zijn tot wie je je ook een beetje aangetrokken voelt.’ Hij zocht naar Merrins blik. ‘En juist als je een gebroken hart hebt, kun je daarin troost proberen te zoeken. En ik zeg niet dat dat eerlijk is – al denk ik dat Fox haar wel heeft verteld over mij en over Kris – maar… Het gebeurt soms wel.’ Hij was even stil, zag in Merrins ogen dat hij het nog niet helemaal begreep. ‘Ik voel voor niemand wat ik voor jou voel, Mer. Het komt er niet eens in de buurt. Maar ik vind Fox wel een leuke jongen en als jij inderdaad op iemand anders verliefd was geweest, dan was ik wel met hem gaan daten. Als een soort tweede keuze. En ik denk dat Vienna ook die tweede keuze is. Dat hij hoopt dat hij daar verliefd op haar wordt en mij vergeet.’ Net als waar hij zelf op had gehoopt, toen hij er nog van overtuigd was dat zijn vriend hem nooit zou zien staan.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Ze liep achter Yrla aan naar binnen, die voor hen naar de keuken liep om wat drinken te halen. Ze keek even de kamer door en zag Fire op de bank zitten. Ze wist niet zo goed of ze wel naast hem wilde zitten. Maar het voelde ook alsof ze zich liet kennen als ze de andere kant op liep. Nog steeds wist ze niet wat ze met deze nieuwe gevoelens aan moest, maar ze wilde haar vriendschap met Fire er niet door op het spel laten zitten. En dus plofte ze naast hem neer met een hele luchtige glimlach. "Wel, dat was opeens een uur in plaats van vijf minuten," zei ze grappend. Ze glimlachte even naar Fire naast haar. Het voelde een beetje alsof ze zich verontschuldigde tegenover Fire, en waarom wist ze niet zo goed. Ze had alle recht om even naar buiten te gaan. "Heb je gewonnen?" vroeg ze aan hem. Ze was maar al te blij dat ze zelf niet deel had hoeven nemen aan de quiz. Deze quiz was waarschijnlijk totaal niets voor haar geweest. Yrla kwam niet veel later aan met een Liefmans. Ze keek met opgetrokken wenkbrauw naar Yrla naast haar, die een whiskey voor zichzelf had ingeschonken. "Ah, kom op. Eentje kan toch wel?" zei hij, nadat hij haar vragende blik had gezien. "En zoveel alcohol zit er niet in." Daar had hij een punt. Fersephone had zich die avond nog niet gewaagd aan de alcohol, ook vanwege het feit dat de Rhino's misschien nog wel aan kwamen kloppen. Maar eentje kon geen kwaad.
      Fersephone moest iets opschuiven, zodat hij naast hen kon ploffen. Hierdoor kwam ze wat dichter op Fire te zitten, met Yrla vrijwel net zo dicht op haar aan de andere kant. En opeens voelde ze zich ontzettend ingesloten door beide jongens.

---

It's never gonna happen, Guys.

Het raakte hem, als een schot in zijn hart. Adam te horen zeggen dat hij Fox wel een leuke jongen vond. Hij had gehoopt dat het gewoon alleen van Fox zijn kant was gekomen, maar blijkbaar was er andersom dan toch ook iets geweest. Fox had een echte reeële kans gehad om tussen hen in te komen, en die gedachte joeg hem angst aan. Een traan rolde onwillekeurig over zijn wang. Hij was dol op Adam, kon zich niet voorstellen dat hij iemand anders leuk zou vinden. Hij wendde zijn blik af van Adam, kon hem niet meer aankijken. "D- dat is nu toch niet meer zo? We zijn samen toch?" vroeg hij angstig. Hij noemde Fox zijn tweede keuze. Ergens was hij wel blij dat Adam voor hem gekozen had, maar het deed alsnog zeer hem het te horen zeggen. Hij voelde de angst hem overvallen om Adam weer kwijt te raken. "Ik vind het alsnog oneerlijk voor Vie," zei hij boos. "En ik weet dat ik me er niet mee moet bemoeien, maar zo voelt het."

[ bericht aangepast op 6 juni 2020 - 11:30 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Jester zoenen was haast als ademen – van levensbelang, en het ging zonder erbij na te denken. Hij wilde meer – meer dan zijn lippen alleen. Hij liet zijn handen zakken, schoof er één onder zijn groene blouse om die over zijn buik te laten dwalen. Hij grijnsde toen hij zijn vriend naar adem hoorde snakken, liet zijn andere hand naar zijn achterwerk glijden en trok hem dichter tegen zich aan.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Was wat niet meer zo? Dat Fox zijn tweede keuze was? Als je het al een keuze kon noemen, want Merrin was altijd degene geweest met wie hij samen wilde zijn. Hij schrok toen er opeens een traan over Merrins wang glipte.
      Hij nam Merrins gezicht in de zijne en keek hem aan. ‘Ja, wij zijn samen. Ik heb nooit met iemand anders samen willen zijn. Ik hou zo veel van je, Mer. Daar hoef je echt niet aan te twijfelen. Wat ik wilde zeggen – is dat Fox als een soort reserve was. Dat als jij mij zou afwijzen, ik hem een kans had willen geven. Maar dat maakt allemaal niet meer uit, want je hebt me niet afgewezen en je houdt ook van mij. Jij bent degene die mijn hart sneller laat kloppen en dat weet hij.’ Hij gaf hem een lichte kus voor hij vervolgde: ‘En als Fox en Vienna zich tot elkaar aangetrokken voelen is dat een goed begin, toch? Misschien heeft het bij Fox ietsje meer tijd nodig om te groeien tot hij vol voor haar kan gaan, of ontdekt Vienna dat ze hem toch niet zo leuk vindt. Ze komen er vast samen wel uit, maar ik geloof niet dat hij met haar speelt. Niet – niet na wat hij zelf heeft doorgemaakt.’

[ bericht aangepast op 6 juni 2020 - 11:33 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Jester proefde de alcohol Onyx' lippen. De scherpe smaak hield hem nog net genoeg bij de les om zich niet compleet te verliezen in de zoen (wat wel aangenaam klonk, maar ook onverantwoordelijk) en om te onthouden dat Onyx straalbezopen was en dat hij daar rekening mee moest houden. Dat de jongen nu waarschijnlijk geen idee meer had van zijn eigen grenzen, laat staan van de ongeschreven sociale regels die hij zelfs nuchter al moeilijk vond om te begrijpen.
      "Onyx-" mompelde Jester tussen twee kussen door. "Dude, we staan midden op de dansvloer." Hij grinnikte en trok zich een klein stukje terug, staarde in die heerlijke ijsblauwe ogen en hij glimlachte. Behalve die sociale regels en de grenzen die Onyx vergeten was, had Jester ze zelf nog altijd wel en helemáál comfortabel was hij er niet bij om op het allereerste feest om het bondgenootschap met de Lions te vieren elkaar zo... 'af te lebberen', zou Yrla zeggen. Toch was hij niet boos ofzo. Zoveel kon Onyx er nu ook weer niet aan doen en echt érg had hij het stiekem ook niet gevonden.
      Hoewel het misschien wel beter was alles eerst uit te praten als ze allebei nuchter waren, voordat ze meteen verder gingen met de meer... intieme dingen. Ervoor zorgen dat er geen zaken waren die onderhuids nog door sudderden en dan later toch nog voor problemen zouden zorgen. Er was immers een hoop gebeurd en dingen waren niet opgelost met een kus.
      "Kom op, Scary Vibes," zei Jester en hij ging op zijn tenen staan om nog een klein kusje op Onyx' lippen te drukken. "Wedstrijdje wie het meeste water weet weg te werken in een minuut?" zei hij grijnzend en uitdagend trok hij zijn wenkbrauwen naar zijn vriend op.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Kris herkende de muts niet. De enige mutsen die hij Fox had zien dragen, waren die van hem en deze hoorde daar niet bij. Toch leed het geen twijfel wie Romeo daarmee bedoelde.
      ‘Wat lief van je,’ reageerde hij spottend.
      Hij hield het ding in zijn handen, streek met zijn duim over de wollen draden. De gedachte dat Fox dit vanmiddag nog op zijn hoofd had gehad, bezorgde een steek in zijn borst. Dat hij nu mutsen droeg, gaf hem een dubbel gevoel.
      Fox was hem niet vergeten, de muts was als een verbindingsstuk tussen hen.
      Maar dat hij hem niet vergeten was, betekende ook dat hij nog steeds verdriet om hem had.
      Wat had Romeo tegen hem gezegd? Had hij de muts gewoon van zijn hoofd getrokken, uit zijn kast vandaan gehaald?
      Hij vermoedde het eerste. Die zou elke gelegenheid aangrijpen om Fox te provoceren. Al bij eerdere ontmoetingen had hij gemerkt hoe een hekel Romeo aan Fox had – en het was hem nog niet gelukt om te ontdekken waarom. Omdat Fox tussen Zebediah en Romeo in was komen te staan?
      Nee – het was absurd om te denken dat Zebediah iets om Fox gaf. Het was gewoon een gestoorde bezittingsdrang dat hij voelde – hij wilde macht hebben over wat voor Kris het belangrijkste in de wereld was.
      Hij keek naar Romeo op. Die marionet van Zebediah.
      Het bleef een lachwekkend ventje.
      Een opgehitste tiener, die een beetje met emoties rondgooide en daar dan maar zijn plezier in moest vinden, omdat hij blijkbaar niet in staat was op een normale manier ergens van te genieten.
      Vragend keek hij naar Romeo op. Die was vast meer van plan dan hem alleen Fox’ muts brengen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Fire wierp een vlugge blik op Yrla, maar hij wist nog altijd niet echt wat hij van die jongen moest denken. Hij kon zich maar niet aan het idee onttrekken dat hij zich door Zebediah voor zijn karretje had laten spannen – zelfs al was het maar voor even – en daardoor vond hij het meteen een onbetrouwbaar persoon. Met kort oogcontact erkende hij zijn aanwezigheid voordat hij Fersephone antwoord gaf.
      ‘We werden laatste,’ antwoordde hij. ‘De enige punten die we haalden, heeft je zus binnengesleept.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘Aan water kan je doodgaan toch? Dat zei je net zelf. En ik maar denken dat we weer vriendjes zijn.’ Hij wist niet of het een grapje was of dat hij het meende. Een grapje. Toch? Hij wilde Jester nog steeds tegen de muur duwen en verdergaan met waar ze mee bezig waren geweest waarbij ze in elk geval niet meer mídden op de dansvloer stonden, dus dan zou het wel een grapje zijn. Hij zette een stap richting de keuken, maar de muren tolden om hem heen alsof hij in een draaimolen zat – had hij daar ooit op gezeten? – en verloor zijn evenwicht. Hij greep Jester bij een schouder, hoorde een scheurend geluid en viel toen op de grond.
      ‘Au,’ bromde hij. Boos keek hij omhoog, hij was hard op zijn knie terechtgekomen. ‘Waarom ving je me niet op?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Romeo

Hij had de steek even gevoeld, die de muts van Fox aan Kris leverde. Maar het was te kort geweest om er iets mee te kunnen. Het enige wat hij kon bevestigen aan zichzelf was dat Kris inderdaad nog veel van Fox hield. "Ik vertelde hem vanmiddag dat ik de muts bij je zou afleveren, als cadeautje. Maar dat idee leek hem alleen maar razend te maken. Hij ging me zelfs bedreigen. Oh, de wanhoop die er van de jongen afstraalde. Ik denk dat hij me niet eens wilde geloven, toen ik een soort van bekende dat je nog leeft." Hij was tegen de muur aan gaan staan met zijn rug, armen over elkaar. "Oeps.." Zei hij grijnzend, terwijl hij met Argusogen de jongen in de gaten hield. Een flintertje emotie, ook maar een kleine boosheid of verdriet, hij zou het allemaal aangrijpen.

---

It's never gonna happen, Guys.

Het zat hem nog niet helemaal lekker. Maar Adam had hem wel gerust gesteld, voor zo ver dat kon. Hij trok de zwart harige jongen dichter naar zich toe en sloot zijn ogen op het moment dat zijn lippen de zijne raakten. Een bom van vlinders ontplofte in zijn maag, en de zoen werd met de seconde intenser. Het maakte hem er nog meer op gerust dat Adam inderdaad hetzelfde voor hem voelde als hij voor Adam. Hij vroeg niet door over Fox, hij wilde het niet weten. Maar op het moment wilde hij de jongen ook vooral vergeten, en alleen denken aan de jongen die naast hem stond. "Ik wil je gewoon niet kwijt," zei hij hijgend, toen hij Adam losliet. "Nooit meer."

---

It's never gonna happen, Guys.