[RPG • 0] Experium || 21 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •(studieobject) 7223 (Michiel)• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 18 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 19 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •(studieobject) 8102 (agami) •15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 19 • Slopen • Gates • Slughorn

---

Kamerindeling

Panthers Jongens (boven) • Onyx en Jester • 7223 en 8175 • Yrla Meisjes (beneden): • Vienna en Fayr • Dezi en 8102 • FersePhone

Lions Jongens: • Fire en Astreal • Fox en Tony • Emil Meisjes: • Onna en Heidi • Serena en Vera • 8226

Elephants Jongens: • Ed(noces) Meisjes: • Stella • Vera • onbekend

Rhino's Jongens: • Romeo • Max • Peter • Azrael Meisjes: • Maaya • Melissa

Buffalo's Jongens: • Goliath Meisjes: • Kijo • Sarah

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

Lijst wacht buiten:
Emil - Adam
Vera - Onyx --- Speech van Merrin
Onna - Nenya
Vrijwilligers vanwege de Disneyquiz.
Serena - Vienna
Fox - Fersephone
Heidi - Fayr.
Astreal - Merrin
Naamloze - Jester
Fire - Yrla (Aanval Damon)

Volgorde zitten :
Nenya - Emil - Vienna - Fayr - Serena - Vera - Merrin - Adam - Astreal

[ bericht aangepast op 7 juni 2020 - 12:22 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

      "Kijk eens," zei Jester goedkeurend. "Wat water al niet met een mens doet. Op deze manier kan ik straks vast een nieuwe bloes uit de kast trekken zonder dat ik het risico loop dat je die ook weer van m'n lichaam af trekt." Hij knipoogde en liet zich naast Onyx op het trappetje zakken. De kille avondlucht was zelf niet echt iets waar hij van genieten kon (zeker niet nu de helft van zijn bovenlichaam meteen al aan die ijzige winden werd blootgesteld en niet eens meer de dunne stof van de bloes had om het buiten te sluiten) en hij hoopte maar dat Onyx gauw genoeg weer van zijn eerdere statement af zou stappen.
      Warm had 'ie het. Jester rilde. Hij niet. Misschien werkte het bij Onyx wel als een soort hout op het vuur gooien, als je hem alcohol gaf. Die jongen begon te gloeien als een oven. De volgende keer moest Jester maar voor een fles drank en een vest zorgen. Als dan het onvermijdelijke moment zou komen dat Onyx besloot dat hij het heet had en liever buiten zat waar het pooltemperaturen naderde, was hij in ieder geval voorbereid.
      Het hielp ook niet echt natuurlijk dat 'een beetje fris' voor Jester al meteen aanvoelde als beneden het vriespunt.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Tony was niet in staat om meteen te antwoorden. Beelden spookten door zijn hoofd en hij was geneigd om naar zijn achterwerk te tasten, bang dat zijn broek weer nat was van het bloed. Hij kneep zijn handen tot vuisten. Het is niet weer gebeurd. Hij haalde alleen de herinnering naar boven en het was maar voor heel even.
      Stel je voor dat hij dit minutenlang had moeten verduren… Hij zou compleet gesloopt zijn. Maar dat was net wat hij de anderen wilde aandoen. Híj had al meer dan twee weken vreselijke nachtmerries, hem was iets onvergefelijks aangedaan en zowel zijn eigen leider als die van de Panthers vonden dat dat zomaar ongestraft kon gebeuren! Ze verdienden leed in welke vorm dan ook. Zelfs Astreal. Die hem verraden had. Die voor zichzelf gekozen had.
      Gal verzamelde zich in zijn mond.
      ‘Ja,’ zei hij met een grom. ‘Ik maak ons onzichtbaar en neem je mee naar binnen. Rond half één. Dan hebben ze hun "beste mensen" op wacht gezet.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Als het niet meerekent dat je iedereen elk feestje stuk ziet gaan, volledig onder de drank zit en jij om een of andere reden altijd de oppaspapa bent, omdat jij de enige bent die nuchter is. Ik heb genoeg kots gezien..." Ja, joepie. Om een of andere reden kwam altijd die verantwoordelijkheid op zijn schouders terecht, terwijl hij die het liefste niet wilde hebben. Het liefst deed hij net zo onverantwoordelijk mee. Maarja, hij mocht altijd andermans troep opruimen. "Zoals die daar gaat het ook echt niet volhouden vanavond zonder te kotsen, hoeveel water Jester er ook in stopt." Hij wees naar Onyx die nog steeds als een lapzwans aan hen voorbij liep. Jester mocht het opruimen dit keer. Niet zijn taak.. Hij nam nog eens een slok van zijn whiskey, zodat hij leeg was. En stond op. "Jij ook wat?" vroeg hij de jongen naast hem.

---

It's never gonna happen, Guys.

Fire "Geen idee," beantwoordde ze zijn vraag. "Ik ben nog nooit verliefd geweest. Het kan me ook niet zoveel schelen," zei ze schouderophalend. Kon je niet zoveel schelen verbeterde ze zichzelf in haar hoofd. Fire wist haar wel op een of andere manier te interesseren. En ze had een vaag vermoeden dat de jongen naast haar daarnaar aan het vissen was. Waarom wist ze niet zo goed, maar ze ging hem echt niet de antwoorden geven die hij wilde horen.

---

It's never gonna happen, Guys.

      "Hun beste mensen?" herhaalde Damon. "En dat zijn?" Hij keek even de rest van de Rhino's rond en haakte zijn vingers achter de lusjes van zijn broek. "En je maakt me onzichtbaar, zeg je?" Hij tuitte zijn lippen. "Ik ben wel een beetje van het type 'eerst zien, dan geloven'. Ik gok dat die Fire gozer zomaar tot die beste mensen behoort en hoewel het me enorm aanspreekt om jouw levensdroom waar te maken, heb ik weinig zin in een Rhino-barbecue."

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Onyx keek opzij. ‘Kleine kans,’ zei hij. ‘Ik zie je nou eenmaal liever zonder kleren aan.’ Hij grijnsde.
      Zijn blik dwaalde over Jesters bovenlichaam, hier en daar kon hij zijn huid door de scheuren heen zien. Hij rilde. Had het dus echt koud. Straks werd ie ziek – dat moest ie niet hebben.
      ‘Wacht maar.’ Hij greep zich stevig aan de trapleuning vast, hees zich overeind en wankelde terug naar binnen, waar hij zijn trui in een hoek had gegooid. Leunend tegen de muur pakte hij het kledingstuk op. Daarna liet hij zich weer naast Jester neerzakken – waarbij hij de afstand ietsje verkeerd inschatte en half op zijn been terechtkwam – en hij schoof weer opzij zodat hij Jesters been niet plette en gaf hem de trui.
      ‘Dan hoef je niet bij me weg,’ verklaarde hij.
      Dat vooruitzicht stond hem namelijk ontzettend tegen. Alsof er dan iets zou gaan gebeuren wat dit alles weer zou verpesten.

[ bericht aangepast op 6 juni 2020 - 23:17 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Tony liet opnieuw het licht verdwijnen om het ene deel van zijn plan te laten zien. 'Loop maar mee naar buiten voor de rest van de demonstratie,' zei hij. 'Ik zal zowel mezelf als Maaya onzichtbaar maken.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Serena nam haar mee naar de rest van de Lions en stelde haar voor aan Vera, Emil en Astreal. Astreal had ze natuurlijk al eens ontmoet, alleen zei ze dat er maar niet bij toen Serena hen aan elkaar voorstelde. Ook Nenya zat bij dit kleine groepje en was in eerste instantie met Emil in gesprek. Vera leunde achterover, terwijl ze Vienna over haar beker met drinken aankeek. Ze lurkte aan het rietje. "Vertel eens iets over jezelf," zei ze, terwijl ze Vienna aandachtig in de gaten hield. Ietwat ongemakkelijk keek ze Vera aan, maar zocht uiteindelijk naar antwoorden. "Wel, ik ben Vienna. Ik ben twintig jaar. Ik zit op dans, hou ervan een balletje te slaan. Wil je nog meer?" vroeg ze met een glimlach. "Je gave?" vroeg de jongen naast haar. Vienna keek even in het rond en zag verderop de schaal met muffins staan. Ze liet de schaal zweven en liet hem uiteindelijk het rondje Lions afgaan, voor ze de schaal weer terug op zijn plek zette. "Telekinese," zei ze zachtjes, al was het niet eens nodig om dat uit te leggen. Ze keek met een glimlach naar de anderen. "En jullie?"
      Zo verliep het voorstelrondje. Iedereen vertelde even hoe oud hij was, een aantal hobby's wat hij of zij leuk vond om te doen en zelfs Astreal deed eraan mee, ondanks dat ze van hem verwacht had dat hij absoluut tegen haar zou zijn. Ze was ergens ook blij dat ze niet de enige Panther was, want ook Nenya had zich in het gesprek gemoeid en het voelde fijn om niet de enige te zijn tussen al die Lions. Emil was als laatste aan de beurt en Vienna slaakte een gilletje toen hij zijn gave demonstreerde en er opeens een tweede van hem aan haar andere kant zat. Ze schoot uiteindelijk zachtjes in de lach en keek met een grijns naar hem. "Wauw, jouw vriendin moet wel heel gelukkig zijn, die heeft er gewoon twee van jou," grapte ze. De tweede Emil verdween en de jongen keek haar met opgetrokken wenkbrauw aan. "Ik heb geen vriendin," zei hij luchtig. Vienna voelde een blos op haar wangen ontstaan. Die opmerking had ze er zo uitgeflapt, waarschijnlijk vanwege het feit dat de kamer ook al lichtjes tolde en de alcohol zijn werkt deed. Serena wierp haar een grijns toe en wiebelde even met haar wenkbrauwen. Vienna schudde subtiel met haar hoofd, maar dat bracht het meisje waarschijnlijk niet van haar pad af. Vienna zuchtte en rolde even met haar ogen. Al had Serena misschien gelijk, ze moest gewoon meer jongens leren kennen en eventueel de meiden erbij. Wie weet wat voor gezelligheid ervan kwam, en misschien vond ze wel een manier om Fox te vergeten.

---

It's never gonna happen, Guys.

'Iets zonder alcohol alsjeblieft,' zei hij. 'Ik ben helaas wel het type dat snel omvalt na een paar glazen.'
      Hij had er niet zo veel moeite mee om de oppas-papa te spelen, zoals Yrla het noemde. Hij voelde zich toch al verantwoordelijk voor de anderen, of hij nu nuchter bleef of niet. Dat was nu zo omdat hij de oudste was, maar eigenlijk was dat altijd al wel zo geweest. De keren dat hij dronken was, was omdat hij moeilijk nee kon zeggen tegen bepaalde mensen, niet omdat hij ervan overtuigd was dat het een feestje leuker maakte.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Oké, complete duisternis: Check. Maar dat onzichtbaar maken klonk nog altijd vaag. Damon staarde de Lion koeltjes aan, voordat hij uiteindelijk overeind kwam. Tony zou Maaya onzichtbaar maken? Prima. Mocht dit nog een soort uitgebreide scheme wezen, dan zat Maaya met de problemen en hij niet. Zo werkte het nu eenmaal bij de Rhino's en dat wisten ze allemaal. Er zit geen team in 'ik'. Ze hielpen elkaar als ze er tenminste zelf ook beter van werden. Ja, aan loyaliteit kon het hier nog wel wat omhoog, maar eigenlijk was het wel lekker. Niemand die dicht op je nek zat te ademen en op je vingers meekeek.
      Damon slenterde op zijn gemakje achter de Lion aan naar buiten. Er stond een fris windje, maar niet iets wat in de buurt kwam van zijn eigen kou. Sowieso had hij het niet vaak echt koud, als dat een constante staat van zijn was, dan raakte je er wel aan gewend. Survival of the fittest.
      Hij stak een kauwgompje in zijn mond. "Oké knappe jongen. Laat maar zien dan."

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

'Hmm. Oké.'
      Fox verviel in een stilte terwijl hij naar de maan staarde. Er viel weer een zwaarte over hem heen. Direct voelde hij weer het verlangen om te gaan praten, praten hield dat gevoel altijd weg. Maar hij voelde niet echt een klik met het meisje naast hem en hij kon ook niet weglopen aangezien hij de wacht moest houden. Na een tijdje blikte hij over zijn schouder en keek door het raam naar binnen. Hij had het wel fijn gevonden als Adam of Nenya hem gezelschap kwam houden, maar Adam had alleen maar aandacht voor Merrin en Nenya had ook al uitsluiting met anderen gevonden. Hij zuchtte zachtjes, draaide zijn hoofd weer weg en zag vanuit zijn ooghoeken Jester en Onyx vlak naast elkaar op de trap zitten. Een dof gevoel verspreidde zich door zijn borst. Waarom kon hij dat niet gewoon hebben?

---

Every villain is a hero in his own mind.

      "Geef de volgende keer dan effe een heads-up, dan trek ik een oud shirt aan," grinnikte hij.
Jester was met een vreemde mengeling van amusement en zorgen blijven zitten. Onyx zwalkte van links naar rechts maar toch nog altijd de trap op in plaats van af, dus hij kwam waar hij wezen moest. Waar dat was bleef een mysterie, want heel veel context had Jester niet gekregen. Hij hoopte maar dat Onyx nog redelijk snel terug zou komen, want in zijn eentje in deze vrieskou blijven zitten was niet een hobby van hem.
      Na een paar minuten kwam Onyx weer terug met iets donkers in zijn handen, wat hij naar Jester gooide. Een trui. Jester ving het ding verbaasd op en trok een wenkbrauw op naar zijn vriend. "Ben je de trap op en af geklommen?" vroeg hij, misschien een tikje ongelovig maar zeker gevleid. Hij zocht de voorkant op en trok het ding over zijn hoofd, waarna hij voor het eerst het privilege had om dezelfde ervaring te hebben als alle meisjes in Amerikaanse rom-coms, die de kleren van hun vriendje aantrokken en er compleet in verdronken. Grijnzend stak hij zijn armen naar voren, die zelfs compleet gestrekt nog helemaal bedekt waren door de mouwen.
      "Hmm," zei hij goedkeurend, "finally, I understand." Als hij en Onyx weer echt een relatie zouden krijgen, was er geen trui meer veilig voor Jester. "Thanks man." Hij keek opzij. "Niet meer bij je weg hoeven klinkt wel als een plan waar ik achter kan staan," zei hij met een glimlach.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Adam had wat drinken gehaald voor hemzelf en Merrin. Agami en Vienna zaten bij een groepje Lions, waaronder de Naamloze, Emil en Heidi en dus vond hij het ook wel leuk om erbij te gaan zitten. Adam stelde zich voor aan de meisjes en de jongen die hij nog niet kende. Het meisje dat zich als Vera voorgesteld had, nam hem van top tot teen op en gaf hem een knipoog. Iets in haar houding zorgde ervoor dat hij zich ongemakkelijk voelde – de openlijke manier waarop ze met anderen flirtte (wat hij ook al bij Onyx had gezien) herinnerde hem aan Dezi en in een reflex schoof hij zijn hand over die van Merrin, zelfs al had hij allang aan iedereen laten zien dat hij een vriendje had. Hij hield zich voor dat dit meisje niet Dezi was en al helemaal niet in een draak kon veranderen – maar toen ze vertelde dat ze kon vliegen schoten er toch weer flarden van de nachtmerrie door zijn hoofd waarbij Dezi hen heen heel hoog in de lucht had getild en Merrin vervolgens had laten vallen. Hij zei dan ook niet veel, maar luisterde stilletjes naar de gesprekken van de anderen terwijl hij de spanning probeerde los te laten.

---

Every villain is a hero in his own mind.

      "Soepel, Vi," grinnikte Nenya. Ze vond het feestje tot nu toe eigenlijk hartstikke leuk. Ondertussen had ze toch één glas alcohol aangereikt gekregen, maar daar had ze dan ook de rest van de avond mee gedaan en dat vond ze best netjes van zichzelf. Op feestjes hoorde het blijkbaar dat je dronk, maar dan kon zij nog wel bepalen hoeveel, toch?
      In ieder geval vond ze dit groepje Lions best gezellig en voelde ze zich iets meer op haar gemak dan ze normaal gedaan zou hebben. "Goed, ik ben Nenya Agami," stelde ze zich voor. "Twee dagen geleden heb ik mijn examen gehaald en daar ben ik eigenlijk nog altijd best trots op." Ze streek een lok haar achter haar oren. "En mijn gave..." Tja, hoe kon ze die het beste demonstreren?
      Nenya keek de groep even rond en haar blik bleef hangen bij Emil. "Oké," zei ze en ze ging iets rechter zitten. "Neem een nummer tussen de nul en de duizend in je hoofd." Dat kon alle kanten nog opgaan, maar de conversatie daarna die er zou volgen, was misschien wel leuk om iets over te kunnen zien. Zomaar iemand anders voorstelronde voorspellen was weinig aan.
      Emil keek haar vragend aan, maar knikte alsnog om aan te geven dat hij er eentje uitgekozen had.
      Nenya grijnsde en deed haar ogen dicht.


      Ze zaten allemaal in een rondje. "102," zei Nenya. Alle ogen vlogen naar Emil om te zien of ze het goed had.
      De jongen trok verbaasd zijn wenkbrauwen op en knikte. "Ja, klopt als-" hij stopte abrupt. Want Nenya praatte precies met hem mee. "Heh? Hoe doe je dat?" Emil trok een rimpel in zijn voorhoofd. "Hoe weet je wat ik ga zeggen? Marshmellow. Konijn. Kaars. Brandweerautoventieldopjesfabriek."

      Nenya deed haar ogen weer open. "102," zei ze met een lachje.
      En precies volgens het script trok Emil zijn wenkbrauwen op. "Ja, klopt als-"
      De uitdrukking op zijn gezicht toen ze met hem mee kon praten was prachtig. Neehoor, ze kon niet zomaar een goedkoop circus trucje. Ze kon precies voorspellen wat er gebeuren zou.
      "Heh? Hoe doe je dat?" vroegen ze in koor en Serena begon te lachen. "Hoe weet je wat ik ga zeggen?" gingen ze allebei verder. "Marshmellow. Konijn. Kaars. Brandweerautoventieldopjesfabriek."
      "Brandweerautoventieldopjesfabriek?" onderbrak Vera hen. "Waar komt dat nou weer vandaan?"
      Nenya begon te lachen en pakte haar drankje weer van de tafel. "Ik kan de toekomst voorspellen, dus. Daarom wist ik dat brandweerautoventieldopjesfabriek eraan zat te komen, maar het blijft een apart woord hoor, Emil." Ze stootte de jongen plagerig aan. Nenya vond hem echt aardig, besloot ze. Ook nu weer begon hij te lachen en gaf haar een knipoog en maakte er meteen zelf weer een nieuw grapje achteraan. De Lions waren sowieso allemaal heel zo erg niet. Ergens was Nenya nog een beetje gespannen door de het laatste feestje dat ook al zo leuk geweest was, maar zo naar was afgelopen. Ze had niets kunnen zien, maar ze hoopte met heel haar hart dat dat ook waar was.

[ bericht aangepast op 7 juni 2020 - 0:02 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

De stilte was in eerste instantie welkom, maar uiteindelijk begon ze zich een beetje zorgen te maken om de jongen naast haar. Wat vreemd was, meestal trok ze zich niets aan van anderen. Misschien kwam het omdat hij vrienden was met Fire. "Wil je delen waar je nu aan zit te denken?" vroeg ze maar. Dat was het tweede wat vreemd voelde, ze vroeg nooit naar iemands gevoelens. En zeker niet bij iemand die ze irritant vond. Maar van de volle drie kwartier praten naar een jongen die nu al bijna twintig minuten stil was, was gewoon een enge omslag. "Of moet ik maar gewoon een keer wat leuks vertellen," zei ze met een grijns. Die mogelijkheid kreeg ze nu wel, nu hij eindelijk zelf een keer zijn mond hield.

---

It's never gonna happen, Guys.