[RPG • 0] Experium || 21 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •(studieobject) 7223 (Michiel)• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 18 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 19 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •(studieobject) 8102 (agami) •15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 19 • Slopen • Gates • Slughorn

---

Kamerindeling

Panthers Jongens (boven) • Onyx en Jester • 7223 en 8175 • Yrla Meisjes (beneden): • Vienna en Fayr • Dezi en 8102 • FersePhone

Lions Jongens: • Fire en Astreal • Fox en Tony • Emil Meisjes: • Onna en Heidi • Serena en Vera • 8226

Elephants Jongens: • Ed(noces) Meisjes: • Stella • Vera • onbekend

Rhino's Jongens: • Romeo • Max • Peter • Azrael Meisjes: • Maaya • Melissa

Buffalo's Jongens: • Goliath Meisjes: • Kijo • Sarah

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

Lijst wacht buiten:
Emil - Adam
Vera - Onyx --- Speech van Merrin
Onna - Nenya
Vrijwilligers vanwege de Disneyquiz.
Serena - Vienna
Fox - Fersephone
Heidi - Fayr.
Astreal - Merrin
Naamloze - Jester
Fire - Yrla (Aanval Damon)

Volgorde zitten :
Nenya - Emil - Vienna - Fayr - Serena - Vera - Merrin - Adam - Astreal

[ bericht aangepast op 7 juni 2020 - 12:22 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Hij dacht even na, maar had niemand specifiek in gedachten. Hij wilde gewoon even losgaan, even zijn gave voelen werken. Alhoewel... "Mag ik zelf ons cadeautje afleveren bij onze gast?" vroeg hij met een grijns.

---

It's never gonna happen, Guys.

Aangezien je pas tegen het einde te horen kreeg hoeveel vragen er goed waren, had Onyx zijn eigen variant van het spelletje iets aangepast. In plaats van bij elk goed antwoord van Jester, nam hij een slok bij elke vraag die hij zelf niet wist. Dat waren ze praktisch allemaal. Jester was degene die alle antwoorden opsomde – Vera was vooral bezig met krullen in haar haren draaien en haar lippen aflikken en hem indringend aanstaren. Hoewel hij eerder op de avond Jester jaloers had willen maken, voelde hij er meer voor om Jester nu vol op de bek te pakken zodat ze iemand anders ging aanstaren. En dan niet Jester. Naarmate zijn fles leger raakte, raakte de hele vete met Jester ergens op de achtergrond. Hij ging ietsje overdwars zitten zodat zijn knie die van Jester raakte en hij vond het vermakelijk om toe te kijken hoe Jesters gezichtsuitdrukking veranderde, steeds als hij het antwoord wist. Af en toe keek Jester hem aan en glimlachte naar hém, wat zijn glimlach nog veel mooier maakte dan zijn gewone glimlach en wat Onyx ook weer liet glimlachen. Hij voelde zich rozig en licht en zwaar tegelijk, als een ballon die net te zwaar was om op te stijgen en er lagen woorden op zijn tong zoals ‘ik hou van je’ en ‘ik wil je zoenen’ maar dat leek hem geen goed idee en dus spoelde hij ze maar weg met rum.
      Dat Jester in zijn element was, was al overduidelijk, maar toen Vienna en Fox ook nog eens live Disney-liedjes gingen zingen werd Jester al helemaal enthousiast. In plaats van te mopperen nam Onyx de omgeving in zich op en begon zelf heel zacht zijn eigen melodie te neuriën, van plan om dit moment in een droom te verweven voor wanneer Jester weer eens een nachtmerrie zou krijgen. En dan zou hij daar staan te zingen – voor het komische element. Hij keek weer even naar Jester terwijl hij met die gedachte speelde en hij voelde weer dat de vlinders die al tienduizend doden hadden gestorven toch weer tot leven waren gekomen – en heftig ook.

---

Every villain is a hero in his own mind.

'Natuurlijk. Moet ik hem wel even zijn halsband omdoen.' Maxwell had hem twee banden gegeven die moesten voorkomen dat leerlingen hun gaven gebruikten en die vooral werden gebruikt bij onhandelbare leerlingen die de school uit werden gevoerd. Zoals bij Dezi onlangs was gebeurd. Zebediah gebruikte ze niet vaak, hij zette zijn slachtoffers liever op andere wijze onder druk, maar hij vermoedde dat Kris iedere kans zou grijpen om Romeo te doden en hem direct daarna aan te vallen. Geen risico dat hij nodig vond om te nemen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Als Fayr niet in hun groepje had gezeten, hadden ze geen schijn van kans gemaakt. De paar antwoorden die hij wist waren hem door Fox ingefluisterd, maar Emil en Fire ging het niet veel beter af. Niettemin vond Adam het wel gezellig met de twee jongens en Fayr, zeker omdat ze hem behandelden als iemand die er gewoon bij hoorde, ondanks dat hij zijn naam nog niet had. Af en toe dwaalde zijn blik af naar Merrin, die steeds een heel geconcentreerd gezicht trok als Fox zijn vragen voorlas – vaak behoorlijk snel en soms met een inleiding van een halve minuut. Emil had hem al grinnikend aangestoten en gezegd dat hij niet zo naar zijn vriendje moest zitten kwijlen omdat hij daardoor de vraag niet meekreeg, waarna hij blozend zijn gezicht had afgewend en zich op Vienna en Fox gericht had.
      In de tweede ronde zongen de twee spelleiders fragmenten van liedjes. Hoewel het plezier van Fox afstraalde, had hij nou niet echt de stem van een nachtegaaltje, maar hij trok zich daar weinig van aan – of misschien vond hij zichzelf wel een zangtalent – maar zeker omdat er ook allerlei bewegingen bijkwamen waar hij niet eens bij stil leek te staan, was het leuk om naar hem te kijken en werkte zijn lach aanstekelijk. Ook Vienna oogde vrolijk – zij kon duidelijk beter zingen – en zoals hij ze daar samen zag staan vond hij ze eigenlijk wel een leuk stelletje.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Fox had Vienna al een glas met een flinke scheut alcohol gegeven om haar over eventuele plankenkoorts heen te helpen. Het zou toch jammer zijn als hij uiteindelijk toch in zijn eentje stond te zingen. Al kon Jester dan vast wel voor hem invallen – die jongen had zijn glimlach weer teruggevonden en ook Dracula was weer uit zijn grafkist gekropen.
      De eerste twee stukjes die ze zongen gingen nog een beetje aarzelend, daarna hadden ze al snel de smaak te pakken en zongen ze af en toe even net wat meer dan nodig was. Hij hield ervan om in de huid van personages te kruipen – ook tijdens het zingen – en toen een van zijn favoriete nummers kwam – A Whole New World – greep hij Vienna’s hand vast tijdens het zingen en keek diep in haar ogen terwijl hij het liedje begon te zingen. Iets wat hij stiekem al heel lang al eens had willen doen – maar dan boven op een dak onder de sterrenhemel – maar Kris zou na drie woorden al met een zoen de mond hebben gesnoerd en een duet met Zebediah zingen… Nou dat behoefte geen uitleg.
      Hij schudde de gedachte aan de jongens van zich af terwijl hij naar het knappe meisje voor hem keek, terwijl hij zich voornam om het liedje af te sluiten met een kus op de rug van haar hand. Dat kon best, toch? Bij Disney hoorde nou eenmaal een beetje romantiek, zelfs al was hij Tarzan.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Jester had er eigenlijk best wel lol in, om eerlijk te zijn. Fox' vragen waren lang en ingewikkeld en uiterst vermakelijk als je ze bij kon houden en Jester fleurde steeds verder op naarmate de quiz voortduurde. Af en toe blikte hij opzij naar Onyx, die hem met een kleine glimlach om zijn lippen zat aan te staren en er vloeide iedere keer een golf warmte door zijn borst. Op de een of andere manier was zijn vriend zo gaan verzitten dat zijn knie die van hem raakte, merkte hij opeens en de vlinders in zijn maag reden het snelheidslimietbordje met 180 kilometer per uur omver.
      Toch had hij ook wel door dat de jongen in een fors tempo een hele bups sterke drank naar binnen aan het werken was en vroeg zich half-en-half af wanneer hij met het voorstel komen kon dat je vruchtensap ook best kon atten. Water ook. Na de quiz, misschien.
      Die ze trouwens keihard aan het winnen waren. Fanatiek leunde Jester op zijn ellebogen naar voren, om vaak al na de eerste paar woorden (soms zo out-of-tune dat het even graven was wat de melodie behoorde te zijn) de titel van de bijbehorende film te kunnen fluisteren. Fox zette ten slotte 'A whole new World' in en Jester mompelde nog net "Alladin" naar Serena, toen de jongen op het gebouwde podiumpje Vienna's hand vastpakte en het (best zuivere) liedje veranderde in een heus romantisch duet.
      Naww. Romeo en Juliet, nu niet meer star-crossed lovers nu hun afdelingen de strijdbijltjes begraven hadden. Niet echt natuurlijk. Fox was verliefd op Adam, maar de insinuatie was nog altijd leuk. Paste zelfs wel bij het liedje. Jester leunde met een grijns achterover en keek rustig toe terwijl de twee lovebirds het liedje uitzongen.

[ bericht aangepast op 4 juni 2020 - 22:49 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Ze kreeg het plotseling opeens heel warm, toen hij met zo'n intense blik ineens naast haar stond te zingen. Ze verloor zich compleet in zijn blik en vergat even dat ze bezig waren met een Quiz voor de anderen. Ze had lol gehad in de quiz, had zich eindelijk in de avond kunnen storten zonder zich ergens echt zorgen over te maken. De stress van het feest was eindelijk van haar schouders gezakt, het gedoe rondom Fox vervaagde en haar angst voor een Rhino-aanval zakte langzaam weg. Zeker nu hij zo naast haar zong. Het was nog redelijk gezongen met af en toe een valse noot, en dat was waarschijnlijk de enige reden dat ze haar hoofd erbij kon houden. Die valse noot bracht haar terug in het hier en nu en zorgde ervoor dat ze haar eigen deel van het liedje kon zingen. Anders was ze vast haar tekst vergeten. De vlinders waren weer losgebroken in haar maag en haar onzekerheden vervaagden langzaam naar de achtergrond.
      Uiteindelijk sloten ze af met de laatste noten en Fox boog zich opeens voorover om een kus op haar hand te drukken. Vienna voelde een kleine blos naar haar wangen stijgen, maar wist vooral een grote glimlach op haar gezicht te behouden. Ze had zich gewoon veel te druk gemaakt, veel te druk om niets. Ze schraapte even haar keel en trok zich eindelijk los uit zijn blik en keek de kamer rond. En direct werd de blos van haar nog veel groter. Had iedereen daar zojuist van kunnen meegenieten? Daar wilde ze niet te lang bij stilstaan, en dus ging ze over op het laatste stuk. "Goed, ik kom jullie noteblock ophalen en dan kijken Fox en ik even snel de antwoorden na. Als jullie vijf minuutjes hebben, dan zijn we terug met de uitslag," zei ze met een grijns. Ze wilde Fox eigenlijk niet loslaten, maar hem meetrekken naar de anderen was ook weer zo vreemd. En dus liet ze zijn hand los, waar ze meteen de kou langs voelde strijken. Alsof er niets gebeurd was, alsof ze net niet een van de meest romantische liedjes voor elkaar hadden gezongen, voor iedereens neus, haalde ze de notitieblokken op en haastte zich samen met Fox naar de keuken.
      Pas toen ze echt samen met hem was, durfde ze er iets over te zeggen. "Dat was leuk," zei ze met een glimlach. Ze aarzelde even maar waagde toen de gok iets met hem te flirten. Al wist ze niet meer goed hoe ze dat moest doen. "Heb je nu expres een van de meest romantische Disney liedjes op het einde neergezet?" vroeg ze met een brede glimlach. "Ik was bijna mijn tekst vergeten door jou," zei ze plagend.

---

It's never gonna happen, Guys.

Fox grijnsde. ‘You got me. Al twijfelde ik nog over Can You Feel The Love Tonight.’ Hij blikte even op Jester en Onyx die elkaar weer gevonden schenen te hebben. ‘Maar ik was bang dat Dracula daarzo dan dacht dat ik over hem zong en me door een raam zou gooien. Dan eindig ik onze serenade toch liever met een handkus.’ Hij gaf haar een knipoog en begon toen de antwoorden te checken. ‘Ik denk dat het voor niemand een verrassing is wie er gewonnen heeft. Misschien moeten we doen alsof het tweede groepje gewonnen heeft.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Tot zijn tevredenheid leek het mengen hartstikke goed te gaan. Zelfs Astreal oogde redelijk ontspannen. Er was niet veel te merken van de jarenlange rivaliteit, al was dat altijd meer een wederzijdse afkeer geweest zonder dat daar echt gegronde redenen voor waren. Natuurlijk – wel met geklier hier en daar, maar behalve tussen Tony en Onyx waren er niet echt onvergefelijke dingen gebeurd.
      Dat Tony was weggegaan zat hem niet lekker, al begreep hij dat maar al te goed. Misschien dat het handiger was geweest als Jester het probleem voor vanavond had opgelost, maar hij begreep ook wel dat de jongen heel wat aan zijn hoofd had gehad. Zeker door zijn breuk met Onyx, al zaten de jongens nu weer naast elkaar.
      Het zat hem niet lekker dat Onyx zoveel dronk, de fles leek wel aan zijn hand vast te zitten. Hij dacht aan hoe beklemmend de sfeer in zijn kamer was geweest toen Fire gisteren met hem kwam praten. Aan zijn hatelijke woorden en het feit dat hij zomaar over Zebediah had gesproken. Wat als hij straks ook overeind kwam en aan iedereen verkondigde dat Zebediah terug was?
      Dat zou nog meer paniek veroorzaken dan een bezoekje van de Rhino’s.
      Hij vond het onverantwoordelijk dat Onyx zo veel dronk terwijl hij zo’n groot geheim met zich meedroeg – júíst omdat Zebediah allerlei snode plannen had, zou iedereen op zijn hoede moeten zijn. Had hij het zelf anders moeten aanpakken? Minder drank, meer frisdrank? Hij dacht dat de dreiging van de Rhino’s wel genoeg zouden zijn om iedereen redelijk nuchter te laten zijn, maar Onyx was al flink aangeschoten binnengekomen en hij merkte dat zijn spieren gespannen waren en dat hij haast zat te wáchten totdat hij uit de school klapte.
      Al was hij natuurlijk dronken.
      Als ze het een beetje goed speelden, zou niemand het geloven.
      Maar was dat niet wat het eerlijkst was? Als iedereen het wel wist?
      Hij onderdrukte een zucht, wilde niet weer over dat dilemma nadenken. Niet vanavond. Hij wierp een blik op het raam, waardoorheen hij Fersephone op de veranda kon zien zitten. Eigenlijk wilde hij nog wat meer tijd met haar doorbrengen, want zij zorgde ervoor dat hij even aan wat anders dacht en hij het verantwoordelijkheidsgevoel een klein beetje kon loslaten.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Ze keek hem eerst met een verwarde blik aan, maar tellen later besefte ze pas de grap die hij maakte. Ze schoot zachtjes in de lach. "Wauw, sorry, hij drong pas laat door," zei ze met een blos op haar wangen. Ze keek even naar Jester. "Hij heeft het al moeilijk genoeg gehad vanavond, laten we hem niet nog meer plagen. Ik denk dat we hem heel vrolijk kunnen maken nu. Laten we de sfeer weer een beetje opkrikken." Ze glimlachte naar de jongen naast haar, dit was leuk geweest om samen te doen. Veel te gezellig. En zonder erover na te denken, sloeg ze haar armen om hem heen en trok hem in een knuffel. Ze wist niet waarom, maar ze verlangde hier al de hele dag naar. "Sorry," mompelde ze, nadat ze hem weer losliet. "Dat had ik even nodig."

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Nou mijn knuffels zijn helemaal gratis dus daar hoef je geen sorry voor te zeggen,’ antwoordde Fox, die zijn arm na de knuffel had laten zakken maar die nog steeds op haar onderrug rustte. ‘En ik heb er een onuitputtelijke voorraad van, dus die mag je absoluut uitbuiten.’ Hij trok zijn hand weer terug. ‘Kondig jij dan de winnaar aan? Dan regel ik een nummer waarop we op kunnen dansen voor jij buiten de wacht moet houden. Nu Yrla er niet is om je weg te kapen, moet ik daar wel gebruik van maken. Oh, wil je op de romantische toer blijven en op Can You Feel The Love Tonight slowen óf toch iets meer upbeat als Under the Sea?' Hij grijnsde. 'Ik ben van alle markten thuis.'

[ bericht aangepast op 5 juni 2020 - 12:33 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Ze grinnikte om zijn woorden. Misschien dat ze daar maar meer gebruik van moest maken dan. "Doe ik," knikte ze hem toe. "En maakt me eigenlijk niet zo heel veel uit. Dansen met jou is sowieso leuk." Ze keek hem even peilend aan. "Al kan ik misschien beter voor het slowen gaan, voor je me weer onderuit haalt. Daar valt niet zoveel van te verpesten toch?" zei ze plagend. Ze stootte een met elleboog de jongen aan en liep uiteindelijk voor hem uit de kamer in.
      Nu Yrla er niet was om haar weg te kapen? De woorden echoden door haar hoofd. Had Yrla dat gedaan? Ze stond een beetje versteld van zijn woorden en had daar nog niet eerder bij stil gestaan. Hij had al eerder op de avond dus naar haar willen komen. Had Yrla daar echt tussen gestaan, bewust? Nee, nee dat kon ze zich niet voorstellen. Yrla was juist degene geweest die had gezegd dat ze de jongen op haar af moest laten komen. Dan zou hij die kansen voor haar niet verpesten toch? Ze schudde de gedachte aan de blonde jongen van zich af en ging voor de menigte staan. "Oke, we hebben de uitslag. Tromgeroffel please!" Fox achter haar sloeg even op de tafel en een aantal anderen deden mee.
      "Oke, op de derde plaats...." Vienna viel even stil. "Het team van Fire, helaas jongens. Maar goed geprobeerd." Een applausje van de rest volgde en Vienna keek even tussen de overgebleven teams heen en weer. "Goed... En de eerste plaats... gaat naar..." Vienna grijnsde. Ze trok het nog even uit om het spannend te maken. "JESTERS TEAM!" riep ze enthousiast.

[ bericht aangepast op 5 juni 2020 - 15:07 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Fox klapte met de anderen mee. ‘En de prijs die jullie winnen… is onze eeuwige waardering en onvoorwaardelijke liefde.’ Hij grijnsde. Inmiddels was hij naar de laptop gelopen waarop de muziek stond en zocht naar het juiste nummer. ‘En omdat op een goed Disney-feestje onze goeie ouwe Elton John onmisbaar is en een avond zonder liefde gegarandeerd een mislukte avond is, verwacht ik dat jullie als stoere Panthers en Lions jullie verlegenheid aan de kant schuiven en de knapste jongen of meid in de armen houden die je maar kunt vinden.’ Hij zette het nummer aan. ‘Zoenen is toegestaan, andere handtastelijkheden niet vanwege het minderjarige publiek.’ Hij grijnsde even naar de naamloze van hun afdeling, toen liep hij op Vienna af en spreidde zijn armen. ‘Kom in mijn armen, darling.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

      Hij grijnsde van oor tot oor. Disneynerd in hart en nieren, dat was hij. Misschien dat niet iedereen het als een compliment zou beschouwen om zo'n quiz te kunnen winnen, maar als hij zich daar druk over zou maken had hij zijn waardigheid jaren geleden al verloren toen hij 'Let it go' onder de douche stond te zingen. Sommige dingen moest je gewoon van genieten, wat de rest daar ook van vond.
      Jester knipoogde naar Fox die de prijs aankondigde en joelde met de rest mee over de aankondiging dat dansen ondertussen wel zo ongeveer van iedereen verwacht werd. Hier en daar stonden al wat mensen op en Jester draaide zijn hoofd opzij naar Onyx.
      "Daarover gesproken, ik wist niet dat jij kon dansen, Scary Vibes." Hij wiebelde plagend met zijn wenkbrauwen, in een vlaag van zelfvertrouwen waar hij niet precies van kon bedenken waar die vandaan kwam. "Toen met Merrin's feestje liet je mij het je nog soort van leren ook, smiecht."

[ bericht aangepast op 5 juni 2020 - 15:28 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

‘Ik wist het ook niet, ik deed maar wat,’ zei hij met een grijns.
      Hij raakte afgeleid toen hij een hand op zijn schouder voelde. ‘Wil je nog een keertje dansen? Als knapste jongen in de zaal…’ Vera’s vingers gleden van zijn schouder over zijn arm en ze nam zijn vingers in die van haar.
      Nou, een volhouder was ze wel.
      Hij kwam overeind, duwde haar met een elleboog opzij – en moest zich aan de tafel vastgrijpen om niet om te vallen. Grinnikend om zijn instabiliteit draaide hij zich naar Jester toe. ‘Wat denk je, Kleintje? Kun je me overeind houden?’

---

Every villain is a hero in his own mind.