[RPG • 0] Experium || 05 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •(studieobject) 7223 (Michiel)• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 18 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 19 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •(studieobject) 8102 (agami) •15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 19 • Slopen • Gates • Slughorn

---

Kamerindeling

Panthers Jongens (boven) • Onyx en Jester • 7223 en 8175 • Yrla Meisjes (beneden): • Vienna en Fayr • Dezi en 8102 • FersePhone

Lions Jongens: • Fire en Astreal • Fox en Tony • Emil Meisjes: • Onna en Heidi • Serena en Vera • 8226

Elephants Jongens: • Meisjes: • onbekend

Rhino's Jongens: • Romeo Meisjes: • Maaya

Buffalo's Jongens: • Meisjes: •

Rooster

---

Speeltopic 1: Klik ^^
Speeltopic 2: Klik ^^
Speeltopic 3: Klik ^^
Speeltopic 4: Klik^^

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

[ bericht aangepast op 16 maart 2020 - 12:36 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Yrla

Yrla wist niet zeker of hij deze wel wilde volgen van Dezi, maar misschien had ze gelijk. Hij kon ook nog altijd de andere twee kneuzen pesten door hun de kamer uit te bonjouren en voor de rest van de nacht daar doorbrengen. Hij opende de deur voor het meisje en liet haar voorgaan, terwijl ze beiden de trap afliepen in de richting van de ontbijtzaal. Tandenpoetsen kwam wel na het ontbijt, eerst werd het tijd om te eten. Dezi had gelijk, ze waren aan de late kant.

---

It's never gonna happen, Guys.

Adam

Zodra Yrla aan tafel schoof, was het alsof alle anderen oplosten en ze weer samen voor de wc's stonden.
"Op mannen vallen is een ziekte. Het is walgelijk. Ik neem aan dat 7223 het recht heeft om te weten dat zijn kamergenoot een viespeuk is? Dat zodra hij zijn shirt uittrekt, dat bij zijn buurman iets begint te groeien. Hij zal je nooit meer aan willen kijken..."
Met gebogen hoofd kneep hij zijn ogen samen. Zijn vingers verkrampten rond het bestek.
"Ze hadden hem een of andere injectie gegeven, waar hij helemaal gek van werd. Het tastte zijn hersenen aan en uiteindelijk pleegde de jongen zelfmoord. Hij kon de verscheurende pijn niet meer aan."
Zijn ademhaling ging weer vlugger. Hij probeerde woorden van zich af te schudden, voordat ze meer dan woorden zouden worden.
Waar hij helemaal gek van werd...
Met de bijwerkingen die hij al van zijn gave had, was het onvermijdelijk dat hij ook gek zou worden. Hoe vaak was hij al niet onderuit gegaan, had hij de verschillende realiteiten niet meer kunnen onderscheiden, had hij als een epilepsiepatiënt op de grond liggen schokken? Talloze keren, tijdens zijn tijdreizen, na zijn tijdreizen. Men zou hem al een freak vinden als ze dáár achter kwamen, laat staan wat ze zouden doen als ze hoorden dat hij ook nog eens homo was?
Het zweet stond inmiddels op zijn voorhoofd, het voelde alsof hij koorts kreeg. Het weinige dat hij gegeten had kolkte in zijn maag rond en hij was bang dat hij ieder moment kon overgeven. Maar hij kon toch niet wéér wegrennen? Dan kwam Yrla hem vast achterna, zou hij nog meer dingen zeggen die hij nooit meer zou vergeten... Hij kreeg het benauwd, begon sterretjes te zien. Iemand pakte hem bij zijn arm, welke arm wist hij niet eens. Er was een stem, ver weg, maar het enige waar hij zich écht bewust van was, was dat hij geen adem kreeg, dat hij doodging en dat dat misschien maar beter voor iedereen was ook.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Studieobject 7223

Hij voelde hoe Adam naast hem verstijfde. Loom keek hij op van zijn bord, om te zien dat Yrla aan tafel geschoven was. Direct was Michiel alert en hij wist dat Adam naast hem om deze reden zo verstijd was. Niet voor de eerste keer vroeg Michiel zich af wat Yrla de jongen wijs had gemaakt. Hij legde even zijn hand op de bovenbeen van Adam, in een poging hem rustig te krijgen. Maar de jongen had het niet eens in de gaten. Toen hij begon te hyperventileren, greep Michiel hem strak bij zijn bovenbeen vast. "Ad- 8175, haal adem." Net op tijd merkte Michiel dat de andere ook keken en dat hij zijn vriend niet bij zijn naam kon noemen. "Luister naar me, naar mijn stem. Adem, je moet ademen."

---

It's never gonna happen, Guys.

Dit zat goed fout. Met dat Yrla ten tonele verscheen ging er bij 8175 iets volledig mis. In eerste instantie had Jester het te druk met net doen alsof er niets aan de hand was tussen Yrla Klootzak en hij, totdat 8175 volledig verstijfde en leek te vergeten wat ademhalen ook alweer was. Ook 7223 kreeg door dat het fout ging en begon al tegen zijn vriend te praten, maar de woorden leken niet tot de jongen door te dringen.
      Jester mompelde een vloek en stapte uit de banken, duwde Onyx opzij en ging naast 8175 zitten. Hij pakte de jongen bij zijn schouders vast en begon zacht maar vastberaden tegen hem te praten. "Bij het horen van mijn stem, merk je dat je kalmeert. Je weet wie ik ben, ik zit naast je, en dus gaat je niets gebeuren. Je kalmeert en je kan horen wat ik zeg. Het lukt je om je te focussen op mijn stem." Jester bleef 8175 aankijken en liet hem niet los. "Je hebt een paniekaanval. Dat is niet erg, want die is straks weer voorbij. We gaan nu aan je ademhaling werken. Je wil in hetzelfde ritme ademhalen als ik. Ik ben je aan het helpen, je kalmeert met iedere ademhaling weer een stukje verder."

[ bericht aangepast op 17 maart 2020 - 16:01 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Yrla

Hij had pas in de gaten dat er wat gebeurde, toen Jester opeens opstond. Even keek hij Jester met opgetrokken wenkbrauw aan. Op het moment dat hij naast 8175 ging zitten, merkte Yrla dat er iets vreemds was. De kneus had een paniekaanval. Yrla rolde even met zijn ogen, maar besteedde verder geen aandacht aan de knul. Aansteller...

---

It's never gonna happen, Guys.

Adam

Heel even herkende hij de stem van zijn vriend. Het was alsof de zwaartekracht in zijn lichaam veranderde, alsof die enorme zwaarte iets lichter werd, het duister ietsje minder dicht. Hij wilde naar zijn stem luisteren, hij wilde al het andere op de wereld vergeten...
Maar er begonnen stemmen te krijsen, te krijsen dat Michiel van hem walgde, dat híj de reden van zijn paniekaanval was. Ze schreeuwden zo hard dat Michiels stemgeluid wegstierf.
Er kwam een andere stem, rustig, vastberaden. Iemand legde zijn handen op zijn schouders. Zijn eigen handen, waar waren die? Zijn linkerhand in een vuist gebald, zijn rechter hield iets krampachtig vast. Hij draaide zijn gezicht in de richting van het geluid. Het zwart werd grijs, hij kon de contouren van een gezicht ontwaren. Jester, het was Jester. Jester zat naast hem en daardoor kon hem niets gebeuren. Hij hoefde alleen maar naar zijn stem te luisteren. Het grijs zwakte af, hij kon nu Jesters ogen zien. Ze waren bruin.
'Je hebt een paniekaanval. Dat is niet erg, want die is straks weer voorbij. We gaan nu aan je ademhaling werken. Je wil in hetzelfde ritme ademhalen als ik. Ik ben je aan het helpen, je kalmeert met iedere ademhaling weer een stukje verder.'
Hij luisterde naar zijn woorden, probeerde te begrijpen wat hij zei. Het was alsof ze in zijn hoofd rondzwommen. Ademhalen. Ja, hij moest rustiger ademhalen.
Langzaam trok de hitte weg uit zijn gezicht en werd zijn ademhaling rustiger. Zijn zicht werd weer helemaal helder - maar daarmee kwam ook de schaamte. Tranen prikten in zijn ogen. Hij keek weg, en toen merkte hij pas dat hij iemand zijn hand zo stevig vasthield dat het wel pijn moest doen. Zijn hart sloeg een slag over toen hij zich realiseerde dat het Michiels hand was die hij tijdens de paniekaanval had vastgepakt, en nerveus schoten zijn ogen naar zijn vriend toe. Gelukkig konden de anderen het niet zien onder tafel, maar hij voelde zijn wangen branden en prevelde een verontschuldiging. Zijn vingers voelden zo verkrampt dat hij ze maar moeilijk van die van Michiel kon losmaken, die op zijn bovenbeen rustten.
'Het gaat wel weer,' zei hij zachtjes. 'Dank jullie wel.'
Hij sloeg zijn ogen neer en wist niet wat hij verder nog moest zeggen, hij had het gevoel dat de hele school naar hem staarde.

[ bericht aangepast op 17 maart 2020 - 16:22 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Studieobject 7223

7223 voelde een glimlach op zijn gezicht ontstaan, toen Adam weer kalmeerde. "Bedankt Jester," zei hij ook. Hij voelde een enorme opluchting en was blij met de snelle handeling van Jester. Hij voelde hoe Adam langzaam zijn hand terugtrok van de zijne en ergens vroeg Michiel zich af of hij ook zijn hand moest terugtrekken van zijn been. Dat deed hij echter niet. Hij boog zich in de richting van Adam en fluisterde vlak naast zijn oor: "Wil je even een rustigere plek opzoeken?"

---

It's never gonna happen, Guys.

Er brandden wel een dozijn vragen op Jesters lippen toen 8175 weer een beetje bij zinnen kwam, maar dit was niet de de plek en het moment om ze te stellen. Hij zag de rode ogen van de jongen en kon zich heel goed voorstellen hoe hij zat te vechten tegen de tranen. Gelukkig had het merendeel van de studenten in de eetzaal geen idee van het kleine drama dat zich net had afgespeeld, hoewel dat 8175 waarschijnlijk ontging.
      Jester liet voorzichtig 8175's schouders weer los en kon niet voorkomen dat zijn blik omhoog schoot naar Yrla. Eén plus één is twee. Alle problemen rond hun vriendschap daargelaten, wat Yrla 8175 had aangedaan kon écht niet door de beugel. Een bittere smaak verspreidde zich door Jesters mond en hij richtte zijn aandacht weer op de verkrampte jongen naast hem. Hij geloofde er geen woord van, dat alles wel weer ging.
      Hij knikte bij wijze van antwoord naar 7223 en ging weer op zijn eigen plek zitten.

[ bericht aangepast op 17 maart 2020 - 16:37 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Adam

Adam had het warm en koud tegelijk. Michiels hand brandde op zijn bovenbeen en hij wilde zijn eigen hand er weer overheen leggen. Het zag er niet naar uit dat hij het erg had gevonden. Gewoon een troostend gebaar van een vriend. Hij hoefde zich daar niet zo druk over te maken.
Zijn ogen trokken toen hij Michiels zachte vraag hoorde. Hij was zo lief... Hoe kon hij ooit over hem heen komen als hij zo lief was?
Toch knikte hij stilletjes naar de jongen. Op dit moment wilde hij gewoon uit het zicht van alle anderen zijn. Hij kon nu niet nadenken over gepast gedrag, over wat wel en niet kon, over hoe hij afstand moest scheppen, hoe hij zijn gevoelens moest verdringen. De dag was amper begonnen en hij was uitgeput en hij wilde zo graag alleen zijn met de enige die hij allesbehalve dit enige geheim toevertrouwde dat het hem heel even niet kon schelen of Yrla er straks commentaar op zou hebben of niet.

---

Every villain is a hero in his own mind.

      "Mocht je je nog afvragen hoe het gisteren met Yrla ging," zei Jester luchtig (wat een heel wonder was gezien zijn groeiende irritatie), "het beknopte antwoord is 'slecht' en het uitgebreide antwoord bevat een hoop meer scheldwoorden." Hij nam nog een hap van zijn crusli. "Klootzak," mompelde hij erachteraan.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Onyx

Onyx kloof eerst het klokhuis van zijn appel goed af voor hij antwoordde. 'Had je echt anders verwacht?' vroeg hij oprecht. Hij dacht dat het wel duidelijk was dat Yrla hersenletsel had opgelopen tijdens zijn laatste smak, en dat er wellicht ook nog een parasiet in zijn hersenen was gekropen terwijl hij weer in elkaar werd gezet in de twee maanden daarna. Als ze straks iemand moesten ontleden, stemde hij voor Yrla.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Studieobject 7223

De jongen stond op en liet bij het opstaan Adam los. Hij schonk Adam een kleine glimlach, terwijl hij hun spullen gauw opruimde. Toen hij terugkwam, wenkte hij zijn vriend. Hij begeleidde Adam de eetzaal uit en zette voet in de richting van de enige plek waarvan hij kon bedenken dat het nu rustig zou zijn; de bibliotheek. Hij zette de jongen neer in een van de stille hoekjes op een stoel en knielde naast hem neer op de grond. Zo keek hij op naar Adam zijn gezicht. "Wil je dat ik wat water voor je haal?"

---

It's never gonna happen, Guys.

Yrla

Met opgetrokken wenkbrauw keek hij de kneuzen achterna. Ergens had hij verwacht dat hij ze nu overhoop had liggen, maar de twee leken nog dikker bevriend dan het moment voor Yrla langs was geweest. Misschien moet hij straks toch nog maar weer een praatje maken met de kneus, misschien wel even met allebei. Hij voelde een sluwe grijns op zijn gezicht zakken, maar trok zijn gezicht strak tot een grimas toen hij Jester zag kijken. Eerst keek hij even geërgerd in de richting van Jester, maar zette daarna een zo groot mogelijke glimlach op. Ja, Jester. Je weet dat ik weer wat van plan ben, dacht de jongen bij zichzelf. Hij tilde even uitdagend zijn wenkbrauwen op, voor hij aan zijn tweede stapel pannenkoeken begon.

[ bericht aangepast op 17 maart 2020 - 17:28 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

      Nu was het Jesters beurt om even stil te vallen. "Verwacht? Nee," gaf hij met tegenzin toe. "Gehoopt? Dat zeker." Hij ving Yrla's blik toen de jongen hem een brede glimlach zond en Jesters hand krulde onder de tafel tot een vuist. Toch deed hij niets. Geen boze blik, geen schijnheilige glimlach, niks. Bleef de jongen alleen maar aanstaren. "Ik zweer, Onyx," zei Jester vanuit zijn mondhoek, "waag het niet om jezelf ooit in coma te spelen en je dan ook als een complete idioot te gedragen als je terugkomt, want ik draai je nek om als je slaapt."

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Vienna

"Ja, super leuk!" Vienna legde een hand op Fayr haar schouder. "En anders kom je met mij en 7223 dansen? Of ga samen met Phone! Meestal heeft Fersephone ook niet zoveel zin in dit date-gedoe. Gewoon lekker als twee zussen!" De rest van het ontbijt hadden de meiden het over welke kleur jurk ze aan wilden en over hoe kort of lang hij moest zijn. Na het laatste beetje yoghurt stond Vienne op en wenkte Fayr overeind. "Kom, ik wil een goede plek in het lokaal hebben. Als we het goed doen, kunnen we nog minstens een uur slaap pakken. Moreau let daar toch nooit op of durft er gewoon niets van te zeggen," zei ze met een grijns. Vienna zag voor haar Adam en Michiel de zaal uitlopen en even trok ze een wenkbrauw op. Ze had het idee dat ze iets had gemist...

---

It's never gonna happen, Guys.