[RPG • 0] Experium || 05 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •(studieobject) 7223 (Michiel)• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 18 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 19 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •(studieobject) 8102 (agami) •15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 19 • Slopen • Gates • Slughorn

---

Kamerindeling

Panthers Jongens (boven) • Onyx en Jester • 7223 en 8175 • Yrla Meisjes (beneden): • Vienna en Fayr • Dezi en 8102 • FersePhone

Lions Jongens: • Fire en Astreal • Fox en Tony • Emil Meisjes: • Onna en Heidi • Serena en Vera • 8226

Elephants Jongens: • Meisjes: • onbekend

Rhino's Jongens: • Romeo Meisjes: • Maaya

Buffalo's Jongens: • Meisjes: •

Rooster

---

Speeltopic 1: Klik ^^
Speeltopic 2: Klik ^^
Speeltopic 3: Klik ^^
Speeltopic 4: Klik^^

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

[ bericht aangepast op 16 maart 2020 - 12:36 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Daar zat eigenlijk wel wat in. Natuurlijk moest 8102 haar hoofd leegmaken voordat die visioenen überhaupt kwamen, maar dan het beeld van een eerder visioen voor ogen nemen zou prima moeten werken. Met haar hoofd leeg, stond ze open voor de tweede realiteit. Dus terugdenken aan iets dat uit die realiteit kwam, zou zelfs moeten functioneren als handvat om die realiteit weer terug te halen.
      Jester knikte langzaam. "...want dat 'beeld' komt immers uit de tweede realiteit. Dat betekent dat als je daaraan terugdenkt, je je hoofd niet bezighoudt met het heden en realiteit nummero 1, maar juist met de realiteit waar je naartoe wil, de toekomst. Dus dat zou prima moeten werken, als je alle andere gedachten je hoofd uitgebonjourd hebt," concludeerde hij tevreden.
      Hij zond ze allebei een grijns. "Oh yeah. It's all coming together," deed hij Kronk na, uit één van zijn favoriete Disney films.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Onyx

Onyx grijnsde terug. Hij was nooit een teamplayer geweest, maar hij zag nu wel de waarde van niet alles in je eentje doen in. 'Wat zijn we toch een topteam.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

      "Hell yeah."
      Ondertussen was 8175 ook aan de tafel verschenen, wat Jester eraan herinnerde dag ze vandaag na de lessen weer een oefensessie met de jongen hadden staan. Dat kwam wel goed uit, want als ze met zijn drieën ergens rustig zaten, kregen ze 8175 misschien wel aan het praten over de rotzooi die Yrla aan het trappen was.
      Bovendien kon hij bij de lessen van 8175 vaak genieten van een privé concertje en het meeste werk aan Onyx overlaten. Ook heel niet verkeerd.
      "Blijf oefenen," zei hij tenslotte tegen het meisje naast hem. "Zet er 's avonds een uurtje voor apart om je hoofd leeg te maken. Hoe eerder het lukt, hoe beter. Dan kan je oefenen met het volhouden. En je hoeft echt niet iedere avond per se een nieuw visioen te hebben. Alleen al oefenen met de grip op deze realiteit loslaten is ook al een flinke stap in de goede richting."

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

8102

Het meisje knikte. Haar hoofd leegmaken, dat kon ze wel. Ergens had ze dat visioen van gisteren maar creepy gevonden en het luchtte enorm op dat Jester en Onyx nu niet iedere dag een nieuwe blik in de toekomst verwachtten. Ze merkte al meteen dat het idee rust gaf in haar hoofd. Ze had het helemaal niet zo erg gevonden om met die kaars op de grond te zitten. Soort van ontspannend, zelfs. Dat wilde ze best blijven doen, zeker als ze haar gave daardoor beter onder controle kon krijgen.
      8102 nam nog een hap van haar tosti- die ondertussen nog maar lauw was- en draaide zich naar Adam. Haar vriend zag nog steeds wat witjes en helemaal niet zo vrolijk. "He," zei ze zachtjes. "Gaat alles goed?"

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Studieobject 7223

7223 was direct alert toen hij de vraag van 8102 hoorde. Hij was om een of andere reden op zijn hoede en ontzettend geïnteresseerd of Adam 8102 met eerlijkheid zou antwoorden. Hij was ook nieuwsgierig geweest, maar had het niet aan 8175 gevraagd, omdat ze weer midden in de eetzaal zaten. Hij wilde geen herhaling van gisteren en was ervan overtuigd dat Adam dat ook niet wilde. Maar dit was anders. Een naar gevoel bekroop zich in zijn maag, dat hij niet af leek te kunnen schudden.

---

It's never gonna happen, Guys.

Adam

Adam draaide zijn hoofd opzij en keek in Agami's vriendelijke, donkere ogen. Als hij zijn vriendschap met Michiel beëindigde, wilde zij dan nog wel zijn vriendin zijn? Misschien was het beter van niet. Ze kon beter met Michiel bevriend raken - hij verdiende een nieuwe vriend. Eentje die niet op hem verliefd was. En zelfs als ze dat wel werd, dan was dat normaal. Dan was het geen schande.
'Ja, het gaat wel,' zei hij zachtjes. 'Ik heb volgende week een gaveles waarbij ik voor het eerst sinds ik hier ben ver in de tijd terug moet. Misschien dat ik me daar onbewust zo druk om maak.'
Was dat een geloofwaardig excuus?
Hij hoopte het maar. Zo vergezocht was dat niet.

---

Every villain is a hero in his own mind.

8102

      "Je gaat het vast geweldig doen," zei ze oprecht. "Ik heb er alle vertrouwen in." Ze keek hem even peilend aan en wist net niet helemaal zeker of ze wel moest geloven dat dat inderdaad alles was. Ze merkte dat ook 7223 meeluisterde met het gesprek en keek de jongen even vluchtig aan. Ze voelde zich nog steeds niet helemaal op haar gemak bij hem, ondanks dat ze zichzelf bleef herinneren aan het feit dat Adam toch ook vrienden met hem was.
      "En zelfs als het niet lukt, blijven we gewoon je vrienden hoor," zei Agami vastberaden, in de hoop dat hij daar in ieder geval om kon glimlachen.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Studieobject 7223

Michiel kon de leugen bijna ruiken. Maar om een of andere reden was hij opgelucht. En 8102 leek ervoor te vallen, dat luchtte hem op. Als Adam niet eerlijk was tegen haar nu, dan zou hij vast niet zijn hart bij haar gaan luchten. Om een of andere reden wilde hij degene zijn die er voor Adam was. Hij wilde hem helpen, maar wist niet zo goed hoe. Toen Agami 'we' zijn, voelde hij een blos naar zijn wangen stijgen. Het was alsof hij betrapt was op het stelen van een snoepje. Maar al gauw ging hij met een glimlach op haar in. "Natuurlijk zijn we vrienden! Zie maar naar mij, ik doe er al een jaar over mijn gave onder controle te houden, en ik ben er nog steeds. Niets om voor te schamen."

---

It's never gonna happen, Guys.

Adam

Adam kreeg het warm van hun vriendelijke woorden. Het liefst zou hij ze een knuffel geven omdat hij dat gisteren ook zo fijn had gevonden met Michiel, maar dat kon natuurlijk niet. Toch zat er echt een ongerust gevoel in zijn borst. Zeker met dat hele gedoe rondom Yrla, was hij écht bang aan het worden voor volgende week. Het had echter door zijn andere probleem ver weg geleken, maar zo ver was het helemaal niet.
'Dank jullie,' zei hij zacht. 'Het is alleen niet zo dat ik me ergens voor schaam... Maar ik ben daar helemaal alleen en als ik het me niet meer lukt om terug te komen dan zit ik daar vast... Ik heb eens drie weken vastgezeten bij de Franse Revolutie.' Hij haalde diep adem. 'En dat was afgrijselijk.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

8102

      "Drie weken!" Agami wist even niet wat ze moest zeggen. Ze kon het zich niet voorstellen om in een verkeerde tijd vast te zitten, zonder dat ze zekerheid had dat ze ooit nog terug naar huis kon. Medelijdend wreef ze even over Adams rug. "Dat zal vast niet nog eens gebeuren."

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Studieobject 7223

Hij legde een hand op de schouder van Adam. "Denk gewoon aan ons," zei hij met een glimlach. "Als je weet dat wij hier op je wachten, is het vast makkelijker je weg terug te vinden." Hij gaf Adam een knipoog en schonk een glimlach aan Agami. Opeens bedacht Michiel dat hij nog wat had voor Adam. Hij voelde het briefje in zijn broekzak weer branden. Heel even twijfelde hij erover om het briefje niet te geven, waarom had hij geen idee van. Maar uiteindelijk haalde hij de envelop uit zijn zak en stak hem Adam toe. "Hier misschien vrolijkt dit je op. Je hebt post gekregen vandaag."

---

It's never gonna happen, Guys.

Yrla

Grommend kwam hij het lokaal binnen. Hoe hij het voor elkaar gekregen had, wist hij echt niet. Hij vond het dan ook ontzettend oneerlijk dat hij moest nablijven. Nablijven voor wat?! Hij had dit keer echt niets gedaan! Hij keek met een zucht op naar de deur, toen die openging. En was direct een stuk alerter toen hij Maxwell binnen zag komen lopen. Meteen kwam er in zijn hoofd op dat hij met een reden moest nablijven, die niets met nablijven te maken had.
      ”Ik heb een opdracht voor je. Hierin zitten je instructies.” Yrla knikte, meteen zijn frustratie vergetend. Maxwell stak hem een envelop toe, die Yrla heel zorgvuldig verstopte tussen zijn boeken. “Ik wil dat je herrie schopt in het laboratorium. Er lopen een aantal onderzoeken, waar ik vertraging in wil hebben. In de brief zit een plattegrond met alle camera’s erop aangegeven. Zorg ervoor dat je niet gezien wordt. Daarnaast wil ik dat je iets voor me meeneemt. Het voorwerp staat op de foto. Na de gebeurtenis moet je alles verbranden en het voorwerp krijg ik tijdens de les van je.”
Yrla knikte, nu al in zijn nopjes dat hij zijn eerste opdracht kreeg. Hij probeerde echter zijn enthousiasme niet te laten zien tegenover Maxwell. Heel kalm vroeg de jongen. “Wanneer moet dit plaats gaan vinden?”
“Tijdens het bal,” zei Maxwell met een grijns. “Of wilde je zeggen dat je dan al plannen had?”

[ bericht aangepast op 18 maart 2020 - 21:10 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Romeo

Hij keek toe vanuit de hoek van het klaslokaal, verborgen achter de kasten. Yrla had hem niet opgemerkt, zodra hij binnen kwam. En dat was ook de bedoeling. Romeo bekeek de jongen van top tot teen en schudde afkeurend zijn hoofd. Te haastig, te roekeloos. Waarom Maxwell hem bij de operatie had betrokken, begreep hij niets van. Maar Maxwell had zo zijn redenen.
      “Daarnaast heb ik nog een opdracht voor je Yrla, maar ik weet niet zeker of je het wel aankan.” Yrla haalde alleen een wenkbrauw op. En dit was het moment dat het interessant ging worden, dit was de reden dat hij erbij werd gehaald. Het was een test of Yrla trouw was aan hen of aan zichzelf.
“Ik wil dat je Vienna isoleert van de rest.”
Romeo keek even peilend naar Maxwell, hun ‘begeleider’ nam in ieder geval geen blad voor de mond of wond er omwegen om. En zoals verwacht ging de jongen voor hem in protest. Hij legde bijna grommend zijn hand op het bureau van Maxwell, die geen spier verroerde. Romeo rolde met zijn ogen en wachtte tot de jongen uitgeraasd was tegenover Maxwell, iets met vriendschap en beloftes, blabla. Maxwell leek onaangedaan en stuurde de jongen terug naar zijn tafel. Yrla had nu eenmaal een nablijf uur en de jongen zou pas weggaan als het uur voorbij was. De rest van het uur had hij woest naar Maxwell gekeken en Romeo moest een zucht voorkomen. Klein kind...
      Pas nadat Yrla het lokaal verlaten had na een uur kwam Romeo uit de schaduwen tevoorschijn. “ Je weet dat hij het niet gaat doen he?” Romeo kwam vlak achter Maxwell staan en ving nog net het flauwe glimlachje om zijn lippen op. “Geef hem een kans, en anders; je weet wat je te doen staat.”

[ bericht aangepast op 18 maart 2020 - 21:10 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Adam

'Oh,' zei Adam zachtjes.
Post? Van wie dan?
Hij pakte het briefje van zijn vriend aan en vouwde hem open. Het was een mooi, netjes handschrift, de inkt glansde.

Jongen met de mooie ogen,
En die lach die ik maar niet kan vergeten.
Dichten is niet mijn beste kant, mag je best weten.

Ik wil je iets geven, ik wil je iets vragen,
Als ik je zeg vanavond naar het schooldak te komen,
Zal je dan komen opdagen?

xxx

Adams wangen werden vuurrood en hij kreeg het bloedheet. Hij wist niet wat hij verwacht had maar niet dít. Jongen met de mooie ogen. Met die lach die ik niet kan vergeten. Wie zou dat naar hem schrijven? Hij kon niet helder meer nadenken. Zijn ogen schoten naar Michiel.
'Heb jij - heb jij dat geschreven?' Zijn hart bonkte in zijn keel. Nee, hij had Vienna meegevraagd. Hij vond Vienna leuk. 'Als een grapje?' vroeg hij kleintjes, denkend aan hoe hij Onyx gisteren een opmerking over Jester met een jurk had horen maken.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Studieobject 7223

"Wat?!" vroeg hij geschrokken. "Nee, nee, ik heb het niet geschreven," zei hij haastig. "Ik ben niet zo creatief..." Hij voelde een blos naar zijn wangen stijgen. "En ik zou toch nooit zo'n grapje met je uithalen?" Hij schonk een glimlach aan de jongen naast hem. Hij had ergens willen zeggen dat hij het gedichtje walgelijk vond. Hij had de kriebels ervan gekregen, maar het was lief voor Adam en dus hield hij zijn mond. "Ik mag helaas niet zeggen van wie het komt, je moet maar gewoon de aanwijzingen volgen denk ik." Hij schonk Adam een glimlach, niet zeker of hij wel wilde dat hij zou gaan.

[ bericht aangepast op 18 maart 2020 - 21:21 ]

---

It's never gonna happen, Guys.