[Rpg • 0] Experium || 04 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 13 maart 2020 - 14:26 ]

It's never gonna happen, Guys.

Adam

'Welke van de kamers is het?'
Toen Agami antwoord had gegeven, ging hij naar haar slaapkamer toe en pakte het bovenste shirt uit de kast. Daarna keerde hij terug naar de badkamer, klopte weer aan en stak zijn hand met het shirt naar binnen toen ze de deur op een kier deed. Ze had al iets minder vijandig geklonken dan even geleden, dus besloot hij op de gang te wachten tot ze naar buiten kwam.

Every villain is a hero in his own mind.

Experiment 8102

8102 had in de spiegel gekeken en besloten om maar onder de douche te stappen om ervoor te kunnen zorgen dat alles eruit kwam. Zo snel ze kon waste ze haar haren en schoot weer in haar kleren. Haar shirt besloot ze op het droogrek te hangen zodat het kon drogen voordat ze het in de was deed. 8175 had een geel shirt meegenomen, dat ze normaal eigenlijk alleen maar aandeed als ze heel vrolijk was. Ze vond het dan zo leuk staan bij haar getinte huid.
      8102 beet op haar lip en trok het shirt over haar hoofd. Misschien zou het haar een beetje kunnen opvrolijken ofzo. Met tegenzin haalde ze de deur van het slot af en deed hem open. Het liefste zou ze nu in bed gaan liggen er de komende tijd niet meer uitkomen. Maar dat zou betekenen dat ze de pestkop liet winnen en dat zou ze dus niet echt niet doen. Wie het ook geweest was. Waarschijnlijk Yrla, met zijn snelheid. Ze was immers niet meer bij Dezi geweest.
      8175 stond in de gang op haar te wachten. "Dankjewel," zei 8102 zachtjes.

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Adam

'We moeten elkaar steunen,' vond Adam. Hij wreef even tussen haar schouderbladen. 'Gaat het weer een beetje?'
Als ze erachter konden komen wie dit gedaan had, konden ze misschien een manier bedenken om diegene terug te pakken. Er borrelde al een ideetje op.

Every villain is a hero in his own mind.

Experiment 8102

8102 zond de jongen een waterige glimlach. "Een beetje. We zijn nu wel flink te laat in de les..." Hij had gewoon op tijd kunnen zijn, als hij haar niet achterna was gekomen. Ze haalde eens diep adem en hief haar kin op. "Het was alleen maar een beetje stroop." Leuk was anders, maar ze was vooral enorm geschrokken. Nu ebde dat langzaam weg en had ze niet meer het gevoel dat ze ieder moment in huilen zou uitbarsten. "Het was Yrla," zei ze, met een vastere stem dan ze had gedacht. "Omdat ik vorige week tijdens de lunch had geprobeerd bij de rest te gaan zitten toen ze blijkbaar een vergadering hadden met de Namen. Daar zou ik nog straf voor krijgen, zei hij. Ik botste tegen hem aan toen ik de zaal uit rende en hij zei dat je vliegen moest vangen met stroop. Dat had ik vorige week tegen hem gezegd."

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Adam

Adam sloeg een beetje beschaamd zijn ogen neer omdat hij Vienna de schuld had gegeven. Het was niet vergezocht, maar toch had hij te snel zijn conclusie getrokken. Dat ze een hekel aan hem had, betekende niet automatisch dat ze ook iets tegen Agami had.
'Wat een rotstreek,' vond hij. 'Misschien kunnen we hem ook voor schut zetten. Ik kan nu best goed een uur terug in de tijdreizen, dus als we vanavond weten waar hij zit dan kan ik voor die tijd stiekem zijn stoel slopen, zodat ie erdoorheen zakt. Hij eet altijd zoveel dat hij misschien zelf wel een voedseldouche krijgt.' Hij grinnikte zacht, hij dacht niet dat de jongen daar ooit achter zou komen. Die dacht nog steeds dat hij niets kon.

Every villain is a hero in his own mind.

Experiment 8102

      Nu moest 8102 grinniken. "Dat zou hij wel verdienen," zei ze. "Weet je zeker dat je dat zou willen doen? Straks neemt hij jou te grazen." Ze keek peilend opzij. Ze vond 8175 echt heel aardig en ze wilde echt niet dat haar vriend- was 8175 haar vriend? Wanneer was iemand nu je vriend? Na een week, kon ze dan al zeggen dat ze vrienden waren? Wat nou als 8175 dat helemaal niet vond?

[ bericht aangepast op 7 maart 2020 - 20:30 ]

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Adam

Het deed hem goed toen ze grinnikte, het voelde fijn om iemand te kunnen opvrolijken. 'Ik denk niet dat hij er wat achter zoekt - en als hij dat wel doet heeft hij geen enkel bewijs. Alleen Jester, Onyx en Michiel weten dat ik zo kort kan terugreizen in de tijd, en die vertrouw ik wel.'

Every villain is a hero in his own mind.

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Experiment 8102

Nu was het een echte glimlach. "Dan klinkt het wel goed, ja. Wat kan ik doen om te helpen?" Ze voelde zich alweer een heel stuk beter en impulsief sloeg ze haar armen om de jongen heen voor een knuffel. "Dankjewel, 8175." Ze liet hem weer los en veegde haar haren achter haar oor en grijnsde. "We pakken hem terug."

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Onyx

'Nee, nog niet. We houden het gewoon in de gaten en grijpen in als het echt meer dan een geintje uithalen wordt.'

Every villain is a hero in his own mind.

Adam

Adam vond het fijn toen ze hem een knuffel gaf, het voelde alsof het hun band hechter maakte. 'Nou - ik moet nog een manier verzinnen om stoelpoten te laten breken zonder dat het gebeurt voor iemand erop zit... Ik dacht misschien een stuk inzagen onder het zitvlak maar dan moeten we wel ergens een zaag vandaan halen.'

Every villain is a hero in his own mind.

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Experiment 8102

      "Het handvaardigheidslokaal?" stelde 8102 voor. "Daar kunnen we vast wel wat vinden. Alleen moeten we wel tijd hebben om dat voor elkaar te krijgen." Ze wilde nu ook wel meehelpen en 8175 niet in zijn eentje ervoor laten opdraaien.

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Onyx

Onyx zuchtte. 'Onenigheid tussen twee namen is veel schadelijker voor ons imago dan een ruzie met een naamloze. Tot nu toe gaat het alleen om een slappe vorm van een foodfight. Maak het niet groter dan het is. Het heeft toch geen zin als je er wat over gaat zeggen.' Ze stapten het lokaal in en gingen aan een lege tafel zitten.

Every villain is a hero in his own mind.

Adam

'We hebben de middag vrij, dat komt vast goed.' Hij glimlachte enthousiast. Inmiddels bereikten ze het schoolgebouw weer. 'Ben je klaar om weer naar binnen te gaan? Misschien moeten we Yrla gewoon een big smile tonen. Hij hoopt natuurlijk dat je de rest van de dag naar je tafelblad staart.'

Every villain is a hero in his own mind.