[RPG • 0] Experium || 03 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 1 maart 2020 - 14:22 ]

It's never gonna happen, Guys.

Adam

'Ik weet niet.' Zenuwachtig krabde hij aan de binnenkant van zijn arm. 'Als een leraar me per ongeluk ziet verschijnen sturen ze me misschien wel van school af.'
'Heus niet.' Onyx rolde met zijn ogen. 'Wij doen ook weleens iets waar onze professoren niet blij mee zijn, maar vaak levert dat nog het meeste op. Jíj bent de tijdreis-expert, 8175. Niet zij. Zij kunnen alleen theorieën verzinnen en zoals je hoort zijn wij daar ook beter in.'
Adam schrok een beetje van Onyx' denigrerende toon; het was hem duidelijk dat hij niet zo veel met het schoolbestuur en de onderzoekers op had.
'Ander loop je mee naar onze kamer en transporteer je daarnaartoe. Daar is na vanochtend niemand meer geweest.'
Adam kauwde op zijn lip. Dat kon misschien wel.
'Oké,' zei hij zacht. Hij wilde niet laf zijn, als hij erbij wilde horen dan moest hij af en toe dapper zijn. 'Dat kunnen we wel proberen.'
'Zo mag ik het horen.' Met een tevreden grijns slingerde Onyx een arm om zijn schouders. 'Nou, neem die viool maar mee. Volgens mij kan toch niemand anders dat ding bespelen.'
Adam schudde vlug Onyx' arm van zich af en liep naar het instrument toe.

Every villain is a hero in his own mind.

[ bericht aangepast op 3 maart 2020 - 16:03 ]

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Adam

Adam haalde diep adem. Oké. Dit kon hij wel. Hij keek de kamer nog eens goed door. De indeling was hetzelfde als zijn eigen kamer, dus dat maakte het makkelijker om een mentale notitie te maken. Hij keek naar het blauwe dekbedovertrek rondom de schooltas van Jester, nam zo veel mogelijk details op zodat hij wat mogelijkheden achter de hand had als het niet meteen lukte om terug te reizen.
'Oké dan,' zei hij tegen zichzelf. Hij pakte zijn viool weer en begon te spelen. Hij beeldde zich deze kamer in, maar met een deur die open werd geslagen en een rugtas die op het bed werd geslingerd. Langzaam voelde hij zich wegzakken. Hij lette op zijn ademhaling, probeerde rustig te blijven doorademen zoals hij het geleerd had. Steeds opnieuw visualiseerde hij zich op dezelfde scène, steeds weer hoorde hij de tas op het matras ploffen, hoorde hij de deur weer dichtslaan.
Plotseling klonk de klap zo hard dat hij overeind veerde. Van schrik vlogen zijn ogen open en hij zag dat Onyx en Jester verdwenen waren. De tas lag roerloos op het bed.
'Yes!' riep hij triomfantelijk uit. Adrenaline stroomde door zijn aderen. Hij liep even een rondje door de kamer en plofte toen op het bed neer. Hij sloot zijn ogen weer, stelde zich de kamer weer voor waarin Jesper nu langzaam tot tien aan het tellen was. Hij dacht aan de viool die op het bed lag, de strijkstok ernaast, hij beeldde zich de ademhalingen van de jongens in... Felle kleuren sloten hem in, hij hoorde een melodie alsof hij de laatste tonen van zijn vioolspel oppikte...
En opeens was hij weer terug. Hij kwam zo vlak voor Jester te staan dat hij bijna op zijn tenen stond, maar hij was terug, hij had het geflikt! Glunderend omhelsde hij de jongen, al hield hij daar vlug mee op toen hij Onyx hoorde grinnikte. Bedeesd stapte hij weer naar achteren.
'Hé krijg ik geen knuffel,' zei hij met een plagende twinkeling in zijn ogen.
Adam kreeg een blos op zijn wangen, hij wist niet zo goed of de jongen het nou meende of dat hij keihard zou gaan lachen zodra Adam naar hem toe zou stappen.
'Kom op, ik bijt niet.'
Om er maar vanaf te zijn, stapte hij vlug naar Onyx toe en omhelsde hem losjes. De jongen grinnikte om zijn ongemak, maar Adam probeerde zich maar voor te houden dat dit óók een overwinning was.
'Hé, je hebt het goed gedaan knul. En dit kan nog weleens fucking handig blijken, dus ik ben blij dat we je in het team hebben.' Hij woelde even door Adams haren en keek toen Jester met een grijns aan. Hij hief zijn hand om hem een boks te geven.

Every villain is a hero in his own mind.

Yrla

Yrla was naast Dezi gaan zitten, die samen met Fayr en Fersephone verder was gaan werken aan het wapenschild dat af moest deze week. De meiden schoten al aardig op en Fersephone was in uiterste concentratie het hout aan het snijden met haar gave. Yrla had een aantal keer een blik geworpen op Fayr, maar het meisje had geen woord tegen hem gezegd. Op het moment dat Vienna binnenkwam, keek hij op. 7223 liep naast haar en om een of andere reden hing er een spanning om hen heen. Yrla kneep zijn hand even tot een vuist, waardoor zijn vingers knakten. Voor hij echter Vienna aan kon spreken, had ze haar vriendin al bij de schouder gepakt. Hoewel haar blik naar hem niet ontging, verdween ze zonder iets te zeggen met Fayr naar haar kamer.

It's never gonna happen, Guys.

Dezi

Dezi keek Yrla van opzij aan. Van zijn goede humeur van vanmorgen was niet veel over. 'Denk je dat er tussen die twee wat opspeelt?' vroeg ze. 'Tussen Vienna en Kneus?'

Every villain is a hero in his own mind.

Yrla

"Ik hoop het niet," bromde hij. "Vienna kan veel beter krijgen dan dat. En ze weet hoe ik tegenover naamlozen sta." Yrla liet een diepe zucht horen, tot hij zich iets bedacht. Hij boog zich iets dichter naar Dezi toe. "Over naamlozen gesproken. Vind jij ook niet dat onze naamloze van vanochtend nog een lesje verdiend?"

It's never gonna happen, Guys.

Dezi

'Ach, een beetje spelen met een Naamloze kan geen kwaad zolang het niet te serieus wordt,' antwoordde ze schouderophalend. 'En je bedoelt 8102? Absoluut. Wat een brutaal wicht.'

Every villain is a hero in his own mind.

Studieobject 7223

Hij voelde zich vreemd bij het verhaal van Vienna. Iets in hem schreeuwde dat hij die jongens op hun bek moest slaan en moest schreeuwen dat ze Vienna met rust moesten laten. Hij had een intense haat direct voor de jongens ontwikkelt, zonder überhaupt echt te weten wie het waren. Het was bijzonder hoe hij zich voelde, maar hij kon het pijnpunt niet leggen waarom hij zich zo voelde. Zou hij verliefd zijn op Vienna? Nee, dat was niet zo, toch? Hij besloot het Adam te vragen, als hij terug was op zijn kamer. Toen hij echter de deur opengooide, zag hij dat Adam er niet was. Waarom was zijn vriend weer verdwenen? 7223 twijfelde even of hij Adam moest gaan zoeken of dat de jongen vanzelf tevoorschijn zou komen.
      7223 haalde zijn iNet tevoorschijn en zag dat hij een berichtje had gemist van Adam. Juist ja, hij had bijles. Hopelijk had Jester zich ook aan de afspraak met hem gehouden en de stappen opgeschreven. Dan kon 7223 vanavond ook nog even oefenen. Zoals hij met Adam had afgesproken. Hij opende de berichten om iets terug te sturen. Oké, ik ben net terug. Kom je naar onze kamer als je klaar bent?" 7223 had namelijk nog niet het gevoel dat alles echt besproken was met Adam en dat wilde hij nog graag even rechtzetten.

[ bericht aangepast op 3 maart 2020 - 17:02 ]

It's never gonna happen, Guys.

Fayr Fixfault

Fayr was juist zo geconcentreerd bezig geweest toen Vienna haar plotseling bij de schouders had gepakt en nu meevoerde naar hun kamer. “Vi, wat doe je? Is er iets aan de hand?” vroeg ze verward, toen het meisje de deur van hun slaapkamer stevig dichtdeed.

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Yrla

" Heb je nog ideeën om haar een lesje te leren," Yrla boog zich naar Dezi toe en fluisterde vlak bij haar oor. "Of krijg ik toestemming van onze leider om eens lekker los te gaan?" Bij het idee om de naamloze een lesje te leren kwam er een grijns op zijn mond te staan. Hij zou zijn frustratie van die dag wel even uitoefenen op een nietszeggend wezen.

It's never gonna happen, Guys.

Dezi

Dezi hield zijn blik even vast. 'Je mag je ideeën met me delen... Dan vertel ik daarna wel wat ik ervan vind.'

Every villain is a hero in his own mind.

Vienna

"Niet schrikken, oké?" Vienna struinde zenuwachtig heen en weer. "Oké, dat is wel het domste wat ik kan zeggen." Nerveus keek ze Fayr aan, en omdat ze niet wist waar te beginnen in het verhaal viel ze met de deur in huis. "We moeten vannacht ergens anders slapen." Ze keek Fayr machteloos aan. "Ik- " Maar verder dan dat kwam ze niet. Hoe moest ze haar vriendin vertellen dat ook zij gevaar liep, omdat ze in dezelfde kamer sliep als zijzelf?

[ bericht aangepast op 3 maart 2020 - 17:11 ]

It's never gonna happen, Guys.

Jester Madcap

Het ene moment stond 8175 nog voor hen, en het volgende niet meer. En tien seconden later stond 8175 zo dichtbij hem dat Jester haast een déjà vu had met het gezicht van Onyx, dat hij eveneens nog nooit van zo dichtbij had gezien.
      Het was hen gelukt. Het was hen gewoon gelukt! Jester hief grijnzend zijn eigen vuist en sloeg zacht tegen Onyx’ knokkels.
      “Ik zeg het niet gauw, dus geniet ervan, maar ik ben trots op je, 8175. Blijf zo doorgaan en misschien breek je straks het record van wanneer je je naam krijgt.” Hij wisselde een blik uit met Onyx. “We kunnen in ieder geval stellen dat er alvast over brainstormen echt geen verloren tijd is.”

[ bericht aangepast op 3 maart 2020 - 17:18 ]

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Yrla

"Hmm. Ik wilde mijn belofte nakomen en haar met haar hoofd in de wc duwen of zoiets. Jij betere ideeën? Ik merk dat mijn hoofd nog wat stroef loopt na twee maanden eruit te zijn geweest."

It's never gonna happen, Guys.

Fayr Fixfault

      “Ergens anders slapen?” Fayr begreep er niets van en schudde haar hoofd. De nervositeit van haar kamergenoot maakte haar helemaal kriegelig en ze haalde diep adem. Er was ergens iets mis, anders zou haar vriendin nooit zo doen.
      “Vi, kom eens rustig zitten,” zei Faye met een kalme stem. Ze wees naast zich op het bed. “En vertel me wat er precies aan de hand is.”

Three words, large enough to tip the world. I remember you.