[RPG • 0] Experium || 03 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 1 maart 2020 - 14:22 ]

It's never gonna happen, Guys.

Vienna

Ze deed wat haar vriendin had opgedragen. Toen ze eenmaal zat, slaakte ze een diepe zucht en begon ze te vertellen. Over het nablijven, de ontmoeting met Fox en over wat hij haar verteld had. Aan 7223 had ze de korte versie vertelt, maar bij Fayr liet ze geen detail onbenoemd. Gelukkig liet Fayr haar uitspreken tot het einde, ondanks dat ze het ongeloof en de geschoktheid op haar gezicht zag toen ze de woorden van Fox herhaalde. "Hij zei dat ze me zouden komen aanranden, Fayr. Dat is toch ziek?!"

It's never gonna happen, Guys.

Dezi

'Dat zou ik niet vanuit het niets doen. Misschien moeten we haar gewoon voor onbepaalde tijd onze was laten doen en kamers schoonhouden. Soort Assepoestertje.' Ze grijnsde. 'En als ze dan opstandig wordt, heb je een reden om haar als pleeborstel te gebruiken.'

Every villain is a hero in his own mind.

Adam

Adam straalde, hij was zo blij! Nogmaals zei hij bedankt tegen de jongens, daarna keerde hij enthousiast terug naar zijn kamer zodat hij Michiel erover kon vertellen.
Michiel... Zijn hart sloeg een hart over toen hij aan zijn vriend dacht. Niet aan denken. Je vindt hem gewoon erg aardig, dat is alles. Niks aan de hand.
Hij fluisterde het zachtjes tegen zichzelf en geloofde het bíjna toen hij de deur opendeed.
'Hé!' zei hij met een vrolijkheid die vreselijk met de bui contrasteerde waarin de jongen hem een paar uur geleden had aangetroffen.

Every villain is a hero in his own mind.

Yrla

"Klinkt verleidelijk. Misschien moet ik dan maar even mijn kamer overhoop halen, zodat ze wat op te ruimen heeft. Of even een rondje rennen, je wilt niet weten hoe mijn sokken soms stinken na een rondje supersnelheid." Yrla grijnsde breeduit. Hij zou zoveel leedvermaak om het kind hebben en hij zou het haar zeker niet gemakkelijk maken. Een brutale mond kon niet ongestraft blijven en dat mocht ze best weten. Hij liet zijn lippen weer vlak langs Dezi haar oren hangen. "Fijn, dat ze zo'n goede leider hebben uitgekozen. Maar je weet Dezi, voor wat hoort wat. Vanavond, for old times sake?" Hij drukte een kus vlak achter haar oor, wetende dat dat een gevoelige plek was. Azumi kwam overeind en gromde gevaarlijk tegen hem. Yrla haalde even een wenkbrauw op en gaf daarna zo snel een tik tegen Azumi dat het draakje van de rand van de tafel kukelde. Zonder antwoord af te wachten van Dezi ging hij op zoek naar 8102.

It's never gonna happen, Guys.

Studieobject 7223

Zijn vrolijkheid overviel hem. De laatste keer dat Michiel hem had gezien, was Adam volledig in tranen. Hij wist ook niet zo goed een houding te geven aan de vrolijke houding van zijn vriend, maar hij was blij te zien dat hij niet meer huilde. "Hoe kom jij zo vrolijk?" vroeg hij dan ook maar. Zodra hij besefte dat dat best een lelijke vraag was, stotterde hij erachteraan. "N- na zo'n les van Jester en Onyx had ik wel iets anders verwacht."

It's never gonna happen, Guys.

Adam

'Ik ook,' gaf Adam toe. Hij ging op zijn bed zitten en keek zijn vriend aan. 'Maar ze hebben me zo goed geholpen! Ik ben een uur terug in de tijd gereisd en dat ging helemaal goed, en ze waren allebei trots zeiden ze.' Hij glimlachte van oor tot oor. 'Ze zijn helemaal zo erg niet.' Hij beet even op zijn wang toen hij zich realiseerde dat Michiel een veel langere historie had. 'Ik bedoel - ik denk dat ze nu toch wel een beetje anders naar ons zijn gaan kijken door dat hele samenwerkingsgebeuren.'

Every villain is a hero in his own mind.

Studieobject 7223

" Wat gaaf! Gefeliciteerd," zei hij enthousiast bij het horen van Adam zijn woorden. "Ik wou dat ik zulke vooruitgang maakte," mompelde hij verbitterd, maar geschrokken trok 7223 zijn gezicht direct weer recht. "Ja, ze zijn beter te behappen nu vanwege dat toernooi. Maar denk maar niet dat je iets voor hen verschil maakt." Hij wilde Adam zijn vrolijke bui niet verpesten, maar er moest toch een moment komen hem te vertellen. "Vienna vertelden dat ze vanavond allemaal avondvergadering hebben van de Panthers, zonder naamlozen natuurlijk," zei hij met een zucht.

It's never gonna happen, Guys.

Adam

'Ik weet zeker dat jij ook snel vorderingen maakt! En vergaderingen zijn toch saai,' vond hij. 'Volgens mij proberen ze alleen maar een beetje interessant te doen door ons niet voor zulke dingen uit te nodigen. Daar trappen we toch mooi niet in? Ik kan me niet indenken wat voor belangrijke dingen ze dan moeten bespreken. En anders houden we gewoon onze eigen vergadering, met 8102 erbij.' Adam vond dat wel een mooi plan, met z'n drietjes er gewoon een leuke avond van maken om te laten zien dat ze niet bij de pakken neer gingen zitten.

Every villain is a hero in his own mind.

Studieobject 7223

7223 kreeg steeds meer een grijns op zijn gezicht bij het horen van Adam woorden. Toen hij echter hoorde dat Adam 8102 wilde uitnodigen, deed hij gauw een stapje terug. "Wel, ik dacht dat we vanavond op mijn gave gingen oefenen. Je zou me daar toch mee helpen toch?" 7223 wilde dolgraag aan de slag. Nu het Adam ook gelukt was, had hij het gevoel dat hij zichzelf ook moest bewijzen. En hij oefende liever met zijn beste vriend, dan met Jester. Ondanks dat de jongen hem geholpen had, vertrouwde hij Jester nog steeds niet volledig. Waarschijnlijk had dat te maken met alle rotstreken die hij 7223 ooit geleverd had.

It's never gonna happen, Guys.

Adam

'Natuurlijk help ik je daarmee! Maar je moet jezelf ook niet uitputten, toch? Dus we zouden een uurtje kunnen oefenen, dan iets leuks doen met zijn drieën zodat ze niet de hele avond alleen is, en eventueel daarna nog een uurtje?' De hele avond alleen met zijn vriend zijn zorgde ervoor dat het kriebelde in zijn buik, maar hij vond het niet leuk voor 8102 als zij de hele avond alleen was. Hij zou zich erg verloren zonder Michiel hebben gevoeld dus hij wilde ook graag haar vriend worden.

[ bericht aangepast op 3 maart 2020 - 19:06 ]

Every villain is a hero in his own mind.

Onyx

'Nou, dat ging verrassend goed,' zei Onyx en hij zakte op zijn bed neer. Hij haalde zijn gitaar uit zijn koffer en begon zachtjes te pingelen. 'Ik heb nog wat goed te maken na de rattennachtmerrie, dus vertel me maar wat je vanavond wil dromen.'

Every villain is a hero in his own mind.

Dezi

Dezi keek toe hoe Azumi als een speer achter Yrla aan schoot, maar de jongen was geen partij voor haar en verdween uit zicht. Ze dacht over zijn woorden na. Oude tijden herbeleven? Op zich waren de nachten met Yrla nooit saai, en ze wist dat ze altijd welkom was in zijn kamer. Maar Fire zat nog steeds in haar achterhoofd. De verwachting die gisteren door haar heen gegonsd had toen hij op het punt had gestaan haar te zoenen, was er al heel lang niet meer tussen Yrla en haar. Het was niet spannend, haar hart ging er niet sneller door kloppen. Het was gewoon prima tijdverdrijf.
Maar wat moest ze met Fire? Moest ze hem nu uit de weg gaan? Haar vingers streken over de plekken waar de brandplekken hadden gezeten, maar die inmiddels vervaagd waren. Ze begreep wel dat hij er niets aan had kunnen doen en het was een goede afsluiting van hun geheime afspraakjes. Maar toch... Toch was ze er nog niet helemaal aan toe om hem los te laten...

Every villain is a hero in his own mind.

Studieobject 7223

" Daar heb je ook wel weer gelijk in. Maar dit is voor het eerst in een jaar dat ik stappen maak dankzij Jester en ik wil nu gewoon het kunnen. Ik wil gewoon straks over een maand zeggen dat ik andermans uiterlijk kan aannemen. Dat heb ik nodig om het eerste examen te halen, daarna krijg je je naam toegewezen." Michiel stond op. "Oké, we gaan het vanavond gewoon heel leuk maken! Ze zullen erachter dat ze was missen zonder ons!" De jongen lachte vrolijk en bood zijn hand aan aan Adam om hem overeind te helpen. "Kom, we gaan avondeten. Ik heb zo'n honger dat ik wel een heel paard op kan."

It's never gonna happen, Guys.

Adam

'Precies! That's the spirit!' Hij liet zich overeind trekken. Er leek een schokje door zijn hand te trekken toen hun handen elkaar raakten en even haperde zijn hart. De blos keerde alweer terug naar zijn wangen en hij deed vlug alsof hij zijn veter moest strikken. Toen hij weer overeind kwam, dacht hij dat hij in elk geval zijn lijf genoeg onder controle had dat hij niet door zijn benen zou zakken. 'Ik heb ook wel trek van alle stress,' zei hij met een scheve grijns. 'Al heb ik liever een hele koe.'
Kletsend liepen ze naar de eetzaal toe. Af en toe stootten hun armen zacht tegen elkaar. Zijn vingers tintelden omdat hij het verlangen voelde om Michiels hand vast te pakken, en hij vergrootte subtiel de afstand tussen hen omdat hij bang was dat hij zichzelf niet in de hand had. Hij moest hier echt wat op vinden, voordat hij iets stoms deed.
Ze haalden hun maaltijd op en gingen bij de anderen aan tafel zitten.

Every villain is a hero in his own mind.

Yrla

"Ik neem aan, als je echt in de toekomst kan kijken, dat je me al aan had zien komen." Hij stak zijn hoofd net over haar schouder, waardoor zijn adem haar haren iets naar voren blies. Hij grijnsde lichtjes, terwijl hij onder hem 8102 voelde verstijven. "Dezi en ik zijn het eens geworden dat wat je vanmorgen deed echt niet door de beugel kon. Naamlozen horen niet zo brutaal te zijn, dat weet je toch?" Hij liep om haar heen, met zijn ogen strak op haar gefixeerd. Op het moment dat ze iets wilde zeggen, snoerde hij haar de mond. "Naamlozen betekenen niets, ze zijn niets... Ik heb genoeg naamlozen gezien die zonder pardon weer verdwenen, omdat ze gewoon werkelijk waar niets konden. Ze zijn niet anders dan vervelende, zoemende vliegen, die je soms gewoon eens op hun hoofd moet slaan." Yrla keek even achteloos naar zijn nagels. "Maar we zijn bereid je onwetendheid te vergeven, al staat daar wel iets tegenover. Je dacht toch niet dat je ongehoorzaamheid onbestraft zou blijven?" Hij keek haar met een grijns aan en torende breed boven haar uit. Ze kon zeggen wat ze wilde, maar dit was zijn specialiteit.

[ bericht aangepast op 3 maart 2020 - 19:31 ]

It's never gonna happen, Guys.