[RPG — 3OO] Melrose High • Speeltopic OO2 - Speeltopics

---

---

STORY Melrose High is een middelbare school zoals geen ander. Onder de leerlingen spelen er veel zaken die bij het puberleven horen. De één streeft naar populariteit, de ander naar de beste cijfers. Er lopen werkelijk alle soorten leerlingen rond, van de cheerleaders tot de gevreesde drugdealers. De dienst wordt uitgemaakt door de succesvolle atleten van de school, zij bepalen de norm. Bezwijk jij onder de druk van medestudenten of weet jij je eigen weg te gaan op deze hectische school? MELROSE HIGH Stad: Melrose (fictief) Staat: California Grades: Freshmen (14—15 jaar), sophomores (15—16 jaar), juniors (16—17 jaar) en seniors (17—18 jaar) Schoolkleuren: geel en groen Sportteams: — Football: The Wolves. De jongens moeten hier try-outs voor doen, omdat het zeer populair is. — Cheerleaders: The Vipers. De meisjes moeten hier try-outs voor doen, omdat het zeer populair is. — Overige sporten: Zwemteam, dansteam, atletiek, honkbal en basketbal Schoolclubs: Dramaclub, schoolband, schaakclub ROLLEN Naam • Grade • User • Status • Pagina Naam: Leeftijd: Grade: Status: Innerlijk: Graag meer dan alleen steekwoorden Uiterlijk: Probeer om geen dertigjarigen te gebruiken voor het uiterlijk van een zestienjarige Geschiedenis: Relaties: Geen toekomstige liefdesrelaties afspreken, vriendje en vriendinnetje mag wel zolang je maar geen ORPG gaat spelen Extra: Hobby's, clubs/sportteams, likes, dislikes etc. Mannen VOL — Isaiah Da Costa • Junior • Yugen • Wallflower • Diego Barrueco • 1.08 — Caleb Montana • Senior • Horvath • Drugsdealer • Daniel Bederov • 1.05 — Gus Charles Kingsley • Senior • Ziegler • Quarterback • Tim Borrmann • 1.07 — Cristiano Ignazio Barone • Senior • Desierto • Badboy • Zayn Malik • 1.02 — James Archibald MacTavish • Junior • PeterMaximoff • Weirdo • 1.11 — Dallas Corey Eathons • Senior • Jughead • The athletic guy • Joe Collier • 1.11 — Owen Cameron Green • Grade • Griffel • Geek • 1.11 — Luke Isaac Hughes • Senior • Wemel • Rebel • 1.10 — Osckar Chambers • Senior • Perrfect • Vreemde vogel • Olly Alexander • 1.10 — Vincenzo Santino Alesi • Senior • Zelda • Jock • Stephen James • 1.10 — Michael Gabriel Sherman • Senior • Griffel • Status • 1.11 — Jeremiah Bodhi Geauxinue • Senior • Greenlight22 • Pitcher • Lucky Blue Smith • 1.10 Vrouwen VOL — Kamryn Montgomery • Junior • Ziegler • The new girl • 1.11 — Cassie Da Costa • Junior • Desierto • Cheerleader captain • 1.09 — Stacey Sara Hale • Junior • Sunrises • Cheerleader • Baskin Champion • 1.10 — Juniper Lia Ahearne • Senior • Marlow • Rebel • Faceclaim • 1.11 — Roxy Sayen Pierce • Senior • Dougal • Bitch • Kimmy Schram • 1.06 — Ayden Reynolds • Senior • McCrory • Gangbitch • 1.07 — Aliz Nicola Harrington • Senior • Brinvi • Status • Taylor Hill • 1.10 — Jacinta Isabelle Fray • Senior • Faolan • Dancer • 1.07 — Libby McKenna • Senior • Ameliorate • Hippie • 1.11 — Charlie Kate Green • Senior • Wemel • Punker • 1.11 — Sofia Maria Edwards • Senior • Zelda • Rapper • 1.11 REGELS — In deze RPG gelden de huisregels van Quizlet — Je schrijft een post van minimaal 300 woorden — Maximaal drie personages per persoon met verschillende geslachten en statussen — Geen perfecte personages — Nieuwe topics worden gemaakt door mij, tenzij anders aangegeven — Bespreek relaties en overige zaken in de praattopics — Heb je een vragen? Stel ze gerust — Have fun! Let op! Op dit moment geldt er de 4 post regel. Dat wil zeggen dat je minstens 4 posten wacht nadat jezelf gepost hebt, alvorens je weer een post mag plaatsen. Dit om te voorkomen dat de RPG bij de start al meteen in een sneltreinvaart schiet.

---

•

- Mine.

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

---

---

‘Ja. . . Maar had je hem nou echt moeten slaan — straks had hij jou teruggeslagen?’       Caleb kan niets anders doen dan overdreven met zijn kijkers rollen. Kyra heeft hoogstwaarschijnlijk geen flauw idee dat Caleb zelfs onder de invloed van alcohol nog een paar rake klappen uit kan delen aan personen die hem niet uitstaan. Normaal gesproken is Kyra niet op de feesten waar dit plaatsvindt, een gegeven waar Caleb maar al te blij om is — hij heeft liever niet dat Kyra zich in dat soort omgevingen bevindt.       Calebs gedachten worden onderbroken doordat Kyra hem plagend omlaag tracht te duwen met haar handen, iets waar hij maar al te lief aan wil gehoorzamen. Voor enkele seconden bevinden ze zich op gelijke hoogte, iets wat vreemd aanvoelt voor Caleb — aangezien hij Kyra’s gezicht op een volledig ander manier te zien krijgt.       ‘Waarom ben je ook zo lang.’       Grijnzend haalt Caleb zijn schouders op, waarna hij weer overeind gaat staan — lang kan hij niet op zijn hurken blijven hangen in deze toestand, hij wilde immers niet veroorzaken dat Kyra opnieuw bijna om zou vallen. Caleb was altijd al de grootste van de twee geweest, op één korte periode op zijn negende levensjaar na. Destijds vond hij dat verschrikkelijk, hij wilde graag Kyra’s ‘grote vriend’ zijn — iemand waar ze naar op kon kijken.       ‘In dat geval, ben jij vanavond Peter Pan. Of Superman, gezien je daarnet wel mooi hebt opgevangen.’       Caleb tracht een oprechte glimlach op te zetten, maar weet vanaf het begin af aan dat— dat niet gaat werken. Caleb zou zichzelf nooit ofte nimmer als Superman beschouwen, hij was immers eerder de slechterik van het verhaal. Alsnog weet hij dat Kyra hem daadwerkelijk als Superman ziet, waardoor hij een warm gevoel in zijn borstkast voelt ontstaan dat niet na te bootsen valt door middel van alcohol.       ‘Geloof me, ik ben geen Superman.’ Caleb grijnst minimaal en legt zijn wang dan op Kyra’s hoofd, terwijl hij zachtjes zucht. ‘Mag ik al drinken, Wendy? En nee, geen water.’ Caleb komt weer overeind en kijkt met een jongensachtige grijns omlaag. Kyra mocht dan op hem willen passen, ze kon hem niet continu in de gaten houden. Zojuist was hij bijna ingestort bij haar en had hij na wat scheen een eeuw toegegeven aan zijn gevoelens — maar dat zou niets bereiken.       ‘En voordat je kan protesteren, ik zal het rustig aandoen en voor de mixdrankjes gaan. Of bier. Ja?’       Caleb tilt Kyra gemakkelijk op en draait een rondje met haar op de beukende beat van de techno muziek. Voorzichtig zet hij haar weer neer en trekt haar tegen zich aan. ‘Niet meteen kijken, maar er staat een enge stalker aan de andere kant van de ruimte naar je te staren alsof je een Spongebob kostuum aan hebt.’ Caleb voelt zichzelf boos worden door de starende blik van Kit richting Kyra, waardoor hij zijn handen op haar rug tot vuisten balt en zijn kaken op elkaar klemt. Die klootzak zou bij haar uit de buurt moeten blijven.       ‘Als je wil, kan ik hem wel laten weten hoe we over hem denken,’ gromt Caleb zachtjes in haar oor.

---

•

MT.

---

That is a perfect copy of reality.

MT

---

Everything is illuminated by the light of our past.

mt

---

I just caught the wave in your eyes

Mtt

---

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

Mt

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

MT.

---

I, Tahani Al-Jamil, shall do my level best to make every event too much.

MT

---

Big girls cry when their hearts are breaking

MT.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Merodeadores schreef:
MT.

---

'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

MT

---

El Diablo.

Jamie
James Archibald MacTavish || 16 || Junior || Weirdo || Since I'm here, I just as well have fun || The pool with Owen en Ayden
Ik was me helemaal niet aan het vermaken op het feest. .De meeste mensen liepen met een boog om me heen, en degenen die me aanspraken, gooiden alleen een of twee nare opmerkingen mijn kant op, voor ze me weer met rust lieten. Ik kon wel boos worden, maar voor ik iets terug kon zeggen waren ze alweer weg. Ik besloot na een tijdje een rondje te lopen. Overal waren drinkende en dronken tieners. Toch viel mijn oog op iets toen ik naar buiten liep: Kamryn die met Vince op een muurtje zat te zoenen. Ik snapte echt niet hoe ze dat kon doen na wat er in de gang was gebeurt. Dit bewees maar weer dat de badguy altijd kreeg wat hij wilde, iets wat mij erg bitter maakte. Ik draaide me resoluut weer om en liep de andere kant op, blijkbaar richting het zwembad. Daar zag ik net een meisje in haar ondergoed het zwembad in springen. Het zag er leuk uit, en ik had voor een keer een boxer onder mijn kilt aan. Mijn moeder had mij verboden zonder naar een feestje te gaan, zeker omdat er werd gedronken. Nu was ik er wel blij om, want ondanks dat ik niets miste in zelfverzekerdheid, had ik niet heel veel zin om naakt te gaan zwemmen. "Is er plek voor een meer?" vroeg ik aan het meisje en de jongen in het zwembad. Ik tussen trok ik mijn shirt over mijn hoofd uit en gooide het op de grond mij een lamppaaltje. Daarna maakte ik de riem rond mijn kilt los en liet deze zo van mijn lichaam vallen, voor ik het ook bij mijn shirt schopte, gevolgd door mijn schoenen en sokken. Eenmaal in mijn onderbroek nam ik een klein aanloopje en sprong zo over ze heen het water in. Ik kwam weer boven en veegde de natte strengen haar uit mijn gezicht. Ik zag er altijd meteen uit als een rode dwijl als mijn haar nat werd. Als het droogde werd het meer een pluizig zooitje. Ik zwem, nu ik weer kon zien, naar de twee toe, en pletste water over ze heen. "Ik wist niet dat dit een zwemfeestje is, maar dat maakt het meteen een stuk leuker." Ik haalde nog een hand door mijn natte haren, om ze nog wat verder uit mijn ogen te halen en zowel het meisje, wat er echt geweldig uit zag, als de jongen, een brede glimlach te schenken. Owen was een goeie gast, maar ik botste vaker dan eens met zijn zus. Ayden kende ik niet goed, maar ik kon niet ontkennen dat ik haar graag beter zou willen leren kennen, en niet alleen omdat ze net zo gek en onbezorgd als ik leek te zijn. Normaal kwam ik weinig bij Seniors in de buurt, puur omdat ze normaal probeerden mijn kop eraf te bijten, maar het was gezellig en zelfs als het alleen een leuke tijd in het zwembad zou zijn, was het al een stuk beter dan het begin van mijn avond. Daarbij was een gezellige avond met een van de weinigen die over het algemeen normaal met me omging, zeker niet ongewenst.

[ bericht aangepast op 14 april 2017 - 15:59 ]

---

Bowties were never Cooler

---

Senior • The athletic guy • 19 • kitchen of Will’s house • Charlie, Kamryn & Vince

---

’In dat geval – ik heb wel eens betere flirttechnieken gezien, Eathons.’ Dallas zijn mondhoek wist iets omhoog te trekken waardoor hij een lichte grijns liet zien om haar vervolgens een drankje aan te bieden.       ’D—‘       ’Hé vriend.’ Dallas voelde zijn goede humeur van zonet naar beneden zakken, zodra de stem zijn oren had bereikt en hij een schouderklopje wist te ontvangen. Echter, was hij niet van plan om dit daadwerkelijk te laten blijken en deed daarom niets tegen de hand die een aantal keren op zijn schouder terecht kwam.       ’Wat een vreemde, maar gezellige combinatie, hebben jullie Kamryn al ontmoet?’ Dallas haalde kort een hand door zijn haar terwijl hij zijn blik van Charlie naar Vince en Kamryn bracht. Hij had zelf zijn neutrale gezicht naar boven gehaald, waar hij normaliter ook mee rond loopt, en weet Kamryn alleen een knikje ter begroeting te geven. ‘Dallas,’ stelde hij zich kort voor, om vervolgens zijn ogen naar Vince zijn hand te laten glijden die Kamryn zonder pardon in haar achterwerk weet te knijpen. Een gevoel van afkeur ging door zijn lichaam heen waarna Dallas hem met een harde blik wist aan te kijken.       ’Ik had niet gedacht dat jij zou komen Dallas, ik hoor namelijk af en toe wat dingetjes,’ de toon in zijn stem beviel hem niet en liet hem zijn ogen iet wat dichtknijpen, maar hij had zijn donkere poelen nog vol in de zijne gepriemd.       ’Geloof me, drank en vrouwen zijn niet de oplossing voor jou, Dallas, zeker niet als je moeder in zo’n toestand is…’ Dallas zette zijn tanden strak op elkaar. Wie dacht hij wel niet dat hij is? Dallas advies geven over wat hij wel en niet zou moeten doen en daar zijn moeders toestand als argumentatie voor te gebruiken?       Dallas was echter niet van plan om hem te laten genieten van zijn reactie en voordat hij überhaupt iets had kunnen doen, klonk Charlie haar stem en hield ze een fles bacardi boven Vince zijn hoofd – ondersteboven. Dallas zijn ogen gleden van de fles, naar een druipende Vince, naar Charlie wie de fles vervolgens met een luide klap terug op tafel had gezet. ‘Laat. Mijn. Broertje. Voortaan. Met. Rust. Klootzak. Mocht ik te horen krijgen dat je hem toch weer hebt lastig gevallen, dan weet ik je te vinden en wordt er niet enkel wat rum vergoten.’       Normaliter zou Dallas een glimlach of zelfs een grijns hebben opgezet, maar ditmaal had hij Vince geen reactie gegund. Waarschijnlijk zou dit het voor hem alleen maar leuker maken en hem van een grotere uitdaging voorzien. Dallas vouwde zijn vingers rustig om Charlie haar bovenarm heen om haar vervolgens kort aan te kijken en zijn hoofd te schudden.       Vanuit zijn ooghoeken zag hij hoe Vince zijn rug rechtte en een slok van zijn drankje nam. Dallas voelde zijn ogen in zijn zij, maar peinsde er niet over om zich naar hem toe te draaien.       ’Ik vind het echt rot voor je.’       Dallas’ donkere poelen gleden afwezig van Charlie haar ogen naar boven en de nagels van zijn vingers boorden in zijn handpalm bij het ballen van zijn vuisten. Het puntje van zijn tong rustte op zijn bovenlip, terwijl hij vol ongeloof – maar vooral minacht en afkeer – zijn hoofd langzaam heen en weer schudde. Voor hij het zelf in de gaten had, draaide hij zich om en belandde zijn vuist regelrecht en zonder genade tegen Vince zijn kaak aan. Hoe had hij het lef medelijden te tonen? Hoe had hij het überhaupt in zijn bolle kop kunnen halen om ook maar over zijn moeder te beginnen?       ’Waag het niet om ooit nog zo’n opmerking te maken, Alesi. Caleb mag je dan wel fantastisch vinden, ondanks dat je hem meesleurt in jouw ellendige leven, bij mij kun je vanaf nu beter uit de buurt blijven.’ Dallas zijn stem klonk kil en hard en anders dan normaal – het was menens. Als hij Dallas met zijn rotkop nog een keer zou lastig vallen, had hij daadwerkelijk een probleem.

---

'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

Kyra Skye Carpenter “Men in books are better.” ‘Geloof me, ik ben geen Superman.’       ‘Echt wel. Tenminste een klein beetje en ik ben jouw Lois Lane... en Wendy,’ antwoordde ik met een kleine glimlach. Hij leunde met zijn wang tegen mijn hoofd aan en ik sloot voor kort mijn ogen.       ‘Mag ik al drinken, Wendy? En nee, geen water.’ Ik opende mijn ogen weer toen Caleb zich terugtrok en hij gunde mij een jongensachtige grijns. Ik tuitte bedenkelijk mijn lippen en wilde eigenlijk 'nee' zeggen. ‘En voordat je kan protesteren, ik zal het rustig aandoen en voor de mixdrankjes gaan. Of bier. Ja?’ Ik zuchtte diep en besloot maar aan Caleb toe te geven – zo kon ik tenminste nog een beetje op hem letten. Ik knikte langzaam.       ‘Alleen bier, oké?’ zei ik en stak mijn wijsvinger waarschuwend naar hem uit. Mijn blik viel toen op iemand die achter Caleb stond en voor een aantal tellen keek ik recht in de donkere ogen van Kit. Echter, voordat ik wat kon doen, verdween de vloer onder mijn voeten vandaan. Ik slaakte een gilletje en klampte me aan Caleb vast, terwijl hij een rondje met mij draaide. Een combinatie van een lach en een giechel rolde over mijn lippen, nadat hij mij weer voorzichtig op mijn beide benen liet staan. Hij trok mij dicht tegen zijn borst aan en ik keek naar hem op.       ‘Niet meteen kijken, maar er staat een enge stalker aan de andere kant van de ruimte naar je te staren alsof je een Spongebob kostuum aan hebt.’ Ik fronsde en draaide me langzaam om-om te zien over wie hij het had. Opnieuw keek ik weer in Kits ogen en beet op de binnenkant van mijn wang. Ik twijfelde even maar stak toen mijn hand naar hem op en maakte een klein zwaaigebaar. ‘Als je wil, kan ik hem wel laten weten hoe we over hem denken,’ gromde Caleb zachtjes in mijn oor. Ik scheurde mijn blik los van Kit en schudde mijn hoofd.       ‘Dat hoeft niet Caleb...’ zei ik en keek hem aan. ‘Als wij hem met rust laten laat hij ons ook met rust, toch?’ Ik keek nog één keer over mijn schouder, maar zag daar toen niemand meer staan. Althans, niemand die ik zocht – hij was weg. Mijn ogen gleden over de ruimte, maar hij leek wel in rook opgegaan te zijn. Tegen beter weten in vormde zich er een mengeling van verdriet, teleurstelling en bezorgheid in mijn onderbuik – waar was hij gebleven? Ik wist dat ik hier niet eens mee bezig zou moeten zijn – of überhaupt met hem bezig zou moeten zijn, maar ik deed het toch. Echter besloot ik dat ik het los moest laten en draaide me weer naar Caleb toe, om hem een glimlach te schenken. ‘Je hoeft mij niet altijd te beschermen,’ zei ik geruststellend, ‘zullen we dat biertje voor je halen?’ 17 • Senior • Girl next door • Athletics • Party • Caleb

[ bericht aangepast op 15 april 2017 - 18:54 ]

---

I just caught the wave in your eyes