oké dus eerst werd het huis uitgegooid, omdat ik geen hetero ben, en zodra ik thuis was moest ik maar ineens hetero worden. Nu twee jaar later is er geen fuck veranderd, alleen dat je me erger haat. Je haat moslims, je haat homo's, je haat transgenders, je haat basically iedereen die zichzelf durft te uiten. En nee ik mag geen mannenkledig dragen, en 'meisje meisje kleding' kopen helpt gewoon niet oké. En nee ik wil niet vriendinnen worden met de populairdere meisjes van mijn klas, ik heb prima vrienden gemaakt, en wat dan nog dat het bijna allemaal jongens zijn. Wow verbasingwekkend dat jongens niet alleen om te neuken zijn hè? En je ziet ze toch alleen maar als, even heel mooi in jouw woorden omschreven,"hopeloze gamerlosers". Laat me godverdomme met rust, ik ben allang je dochter niet meer zo. Alleen jij staat me in de weg om te doen wat ik wil. En nu is het zover dat ik over mijn studie mag nadenken, en filosofie mag ik al van het lijste afstrepen, want dat wil je niet hebben. Ik moet in de zorg werken net zoals jij. Ik wil dat niét! Weetje ik ben de perfecte omschrijving van iemand, die jij haat. Ik ben geen hetero, ik ben geen 'meisjemeisje', veel vrienden van mij zijn moslims, en terwijl ik dit huilend typ vraag ik me af of ik nog wel welkom hier ben, of ik me we thuis voel. Ik ben gewoon weer terug bij af, twee jaar geleden. En iK weet dat ik straks weer naar de slaap pillen, alcohol en alles wat slecht en kut is grijp. Maar toe maar, breng me maar naar de psycholoog, het probleem ligt tenslotte bij mij.
Ifrit
