De Quizletfilosofen. - Stamcafé

Hee Q,

Dit topic stamt af van een jaar geleden toen een user besliste dat ze een filosofie-topic ging openen. Ik ben onlangs op dit topic gebotst en ik vond het best interessant wat er in werd gezegd dus hier is de hernieuwde versie! Hier mag je discussiëren over theorieën maar laat elkaar wel in zijn waarde/respecteer elkaar. Post hier je brainspews en laat ons zo hard nadenken dat we hersensap plassen of iets minder extreem. ^^

Q-filosofen:
> Addie/aisthesis
> Eva/Ghirahim
> Xanthe/Hibari
> Ava/HoIIy
> Leah/Firgun
> Romi/Dazai
> Erieka/Bombay
> Famke/Victuuri
> Anne-Mirthe/Unpredictable
> Necessity
> Sarah/Overkill
> Maia/Nerwen
> Brechtje/_Martyr
> Delphine/Scipio
> Vera/Fictionalworld

[ bericht aangepast op 13 jan 2017 - 20:47 ]

[ bericht aangepast door een moderator op 29 maart 2019 - 19:48 ]

---

Heaven is a place that we all have

Oh dit vind ik leuk, dus ik kom stiekem meedoen haha (:

Volgens mij mogen we het effect van biologie en dus van de genetica niet onderschatten. Ons dna bepaalt wel degelijk voor een groot deel wie we zijn, hoe we globaal zullen reageren,... Maar we mogen dit effect ook zeker niet overschatten, dat is zelfs wetenschappelijk bewezen aan de hand van identieke tweelingstudies. Als men identieke tweelingen bekeek die in dezelfde omgeving opgroeiden (dus nurture zou eigenlijk geen invloed kunnen hebben) dan bleek toch dat deze op een aantal gebieden erg verschillend waren. Bijvoorbeeld wat betreft seksuele geaardheid. Er was maar een evidentie van 50 % dat de geaardheid van een identieke tweeling (dus zelfde dna) hetzelfde was. Wat dus wil zeggen dat biologie niet zo een grote factor is in tegenstelling tot wat velen toen dachten.
Ik geloof in een samenwerking van de twee, een interactie tussen nature en nurture en ook daar zijn vele bewijzen voor gevonden. Dit heet het interactie-effect. Zo wil het bijvoorbeeld niet meteen zeggen dat je agressief zal zijn, als dat in je genen zit. En het wil ook niet zeggen dat als je veel agressie in je omgeving gekend hebt, je dit sowieso gaat overnemen.
Toch is er duidelijk een verhoogde kans op agressief gedrag als je een gen hebt dat voor agressie zorgt en als je in een gewelddadige omgeving opgegroeid bent. Een interactie dus, de twee versterken elkaar.

Bovendien hangt dit alles ook weer eens af van het onderwerp waarover je hebt. Zo is de ene eigenschap veel meer biologisch bepaald dan de andere en voor invloed van omgeving telt hetzelfde.

en zo heb ik weer een deel van m'n leerstof verwerkt haha

[ bericht aangepast op 18 dec 2016 - 12:13 ]

---

Ik wil vrij zijn zoals de wind

Occamy schreef:
(...)
Maar dat is ook niet het punt. Het staat in je genen welke eigenschappen je overerft van je ouders. Die eigenschappen kun je dan makkelijker oppikken (als jij bijvoorbeeld veel meer tijd met je moeder dan vader doorbrengt). Die eigenschappen maken tot wie jij bent. Ik weet van mezelf dat ik ontzettend eigenwijs ben en dat zal mij vaker in situaties brengen waarvan ik dan denk: 'Goh, als ik nu eens niet zo eigenwijs was geweest.'
En ook jouw omgeving heeft heel veel invloed op hoe jouw eigenschappen zich ontwikkelen. Dus jouw persoonlijk informatie staat in je genen, het ligt alleen aan je opvoeding en omgeving of ze tot expressie komen.

Dat laatste is niet waar eigenlijk. Het zou zo kunnen zijn. Ik moet zeggen dat mijn persoonlijke voorkeur ook daarnaar uit gaat, maar het is niet iets wat vast staat. (Sorry, dit is een onderwerp waar ik verstand van heb, dus dit gaat waarschijnlijk een lang zeurverhaal worden :') nothing against you (; )
Je hebt namelijk een aantal ontwikkelingstheorieën. Een daarvan is de nativistische benadering, waarbij er wordt uitgegaan dat alles via de genen verloopt, en daarom via bepaalde stadia. Ontwikkeling wordt bij deze benadering verklaard door aangeboren endogene invloeden, dus van binnenuit. De omgeving zou weinig invloed hebben, behalve bij echt extreme invloeden, zoals een hongersnood. Een kritiekpunt hierop is dat veel via vaste stadia zou moeten verlopen en dat gebeurt niet altijd. Hier zou de omgeving dus niks te zeggen hebben en kunnen we alle pedagogen enzo wel afschaffen, want het maakt weinig uit wat je doet. De genen hebben al bepaald hoe je wordt.

De empiristische benadering staat hier lijnrecht tegenover. Volgens de empiristische benadering wordt de ontwikkeling (bijna) volledig door de omgeving bepaald. Het maakt niet uit wat je afkomst is. Een kind zou volledig maakbaar zijn en je zou hem (zeer extremistisch gezien) alles kunnen laten worden wat je wil. Hier heb je bijvoorbeeld Locke bij, die zegt dat een kind een onbeschreven blad is en dat het de taak van de opvoeders is om alles erin te stoppen wat goed is.

De benadering waar jij duidelijk een aanhanger van bent (en ik ook haha), is de interactionistische benadering. Dit is een combinatie van bovenstaande benaderingen en hierbij zeggen ze dus dat het een combinatie van endogene en exogene factoren is. Hier ga ik ook niet teveel over uitwijden (ik kan hele verhalen houden over grote namen hieruit) maar dat lijkt me niet zo relevant. Ook zijn er nog meer benaderingen, zoals de psychodynamische benadering en de theorie van non-lineaire dynamische systemen, maar die zijn voor het punt dat ik probeerde te maken toen ik begon met typen niet zo belangrijk.


Wat ik dus eigenlijk probeerde te zeggen, is dat het helaas niet zo zwart-wit is hoe het zit. Het zou zo kunnen zijn en ik vind de combinatie zelf ook het waarschijnlijkste, maar het is niet zo. Het antwoord is helaas nog niet gevonden en ik gok dat die ook niet gevonden gaat worden.

---

The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

Ooh ik kom het gesprek even joinen, haha.
Ik denk dat alle partijen ergens wel gelijk hebben. Je genen bepalen wel voor een deel wie je bent, maar hoe en of ze tot uiting komen hangt dan weer voor een groot deel af van je opvoeding en ervaringen. Om even een voorbeeldje te geven, iemand kan van nature enorm extravert zijn maar zo streng zijn opgevoed dat ie uiteindelijk, doordat zijn mond telkens gesnoerd werd, een stuk stiller is geworden. Net zo bij talenten (ik weet het, daar zijn jullienniet over bezig, maar dat zeg ik even). Je kan een talent hebben voor tennis, maar als je in heel je leven nooit een raket vastneemt, zal je dat waarschijnlijk ook nooit ontdekken.
Het andere deel hangt inderdaad af van jezelf. Je ervaringen, je vrienden, alles dat je doet en meemaakt vormt je mee tot de persoon die je uiteindelijk wordt. Ik denk ook wel ergens dat je jezelf wel kunt veranderen, maar het vergt veel moed en volharding. Iemand die lui is, kan wel minder lui worden, maar daar moet hij/zij gewoon heel veel moeite voor doen en het beste is als zijn/haar familie die persoon daar ook mee helpt. Net zoals met zen verlegen persoon, hij/zij kan wel socialer worden maar dat is gewoon heel moeilijk, en of je karakter veranderd hangt dus, nogmaals, voor een deel af van je omgeving.
Dat is wat ik wilde zeggen, haha.

---

[Dragonneau > Osha] Valar Morghulis

Weet je zet me er toch maar bij, interessant wat er hier gezegd wordt

---

[Dragonneau > Osha] Valar Morghulis

Ik had het eigenlijk al gevraagd, maar ik sta er
nog niet bij.

Mag ik ook op de lijst, ik heet Vera.

---

I'm living in dreamworld, where I make my stories and a dream.

Occamy schreef:
(...)
Even:
Als vroegere hersenwetenschapper in opleiding moet ik even zeggen dat jouw feit over Nature vs Nurture niet waar is. Er zijn inderdaad studies geweest waarbij het bewezen is, maar er zijn ook gewoon studies geweest waarbij het niet bewezen is. Punt van wetenschappelijk hersenonderzoek op basis van de 'ratio', jouw denkvermogen ofwel dat wat men je gedachtes noemt, heel tricky is, omdat er vaak heel veel verschillende uitslagen uitkomen met verschillende mensen.
Laatste jaren is er al veel ontdekt, maar dat heeft veel meer met het motorische dan met de ratio te maken. En vergeet niet dat je nóóit zomaar een artikel moet geloven.
Ik had laatst een heel mooi artikel gelezen over een experiment wat eigenlijk helemaal niet zo waterdicht was opgezet: The Stanford Prison Experiment.

Dan heb ik dat verkeerd geïnterpreteerd! Ik ging ervan uit dat als mijn leerkracht het artikel op haar examen zette, het wetenschappelijk wel zou kloppen. In elk geval vind ik het persoonlijk de meest logische verklaring. Ik denk sowieso niet dat iemand kan ontkennen dat ervaringen invloed hebben op je gedrag, op hoe men naar dingen kijkt. Die ervaringen die je meemaakt liggen niet enkel in jouw genen - een ervaring is een verzameling van eigen karakter tot dan toe en hoe anderen zich tegenover jou gedragen op die bepaalde plaats, op dat bepaald moment. Die ervaringen spelen dan - volgens mij - weer mee in andere ervaringen en hoe je die ervaart. Ik vind het het geloofwaardigst dat een deel van de ervaring, van hoe jij die interpreteert, zich zeg maar "vestigt" in je karakter. Die kan dan aangepast worden door andere ervaringen, maar het gaat nooit volledig weg - er blijft altijd een stuk hangen. Denk ik. Vermoed ik. Jezus. :'D

---

Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried

Firgun schreef:
(...)

Dan heb ik dat verkeerd geïnterpreteerd! Ik ging ervan uit dat als mijn leerkracht het artikel op haar examen zette, het wetenschappelijk wel zou kloppen. In elk geval vind ik het persoonlijk de meest logische verklaring. Ik denk sowieso niet dat iemand kan ontkennen dat ervaringen invloed hebben op je gedrag, op hoe men naar dingen kijkt. Die ervaringen die je meemaakt liggen niet enkel in jouw genen - een ervaring is een verzameling van eigen karakter tot dan toe en hoe anderen zich tegenover jou gedragen op die bepaalde plaats, op dat bepaald moment. Die ervaringen spelen dan - volgens mij - weer mee in andere ervaringen en hoe je die ervaart. Ik vind het het geloofwaardigst dat een deel van de ervaring, van hoe jij die interpreteert, zich zeg maar "vestigt" in je karakter. Die kan dan aangepast worden door andere ervaringen, maar het gaat nooit volledig weg - er blijft altijd een stuk hangen. Denk ik. Vermoed ik. Jezus. :'D

Dat artikel zal vast kloppen, maar één artikel is nooit de maat voor een megagrote discussie zoiets als Nature vs Nurture.

---

Deep inside, I've never felt alive

Occamy schreef:
(...)
Dat artikel zal vast kloppen, maar één artikel is nooit de maat voor een megagrote discussie zoiets als Nature vs Nurture.

Ja, dat weet ik, het was ook geen artikel van een wetenschappelijk onderzoek en haar resultaten, het was een artikel waarin een expert zei dat er "al lang geen discussie meer was over nature of nurture, dat ondertussen duidelijk was dat het het allebei was".

---

Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried

Firgun schreef:
(...)

Ja, dat weet ik, het was ook geen artikel van een wetenschappelijk onderzoek en haar resultaten, het was een artikel waarin een expert zei dat er "al lang geen discussie meer was over nature of nurture, dat ondertussen duidelijk was dat het het allebei was".

Ahja, was het een wetenschappelijk opgezet artikel of een populistisch opgezet 'wetenschaps blaadje' met leuke weetjes?

---

Deep inside, I've never felt alive

Occamy schreef:
(...)
Ahja, was het een wetenschappelijk opgezet artikel of een populistisch opgezet 'wetenschaps blaadje' met leuke weetjes?

Het kwam uit The Huffington Post. Dat is dus geen wetenschappelijk blad, maar ik vind het wel een oké referentie.

---

Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried

Firgun schreef:
(...)

Het kwam uit The Huffington Post. Dat is dus geen wetenschappelijk blad, maar ik vind het wel een oké referentie.

Neh, als je echt een wetenschappelijk artikel hebt, met een goede wetenschapper, die nemen niet eens de moeite om in dat soort bladen te publiceren. Hun doel is om Nature of iets dergelijks te staan. Dus ik betwijfel het.

---

Deep inside, I've never felt alive

Even een zijstapje, want het nature-nurture debat zullen we hier vast niet oplossen :')
Wat is 'vrije wil'?

---

The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

Necessity schreef:
Even een zijstapje, want het nature-nurture debat zullen we hier vast niet oplossen :')
Wat is 'vrije wil'?

Hmm, interessante vraag. Ik ga toch even nadenken over een goed antwoord (:

---

[Dragonneau > Osha] Valar Morghulis

Necessity schreef:
Even een zijstapje, want het nature-nurture debat zullen we hier vast niet oplossen :')
Wat is 'vrije wil'?

Betere vraag: bestaat vrije wil? :')
Ikzelf weet eigenlijk niet wat ik moet denken van 'vrije wil'. Ik kan me in alle visies wel een beetje vinden, maar ik denk dat ikzelf meer neig naar de visie waarin de vrije wil niet bestaat, een wereld waarin alles elkaar zo hard beïnvloed dat jijzelf nooit echt degene bent die de keuze maakt. Iedere keuze die je maakt, is beïnvloed door de dingen die je in je leven hebt meegemaakt, de dingen die je hebt meegemaakt (of beter gezegd: de dingen die jou zijn overkomen) zijn altijd het gevolg van een andere persoon (of een ander gebeuren). Die andere persoon is op zijn beurt dan ook beïnvloed door zijn omgeving en alles, waardoor niemand dus eigenlijk zelf dingen 'beslist', een keuze die je maakt is als het ware het gevolg van alle dingen die je hebt meegemaakt. Ik vind het wel een heel enge gedachte om te zeggen dat je eigenlijk niets zelf beslist, maar ik ben iemand die nogal logisch denkt, en dit lijkt het meest logisch :') Al kan ik me ook wel vinden in Kant die zegt dat we wel een vrije wil moeten hebben, want anders zou er geen moraal bestaan en zou niemand verantwoordelijkheid dragen voor zijn daden.

---

If you can't remember my name, just say 'chocolate' and I'll turn around.

Dazai schreef:
Betere vraag: bestaat vrije wil? :')
Ikzelf weet eigenlijk niet wat ik moet denken van 'vrije wil'. Ik kan me in alle visies wel een beetje vinden, maar ik denk dat ikzelf meer neig naar de visie waarin de vrije wil niet bestaat, een wereld waarin alles elkaar zo hard beïnvloed dat jijzelf nooit echt degene bent die de keuze maakt. Iedere keuze die je maakt, is beïnvloed door de dingen die je in je leven hebt meegemaakt, de dingen die je hebt meegemaakt (of beter gezegd: de dingen die jou zijn overkomen) zijn altijd het gevolg van een andere persoon (of een ander gebeuren). Die andere persoon is op zijn beurt dan ook beïnvloed door zijn omgeving en alles, waardoor niemand dus eigenlijk zelf dingen 'beslist', een keuze die je maakt is als het ware het gevolg van alle dingen die je hebt meegemaakt. Ik vind het wel een heel enge gedachte om te zeggen dat je eigenlijk niets zelf beslist, maar ik ben iemand die nogal logisch denkt, en dit lijkt het meest logisch :') Al kan ik me ook wel vinden in Kant die zegt dat we wel een vrije wil moeten hebben, want anders zou er geen moraal bestaan en zou niemand verantwoordelijkheid dragen voor zijn daden.

Hmm, ergens zou dat wel best beangstigend zijn. Ik ben het ermee eens dat onze keuzes grotendeels beïnvloed worden, maar waarom zou dat moeten betekenen dat vrije wil niet bestaat? Oké, ik ben best vaag bezig nu, maar wat ik eigenlijk wil zeggen is: als al mijn vrienden zeggen dat een boekenreeks heel leuk is, en de reeks mij eigenlijk al langer interessant leek maar ik er nooit in ben begonnen, en ik de reeks dan uiteindelijk toch ga lezen, ben ik ongetwijfeld beïnvloed door mijn vrienden. Maar de reeks leek me al leuk, zij hebben me enkel het laatste zetje gegeven om ook echt te beginnen. Maar was het dan vrij wil? Ik denk toch van wel. En als dingen/mensen die wij leuk vinden, ons beïnvloeden tot bepaalde dingen, is het dan ergens toch geen vrije wil omdat wij ten eerste 'beslist' hebben die mensen/dingen leuk te vinden en zij ons dan gaan beïnvloeden, en tenslotte beslis je wel zelf of je dingen gaat doen of niet. En als al je vrienden iets leuk vinden, maar jij niet, dan is dat toch ergens ook vrije wil om dat niet leuk te vinden?

---

[Dragonneau > Osha] Valar Morghulis