• Hee Q,

    Dit topic stamt af van een jaar geleden toen een user besliste dat ze een filosofie-topic ging openen. Ik ben onlangs op dit topic gebotst en ik vond het best interessant wat er in werd gezegd dus hier is de hernieuwde versie! :Y) Hier mag je discussiëren over theorieën maar laat elkaar wel in zijn waarde/respecteer elkaar. Post hier je brainspews en laat ons zo hard nadenken dat we hersensap plassen of iets minder extreem. ^^

    Q-filosofen:
    > Addie/aisthesis
    > Eva/Ghirahim
    > Xanthe/Hibari
    > Ava/HoIIy
    > Leah/Firgun
    > Romi/Dazai
    > Erieka/Bombay
    > Famke/Victuuri
    > Anne-Mirthe/Unpredictable
    > Necessity
    > Sarah/Overkill
    > Maia/Nerwen
    > Brechtje/_Martyr
    > Delphine/Scipio
    > Vera/Fictionalworld

    [ bericht aangepast op 13 jan 2017 - 20:47 ]

    [ bericht aangepast door een moderator op 29 maart 2019 - 19:48 ]


    Heaven is a place that we all have

    Perffect schreef:
    (...)

    Dat is dus ook heel mooi vertaald in die serie (sorry stiekeme fangirl hier). En wat een AI dan allemaal kan doen en hoe ver zijn "macht" gaat, aangezien we zoveel technologie en verbinding hebben.


    oeeeeeh. me likey

    @leah, nu ja, ik weet het gewoon maar hey at the end of the day ben ik nog steeds moslim en only Allah knows whats gonna happen.


    Heaven is a place that we all have

    Fictionalworld schreef:
    (...)

    Ik denk dat mensen veel kunnen bereiken, maar niet alles en iedereen heeft een talent en een zwakte. (Om het zo zwart-wit en simpel mogelijk te zien)

    Om dingen goed te kunnen heb je de 'goede' genen nodig. Je kan zo hard oefen om je zwaktepunten in talenten te veranderen, maar wil je dat wel? Zo hard oefenen?

    Misschien wordt het gezien als luiheid als je een droom opgeeft, maar soms maken dromen niet gelukkig en vallen ze tegen. Als je dan opgeeft, is dat luiheid? Of gewoon verstandigheid en een nieuwe kans creëren om echt gelukkig te worden?

    Hoe graag mensen het ook willen, we kunnen niet alles.


    Daar heb je zeker gelijk in. Wat ook het dingetje is, sommige mensen nemen genoegen of zijn al gelukkig met hele kleine dingen, terwijl voor anderen het leven pas goed is wanneer er grootse dingen bereikt zijn.

    Heel simpel voorbeeld: Ik had een groepsuitje oftewel eten bij mijn filosofiedocent en zijn huis was best klein, hartstikke sober en een bij elkaar geraapt zooitje (echt super typisch natuurlijk), maar hoe ik opgevoed ben en met wat ik gewend ben, zou ik daar nooit gelukkig kunnen wonen. Mijn toekomstdromen gaan ook altijd over grote mooie huizen met genoeg opbergruimte en slaapkamers voor de kinderen.
    - En die man is echt helemaal op z'n plek in dat huis, terwijl ik een kampeergevoel krijg (en ik kampeer nooit).


    Continue to share your heart with other people even if it has been broken.

    _Martyr schreef:
    (...)
    Ik kom dit topic nog even binnenvallen.

    Je bepaald zelf wie je bent. Het 'ik kan mezelf niet veranderen van mijn hele slechte eigenschappen' beeld is naar mijn idee maar een illusie die er voor zorgt dat je jezelf niet onder ogen hoeft te zien.



    Daar ben ik het eigenlijk niet helemaal mee eens. Het is wetenschappelijk bewezen (ook filosofie steunt op wetenschap - het verschil zit 'm in het feit dat filosofie wetenschap ook in vraag durft te stellen, waar dat in wetenschap nog altijd een beetje uit den boze is, haha) dat zowel nature als nurture een feit zijn. Je wordt geboren met bepaalde karaktereigenschappen en ervaringen, omgeving, et cetera, vormen dan de rest van je karakter.
    Ervaringen kun je niet veranderen. Je kunt ze anders interpreteren, maar ze blijven er. Die bepaalde ervaringen kunnen aanleiding geven tot een bepaalde eigenschap. Bijvoorbeeld angst van dingen. De buitenwereld geeft ook effecten op je (nurture): wat lees je? Hoe link je dat aan eigen ervaringen? Welke conclusies trek je daaruit?

    Ik vind het dus nogal kort door de bocht om te zeggen dat het zomaar mogelijk is om je slechte eigenschappen te veranderen. Je kan het proberen, en soms lukt het ook wel omdat je door het proberen nieuwe ervaringen opdoet, maar die oude gaan niet weg. Ze worden misschien een beetje anders geïnterpreteerd op den duur, je kan er verschillende conclusies uit trekken, maar je blijft die ervaringen, die eigenschappen erdoor opgedaan, altijd in mindere of meerdere mate behouden.


    Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried

    Eucalyptus schreef:
    (...)

    oeeeeeh. me likey

    @leah, nu ja, ik weet het gewoon maar hey at the end of the day ben ik nog steeds moslim en only Allah knows whats gonna happen.


    only


    knows what's gonna happen
    ok sorry ad dit is een slechte eigenschap van me sorry


    Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried

    Oehh dit ziet er interessant uit.


    The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

    Perffect schreef:
    (...)

    Daar heb je zeker gelijk in. Wat ook het dingetje is, sommige mensen nemen genoegen of zijn al gelukkig met hele kleine dingen, terwijl voor anderen het leven pas goed is wanneer er grootse dingen bereikt zijn.

    Heel simpel voorbeeld: Ik had een groepsuitje oftewel eten bij mijn filosofiedocent en zijn huis was best klein, hartstikke sober en een bij elkaar geraapt zooitje (echt super typisch natuurlijk), maar hoe ik opgevoed ben en met wat ik gewend ben, zou ik daar nooit gelukkig kunnen wonen. Mijn toekomstdromen gaan ook altijd over grote mooie huizen met genoeg opbergruimte en slaapkamers voor de kinderen.
    - En die man is echt helemaal op z'n plek in dat huis, terwijl ik een kampeergevoel krijg (en ik kampeer nooit).


    Ik kan soms echt gelukkig worden van gezellig samen eten en koken. Het avondeten is bij mij meestal één van de (en soms ook het) toppunt van de dag. En heeeel toevallig is er zo'n feestdag waar eten en samen zijn belangrijk is, Kerst!!

    Ik kan dus gelukkig worden van kleine dingetjes, omdat die de sfeer veranderen. Soms snappen mensen niet hoe blij ik kan worden van iets kleins. En op mijn beurt kan ik niet snappen waarom mensen de beste willen zijn en daar alles voor over hebben, denk aan olympische sporters en mensen die meedoen aan talentenjachten.


    I'm living in dreamworld, where I make my stories and a dream.

    Firgun schreef:
    (...)

    Daar ben ik het eigenlijk niet helemaal mee eens. Het is wetenschappelijk bewezen (ook filosofie steunt op wetenschap - het verschil zit 'm in het feit dat filosofie wetenschap ook in vraag durft te stellen, waar dat in wetenschap nog altijd een beetje uit den boze is, haha) dat zowel nature als nurture een feit zijn. Je wordt geboren met bepaalde karaktereigenschappen en ervaringen, omgeving, et cetera, vormen dan de rest van je karakter.
    Ervaringen kun je niet veranderen. Je kunt ze anders interpreteren, maar ze blijven er. Die bepaalde ervaringen kunnen aanleiding geven tot een bepaalde eigenschap. Bijvoorbeeld angst van dingen. De buitenwereld geeft ook effecten op je (nurture): wat lees je? Hoe link je dat aan eigen ervaringen? Welke conclusies trek je daaruit?

    Ik vind het dus nogal kort door de bocht om te zeggen dat het zomaar mogelijk is om je slechte eigenschappen te veranderen. Je kan het proberen, en soms lukt het ook wel omdat je door het proberen nieuwe ervaringen opdoet, maar die oude gaan niet weg. Ze worden misschien een beetje anders geïnterpreteerd op den duur, je kan er verschillende conclusies uit trekken, maar je blijft die ervaringen, die eigenschappen erdoor opgedaan, altijd in mindere of meerdere mate behouden.

    Even:
    Als vroegere hersenwetenschapper in opleiding moet ik even zeggen dat jouw feit over Nature vs Nurture niet waar is. Er zijn inderdaad studies geweest waarbij het bewezen is, maar er zijn ook gewoon studies geweest waarbij het niet bewezen is. Punt van wetenschappelijk hersenonderzoek op basis van de 'ratio', jouw denkvermogen ofwel dat wat men je gedachtes noemt, heel tricky is, omdat er vaak heel veel verschillende uitslagen uitkomen met verschillende mensen.
    Laatste jaren is er al veel ontdekt, maar dat heeft veel meer met het motorische dan met de ratio te maken. En vergeet niet dat je nóóit zomaar een artikel moet geloven.
    Ik had laatst een heel mooi artikel gelezen over een experiment wat eigenlijk helemaal niet zo waterdicht was opgezet: The Stanford Prison Experiment.


    Deep inside, I've never felt alive

    Firgun schreef:
    (...)

    Daar ben ik het eigenlijk niet helemaal mee eens. Het is wetenschappelijk bewezen (ook filosofie steunt op wetenschap - het verschil zit 'm in het feit dat filosofie wetenschap ook in vraag durft te stellen, waar dat in wetenschap nog altijd een beetje uit den boze is, haha) dat zowel nature als nurture een feit zijn. Je wordt geboren met bepaalde karaktereigenschappen en ervaringen, omgeving, et cetera, vormen dan de rest van je karakter.
    Ervaringen kun je niet veranderen. Je kunt ze anders interpreteren, maar ze blijven er. Die bepaalde ervaringen kunnen aanleiding geven tot een bepaalde eigenschap. Bijvoorbeeld angst van dingen. De buitenwereld geeft ook effecten op je (nurture): wat lees je? Hoe link je dat aan eigen ervaringen? Welke conclusies trek je daaruit?

    Ik vind het dus nogal kort door de bocht om te zeggen dat het zomaar mogelijk is om je slechte eigenschappen te veranderen. Je kan het proberen, en soms lukt het ook wel omdat je door het proberen nieuwe ervaringen opdoet, maar die oude gaan niet weg. Ze worden misschien een beetje anders geïnterpreteerd op den duur, je kan er verschillende conclusies uit trekken, maar je blijft die ervaringen, die eigenschappen erdoor opgedaan, altijd in mindere of meerdere mate behouden.

    Ik denk dit:
    Dat kan. Je kunt ook zeggen, dat houd je jezelf voor.
    Kijk. Stel ik ken jou en ik zeg ik vind jou aardig. Jij denkt: ik ben aardig.
    Dan komt er iemand anders naar je toe en zegt dat je niet aardig bent. Maar er zijn meer mensen die zeggen dat je aardig bent dus dan geloof je dat. Dan handel je daar naar.

    Eigenschappen bestaan niet en zijn gewoon je manier van handelen en oordelen van andere mensen. Die kun je allebei veranderen

    Als jij bang wordt van een situatie is dat dus een litteken en geen eigenschap maar een oorzaak.
    Een oorzaak kan meerdere gevolgen hebben. Welke, kies jij en kiezen de mensen om je heen hoe ze je daarna opvangen.

    [ bericht aangepast op 18 dec 2016 - 7:30 ]


    i wanna die with you once or twice.

    er was eens in een land hier ver vandaan een ik die filosofie studeerde aan de VU
    er is een aanzienlijke kans dat ik volgend jaar opnieuw begin so count yo mama in


    i put the fun in funeral

    Occamy schreef:
    (...)
    Even:
    Als vroegere hersenwetenschapper in opleiding moet ik even zeggen dat jouw feit over Nature vs Nurture niet waar is. Er zijn inderdaad studies geweest waarbij het bewezen is, maar er zijn ook gewoon studies geweest waarbij het niet bewezen is. Punt van wetenschappelijk hersenonderzoek op basis van de 'ratio', jouw denkvermogen ofwel dat wat men je gedachtes noemt, heel tricky is, omdat er vaak heel veel verschillende uitslagen uitkomen met verschillende mensen.
    Laatste jaren is er al veel ontdekt, maar dat heeft veel meer met het motorische dan met de ratio te maken. En vergeet niet dat je nóóit zomaar een artikel moet geloven.
    Ik had laatst een heel mooi artikel gelezen over een experiment wat eigenlijk helemaal niet zo waterdicht was opgezet: The Stanford Prison Experiment.


    Inderdaad, het nature-nurture debat is nog steeds niet duidelijk. Het hangt er heel erg vanaf welke theorie jij aanhangt. Sommige mensen zeggen dat gedrag puur door genen komt, anderen alleen door de omgeving en dan heb je nog de mensen die zeggen dat het door allebei komt (waarbij je dan nog weer kan discussiëren in welke verhouding er invloed is). Onderzoekers die een bepaalde theorie aanhangen, zullen daarom ook onderzoeken doen waarin hun theorie naar voren komt.
    Dat is ook het lastige aan de sociale wetenschappen. Gedrag is zo complex dat er geen 1 antwoord is. Alle theorieën hebben goede punten en alle theorieën hebben punten die niet kloppen.

    Buiten dat denk ik dat je jezelf wel kan veranderen. Ik denk zelf dat gedrag zowel door interne als externe factoren in stand komt. Uiteraard houd je de oude ervaringen die je mede hebben gemaakt tot wie je bent, maar het is ook deels een mindset denk ik. Als jij jezelf vertelt dat je een beter mens wil worden en eigenschappen van jezelf wil aanpakken, denk ik dat het met genoeg doorzettingsvermogen te doen is. Ik ben bijvoorbeeld best lui en stel het liefste dingen uit. Toch kan ik mijzelf dwingen om een bepaald aantal dingen per dag te doen voor ik iets anders mag doen en zo mijzelf trainen om eerst de dingen te doen die ik moet doen. Het is niet zo dat mijn luiheid dan van de ene op de andere dag verdwenen is, maar wel dat het uiteindelijk toch mijn leven niet zo beïnvloedt.

    [ bericht aangepast op 24 maart 2019 - 14:16 ]


    The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

    Necessity schreef:
    (...)

    Inderdaad, het nature-nurture debat is nog steeds niet duidelijk. Het hangt er heel erg vanaf welke theorie jij aanhangt. Sommige mensen zeggen dat gedrag puur door genen komt, anderen alleen door de omgeving en dan heb je nog de mensen die zeggen dat het door allebei komt (waarbij je dan nog weer kan discussiëren in welke verhouding er invloed is). Onderzoekers die een bepaalde theorie aanhangen, zullen daarom ook onderzoeken doen waarin hun theorie naar voren komt.
    Dat is ook het lastige aan de sociale wetenschappen. Gedrag is zo complex dat er geen 1 antwoord is. Alle theorieën hebben goede punten en alle theorieën hebben punten die niet kloppen.

    Buiten dat denk ik dat je jezelf wel kan veranderen. Ik denk zelf dat gedrag zowel door interne als externe factoren in stand komt. Uiteraard houd je de oude ervaringen die je mede hebben gemaakt tot wie je bent, maar het is ook deels een mindset denk ik. Als jij jezelf vertelt dat je een beter mens wil worden en eigenschappen van jezelf wil aanpakken, denk ik dat het met genoeg doorzettingsvermogen te doen is. Ik ben bijvoorbeeld best lui en stel het liefste dingen uit. Toch kan ik mijzelf dwingen om een bepaald aantal dingen per dag te doen voor ik iets anders mag doen en zo mijzelf trainen om eerst de dingen te doen die ik moet doen. Het is niet zo dat mijn luiheid dan van de ene op de andere dag verdwenen is, maar wel dat het uiteindelijk toch mijn leven niet zo beïnvloedt.


    Die mindset zet ik toch ook niet zomaar aan? Dat doe ik omdat ik denk dat lui ben. En dat is de reactie van hoe ik in elkaar zit (genen + ervaring)
    naar wat er is gebeurd (ervaring).

    Dit is hoe ik het zie, genen en ervaring hebben beide invloed wie we zijn. Vooral de eerste jaren bij de opvoeding. Genen bepalen globaal wie je bent en ervaringen maken het af.
    -mijn theorie

    [ bericht aangepast op 18 dec 2016 - 9:55 ]

    [ bericht aangepast door een moderator op 29 maart 2019 - 19:47 ]


    I'm living in dreamworld, where I make my stories and a dream.

    Fictionalworld schreef:
    (...)

    Die mindset zet ik toch ook niet zomaar aan? Dat doe ik omdat ik denk dat lui ben. En dat is de reactie van hoe ik in elkaar zit (genen + ervaring)
    naar wat er is gebeurd (ervaring).

    Dit is hoe ik het zie, genen en ervaring hebben beide invloed wie we zijn. Vooral de eerste jaren bij de opvoeding. Genen bepalen globaal wie je bent en ervaringen maken het af.
    -mijn theorie

    Meh.
    Toch ben jij degene die handelt en dat zijn geen genen of een situatie die jouw lippen, handen en voeten laten bewegen. Genen bepalen niet hoe jij kijkt en denkt. Het kan je globaal bepalen, maar als je het zo zegt klinkt het naar mijn idee net alsof je zielloos bent en jezelf geen invloed hebt op wie je bent.

    [ bericht aangepast op 18 dec 2016 - 10:01 ]


    i wanna die with you once or twice.

    wow wacht ik sliep en dacht na en ik ben het vergeten maar het was mindblowing like tf???


    Heaven is a place that we all have

    _Martyr schreef:
    (...)
    Meh.
    Toch ben jij degene die handelt en dat is geen DNA of een situatie die jouw lippen, handen en voeten laten bewegen. DNA bepaald niet hoe jij kijkt en denkt. Het kan je globaal bepalen, maar als je het zo zegt klinkt het naar mijn idee net alsof je zielloos bent en jezelf geen invloed hebt op wie je bent.


    Natuurlijk heb je invloed op wie je bent, maar die wil om jezelf te veranderen komt niet uit het niets. Ik heb het niet bedoelt om te lijken dat we geen ziel hebben, natuurlijk hebben we een ziel (in figuurlijke zin). Die ziel komt alleen, niet uit het niets.


    I'm living in dreamworld, where I make my stories and a dream.

    Necessity schreef:
    Oehh dit ziet er interessant uit.


    Quiet the mind, and the soul will speak.