OUAT||A New Curse|| Speeltopic 2 - Speeltopics

18 aug 2016 - 15:05 _Orphan_ is offline

_Orphan_ 682

Goodbye home; hello Storybrooke!

Iedereen word wakker in Storybrooke. Maar dan ook echt iedereen. Dus ook uit andere werelden, zoals Neverland, Oz, Wonderland en nog veel meer.
Er is magie en iedereen weet nog wie hij/zij is.
Maar wie heeft deze duistere vloek uitgesproken? En waarom?
Iedereen heeft een motief, bijna niemand lijkt de waarheid te spreken.
Vriendschappen en relaties worden onder druk gezet en langzamerhand verandert Storybrooke in een regelrechte hel.

'Who did this to us?'

Wat kan je spelen?
We spelen personages die door een vloek naar Storybrooke zijn gebracht. Het is zo'n machtige vloek, dat echt iedereen wordt getransporteerd. Dus ook uit andere werelden.

Regels:

Lijstje:

There is magic here...

So...

[ bericht aangepast op 26 sep 2016 - 21:00 ]

Never grow up, it's a trap.

15 sep 2016 - 13:05 nakito is offline

nakito 1314

Regina Mills 'The Evil Queen'
“The Evil Queen is inside me, always trying to get out”

Rumple keek mij aan en een grijns verscheen op zijn gezicht. 'Ah jij moet Regina zijn, ik dacht dat je wel jonger was, was jij niet de dochter van Rayna?' Hij keek mij even vaag aan en keek daarna wat doelloos om zich heen. 'Of was het nou andersom? Rayna dochter van Regina?' mompelde hij, daarna keek hij weer grijnzend naar Graham en gelijk weer naar Regina. 'Ach doet er niet toe.' Dit bevestigde maar al te goed dat hij zich niets meer wist te herinneren. Maar toch liet het mij schrikken, hij had Quinn ontmoet? Ik hoopte dat hij haar niets had aangedaan. Niet onder de indruk van mijn dreigement liep hij naar mij toe en streelde met twee vingers even mijn wang. 'Ach dearie, ik kwam gewoon iets terug halen wat jij van mij gestolen had.' Ik fronsde mijn gezicht en duwde zijn hand weg. Vervolgen richtte Rumple zich weer op Graham die nog steeds met zijn pistool op hem gericht. 'Kom op, Gold. We zijn terug in Storybrooke en ik ga ook gewoon weer onder de naam Graham in paats van Huntsman...' Rumle lachtte wat door de hele kamer galmde en woedend keek hij Graham aan. 'Waarom!? waarom!? noemt iedereen mij mr.Gold.' zijn lach klonk deze keer op zo krankzinnige manier en dreigend liep hij af op de Sheriff. ''Blijkbaar zijn er bewijzen dat ik zo ooit geheten heb, blijkbaar zijn er bewijzen dat ik ooit eerder in Storybrooke was.' Hij grijnsde. 'Blijkbaar zijn er bewijzen dat ik kinderen heb of had.' dreigend keek hij ons aan en grinnikte ik. 'Maar laat ik nu duidelijk zijn, Mr.Gold is dood, Rumplestiltskin was nooit in Storybrooke geweest, Rumplestiltskin heeft geen kinderen, Rumplestiltskin gaan jullie allemaal vermoorden dearie.' "Mr. Gold," Graham rolt even met zijn ogen. "Of Rumplestiltskin, bij deze bent u aangehouden op het feit dat u betrapt bent op inbreken. We kunnen dit op de normale manier doen, maar het kan ook op een wat minder aardige manier. Aan u de keus..." Rumple grinnikte en knipoogde tegelijk, grijnzend keek hij naar mij en daarna weer grijnzend naar Graham. 'Ach sukkeltje,' Hij liet het pistool verdwijnen. 'Ik denk dat ik maar eens ga, en laat ik ook gelijk mijn nieuwe speeltje mee nemen.' Mijn ogen werden groot toen ik besefte wat hij van plan was. Zwarte mist verscheen om hem en Graham snel keek hij nog lachend naar mij. 'Maak je maar geen zorgen dearie, ik zorg goed voor onze Sheriff.' Hij lachte nog voordat ze verdwenen. "Rumple," schreeuwde ik woedend. Ik rende snel naar het tweetal, maar het was al te laat. Teneergeslagen stond ik nu alleen in mijn kamer. Waarom werd iedereen die ik lief had mij afgenomen? Ik moest en ik zou te weten komen waar Rumple zijn geheime schuilplaats heeft, Storybrooke is niet oneindig. "Ik vind je wel, Rumple!" schreeuwde ik, niet wetend of hij het nog zou horen. Ik liet mijzelf verdwijnen en kwam in het graf van mijn vader terecht. Ik moest een locatiespreuk maken, een hele goede want ik wist dat Rumple niet zomaar gevonden wilde worden.

When you believe your dreams come true

15 sep 2016 - 14:21 Amazon_Olympian is offline

Amazon_Olympian 2265

Quinn Rayna Mills
/ Daughter of Regina Mills / / / Outfit

Ik kan nog steeds niet alles in mijn hoofd op een rijtje krijgen. Vooral niet nu ene Hades verschenen was en alles nog erger door de war gooide. "Wat wilde ik dan met deze vloek bereiken wat niet lukte?" hoor ik Jo vragen. Toch komt er een grijns op het gezicht van mij nu. Eindelijk kon ik alles te horen krijgen. Deze man wist alles van deze vloek. "Het is vrij simpel, dearie." op het laatste woordje gaf hij wat nadruk. Het deed me gelijk denken aan Gold. "Jij was jaloers op de macht van je vader etc, blablabla." ik kijk de man verbaast aan. "Ow zielige jeugd enzo.. Slecht band in de familie!" hij doet netalsof hij huilt. "Waar ik dus naartoe wil gaan is het punt waar jij de vloek wilt uitspreken. De bedoeling was dat iedereen op jou na geen magie meer zou hebben waardoor een soort van Dark One zou worden." mijn mond valt open van verbazing. Ik weet nou niet of deze man bluft, maar dit zou een uitstekende redenen kunnen zijn. "Je zou een soort van Dark One zijn, omdat jij als enige over magie zou beschikken, maar je faalde helaas. Daarom wilde je de armbanden bij je vader omdoen zodat je alsnog sterker was als hem." Ik schud ongeloofwaardig mijn hoofd. "Klopt dit Jo?" vraag ik voorzichtig. "Doe geen moeite." zegt Hades. "Ze zal liegen, omdat The Dark One haar vervloekt heeft. Ze zegt dat het niet zo is, maar als ze het wilt zeggen krijgt ze vrij veel pijn...."

Graham Humbert
/ / Sheriff of Storybrooke / / Outfit

Opnieuw kwam die lach van Gold en hij keek me woedend aan. 'Waarom!? waarom!? noemt iedereen mij mr.Gold.' dreigend kwam hij mijn kant oplopen. Hij moest nu geen gekke dingen doen. ''Blijkbaar zijn er bewijzen dat ik zo ooit geheten heb, blijkbaar zijn er bewijzen dat ik ooit eerder in Storybrooke was.' Nog steeds die grijns. 'Blijkbaar zijn er bewijzen dat ik kinderen heb of had.' dreigend keek hij ons aan. 'Maar laat ik nu duidelijk zijn, Mr.Gold is dood, Rumplestiltskin was nooit in Storybrooke geweest, Rumplestiltskin heeft geen kinderen, Rumplestiltskin gaan jullie allemaal vermoorden dearie.' Wanneer ik hem vertel dat hij is aangehouden grijnst hij wéér opnieuw naar mij. 'Ach sukkeltje,' ik keek verbaast naar mijn handen, toen opeens het pistool weg was. 'Ik denk dat ik maar eens ga, en laat ik ook gelijk mijn nieuwe speeltje mee nemen.' Verbaast keek ik van hem naar Regina en ik zag dat Regina wist wat hij van plan was, alleen ik had geen idee. Plots verscheen er zwarte mist rondom mij. Wat gebeurde er hier? 'Maak je maar geen zorgen dearie, ik zorg goed voor onze Sheriff.' Wat was hij van plan? "Rumple," schreeuwde Regina woedend. "Regina!?" schreeuwde ik nog naar haar, maar ik wist dat het tevergeefs was. Ik zag haar nog onze kant op komen rennen, maar daarna kwam de zwarte mist al tot boven mijn hoofd. Ik wist niet waar we waren verschenen, maar het leek heel erg op een groot huis. "Waar slaat dit op Go-" ik slik mijn laatste woorden in. "Waar heb je me heen gebracht?"

If no one else will defend the world then I must

15 sep 2016 - 16:57 ChiIdhood is offline

ChiIdhood 3029

Jo Mari Gold The Dark Angel
"She is 10% Luck, 20% Skill..."

"15% Concentrated Power of Will... 5% Pleasure, 70% Pain... And a 100% Reason to Remember the Name..."

"Het is vrij simpel, dearie." Ik keek de man pissig aan, dat deed hij expres! "Jij was jaloers op de macht van je vader etc, blablabla." Ik zie dat Quinn hem vragend aankijkt, ja de blablabla vond ik geen goede uitleg, ugh! Het klinkt zo gemeen. "Ow zielige jeugd enzo.. Slecht band in de familie!" Mijn mond valt open, hoe durft hij! "Dat valt reuze mee!" zeg ik beledigt, toch weet ik dat het niet zo is maar toch. "Waar ik dus naartoe wil gaan is het punt waar jij de vloek wilt uitspreken. De bedoeling was dat iedereen op jou na geen magie meer zou hebben waardoor een soort van Dark One zou worden." Hoe weet hij deze shit! Hoe!? Aan de ene kant mag ik hem, aan de andere kant haat ik hem... "Je zou een soort van Dark One zijn, omdat jij als enige over magie zou beschikken, maar je faalde helaas. Daarom wilde je de armbanden bij je vader omdoen zodat je alsnog sterker was als hem." Ik rol even met mijn ogen en kijk de andere kant op, "Klopt dit Jo?" vraagt Quinn voorzichtig, natuurlijk is het waar!? Wat denk jij dan! Dat die man onzin lult!. "Doe geen moeite." zegt hij voordat ik kan reageren. "Ze zal liegen, omdat The Dark One haar vervloekt heeft. Ze zegt dat het niet zo is, maar als ze het wilt zeggen krijgt ze vrij veel pijn...." ik sla mijn armen rond mijn buik, waarom weet hij alles!?! Dit is niet leuk!
Ik haalde adem om te zeggen dat hij gelijk had maar ik had het eerste woord nog niet uitgesproken of ik kreeg extreem veel pijn, waarom kreeg ik pijn!? Wat verraad ik dan over dat ik bij mijn vader was... Ach het zal wel, probeer maar gewoon overeind te blijven staan. Ik kneep mijn ogen dicht en leunde tegen de muur. Dan even ebde de pijn weg, ik haalde even adem, "Nou Hades...." begin ik, "Wat wil je? Waarom kom je naar ons?" ik kijk hem fel aan, hij verteld lekker mijn plan! Mijn levensdoel! Ugh!

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

16 sep 2016 - 11:47 DarkOne is offline

DarkOne 2666

Killian Jones/Captain Hook
Emma deed een stapje achteruit en kriebelde achter haar oor, dat vond ik altijd best wel schattig als ze dat deed vraag me niet waarom, just in love mate. 'Euh ja.' zei ze snel. 'Mijn huis is hier.' en ze wees naar het gebouw achter haar, ik keek er naar en glimlachte, gelijk besefte ik me ook dat ik Emma waarschijnlijk bijna had misgelopen wel dat zou echt een hel zijn geweest dan zou het moeilijker zijn geweest haar te vinden. Ik volgde haar en uiteindelijk liepen we kamer 127 in, ik volgde haar gelijk naar de keuken op de keukentafel zette ze twee glazen neer en schenkt ze rum in. 'Ze heeft rum.' zei ik zachtjes en ik glimlachte gelijk pakte ik een slok. 'Henry, ben weer thuis!' riep ze, ow ja Henry die jonge aardige dappere knul was met haar mee gegaan. 'Hoi Henry!' riep ik uit vriendelijkheid, geen idee of hij mij hoorde maar waarschijnlijk zal ik hem dadelijk wel even zien. 'Hoe Killian?' begon ze, ik nam ook plaats aan de keukentafel en ernstig keek ik haar aan.
'Ik heb geen idee, ik ging slapen en werd wakker in Storybrooke ik heb in the enchanted forest niks verdachts gezien dat zou kunnen wijzen op een vloek.' ik zuchtte even en nam een slokje van mijn rum. 'Ik weet niet waarom we terug zijn, maar het zal me niks verbazen als het Rumplestiltskin is geweest of die smerige dochter van hem Jo, die zie ik er ook nog wel voor aan.' ik dacht daarna over Rumplestiltskin ik had wat verhalen opgevagen dat hij niet zich zelf bleek te zij, hij was veranderd. 'Naja wie van die twee het ook is geweest, zo wie zo vormt Rumplestiltskin een gevaar, hij is verandert en is gevaarlijker dan ooit.' ik keek Emma aan en glimlachte zwakjes.

Don't trust the darkness

Rumplestiltskin

'Waar slaat dit op Go-' hij slikte zijn laatste woorden in.'Waar heb je me heen gebracht?'
Ik lachte en liep dreigend op hem af. 'Dit is laat ik maar eens zeggen de hel op aardge.' weer een krankzinnige lach weerklonk door het landhuis.
'Welkom in het huis van the Dark one.' ik liep van hem weg en ging op een rood bekleede stoel zitten. 'Het zal lang duren voordat ze je vinden, want dit is het huis dat het moeilijkst te vinden is, dus doe alsof je thuis bent.' weer lachte ik en keek ik hem dreigend aan, hij moest eens weten wat ik voor hem in petto had, hij zal zo veel pijn lijden, zoveel dat hij zal wensen dat hij nooit was geboren, dat hij zal smeken om hem te doden en natuurlijk zou ik graag die verzoek willen voldaan maar eerst natuurlijk plezier maken.
'Zeg eens Sheriff, wat zijn je angsten?' natuurlijk wist ik die alangens maar ik wilde het uit zijn eigen mond horen komen, een grijns verscheen op mijn gezicht.

[ bericht aangepast op 16 sep 2016 - 11:47 ]

16 sep 2016 - 12:56 Amazon_Olympian is offline

Amazon_Olympian 2265

Quinn Rayna Mills
/ Daughter of Regina Mills / / / Outfit

Ik kijk Jo nog steeds vragend aan, terwijl de man me gewaarschuwd had dat ze zou liegen. Jo slaat haar armen over haar buik. Was dit een teken dat ze geïrriteerd was dat deze man alles van haar wist? Jo haalt een keer goed adem. Ik smacht naar haar antwoord,. Nog voordat ze één woord heeft uitgesproken zie ik dat ze veel pijn lijdt. ik sla mijn armen rond mijn buik, waarom weet hij alles!?! Dit is niet leuk! Ze knijpt haar ogen dicht en leunt tegen de muur. Ondanks dat ik haar haat vind ik wel dat ze hulp nodig heeft, maar Hades houdt mij tegen. "Nou Hades...." begint Jo, "Wat wil je? Waarom kom je naar ons?" Het was een goede vraag van Jo, die ik mij eigenlijk ook wel afvroeg. Hades begon zachtjes te lachen. "Ach," hij grinnikt zachtjes. "Het is toch nooit leuk als een plan helemaal goed verloopt. Ik houd ervan om roet in het eten te gooien en dat kon uitstekend bij jou vloek, Jo." daarna richt Hades zijn blik op mij. "En ik wilde altijd al eens de kleindochter van Cora Mills ontmoeten. Ze verwacht vrij veel van je Quinn Rayna Mills."

Graham Humbert
/ / Sheriff of Storybrooke / / Outfit

Gold loopt op een dreigende manier, maar wel lachend mijn kant op. Wat was er aan de hand met die man? 'Dit is laat ik maar eens zeggen de hel op aardge.' weer een krankzinnige lach weerklonk door het landhuis. 'Welkom in het huis van the Dark one.' hij liep weer bij me weg waardoor ik opgelucht adem kon halen. Gek genoeg kreeg ik de kriebels van Mr. Gold of die Rumplestiltskin. Gold nam plaats op een rood beklede stoel. 'Het zal lang duren voordat ze je vinden, want dit is het huis dat het moeilijkst te vinden is, dus doe alsof je thuis bent.' weer lachte hij en opnieuw keek hij mij dreigend aan. De sfeer die hier heerste wat niet echt héél fijn. 'Zeg eens Sheriff, wat zijn je angsten?' wat was dit opeens voor vraag. Ik liep door de kamer heen en bestuurde het huis. Ik kon het niet herinneren uit mijn oude tijd in Storybrooke. Ondanks dat ik het een rare vraag vond, besloot ik om hem toch te antwoorden. Ik zou zijn spelletje wel meespelen. Hij kon me echter overal naar toe brengen. "Mijn hart," zeg ik dan vrij kalm. "Het verliezen van mijn hart..."

If no one else will defend the world then I must

16 sep 2016 - 13:19 MissRosaline is offline

MissRosaline 65

Emma Swan "The Savior"
America, New York, In haar appartement, Killian — Outfit

'Ze heeft rum.' hoor ik Killian nog zachtjes zeggen. Wat een cliché was dit toch. Rum, waarom had ik nou rum gekozen? 'Hoi Henry!' ik wierp een blikachterom of Henry de kamer was binnengekomen, maar hij zat nog altijd op zijn kamer. Al hoorde ik wel iets op de grond vallen. Het zou niet lang meer duren voordat Henry Killian om zijn nek zou vliegen. Killian nam plaats aan de keukentafel en had een slok van de rum genomen. Ik zag een ernstige blik uit zijn richting komen. 'Ik heb geen idee,' een kleine zucht van frustratie ontsnapte uit mijn mond. Waarom was het ook elke weer hetzelfde liedje met Storybrooke? ' ik ging slapen en werd wakker in Storybrooke ik heb in the enchanted forest niks verdachts gezien dat zou kunnen wijzen op een vloek.' ook Killian slaakte nu een zucht, waarna hij een slok van zijn rum nam. 'Ik weet niet waarom we terug zijn, maar het zal me niks verbazen als het Rumplestiltskin is geweest of die smerige dochter van hem Jo, die zie ik er ook nog wel voor aan.' uit verbazing frons ik mijn wenkbrauwen. Zei hij nou Rumplestiltskin? Maar die was toch het goede pad opgegaan? 'Naja wie van die twee het ook is geweest, zo wie zo vormt Rumplestiltskin een gevaar, hij is verandert en is gevaarlijker dan ooit.' ik zie een zwak glimlachje op Killians gezicht komen, maar ik blijf met een ernstig gezicht naar buiten staren. Ik was blij dat Killian hier weer was, maar de reden stond me totaal niet aan. 'Killian, ik,' ik werd meteen onderbroken door Henry die de kamer binnenstormde en Killian omhelsde. 'Je bent terug!' zei hij. Door Henry kan ik een klein glimlachje niet onderdrukken, maar ik moest het Killian toch wel vertellen. 'Ik dacht dat al dat "The Savior gedoe" eindelijk was afgelopen. Hoe vaak moet ik de held nog spelen?' ik een slok had ik mijn rum naar achteren gewerkt.

“I knew the moment I saw him that I never stopped loving him.”

Always follow your dreams or else you'll live in a nightmare

16 sep 2016 - 13:38 ChiIdhood is offline

ChiIdhood 3029

Jo Mari Gold The Dark Angel
"She is 10% Luck, 20% Skill..."

"15% Concentrated Power of Will... 5% Pleasure, 70% Pain... And a 100% Reason to Remember the Name..."

"Ach," grinnikt hij zacht. "Het is toch nooit leuk als een plan helemaal goed verloopt. Ik houd ervan om roet in het eten te gooien en dat kon uitstekend bij jou vloek, Jo." wacht... Heeft hij mijn vloek verpest? Heeft hij!? "En ik wilde altijd al eens de kleindochter van Cora Mills ontmoeten. Ze verwacht vrij veel van je Quinn Rayna Mills." Aha, het is dus de dochter van Regina, daar had ik al eens van gehoord....
Ik kijk Hades boos aan maar besluit om nog even niets te zeggen, eerst even The Dark One plagen...
Geen mensjes pesten he
Laat ik door zijn hoofd gaan, nu zou hij wel weten dat ik weer magie heb. Dan kijk ik Hades weer aan, waarom ben ik niet verdriet- ooh ik heb geen hart, dat is waar.... Ik maak mijn handen tot een vuist, "Rot op..." sis ik naar hem, "Ga weg en kom nooit meer terug..." ik voel de magie door me heen razen, nog even en ik doe hem wat!

Ariël Sparrow The Pirate
"Who can I Trust?"

"My Head's Under Water, but I'm Breathing Fine..."

Clothes
'Je kan hier zoals je wel inmiddels weet eten, we hebben bos, speeltuin voor kinderen, klein dierentuin en een parkje. Dus niet zo interessant.' ik schud mijn hoofd, "Niet echt.... Maar dat kunnen we wel maken..." er verschijnt een grijns op mijn gezicht, "Kan je graffiti spuiten?"

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

17 sep 2016 - 13:09 DarkOne is offline

DarkOne 2666

Killian Jones/Captain Hook
Ik zag dat ze uit verbazing haar wenkbrauwen fronsde, ik snapte waarschijnlijk wel waarom ze dat deed Rumplestiltskin was voordat we terug gingen de goede pad op gegaan maar om de een of andere reden is hij nu gewoon weer slecht, slechter dan hij ooit was geweest. 'Killian, ik.' ze wilde iets zeggen maar werd onderbroken door Henry die de kaer binnenstormde en me omhelsde ik viel bijna van mijn stoel af maar bleef gelukkig nog zitten, ik omhelsde met een arm Henry. 'Je bent terug!' zei hij en ik glimlachte. 'Ja, Mate ik ben weer terug.' ik keek even naar Emma die een klein glimlachje op haar gezicht had, 'Ik dacht dat al dat 'The savior gedoe'' eindelijk was afgelopen. Hoe vaak moet ik de held nog spelen?' ik zuchtte even en stond op Henry negeerde ik voor nu even, ik liep naar Emma toe en streelde haar wang. 'Je hoeft niks, ik ben niet gekomen om je terug te halen omdat je ons moet redden, ik ben terug gekomen omdat ik je mis en ik je wilde zien.' ik keek ook even uit het raam. 'Helaas moet ik echter wel weer terug naar Storybrooke, en...' ik keek even omlaag en daarna met een verdrietig lachje weer naar Emma. 'Ik zou willen dat je met me mee kwam, voor mij, niet om de held te spelen, maar voor mijn hart die zo naar je verlangd.' Oke nu begin ik toch wat te romantisch te worden. 'Maar ik wil je niet dwingen om mee te gaan, de keus is aan jou.' het was niet leuk omdat te zeggen, maar ik hoorde in Storybrook, ik kon hun niet alleen laten het zou lijken alsof ik was gevlucht, maar ik wilde Emma die nu haar leven hier had opgebouwd met Henry niet dwingen om mee terug te gaan, om haar veilige haven van rust en zonder 'the savior.' verplichtingen uit weg te halen. Al zal mijn hart breken als ze niet met me mee zal gaan.

Don't trust the darkness

Rumplestiltskin

Hij liep door de kamer heen en keek wat rond, ik hield hem in de gaten voor het geval hij iets zou doen, al zou hij hier niet levend vandaan kunnen komen.
'Mijn hart,' zei hij vrij kalm. 'Het verliezen van mijn hart...' ik lachte vrolijk en ontwikkelde illusie voor hem, die hij gelijk zag, hij was in het bos waar iemand probeerde zijn hart te pakken, het landschap zou af en toe veranderen in een duister kasteel tot een donker strand met rotsen en golven, die hem bijna mee de zee in sleuren, terwijl die illusie bezig was zou ik zijn hart eruit rukken in een houten kistje doen en het in de kerker onder deze landhuis ergens laten verschijnen. Ík grijnsde.
'Goed zo, sheriff.'

17 sep 2016 - 21:16 MissRosaline is offline

MissRosaline 65

Emma Swan "The Savior"
America, New York, In haar appartement, Killian — Outfit

Ik keek toe hoe Killian naar Henry glimlachte. Het was zo fijn om die twee zo samen te zien. 'Ja, Mate ik ben weer terug.' Killian's blik gaat mijn kant op, waarna hij zucht. Hij stond op, passeerde Henry en liep naar mij toe. Ik voelde hoe hij mijn wang streelde wat ik best een fijn gevoel vond. 'Je hoeft niks,' hoor ik hem zeggen. Hierdoor ben ik vrij verbaast. Waarvoor was hij dan gekomen? 'ik ben niet gekomen om je terug te halen omdat je ons moet redden, ik ben terug gekomen omdat ik je mis en ik je wilde zien.' een klein glimlachje verscheen op mijn gezicht. Dit waren woorden die mij diep in mijn hart hadden geraakt. 'Helaas moet ik echter wel weer terug naar Storybrooke, en...' Killian keek even omlaag, maar hij richtte zijn blik al snel weer op mij met een verdrietig glimlachje. 'Ik zou willen dat je met me mee kwam, voor mij, niet om de held te spelen, maar voor mijn hart die zo naar je verlangd.' Mijn glimlach word bij elk woord wat hij zegt steeds breder. Hij kon toch soms een romanticus zijn. 'Maar ik wil je niet dwingen om mee te gaan, de keus is aan jou.' ik zag de twinkeling in Henry's ogen. hij had natuurlijk alles gehoord en een teruggekeerde Storybrooke was zijn droom. Ik sluit heel even mijn ogen en slaak een kleine zucht, maar en komt al gauw een klein ondeugend glimlachje op mijn gezicht. 'Dan moeten we maar eens onze koffers inpakken Henry,' Henry sprong direct overeind en rende naar zijn koffer. Ik liep dichter naar Killian toen gaf hem een zoen. 'Laten we een kijken wat er in al die tijd van Storybrooke is geworden,'

“I knew the moment I saw him that I never stopped loving him.”

Always follow your dreams or else you'll live in a nightmare

17 sep 2016 - 22:46 Amazon_Olympian is offline

Amazon_Olympian 2265

Quinn Rayna Mills
/ Daughter of Regina Mills / / / Outfit

"Rot op..." siste Jo naar Hades, "Ga weg en kom nooit meer terug..." ik merk dat dat Jo elk moment kan flippen. "Geen zorgen kind. Mijn werk zit hier allang weer op. Hmmmm," Hades kijkt op zijn horloge. "ik loop door jullie twee zelfs achter op schema." Hades verdween en Jo en ik waren nu weer alleen achter. Jo had haar magie weer, dus ik moest voor haar oppassen. "Ik houd je in de gaten Jo!" daarna liet ik mezelf snel verdwijnen. Ik keek waar ik was terecht gekomen. Ik herkende het grote witte gebouw waar ik deze dag in wakker was geworden. Had de vloek me bij mijn moeder laten wonen? Langzaam liep ik dichter naar het huis toe. Voor het huis blijf ik even stilstaan. Mijn vinger is nog net bij de deurbel, als ik deze terugtrek. Was ik klaar voor de confrontatie met mijn moeder? Ik had haar steun nu meer dan ooit nodig na alles wat er was gebeurd. "Jank niet zo kind!" hoor ik de stem van grootmoeder Cora in mijn hoofd. Op dat moment weet ik het, ik moest aanbellen en dat deed ik ook direct. Ik had mijn moeder nodig...

Graham Humbert
/ / Sheriff of Storybrooke / / Outfit

Ik hoor de vrolijke lach van Gold weer, maar zie hem nergens meer. Hij had me naar een bos gebracht. Ik haalde opgelucht adem. eindelijk was ik van hem af. Ik kijk geschrokken op wanneer ik een schim mijn kant op zie komen. Iets in mij zeg dat ik het op een rennen moet zetten. "Geef me je hart!" hoor ik de schim schreeuwen. Ik ren zo hard als dat mijn benen me kunnen dragen. Het bos verdwijnt en opeens ren ik in de gangen van een duister kasteel. Opnieuw veranderd het landschap dit keer was het een strand met gigantische golven die mij bijna lieten verdrinken. 'Goed zo, sheriff.' klinkt de stem van gold. ik kijk om me heen, maar zie hem nergens, dan struikel ik over een rots en blijf uitgeput op het strand liggen. Ik kon deze strijd niet winnen.

[ bericht aangepast op 17 sep 2016 - 22:51 ]

If no one else will defend the world then I must

18 sep 2016 - 13:07 ChiIdhood is offline

ChiIdhood 3029

Jo Mari Gold The Dark Angel
"She is 10% Luck, 20% Skill..."

"15% Concentrated Power of Will... 5% Pleasure, 70% Pain... And a 100% Reason to Remember the Name..."

"Geen zorgen kind. Mijn werk zit hier allang weer op. Hmmmm," Hades kijkt op zijn horloge. "ik loop door jullie twee zelfs achter op schema." hij verdween waardoor Quinn en ik achterbleven, "Ik houd je in de gaten Jo!" zegt Quinn en verdwijnt. Oké, nou dat werkt goed, iemand in de gaten houden en vervolgens verdwijnen...
Ik loop even heen en weer, wat moet ik doen, terug naar de winkel? Die is in ijs volgens mij, terug naar The Dark One? Ik kan hem in ieder geval wat vragen, waar the hell is hij? Ik bedoel, hij is hopelijk niet zo dom om op dezelfde plek te blijven.
Waar ben je? Ik moet met je praten
Laat ik door zijn hoofd heen gaan, weet hij ook meteen dat ik weer magie heb.

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

18 sep 2016 - 13:26 DarkOne is offline

DarkOne 2666

Killian Jones/Captain Hook
Ze sloot even haar ogen en ze slaakte een kleine zucht maar al gauw kwam er een ondeugend glimlachje op haar gezicht en ik grijnsde naar haar. 'Dan moeten we maar eens onze koffers inpakke Henry.' Henry sprong direct overeind en rende naar zijn koffer, mijn hart maakte een sprongetje van blijdschap toen Emma die woorden uitsprak, eindelijk hoef ik haar niet meer te missen. Emma liep dichter naar me toe en gaf mij een zoen, ik trok haar even dichter tegen me aan en kuste haar op haar mooie zachte lippen. 'Laten we eens kijken wat er in al die tijd van Storybrooke is geworden.' ik glimlachte gaf haar nog een kus op haar voorhoofd. 'Ik hou van je Emma,' zei ik daarna hielp ik de twee met hun koffers inpakken, en gingen we met zijn drieeen terug naar Storybrooke.

Don't trust the darkness

Rumplestiltskin

Ik zag dat de Sheriff op de grond viel, ik grijnsde en langzaam liep ik naar hem toe ik knielde me bij hem neer en grijnzend streelde ik zijn bezwete gezicht. 'Ach kan je het niet winnen dearie?' ik lachte en in een keer stak ik mijn hand in zijn borstkast en trok ik zijn hart eruit, ik toverde een houten kistje waar ik zijn kloppede hart in stopte, en toverde het kistje dan ergens op een veilige plek, ik stond weer op, liep terug naar mijn stoel en liet tegelijkertijd de illusie verbreken.
Mijn lach verdween even toen ik de stem van die smerige Jo in mijn hoofd hoorde.
Waar ben je? Ik moet met je praten.
Hoorde ik haar zeggen ik siste even, echt serieus moest ze dat nou zeggen?
Dat gaat je niks aan kind, en je moet niks... ineens bedachte ik me dat ze dit alleen kon met magie, hoe? hoe heeft ze die armbanden af gekregen?
Hoe the hell, kom jij weer aan magie?'[i/] vroeg ik dreigend.

18 sep 2016 - 23:31 nakito is offline

nakito 1314

Regina Mills 'The Evil Queen'
“The Evil Queen is inside me, always trying to get out”

Ik was al een tijdje bezig met het brouwen van de locatiespreuk toen ik mij besefte dat ik nog een aantal ingrediënten thuis had liggen. Bovendien kon ik misschien iets bruikbaars vinden in de slaapkamer waar Rumplestilskin verschenen was. Ik liet het goedje pruttelen op een laag vuurtje en verdween in een paarse wolk. Ik kwam in mijn slaapkamer terecht, waar ik de grond afspeurde naar iets wat ik kon gebruiken. Er verscheen een glimlach op mijn gezicht toen ik een haar op de vloer vond. Voorzichtig pakte ik het op en stopte het in een leeg glazen buisje. Of de haar nou van Rumple of Graham was, dit zou in ieder geval moeten werken. Ik liep naar de kast en haalde er een aantal spulletjes uit. Vlak voordat ik wilde verdwijnen klonk de bel. Dat verbaasde mij want ik verwacht geen bezoek. Zuchtend loop ik de trap af en open de deur. Geschokt blijf ik staan, ik ben totaal overrompelde door de persoon die voor mijn deur staat. Een jonge vrouw met glanzend zwart haar en knalrode lippen staat tegenover mij. Ik probeer mij er zelf er van te overtuigen dat ik niet aan het dagdromen ben. "Rayna.. Ik bedoel Quinn.. Quinn Rayna Mills" krijg ik stamelend over mijn lippen. Ik ben ook echt een idioot, nog niet eens in staat om een normaal gesprek met mijn dochter te voeren. Ik glimlach naar de jonge vrouw, ik probeer haar reactie te peilen. Het liefst was ik meteen naar haar toegenomen en haar in mijn armen genomen, maar ik weet niet of ze dat waardeert. Ik weet niet eens waarom ze hier zomaar naar mij toe komt. Voorzichtig doe ik een stapje naar haar toe. Het voelt redelijk ongemakkelijk, dit is geen kind meer maar een volwassen vrouw. Hoe ga ik hier mee om? Nog nooit in mijn leven had ik mij zo onzeker gevoeld over iets. "Ik heb je gemist," zeg ik zachtjes. Ik krijg dat warme gevoel van binnen, wat ik ook bij Henry voel. Ook al ken ik Quinn amper, ik ben haar moeder en daarom hou ik van haar, er bestaat geen sterkere liefde dan moederliefde.

When you believe your dreams come true

19 sep 2016 - 18:07 ChiIdhood is offline

ChiIdhood 3029

Jo Mari Gold The Dark Angel
"She is 10% Luck, 20% Skill..."

"15% Concentrated Power of Will... 5% Pleasure, 70% Pain... And a 100% Reason to Remember the Name..."

Dat gaat je niks aan kind, en je moet niks... ik keek verwonderd op, nog een antwoord ook! Ik dacht dat hij me compleet zou gaan negeren! Een zucht verlaat mijn mond, nee joh, gaat me niets aan, misschien handig om te weten dat er een persoon rondloopt dat letterlijk alles weet!?
Hoe the hell, kom jij weer aan magie? vroeg hij dreigend waardoor ik met mijn ogen rolde, dan moet hij me maar gewoon vertellen waar hij is!
Dat wou ik je dus vertellen.... zeg ik zuchtend, Daarom moet ik naar je toe, dus vertel, waar the fu- ik liet de woorden in zijn hoofd snel stoppen, niet spotten met de duivel word er wel gezegd, hij is volgens mij de duivel, Waar ben je? sis ik naar hem.

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

19 sep 2016 - 18:42 MissRosaline is offline

MissRosaline 65

Emma Swan "The Savior"
America, Storybrooke, Killian&Henry — Outfit

Killian had mij naar zich toegetrokken en glimlachend gaf hij mij nog een kus op mijn voorhoofd. 'Ik hou van je Emma,' zei hij. Samen met Killian en Henry was ik bezig de koffers in te pakken. ik probeerde het zo snel mogelijk te doen, maar ik was waarschijnlijk eigenlijk heel langzaam bezig. Henry was allang klaar en stond al op mij te wachten. Ik versnelde het tempo wat meer. 'Oké, we kunnen,' zei ik vastberaden. Ik controleerde of ik alles goed had afgesloten in het huis. Ik vroeg me af of ik dit huis ooit nog eens zou zien. Ach wat boeide dat huis nou? Ik had Killian weer terug.
Na een vrije lange autorit zie ik dan eindelijk het bordje, Welcome to Storybrooke, lees ik van het bord. 'Hier zijn we dan weer,' fluister ik zachtjes. 'Storybrooke,'

“I knew the moment I saw him that I never stopped loving him.”

[ bericht aangepast op 19 sep 2016 - 18:43 ]

Always follow your dreams or else you'll live in a nightmare

Index RPG Actieve Topics Zoek