Never grow up, it's a trap.
Cat
Never grow up, it's a trap.
|
|
'Waarom ik ook?' vraagt de jongeman.
Ik vraag me af of de jongen echt zo achterlijk is, of dat hij slechts doet alsof. 'Volgens mij heb jij een les gemist,' zeg ik, zonder mijn ogen van hem af te houden. Misschien dat dit "gesprek" zo onderhand in een staarwedstrijdje aan het overslaan is, maar zie ik eruit alsof het me ook maar iets interesseert? Precies. De jongen rookt zijn sigaret op, trapt deze uit en steekt direct weer een nieuwe sigaret op. Ah, een kettingroker. Ik moet niet vergeten een bus deo mee te nemen vanmiddag, voordat alles straks naar sigarettenrook gaat stinken. Nu heb ik standaard wel een bus deo in mijn tas zitten, maar ik vraag me af of ik daar wel genoeg aan zal gaan hebben. De jongen went zijn blik af. Ik besluit dat moment te pakken om kort om me heen te kijken en mijn blouse glad te strijken. Niet dat het nu heel verkreukeld zat of iets dergelijks, maar er zit net zo'n vervelende, oncomfortabele plooi in. Zo'n plooi die extra oncomfortabel is doordat ik nog altijd nat ben van de sproeiers. Gelukkig is het zonnig en droogt mijn kleding zo snel, terwijl ik mijn tijd hier sta te verdoen aan een bijdehante snotaap. Ik mag hopen dat het gesprek niet al te lang meer aanhoudt, want ik wil me redelijk graag even omkleden. Sinds de "meneer sixpack" opmerking van vandaag voel ik me eerder een stuk tentoongesteld vlees in mijn nu weinig verhullende kleding. Fan-tas-tisch. De jongen kijkt dan weer mijn kant op en lijkt mijn ogen op te zoeken. Iets waar ik weinig problemen mee heb. Wel krijg ik de indruk dat hij me als het ware probeert te lezen. Ach, er valt toch niets van mijn gezicht af te lezen, dus hij doet maar. Een raaf komt op zijn schouder zitten. Avan spreekt haar toe terwijl hij over haar kop aait. De raaf went zich vervolgens tot mij, met haar doordringende en bloedrode ogen. Het lijkt haast alsof ze is weggevlogen uit de eerste de beste horrorfilm, maar ik voel me er niet bepaald door geïntimideerd. 'Heb je nog meer vragen, of mag ik nu gaan?' vraag ik quasinonchalant. Vanuit mijn ooghoeken zie ik Cat Jo benaderen. Blijkbaar wilt ze iets onder vier ogen bespreken. Ik besluit er geen aandacht aan te schenken, want waarom zou ik? |
[ bericht aangepast op 12 juli 2016 - 23:05 ]
"A good book is always good, no matter how many times you've read it."
|
Sinds er niet zo veel te doen was op het moment begon de zwartharige dame te lopen naar de aula, waar ze plaats nam aan een van de lege tafels. Haar blik gleed rond door de kantine en met een zucht pakte ze haar iPhone en oordopjes uit haar handtas, deed de oordopjes in de telefoon en zocht een liedje in haar Spotify lijst. Hier klikte ze 'Stressed Out' van Twenty One Pilots aan. Vervolgens stond ze maar weer op en liep naar haar kluisje toe, om boeken te wisselen. Genoveva vond het op school altijd koud en hierdoor rilde ze ook lichtjes toen ze aankwam in een andere gang. ''Ugh,'' klonk er zachtjes uit haar mond en ze maakte haar kluisje open, pakte het boek die ze nodig had en sloot het kluisje weer. Vervolgens beende ze snel naar buiten, waar de zon scheen en het wel warm was. Genoveva hield niet van te veel kou of te veel warmte, maar ze had het vaak liever wat warmer dan koud. Zodra ze merkte dat ze een antwoord had van haar vriendin, ontgrendelde ze haar mobiel weer en begon een antwoord te typen. From: Genoveva Na dit zette ze 'Treat You Better' van Shawn Mendes op en nam ze plaats op een of ander muurtje in de zon. Ze sloot haar ogen en genoot eventjes van het mooie weer en het feit dat het eventjes rustig was. Ze had zich echt heel erg geërgerd aan de twee meiden tijdens de zwaardvechten les. Doodergeren, zou zouden velen het beschrijven, maar in het geval van Genoveva was de uitspraak 'doodergeren' nogal een don't. Zodra ze haar ogen weer open had en Iphigeneia op het plein zag, begon ze te glimlachen en deed haar muziek uit. Waarna ze haar telefoon in haar tas deed en opstond. ''Eindelijk je bent er! Zwaardvechtles waarin je theorie gaat behandelen met allerlei mensen die zich te goed vinden voor dat en meteen wilden vechten is een hel.'' begon Genoveva te brabbelen. Kort ging haar hand door haar lange, zwarte lokken''Oh, misschien is hel niet zo'n goede benaming, ach whatever. Zeus en Athena moeten leren hun kinderen op te voeden, niet normaal zeg.'' ging ze verder. ''Hoezo ben je zo laat overigens?'' |
|
kip is lekker daarom heet ik drumstick
Avan Odin Ravens
"What? I am just smoking"
'Hé, mag ik er ook één?' vraagt Cat aan Ava, Avan kijkt even naar haar, zucht even en geeft het pakje sigaretten aan Cat. 'Jo, kan ik even iets met je onder vier ogen bespreken?' ik kijk haar verast aan, "Natuurlijk..." zeg ik als ik mijn peuk uit mijn mond haal. |
het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]
Cat
[ bericht aangepast op 12 juli 2016 - 23:45 ]
Never grow up, it's a trap.
|
|
En ja hoor, deze snotaap heeft gewoon nog een vraag. Hoe-ra. Wanneer mag ik eindelijk eens omkleden en trainen?
'Wat gebeurt er als je niet komt bij het nablijven?' Vroeg hij dat nu echt? Het lijkt er wel op. Nogmaals, lef. Of is het een act? Ik ben gaan twijfelen door zijn houding naar mij toe. Ach, wat maakt het uit. Het is even irritant. 'Dan heb je een nog groter probleem.' Ik haal nonchalant mijn schouders op, om te laten zien dat het niet mijn probleem zou zijn. Het boeide me niet. Echt niet. Wat mij betreft blijven die snotapen allemaal lekker thuis. Maar ja, orders zijn orders en het is en blijft Erwin die ze gegeven heeft. Ik kan er niet onderuit. Maar als deze jongen straks niet op komt dagen, dan kaart ik het gewoon door naar het schoolhoofd. Probleem opgelost, voor mij dan. Deze Avan wordt er waarschijnlijk niet vrolijker van. 'Mag ik nu eindelijk door, of wacht je soms tot ik hier aan de grond vastgeroest ben?' Mijn woorden hadden een licht spottende ondertoon. Ja, dat voelt goed. Ik heb het idee dat dit niet zo'n drama queen is als die dochter van Zeus, die direct bij het schoolhoofd of haar vader of whatever uit moest gaan huilen, dus hij kan het vast wel hebben. Sterker nog, hij is toch degene die mij uit is gaan dagen? Hij heeft erom gevraagd. Terwijl ik op een reactie wacht, rol ik de mouwen van mijn blouse tot halverwege mijn onderarmen op. Natuurlijk niet op zo'n manier dat direct de gehele mouwen verpest zijn door honderden kreukels, maar op een manier waardoor het er nog enigszins toonbaar uitziet, ondanks de natte stof. |
"A good book is always good, no matter how many times you've read it."
Avan Odin Ravens
"What? I am just smoking"
'Ten eerste,' zegt ze. 'Wil ik je bedanken voor het redden van mijn leven bij die irritante directrice. Maar ik ben eigenlijk gekomen omdat ik weet dat jij ook na moet blijven. Waarschijnlijk kan jou dat niets boeien en ga je gewoon weg, maar misschien kunnen we het saaie nablijfuurtje veranderen in iets spannends. Ik dacht, misschien kunnen we een goeie prank uithalen met Mister Spierbal, of Levi of hoe die ook heet. Een goeie stunt. Alleen weet ik niks te bedenken. Heb jij nog een idee?' Ik lach even, een prank uithalen is helemaal nog niet zo'n gek idee... Ik denk even na, Iets stelen, vervolgens verstoppen, hij gaat naar de directrice, wij leggen het snel terug, ze komt kijken maar denkt dat hij gek is...? Nee... Al een keer gedaan... Opeens komt er een goed idee in me op, "Anders gaan we heb dronken voeren..." zeg ik met een grijns, "En dan allemaal dingen vragen zoals geheimen..." Ik ging verder in gedachten, en dan toevallig de geheimen door de microfoon van de school heen vertellen. Maar ik besloot dat niet te vertellen aan Cat, dat pleziertje wou ik mezelf even gunnen, "Wat dacht je daarvan?" |
het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]
|
|
Hij lacht om mijn opmerking over het aan de grond vastroesten. Wat heeft iedereen met lachen om mijn opmerkingen vandaag?
'Als dat kan, graag zelfs..' Ik onderdruk de neiging met mijn ogen te rollen. Hij is immers degene die me hier ophoudt. Het is grappig dat hij het op dezelfde spottende manier zegt. Hij probeert me echt te spiegelen. Ik geef verder geen kick, gewoonweg omdat het me daarvoor te weinig doet. Het is niets meer dan een brutale snotaap. 'Ik heb nog een ding..' Oh God, ik kom hier nooit weg. '..Of als je erop ingaat meerdere dingen..' Nou, in dat geval is de keuze snel gemaakt. '..Je geheimen zijn niet veilig Levi..' Oh, daar komt de aap uit de mouw. Hij is een Joey de Orc de tweede. Ik kan maar beter oppassen dat hij mijn hand niet vastpakt, ha ha. Het blijft even stil. Is hij mijn gedachten nu soms aan het lezen? Het zou me niets verbazen. Succes met graven naar mijn geheimen. 'En nee, ik ga niet naar mijn vader of naar de directrice omdat je niet aardig tegen me bent, ik heb je inderdaad zelf uitgedaagd..' Hij begint te grijnzen. De jongen doet me ergens denken aan Yeager. Die is net zo standvastig. Of eigenlijk gewoonweg koppig. 'Ik vraag me af of jouw "uitdaging" boeiender is dan de dingen die ik anders nu zou gaan doen,' antwoord ik, nog altijd op quasi nonchalante toon. |
"A good book is always good, no matter how many times you've read it."
Avan Odin Ravens
"What? I am just smoking"
het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]
|
|
Ik mag mezelf gelukkig prijzen met de weinige informatie die ik hem eigenlijk gegeven heb. Wat boeit het mij als hij weet dat ik hem een snotaap vindt, of dat ik hem vindt stinken, of dat een of andere grapjas me graag aanspreekt op mijn spiermassa.
'Goed, nu kan ik in ieder geval open kaart met je spelen. Vertel je uitdaging nu maar. We hebben niet allemaal de tijd om de hele dag op een pleintje te gaan staan roken.' Het valt me op dat hij hier duidelijk van geniet, maar ik geef mezelf niet zo makkelijk prijs. In tegendeel. Misschien dat ik hier zelfs ook nog wel plezier aan kan beleven. Ik bedoel, snotapen beledigen zonder het hardop uit te spreken? Men kan het me niet verbieden te denken aan hoe irritant ik ze eigenlijk vindt. Ieder voordeel heeft zijn nadeel. Wauw, ik word nog eens positief. Ik kijk de jongen strak aan, duidelijk makend dat ik mij laat intimideren noch op de kast laat jagen. Ik wacht zijn "uitdaging" rustig af. |
"A good book is always good, no matter how many times you've read it."
Avan Odin Ravens
"What? I am just smoking"
het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]
|
|
Ha-ha. Te bang om een sigaret aan te nemen van mijn ouders. Hij moest eens weten. Niet dat ik dat nu aan hem op gan hangen. Nee.. Ik denk er niet aan. Letterlijk. En wat de uitdaging betreft, ik weet het niet. Als ik de jongen zijn gezicht zo bekijk, krijg ik de indruk dat er een addertje onder het gras zit. Eigenlijk hoef ik zijn houding daar niet eens voor te observeren, want de afgelopen minuten heeft hij al genoeg van zijn persoonlijkheid prijs gegeven.
'Speel eerst zelf maar eens open kaart, voordat je als een watje een vuil spel gaat spelen.' Ik kruis mijn armen voor mijn borst en kijk hem nog altijd recht in de ogen, ook al begint zijn hoofd nogal vermoeiend te worden, wat mij betreft. Ugh, ik wil gewoon mijn spullen pakken en het veld op. Deze snotapen hebben wel weer genoeg aan me lopen trekken deze ochtend. Kunnen ze niet gewoon in een hoekje wegkruipen en zichzelf daar gaan zitten vermaken? Het zou mijn dag in ieder geval een stuk beter maken. |
"A good book is always good, no matter how many times you've read it."
Avan Odin Ravens
"What? I am just smoking"
het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]
‘You must go on’. thrishanakru —> Gashina
