Soort identiteitscrisis, omdat ik voor het eerst in mijn leven niet weet wat ik met mijn zomervakantie ga doen. En omdat ik vakken moet kiezen voor volgend jaar en eigenlijk nog wel iets extra's wil doen, maar eigenlijk ook weer niet en er gewoon te veel leuke vakken zijn om te volgen en moet ik daar dan maar gewoon nu niet over denken en er in mijn derde jaar maar weer naar kijken, of nu al extra dingen gaan doen, zodat ik in mijn derde jaar niet zoveel keuzestress krijg/niet mezelf ga volplannen omdat ik veel te veel dingen wil doen.
Ik heb eigenlijk het gevoel dat ik steeds al veel te vastbesloten raak op bepaalde plannen (terwijl ik als iemand ernaar vraagt eigenlijk niks anders kan zeggen dan: IK WEET HET NOG NIET, DAT KOMT LATER), terwijl ik zelf ook wel weet hoe veranderlijk ik daarin ben en dat het zomaar zo kan zijn dat ik over een tijdje iets heel anders wil. En als ik dan op gegeven moment erachter kom dat iets wat ik heel lang wilde het toch niet voor mij is, dan krijg ik weer van dit soort struggles :')
Mijn hoofd zit echt te vol op het moment, maar het is ook niet handig dat ik aan de ene kant overstroom van enthousiasme en motivatie en aan de andere kant nog niet eens genoeg discipline heb om mezelf aan het werk te zetten en ik moet nu gewoon studeren voor mijn tentamen en dat werkstuk afmaken en helemaal niet bezig zijn met plannen voor de toekomst, dus waarom denk ik hier dan überhaupt zoveel aan?
"Take my advice; I don't use it anyway."