• Sea Side Catholic High School
    "Where students come first"

    P L O T
    Deze rpg speelt zich af op een Highschool in Santa Monica. Een school met meer dan tienduizend leerlingen. Op klaarlichte dag wordt een van de leerlingen dood aangetroffen bij een van de WC's. Het is de American Footballer Jack Freeman die misschien wel de populairste jongen van de school is, maar populair betekent niet persé geliefd. Misschien is het zijn vriendin, met wie hij al tijden ruzie had, of zijn ex, jaloerse beste vrienden of zijn ergste vijanden.
    Al snel is de politie ter zake die alle leerlingen noodgewongen binnen wilt houden, maar onder hen zit ook de moordenaar. Waarom is de moord gepleegd en wie is de dader?
    Het enige wat opvalt aan de moord is dat Jack Freeman is neergestoken en dat een zakdoek bij hem ligt waar met bloed '#1' op geschreven staat. Zijn andere leerlingen ook in gevaar?

    S C H O O L


    SCHOOL INFO
    Name — Sea Side Catholic High School, oftewel SSCH
    Location — Santa Monica, California, USA.
    Established — 1973
    Colours — sea foam white & sea blue
    Mascot — Danny the Dolphin


    G R A D E S
    Freshman: 14 tot 15 jaar oud.
    Sophomores: 15 tot 16 jaar oud.
    Juniors: 16 tot 17 jaar oud.
    Seniors: 17 tot 18 jaar oud.

    Wij focussen op de upperclassmen, oftewel de juniors en de seniors.

    S P O R T E N
    American Football

    Trainer: Darren Eliot
    Captain/Quarterback: Jack Freeman †
    Runningback: Evan Jordan Ambrose


    Cheerleaden

    Trainer
    Captain: Quinn Rebecca Grey
    Co-captain: Virginia 'Gigi' Sigourney Desjardins
    Rest van het team:
    - Adriana Elisa Collier
    - Jaimie Anne Patterson
    - Brooke Jasmine Rhodes
    - Emilie Aspyn Michel


    Basketball

    Trainer: Darren Eliot
    Captain/small forward: Angus Till Eisenhower


    Soccer

    Trainer: Darren Eliot
    Captain: Brooke Jasmine Rhodes


    Hockey

    Trainer:
    Captain/middenvelder: Jaimie Anne Patterson
    Aanvalster: Virginia 'Gigi' Sigourney Desjardins


    Zwemmen
    :
    Trainer
    Santiago Miguel Chavez
    Emilie Aspyn Michel


    Overige activiteiten
    Feestcommissie

    Voorzitter: Virginia 'Gigi' Sigourney Desjardins
    Vicevoorzitter: Jaimie Anne Patterson


    Tekenclub
    Mitchel "Mitch" Dave Freeman



    R O L L E N
    Naam:
    Geslacht:
    Leeftijd:
    Leerling/dader/politieagent/leraar
    Reputatie:
    Innerlijk:
    Uiterlijk:
    Geschiedenis:
    Familie:
    Relaties:
    Motief: (voor daders alleen)
    Extra:

    Naam — Leeftijd — Rol — Pagina
    Vanaf nu een stop op de rollen! Dit geldt voor alle rollen, maar als je echt nog graag wilt meedoen, stuur mij een pb, dan kijken we samen naar een oplossing.
    Leerlingen
    Brooke Jasmine Rhodes (Ex-vriendin) - Oneira - Topic 1, pagina 3
    Virginia "Gigi" Sigourney Desjardins - Camhanaich - Topic 1, pagina 3
    Janny O'Donnel - B4STILLE - Topic 1, pagina 4
    Quin Rebecca Grey - Malfoys - Topic 1, pagina 5
    Felicia Ashlin Kane - Panix - Topic 1, pagina 5
    Adriana Elisa Collier - NeverTouchMe - Topic 1, pagina 5
    Evita Delgado (Buurmeisje) - Esperite - Topic 1, pagina 5
    Jaimie Anne Patterson - Rigel - Topic 1, pagina 6
    Emilie Aspyn Michel - Dalis - Topic 1, pagina 9
    Layla Forestier - Velaris - Topic 1, pagina 11

    Stuart Terence Stephenson - Miljard - Topic 1, pagina 5
    Evan Jordan Ambrose - Saiph - Topic 1, pagina 6
    Stuart Terence Stephenson - Millard - Topic 1, pagina 6
    Mitchel ‘Mitch’ Dave Freeman (broertje) - GiIderoy - Topic 1, pagina 7
    Santiago Miguel Chavez - AlecLightwood - Topic 1, pagina 9
    Dean Alexander Samuels - ANTI - Topic 1, pagina 10
    Jackson Charles Harper - Rigel - Topic 1, pagina 10
    Alessio Michelangelo Grimaldi - Camhanaich - Topic 1, pagina 11
    Zachary Oliver Sales - Raccoon - Topic 1, pagina 11


    Man gereserveerd voor NeverTouchMe


    Daders
    Angus Till Eisenhower - Thrones - Topic 1, pagina 3
    Bethany Goldstein - Mignon - Topic 1, pagina 3

    Gereserveerd voor MaIfoys


    Slachtoffer
    Jack Sander Freeman - Topic 1, pagina 10

    Politie
    Dominic Matthew Zemo - AlecLightwood - Topic 1, pagina 7
    Sasha Amber Forrester - Oneira - Topic 1, pagina 9
    Frankie "Frank" Ezra Finnigan - Saiph - Topic 1, pagina 11

    Gereserveerd voor Mignon

    Leraren
    Darren Eliot (trainer van teams)- Esperite - Topic 1, pagina 10

    Gereserveerd voor GiIderoy (Directeur)

    R E G E L S
    — Minimaal 150 woorden. Dit is niet veel en prima te doen.
    — Houd je aan de huisregels van Quizlet. Deze zijn onderaan elke pagina te vinden.
    — 16+ is toegestaan, maar meldt het even. Niet iedereen wilt dat lezen.
    — Probeer minstens een keer per week te reageren.
    — Bespeel alleen je eigen personages!
    — Maximaal 3 personages per persoon.
    — Laat het weten als je niet meer mee doet, maar maak nog wel een laatste post, zodat niemand aan jouw personage vast blijft zitten.
    — Alleen ik (GiIderoy) maak nieuwe topics aan.


    B E G I N
    Het is 16 november 2016. Een grijzige dag, maar tot nu toe heeft het nog niet geregend en het ziet er naar uit dat het weer gaat opklaren. Het is koud voor november in California(10C/50F), maar er wordt beloofd dat het morgen en de dagen erna beter wordt.
    Het pauze uur op SSCH is aangebroken en er gaan geruchten rond dat er iemand is neergestoken. Van de details weet nog niemand en sommige denken dat er alleen maar iemand is flauwgevallen of dat iemand een bloedneus heeft. Heel onduidelijk is het allemaal nog. De politie en een ambulance zijn net gearriveerd en de locatie van de steekpartij is afgezet.
    Misschien dat het mensen opvalt dat Jack Freeman mist, maar waarschijnlijk is iedereen druk bezig met die laatste pizzapunt te bemachtigen. Dat kan natuurlijk ook. De derde woensdag van de maand is immers Pizzadag op het SSCH.
    Dan roept de directeur om dat niemand de school mag verlaten. Roken mag op het binnenplein, maar verder worden alle deuren gesloten. Het eerste uur na de pauze gaan nog door(voor de juniors staat Engels op het programma en voor de seniors wiskunde) , maar daarna worden alle lessen en trainingen of andere clubs gecanceld en wordt iedereen in de kantine verwacht voor een belangrijke mededeling…

    Details voor de politie:
    Slachtoffer
    Jack Sander Freeman, 18 jaar, senior, populaire Footballspeler(captain, quarterback), nu zo'n 1,5 uur dood, gevonden bij de wc's op de tweede verdieping door leraar Godsdienst

    De moord
    Steekpartij, neergestoken in halsslagader, slachtoffer is naakt, steekwapen was geen mes, zelfmoord uitgesloten, zakdoek met "#1" op geslachtsdelen gelegd

    Dader
    Rechtshandig (?), groep (?), een van de leerlingen of leraren(?)

    L I N K S
    Rollentopic 1
    Praattopic 1
    Praattopic 2
    Praattopic 3
    Speeltopic 1





    [ bericht aangepast op 23 mei 2016 - 18:49 ]


    And don't forget, Elvendork! It's unisex!

    EVAN JORDAN AMBROSE
    “"I got guns in my head and they won't go, Spirits in my head and they won't go."”

    De hele wiskundeles lang heb ik met mijn pen gespeeld. Ik voel me zo ongelofelijk verveeld dat ik er zonder erbij na te denken, bijna vandoor wilde gaan. Dat plan heb ik echter al meteen gestaakt op het moment dat ik inzag dat er bij elke deurgang minstens één politieagent staat. In dat geval zou ik het nog even uit moeten zitten. Zo erg vindt ik het ook weer niet, omdat ik niets snap van dit hele agenten en afgezetten delen van de school gedoe. Als we daar geen uitleg over krijgen, kom ik in opstand. Toch lijkt het me allemaal niet zoveel te boeien als anderen, welke ik ontzettend verbaast naar de agenten zie staren, om elkaar vervolgens even aan te porren.
    Eenmaal aangekomen in de kantine, zie ik al een aantal mensen ongeduldig afwachten. Ook hier zie ik ergens verderop alweer politie staan, nog even en er zijn meer mensen dan de politie dan leerlingen. Al snel plof ik bij de dichtstbijzijnde vrije tafel neer, omdat ik lopen voor nu even teveel moeite vindt. Mijn tas gebruik ik als kussen en ik wed dat ik in slaap zou kunnen vallen als het hier niet zo druk was geweest.
    Jack kan ik nog steeds nergens vreemd vindt en hij reageert ook al niet op mijn bericht. Dan zoekt hij het ook maar uit, als hij besluit te spijbelen kan ij op z'n minst de moeite doen om dat even te zeggen.


    She was always looking for more..


    Zachary Oliver Sales
    Nerd || So tired, kinda sick || Junior || In the hallway




    De les verliep stroef en haast niemand leek nog op te letten, zelf Zachary niet. Velen zaten te praten over wat er gebeurd zou kunnen zijn en ook de leraar had er zijn gedachten niet echt bij. Zachary had dan zich ook gewoon voorgenomen om alles wat door te lezen en zijn oefeningen thuis af te werken, zoals de prof vroeg eens de bel ging. De meeste leerlingen vertrokken richting de kantine, gezien dit de leerlingen gevraagd werd. Het zou dan hoogstwaarschijnlijk ook gaan over het gespreksonderwerp van de dag en Zach had nu al het Nare voorgevoel dat hij de reden niet wilde weten. Gezien de jongen zijn beste vriend niet had gezien en deze vast al door was naar de kantine bleef Zach nog even in de hang staan.
    Zach had in de verte namelijk al een bekende opgemerkt en wachtte geduldig tot ze ietsje dichterbij was voordat hij naar haar toeliep ."Hey Layla." begroette hij haar met een glimlachje. Het meisje had net zoals hem tot laat doorgewerkt in het dierenasiel en hij was wel blij om vandaag weer een bekend gezicht tegen te komen al was hij ook wel tevreden dat hij Emilie wat beter had leren kennen.


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH


    Santiago Miguel Chavez

    Ik keek op toen ik een bekende stem hoorde. Emilie stond voor me en ik schonk haar een kleine glimlach. Ik haalde mijn schouders op en keek even schichtig rond. De politie was overal en ik was enorm op mijn hoede. "Als de politie zich erin mengt is dit nooit positief voor mensen als ik. Ze hebben het altijd voorzien op Zuid-Amerikanen, en zeker mensen uit Colombia. We zijn direct de hoofdverdachten en de verdenking afschudden is bijna niet mogelijk." zuchtte ik. Ik haalde een hand door mijn haren. "Ik wil hier zo graag weg. Ik voel me verre van veilig, maar ik wil niet dood, dus ik blijf hier maar zitten." Ik haalde heel langzaam en voorzichtig mijn rozenkrans onder mijn shirt vandaan. Ik voelde gewoon de ogen van de docenten op mij branden en ik was heel bang dat als ik een plotse beweging zou maken, ik een kogel in mijn lichaam zou krijgen. Ik zou niet de eerste latino zijn die onschuldig zou sterven aan een politiekogel. Ik zuchtte en legde mijn hoofd neer op de tafel. Ik was wel benieuwd naar wat er aan de hand was, maar het voelde alsof ik wachtte op de tijd wanneer mij werd verteld waarmee ik werd aangeklaagd. Natuurlijk waren hier nog een aantal andere latino's en wat zwarte jongeren, maar ik was toch wel een eenling en de jongen die iedereen graag als zondebok gebruikte. Ik had weinig vrienden, en degenen die ik had, zoals Emilie, zouden me vast niet steunen zodra er ook maar een kleine mogelijkheid was dat ik er ook maar mee te maken had. Ik hield het kruisje aan de rozenkrans stevig vast en wachtte tot het onontkoombare verteld zou worden, als een aangeklaagde die wachtte op de uitspraak van de rechter.


    Dominic Matthew Zemo
    Het was duidelijk dat ik Frank uit zijn concentratie haalde. Dit had ik niet gewild, maar ik had er nu echt even moeilijk mee. Ik wist dat ik sterk moest zijn, het niet ter harte moest nemen, maar ik was nog geen doorgewinterde agent. Ik had geleerd dat het makkelijker werd, maar daar was ik nog lang niet. Het duurde alsnog erg lang voor een geruststellend antwoord, waardoor ik maar doorging naar het volgende onderwerp. Frank was niet de beste met emoties, herrinderde ik me nu, wat een van de redenen was dat ik in dit team was geplaatst. Het had iemand nodig die goed met emoties om kon gaan en ze goed kon lezen. Daarvoor was ik hier geplaatst en dat was mijn werk. Ik moest het gewoon leren te doen en dit alles van me af te laten glijden. Ik vroeg dus maar snel of ik Mitch en zijn moeder op moest gaan halen voor we de aankondiging gingen doen aan alle studenten die zich in de kantine hadden verzameld. Ik knikte bij zijn antwoord, en wilde eigenlijk aan het werk gaan toen hij zich verder nog op me richtte. Zijn woorden deden me lichtjes glimlachen. Dit had ik echt even nodig, hoe ongemakkelijk het er ook uit kwam. "Bedankt, Frank. Die bevestiging had ik echt even nodig, want het feit dat ik hier 5 jaar geleden nog rondliep, maakt dit niet de makkelijkste eerste zaak." zei ik dankbaar, voor ik hem met een klopje op zijn rug verliet om Mitch en zijn moeder uit het kantoortje op te gaan halen. Ik liep er rustig naartoe, terwijl ik alles in mijn hoofd vast een plekje begon te geven, zodat ik makkelijk bij de informatie kon als ik het nodig had tijdens de rest van het onderzoek. Ik opende rustig de deur naar het kantoortje en keek voorzichtig naar binnen, waar ik Mitch zag zitten, samen met een hele trieste vrouw, met een hand om een doorweekte zakdoek. Ik knikte naar mijn collega en schonk de dame een meelevende glimlach. "Gecondoleerd, mevrouw. Het spijt me heel erg van uw verlies. Het had niet mogen gebeuren en we zullen het tot op de bodem uitzoeken." drukte ik haar op het hart. "Ik kom u halen, omdat u en uw zoon hebben aangegeven erbij te willen zijn als we het meedelen aan de medeleerlingen van Jack. Als u zo vriendelijk zou willen zijn om mee te lopen." zei ik tegen de vrouw, en ook tegen de jongen. "Kom je, Mitch?" Hierna nam ik de twee mee richting de rand van de kantine, waar de rest van de agenten stonden. Ik keek even naar Frank. "We gaan zo beginnen. Als u even wacht. Ik moet nog iets bespreken met mijn supervisor." zei ik tegen ze, voor ik op Frank afstapte. "Wat wil je dat ik doe, Frank? Gewoon kijken en zien of me wat opvalt? Of wil je iets anders van me?" vroeg ik wat zacht aan hem. Ik hoefde niet te laten weten aan de nabestaanden dat ik niet wist wat ik moest doen. Ik wilde hun geloof in het kunnen van dit team namelijk niet verminderen, want dat was zeker niet ongegrond.

    [ bericht aangepast op 16 juni 2016 - 23:39 ]


    Bowties were never Cooler

    Emilie Aspyn Michel
    SENIOR || SEVENTEEN

    Home isn't a place, it's a feeling

          "Als de politie zich erin mengt is dit nooit positief voor mensen als ik. Ze hebben het altijd voorzien op Zuid-Amerikanen, en zeker mensen uit Colombia. We zijn direct de hoofdverdachten en de verdenking afschudden is bijna niet mogelijk.", antwoord hij. Ik krijg medelijden met hem. Gewoon omdat hij een 'vreemdeling' (zoals mensen het hier noemen) is wordt hij anders bekeken. Ik wil hier zo graag weg. Ik voel me verre van veilig, maar ik wil niet dood, dus ik blijf hier maar zitten.", voegt hij er nog aan toe. Het is zo erg. Ik zie de politie als een bescherming terwijl hij er zo bang van is. "Er zal wel niets gebeuren, daar ben ik honderd procent zeker van!", zeg ik met een glimlachje. In de hoop dat hij wat gerustgesteld is maar dat betwijfel ik. Ik kijk naar mijn horloge. Hopelijk vertellen ze het ons snel, want ik word na dat uur echt ongeduldig.
         


    Santiago Miguel Chavez

    Emilie's ogen waren groot van medelijden, precies wat ik niet wilde. Ik probeerde het nog uit te leggen, maar haar woorden voelden heel denigrerend naar mij toe. Ze schreef het compleet af, maar zij had heel makkelijk praten. Zij was een blank blond meisje, met geen enkele druppel buitenlands bloed in haar lichaam. Ze was populair, gedroeg zich heiliger dan de Paus zelf, en niemand leek haar niet te mogen. Er was geen enkele mogelijke manier dat zij verdacht zou worden, zelfs als ze het gedaan zou hebben. Waarschijnlijk als ze het had gedaan en zichzelf aangaf, zou ze er nog met een lichte straf vanaf komen, terwijl er voor mij een redelijke kans was dat ik hiervoor onschuldig de cel in verdween en als volwassene werd berecht. Misschien dat ik zelfs terug werd gestuurd naar Colombia om daar een levenslange straf uit te zitten. Ik zou zeker niet de eerste zijn. Ik zuchtte en stond op, om mijn flesje te gaan vullen met water. Natuurlijk hoefde ik geen twee stappen te zetten, of er stond een agent voor mijn neus. "En waar denk jij heen te gaan?" zei hij streng. Hij was 3 koppen groter dan ik en 4 keer breder, maar toch leek hij het nodig te vinden om zich nog breder te maken. "Wat drinken halen, officier." zei ik onderdanig. Ik hoorde hem schamper lachen. "Ik dacht het niet. Ga snel weer zitten of ik zorg ervoor dat je niet meer zal staan." Ik zuchtte en ging weer aan het tafeltje zitten. Achter de man liepen andere studenten wel heen en weer voor water en sapjes, maar dat waren geen latino's. Ik zuchtte en legde mijn hoofd op de tafel. "Hij had me net zo goed direct in de boeien kunnen slaan, want ik ga hier zeker niet weg als vrij man." mompelde ik, voor ik zachtjes aan mijn gebedjes begon. Ik wist bijna zeker dat ik opgepakt zou worden, maar ik kon altijd nog vragen om kracht, hoop, en een eerlijk proces. Het liefst zou ik mijn moeder bellen, maar dat durfde ik niet, bang dat het mis zou gaan en de politie rare dingen zou gaan denken. Je wist het namelijk nooit en na zo'n reactie ging ik geen risico's meer nemen. Ik belde liever straks met een agent aan het tafeltje, en dat ze hoorden wat ik zei, dan dat ik nu belde, en ondanks de privacy wel het risico nam dat ze iets verkeerd zouden verstaan en zouden denken dat ik iets beraamde of mensen waarschuwde.


    Bowties were never Cooler

    Mitchel ‘Mitch’ Dave Freeman
    16 jaar, Junior



    De blik die mijn moeder had toen ze het kantoor binnenkwam zal ik nooit. De blik was zo gebroken en direct besloot ik dat ik de dader nooit, maar dan ook nooit ga vergeven. Ik knuffel haar en woorden zijn niet nodig. Ik ben woedend, maar ik laat mijn moeder niets ervan merken. Ze is zo triest en ik heb moeite met ademhalen. Ik heb haar zo nog nooit gezien. Alles lijkt nu zo realistisch. Zo echt. Ik wil niet dat het echt waar is. Ik sluit mijn ogen terwijl de tranen weer over mijn wangen rollen en alles wat ik kan doen is haar stevig omhelsen. Ik weet niet wat ik moet zeggen en ik heb een brok in mijn keel.
    Ik doe er alles aan om rustig te blijven ademen, want ik wil er zijn voor mijn moeder. Ze is haar zoon verloren omdat iemand een arrogante, lelijke, egoïstische klootzak is. Hoe… Hoe kan je in vredesnaam zoiets doen?!
    ‘Mam,’ zeg ik zacht als ik opkijk, maar zij kijkt niet. Ze blijft snikken en het sloopt me. ‘mam, alsjeblieft. Zeg me alsjeblieft dat alles goed komt.’ Het komt er veel wanhopiger uit dan mijn bedoeling is, maar misschien beschrijft het wel exact hoe ik me voel. Veel wanhopiger dan dat het lijkt.
    ‘Mitch…’ zegt ze zacht en eindelijk kijkt ze op. Ik snak naar adem. Ze ziet er vreselijk uit en haar ogen staan dof. ‘Het komt niet goed.’ Ik slik en sla mijn blik dan weg. Ik blijf haar hand vasthouden, maar verder staar ik nu uit het raam terwijl ik de tranen weg blijf slikken.
    De agent komt weer binnen en ik sta langzaam op. Zwijgend volg ik hem richting de kantine en bij het zien van alle leerlingen die nog geen idee hebben wat er aan de hand is, breekt mijn hart nogmaals in 10.000 kleine stukjes.
    De agent gaat naar zijn collega’s en ik kijk mijn moeder even aan.
    ‘Ga naar je vrienden Mitch. Je hebt ze nodig,’ zegt mijn moeder.
    ‘Maar mam… Ik heb jou ook nodig. Jij hebt mij nodig,’ zeg ik zacht met grote ogen.
    ‘Luister naar me Mitch. Ga naar je vrienden. Zij kunnen er op dit moment beter voor je zijn. Ik red me wel.’ Zegt ze en ik bijt mijn lip. ‘Alsjeblieft?’
    Zonder nog eens om te kijken, loop ik verder de kantine in. De eerste mensen die ik ken en mag, zijn Santiago en Emilie. Santiago loopt net weg, dus ik laat me naast Emilie zakken en staar voor me uit. Ik zeg niets en kijk haar ook niet aan. Ik kan dat niet. Dan komt Santiago weer zitten, maar nog steeds kijk ik niet op. Ik snap het gewoon niet

    [ bericht aangepast op 19 juni 2016 - 19:29 ]


    And don't forget, Elvendork! It's unisex!