[RPG][150] Zakdoekje leggen, niemand zeggen [Speeltopic] - Speeltopics

23 mei 2016 - 18:45 JamesPotter is offline

Sea Side Catholic High School
"Where students come first"

P L O T
Deze rpg speelt zich af op een Highschool in Santa Monica. Een school met meer dan tienduizend leerlingen. Op klaarlichte dag wordt een van de leerlingen dood aangetroffen bij een van de WC's. Het is de American Footballer Jack Freeman die misschien wel de populairste jongen van de school is, maar populair betekent niet persé geliefd. Misschien is het zijn vriendin, met wie hij al tijden ruzie had, of zijn ex, jaloerse beste vrienden of zijn ergste vijanden.
Al snel is de politie ter zake die alle leerlingen noodgewongen binnen wilt houden, maar onder hen zit ook de moordenaar. Waarom is de moord gepleegd en wie is de dader?
Het enige wat opvalt aan de moord is dat Jack Freeman is neergestoken en dat een zakdoek bij hem ligt waar met bloed '#1' op geschreven staat. Zijn andere leerlingen ook in gevaar?

S C H O O L

SCHOOL INFO
Name — Sea Side Catholic High School, oftewel SSCH
Location — Santa Monica, California, USA.
Established — 1973
Colours — sea foam white & sea blue
Mascot — Danny the Dolphin

G R A D E S
Freshman: 14 tot 15 jaar oud.
Sophomores: 15 tot 16 jaar oud.
Juniors: 16 tot 17 jaar oud.
Seniors: 17 tot 18 jaar oud.
Wij focussen op de upperclassmen, oftewel de juniors en de seniors.

S P O R T E N

R O L L E N

Naam — Leeftijd — Rol — Pagina
Vanaf nu een stop op de rollen! Dit geldt voor alle rollen, maar als je echt nog graag wilt meedoen, stuur mij een pb, dan kijken we samen naar een oplossing.
Leerlingen
Brooke Jasmine Rhodes (Ex-vriendin) - Oneira - Topic 1, pagina 3
Virginia "Gigi" Sigourney Desjardins - Camhanaich - Topic 1, pagina 3
Janny O'Donnel - B4STILLE - Topic 1, pagina 4
Quin Rebecca Grey - Malfoys - Topic 1, pagina 5
Felicia Ashlin Kane - Panix - Topic 1, pagina 5
Adriana Elisa Collier - NeverTouchMe - Topic 1, pagina 5
Evita Delgado (Buurmeisje) - Esperite - Topic 1, pagina 5
Jaimie Anne Patterson - Rigel - Topic 1, pagina 6
Emilie Aspyn Michel - Dalis - Topic 1, pagina 9
Layla Forestier - Velaris - Topic 1, pagina 11

Stuart Terence Stephenson - Miljard - Topic 1, pagina 5
Evan Jordan Ambrose - Saiph - Topic 1, pagina 6
Stuart Terence Stephenson - Millard - Topic 1, pagina 6
Mitchel ‘Mitch’ Dave Freeman (broertje) - GiIderoy - Topic 1, pagina 7
Santiago Miguel Chavez - AlecLightwood - Topic 1, pagina 9
Dean Alexander Samuels - ANTI - Topic 1, pagina 10
Jackson Charles Harper - Rigel - Topic 1, pagina 10
Alessio Michelangelo Grimaldi - Camhanaich - Topic 1, pagina 11
Zachary Oliver Sales - Raccoon - Topic 1, pagina 11

Man gereserveerd voor NeverTouchMe

Daders
Angus Till Eisenhower - Thrones - Topic 1, pagina 3
Bethany Goldstein - Mignon - Topic 1, pagina 3

Gereserveerd voor MaIfoys

Slachtoffer
Jack Sander Freeman - Topic 1, pagina 10

Politie
Dominic Matthew Zemo - AlecLightwood - Topic 1, pagina 7
Sasha Amber Forrester - Oneira - Topic 1, pagina 9
Frankie "Frank" Ezra Finnigan - Saiph - Topic 1, pagina 11

Gereserveerd voor Mignon

Leraren
Darren Eliot (trainer van teams)- Esperite - Topic 1, pagina 10

Gereserveerd voor GiIderoy (Directeur)

R E G E L S

B E G I N
Het is 16 november 2016. Een grijzige dag, maar tot nu toe heeft het nog niet geregend en het ziet er naar uit dat het weer gaat opklaren. Het is koud voor november in California(10C/50F), maar er wordt beloofd dat het morgen en de dagen erna beter wordt.
Het pauze uur op SSCH is aangebroken en er gaan geruchten rond dat er iemand is neergestoken. Van de details weet nog niemand en sommige denken dat er alleen maar iemand is flauwgevallen of dat iemand een bloedneus heeft. Heel onduidelijk is het allemaal nog. De politie en een ambulance zijn net gearriveerd en de locatie van de steekpartij is afgezet.
Misschien dat het mensen opvalt dat Jack Freeman mist, maar waarschijnlijk is iedereen druk bezig met die laatste pizzapunt te bemachtigen. Dat kan natuurlijk ook. De derde woensdag van de maand is immers Pizzadag op het SSCH.
Dan roept de directeur om dat niemand de school mag verlaten. Roken mag op het binnenplein, maar verder worden alle deuren gesloten. Het eerste uur na de pauze gaan nog door(voor de juniors staat Engels op het programma en voor de seniors wiskunde) , maar daarna worden alle lessen en trainingen of andere clubs gecanceld en wordt iedereen in de kantine verwacht voor een belangrijke mededeling…

Details voor de politie:
Slachtoffer
Jack Sander Freeman, 18 jaar, senior, populaire Footballspeler(captain, quarterback), nu zo'n 1,5 uur dood, gevonden bij de wc's op de tweede verdieping door leraar Godsdienst

De moord
Steekpartij, neergestoken in halsslagader, slachtoffer is naakt, steekwapen was geen mes, zelfmoord uitgesloten, zakdoek met "#1" op geslachtsdelen gelegd

Dader
Rechtshandig (?), groep (?), een van de leerlingen of leraren(?)

L I N K S
Rollentopic 1
Praattopic 1
Praattopic 2
Praattopic 3
Speeltopic 1

[ bericht aangepast op 23 mei 2016 - 18:49 ]

And don't forget, Elvendork! It's unisex!

29 mei 2016 - 21:21 Danes is online

Danes 32980

Angus Till Eisenhower
"Ich tu dir weh
Tut mir nicht leid."
Culprit — 18 — Hongerig

Angus schrok even op van de hand die op zijn schouder beland was. Toen het zijn beste vriend bleek te zijn, ademde hij opgelucht uit.
"Wacht even op mij. Ik dump m'n troep nog even", zei Stuart en Angus trok een wenkbrauw op.
"Doe dat alsjeblieft nooit meer Stu, nooit meer", zei hij, nadruk leggend op de nooit. Toen keek hij naar Layla en zijn mond liet een lichte glimlach zien. "Ik heb er altijd met enkel komkommer hoor, volledige vlees en vis vrij", zei hij terwijl hij zijn beiden duimen de lucht in stak. Het meisje vroeg ook iets of wat terughoudend of Stuart fotograaf was. Absoluut te schattig, maar hij kon het toch niet laten om er een opmerking over te maken.
"Hij maakt het best selfies natuurlijk, dus de kans is vrij groot dat op elke foto ook te vinden is die hij neemt", zei Angus met een cheecky grijns naar de andere jongen. Angus kon het vaak gewoon niet laten om de jongen te teasen. Niets zo leuk als dat.

[ bericht aangepast op 29 mei 2016 - 21:21 ]

Sidera nostra contrahent solem lunamque

30 mei 2016 - 23:12 KIaus is offline

KIaus 21035

Dominic Matthew Zemo
Ik hoorde de jongen het lokaal verbouwen, tot hij uiteindelijk tegen me begon te gillen, maar uiteindelijk deed hij de deur wel open. Ik bleef rustig en wachtte tot hij ook weet iets zou kalmeren. Ik opende wel voorzichtig de deur en keek toe hoe de jongen zich uitte op het meubilair. Dit zouden we wel vergoeden, geen probleem, want het was ook niets om een jongen, of een slachtoffer überhaupt, dit te laten opkroppen.Toen hij uiteindelijk zich tegen me aan stortte sloeg ik een arm stevig om hem heen. "Dat gaan we uitzoeken, Mitch. Wij zijn hier om te zorgen dat Jack gerechtigheid ziet." Ik probeerde hem te sussen, zo goed als ik kon, maar ging geen onwaarheden verkopen. "En zeg alsjeblieft niet dat je zijn plek in wil nemen. Dat wil je echt niet. Je broer kan zijn leven misschien niet meer uitleven, maar jij wel. Maak er iets van, Mitch. Je kan het. Ik geloof in je en ik durf te wedden dat Jack dat ook van je zou willen." Ik wist dat dit deels emotionele manipulatie was, maar om een jongen van zijn leeftijd te horen zeggen dat hij liever dood was, was niet iets wat ik licht opnam. De jongen had nog een heel leven voor zich. Ik liet hem maar gewoon uithuilen en zou hem zo naar een rustig kamertje brengen, waar hij tot zichzelf kon komen. "Wij zullen het tot op de bodem voor je uitzoeken, Mitch. Als je wil kunnen we je overal mee op de hoogte houden. We zullen niet stoppen tot de dader of daders achter de tralies zitten, Mitch. Dat beloof ik je." Ik wist dat dit een gevaarlijke uitspraak was, maar een andere manier om de jongen te troosten wist ik nu niet. De jongen leek ontroostbaar en ik wilde gewoon mijn werk doen om hem te troosten. Straks kon ik de rest gaan helpen, maar nu had ik al mijn concentratie en geest nodig. "Zullen we naar een rustige kamer gaan? Dan kan je daar rustig wat drinken, of wat je ook wil, voor je moeder komt. We zullen helaas ook wat administratieve rompslomp moeten wegwerken, als je hier niet erg vind." Vingerafdrukken en speeksel zouden moeten worden afgenomen ter eliminatie tijdens het onderzoek in de kamer van het slachtoffer. Zoizo zouden we alle ouders van de kinderen moeten bellen, om toestemming te vragen om vingerafdrukken en handschriften af te mogen nemen. Dat zou voor nu in elk geval genoeg moeten zijn, maar nogsteeds een enorm werk op zo'n grote school. Gelukkig was dit maar een deel, wat direct is afgesloten en is gecontroleerd op aanwezigheid voor en na het voorval, zodat we niet de hele school hoefden te doen, maar alleen dit deel. Toch bleef het enorm veel werk. Ik keek er niet naar uit, maar het was werk en het moest gedaan worden.

Bowties were never Cooler

31 mei 2016 - 20:33 Ameliorate is offline

Ameliorate 6255

EVAN JORDAN AMBROSE
“"I got guns in my head and they won't go, Spirits in my head and they won't go."”

In het lokaal hoor ik de bel afgaan, waarna ik maar gewoon besluit te wachten op de rest van de mensen hier.
"Ik hou niet van de kantine, daar zitten mensen zoals" Evita lijkt midden in haar zin te stoppen, waarna ik even naar haar omdraai, verbaast door haar abruptheid. Het was alsof ze iets wilde zeggen en ontzettend snel haar mening veranderde en haar woorden op het laatste moment introk.
"zoals jou en Gigi en al die andere drama Queens die alleen aan drank, uitgaan, seks en shoppen denken" Maakt ze haar zin uiteindelijk toch af. Auch, denk ik. Zoiets ben ik ten eerste niet van Evita gewend en ten tweede ben ik het van niemand gewend. Ze klinkt ontzettend direct, wat me op de één of andere manier van mijn plaats brengt.
"Daar klopt helemaal niets van, weet je." Antwoord ik na een paar seconden ontzettend serieus. "Ik denk nooit aan shoppen. Je verwart me vast met iemand anders." Het beledigende deel van haar opmerking vindt ik nog niet eens zo erg. Ergens verbaasde me het een beetje hoe ze mijn en Gigi's naam in één zin wist te plaatsen, omdat ik dat tegenwoordig niemand meer hoor doen, tenzij het over ons tragische einde gaat. Daarnaast vind ik het erger dat ze die dingen over Gigi zegt dan over mij, al zeg ik daar niets van. Zelf begrijp ik die gedachte ook niet geheel.
Ondertussen komen er al een aantal leerlingen binnen komen druppelen. Ik wacht met een schuin oog op mijn vrienden, al lijken ze er geen zin in te hebben. Tja, dat kan ik ze moeilijk kwalijk nemen.

[ bericht aangepast op 31 mei 2016 - 20:34 ]

She was always looking for more..

1 juni 2016 - 12:19 badgalriri is offline

badgalriri 436

DEAN ALEXANDER SAMUELS
"Life is either a daring adventure or nothing at all."

De zoete tonen van Elvis Presleys’ Can’t help falling in love with you zorgden voor een smalle glimlach op Dean’s gelaat. Hij neuriede zachtjes mee terwijl zijn sigaret rusteloos tussen zijn lippen hing. Het was rustig op het plein en dat kon twee redenen hebben. De eerste reden was dat het een gure en koude herfstdag was, al leek het weer iets op te klaren. De tweede reden was dat het pizzadag was op Sea Side Catholic High School. Waarom hij ervoor had gekozen om naar deze school te gaan was hemzelf nog steeds een raadsel. De lessen waren saai, het eten was niet eens lekker en er heerste grote rivaliteit tussen sommige leerlingen. Dat laatste was iets wat hij nooit had gesnapt. Kon iedereen gewoon niet normaal tegen elkaar doen? Hij zuchtte zachtjes en tikte behendig zijn sigaret af. Daarna pakte hij snel zijn mobiel en drukte op repeat. Dit liedje was op dit moment zijn favoriet, en wanneer hij een favoriet liedje had luisterde hij het zo vaak tot hij het begon te haten.
“Wise men say only fools rush in, but I can't help falling in love with you.” Zijn vader had het vroeger altijd gedraaid en recentelijk had Dean de oude plaat gevonden op zolder. Het had hem doen denken aan zijn jeugd — toen zijn ouders nog samen waren. Nu woonde hij bij zijn vader, samen met zijn broertje. Het was een oud huis waar hij woonde; een huis met een ziel. Hoewel hij bijna geen contact meer had met zijn moeder, vond Dean dat hij nog een goed leven had. Tuurlijk mistte hij zo nu en dan een moederfiguur in zijn leven maar zijn pa deed zijn best om hun zo goed mogelijk op te voeden.
“Like a river flows surely to the sea, darling so it goes. Some things are meant to be. Take my hand, take my whole life too, for I can't help falling in love with you.” Zodra het liedje was afgelopen ging de bel. Dean liet zijn sigaret op het schoolplein vallen en liep richting de ingang. Een frons verscheen tussen zijn wenkbrauwen toen hij de politie auto’s opmerkte. Hadden die daar al de hele tijd gestaan? Waarschijnlijk een kluisjes controle, dacht hij bij hemzelf. Hij grijnsde, wetende dat er heel wat leerlingen op Sea Side High waren die wat hadden te verbergen. Hij opende zijn kluisje en keek bedenkelijk naar zijn boeken. Welke les had hij nu ook alweer? Wiskunde of biologie? Op de gok pakte hij zijn biologie boeken eruit en stopte deze in zijn tas. Al snel zag hij een paar leerlingen uit zijn jaar, hij kende niet al hun namen, maar hij wist vrij zeker dat hij een paar klassen met hen had. Daarom besloot hij hun maar te volgen naar het juiste lokaal. Normaal was hij altijd beter voor bereid op de les, leren vond hij leuk, maar de laatste tijd was hij een beetje achter blijven hangen met zijn schoolwerk. Hij zuchtte zachtjes toen hij zag dat ze het wiskunde lokaal binnen liepen. Geweldig. Hij ging achterin zitten bij het raam. Hij hoopte dat er nog wat ging gebeuren, anders zou het weer een saaie dag worden.

i tried to buy your pretty heart, but the price too high

1 juni 2016 - 14:49 KIaus is offline

KIaus 21035

Santiago Miguel Chavez

Zodra de bel ging, pakte ik mijn spullen en liep snel naar de kluisjes. Ik had echt geen zin om ook maar een seconde langer bij die bitch in de buurt te blijven, want dan zou ik echt dingen gaan doen waar ik spijt van zou krijgen. Als ik kon zou ik haar echt vervloeken, al had ze dat waarschijnlijk zelf al gedaan. Met zulk gedrag deed St. Petrus de deuren van de hemel echt niet voor je open. Bij mijn kluisje brog ik daar mijn boeken van vanochtend op, stopte mijn brooddoos en kaarten terug op hun plek in mijn tas, en stopte mijn Wiskunde boeken in mijn tas. Ik had mijn lunch nog niet op, maar dat kwam wel na wiskunde. Dan moesten we toch weer terug naar de kantine en kon ik mooi de rest opeten. Ik sloot mijn kluisje en mijn tas, voor ik snel tussen iedereen door naar het lokaal scharrelde. Ondanks dat ik een Senior was, en de meeste leerlingen ontzag voor me hoorden te hebben, was ik een onderdeurtje en hadden Freshmen nog de pik op me. Daarom was les een veilige haven voor me, omdat de andere leerlingen dan in elk geval niets tegen me deden. Daarbij leerde ik hier dingen, die ervoor konden zorgen dat ik later een goede baan zou krijgen en min ouders kon onderhouden, zoals het hoorde. Achterin de klas zat al een jongen, die uit het raam staarde, maar geen boeken op zijn tafeltje had liggen, zoals de andere leerlingen wel hadden. Ik schoof voorzichtig naast hem aan en legde mijn boeken en schrift op tafel. Mijn woede was inmiddels wat bezonken. Ik haalde een hand door mijn krullen, om ze uit mijn gezicht te halen, en keek naar het bord. Wiskunde was verre van mijn beste vak, maar ik moest het halen, net als mijn andere vakken, met goede cijfers. Ik moest en zou naar een goede universiteit gaan, een goed diploma halen, en een goede baan krijgen. Zo zou ik een goede echtgenoot kunnen zijn en een goede zoon. Ik zuchtte en sloeg mijn boeken en schrift open, en haalde een potlood uit mijn tas. Een rekenmachine had ik wel, maar gebruikte ik weinig. Hoe minder batterijen ik hoefde te gebruiken, hoe beter. Even keek ik opzij naar de jongen naast me. "Wil je samen doen met mijn boeken?" vroeg ik voorzichtig aan hem. Misschien had hij zijn boeken wel bij zich, of wilde dit uur alleen uit het raam staren, maar anders hoopte ik dat hij het gebaar zou waarderen. Ik begon vast de sommen van het huiswerk in mijn schrift te schrijven en aantekeningen over te nemen die al op het bord stonden. Op dit vlak kon je me een nerd noemen, maar liever dat dan iemand zonder toekomst.

Bowties were never Cooler

2 juni 2016 - 20:33 Ken_ is offline

Ken_ 18305

Zachary Oliver Sales
Nerd || So tired, kinda sick || Junior || In the hallway

Jamie kwam bruut aan de kaarten van Santi die voor de jongen heilig waren en ratelde iets van dansen drinken en al die onverantwoordelijke dingen, waarop Santi een hele woedeuitbarstig kreeg waardoor Zachary het benauwd kreeg. Nog nooit had hij zijn vriend zo razend gezien en hij krom ineen, het was immers zijn schuld dat Jamie zijn vrienden zat lastig te vallen. Eens de bel dan ook ging was Santi onmiddellijk weg wat voor Zach ook wel stak. Zijn beste vriend liet hem zomaar in de steek bij een heks en twee meiden, waar hij zich voornamelijk bij Gigi ongemakkelijk voelde. Zachary weet nog goed hoe hij als kind altijd een crush had gehad op de dame.
Voordat zijn gehele maaginhoud eruit zou klotsen stond Zach op en schonk Brooke kort een verontschudligende blik. "Ik moet eh gaan." zei hij stilletjes en keek kort even van Brooke naar Gigi en gunde Jamie geen blik waardig, puur omdat hij bang was dat ze hem nog een essay ging aansmeren. Zach liet dus zo snel hij kon de kantine uit en holde richting de wc's waar hij zich even boven de lavabo boog en even op adem probeerde te komen. Lang duurde het ook niet voordat hij begon te kokhalzen en liet wat water stromen om zichzelf niet van zijn sus te laten draaien. Iets wat gelukkig werkte. Hij waste even zijn gezicht en keek naar zichzelf in de spiegel. Hij zag er bleekjes uit, net alsof hij een lijk was of eentje had gezien. Hij was nogal geschrokken van Santiago met zo'n woede uitbarsting kon hij haast haar nek gebroken hebben, en hoewel Zach zelf al enkele senario's had bedacht hoe hij de dame kon vervloeken, zou hij nooit iemand iets pijnlijks kunnen toewensen. Vlug gooide hij enkele muntjes in zijn mond en liep na zich iets beter te voelen de toiletten weer uit. Echter was de jongen niet echt bij zijn gedachten en botste tegen iemand op. "Ik eh, oh sorry." mompelde Zach verontschuldigend tegen de dame, wie niemand minder dan Emilie was.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

2 juni 2016 - 21:02 Dalis is offline

Dalis 1313

Emilie Aspyn Michel

SENIOR || SEVENTEEN

Shine like the stars

Ik leun tegen een kluisje aan vlak bij het wiskunde lokaal terwijl ik wacht op iemand die ik ken. Want ik heb echt geen zin om ergens in een hoekje alleen te zitten tijdens wiskunde. Of misschien wel naast een enge of onbeleefde gast. Nee, liever niet. Layla of Adrianna zullen wel nog komen. Plots realiseer ik me dat ik mijn Iphone misschien wel in de kantine heb laten liggen. Ik hurk snel neer en grabbel in mijn handtas. Mijn hart begint al sneller te kloppen wanneer ik hem niet direct kan vinden. Wanneer ik hem eindelijk gevonden heb zucht ik opgelucht. Mijn ouders vermoorden me moest ik die kwijt raken. Het zal me ooit wel eens lukken want ik ben echt niet zorgzaam voor mijn spullen. Ik sta terug op en bots tegen iemand op. "Ik eh, oh sorry.", zegt de jongen vlug. Nu pas merk ik op dat het Zachary is. Ik ken hem niet echt maar hij lijkt me een vriendelijke jongen. "Het geeft niet hoor", glimlach ik. "Het is helemaal mijn fout", lach ik dan weer terwijl ik mijn Iphone in mijn jaszak stop.

[ bericht aangepast op 3 juni 2016 - 20:40 ]

3 juni 2016 - 19:00 Ken_ is offline

Ken_ 18305

Zachary Oliver Sales
Nerd || So tired, kinda sick || Junior || In the hallway

Een bloos van schaamte ontstond op zijn wangen toen Zach naar het meisje keek, hij had eigenlijk een soort gevloek verwacht, maar erg leek ze het niet te vinden."Het geeft niet hoor", glimlachte ze wat hem even ongemakkelijk een hand door zijn blonde haren liet halen en deze even rustte in zijn nek om kalm te gaan blijven. "Het is helemaal mijn fout", lachte ze vervolgens waardoor de jongen haar ongelovig aankeek. "Maar... Ik liep toch tegen je op?" vroeg hij dan ook wat verward en schudde kort zijn hoofd, hij wist niet wat er aan de hand was met hem vandaag. Alsof hij echt zichzelf niet was. "Ik ben gewoon een kluns en jij stond hier dus het spijt mij, je hoeft je niet te verontschuldigen voor iets wat je niet hebt gedaan." mompelde hij en beet kort op zijn lip waarna hij zijn wangen weer voelde gloeien, vervolgens besloot hij maar gewoon om zijn bril op te doen in de hoop dat dit zijn hoofdpijn zou gaan verminderen. "Ik ben Zachary trouwens, jij bent Emilie toch?" echt veel had hij niet met haar gepraat en gezien hij toch nooit echt opviel was het misschien handig om zich toch voor te gaan stellen, al zag het er vast idioot uit.

-sorry voor de flutpost :c -

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

3 juni 2016 - 20:41 Dalis is offline

Dalis 1313

Emilie Aspyn Michel

SENIOR || SEVENTEEN

Shine like the stars

"Maar... Ik liep toch tegen je op?" vroeg hij duidelijk wat verward en schudde kort zijn hoofd. Hij heeft gelijk. Maar aangezien de jongen rood werd en zich duidelijk schaamde vond ik het makkelijker om de schuld op mij te nemen. "Ik ben gewoon een kluns en jij stond hier dus het spijt mij, je hoeft je niet te verontschuldigen voor iets wat je niet hebt gedaan.", zegt hij weer. "Het is echt ok. Excuses aanvaard", zeg ik weer met een glimlach. Hij is maar tegen me aan gebotst. Zo erg is dat toch niet. "Ik ben Zachary trouwens, jij bent Emilie toch?", stelt hij zichzelf nu voor terwijl hij zijn bril opzet. "Klopt, dat ben ik", lach ik. Ik wist wel dat hij Zachary heet maar echt een gesprek had ik nooit echt gehad met hem. Tot nu dan toch. "Heb je ook wiskunde nu?", vraag ik nieuwsgierig.

[ bericht aangepast op 4 juni 2016 - 15:30 ]

4 juni 2016 - 9:58 Fagerman is offline

Fagerman 4603

STUART TERENCE STEPHENSON

Angus leek nogal te schrikken van mijn hand op zijn schouder; Terwijl ik mijn spullen in mijn kluis legde, vroeg hij me namelijk om dat nooit meer te doen. Het spijt me Ang, maar eigenlijk was dat voor mij juist een reden om er niet mee te stoppen. Niet dat ik mijn vriend op elke mogelijke manier tegen wilde zitten, maar plagen is wat vrienden doen, toch?
'Jij bent fotograaf toch?' trok het meisje dat bij ons had gestaan mijn aandacht. In haar stem klonk enkele aarzeling door.
'Nou ja, amateur fotograaf hoor,' gaf ik toe. Het was niet alsof ik veel geld verdiende met mijn foto's. Af en toe stond iemand erop om me er een bijdrage voor te geven, maar voor mij was het ook oefening voor de toekomst en was het dus niet alsof ik er helemaal niets aan had. Bovendien vond ik het geweldig om iemand vast te leggen door de lens van mijn camera. Fotografie was waarschijnlijk het enige op de wereld wat ik echt geweldig vond.
'Hij maakt het best selfies natuurlijk, dus de kans is vrij groot dat op elke foto ook te vinden is die hij neemt.' Angus kon het natuurlijk weer even niet laten om er een opmerking over te maken. Niet dat het waar was, de enige selfies ik maakte waren of met Angus zelf of één of andere derpface op snapchat.
'Gelukkig maar, het zou zonde zijn als dit geweldige gezicht zonder enkele selfie zomaar verloren ging, nietwaar?' Ik trok een duckface-achtig gezicht, die waarschijnlijk niet al te goed uitpakte, omdat dit nou niet bepaald een gezicht was dat ik iedere dag trok.
'Bij het asiel waar ik werk willen we binnenkort foto's maken van de dieren zodat we die op de website kunnen plaatsen en kunnen gebruiken voor affiches. Ik zou ze zelf kunnen nemen, maar hoe beter de foto's er uitzien, hoe groter de kans is dat er mensen langskomen om een kijkje te nemen. En ik heb enkele foto's gezien die je van Gigi genomen hebt en die zijn echt prachtig, al snap ik dat dierenfoto's natuurlijk anders zijn dan mensenfoto's. In elk geval, zou je misschien daarbij willen helpen?' Ik richtte mijn aandacht weer naar het meisje. Het was echt een geweldig aanbod! Vaak maakte ik portetfoto's van ijdele mensen die een foto van zichzelf boven hun bed wilden hangen, zodat ze iedere ochtend wanneer ze wakker werden van hun eigen "prachtigheid" konden genieten.
Bij Gigi was het tenminste begrijpelijk; dat kind was prachtig. Het was niet alsof ik op haar viel en iedere nacht van haar droomde. Het was gewoon dat ik haar prachtig vond. Ik wilde mezelf niet identificeren als zo'n kunstfreak met rare gewoonten en alternatieve liefhebberijen, maar toch kon ik Gigi wel echt mijn muse noemen.
'Je zou er een vergoeding voor krijgen.' voegde ze nog aan haar aanbod toe, wat het allemaal alleen maar beter maakte. Eigenlijk had dat niet gehoeven; ik nam bijna alle klussen wel aan, maar een beetje geld was altijd mooi meegenomen, nietwaar? Dat ze bleek te helpen bij het asiel verbeterde echter ook mijn beeld van haar. Het was natuurlijk wel allemaal snel en makkelijk aan elkaar geknoopt en geconcludeerd, maar in mijn hoofd moest dat betekenen dat ze geen meisje was dat enkel dacht aan zichzelf en of haar haren en make up nog wel goed zaten.
'Ja, ja tuurlijk!' nam ik het enthousiast aan. Het zou misschien een probleem zijn dat ik allergisch voor katten, maar dat zouden we dan nog wel zien. Misschien zou het heel erg meevallen in combinatie met andere dierenharen en vlooien.
'Wanneer en waar? Oh, wil je mijn nummer?' Nummers uitwisselen met meisjes was altijd goed. Het kon later altijd nog ergens anders goed voor zijn.
Tijdens ons gesprek had de bel gerinkeld en het laatste wat ik wilde was te laat komen. Waarschijnlijk zouden docenten het op deze dag niet te erg bestraffen, maar liever was ik op tijd in het lokaal.
'Laten we naar de les lopen.' opperde ik, terwijl ik alvast de eerste paar stappen zetten, hopend dat de twee me zouden volgen. 'Hey, kan je vanmiddag? Nu de lessen uitvallen heb ik toch weinig te doen.'
Oke, dat was ook zo geweest als de lessen niet uitgevallen waren, maar dat hoefde zij niet te weten. Ik deed niet aan een sport en had verder nogal vrije hobby's die ik zelf kon indelen in mijn vrije tijd. Af en toe had ik natuurlijk wel afspraken en klussen, maar dat was absoluut niet iedere dag zo.

you don't love me the way that i love you // Heizer is nu Fagerman

4 juni 2016 - 12:49 Ken_ is offline

Ken_ 18305

Zachary Oliver Sales
Nerd || So tired, kinda sick || Junior || In the hallway

"Het is echt ok. Excuses aanvaard", Zei Emilie glimlachend, wat hem al wat opvrolijkte en anderzijds ook opluchtte. Bij de gedachte alleen al dat hij haar pijn zou hebben gedaan zou hij zich al rot gevoeld hebben, dus was hij met haar glimlachje al een stuk blijer dan tevoren. Zeker gezien dat hele Jamie drama van daarnet. Ook het feit dat hij haar naam nog wist haf hem wat zelfvertrouwen bij. "Klopt, dat ben ik", lachte ze en vroeg hem vervolgens:. "Heb je ook wiskunde nu?"de nieuwsgierigheid in haar vraag deed hem iets glimlachen, maar vervolgens schudde hij zijn hoofd. "Nee, helaas. Ik heb zo meteen Engels, maar als je wil kan ik wel even meelopen? " stelde Zachary voor, gezien hij vermoedde dat dat ook de reden was dat ze nieuwsgierig was naar welke les hij had. Zelf liep hij ook liever samen met iemand door de gang, gezien dat de kans op pesterijen of gemene woorden verminderde en ook leek Emilie hem wel een aangenaam gezeldschap. Engels was toch niet zo ver van het wiskunde lokaal vandaan.
"Weet jij trouwens wat er momenteel gaande is op school?" vroeg Zach iets ongemakkelijk, hij wilde nit echt 'roddelen' maar het feit dat dit nu de laatste les van de dag was en de leerlingen niet naar huis mochten, maakte hem toch wat angstig. Hij had nog nooit geweten dat school zulke drastische maatregelingen nam. Dit deed hem er trouwens ook aan denken dat hij Mitch nog niet had gezien vandaag en hij waarschijnelijk geen bijles ging kunnen geven aan de jongen.
Zachary haalde dus kort zijn mobiel boven en besloot de jongen een berichtje te sturen.

To Mitch:

Hey Mitch, alles goed met je?
Ik had je nog niet gezien vandaag, maar school is nogal vaag vandaag. Misschien is het beter dat we bijles verzetten?
Greets
Zach.

Vervolgens stak hij zijn mobiel weer weg en keek naar Emilie met een klein glimlachje. "Zullen we gaan?" vroeg hij dan maar aan haar in de hoop dat ze met hem mee zou willen.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

4 juni 2016 - 13:52 JamesPotter is offline

JamesPotter 14103

Mitchel ‘Mitch’ Dave Freeman
16 jaar, Junior

Ik luister stilletjes naar de man, maar deels ben ik het niet met hem eens. Jack had mega veel vrienden en was goed in zo’n beetje alles… Ik… Nouja, ik ben niet goed in sport en heb bijles nodig in zo’n beetje alle vakken. Ik besluit om gewoon te zwijgen en probeer weer een beetje op adem te komen. What the hell, zeg. Hoe kan iemand op zo’n idee komen?
Ik knik op de vraag of ik op de hoogte wil worden gehouden en ik probeer mijn adem zo rustig mogelijk te houden. Ik probeer gewoon geen emotionele uitbarstingen meer te krijgen, want mijn hoofdpijn en buikpijn worden er alleen maar erger van.
‘Is goed,’ antwoord ik op de vraag van de agent of ik naar een rustige kamer wil gaan. Als ik nu al dat administratieve gedoe deed, dan was ik daar ook maar meteen van af. Dat leek me wel een slim plan. Ik loop de agent achterna en staar ondertussen naar de grond.
Mijn telefoon trilt voor de tweede keer en dit keer pak ik hem wel uit mijn zak. Ik zie dat ik twee berichten heb. Een van Emilie en een van Zach. Ik bijt op mijn lip en besluit dan snel te antwoorden.

Emilie(:

Emilie: Alles ok?x
Ik: Niet echt.. Maar maak je geen zorgen.

Snel verstuur ik dat bericht en open dan het bericht van Zach.

Zach

Zach: Hey Mitch, alles goed met je?
Ik had je nog niet gezien vandaag, maar school is nogal vaag vandaag. Misschien is het beter dat we bijles verzetten?
Greets
Zach.
Ik: Het gaat, denk ik. Dat verzetten zou heel fijn zijn. Ik kan me toch niet concentreren vandaag.

Ook dat bericht verstuur ik en ik kijk de agent aan.
‘Mag ik erbij zijn als het verteld wordt aan de rest van de school?’ vraag ik dan voorzichtig. Deels wilde ik er zijn voor de mensen die het er net zo moeilijk mee hebben als ik, maar ik wilde ook eens kijken naar de mensen die niet geschokt reageren. Ik wilde kijken of mensen anders reageren dan anders.

[ bericht aangepast op 4 juni 2016 - 18:10 ]

And don't forget, Elvendork! It's unisex!

4 juni 2016 - 15:31 Dalis is offline

Dalis 1313

Emilie Aspyn Michel

SENIOR || SEVENTEEN

Shine like the stars

"Nee, helaas. Ik heb zo meteen Engels, maar als je wil kan ik wel even meelopen?", antwoord hij op mijn vraag. Wat een lieve jongen, dat kom je hier niet vaak meer tegen. Tegenwoordig doet iedereen hier 'bitchy' tegen elkaar. Als er inderdaad iets ergs is gebeurd met iemand of iets zoals iedereen zegt dan hoop ik wel dat iedereen wat vriendelijker zal doen tegen elkaar. "Bedankt!", zeg ik weer met diezelfde glimlach. "Je hebt geluk! Als we dan toch maar één lesuur meer hebben vandaag, had ik toch liever Engels gehad dan wiskunde", vertel ik. "Weet jij trouwens wat er momenteel gaande is op school?", vraagt hij. "Nee, geen enkele leerling denk ik. Je bent al de tweede die het vraagt", antwoord ik. Hopelijk zal dat lesuur snel voorbijgaan want ik ben echt nieuwsgierig. Het moet wel iets ergs zijn als ze de lessen en trainingen al stopzetten. Hij neemt zijn gsm en tokkelt er snel op. "Zullen we gaan?", stelt hij voor als hij zijn gsm terug wegstopt. "Jep", zeg ik vriendelijk. Ik voel mijn gsm trillen waarna ik hem ook neem en kijk naar het berichtje.

Maak je geen zorgen. Hoe kan ik me nu geen zorgen maken als hij zegt dat hij niet echt ok is. Wat een rare dag is dit. Ik hoop maar dat die mededeling niets te maken heeft met Mitch. Ik besluit maar om nog geen sms terug te sturen. Ik zal eerst even afwachten naar die mededeling. Mijn gsm steek ik weer weg en wandel met Zachary mee.

[ bericht aangepast op 5 juni 2016 - 9:56 ]

4 juni 2016 - 22:15 Ken_ is offline

Ken_ 18305

Zachary Oliver Sales
Nerd || So tired, kinda sick || Junior || In the hallway

Emilie bedankte me omdat hij met haar mee wilde lopen, al was het gewoon een kleine moeite van zijn kant uit het deed hem wel plezier om haar zo blij te zien. Tenminste één iemand die in een goede bui was deze 16de november. "Je hebt geluk! Als we dan toch maar één lesuur meer hebben vandaag, had ik toch liever Engels gehad dan wiskunde", zei ze wat hem even zacht deed lachen. "Hmm ja misschien wel, al vind ik wiskunde ook wel meevallen. Gewoon nog een uurtje volhouden." zei Zach met een glimlachje .Op zijn volgende vraag had hij helaas geen antwoord gekregen op het misterie van SSCH
"Nee, geen enkele leerling denk ik. Je bent al de tweede die het vraagt", antwoordde ze waarop Zach even knikte als teken dat hij haar wel begreep. De enige die het zal weten zijn de directeur en de persoon waarom het gaat, dacht ik dan.
Samen liepen de twee dan al wat door de gang en niet veel later dan Emilie kreeg hij ook een berichtje, hij wist niet met wie ze aan het berichten was dus het kon ook gewoon toeval zijn. Kort las hij het berichtje van Mitch, de jongen leek zich niet goed te kunnen concentreren. Even twijfelde Zach dan ook of hij zou vragen waarom , maar besloot om het toch niet te doen. Zach moest zich niet bemoeien in het leven van een ander en als Mitch het zou gewild hebben dan had hij er vast een reden bij geplakt.
Zach liet het berichtje dus maar voor wat het was en liep met Emilie mee naar het wiskunde lokaal. "Vind je het trouwens jammer dat de trainingen gecanceld worden?" besloot de jongen haar maar te vragen uit interesse. Hij wist het niet zeker, maar vermoedde dat ze in het cheerteam zat. Ze zag er ook erg sportief en verzorgt uit,dus zag dit wel in haar. Gelukkig dan ook wel een vriendelijke cheerleadster dan Jaimie.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

4 juni 2016 - 22:20 KIaus is offline

KIaus 21035

Dominic Matthew Zemo
De jongen luisterde stilletjes met zijn ogen vol ongeloof. Ik wist gelukkig nog wel een reactie uit hem te krijgen met mijn vraag. Daarna begon zijn telefoon af te gaan en die van mij ook. Ik las wat berichtjes van collega's, en een leuk meisje die ik vanochtend in de koffiezaak had leren kennen. Ze was echt leuk geweest en ik had haar gevraagd om een keer iets te gaan eten. Net toen we het tastbaar hadden willen maken, was het tijd geweest om naar kantoor te gaan, dus dat was jammer. Gelukkig had ik het niet verpest en wilde ze nogsteeds met me uit. Ze wilde vanavond wat gaan drinken, maar gezien ik morgen weer moest werken, leek me dat niet slim. Snel smste ik haar terug dat ik morgenochtend wel weer met haar koffie wilde gaan drinken, maar dan wat eerder. Zo zouden we in elk geval tijd hebben om te kletsen voor ik weer naar kantoor zou moeten. Zodra het smsje was verstuurd, stopte ik mijn telefoon weer weg en keek naar de jongen, die zijn mobiel ook wegstopte. Ik knikte bij zijn woorden. "Dat mag, maar misschien is het handig om te wachten tot je moeder hier is, voor steun. Dan heb je iemand om op terug te vallen als wij de vragen van je medeleerlingen beantwoorden en bij hun ook beginnen aan de administratie." Ik hield mijn hand naar hem uit om hem omhoog te helpen. "We gaan naar het kantoor van de onderbouwdecaan. Wil je nog iets hebben? Water? Limonade? Thee? Wat te eten? Iets anders?" Ik wilde hem zich graag comfortabel laten voelen, want zelfs al had hij zeker geen straf, hij zat straks wel op het kantoor waar alle raddraaiers uit de onderbouw terecht kwamen. Daarbij had hij al genoeg meegemaakt vandaag, en de administratie zou ook niet helemaal aan zijn kalmte meewerken. Het moest gedaan worden, maar dat betekende niet dat ik mijn baan als oppas niet serieus probeerde te nemen en hem niet zo comfortabel mogelijk probeerde te laten voelen.

Bowties were never Cooler

Index RPG Actieve Topics Zoek