• Sea Side Catholic High School
    "Where students come first"

    P L O T
    Deze rpg speelt zich af op een Highschool in Santa Monica. Een school met meer dan tienduizend leerlingen. Op klaarlichte dag wordt een van de leerlingen dood aangetroffen bij een van de WC's. Het is de American Footballer Jack Freeman die misschien wel de populairste jongen van de school is, maar populair betekent niet persé geliefd. Misschien is het zijn vriendin, met wie hij al tijden ruzie had, of zijn ex, jaloerse beste vrienden of zijn ergste vijanden.
    Al snel is de politie ter zake die alle leerlingen noodgewongen binnen wilt houden, maar onder hen zit ook de moordenaar. Waarom is de moord gepleegd en wie is de dader?
    Het enige wat opvalt aan de moord is dat Jack Freeman is neergestoken en dat een zakdoek bij hem ligt waar met bloed '#1' op geschreven staat. Zijn andere leerlingen ook in gevaar?

    S C H O O L


    SCHOOL INFO
    Name — Sea Side Catholic High School, oftewel SSCH
    Location — Santa Monica, California, USA.
    Established — 1973
    Colours — sea foam white & sea blue
    Mascot — Danny the Dolphin


    G R A D E S
    Freshman: 14 tot 15 jaar oud.
    Sophomores: 15 tot 16 jaar oud.
    Juniors: 16 tot 17 jaar oud.
    Seniors: 17 tot 18 jaar oud.

    Wij focussen op de upperclassmen, oftewel de juniors en de seniors.

    S P O R T E N
    American Football

    Trainer: Darren Eliot
    Captain/Quarterback: Jack Freeman †
    Runningback: Evan Jordan Ambrose


    Cheerleaden

    Trainer
    Captain: Quinn Rebecca Grey
    Co-captain: Virginia 'Gigi' Sigourney Desjardins
    Rest van het team:
    - Adriana Elisa Collier
    - Jaimie Anne Patterson
    - Brooke Jasmine Rhodes
    - Emilie Aspyn Michel


    Basketball

    Trainer: Darren Eliot
    Captain/small forward: Angus Till Eisenhower


    Soccer

    Trainer: Darren Eliot
    Captain: Brooke Jasmine Rhodes


    Hockey

    Trainer:
    Captain/middenvelder: Jaimie Anne Patterson
    Aanvalster: Virginia 'Gigi' Sigourney Desjardins


    Zwemmen
    :
    Trainer
    Santiago Miguel Chavez
    Emilie Aspyn Michel


    Overige activiteiten
    Feestcommissie

    Voorzitter: Virginia 'Gigi' Sigourney Desjardins
    Vicevoorzitter: Jaimie Anne Patterson


    Tekenclub
    Mitchel "Mitch" Dave Freeman



    R O L L E N
    Naam:
    Geslacht:
    Leeftijd:
    Leerling/dader/politieagent/leraar
    Reputatie:
    Innerlijk:
    Uiterlijk:
    Geschiedenis:
    Familie:
    Relaties:
    Motief: (voor daders alleen)
    Extra:

    Naam — Leeftijd — Rol — Pagina
    Vanaf nu een stop op de rollen! Dit geldt voor alle rollen, maar als je echt nog graag wilt meedoen, stuur mij een pb, dan kijken we samen naar een oplossing.
    Leerlingen
    Brooke Jasmine Rhodes (Ex-vriendin) - Oneira - Topic 1, pagina 3
    Virginia "Gigi" Sigourney Desjardins - Camhanaich - Topic 1, pagina 3
    Janny O'Donnel - B4STILLE - Topic 1, pagina 4
    Quin Rebecca Grey - Malfoys - Topic 1, pagina 5
    Felicia Ashlin Kane - Panix - Topic 1, pagina 5
    Adriana Elisa Collier - NeverTouchMe - Topic 1, pagina 5
    Evita Delgado (Buurmeisje) - Esperite - Topic 1, pagina 5
    Jaimie Anne Patterson - Rigel - Topic 1, pagina 6
    Emilie Aspyn Michel - Dalis - Topic 1, pagina 9
    Layla Forestier - Velaris - Topic 1, pagina 11

    Stuart Terence Stephenson - Miljard - Topic 1, pagina 5
    Evan Jordan Ambrose - Saiph - Topic 1, pagina 6
    Stuart Terence Stephenson - Millard - Topic 1, pagina 6
    Mitchel ‘Mitch’ Dave Freeman (broertje) - GiIderoy - Topic 1, pagina 7
    Santiago Miguel Chavez - AlecLightwood - Topic 1, pagina 9
    Dean Alexander Samuels - ANTI - Topic 1, pagina 10
    Jackson Charles Harper - Rigel - Topic 1, pagina 10
    Alessio Michelangelo Grimaldi - Camhanaich - Topic 1, pagina 11
    Zachary Oliver Sales - Raccoon - Topic 1, pagina 11


    Man gereserveerd voor NeverTouchMe


    Daders
    Angus Till Eisenhower - Thrones - Topic 1, pagina 3
    Bethany Goldstein - Mignon - Topic 1, pagina 3

    Gereserveerd voor MaIfoys


    Slachtoffer
    Jack Sander Freeman - Topic 1, pagina 10

    Politie
    Dominic Matthew Zemo - AlecLightwood - Topic 1, pagina 7
    Sasha Amber Forrester - Oneira - Topic 1, pagina 9
    Frankie "Frank" Ezra Finnigan - Saiph - Topic 1, pagina 11

    Gereserveerd voor Mignon

    Leraren
    Darren Eliot (trainer van teams)- Esperite - Topic 1, pagina 10

    Gereserveerd voor GiIderoy (Directeur)

    R E G E L S
    — Minimaal 150 woorden. Dit is niet veel en prima te doen.
    — Houd je aan de huisregels van Quizlet. Deze zijn onderaan elke pagina te vinden.
    — 16+ is toegestaan, maar meldt het even. Niet iedereen wilt dat lezen.
    — Probeer minstens een keer per week te reageren.
    — Bespeel alleen je eigen personages!
    — Maximaal 3 personages per persoon.
    — Laat het weten als je niet meer mee doet, maar maak nog wel een laatste post, zodat niemand aan jouw personage vast blijft zitten.
    — Alleen ik (GiIderoy) maak nieuwe topics aan.


    B E G I N
    Het is 16 november 2016. Een grijzige dag, maar tot nu toe heeft het nog niet geregend en het ziet er naar uit dat het weer gaat opklaren. Het is koud voor november in California(10C/50F), maar er wordt beloofd dat het morgen en de dagen erna beter wordt.
    Het pauze uur op SSCH is aangebroken en er gaan geruchten rond dat er iemand is neergestoken. Van de details weet nog niemand en sommige denken dat er alleen maar iemand is flauwgevallen of dat iemand een bloedneus heeft. Heel onduidelijk is het allemaal nog. De politie en een ambulance zijn net gearriveerd en de locatie van de steekpartij is afgezet.
    Misschien dat het mensen opvalt dat Jack Freeman mist, maar waarschijnlijk is iedereen druk bezig met die laatste pizzapunt te bemachtigen. Dat kan natuurlijk ook. De derde woensdag van de maand is immers Pizzadag op het SSCH.
    Dan roept de directeur om dat niemand de school mag verlaten. Roken mag op het binnenplein, maar verder worden alle deuren gesloten. Het eerste uur na de pauze gaan nog door(voor de juniors staat Engels op het programma en voor de seniors wiskunde) , maar daarna worden alle lessen en trainingen of andere clubs gecanceld en wordt iedereen in de kantine verwacht voor een belangrijke mededeling…

    Details voor de politie:
    Slachtoffer
    Jack Sander Freeman, 18 jaar, senior, populaire Footballspeler(captain, quarterback), nu zo'n 1,5 uur dood, gevonden bij de wc's op de tweede verdieping door leraar Godsdienst

    De moord
    Steekpartij, neergestoken in halsslagader, slachtoffer is naakt, steekwapen was geen mes, zelfmoord uitgesloten, zakdoek met "#1" op geslachtsdelen gelegd

    Dader
    Rechtshandig (?), groep (?), een van de leerlingen of leraren(?)

    L I N K S
    Rollentopic 1
    Praattopic 1
    Praattopic 2
    Praattopic 3
    Speeltopic 1





    [ bericht aangepast op 23 mei 2016 - 18:49 ]


    And don't forget, Elvendork! It's unisex!


    Dominic Matthew Zemo
    Het jonge ventje keek me met grote ogen aan en ik gaf hem geen ongelijk. Hij had nog geen idee van wat er aan de hand was, maar er moes toch wel iets gaan dagen bij het ventje? Dat was wel duidelijk te zien aan zijn ogen. Ik schonk hem een zachte glimlach, maar nu werden mijn ogen even groot toen hij over drugs begon. Shit. Het zou ook nog een psychotische overdosis kunnen zijn. Dit moest ik aan Frank vertellen. Om hiervan te bekomen moest ik even diep ademhalen, voor ik mijn ogen weer zacht op de jongen richtte. "Nee, het gaat niet over drugs, Mitchel." De jongen was duidelijk niet helemaal zeker, en ik eigenlijk ook niet. Ik legde voorzichtig een hand op zijn schouder. "Laten we een stukje gaan lopen. Dan vertel ik je alles." Dat was niet helemaal waar, want ik ging hem echt niet vertellen hoe precies zijn broer was gevonden, en ik hoopte dat het lichaam al was weggehaald als hij de plek wilde zien. Dat was namelijk echt geen beeld voor een jongetje om te zien. Ik stond langzaam op, wat nog wat onhandig ging, gezien de kantine duidelijk niet gemaakt was voor mannen van mijn lengte. Ik wachtte stilletjes en geduldig tot de jongen zou staan. Ik wilde het gesprek over zijn broer niet houden in een overvolle kantine, maar liever ergens rustig buiten of in een leeg lokaal. Een plek waar hij zich ook rustig kon laten gaan, zijn emoties kon uiten, zonder dat andere leerlingen het zagen. Intussen pakte ik wel mijn werkmobiel uit mijn jas, om Frank ik te lichten. Het broertje begon direct over drugs zodra ik hem aansprak. Direct testen? Ik verzond het snel. Ik wilde niet de indruk wekken dat we dachten dat we zijn broer aanzagen als een junkie, maar rond deze leeftijd kon alles, en ik had ook allerlei dingen gedaan op die leeftijd en net iets ouder. Ik wachtte geduldig op de jongen, met een zachte blik in mijn ogen en grote zorgen om de jongen, terwijl de zenuwen nog altijd door me raasden op een hoge snelheid.

    [ bericht aangepast op 27 mei 2016 - 12:59 ]


    Bowties were never Cooler



    Brooke Jasmine Rhodes
    | 18 jaar | Senior | Sidekick & Athlete | Outfit |
    ''Kan beter,'' kreeg ik als antwoord terug op de vraag hoe het met hem ging. Ik luisterde mee terwijl de jongens begonnen over hun eten of iets dergelijks en beogn zelf verder te eten aan mijn appel. Mijn aandacht werd hoe dan ook weer getrokken door over wat er gebeurd was. Zelf gaf ik kort antwoord op wat ik hoorde en Zachary knikte. ''De directeur klonk toch wel licht beangstig door de speakers heen.'' Net toen ik weer wat erover wilde zeggen kwam Jaimie er aan lopen, Gigi's beste vriendin. Ze begon over haar essay van een of ander vak en kort rolde ik mijn ogen.
    Ik kon er dus echt niet tegen wanneer mensen vrienden -of wie dan ook- misbruikten gewoon simpel weg omdat ze zelf zo vreselijk lui waren. Santiago kon haar opmerking ook niet waarderen en begon in het Spaans wat te sissen over een demonisch kind, iets wat me wel een lichte grijns gaf. "Keltisch Kruis, Hoefijzer, of 3 kaarten?" vroeg de jongen die zijn tarotkaarten vast had. ''3 kaarten, graag.'' glimlachte ik.
    ''Zo, hoe gaat het mijn liefste sidekick?'' hoorde ik naast me en ik draaide mijn hoofd een kwartslag, waar ik Gigi zag zitten. ''Helemaal geweldig,'' zei ik met een glimlach als antwoord op haar vraag. ''Met jou?'' Velen in school zagen me simpelweg als 'het nichtje van' of als 'de sidekick van', niet dat ik het beiden erg vond. Zelf stond ik liever niet helemaal in het spotlicht en liet dit dus over aan Gigi. Met een boogje gooide ik het kloshuis van de appel in de prullebak die niet ver achter mij stond. ''Ik heb zalmsalade bij me, wil je ook?'' Langzaam schullde ik mijn hoofd. ''Nope, ik haat zeedieren,'' begon ik. ''al het lief is aangeboden, dus thanks Gigi.'' Ik liet mijn blik afwezig door de kantine heen glijden, kijkende of er al weer enig nieuws of dergelijke zou komen. Zodra ik Darren —nee wacht, 'meneer Eliot' zag lopen en een lichte grijns toegestuurd kreeg, begon ik ook even te grijzen. Vervolgens richtte ik mijn aandacht weer op Santiago. ''Of je moet zelf een van de andere twee willen doen,'' glimlachte ik naar hem.


    The monsters running wild inside of me. I'm faded


    Zachary Oliver Sales
    Nerd || So tired, kinda sick || Junior || at the table with Brooke and Santiago




    Santiago sloeg zijn aanbod af waardoor het stuk pizza nog in het midden van de tafel stond, zelf ging Zach er niet van eten, dus liet ik het maar gewoon. Echter duurde het niet lang voordat we gestoord werden bij ons middagmaal en dat door niemand minder dan Jaimie Patterson. Automatisch gleed er een rilling over zijn rug heen als hij de dame voor zich zag neerstrijken. en keken met een wanhopige blik naar zijn vrienden. Echter had Santi zijn ogen gesloten en leek Brooke er niet echt iets aan te doen. Dat kwam ook wel omdat ze niet wisten van de afpersing waar Jamie al meer dan een maand mee bezig was, dat allemaal om 1 domme foto die Zach liever niet verspreid wilde. "Ik vroeg me af hoe het ervoor staat met mijn essay voor Engels. Hij moet bijna ingeleverd worden en ik heb nog niets ontvangen?" Haar lippen krulden zich in een nep glimlach wat hem haar nijdig deed aankeken, maar toch met hangend hoofd haalde hij de afgewerkte essay uit zijn tas waar hij zo'n drie uur aan had zitten werken en drukte deze haast in haar gezicht. "Hier." mompelde de jongen verslagen en zag hoe zijn flesje water voor zijn neus werd gepikt. "Oh, oeps, ik neem aan dat je deze niet meer wilde?" pestte ze hem en een zachte zucht verliet zijn lippen. Hoewel zijn hersenspinels al een tal van goede comebacks hadden bedacht durfde hij geen één ervan uitspreken. Het feit dat Satiago het meisje nog eens uitschold hielp ook niet echt. Het laatste wat hij wilde was dat zijn vrienden hierin betrokken zouden worden . “Hi Zachy. Long time, no see.” Groette Gigi hem dan met een grijnsje al wist Zach niet of ze het meende of niet, “gaat het een beetje lekker op school?” alsof ze het er nog eens dik wilde inwrijven - al was dat haar intentie niet- keek Zach maar weg, bang om opnieuw uitgelachen te worden.. “Jaims, darling, niet mijn vriendjes plagen.”
    Zachary hoopte vurig dat ze weg zou gaan en natuurlijk kon hij niet wachten tot ze het moe was en ze zijn foto terug haf. Tegen niemand had hij gezegd ooit eens gevoelens te hebben gehad voor een man en dit geheim wenste hij dan ook te houden.
    "K-kun je nu gaan?" vroeg hij stotterend en keek Jaimie vanonder zijn lange blonde wimpers aan. Ze had wat ze wilde en langer hoefde ze niet te blijven. Het feit dat Gigi, haar beste vriendin dan nog eens de nicht van Brooke was deed zijn maag ongemakkelijk draaien.
    De jongen had in dagen amper gegeten en kreeg hetgeen wat hij at niet al te lang binnen bij de gedachtes dat Jaimie hem telkens op de hielen zou zitten.

    [ bericht aangepast op 25 mei 2016 - 21:56 ]


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH



    Evita Delgado
    Achttien jaar — Spaans

    “I like stories where women save themselves.”




    Of ze ook sociaal kon doen. Ze trok nog even haar neus op toen ze de woorden van de jongen herhaalde in haar hoofd, natuurlijk kon Evita sociaal doen maar niet tegen hem of iemand anders. Ze vertrouwde deze mensen gewoon niet en school was om te leren. Ze sloeg haar armen over elkaar heen en keek met een giftige blik om in de richting van Evan die een eindje verderop stond. Zijn laatste woorden maakte haar bozer dan dat ze al was, ze draaide zich helemaal om en keek hem aan. 'Waarom zou ik bedankt zeggen voor het krijgen van hulp waar ik helemaal niet om gevraagd heb'? Haar harde toon galmde door de gang heen terwijl ze hem strak aan keek. Andere mensen die voorbij liepen liet ze wat schrikken door opeens te gaan praten. 'Je had me gewoon met rust moeten laten, dan was alles prima geweest en ik kan echt wel sociaal doen'. Dat laatste stukje kwam er echt uit alsof ze een klein meisje was dat aan het zeuren was. Dat was helemaal niet de bedoeling. 'Misschien wil ik gewoon niet sociaal tegen jou doen' kwam er uitdagend uit haar mond. Er kwam een random leraar voorbij lopen en Evita draaide zich erg snel om, om te vragen of hij alvast het lokaal voor haar open wilde doen. Met moeite deed de leraar dit toch wel en Evita gaf Evan nog een uitdagende blik voordat ze het lokaal binnen liep. Ze snapte niet waarom hij überhaupt eigenlijk met haar praatte, ze was verder niet echt interessant. Ze had geen status, bemoeide zich nergens mee en kwam alleen op school om goede cijfers te halen en om te leren. Verder maakte ze niet echt vrienden en had ze nog nooit een jongen hier op school als vriend gehad. Ze had überhaupt nog nooit een vriend gehad, al had ze dan wel al seks gehad. Maar dat was in Spanje gebeurd, op een warme avond, toen ze misschien iets teveel cocktails had gedronken op het strand. De dag er na was ze naar huis gevlogen en ze had nooit meer iets van de jongen gehoord maar eigenlijk zat ze daar ook niet echt mee. Evita had staan dromen en ze schudde zichzelf wakker en ging aan een tafel zitten aan de kant van het raam. Ze haalde haar spullen al uit haar tas, ging iets makkelijker zitten en begon dromend uit het raam te staren.

    [ bericht aangepast op 25 mei 2016 - 21:58 ]


    breath of life

    Mitchel ‘Mitch’ Dave Freeman
    16 jaar, Junior


    De politieagent lijkt geschokt als ik begin over drugs. Het is toch niet zo vreemd dat ik daarover begin? Met populaire dudes weet je het namelijk nooit, al denk ik niet dat Jack zoiets echt snel gaat doen. De politieagent ontkent het dan ook en ik voel me iets geruster.
    Ik voel de hand van de politieagent op mijn schouder en draai mijn hoofd weer weg. Het iets gerustere gevoel is weer weg en ik voel me alleen maar bezorgder. De politieagent staat op en ik staar naar de honderden tekeningen in mijn economieboek en schrift.
    ‘Wil je me Mitch noemen? Mensen noemen me alleen maar Mitchel als ze boos op me zijn,’ zeg ik zo nuchter mogelijk, maar de trilling in mijn stem is overduidelijk. Zonder de man nog aan te kijken, sla ik zo langzaam mogelijk mijn boek en schrift dicht en stop ze in mijn tas. Ik wil helemaal niet weten wat er is gebeurd. Dan staar ik de man weer aan en sta op.
    ‘I-ik heb niets fout gedaan, toch?’ zeg ik dan plotseling geschokt. Misschien gingen ze me wel arresteren! Niet dat ik wat tegen de wet in heb gedaan, maar je weet maar nooit.
    De man is langer dan ik en ik moet omhoog kijken om naar zijn gezicht te kijken. Het valt me nu pas op dat zijn ogen van elkaar verschillen, maar ik besteed er geen aandacht aan.
    ‘Het gaat over Jack, right?’ vraag ik dan toch maar voor de zekerheid en ik til mijn tas over een schouder. Het nare gevoel in mijn buik wordt steeds erger en ik begin een vervelende hoofdpijn te krijgen. Met mijn hoofd gebogen loop ik met de agent mee terwijl ik alle hele erge dingen uit mijn hoofd probeer te zetten. Het is echt niet zo dat ze Jack iets ergs hebben aangedaan. Dat kan niet. Waarom zou iemand dat doen? Dat slaat nergens op.

    [ bericht aangepast op 25 mei 2016 - 23:44 ]


    And don't forget, Elvendork! It's unisex!

    Adriana Elisa Collier


    'Ja, flauwgevallen...'
    'Ze zeggen dat...'
    Ik negeerde de roddels en liep loodrecht door naar Emilie, die in de rij stond voor haar pizza.
    Zei ik nou dat ik de roddels negeerde? Hier was het onmogelijk. Iedereen had het over dat mens uit Monaco. Geïrriteerd schudde ik mijn hoofd, alsof de woorden lastige vliegen waren.
    Net toen ik bij mijn vriendin aankwam stelde ze zich voor aan, ja hoor, aan diezelfde persoon uit Monaco. Ik moet stiekem glimlachen om haar pogingen terwijl ze vuurrood word, maar als ze even over haar schouder kijkt trek ik mijn gezicht weer in een plooi, omdat ik niet wil dat ze zich beledigd voelt.
    En zoals altijd staar ik even de zaal door. Als ik even mijn verbeelding gebruik zie ik een heleboel vogeltjes fladderen en kwetteren, door elkaar heen, dat ook nog. Bij elkaar is het resultaat chaotisch en ongeorganiseerd, zoals altijd.

    [ bericht aangepast op 26 mei 2016 - 16:20 ]

    [ bericht aangepast door een moderator op 26 mei 2016 - 12:28 ]


    i wanna vincent van gogh cry in a corner

    @ _FallenAngel, ik heb even jouw post aangepast, omdat er twee codes door elkaar gebruikt werden (image & left), en dat ontregelde Q. Er kon nergens meer op geklikt worden. Maar nu is het dus opgelost! (:


    How lucky I am to have something that makes saying goodbye so hard.

    @_fallenangel probeer je wel aan het woordenaantal te houden aub(: en heb je je rol al ingevuld?


    And don't forget, Elvendork! It's unisex!

    Sorry, voor beide. Ik pas het even aan.


    i wanna vincent van gogh cry in a corner


    Dominic Matthew Zemo
    Ik knikte rustig bij zijn vraag om hem Mitch te noemen. Dat was nog wel het minste wat ik kon doen. "Okay, Mitch. Als je wil mag je me Dom noemen." vertelde ik hem, voor hij toch opstond. "Je hebt niets misdaan, Mitch. Maak je geen zorgen. We gaan gewoon ergens heen waar het rustiger is om te praten." zei ik rustig. Hij pakte intussen zijn tas en vroeg naar zijn broer. Ik slikte en legde mijn hand weer op zijn schouder. "Kom, we gaan even uit de drukte." Ik leidde de jongen met me mee de gangen door naar de ingang van de school, waar een agent stond. "Het is goed. We komen zo terug." zei ik tegen de man, die me wat vreemd aankeek, terwijl we langsliepen. Ik leidde de jongen naar mijn politiewagen. Ik had een eigen wagen gekregen, zodat ik niet in mijn licht turquoise volkswagentje. Ik vond het een coole bak, maar misschien niet het meest stoere autotje ter wereld. Ik opende het passagiersportier en hield het voor hem open. "Het gaat inderdaad om je broer Jack, Mitch." Ik slikte nog een keer en keek de jongen aan. Hij was nog zo jong, zo onschuldig, maar ik kon hem hiervan niet beschermen. "Ik kan dit niet goed brengen, want het nieuws is in geen enkel opzicht goed. Je broer is niet lang geleden door een leraar gevonden in de gang. Hij is dood." Voor mijn gevoel kwam het er nog veel te bot uit, maar er was geen andere manier om het tegen de jongen te vertellen. Ik hield mijn hand op zijn schouder, zodat hij niet weg kon rennen, maar zodat ik hem ook kon vangen mocht hij letterlijk instorten. Dat leken mijn namelijk de twee meest logische kanten waar dit op zou kunnen gaan. Nu kon hij ook nog kwaad op me worden, maar dat leek me minder waarschijnlijk, daarbij kon ik wel tegen enig stootje. Ik hield mijn ogen toch maar strak, maar vol medeleven, gericht op de jongen, om passend in te grijpen bij het eerste teken van emoties. Ik wilde hem hierbij helpen en begeleiden. Daarvoor was ik hier en daarvoor bleef ik bij hem tot hij zich goed genoeg voelde om ofwel naar huis te gaan ofwel mee te gaan naar het bureau, waar ik toch een statement van hem zou moeten afnemen, hoe gruwelijk de situatie nu misschien ook was.


    Bowties were never Cooler

    Alessio Michelangelo Grimaldi
    Senior | Seventeen | The Royal | Is slighty confused and very Italian
    Outfit in picture

          Santa Monica was altijd een van zijn favoriete vakantiebestemmingen geweest. Maar nu de Monacaanse royal er woonde, viel het toch erg tegen. De chaotisch vibe van 'The American Dream' stond hem toch niet zoveel aan als hij had verwacht. Dit was zijn laatste jaar in het middelbaar onderwijs, echter zijn eerste op een nieuwe school. Het feit dat hij pas in begin November aankwam, hielp hem ook niet. De job was; blijf undercover en haal je diploma. Toch lukte het niet, het nieuws dat hij een lid was van een eeuwenoud familiehuis was er al uit. De aap was uit de mouw, en Alessio had het gevoel alsof het hem nog achterna zou gaan zitten.
          Na een tijdje van struinen op het schoolplein, komt er een meisje op hem af. Een jongedame van een jaar of zeventien begroette hem, "Hey! Ik ben Emelie! Aangenaam.", kwam er uit haar mond. Alessio keek haar kort aan, waarna hij keek op een blonde dame die achter het meisje is gaan staan en zichbaar haar lach inhield. "Hey," begon hij koeltjes, "Ik ben Alessio, maar je heb waarschijnlijk al gehoord wie ik ben. Niet om arrogant over te komen hoor." Zijn mondhoeken vormde een klein glimlachje en keek naar de brunette, wiens kristalblauwe ogen hem opvielen.
          Een stem klonk over de luidsprekers. Aan de bezorgde blik op Emelie's gezicht kon hij zien dat er is mis was. "Wat is er aan de hand?" mompelde hij zachtjes, zijn Italiaanse accent duidelijk hoorbaar. Daarna zag hij de blondine wat voor zich uitstaren. Grinnikend fluisterdehij tegen Emelie, "Zo, het licht is aan, maar niemand is thuis. Het is overduidelijk." Zijn glimlach veranderde al snel in een ondeugende grijns wanneer hij besloot om iets voor te stellen, "Emelie, wat denk je ervan. Zullen we samen even ergens anders gaan zitten? Ik ken een groepje mensen die dat vast niet erg zouden vinden."
          Alessio oog viel op zijn horloge, het was zestien November. De dag voor zijn verjaardag. En hoe kan je het beter vieren dat met een nieuw stel vrienden. Hij zou eindelijk achttien worden en kon niet wachten. Dit bracht hem op een idee, een feestje. Vluchtjes pakte hij zijn zilverkleurige iPhone 6 en opende zijn Messages.
    View Message


          Zijn aantrekking tot Jaimie was onmiskenbaar, en hij is ook zeker niet het persoon om het te ontkennen. Zeker niet na wat er was gebeurd in de zomervakantie. Saint Tropez, champagne en een boot, dat is het enige wat hij zich kon herinneren. Maar het gespuis rond zich haalde Alessio snel weer uit zijn trance. Er was iets mis, iets goed mis.

    [ bericht aangepast op 26 mei 2016 - 19:09 ]


    Up with the sun. Gone with the wind.

    JAIMIE ANNE PATTERSON
    "The question isn't who is going to let me; it's who is going to stop me."


          Zachary werpt me eerst een nijdige blik toe voordat hij het essay uit zijn tas haalt en hem haast in mijn gezicht duwt. Ik blader en tevreden doorheen en stop hem daarna in mijn tas.
          "Scheer je weg, in de naam van de Heilige Moeder Maria en haar Enige Zoon, jij Demonisch lui kind," zegt Spaans-dude dan in het, zoals ik al verwacht had, Spaans. Spaans is een van mijn beste vakken, waardoor ik begrijp wat hij zegt. Ik trek verontwaardigd mijn wenkbrauwen op, klaar om hem eens te leren met wie hij te maken heeft. Op dat moment kwam Gigi echter ook aan de tafel zitten waardoor ik me even inhoud om te kunnen luisteren naar wat ze zegt. Ze groet Brooke en vervolgens Zachary - Spaans-dude negeert ze compleet.
          "Jaims, darling, niet mijn vriendjes plagen," zegt ze vervolgens.
          "K-Kun je nu gaan?" zegt Zachary vervolgens stotterend. Op dat moment voel ik mijn telefoon trillen in mijn zak. Wanneer ik zie dat het een berichtje van Alessio is krullen mijn lippen omhoog tot een glimlach. Snel typ ik iets terug, met nog steeds een glimlach op mijn gezicht.
          "Nee, natuurlijk plaag ik ze niet. En ik denk dat ik nog wel even blijf. We kunnen zoveel plezier beleven met z'n allen," zeg ik daarna terwijl ik Spaans-dude vanuit mijn ooghoeken bekijkt. Hij is bezig met zijn vreemde kaarten.
          "Ik denk dat we elkaar wel iets beter moeten leren kennen. Elkaars hobby's te weten komen enzo," zeg ik en in een snelle beweging ruk ik het stapeltje kaarten uit Spaans-dude's handen.
          "Tarot.. Erg interessant. Ik heb het ooit een zwerver op straat zien doen. Jullie delen blijkbaar dezelfde hobby's! Wat leuk!" zeg ik gemaakt enthousiast terwijl ik een kaart uit de stapel pak en hem op tafel leg. Er staat een figuur op dat best wel eens aan het dansen zou kunnen zijn.
          "Gij zult naar een feest gaan," zeg ik met een veel dromerigere stem dan normaal. Daarna leg ik snel de volgende op tafel. Er is een bekerachtige afbeelding op te zien.
          "Daar zult gij dronken worden," ga ik vervolgens door. Ik pak nog een kaart uit het stapeltje. Het is een voorwerp dat ik de stempel 'staaf' zou geven.
          "Daar zult gij echter bewusteloos worden geslagen door een staafachtig voorwerp. Wat tragisch," ik maak een dramatisch handgebaar en draai me daarna om naar Spaans-dude.
          "En, wat vond je ervan? Ik heb wel talent vind je niet?" zeg ik met een valse grijns.


    -

    Emilie Aspyn Michel
    SENIOR || SEVENTEEN

    Difficult roads often lead to a beautiful destination

          Terwijl ik wacht op een antwoord of reactie van Alessio kijk ik wat rondom me heen. Ik zie een paar bekende gezichten. Maar de meesten zijn niet echt vrienden van me. Wel merk ik nu een politie agent op. Ik volg nieuwsgierig naar waar hij wandelt. Zou het dan toch ernstig zijn? Als ik hem zie stoppen bij Mitch schrik ik een beetje. Mitch lijkt me nu niet direct het type die iets fouts zou gedaan hebben maar je weet natuurlijk maar nooit. Ik hoop maar voor hem dat ik gelijk heb. Daarna kijk ik om en zie Adriana achter me lachen. Ze is me weer aan het uitlachen en terecht. Ik zou mezelf nu ook uitlachen. Ze probeert weer neutraal te kijken wanneer ze merkt dat ik kijk. "Hey.Ik ben Alessio, maar je heb waarschijnlijk al gehoord wie ik ben. Niet om arrogant over te komen hoor.", zegt de jongen. Ik draai terug mijn hoofd. "Jep, zo'n beetje heel de school praat over je", lach ik. "Wat is er aan de hand?", vraagt hij na de mededeling van de directeur. "Moest ik het weten zou ik het je vertellen, maar dat weet ik helaas ook niet", antwoord ik nu. En ook nu pas merk ik zijn Italiaans accent op. Grinnikend fluistert hij:"Zo, het licht is aan, maar niemand is thuis. Het is overduidelijk." Waardoor ik moet lachen en kijk weer om. "Wat denk je ervan. Zullen we samen even ergens anders gaan zitten? Ik ken een groepje mensen die dat vast niet erg zouden vinden.", stelt hij voor. "Dat lijkt me leuk!", zeg ik. Die gast is hier nog maar een paar weken en is nu al populair. Wanneer hij zijn Iphone neemt besluit ik om ook een bericht te sturen naar Mitch.


         

    [ bericht aangepast op 26 mei 2016 - 20:12 ]


    Santiago Miguel Chavez

    Nog een mesje kwam bij ons zitten, terwijl Zachary iets naar de bitch toe schoof, waarschijnlijk hetgeen waarom ze had gevraagd. Ik had geen idee waarom hij dit deed. Ze was een bitch, met een veel te groot ego, die dacht dat ze alles kon maken. In mijn ogen was ze de duivel zelve. Ik probeerde me te richten op Brooke, die vroeg om een 3 kaarten lezing, maar natuurlijk moest de bitchy troela zich erin mengen. Ik dacht eerst nog dat ik de dans zou ontspringen, maar toen ze over mijn kaarten begon, wist ik dat ik de Sjaak was. Toch had ik geen tijd om mijn kaarten weg te stoppen voor zij ze uit mijn handen griste. Een stroom Spaanse scheldwoorden kwam over mijn lippen. Nu zou ik dus mijn kaarten opnieuw moeten wijden voor ik weer correcte lezingen kon doen. Kaarten waren heel gevoelig en persoonlijk, en mochten niet door anderen worden aangeraakt, wat zij nu dus had gedaan. Ze begon ze te leggen en allerlei bizarre dingen te zeggen, terwijl ik geschokt keek naar het setje doemskaarten die ze trok. Het eerste wat ik deed toen ze vroeg wat ik ervan vond, was hard genoeg aan haar haren trekken, dat haar achterhoofd naar achter klapte en ze mijn kaarten wel los moest laten. Ik liet haar niet los, maar siste haar de ware lezing toe in het Engels, zodat iedereen zou weten wat de kaarten zeiden, al was mijn accent extreem zwaar door woede. "Verdraaide Dood: Je bent egocentrisch. Help mensen liever dan ze dwars te zitten voor eigen gewin, dit levert meer op. Tegenslagen liggen in het verschiet. 8 der Bekers: Zelfopoffering wordt gevraagd. Pas op voor ruzies en wees content met wat je hebt. 10 der Staffen: Agressieve acties zullen zorgen voor zware tegenslagen, tot je leert jezelf te bedwingen en medeleven toont. Breek met oude patronen en richt je op een positieve toekomst." Nu liet ik haar haar weer los en pakte mijn kaarten van haar weg. Ik stopte ze snel in mijn tas en klemde deze tussen mijn benen. "En scheer je nu weg, of het skelet op de kaart is niet de enige dode hier. Diablo" siste ik haar kant op. Mijn ogen waren inmiddels zwart van woede en ik had heel veel moeite om Engels te blijven spreken. Ik stond eigenlijk op het punt om te proberen of een exorcisme zou werken, maar ik dacht dat het dan mogelijk alleen maar erger zou worden. Toch begon ik onder mijn adem passief agressief Latijn te mompelen: "Exercismo te, immunidisseme spiritus, omnis incursio adversarii, omne phantasma, omnis legio, in nomine Domini nostri Jesus Christi; eradicare et effugare ab hoc plasmate Dei" keer op keer op keer, hopend dat ze weg zou gaan, met mijn hand om mijn rozenkrans.

    Het Latijn betekent: Ik drijf u uit, zeer onreine geest, elke aanval van de Tegenstander, elke spookverschijning, elk legioen, in de naam van onze heer Jesus Christus; gij wordt uitgerukt met wortel en al en verjaagd uit dit schepsel van God.
    Een standaard Exorcisme tekst.

    [ bericht aangepast op 26 mei 2016 - 20:59 ]


    Bowties were never Cooler

    Mitchel ‘Mitch’ Dave Freeman
    16 jaar, Junior



    Trillend loop ik achter de agent aan terwijl ik mijn blik gefocust houd op de grond. Wat is er aan de hand? Waarom moet die agent mij hebben? Geen enkel signaal wat ik krijg stelt me gerust en ik klem mijn armen rond mijn buik. De man houdt de autodeur open, maar ik ga niet zitten. Ik blijf ervoor staan en kijk de man dan voorzichtig aan.
    ‘Het gaat inderdaad om je broer Jack, Mitch. Ik kan dit niet goed brengen, want het nieuws is in geen enkel opzicht goed. Je broer is niet lang geleden door een leraar gevonden in de gang. Hij is dood,’ zegt de agent en ik kijk hem met grote ogen aan.
    ‘Niet waar,’ zeg ik dan terwijl mijn ogen zich langzaam vullen met tranen. ‘J-je liegt! J-Jack kan n-niet…’ Ik grijp naar mijn hoofd en zak langzaam op de grond. Mijn telefoon voel ik trillen, maar ik heb de kracht en de wil niet om hem te pakken. Ik sluit mijn ogen en voel de eerste tranen over mijn wangen glijden. Zo blijf ik even zitten. Met mijn ogen gesloten tegen de rand van de politieauto aan. Ik probeer rustig te blijven ademen en na te denken. Het is oke, ze maken vast een vergissing. Jack is gewoon bij Evan. Niets aan de hand. Ik knik even en sta dan weer onhandig op, terwijl ik met betraande ogen de politieagent aankijk.
    ‘I-ik denk dat jullie een vergissing hebben gemaakt,’ zeg ik dan voorzichtig en met een trillende stem. ‘Waarom zou hij…? Is hij…? Hoe..?’ Ik begin meer moeite te krijgen met rustig te ademen en mijn ogen schieten naar het grasveld en dan terug naar de agent.
    ‘I-ik moet gaan!’ zeg ik en ik probeer onder de agent zijn arm door te duiken, maar dat lukt niet echt. Pas als ik merk dat dit geen zin heeft, stort ik helemaal in en ga op de grond zitten huilen. ’S-Sorry..’ mompel ik naar de agent tussen de tranen door. Ik zet mijn bril af en wrijf in mijn ogen terwijl ik blijf snikken.


    And don't forget, Elvendork! It's unisex!