[200] Temptation Island || Koh Kood || Speeltopic - Speeltopics

V E R H A A L. Ooit gedacht dat je partner vreemdging? Of wetende dat je wederhelft vreemdgaat maar dat je hem of haar nog een laatste kans wil geven? Temptation Island is een eiland vol "onschuldig" geflirt, vreemdgaan, aantrekkelijke vrijgezellen, knappe stellen en uiteraard een prijs — waarom zouden we dit anders doen? Een tropische bestemming met een geweldige setting inclusief bar, romantische plekjes en een prachtig kampvuur doen je al snel het vakantiegevoel geven, laat staan als je partner er niet bij is. Zou jij vreemdgaan wanneer de optie er was — al was het maar om je partner terug te pakken op wat hij of zij jou aangedaan heeft? Kan jouw relatie de ultieme relatietest doorstaan? Kan je het aan om te zien of je partner de verleiding van de vrijgezellen kan weerstaan? Temptation Island is de plek om je grenzen op te zoeken en die van je partner te ontdekken. Is de relatie sterk genoeg om door deze ultieme test heen te komen? "Picture the life you dreamed of living. The person you pictured being with. Picture the job you dreamed you'd have. Are you living the life you envisioned for yourself? Are you who you wanted to be when you grew up? Open your eyes. Take a good look around you. How's the view? Do you like what you see? Think back again to when you were little. Are you living the life you pictured for yourself? Or are you still dreaming of something even bigger?" P E R S O N A G E S. Mannen. • Nikos Payne • Asuka • 1.1 • Vrijgezel • • Jack Nicholas Aodth • Sempre • 1.1 • In een relatie • • Lloyd Devin Thompson • Bylot • 1.4 • Vrijgezel • • Jason Harry Boreas • Magari • 1.1 • Vrijgezel • • Daniel Young • watahmaloehn • 1.2 • In een relatie • • Giovanni Rafaele Vinci • MatthewMMurdock • 1.4 • In een relatie • Vrouwen. • Addison Amelia Montgomery • MrsSmollett • 1.1 • In een relatie • • Jazmín Valeria Fuensanta • Deryth • 1.1 • Vrijgezel • • Krista Bengstsson • Polovina • 1.1 • In een relatie • • June Jennifer Melcom • Magari • 1.1 • Vrijgezel • • Sunset Dyani Wade • Pans_Daughter • 1.2 • In een relatie • • Vanessa Rosa Flemming • tirzaj • 1.3 • Vrijgezel • Koppels. Addison Amelia Montgomery & Jack Nicholas Aodth Krista Bengstsson & Daniel Young Sunset Dyani Wade & Giovanni Rafaele Vinci Dit is het speeltopic voor de 3 mannen in een relatie, en de 3 vrijgezelle vrouwen. “You can seek the advice of others, surround yourself with trusted advisors. But in the end, the decision is always yours and yours alone. And when it’s time to act and you’re all alone with your back against the wall, the only voice that matters is the one in your head. The one telling you what you already knew. The one that’s almost always right.” O N D E R K O M E N S. Het gemeenschappelijke huis. Hier zullen ze overdag de tijd doorbrengen. Hier bevindt zich ook de keuken, en de badkamers en dergelijke. Dit zijn hun slaapvertrekken. Dit is hun stukje privé op het eiland. Dit is de opstelling. Dus het gemeenschappelijke huis in het midden, met aan weerszijden drie huisjes. Alles staat in verbinding met elkaar. In ieder huis bevind zich ook een aparte ruimte, waar de mannen & vrouwen die in een relatie zitten, elke avond rond een uur of 8/9 naar beelden van hun partner op het andere eiland kunnen kijken. Ze krijgen dan zo'n 15/20 minuten aan beeldmateriaal te zien. R E G E L S. — Je reservering blijft 2 dagen staan. Als je meer tijd nodig hebt, kan je dit aangeven. — Minimaal 200 woorden per post, dit is makkelijk te halen voor iedereen. — Er zijn 12 rollen beschikbaar. 3 vrouwen in een relatie, 3 mannen in een relatie. 3 vrijgezelle mannen, 3 vrijgezelle vrouwen. Dit is ook het maximum. — Ik hou niet van buitensluiten, dit wil ik dus ook niet hebben in dit RPG. — Niemand is perfect, iedereen heeft flaws. — Als je meedoet, wil ik ook echt dat je actief meedoet, en dus niet dat je een eendagsvlieg bent. — Het liefst wil ik dat iedereen een relatielijstje maakt in het praattopic. Dus gewoon wat je indruk is van ieder personage. — Geen andere personages besturen, mits dit besproken is. — Alleen ik maak topics, mits ik iemand aanwijs om dit te doen. — Dit RPG is gemaakt met officiële toestemming van LanieH. T O P I C S. Rollentopic: #1 Praattopic: #1 & #2 Speeltopic: #1 & #2 B E G I N. [justify]We beginnen bij het punt dat iedereen net afscheid genomen heeft en zich net gesetteld heeft in hun slaapvertrekken. Iedereen kan bij elkaar binnen lopen, of naar het gemeenschappelijke huis gaan.

[ bericht aangepast op 6 maart 2016 - 17:31 ]

---

Faith is everything.

Mijn topics

---

When time and life shook hands and said goodbye.

Mine.

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Nieuwsgierige MT.

---

I'm your little ray of pitch black.

MT

---

What do I stand for? What do I stand for? Most the nights... I don't no!

MT

---

Bowties were never Cooler

      Ik weet niet hoe ik het precies voor elkaar gekregen had, maar ik was nog geen vijf minuten op mijn eigen slaapvertrek of mijn koffer lag al half uitgepuild op het grote tweepersoonsbed — en dat alleen maar omdat ik mijn bikini moest hebben, die uiteraard op de bodem van de koffer lag, en een makkelijk jurkje voor eroverheen, die natuurlijk ergens halverwege in een stapeltje zat. Het was ergens geen verrassing dat ik het binnen vijf minuten al voor elkaar kon krijgen om een beetje rommel te creëren, de wilde sloddervos in me zorgde daar wel voor en ik kon mijn zus al horen klagen mocht ze er bij zijn geweest. In plaats van het dan ook op te ruimen, zoals zij het me toegeschreeuwd zou hebben, besloot ik voor even om het zo te laten, gezien ik eerst eens op verkenning wilde gaan en ik mijn koffer later vandaag wel zou uitruimen. Tenslotte was er nu toch niemand die me er toe kon dwingen.
      Op mijn blote voeten en een paar slippers in de ene hand verliet ik mijn knusse huisje met in mijn andere hand en zonnebril. Buiten strook een lauwe briesje vluchtig een keer door mijn donkere lokken heen waardoor enkele plukken een keer voor mijn zicht terecht kwamen, en met ietwat dichtgeknepen ogen vanwege de zon tuurde ik een keer rond in de hoop al een glimp van iemand op te vangen. Net als mij zouden er nog twee vrouwen zijn, allemaal hartstikke vrijgezel, maar er waren als het goed is ook drie mannen aanwezig. Het verschil met ons was dat zij enkele minuten geleden afscheid hadden genomen van hun lieftallige vriendinnetjes en wij van wat familieleden thuis al.
      Een kleine, speelse glimlach trok subtiel over mijn lippen heen terwijl ik in een trage pas verder liep. Ergens kon ik niet wachten kennis te maken met de rest evenals het al een beetje tactvol uitpluizen wat voor vlezen we in de kuipen hadden zitten. Je kon er natuurlijk ergens donder op tegen zeggen dat er de aankomende dagen totaal niks zou gebeuren. De insteek van een deelname aan dit spel was vrij duidelijk, de vraag was alleen hoe goed je er als koppel tegen bestemd was. Wellicht dat er een enkel tussen zat die zich er wel doorheen wist te slaan, maar had ik in een relatie gezeten dan had ik deze stap uit voorzorg nooit gezet — misschien dat ik mezelf daar te goed voor kende, of juist te bang zou zijn dat de ander iets fout zou doen. Had ik gelukkig even mazzel dat dát nu niet het geval was.

[ bericht aangepast op 24 feb 2016 - 21:45 ]

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

JACK NICHOLAS AODTH

• Not all those who wander are lost •

---

Ik had met een snelle kus afscheid genomen van Addison en was daarna bijna meteen vertrokken. Ik wist wel beter dan geloven dat er na deze kus er nog meer zouden volgen, want wat mij betreft was dit al meteen de laatste geweest. Toen ik erachter was gekomen dat ze met een medestudent was vreemdgegaan, had ik eigenlijk mijn besluit al gemaakt. Ik wilde geen relatie met iemand die vreemdging en ik was ook niet gek om haar nog een kans te geven, hoewel ze dat nu natuurlijk wel dacht dat ze die kreeg.
      Ik had het eigenlijk meteen af willen kappen, maar de oproep voor Temptation Island had mijn interesse gewekt. Tien dagen lang in het gezelschap zijn van een groep vrijgezelle vrouwen, nee, daar zei ik geen nee tegen. Dus had ik Addison wijs gemaakt dat ik haar wel weer wilde vertrouwen, op voorwaarde dat we zouden deelnamen met het tv-programma. Addison had ingestemd, iets wat ik wel had verwacht en zo doende waren we hier terecht gekomen.
      Met een rugzak over een schouder gehangen liep ik naar het huisje dat voor mij bestemd was. Soms kwam Addison nog wel eens in mijn gedachten op, maar het was niet meer zoals eerder. Ik werd altijd wat chagrijnig als ik aan haar dacht, ze was immers de eerste vrouw geweest die ik echt interessant had gevonden.
      Vastbesloten zette ik haar vervolgens uit mijn gedachten, ik was hier immers om te genieten en ik was vastbesloten om dat ook te doen. Ik liet mijn huisje dan ook voor wat het was en liep naar het gemeenschappelijk huis om daar geïnteresseerd rond te kijken. Ik had altijd alleen maar kunnen dromen van een vakantie als deze en nu was ik er echt. En ik vond het geweldig.

[ bericht aangepast op 25 feb 2016 - 17:23 ]

---

When time and life shook hands and said goodbye.

Asuka schreef:
Nieuwsgierige MT.

---

someone out there feels better because you exist

Giovanni Rafaele Vinci
Ik vond het echt verschrikkelijk om afscheid te hebben genomen van mijn dame, al was het maar voor even. Nu zat ik op het terrasje met mijn benen bungelend boven het azuurblauwe water van mijn kamer, peuk tussen mijn lippen, te genieten van de warme zon, die ik in Florida zeker tijdens mijn tijd op de universiteit maar weinig zag. Ik droeg een wit hemd met een donkerblauwe korte broek en een donkere zonnebril stond op mijn neus. Je moest er wel altijd op je best uitzien. Toen ik de nicotine in mijn systeem had opgenomen, de wilde hengst in me had getemd, zoals mijn dame het wel eens had genoemd, drukte ik het smeulende filter uit op het deck en sprong op. Ik had ons hiervoor opgegeven om te bewijzen dat zij de enige voor me was, en ik echt niemand anders wilde. Ze was namelijk altijd zo onzeker, en dat hoefde echt niet, want zij was de enige voor mij. Ik liep naar binnen om het filter weg te mikken in een prullenbak, en nog even in de spiegel mijn haren te doen. Hierna liep ik rustig richting het gemeenschappelijke huis. Daar zag ik nog een jongen, die net als ik hier waarschijnlijk met zijn vriendin aan meedeed, en een meisje. Ik moest zeggen dat ze er goed uitzag, maar ik had niets anders verwacht. Toch verbleekte haar schoonheid al bij de gedachte aan Dyani. "Hey, compadre." zei ik tegen de jongen met een klop op zijn schouder, voor ik naar de dame liep. "Ciao, Bella." Mijn accent was nog dikker dan het in een tijd was geweest. Ik pakte haar hand en drukte een kus op de rug ervan. Ik had geen enkele behoefte aan een ander meisje, want mijn meisje was alles voor me, maar dan mocht ik nog wel galant zijn. Dat zat nu eenmaal in mijn natuur.

---

Bowties were never Cooler

Mijn heupen bewogen op het ritme van de muziek die zich afspeelde op mijn mp3 speler. Geen mobiel voor mij tijdens deze zon, zee en strand vakantie, met een extraatje. Ik was gemaakt voor het leven van one night stands volgens vrienden - en dit was eigenlijk mijn droombaan; mannen proberen te verleiden en zoveel mogen flirten als ik wil. Volgens mijn vrienden dan. Het belangrijkste was dat ik er het lichaam voor had en dat als hedonist zijnde het makkelijk was om moralen uit het raam te gooien als geen enkele man het voor elkaar krijgt om je hart te raken voordat ze je broek uit proberen te trekken. Ik zong zachtjes mee met 'your body is a weapon' van The Wombats terwijl ik mijn koffer al deels uitpakte. Zodra ik mijn favoriete kimono en bikini had gevonden, vond ik dat ik genoeg had uitgepakt. Ik pakte nog een paar slippers, voor ik mijn kamer verliet. Met een kleine glimlach liep ik het gezamenlijke huis in. Natuurlijk zag je net iets te veel in de bikini, maar ik was hier ook niet om preuts te zijn. Zelf vond ik dat ik er zelfs half naakt nog respectabel uitzag, iets wat ik ook vond van het eerste andere meisje dat ik zag. Ik liep een stukje door voor ik de twee jongens in mijn gezichtsveld kreeg.
"Well, bonjour, " zei ik met een opvallend Frans accent, iets wat ik had meegekregen van mijn moeders kant van de familie en mijn eerste jaren in Frankrijk.

---

We've lived in the shadows for far too long.

Nieuwsgierig MT

MT

---

Everything is illuminated by the light of our past.

      Het duurde niet lang vooraleer ik een teken zag van de andere die hier ook zouden verblijven. Een jonge blondine bereikte als eerste het gezamenlijke huis, waar ze voor kort in verdween alvorens ze weer naar buiten kwam en op twee mannen afliep. Doordat ik hen nog niet bereikt had gaf het me de ultieme gelegenheid om met name de laatste twee eens goed te bekijken terwijl ik langzaamaan dichterbij kwam.
      Een tevreden uitdrukking gleed over mijn gezicht heen en ik voelde hoe de enthousiasme naar dit spel steeds groter werd — gaf me maar eens ongelijk bij het zien van alleen al dit mannelijk schoon, want dat ze er verdomd goed uitzagen was een ding zeker. Een van de jongens gaf de ander een klap op zijn schouder, waarna er een korte Italiaanse begroeting over zijn lippen heen rolde. Vervolgens kwam hij op mij af, nam mijn hand vast en drukte een vederlichte kus op de rug daarvan. “Ciao, Bella,” sprak hij ook jegens mij op een begroetende, vriendelijke toon. Lichtjes krulde mijn mondhoeken iets op en terwijl de blondine iets in het Frans sprak gaf ik mijn ogen nog een keer de kost nu ik wat dichterbij stond.
      Beide mannen zagen er werkelijk absoluut niet verkeerd uit en mijn innerlijke zelf zat wellicht nu verlekkerd voor zich uit te staren terwijl ze een iene-miene-mutte-spelletje deed op wie haar keuze uiteindelijk zou vallen. Zelf besloot ik die mening nog voor mezelf te houden en er vooral niet op in te gaan, nog niet.
      ”Ook hallo,” glimlachte ik uiteindelijk en wierp hen één voor één mijn zoete glimlach toe, waarna ik mijn zonnebril in een subtiele beweging in mijn haar zetten en mijn slippers met een zachte plof op de grond terecht liet komen zodat ik mijn voeten er in kon laten glijden. Ik mocht dan wellicht tweetalig opgegroeid zijn, van mijn Spaanse accent was maar weinig op te vangen en voorstellen in mijn moedertaal deed ik maar zelden — het meeste Spaans wat er de laatste tijd uitkwam waren vloekwoorden richting mijn zus of onderonsjes met mijn vader.
“Mijn naam is Jazmín,” bracht ik vervolgens uit en liet mijn blik tussen de twee jongens glijden waarna ik ze liet hangen op degene met zijn heldere kijkers — die je zo onschuldig leken aan te kijken maar waarvan je nu al kon raden dat daar zoveel meer in schuilde.
      ”En jullie zijn?” Een zwakke speelse glimlach gleed opnieuw over mijn lippen heen terwijl ik hun reacties met alle geduld in me afwachten.

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

JACK NICHOLAS AODTH

• Not all those who wander are lost •

---

Een klap op mijn schouder liet me opschrikken en mijn ogen gleden over de jongenman die wat woorden sprak die - ondanks dat het erg mooi klonk - voor mij onverstaanbaar waren. Ik kon er wel uithalen dat het Italiaans was en gezien hij niet onvriendelijk leek knikte ik hem maar toe. "Het spijt me, mijn Italiaans is niet geweldig," zei ik dus met een verontschuldigende glimlach, om vervolgens op te merken dat de man niet alleen was.
      Een prachtige blondine was op ons afgelopen en ook zij sprak in een andere taal dan ik verwacht had. Uiteraard begreep ik haar wel, bonjour zat namelijk nog net wel in mijn Franse woordenlijst. Een glimlach verscheen op mijn lippen terwijl ik haar geïnteresseerd bekeek, het was echt een schoonheid. Bovendien had ze een bikini aan met een soort vestje erover heen - Addison had hier vast wel de naam voor geweten - waardoor ik ook kon zien dat ze een prachtig lichaam had. Ik reageerde op haar begroetting met een glimlach om vervolgens om te kijken bij het horen van voetstappen.
      Ze hadden zich niet ingehouden bij de selectie, bedacht ik bij mezelf terwijl ik naar de brunette keek die bij ons kwam staan. Haar glimlach was oogverblindend en mijn lippen krulden hierdoor alleen maar verder omhoog. Terwijl de Italiaan de brunette charmant begroette en lachte ik beleefd naar haar toen ze zich voorstelde. Jazmín was een mooie naam, besloot ik, mooier dan Addison. Het irriteerde me eigenlijk dat ik Addison nog steeds met iedereen vergeleek, maar ik had het idee dat deze twee vrouwen haar weleens konden overtreffen.
      "Mijn naam is Jack," was mijn antwoord op haar vraag, terwijl ik mijn ogen over haar heen liet glijden. Het zou me niets verbazen als de twee modellen waren, want ook Jazmín zag er geweldig uit. Ze had een bijzondere uitstraling die me ontzettend interesseerde. Ja, ik zou me wel vermaken de komende tijd, bedacht ik tevreden bij mezelf.
      "Zijn we maar met vier?" Vroeg ik toen ik me realiseerde dat het wel een klein groepje was zo. Niet dat ik het erg vond, want met deze drie mensen zou ik me vast prima kunnen vermaken.

[ bericht aangepast op 25 feb 2016 - 17:41 ]

---

When time and life shook hands and said goodbye.

Giovanni Rafaele Vinci
Terwijl ik me voorstelde aan de donkerharige schone, kwam er ook een blondine binnen, die blijkbaar uit Frankrijk kwam. Na de kus op de hand van het meisje, liet ik die ook gaan en schonk de andere dame een charmante glimlach en een knipoog. Daar was niets mis mee, toch? De donkerharige schone stelde zich voor als Jazmín, een prachtige naam voor een prachtige dame, waarna de andere jongen zich voorstelde als Jack en vroeg of we maar met 4 zouden zijn. Ik had geen idee, maar echt erg zou ik het niet vinden, toch zei me iets dat we nog mensen misten. "Mijn naam is Giovanni." Bij mijn naam was min accent nog veel zwaarder dan ik tegenwoordig normaal had in het Engels. "Ik zag volgens mij sei slaapkamers, dus dan missen we er nog due..." Na al deze jaren kon ik nogsteeds niet tellen in het Engels, wat vrij gênant was, maar ik kreeg het gewoon niet voor elkaar. Ik schonk Jazmín nog een speelse glimlach en een knipoog, voor ik naar de blondine liep en haar hand pakte, en daar door een zachte kus op drukte. "Ciao." Ik had nog altijd een charmante glimlach op mijn gezicht. Ik moest zeggen dat zij er zeker ook niet slecht uitzag, maar ik had nu eenmaal een voorkeur voor brunettes. Toen ik weer recht kwam te staan, merkte ik dat het kettinkje met het kruisje eraan wat rond mijn nek hing, uit mijn hemd was gevallen. Nu was dat niet heel moeilijk, omdat de eerste drie knoopjes open stonden, maar ik hield het graag wel tegen mijn huid aan. Nu zag ik wel dat de meesten hier slippers of teenslippers droegen, maar daar wilde ik echt niet dood in gevonden worden. Ik hield het bij bootschoenen in kleuren die matchten bij mij outfit, in de zomer, in de winter droeg ik nette wat hogere leren schoenen. Ik was hier dus de best geklede jongen, waar ik inmiddels aan gewend was, sinds jongens in Florida ook echt niet wisten hoe ze zich moesten kleden en hoe ze voor hun lichaam moesten zorgen. "Zullen we straks anders l'oceano gaan verkennen?" Het was een prachtige azuurblauwe zee en de dames hadden prachtige lichamen, dus het zou een win-win situatie zijn, toch?

---

Bowties were never Cooler