[200] Temptation Island || Koh Kood || Speeltopic - Speeltopics

V E R H A A L. Ooit gedacht dat je partner vreemdging? Of wetende dat je wederhelft vreemdgaat maar dat je hem of haar nog een laatste kans wil geven? Temptation Island is een eiland vol "onschuldig" geflirt, vreemdgaan, aantrekkelijke vrijgezellen, knappe stellen en uiteraard een prijs — waarom zouden we dit anders doen? Een tropische bestemming met een geweldige setting inclusief bar, romantische plekjes en een prachtig kampvuur doen je al snel het vakantiegevoel geven, laat staan als je partner er niet bij is. Zou jij vreemdgaan wanneer de optie er was — al was het maar om je partner terug te pakken op wat hij of zij jou aangedaan heeft? Kan jouw relatie de ultieme relatietest doorstaan? Kan je het aan om te zien of je partner de verleiding van de vrijgezellen kan weerstaan? Temptation Island is de plek om je grenzen op te zoeken en die van je partner te ontdekken. Is de relatie sterk genoeg om door deze ultieme test heen te komen? "Picture the life you dreamed of living. The person you pictured being with. Picture the job you dreamed you'd have. Are you living the life you envisioned for yourself? Are you who you wanted to be when you grew up? Open your eyes. Take a good look around you. How's the view? Do you like what you see? Think back again to when you were little. Are you living the life you pictured for yourself? Or are you still dreaming of something even bigger?" P E R S O N A G E S. Mannen. • Nikos Payne • Asuka • 1.1 • Vrijgezel • • Jack Nicholas Aodth • Sempre • 1.1 • In een relatie • • Lloyd Devin Thompson • Bylot • 1.4 • Vrijgezel • • Jason Harry Boreas • Magari • 1.1 • Vrijgezel • • Daniel Young • watahmaloehn • 1.2 • In een relatie • • Giovanni Rafaele Vinci • MatthewMMurdock • 1.4 • In een relatie • Vrouwen. • Addison Amelia Montgomery • MrsSmollett • 1.1 • In een relatie • • Jazmín Valeria Fuensanta • Deryth • 1.1 • Vrijgezel • • Krista Bengstsson • Polovina • 1.1 • In een relatie • • June Jennifer Melcom • Magari • 1.1 • Vrijgezel • • Sunset Dyani Wade • Pans_Daughter • 1.2 • In een relatie • • Vanessa Rosa Flemming • tirzaj • 1.3 • Vrijgezel • Koppels. Addison Amelia Montgomery & Jack Nicholas Aodth Krista Bengstsson & Daniel Young Sunset Dyani Wade & Giovanni Rafaele Vinci Dit is het speeltopic voor de 3 mannen in een relatie, en de 3 vrijgezelle vrouwen. “You can seek the advice of others, surround yourself with trusted advisors. But in the end, the decision is always yours and yours alone. And when it’s time to act and you’re all alone with your back against the wall, the only voice that matters is the one in your head. The one telling you what you already knew. The one that’s almost always right.” O N D E R K O M E N S. Het gemeenschappelijke huis. Hier zullen ze overdag de tijd doorbrengen. Hier bevindt zich ook de keuken, en de badkamers en dergelijke. Dit zijn hun slaapvertrekken. Dit is hun stukje privé op het eiland. Dit is de opstelling. Dus het gemeenschappelijke huis in het midden, met aan weerszijden drie huisjes. Alles staat in verbinding met elkaar. In ieder huis bevind zich ook een aparte ruimte, waar de mannen & vrouwen die in een relatie zitten, elke avond rond een uur of 8/9 naar beelden van hun partner op het andere eiland kunnen kijken. Ze krijgen dan zo'n 15/20 minuten aan beeldmateriaal te zien. R E G E L S. — Je reservering blijft 2 dagen staan. Als je meer tijd nodig hebt, kan je dit aangeven. — Minimaal 200 woorden per post, dit is makkelijk te halen voor iedereen. — Er zijn 12 rollen beschikbaar. 3 vrouwen in een relatie, 3 mannen in een relatie. 3 vrijgezelle mannen, 3 vrijgezelle vrouwen. Dit is ook het maximum. — Ik hou niet van buitensluiten, dit wil ik dus ook niet hebben in dit RPG. — Niemand is perfect, iedereen heeft flaws. — Als je meedoet, wil ik ook echt dat je actief meedoet, en dus niet dat je een eendagsvlieg bent. — Het liefst wil ik dat iedereen een relatielijstje maakt in het praattopic. Dus gewoon wat je indruk is van ieder personage. — Geen andere personages besturen, mits dit besproken is. — Alleen ik maak topics, mits ik iemand aanwijs om dit te doen. — Dit RPG is gemaakt met officiële toestemming van LanieH. T O P I C S. Rollentopic: #1 Praattopic: #1 & #2 Speeltopic: #1 & #2 B E G I N. [justify]We beginnen bij het punt dat iedereen net afscheid genomen heeft en zich net gesetteld heeft in hun slaapvertrekken. Iedereen kan bij elkaar binnen lopen, of naar het gemeenschappelijke huis gaan.

[ bericht aangepast op 6 maart 2016 - 17:31 ]

---

Faith is everything.

JACK NICHOLAS AODTH

• Not all those who wander are lost •

---

Mijn ogen waren even op de lucht gericht, hoewel ik deze op Giovanni richtte toen hij begon te praten. "Zal ik eens kijken of er een fles vino in de kast staat? Het hier wat gezelliger en zuidelijker maken. Ik weet niet hoe jij dat vind, Jack. Ben je van de vino, of heb je liever birra?"
      Zijn voorstel klonk als muziek in mijn oren, ik had best wel dorst en het zout dat bij mijn duik op mijn lippen was blijven plakken hielp niet bepaald mee. Ik vond het attent van hem dat hij me een keuze gaf en ik besloot eens gek te doen en een wijntje te nemen. "Doe ook maar wijn, rode, als ze dat hebben." Was mijn antwoord, ik was namelijk absoluut niet van de witte wijn. "Bedankt alvast!" Riep ik de jongen nog na terwijl hij weg liep.
      Ondertussen was Jazmín onderwater gedoken en richtte ik mijn heldere ogen op de golven. Op het moment was de zee vrij kalm, maar ik had het idee dat het soms ook wel anders kon zijn. Wat in mijn ogen nogal goed uitkwam, want ik was namelijk dol op surfen en ik hoopte eigenlijk dat ik ook de mogelijkheid zou hebben om hier even de zee op te gaan.
      Jazmín kwam niet veel later weer langs me boven en ik was me bewust van het feit dat haar schouders de mijne bijna raakte. Een glimlach gleed over mijn gezicht toen ze oogcontact maakte. Ze was echt prachtig en leek ook daadwerkelijk een leuke meid te zijn. Ik was in het begin bang geweest dat de vrouwen wat arrogant zouden zijn, maar het tegendeel leek juist waar te zijn. Jazmín, maar ook Vanessa en June, leken me alledrie ontzettend aardige vrouwen. Uiteraard wist ik niet de precieze reden van hun deelname, maar ik had het idee dat het wel goed zat.
      "En Jack, wat vind je van het eiland tot nu toe?” Vroeg de brunette terwijl ze haar donkere ogen op die van mij fixeerde. Even bleef ik stil, volkomen geïntrigeerd door de manier waarop ze me aankeek, voor ik me weer bij mezelf raapte en antwoord gaf. "Het bevalt me heel goed, tot zover lijken de mensen me ontzettend aardig." Wellicht was mijn antwoord wat vaag, maar ze kon toch ook niet anders verwachten als ze me zo aankeek.
      Ook haar volgende vraag bracht me van mijn stuk. "Wordt het een uitdaging voor je om je tien dagen netjes te houden?” Heel, héél even flitsten mijn gedachten naar Addison, die waarschijnlijk geen idee had van mijn reden om hier naar toe te gaan. Het schuldgevoel waarvan ik verwacht had dat het zou komen bleef echter uit, waardoor ik haar uit mijn hoofd zette en me richtte op de vrouw voor me. "Dat hangt totaal van jullie inzet af," daagde ik haar met een grijns uit terwijl mijn ogen over haar gezicht gleden. Het scheelde dat ik hier niet was om in een relatie te blijven, bedacht ik bij mezelf.
      Achter Jazmín doemde er een vrij hoge golf op die haar waarschijnlijk onderwater had geduwd wanneer ik haar niet net op tijd had afgeschermt waardoor ik als golfbreker diende. Helaas stond ik niet stevig waardoor ik tegen het meisje aangedrukt werd, hoewel ik niet kon zeggen dat me dat uitmaakte.
      "Sorry," zei ik, hoewel mijn ogen speels glinsterden waardoor het excuus niet echt gemeend overkwam.

---

When time and life shook hands and said goodbye.

***

[ bericht aangepast op 4 maart 2016 - 14:47 ]

---

Bowties were never Cooler

Giovanni Rafaele Vinci
Ik had geen idee wat de twee wilden drinken. maar de set ogen die ik op me voelde branden gaf me zo het gevoel dat ze meer wilde dan alleen een wijntje. Ik kon haar geen ongelijk geven, ik zag er goed uit, maar ik had een vriendin en ik wilde haar bewijzen dat ik trouw kon blijven, zelfs rond beeldschone dames zoals Jazmín. Het meisje met de lange bruine haren wilde een wijntje, en Jack, voor mij verrassend genoeg, ook. Meestal moesten jongens uit noordelijke streken niets van wijn hebben, wat echt een doodzonde was, maar goed. "Ik haal wel een fles en een paar glazen." meldde ik ze, voor ik naar binnen liep. Daar stonden June, Vanessa, en een nog onbekende jongen te praten. Ik knikte even vriendelijk naar ze, en wierp Vanessa een dodelije blik toe, voor ik me naar de keuken begaf, waar ik op zoek ging naar een fles goede rode wijn. Ik vond er een in de koelkast, iets wat dus echt neit kon en me een paar vloekwoorden onder mijn ademhaling liet vallen. Je legde een rode wijn toch niet in de koelkast?! Ik zette de fles direct op het aanrecht en ging opzoek naar een ongekoelde fles. Die vond ik uiteindelijk in de voorraadkast. Ik haalde de fles eruit, verwijderde in de keuken de kurk, en haalde 3 glazen uit een kastje. "De vino op het aanrecht had iemand in de koelkast gelegd. Niet drinken tot die weer een beetje normale temperatuur heeft." waarschuwde ik de anderen, voor ik doorliep naar buiten. Daar lagen Jack en Jazmín inmiddels heel dicht bij elkaar, wat ik wat minder vond, zeker omdat hij min of meer tussen haar borsten lag, die er zo zeker geweldig uit zagen, half uit de karige bikini. Ik wist dat ik vrouwen niet als lustobjecten mocht zien, maar het was toch wel heel erg moeilijk als ze zich zo kleedden. "Kijk eens." zei ik, voor ik me voorzichtig in het water liet glijden en de glazen een voor een volschonk met wijn, om ze vervolgens uit te delen. Het zou zonde zijn als er zeewater in kwam, maar lekker dobberen met een glas wijn was toch wel heel erg lekker. Ik nam een slok en zuchtte gelukzalig. Met mijn ogen gesloten en dobberend op mijn rug kon ik me bijna thuis wanen. Alleen de smaak van de wijn was anders, maar voor de rest was ik er bijna. Ik zuchtte nogmaals gelukzalig en bleef even dobberen, luisterend naar het gesprek van Jack en Jazmín. Ik was benieuwd hoe de rest van de dagen zou lopen, maar als het dit grotendeels inhield zou ik het zeker niet erg vinden. "Alleen een bord pasta erbij en ik ben content voor de rest van de tijd hier." mompelde ik, zonder echt tegen iemand te spreken anders dan mijzelf. Vanavond zou ik wel ergens pasta vandaan halen en lekker genieten in de zon aan het water, hopelijk met wat gezelschap, al zou mijn favoriete gezelschap er jammer genoeg niet zijn.

[ bericht aangepast op 4 maart 2016 - 14:48 ]

---

Bowties were never Cooler

Ik lachte even vrolijk op Daniel's opmerking en schudde mijn hoofd.
"Nee dat klopt, ik kom uit Frankrijk, waar mijn moeder ook vandaan komt, " zei ik mijn accent toelichtend. Tot nu toe vind ik Daniel de aardigste, maar misschien was dat omdat de andere twee eigenlijk niet veel meer hadden gedaan dan achter de schone Jazmin aan lopen. Ik keek even naar het gezelschap in water en nam mijn besluit.
"Ja, ja ik ga ook maar eens zwemmen, " zei ik met een scheve klein glimlach. Ik liep op een rustig tempo naar het water, onderweg liet ik mijn kimono achtig vestje van me afglijden. Ik keek nog een keer achterom.
" Et zou leuk zijn als jullie ook komen zwemmen," En met die woorden liet ik mijn benen rustig het water inglijden. Ikzeld bleef verder op de kant zitten. Het was heerlijk naar mijn mening, net niet te koud om te zwemmen. Ik wist niet of ik het juiste had gedaan door de groep te ver gezellig, But three was a crowd right?
"Ik dacht dat we misschien aan het avond eten beginnen konden. Et wordt al laat en ik begin honger te krijgen... " zei ik met een glimlach tegen de drie. Ik speelde even met een plukje haar, voor ik het achter mijn oor weg stopte.

---

We've lived in the shadows for far too long.

      ”Het bevalt me heel goed, tot zover lijken de mensen me ontzettend aardig.”
Grinnikend keek ik hem aan. Wellicht dat zijn antwoord een tikkeltje vaag neigde, maar voor nu stelde ik me er genoegen mee. Vermoedelijk was een veel beter antwoord ook niet vanuit mij gekomen, voornamelijk niet gezien bepaalde situaties mijn aandacht dusdanig opeiste dat een fatsoenlijke reactie niet meteen prioriteit had. Wat betreft het feit dat de mensen hier aardig leken moest ik hem in ieder geval gelijk geven — voor nu kon ikzelf namelijk niet zeggen een waardeloze indruk te hebben van iemand.
      ”Dat hangt totaal van jullie inzet af.”
De lonkende uitdaging was overduidelijk merkbaar in Jack zijn woorden, evenals dat het me opviel aan de grijns rondom zijn lippen terwijl zijn heldere poelen een spoor trokken over mijn gezicht heen. Een stille huivering van plezier maakte zich meester van me en ik kon het niet helpen mijn mondhoeken lichtjes om te laten krullen. Uitdagingen als deze ging ik niet uit de weg — al helemaal niet afkomstig van een jongen zoals degene voor me — en gaven mijn stille verleidster een subtiele boost.
      ”Dus eigenlijk mag ik —”
Door het opkomen van een grote golf, die ikzelf alles behalve opgemerkt had, werd mijn zin onderbroken en verscheen Jack in een snel tempo achter me; om zo als de perfecte golfbreker te dienen en te voorkomen dat ik vermoedelijk kopje onder zou zijn gegaan. Verrast staarde ik naar hem op terwijl hij nog een laatste zetje van de golf leek te krijgen en zo dicht tegen me aangedrukt werd. Om mijn eigen balans te kunnen bewaren grepen mijn handen zich aan hem vast en werd ik me maar al te bewust van het feit dat ik zowat aan hem vast plakte.
      ”Sorry,” bracht Jack uit. De speelse glinstering in zijn ogen maakte het dat zijn excuses alles behalve welgemeend overkwamen, al deerde me dat totaal niet. “Welja,” reageerde ik zacht en met een spelende glimlach op mijn gezicht blikte ik van zijn poelen naar zijn lichaam terwijl mijn linkerhand zijn onderarm los liet zodat ik vervolgens met de toppen van mijn vingers via zijn bovenarm naar zijn borst kon glijden — overduidelijk genietend van de aanraking van mijn vingers tegen zijn huid — en liet deze daar uiteindelijk met de palm van mijn hand tegen aan rusten.
      “Je hoeft de golven niet te gebruiken om tegen me aan te mogen staan hoor.”
Met eenzelfde twinkeling in mijn ogen richtte ik deze weer op de zijne en zonken mijn tanden zacht in mijn onderlip terwijl ik naar hem opkeek. Net op het moment dat ik er nog iets aan toe wilde voegen hoorde ik het bekende geluid van iemand die in het water kwam. Na nog een korte blik op Jack te hebben geworpen draaide ik me om en keek toe hoe Giovanni naderde. “Kijk eens,” bracht hij uit waarna hij één voor één de glazen vulde met wijn en deze aan zowel mij als Jack gaf. “Hm,” humde ik nadat ik subtiele slok van het rode vloeistof had genomen. “Heerlijk, dankjewel,” voegde ik er vervolgens aan toe.
      Vanuit mijn ooghoeken zag ik vervolgens June aankomen. Een begroetende, vriendelijke uitdrukking verscheen op mijn gezicht terwijl de blondine zich bij ons voegde. “Ik dacht dat we misschien aan het avond eten beginnen konden. Et wordt al laat en ik begin honger te krijgen…” sprak ze glimlachend waarna ze een blonde pluk achter haar oor stopte. Een zachte rommel vanuit mijn maag kwam opzetten die daarmee duidelijk maakte het eens te zijn met het voorstel om te gaan eten.
      ”Wat mij betreft is dat een perfect plan,” grinnikte ik zacht en nam nog een slok van mijn rode wijn terwijl ik de vingers van mijn vrije hand een keer door het water heen liet glijden.

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

'Ik ben dus Daniel,' herhaalde hij half lachend, 'ik kom uit Boston.' Tegen June zei hij: 'Ik weet honderd procent zeker dat jij niet Amerikaans bent, heb ik gelijk of heb ik gelijk?’ Plagend stak hij zijn tong naar haar uit. Er was een korte stilte gevallen, Daniel vond het schijnbaar warm of hij wou zijn buik showen, wat totaal niet erg is, zijn body mag er zeker zijn, want hij trok zijn shirt uit waardoor June en ik zijn buik eens goed konden bekijken. 'Nee dat klopt, ik kom uit Frankrijk, waar mijn moeder ook vandaan komt.' Beantwoorde June de vraag van Daniel. Giovanni liep langs en ga mij een hatelijke blik. Yeah right, dacht ik bij mezelf, die word nog gezellig met die vent. Hij ging naar binnen en niet veel later liep hij weer langs. 'De vino op het aanrecht had iemand in de koelkast gelegd. Niet drinken tot die weer een beetje normale temperatuur heeft.' Zei hij in het voorbij gaan waarna hij weer na het water liep. 'Ja, ja ik ga ook maar eens zwemmen.' zei June met een kleine glimlach. Op een rustig tempo liep ze richting het water. 'Et zou leuk zijn als jullie ook komen zwemmen.' Zei ze tegen ons. Ik dacht even na over wat ik zou doen. Ik had het warm en eerder ook al aangegeven dat ik wou zwemmen. Giovanni was weer in het water en hij was duidelijk nog boos op mij, - ook al weet ik nog steeds niet zo goed wat ik fout gedaan had - is het misschien beter uit zijn buurt te blijven, althans voorlopig. Ik kon hier blijven staan met Daniel, alleen met een jongen was natuurlijk wel de ultieme kans voor een flirt, maar straks wou Daniel ook zwemmen. Ik keek naar June die nu alver wegge was. 'Yeah, oke, ik ga ook zwemmen.' Zei ik tegen Daniel. Even keek ik twijfelachtig naar de drie in het water, vooral naar Giovanni. In mijn hoofd bedacht ik situaties die zouden kunnen gaan gebeuren. Ik haalde even diep adem en nam alles maar voor lief. Stiekem hoopte ik toch dat Giovanni zich zou in houden in het gezelschap. Ik liep langzaam achter June aan, zei ging op de rand zitten en ik besloot naast haar te gaan zitten. 'Ik dacht dat we misschien aan het avond eten beginnen konden. Et wordt al laat en ik begin honger te krijgen.' Stelde ze voor. Ik knikte terwijl ik voor me uit staarde. Ik had nog helemaal niet aan eten gedacht, maar nu June het opbrengt, voel ik zachtjes mijn buik rommelen. Ja, mij lust ook wel wat, denk ik bij mezelf. Ik zeg niks, ik wacht eerst geduldig de reactie van de rest af.

---

What do I stand for? What do I stand for? Most the nights... I don't no!

‘’Nee dat klopt, ik kom uit Frankrijk, waar mijn moeder ook vandaan komt,’’ antwordde June op mijn vraag en ik glimlachte zwakjes, dat verduidelijkde veel. ‘’De vino op het aanrecht had iemand in de koelkast gelegd. Niet drinken tot die weer een beetje normale temperatuur heeft.’’ Ik rolde mijn ogen, dat kon ik zelf wel bepalen. Ik reageerde er dan ook niet op en zuchtte lichtelijk geërgerd. ‘’Ja, ja, ik ga ook maar eens zwemmen,’’ besloot June en ik fronste. ‘’Het zou leuk zijn als jullie ook komen zwemmen,’’ voegde ze er aan toe en ik wierp haar een vriendelijke blik.
      ‘’Yeah oke, ik ga ook zwemmen,’’ antwoordde Vanessa en ik lachte kort, ‘’gaat iedereen mij nu verlaten hier?’’ Ik was zeker nog niet van plan om te zwemmen ook omdat ik zelfs onder dwang niet mijn haar nat zou laten worden. Zeker niet. ‘’Ik pas, ik zie jullie straks wel weer.’’ Ik stond op en maakte mijn weg richting de barbecues, geen vrouwen; geen verleiding. Dat was mijn tactiek. Ik wou niet afgaan als een vreemdganger, dat zou een verschrikkelijke dickmove zijn maar god, vrouwen in bikini’s en dit prachtige eiland. Ik zou het wel weten als ik single was en de jongens hier leken er ook allemaal al uit te zijn dat ze niet trouw bleven. Geloof me, dan hadden ze aan mij een lastige.
      Ik was om eerlijk te zeggen niet stapelverliefd op Kate en alhoewel ik beter kon krijgen had ik het nog steeds niet gedaan wat iets moest zeggen lijkt me. Ik stak het vuur aan en pakte een pak met wat burgers, voor zover ik wist wouden ze allemaal gaan eten, iets wat ik had ik opgevangen. Ik kon hier wel aan wennen, dacht ik bij mezelf terwijl ik nog even een blik gaf op het achterste van June en Vanessa terwijl ze hun weg maakte richting de zee en daarna de burgertjes checkte of ze al de prachtige licht getinte kleur kregen zoals zijn oma het altijd maakte.

---

Everything is illuminated by the light of our past.

JACK NICHOLAS AODTH

• Not all those who wander are lost •

---

Een lach stond op mijn lippen gebrand toen ik Jazmíns reactie hoorde; “Je hoeft de golven niet te gebruiken om tegen me aan te mogen staan hoor," waren haar woorden. Hoewel ik wel had willen reageren zag ik Giovanni aan komen lopen met wat glazen en een fles wijn, waardoor ik een stap achteruit zette en wat afstand creërde tussen de brunette en mijzelf. Ik had namelijk wel in de gaten dat de Italiaan haar wel zag zitten en ik wilde niet meteen met een vervelende start beginnen.
      Ik bedankte Giovanni voor de wijn die hij aangaf en richtte mijn blik op June die inmiddels ook aan kwam lopen. Ook zij had een prachtig lichaam en in stilte genoot ik even van het uitzicht. De blondine was echt een beeldschone verschijning en leek wel het tegenovergestelde te zijn van de brunette die langs me zwom, hoewel ze allebei bloedmooi waren. Waar ik eigenlijk altijd op brunette's viel, kon ik eigenlijk niet ontkennen dat June een uitzondering op die regel kon worden. Gelukkig kon ik de komende dagen alledrie de vrouwen leren kennen en ik had daar eigenlijk ook best veel zin in.
      "Ik dacht dat we misschien aan het avond eten beginnen konden. Et wordt al laat en ik begin honger te krijgen... " Sprak de blondine met haar schattige accent en ik knikte instemmend, de woorden van Jazmín bevestigend. "Giovanni had het idee om te gaan barbecuen, ik wil hem zo wel gaan aansteken?" Stelde ik voor terwijl ik naar de kant zwom en mezelf soepel uit het water hees. Heel even ging mijn blik op en neer van de blondine naar de brunette en ik vroeg me af hoe moeilijk het wel niet moest worden voor Giovanni en de andere jongen. Ik was hier tenminste - niet dat zij het wisten - met de wetenschap dat mijn relatie het sowieso niet zou overleven. Maar zij hadden nog echt iemand waarvan ze hielden die in hun gedachtens zouden opblijven komen.
      Ik ging op de rand zitten langs June, terwijl ik met een afwezige blik voor me uitstaarde. Het was misschien niet eerlijk tegenover Addison, dat realiseerde ik me ook wel, maar was zij altijd eerlijk geweest? Zij was immers vreemd gegaan, niet ik.
      Geïrriteerd schudde ik mijn hoofd, ik werd er gek van dat ze in mijn gedachten bleef rondspoken. Met een grimas op mijn gezicht nam ik dan ook een grote slok rode wijn, om meteen te beseffen dat dat niet zo lekker was. Rode wijn was beter als je het langzaam dronk. Opeens besefte ik dat het me niet was doorgedrongen dat er nog iemand bij was komen staan en ik keek om, waar ik inderdaad Vanessa aan de andere kant van June zag zitten. Ook haar wierp ik een glimlach toe.
      "Misschien dat die andere kerel me wel wil helpen," zei ik, waarna ik opstond en richting de jongen liep waar ik me nog niet aan had voorgesteld. Lekker sociaal Jack, bedacht ik bij mezelf.

[ bericht aangepast op 6 maart 2016 - 0:38 ]

---

When time and life shook hands and said goodbye.

Giovanni Rafaele Vinci
Ik genoot van de zon, het water, en de wijn, al kon ik een grinnikje niet binnen houden door Jazmín's opmerking. Toch leek me een barbecue een beter idee voor de eerste avond. Het duurde langer dan een gemiddeld maal voor westerlingen, die normaal nooit het geduld hadden voor een Full Italian Meal. Toch hoorde ik niet veel laten voetstappen deze kant op komen. Ik opende mijn ogen en nam nog een slokje wijn, terwijl ik eerst June, de aardige Française, en toen Vanessa, de bitch die me belachelijk had gemaakt, aan zag komen lopen, niet veel later gevolgd door de jongen die ik net ook binnen had zien staan. De blondine stelde voor om te gaan koken, waar Jazmín op instemde, en waarop Jack mijn plan neerlegde. Ik knikte instemmend en dronk rustig nog wat van mijn glas. Ik moest toegeven dat June er ook niet heel verkeerd uitzag, maar brunettes waren nu eenmaal mijn ding, en zeker zuidelijke brunettes met lekker veel temperament. Ik wilde trouw blijven, maar de wijn vloeide en het was gezellig, dus ik hoopte maar dat het goed bleef gaan. Jack vroeg nog of iemand hem wilde helpen met de barbecue, waarop ik mijn hoofd schudde. "Ik richt me wel op het eten." Nee, ik vertrouwde mijn maaltijden niet aan iemand anders dan mijzelf, of mijn familie. Ik was dan ook de enige die kookte als Sunset en ik samen aten. Noem me een moeilijke eter, maar ik wist gewoon heel goed wat eetbaar is en wat gewoon rotzooi is. Ik dronk mijn laatste slok wijn en ging op de zeebodem staan. "Wil iemand daar nog mee helpen?" Ik had het meer tegen de meisjes, en dan vooral June en Jazmín, dan tegen de jongens. In Italië zou ik ook niet veel koken, maar hier moest ik wel, gezien Italiaans eten echt niet Italiaans was. Het was echt schandalig wat sommige mensen Italiaans noemden, maar daar wilde ik nu niet aan denken. Ik rekte me nog even uit en keek toen even rustig rond. Op Vanessa na was dit eiland echt perfect, op de afwezigheid na van Sunset was deze hele vakantie perfect. Toch was het ook fijn om even niet op elke pas, op elke blik, op elke beweging, te hoeven letten. Zij zag overal iets achter, werd overal nog onzekerder van, en dat was nergens voor nodig. Ik hield enorm veel van haar, maar ik had zo mijn trekken en mijn afkomst, waardoor onder andere mijn ogen nog wel eens dwaalden en mijn woorden niet altijd even enkelzinnig waren. Daarom was ik ook hier, om mijn trouw te bewijzen, maar even ontspannen was toch ook wel heel erg fijn.

---

Bowties were never Cooler

Ik kreeg alle reacties niet zo goed mee. Mijn blik was afgedwaald van Jack naar Daniel, terug naar Jack, ergens vaag weer naar Daniel en tegen de tijd dat ik terug naar Jack wilde kijken, liep hij al richting Daniel. Ik viel op donker haar en ietwat brede schouders, dat was altijd al duidelijk geweest. Daarna keek ik even naar Giovanni, terwijl ik vaag de vraag hoorde of er geholpen werd met koken. Ik dacht weer is te veel na over wie ik zou proberen vreemd te laten gaan, aangezien ik niet meerdere vreemd wilde laten gaan, dan zou ik me weer te voelen, ik wist niet hoe de andere meiden daar over dachten. Maar dat was wel het uiteindelijk doel hea? De mannen verleiden? Ik schudde eventjes lachend mijn hoofd door mijn eigen gedachtes waarna ik overeind kwam en op de kant bleef staan.
"Alleen omdat jij et vraagt, " zei ik zacht lachend en ik raapte mijn hesje weer van de grond zonder door de knieën te gaan. Daarna keek ik nog een keer lachend achterom.
"Ik pak even een korte broek," zei ik daarna en ik liep heupschuddend richting de slaapvertrekken. Ik neuriëde zachtjes mee met een van mijn favoriete liedjes die zich maar bleef herhalen in mijn hoofd. Eenmaal bij de kamer pakte ik snel een zwarte korte broek, waarna ik verbaasd naar mijn bed keek. Ik pakte het papiertje op.
'De zon boven het water, het zand tussen je tenen, maar kijk uit dat het niet in je eten komt! June en Giovanni, jullie gaan picknicken op het strand'. Even bekeek ik het briefje. Met een kleine glimlach draaide ik me om en begon ik weer aan mijn weg terug naar de rest. Half huppelend, half lopend liep ik richting de rest, waar vast al het een en ander was gebeurt, en waar ik het papiertje op een tafel gooide.
"Dit lag op mijn bed," zei ik giechelend. "Het klinkt zeer vermakelijk. Moet ik nog ergens helpen met het avondeten?"
Mijn ogen focuste zich op Giovanni, me afvragend hoe zoiets zou zijn met hem. De zwarte korte broek had ik nog steeds in mijn handen en zonder al te veel moeite deed ik hem over mijn zwembroek aan, het was toch niet nat.

---

We've lived in the shadows for far too long.

      Stilletjes keek ik toe hoe Vanessa naderde. Aan haar gehele houding meende ik op te merken dat ze zich niet geheel op haar gemak leek te voelen; de vertwijfelende blik in haar ogen plus het feit dat ze aan de andere kant van June was gaan zitten — alsof ze Giovanni liever vermijden in plaats van hem verleidde. Bedenkelijk nam ik een slok van mijn rode wijn terwijl ik stopte met het dobberen in het zoute zeewater door rechtop te gaan staan. Terwijl mijn ene hand het glas met de rode vloeistof vasthielden, woelde ik met mijn vingers van de ander een keer losjes door mijn haren heen, waarbij me in de verte opviel dat er nog een jongen rondliep — een waar ik klaarblijkelijk nog geen kennis mee had gemaakt gezien ik me niet kon herinneren hem eerder te hebben gezien. Met een licht opgetrokken wenkbrauw haalde ik mijn poelen van hem af en liet ze één voor één over de mensen rondom me heen glijden. Nu waren in ieder geval wel helemaal compleet.
      "Giovanni had het idee om te gaan barbecueën, ik wil hem zo wel gaan aansteken?" klonk de stem van Jack, waarmee hij mijn stille gedachten doorbrak en de aandacht op hem vestigde. In een soepele beweging zwom hij naar de kant waar hij zich langs June uit het water hees. Voor een paar tellen bleef het stil wat me opnieuw de tijd gaf om de te verdwijnen in mijn eigen gedachten, ook al was dat maar voor een korte duur. Vaag hoorde ik Jack iets zeggen in de trant dat hij de andere jongen wel zou vragen of die hem kon hebben. Echter werd dit deels neergelegd door Giovanni — die klaarblijkelijk zijn zinnen al gezet had op het maken van het eten en overduidelijk niet van plan was om het over te dragen.
      Lichtjes tuitte ik mijn lippen. Er waren maar weinig mannen die ik kon en die ook oprecht de drang hadden om te gaan koken, tenslotte waren de meeste in mijn omgeving luie varkens en bestonden ze meer uit praatjes dan uit daadwerkelijke daden. Een stille zucht rolde over mijn lippen heen waarna ik mijn lichaam nog één keer, tot aan mijn kin, onder het water dompelde alvorens ik besloot eruit te gaan.
      “Wil iemand daar nog mee helpen?”
Met een lichte frons keek ik Giovanni aan. Ergens had ik vermoedelijk gemist waar hij op doelde al had dat ergens niet zo heel moeilijk hoeven te zijn gezien we het nog steeds over het maken van het eten hadden. “Alleen omdat jij et vraagt,” bracht June haast direct uit. “Ik pak even een korte broek,” vervolgde ze richting de slaapvertrekken verdween. Met mijn hoofd een tikkeltje schuin keek ik haar na, alvorens ik van Vanessa naar Giovanni keek. “Ik zal me dan wel bezig houden met het klaar zetten van de borden en het bestek,” glimlachte ik en gooide het laatste beetje wijn wat nog in mijn glas zat in een subtiele beweging achterover.
      Vervolgens stapte ik uit het water, blikte een keer rond om te zien waar ik in hemelsnaam mijn jurkje had gedropt en viste deze uiteindelijk met een zachte grinnik uit het zand. Met één hand klopte ik het ding uit, waarna ik voorover boog om mijn glas in het zand te zetten zodat ik de dunne stof van het jurkje weer over mijn hoofd heen kon trekken. Zoals verwacht kleurde enkele plekken direct donkerder gezien mijn bikini — evenals mijn huid en haren — nog steeds nat waren van het zeewater, maar in plaats van me nu te gaan om kleden, besloot ik te wachten tot later en liep in een trage pas naar daar waar de meeste van ons inmiddels wel zou zijn.
      ”Dit lag op mijn bed,” hoorde ik June zeggen met een tevreden ondertoon in haar stem toen ik naderde. Zo nieuwsgierig als dat ik was blikte ik naar het papiertje wat ze vervolgens op de tafel gooide. “Het klinkt zeer vermakelijk. Moet ik nog ergens helpen met het avondeten?” Ondertussen duwde ik met mijn wijsvinger en duim het papiertje straks op de tafel zodat ik de tekst kon lezen die er op geschreven was — tenslotte nam ik aan dat ze het daar gooide zodat iedereen het kon lezen. Zo niet dan had ze het maar voor zichzelf moeten houden.
      'De zon boven het water, het zand tussen je tenen, maar kijk uit dat het niet in je eten komt! June en Giovanni, jullie gaan picknicken op het strand'
“Dat klinkt als een date,” grijnsde ik licht, waarna ik mijn glas wegzetten en op zoek ging naar borden en bestek voor het eten terwijl ik me lichtelijk begon af te vragen wie mijn date zou kunnen zijn — Jack, of de nieuwe jongen?

[ bericht aangepast op 8 maart 2016 - 14:55 ]

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Jack ging aan de andere kant van June zitten, volgens mijn had hij niet eens gemerkt dat ik er ook was, want pas later groette hij mij. 'Ik richt me wel op het eten' zei Giovanni, hij antwoordde schijnbaar op iets wat Jack eerder zei, 'wil iemand mijn daar nog bij helpen?' De vraag was meer gericht op de vrouwen hier op het eiland, hij keek van Jazmín naar June, natuurlijk niet naar mij. 'Misschien dat die andere kerel me wel wil helpen.' Zei Jack, hij stond op en liep weg. Ik geloof dat hij Daniel bedoelde. Ik draaide me om en ik zag in de verte Daniel staan. 'Alleen omdat jij et vraagt,' zei June, 'Ik pak even een korte broek.' En weg was ook June. 'Ik zal me dan wel bezig houden met het klaar zetten van de borden en het bestek' Zei Jazmín. Daar zat ik dan met Giovanni en Jazmín. Met Jazmín had ik nog niet echt gesproken, met Giovanni hoefde ik niet meer te praten vandaag. Ik had me al voor genomen Jack of Daniel te verleiden. 'Dit lag op mijn bed,' zei June die weer kwam aan lopen. Ze leek zeer vermaakt door het briefje dat ze vast had. Het klinkt zeer vermakelijk. 'Moet ik nog ergens helpen met het avondeten?' Vroeg June die ondertussen al het briefje had gepakt en het las. 'De zon boven het water, het zand tussen je tenen, maar kijk uit dat het niet in je eten komt! June en Giovanni, jullie gaan picknicken op het strand' Stond er op het briefje. 'Dat klinkt als een date,' grijnsde ze, daarna liep ze weg, waarschijnlijk gaat ze opzoek naar borden en bestek. Daar stond ik met Giovanni en June. Ik had daar vrij weinig zin in. Het liefst wou ik eerst Jack wat beter leren kennen, omdat hij meteen achter Jazmín aan sprong, heb ik niet de kans gehad om met hem te praten. Giovanni ging op date met June en dat was wel een opluchting, als ik met Giovanni op date moest, ik wil er niet een denken wat er dan gebeurt was. 'Nou word ik ook wel nieuwsgierig,' zeg ik tegen hen, 'ik ga ook maar eens kijken of er bij mij een briefje licht.' Ik glimlachte kort en liep toen weg. Nu had ik een excuus om niet langer bij Giovanni te staan en volgens mij vond hij dat ook helemaal niet erg. Zouden wij ooit nog normaal bij elkaar in de buurt kunnen zijn? Vroeg ik me in gedachten af. Ik liep naar mijn kamer, de koffer stond nog steeds waar ik het vanmiddag neer gezet had, half open na het zoeken van mijn bikini. Ook de spiegel lag nog om gedraaid en zo zou hij blijven ook. Naast mijn koffer, die op het bed stond, lag het briefje. Ik pakte hem en las wat er op stond. Ik zou op date gaan met Daniel, een kanotochtje door de grot. Mijn eerste indruk van Daniel, een leuke man, ziet er goed uit en is volgens mij wel galant. Hij rookt, maar daar heb ik zelf geen problemen mee. Zelf ben ik een gezelligheidsroker. Ik ging weer naar buiten, opzoek naar Jack, volgens mij ging hij naar Daniel en samen wat eten maken en anders zou Giovanni het doen. Hoe dan ook ik had trek en ik ging wat mannen zoeken die eten hadden gemaakt.

[ bericht aangepast op 9 maart 2016 - 17:56 ]

---

What do I stand for? What do I stand for? Most the nights... I don't no!

Terwijl ik een pakketje met een aantal burgers uit begon te pakken keek ik op toen een jongen mij naderde, het was een getinte gozer en hij had donkere haren en leek net uit een magazine gewandeld te zijn. Mijn ogen gingen kort over hem heen terwijl ik de barbecue aan probeerde te steken maar voordat ik dat deed stak ik mijn hand naar hem uit om hem vervolgens vast te pakken en te schudden.
      ‘’Ik ben Daniel,’’ sprak ik en liet mijn ogen even in die van hem haken voordat ik wat burgers er op gooide en zocht naar een soort van spatel waarmee ik het wat kon aandrukken en eventueel kon draaien. ‘’Heb je misschien een vork?’’ Vroeg ik voordat June even kort langsliep en ik haar geur opving, dat vond ik dus echt een must have bij welke meid dan ook.
      Snel piekte ik weer richting Jack, ik had zijn naam al opgevangen en het voorstellen was dan ook echt alleen geweest om beleefd te lijken. ‘’Ik wil je niet beledigen maar volgens mij zit je jezelf alleen maar op te geilen,’’ ik kon het niet laten om hem even kort uit te lachen en vervolgens stapte ik naar een minikoelkast die geplaatst stond onder een parasolletje en pakte een biertje. Welke man ging er nou aan de wijn dacht ik bij mezelf toen ik zijn glas zag staan.
Ik keek kort op toen ik June haar stem hoorde en pakte zelf alvast een vork toen ik ze had gespot en draaide een burger om waarvan ik gokte dat die al aardig goed was, ‘’dit lag op mijn bed,’’ giechelde ze vervolgens en legde een briefje op de tafel. Ik fronste kort en wou er naar toe lopen maar had al door dat Jazmín het op haar had genomen het voor te lezen, ‘’de zon boven het water, het zand tussen je tenen, maar kijk uit dat het niet in je eten komt! June en Giovanni, jullie gaan picknicken op het strand.’’ Ik knikte kort en keek toen weer naar de burgers, ik was best nieuwsgierig met wie ik dan zou gaan, het woord date zou bij Krista waarschijnlijk al verkeerd vallen dus ik moest me zeker proberen in te houden.
      ‘’Dat klinkt als een date,’’ voegde Jazmín er aan toe en ik keek even naar Jack en glimlachte zwakjes, ik kon hem niet echt meten en veegde even mijn handen af aan mijn shirt. ‘’Ik hoop maar dat niemand aan mijn kookkunsten twijfelt, ik wil er op wedden dat het geweldig smaakt,’’ sprak ik tegen hem en grijnsde kort terwijl ik een van de barbecue afplukte.

---

Everything is illuminated by the light of our past.

JACK NICHOLAS AODTH

• Not all those who wander are lost •

---

De jongen schudde mijn hand waarna hij zijn naam noemde. Daniel heette hij blijkbaar en ik knikte even. Hij was al begonnen met het eten en daar was ik best blij mee. Ik kon absoluut niet koken en zelfs barbecuen was niet aan mij besteed. Ik was dan ook meer dan tevreden om toe te kijken hoe hij de hamburgers bruin bakte terwijl ik wat van de wijn dronk.
      Ik had hem willen vragen waar hij vandaan kwam, maar hij sprak al eerder. ’Ik wil je niet beledigen maar volgens mij zit je jezelf alleen maar op te geilen," waren zijn woorden waarbij ik verbaasd een wenkbrauw optrok. Was hij niet net degene geweest die June verlekkerd na had gekeken? Bovendien had ik hem niet bij de zee gezien, dus ik vond het een beetje vreemd dat hij deze opmerking maakte terwijl we elkaar nog nauwelijks gezien of gesproken hadden.
      "Ach, volgens mij geniet je er zelf ook van," reageerde ik rustig en liet de ongemakkelijkheid die hij had gecreëerd met de opmerking maar voor wat het was. Ik had geen zin in drama.
      Ondertussen waren de vrouwen er ook bij komen staan en had June een briefje gevonden waarop stond dat ze een date zou hebben met Giovanni. Mijn ogen vonden die van Vanessa, naar wie ik glimlachte. Ik wist dat ze opgelucht moest zijn, want na de aanvaring eerder die dag kon ik me niet voorstellen dat het een leuke date was geworden. Ik was eigenlijk ook erg benieuwd naar met wie ik een date had. Wat mij betreft maakte het niet uit, ik kon het tot zover met alledrie de vrouwen goed vinden en wilde ze eigenlijk allemaal wel beter leren kennen.
      Inmiddels leek de eerste lading hamburgers klaar te zijn en ik moest toegeven dat ze er erg goed uit zagen. Dus toen Daniel zei dat hij durfde te wedden dat het geweldig smaakte kon ik alleen maar instemmend knikken. Ja, het was maar goed geweest dat ik niet op zijn plek stond. Hoewel ik me wel afvroeg wat Giovanni zou zeggen, gezien hij had gezegd graag te willen koken. Achja, dat moesten de twee mannen zelf maar uitzoeken.
      In de tussentijd had Jazmín de tafel gedekt en gezien ik het idee had dat ik toch niet echt ergens mee kon helpen, nam ik plaats aan tafel. Ja, ik had best wel honger gekregen.

[ bericht aangepast op 12 maart 2016 - 0:41 ]

---

When time and life shook hands and said goodbye.

Giovanni Rafaele Vinci
Ik klom uit het water toen ik had voorgesteld om te koken. De andere jongens zouden zich richten op het vuur, en waarschijnlijk ook op het vlees. Ik zou de rest doen, want alleen vlees was ook geen maaltijd. Amerikanen zouden me waarschijnlijk tegenspreken, maar dat maakte me weinig uit. Ik wilde niet overlijden aan obesitas of hart en vaatziekte. June besloot me te helpen en ik schonk haar een glimlach, voor ik zelf naar mijn kamer vertrok om weer normale kleren aan te trekken. Koken zonder shirt had ik een keer gedaan, en dat deed ik dus ook nooit weer. Op mijn kamer deed ik een overhemd aan wat matchete bij mijn zwembroek, en schoot weer in een paar bootschoenen, voor mij het briefje op mijn kussen opviel. Ik pakte het op en las het, terwijl ik naar de keuken liep. Blijkbaar ging ik op date met June. Zo erg was dat nog niet. Ze leek me wel aardig, en het was ook wel veiliger dan met Jazmín moest ik toegeven, want rond haar moest ik echt niet met alcohol op zijn. Dat wist ik nu al, daar was ze te aantrekkelijk voor en werd ik te los voor met een paar slokken op. Ik hoorde van June dat zij het ook had gevonden toen ik de keuken in liep, en een schort voor bond. "Sembra divertente... Klinkt leuk, bella." Ik pakte een paar pannen, vulde er twee met water, en zette die op het vuur, voor ik in beide flink wat zout deed. Je kon geen pasta koen zonder zout. Überhaupt kon je niet koken zonder zout. Buiten rook ik de houtskool, terwijl ik zelf eieren, water, en meel door elkaar begon te kneden tot een fijn deeg. Dit had ik zo vaak gedaan, dat het ook niet heel veel tijd kostte. Na even had ik een bol, die ik in een kom liet rusten, terwijl ik opzoek ging naar een deegroller. "Waar heb je zin in qua pasta. Roep maar." zei ik, terwijl ik de deegroller, en wat groenten als uien, tomaten, knoflook en wat andere lekkere dingen. Weer zette ik twee pannen op, nu met olijfolie, en hakte er snel wat ui en knoflook in. Zo hadden we ook saus bij de pasta. Droge pasta was een doodzonde. Een goede salade met groenten erbij en het zou een volledige maaltijd zijn met de semi-verbrandde burgers van de barbecue. "Wat maak jij graag, bella?" Ik hoefde niet alles te overzien, dat ging ook niet, want 4 pannen was al best veel.

---

Bowties were never Cooler